Παλιά καλά παιχνίδια - Retro PC Games

[andreapaog328]

Bubble Bobble,Donkey Kong και ένα άλλο που έκοβες δεντρα αλλά δεν θυμάμαι πως το λένε. Στην πλατφόρμα του mame ήτανε αυτό. Πρέπει να ήταν 1997.

Στο Bubble Bobble ήτανε μια πίστα ενενηντακάτι που δεν μπορούσα να την περάσω με ΤΙΠΟΤΑ.

Το rayman (ίσως 1998) ίσως το είχα demo τότε γιατί δεν έπαιζε όλο. Βέβαια τότε δεν ήξερα κάν τι είναι το demo αλλά τεσπα.

Fifa 2000 θυμάμαι...

NFS Hot Pursuit

GTAIII

Α και το unreal tournament θυμήθηκα 2000 πρέπει να ήτανε demo και αυτό απο cd απο περιοδικό που είχα φέρει απο ιταλία....και κλασσικά τα mortal combat,super mario που το είχα σε ηλεκτρονικό.

 

Τότε ήτανε κάψιμο, όχι τώρα που μετά απο 3 μέρες αρχίζεις και βαριέσαι. Όταν έπαιζες, ΕΠΑΙΖΕΣ.

[Kryptonite]

Πολλά παλιά βλέπω αλλά το Double Dragon πουθενά!

[ikaruga24]

Απο τα καλυτερα που εχουν χαραχτει στη μνημη μου και χαλαροτατα Final fantasy 7 killer για εκεινη την εποχη. Η ιστορια του ακομα και σημερα δεν πιανεται. Τεχνολογια + medieval + θεολογια σε ενα εκπληκτικο πακετο. Ειναι ενα απο τα παιχνιδια που χαλαρα χρειαζονται αμεσο remake. Το Xenosaga σαν ιστορια ειναι αψογο αλλα το Xenogears το "παταει" κανονικα.

 

[ame]http://www.youtube.com/watch?v=CBoXN8h6WPE[/ame]

[Massiv0r]

Τότε ήτανε κάψιμο, όχι τώρα που μετά απο 3 μέρες αρχίζεις και βαριέσαι. Όταν έπαιζες, ΕΠΑΙΖΕΣ.

Αμα επαιζες τωρα πρωτη φορα το ιδιο θα σου φαινοτανε, απλα με τις ηλικιες παει οταν αρχιζουνε να μπαινουνε στο Internet και μαθουνε το Insomnia και τα Forum θα δεις.

 

Οπως επισης αυτο για μερικους μπορει να μην λεει τιποτα:

 

 

Για μενα ειναι οτι καλυτερο παιχνιδι εχω νιωσει σε ολη μου την ζωη.

 

Το συναισθημα ειναι τις περισσοτερες φορες ατομικο, δεν νιωθεις οπως εγω οταν βλεπω αυτο. Ετσι και τα καινιουργια παιχνιδια που βγαινουνε σε λιγα χρονια θα μπαινουνε χαλαρα σε τετοια Thread με πολλους θαυμαστες, γιατι για μερικους ειναι τα παιχνιδια με τα οποια μεγαλωσαν.

 

Μια απλη ιδεα σου δινω:

 

 

[ikaruga24]

Μεγαλεεεεεεεεεεεε, panzer dragoon saga. Μιλαμε για επος τωρα, κριμα που ηταν τοσο σπανιο και περασε στα αζητητα (τοτε) οπως και τα περισσοτερα διαμαντια του saturn (βλεπε guardian heroes και dragon force).

[Massiv0r]

Δεν ειχε ουτε την ελαχιστη προσοχη απο κανεναν, και εγω εντελως στην τυχη το χα παρει. Αρε τυχη τι βουνο, οροσειρα μου ρθε. Γιατι οπως και να το κανουμε, η κοινη αποδοχη παιζει τον μεγαλυτερο ρολο..

 

Βλεπε Diablo

Ωχ Flame που θα πεσει..

 

 

[explorer21]

Λοιπόν ας πάμε χρονολογικά...

Sonic the Hedgehog-Sega Master System

Crash Bandicoot 3 Warped-PSX...πολύ κάψιμο

Pro Evolution Soccer 2-PS2...ο λόγος που πήρα το PS2

To intro είναι όλα τα λεφτά...

Gran Turismo 4-PS2...ακόμα πιο πολύ κάψιμο

Championship Manager 03/04-PC...το πρώτο μεγάλο κόλλημα στο PC...

[tempo]

εμένα παντως μου άρεσε το the beast within

[Agg3los]

Deus Ex ...

 

[ikaruga24]

Το αγαπημενο μου παιχνιδι ever. Αμεσως μετα με μικρη διαφορα Baldurs Gate 2.

