Mοναξιά ... Kατάρα ή λύτρωση ;

[minarokeftes]

[ame]http://www.youtube.com/watch?v=JeaVVeH-TsI[/ame]

[freedubus]

Η μοναξιά είναι κατάρα ειδικά αν το ψυγείο είναι άδειο.

[insomniaK]

1.

Και γεμάτο να είναι, αν δεν ξέρεις α μαγειρεύεις παραμένει κατάρα...

2.

κι εσύ έφαγες σουβλάκια.

 

 

 

 

Πάμε στο ανάποδο, ποιο το κέρδος της έντονης κοινωνικοποίησης;

 

3.

κατάρα.

 

 

4. Αν και ακούμε παπάζογλου, στο μοναχό τον άνθρωπο δεν τα λέει καλά, μην ξεχνάμε και το μοναχικό δρόμο που και ο ίδιος έχει τραβήξει.

 

---------- Το μήνυμα προστέθηκε στις 01:02 ----------

 

5.

[...]

Εγώ προσωπικά όταν έχω συζητήσει προβλήματά μου στο παρελθόν έχω καταλήξει σε λάθος συμπεράσματα.

Όσο και να θέλουν να σε βοηθήσουν οι φίλοι σου αν είναι στην απ' έξω είναι δύσκολο να σε καταλάβουν απόλυτα και μπορεί χωρίς να το καταλάβεις να παρασυρθείς στα λάθος συμπεράσματα.

 

Συμπάθαμε αλλά δε φταίνε οι άλλοι για τις λανθασμένες σου επιλογές. Μόνο ο εαυτός μας ευθύνεται και όσο γρηγορότερα το συνειδητοποιήσουμε, τόσο ευκολότερα θα τις αλλάξουμε.

[Lucifer]

.δεν ειναι ενας αγνωστος που συναντησες τυχαια στο δρομο

 

Είναι, ήταν και θα είναι ακριβώς αυτό.

[little loulou]

Είναι, ήταν και θα είναι ακριβώς αυτό.

 

θες να μου πεις τωρα πως οι φιλοι σου η η κοπελα σου ειναι απλα ενας αγνωστος που βρεθηκε μπροστα σου κι εσυ εισαι μαζι του επειδη δεν μπορεις την μοναξια?

[insomniaK]

θες να μου πεις τωρα πως οι φιλοι σου η η κοπελα σου ειναι απλα ενας αγνωστος που βρεθηκε μπροστα σου

 

έτσι. η κομμένη φράση από την αρχική σου διατύπωση δεν ισχύει.

 

Υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που ταιριάζουμε περισσότερο, αλλά δεν έτυχε να συναντηθούμε ποτέ.

[Lucifer]

Όταν βρέθηκαν μπροστά μου ήταν άγνωστοι και όσες φορές έχω "χωρίσει" με κάποιον άνθρωπο, αυτό που μου λείπει δεν είναι ούτε να βλέπω τη φάτσα του, ούτε να ακούω τη φωνή του. Μου λείπουν τα συναισθήματα που μου δημιουργούσε η φάτσα του ή/και η φωνή του και αυτά τα συναισθήματα αναπαράγονται ξανά και ξανά με άλλους ανθρώπους. Όταν δε αισθάνομαι πως μου λείπει κάποιος, θυμάμαι συγκεκριμένες στιγμές που μου έμειναν επειδή ακριβώς σε αυτές βίωσα τα προαναφερθέντα συναισθήματα.

 

Και ούτω καθ' εξής.

[Sellers]

Βασικά μιας που πιάσατε το θέμα του ''χωρισμού'' (πολύ καλή χρήση των ειαγωγικών) μπορώ πλεόν να πω πως το μόνο που με πονάει πιο πολύ είναι η γνώση πως θα συνηθίσω αργά η γρήγορα τον οποιοδήποτε ''χωρισμό'' και την κενή θέση θα την καλύψει κάποιος άλλος/άλλη. Αυτό πονάει πιο πολύ, και δεν ξέρω και γιατί...

[Praetorianos]

Όταν βρέθηκαν μπροστά μου ήταν άγνωστοι και όσες φορές έχω "χωρίσει" με κάποιον άνθρωπο, αυτό που μου λείπει δεν είναι ούτε να βλέπω τη φάτσα του, ούτε να ακούω τη φωνή του. Μου λείπουν τα συναισθήματα που μου δημιουργούσε η φάτσα του ή/και η φωνή του και αυτά τα συναισθήματα αναπαράγονται ξανά και ξανά με άλλους ανθρώπους. Όταν δε αισθάνομαι πως μου λείπει κάποιος, θυμάμαι συγκεκριμένες στιγμές που μου έμειναν επειδή ακριβώς σε αυτές βίωσα τα προαναφερθέντα συναισθήματα.

 

Και ούτω καθ' εξής.

