Προς το περιεχόμενο

Tι θελει να πει ο ποιητης?


KaizerSoze

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.
Εγώ πάλι νομίζω πως το ποίημα του Καβάφη είναι τελείως ειρωνικό (το συνηθίζει άλλωστε ο Καβάφης αυτό). Είναι σαν να βρίζεις μια ζωή τον Βύντρα για όλα τα δεινά του ΠΑΟ και όταν αυτός κάποια στιγμή παίρνει μεταγραφή σε άλλη ομάδα τον νοσταλγείς γιατί χάνεις τον αποδιοπομπαίο τράγο σου.

 

Τους βάρβαρους μου θυμίζει και λίγο ο στίχος του Πανούση, που λέει "είμαστε η αδικημένη γενιά του 60' δίχως κατοχή και πείνα, χωρίς ρετσίνα", αν και δεν είναι ακριβώς το ίδιο...

Δεν θα το ελεγα.

Δεν βλεπω κατι στο ποιημα που να δηλωνει νοσταλγια για κατι που εχασαν, εστω και αν αυτος ειναι ο αποδιοπομπαιος τραγος. Εξαλλου δεν ερχεται καποιος για να του χρεωσουν κατι.

 

Απο την αλλη ο τυπος αυτοκτονησε μεσα στη καταθλιψη οποτε εχει μια λογικη οτι το εγραψε για το Βυντρα:-(:-(

  • Απαντ. 49
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
Δημοσ.

Kaizer, καταλαβαίνω το σκεπτικό του topic (το οποίο σαν ιδέα είναι και πολύ καλή κατά τη γνώμη μου) αλλά σε αναλύσεις ποιημάτων ή φράσεων τους η διάσταση απόψεων είναι μοιραία. Μπορεί να παίρνω ναρκωτικά και να καταλαβαίνω τα δικά μου, γιατί όχι;

  • Members
Δημοσ.
Δεν θα το ελεγα.

Δεν βλεπω κατι στο ποιημα που να δηλωνει νοσταλγια για κατι που εχασαν, εστω και αν αυτος ειναι ο αποδιοπομπαιος τραγος. Εξαλλου δεν ερχεται καποιος για να του χρεωσουν κατι.

 

Απο την αλλη ο τυπος αυτοκτονησε μεσα στη καταθλιψη οποτε εχει μια λογικη οτι το εγραψε για το Βυντρα:-(:-(

 

Ναι εντάξει, πλάκα έκανα με τον βύντρα - είναι που πάντα ήθελα να κάνω μια παρομοίωση με αυτόν πρωταγωνιστή :P

 

Πιστεύω πως οι βάρβαροι στο ποίημα, όσο τρομεροί κι αν είναι κι όσο κι αν διαταράσσουν τη ζωή της πόλης, φέρνουν παρόλα αυτά μια αναστάτωση που βγάζει τους πολίτες από τη ρουτίνα της βαρετής ζωής τους. Είναι νομίζω η υπόσχεση της αλλαγής που τους προκαλεί μια κρυφή έξαψη, ακόμη κι αν η αλλαγή αυτή είναι κάτι κακό ή μια επικείμενη καταστροφή. Γι' αυτό και όταν τελικά οι βάρβαροι δεν έρχονται, νιώθουν μια κάποια απογοήτευση που θα επιστρέψουν ξανά στις συνηθισμένες τους ασχολίες και όλα θα ξαναγίνουν όπως πριν (καθώς οι ίδιοι είναι ανίκανοι να αλλάξουν από μόνοι τους τη ζωή τους).

 

(επίσης, ο Καβάφης δεν θυμάμαι να αυτοκτόνησε, αλλά μπορεί να κάνω και λάθος...)

Δημοσ.
μήπως εννοεί τον Καρυωτάκη ;

 

Α γεια σου, καλα που δεν ειπα οτι αυτοκτονησε ο Ελυτης

 

Sellers, στο ποιημα ομως βλεπουμε μια αισιοδξια ή εστω μια λυτρωση αφου θα ερθει καποιος βαλει τα πραγματα σε μια σειρα. Δεν εχει σημασια αν θα κανει καλο ή κακο, αρκει που οι πολιτες θα αποκτησουν ενα σκοπο και καποιοννα κοιτανε

  • Members
Δημοσ.
Α γεια σου, καλα που δεν ειπα οτι αυτοκτονησε ο Ελυτης

 

Sellers, στο ποιημα ομως βλεπουμε μια αισιοδξια ή εστω μια λυτρωση αφου θα ερθει καποιος βαλει τα πραγματα σε μια σειρα. Δεν εχει σημασια αν θα κανει καλο ή κακο, αρκει που οι πολιτες θα αποκτησουν ενα σκοπο και καποιοννα κοιτανε

 

Μάλλον εμένα εννοείς λέγοντας sellers :lol:

 

Κοίτα, διαφωνώ στην πρώτη σου πρόταση (ότι περιμένουν να μπουν τα πράγματα σε σειρά), αλλά μάλλον συμφωνώ ως ένα σημείο με τη δεύτερη.

 

Δεν πιστεύω, δηλαδή, πως περιμένουν από τους βαρβάρους να φέρουν τάξη και σειρά. Την τάξη και την σειρά την έχουν ήδη (βλ. συγκλητικούς, νομοθέτες, ρήτορες) και οι βάρβαροι έρχονται να την ανατρέψουν. Μάλιστα, στο ποίημα οι βάρβαροι παρουσιάζονται ως όχι ιδιαίτερα πολιτισμένοι (βλ. "τέτοια πράγματα θαμπώνουν τους βαρβάρους", "βαριούνται ευφράδειες και δημηγορίες"). Επιπλέον, αν σκεφτείς ότι το ποίημα παραπέμπει ίσως στην αρχαία Ρώμη (συγκλητικοί, αυτοκράτορες), ενισχύεται κατά τη γνώμη μου η ιδέα ότι οι βάρβαροι είναι περισσότερο "απολίτιστοι" και απειλή παρά σωτήρες (μιας και κάπως έτσι τους αντιμετώπιζαν τότε).