[polonos1313]

Mafia

 

http://www.youtube.com/watch?v=QEH96FT5i8Y

 

Τα λόγια είναι περιττά γι' αυτό το game.

 

+1000

Είναι απο τα παιχνίδια που έχουν χαραχτεί στην μνήμη μου με διαφορά και μετά ακολουθεί Clive Barker's Undying και μετά το The Witcher

[liopyr]

*δάκρυ στο μάγουλο ρε αλήτες*.

 

Έχουν αναφερθεί σχεδόν όλα.

Νομίζω το game που έχω ξεφτυλλίσει τις περισσότερες ώρες στην ζωή μου, με απόσταση ασφαλείας, είναι το sensible world of soccer.

 

[greenmachine]

Ξέχασα να αναφέρω προηγουμένως και τη σειρά splinter cell..Εκτός απο το τελευταίο (double agent) τα άλλα ήταν εκπληκτικά, ιδίως το 3ο!!

[tsioudiver]

Μιας και αναφέρεσαι σε παιχνίδια χαραγμένα στη μνημη θα αναφέρω κάποια που μου ήλθαν αυθόρμητα!

 

Saboteur

 

Ξεκινάμε με το saboteur, εποχή Amstrad 6128 με πρασινη οθόνη αλλά πολύχρωμες υποσχέσεις! Απλά πράγματα, διείσδυσε στην βάση, σκότωσε τυχόν "εμπόδια" , τοποθέτησε την βόμβα και στην συνέχεια απόδρασε! Υπήρχε επιπεδο δυσκολίας που μεταφραζόταν σε ανοιχτές / κλειστές διαδρομές και χρονικός περιορισμός.

 

Shadow of the Beast 1,2, 3

 

Το πρώτο παιχνίδι της πετυχημένης σειράς ήταν ο λόγος που αγόρασα ( αγόρασα = πρήξιμο γονέων για το περιφημοΚαταπληκτικότατοΚαιΣυνάμαΤρελώνΔυνατοτήτων μηχάνημα ) την Amiga 500. Η θρυλική Psygnossis το είχε κυκλοφορήσει το 1989 και τα γραφικά για εκείνη την εποχή σηματαδοτούσαν νέες καταστάσεις. Πλοκή; Βρες τον κακό μάγο που σε μετέτρεψε σε τέρας ώστε να πάρεις την εκδίκηση σου αλλά και την ανθρώπινη σου μορφή.

 

Τριλογία ορόσημο πάντως. Η εισαγωγή του 2 θυμάμαι ξεβίδωνε αυτόματα τις βίδες που υπάρχουν στο σαγόνι με αποτέλεσμα να κρέμεται το αναθεματισμένο! Πανδύσκολο! Το τελευταίο της σειράς δεν έμελλε να φέρει την επανάσταση, αλλά ήτο πιο προσφιλές σε εμένα διότι είχε να κάνει με επίλυση γρίφων και χρήση αντικειμένων στις κατάλληλες θέσεις.

 

PP Hammer

 

Αγαπημένος αρχαιοκάπηλος ο συμπαθής μικρός, εφοδιασμένος με ένα κομπρεσέρ και διάθεση για ανακάλυψη αρχαιοτήτων τα οποία σου παρείχαν και την έξοδο για την επόμενη πίστα. Φυλακές, Αίγυπτος και Πάγοι είναι μερικές απο τις πίστες που θυμάμαι. Ωραιόταστο παιχνιδι, να το παίζεις ξανά, και ξανά, και ξανά... και ξανά!

 

Superfrog

 

Νάτος και ο πρίγκηψ απο την πολυτάλαντη TEAM17. Ένα καθαρόαιμο platform game με συμπαθή γραφικά και ήχο, με εθιστικότατο gameplay! 4 δισκέτες και αμέτρητες ώρες μπροστά στην Philips, που δε ρουφούσε τη σκόνη αλλά τις ελεύθερες ώρες μου!

 

 

Κατά βάση μάλλον ανήκω στους ρετρολάγνους αφού πλέον είναι πολύ λίγοι οι τίτλοι που με συναρπάζουν. Ίσως να ήταν διαφορετικές οι εποχές, ίσως να τα έβλεπα και διαφορετικά τότε, μικρή ηλικία και ανεξερεύνητοι κόσμοι στην άκρη των δαχτύλων σου για να ξεναγήθεις. Και το αναμάσημα παίζει τον ρόλο του πάντως.

 

τσίου!

Επεξ/σία 2 Δεκεμβρίου 2009 από tsioudiver

[nikoleon]

Πολύ καλό thread!

 

Το τι έχω θυμηθεί είναι απερίγραπτο!

 

Οι περισσότεροι με κάλυψαν, δεν έχω κάτι παραπάνω να προσθέσω, εκτός από το απεριόριστο και για μένα κάψιμο με το Sensible World of Soccer.

 

Αθάνατη Amiga!