Πολύ ψυχρό σαν σκέψη αλλά οφείλω να παραδεχτώ ότι αν τα βάλεις κάτω ισχύει. Ο άγνωστος που έγινε γνωστός και μετά πάλι άγνωστος για να αντικατασταθεί από τον επόμενο άγνωστο που θα γίνει γνωστός και μετά πάλι άγνωστος κοκ.

 

Μετρημένοι στα δάχτυλα αυτοί που δεν ξαναγίνονται άγνωστοι στη ζωή σου.

 

 

έτσι. η κομμένη φράση από την αρχική σου διατύπωση δεν ισχύει.

 

Υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που ταιριάζουμε περισσότερο, αλλά δεν έτυχε να συναντηθούμε ποτέ.

 

Βασικά μιας που πιάσατε το θέμα του ''χωρισμού'' (πολύ καλή χρήση των ειαγωγικών) μπορώ πλεόν να πω πως το μόνο που με πονάει πιο πολύ είναι η γνώση πως θα συνηθίσω αργά η γρήγορα τον οποιοδήποτε ''χωρισμό'' και την κενή θέση θα την καλύψει κάποιος άλλος/άλλη. Αυτό πονάει πιο πολύ, και δεν ξέρω και γιατί...

 

+1

[Absinthe]

Η αισθηση παντως του να πεφτεις για ΥΠΝΟ στο κρεβατι σου μονος σου, δε συγκρινεται με τιποτα.

 

Φοβερη.

Ειμαι ο λουκυ λουκ, ενας μοναχικος καουμπου..

[@@sos@@]

δεν ειναι ενας αγνωστος που συναντησες τυχαια στο δρομο,

Eίναι ένας άγνωστος που συνάντησες τυχαία αλλά εσύ τον διάλεξες(με τα δικά σου κριτήρια),και εκείνος συναίνεσε,να γίνει κάτι άλλο... διόλου τυχαία.

Π.χ. εδώ στο insomnia, άγνωστη μεταξύ αγνώστων ,τυχαίο είναι που βρήκα το site και "σκάλωσα" δεν θα ήταν τυχαίο να ταιριάξουν τα "χνώτα" μου με οποιοδήποτε (έτσι στην τύχη διάολε )και να προχωρήσω μαζί του.

[Apoll]

Καταλαβαίνω απόλυτα τις φιλοσοφικές ανησυχίες της @@sos@@. Περνάω την ίδια ακριβώς φάση τέσσερις μήνες τώρα.

 

Εξαρτάται τι είναι η μοναξιά, πως την βλέπει κανείς και αντιδρά μαζί της και το περιβάλλον.

Έχει σχέση με το συναισθηματικό υπόβαθρο του καθενός.

 

Μοναξιά αισθάνομαι όταν μπαίνω σπίτι το βράδυ μετά την δουλειά. Όπου μέχρι το επόμενο πρωί που θα πάω πίσω στη δουλειά θα είμαι μόνος.

Το ίδιο και όταν έρχεται το Σάββατο και δεν έχεις τίποτα να κάνεις παρά μόνο να ταξιδέψεις δύο ώρες στους αυτοκινητόδρομους, για να δεις τους φίλους που έχεις. Και φυσικά μέσα στην νύχτα να πάρεις τον δρόμο του γυρισμού.

Και έρχεται η Κυριακή και πας για τα εβδομαδιαία ψώνια στο Super Market ως μόνη έξοδο για την μέρα αυτή.

 

Δεν αισθάνομαι μοναξιά αλλά λύτρωση που δεν εχω την πρώην γυναίκα μου στην ζωή μου. Όπως αισθάνομαι λύτρωση που επιτέλους πουλάω το σπίτι που ήθελε στην μέση του πουθενά.

 

Αλλά δεν απελπίζομαι. Μερικές φορές ο Άνθρωπος μπορεί να συναντήσει το πεπρωμένο του στον δρόμο που πήρε για να το αποφύγει.

[little loulou]

μου πηρατε το ποστ μου,το πετσοκοψατε,το φερατε στα μετρα σας κι αρχισε να λεει ο καθενας τα δικα του

 

η ενσταση μου ηταν στη λεξη "ετυχε" που χρησιμοποιησε ο λουσιφερ στο παρακατω ποστ.

 

Αρχικά διαφοροποίησε και ξεκαθάρισε το ότι αυτά που σου λείπουν είναι ωραίες στιγμές τις οποίες έτυχε να περάσεις με έναν άνθρωπο και που τις συνέδεσες με αυτόν. Δε σου λείπει αυτός καθ' αυτός ο άνθρωπος αλλά το ότι "βγαίνει" από το πλαίσιο κάποιων ωραίων αναμνήσεων. Όπως όταν τέλειωσες το σχολείο και σου έλειπε "η μαθητική ζωή" την οποία τότε αντιπροσώπευαν οι συμμαθητές σου και με τους οποίους επεδίωξες να κρατήσεις επαφή, έτσι και αν χώρισες, πέθανε η γιαγιά σου, τσακώθηκες με ένα φίλο σου, στην ουσία σου λείπουν οι στιγμές μαζί, και όχι ο ίδιος.