 

Ίσως να λέμε παρόμοια πράγματα με άλλα λόγια, απλά αυτό που εσύ λες αισιοδοξία εγώ το λέω έξαψη μπροστά στο επερχόμενο κακό (όπως όταν καμιά φορά μετά από σεισμό βλέπεις τον κόσμο να έχει βγει στους δρόμους τρομαγμένος αλλά και με μια έξαψη που μοιάζει σχεδόν με κρυμμένο ενθουσιασμό).

 

Δεν βλέπω γενικά καμία αισιοδοξία, αλλά μάλλον ένα τέλμα και μια παρακμή της πόλης, με πολίτες που δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν το παραμικρό για να υπερασπίσουν αυτά που έχουν και που είναι πρόθυμοι να υποταχθούν στη μοίρα τους, σε σημείο που όταν τελικά οι βάρβαροι δεν έρχονται, απογοητεύονται που θα επιστρέψουν και πάλι στη συνηθισμένη τους ζωή.

Δημοσ.

Φαντάζομαι οτι για να ξέρει κάποιος ΤΙ ακριβώς εννοεί ο ποιητής (πχ για τον καβάφη) θα πρέπει να γνωρίζει πολλά πράγματα για την ζωή του , όχι μόνο μέσα από τις προσωπικές του αφηγήσεις αλλά και διασταυρωμένα στοιχεία για την ζωή του γενικότερα, Και να έχει βέβαια διαβάσει ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι από το συνολικό του έργο.

 

Πάντως νομίζω οτι οι ποιητές /συγγραφείς αυτοί , καβάφης, καρυωτάκης, ελύτης , καζαντζάκης, ριτσος κτλ κτλ σε αρκετές περιτπώσεις πρέπει να αφήνουν στο έργο τους κάποια σημεία κλειδιά , για την πολιτική , την ζωή και τα συναφή με τα οποία ανοίγεις έναν κοινό κώδικα ας πούμε. Κοινώς μπορείς να ξετυλίξεις το σαράκι που έφαγε κάθε ένας από αυτούς στην ζωή του. Εκεί είναι μάλλον περισσότερο η μαγεία της ποιησης πάρα στην υποκειμενική αποτύωση σε έναν ανυποψιαστο αναγνώστη , μιλώντας πάντα για δυνατούς κατα κοινή ομολογία ποιητές.

Δημοσ.
σελλερς φορ πρεζιντεντ...ναφ σεντ..

 

 

 

ε νιού τσάλλεντζερ χαζ απήαρντ όμως! :

 

Απο την αλλη ο τυπος αυτοκτονησε μεσα στη καταθλιψη οποτε εχει μια λογικη οτι το εγραψε για το Βυντρα:-(:-(

 

 

 

τί τσάλλεντζερ δλδ, γκανιάν λέμε! :

Α γεια σου, καλα που δεν ειπα οτι αυτοκτονησε ο Ελυτης
:-D

 

 

Δημοσ.
hint: στο ποίημα οι πολίτες στολίζονται.

 

Ελα στρατοκαυλε, χαλαρωσε. Δεν το λεει πουθενα αυτο

 

gsarig

Δεν νομιζω οτι τους νοιαζει αν ειναι απολιτιστοι ή οχι και ουτε τον Καβαφη. Περισσοτερο μου εβγαζε οτι "ερχεται ο ξενος να μας απλοποιησει την ζωη γιατι τωρα πια θα ξερουμε προς τα που να κοιταξουν'

Λες οτι εχουν θεσμους και νομους αλλα οι βαρβαροι θα επιβαλλουν τους δικους τους. Τι ανακουφιση ε, που να τρεχουμε τωρα, ας τα κανουν οι αλλοι ωστε αν παει κατι στραβα να ξερουμε που θα γκρινιαξουμε

 

Επισης

— Γιατί ν’ αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία

κ’ η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που εγίναν).

Τα προσωπα εγιναν σοβαρα, αρα τι ηταν?Χαμογελστα. Χαιρονται που ερχονται

 

Γιατί οι δυο μας ύπατοι κ’ οι πραίτορες εβγήκαν

σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες·

γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους,

και δαχτυλίδια με λαμπρά, γυαλιστερά σμαράγδια·

γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια

μ’ ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλιγμένα;

Τους υποδεχονται οπως υποδεχομαστε τον επισκεπτη

Δημοσ.

Κάιζερ, σε γενικές πάντως γραμμές θυμάμαι πάντα να ερμηνεύεται το συγκεκριμένο ως ειρωνική κριτική προς μια παρηκμασμένη άρχουσα τάξη.

Προσωπικά δε μου λέει τίποτα ο συγκεκριμένος λ(αμ)όγιος.

Δημοσ.
Ελα στρατοκαυλε, χαλαρωσε. Δεν το λεει πουθενα αυτο

 

Γιατί οι δυο μας ύπατοι κ’ οι πραίτορες εβγήκαν

σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες·

γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους,

και δαχτυλίδια με λαμπρά, γυαλιστερά σμαράγδια·

γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια

μ’ ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλιγμένα;

 

Τους υποδεχονται οπως υποδεχομαστε τον επισκεπτη

 

Λοβοτομή ;

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...