 

αναφερω πως ο ανθρωπος με τον οποιο διαλεξες να μοιραστεις αυτα τα συναισθηματα που παλι αναφερει ο κ.λουσιφερ,ναι μεν ξεκινησε απο εναν αγνωστο ανθρωπο που συναντησες τυχαια αλλα

προκειται για τον/την συντροφο,φιλο που υστερα απο πολυ καιρο καταλαβες πως αυτος σου ταιριαζει κι εχετε καποια κοινα.δεν ειναι τυχη..ειναι συνειδητη επιλογη.

οπως αναφερεις κι εσυ @@@sos@@@

 

κι ισως να ειμαι λαθος αλλα εμενα δεν μου λειπουν μονο τα συναισθηματα που μου δημιουργει καποιος..μου λειπει κι η ιδια του η παρουσια.

 

---------- Το μήνυμα προστέθηκε στις 11:51 ----------

 

Καταλαβαίνω απόλυτα τις φιλοσοφικές ανησυχίες της @@sos@@. Περνάω την ίδια ακριβώς φάση τέσσερις μήνες τώρα.

 

Εξαρτάται τι είναι η μοναξιά, πως την βλέπει κανείς και αντιδρά μαζί της και το περιβάλλον.

Έχει σχέση με το συναισθηματικό υπόβαθρο του καθενός.

 

Μοναξιά αισθάνομαι όταν μπαίνω σπίτι το βράδυ μετά την δουλειά. Όπου μέχρι το επόμενο πρωί που θα πάω πίσω στη δουλειά θα είμαι μόνος.

Το ίδιο και όταν έρχεται το Σάββατο και δεν έχεις τίποτα να κάνεις παρά μόνο να ταξιδέψεις δύο ώρες στους αυτοκινητόδρομους, για να δεις τους φίλους που έχεις. Και φυσικά μέσα στην νύχτα να πάρεις τον δρόμο του γυρισμού.

Και έρχεται η Κυριακή και πας για τα εβδομαδιαία ψώνια στο Super Market ως μόνη έξοδο για την μέρα αυτή.

 

Δεν αισθάνομαι μοναξιά αλλά λύτρωση που δεν εχω την πρώην γυναίκα μου στην ζωή μου. Όπως αισθάνομαι λύτρωση που επιτέλους πουλάω το σπίτι που ήθελε στην μέση του πουθενά.

 

Αλλά δεν απελπίζομαι. Μερικές φορές ο Άνθρωπος μπορεί να συναντήσει το πεπρωμένο του στον δρόμο που πήρε για να το αποφύγει.

 

ειλικρινα ανατριχασα...μου ηρθε τοσο παραστατικα η εικονα που περιγραφεις στο μυαλο μου..να πηγαινεις στη δουλεια,να γυριζεις,να βλεπω την πρωην να σου λεει για το σπιτι που θελει στη μεση του πουθενα..μπρρρ...σπουκι!

[slipknot]

Εντάξει, ο καθένας ορίζει διαφορετικά τη μοναξιά. Λέει η sos:

 

Γράφω για τότε που χρειάζεσαι να μοιραστείς με κάποιον αυτό που νιώθεις εκείνες τις στιγμές και βρίσκεις διαθέσιμο μόνο τον εαυτό σου , δεν γράφω για τους ανθρώπους που δεν έχουν κάποιον άλλον γύρω τους ,κάποιον που να ενδιαφέρεται για αυτούς .

 

Κι εγώ αναρωτιέμαι, γιατί να πρέπει να τα μοιράζεσαι όλα; Οικονομία.

[Budweiser]

Συμπάθαμε αλλά δε φταίνε οι άλλοι για τις λανθασμένες σου επιλογές. Μόνο ο εαυτός μας ευθύνεται και όσο γρηγορότερα το συνειδητοποιήσουμε, τόσο ευκολότερα θα τις αλλάξουμε.

 

Φιλε insomniak πότε δεν τα έριξα στους άλλους.

Οι φίλοι να βοηθήσουν θέλουν και συγκεκριμένα εκτιμώ στο μέγιστο τους φίλους μου όταν προσπαθούν να το κάνουν.

Αυτό που λέω είναι οτι αν είσαι σε μια δύσκολη ψυχολογική κατάσταση είσαι επιρρεπής και είναι εύκολο να βγεις σε λάθος συμπεράσματα και να κάνεις τις λάθος επιλογές όταν ζητάς βοήθεια απο ένα φίλο σου ο οποίος δεν μπορεί να καταλάβει ακριβώς ένα σοβαρό σου πρόβλημα.

Κανείς δεν είναι αλάνθαστος.