Προς το περιεχόμενο

Είμαστε αρκετά ευγνώμονες με αυτά που έχουμε;


diamond_gr

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντ. 65
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
Δημοσ.

Καλα οσα εχουμε αλλα δε σημαινει οτι ειμαστε οκ επειδη υπαρχουν και χειροτερα

Παντα κοιταμε το καλυτερο οσα κι αν εχουμε

Αλλιως δε θα ειχαμε καμια προοδο

Δημοσ.

πιστεύω πως μερικές φορές αν όχι πολλές ξεχνάμε να νιώσουμε ευγνωμοσίνη και ολοκληρότητα (βλέπετε ειμαστε άπλιστο δημιουργιμα)

προσωπικά προσπαθώ συνέχεια και όταν το ξεχνάω να εχω κατι που να μου το επενθυμίζει

και συμπληρόνοτας να πω πως αν νιώθουμε ολοκληρομένη(πνευματικά και υλικά) τότε θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε ακόμα περισσότερα

Δημοσ.

1.jpg

 

2.jpg

 

3.jpg

 

4.jpg

 

5.jpg

 

6.jpg

 

7.jpg

 

8.jpg

 

9.jpg

 

10.jpg

 

 

Μακάρι να είχαμε το πνεύμα που έχει αυτό το παιδί!!!

 

Και τα λεφτα, και την υποστηριξη που εχει αυτο το παιδι, γιατι υπαρχουν χιλιαδες αλλα σε χειροτερη μοιρα, και χωρις την ευχερεια να φανε, ποσο μαλλον να εχουν εξτρα "φορεσιες" σε προσθετικα μελη.

Ευτυχως αυτο το παιδι (μεσα στη δυστυχια του βεβαια), εχει ολες αυτες τις ανεσεις, καποια αλλα που μπορει να εχουν ολα τα μελη τους θα πεθανουν σημερα γιατι απλα δεν εχουν να φανε.

Οποτε μην το ψαχνεις αν ειμαστε ευγνωμονες, ολα ειναι σχετικα στον κοσμο που ζουμε.

Δημοσ.

Υγεία, μερικά αγαπημένα πρόσωπα δίπλα σου και λίγα χρήματα (για να διώχνουν μακρυά την μιζέρια της φτώχιας) και έχεις όλα όσα χρειάζεσαι για να νιώθεις ευτυχισμένος. Αυτό βέβαια θα πρέπει να σε ωθεί να βελτιώνεσαι περισσότερο και όχι να εφυσηχάζεσαι και να γίνεσαι "πλαδαρός" απέναντι στις ευκαιρίες που σου παρουσιάζονται στη ζωή.

Το παιδί στην φωτογραφία αν και αρχικά αντιμετώπισε σε κάποιο σημείο της ζωής του σοβαρότατο πρόβλημα υγείας, φαίνεται να το ξεπέρασε, προσαρμόστηκε στα νέα δεδομένα, σίγουρα έχει δίπλα του ανθρώπους που νοιάζονται γι' αυτό και βέβαια έχουν τουλάχιστον τις στοιχειώδεις οικονομικές ανέσεις. Προφανώς είναι ευτυχισμένο και έτοιμο να αντιμετωπίσει με αισιοδοξία και καλή καρδιά αυτά που θα του παρουσιαστούν στην ζωή του. Αποτελεί ένα καλό παράδειγμα προς μίμηση.

Δημοσ.

1) Αν το παιδάκι ήταν ευγνώμον με όσα είχε όταν έπαθε το ατύχημα, τώρα δε θα είχε προσθετικά μέλη και δε θα ήταν μέλος σε σύλλογο ιππασίας.

 

2) Τα δύο μου πόδια τα θεωρώ αυτονόητο χάρισμα και όχι, δεν είμαι ευγνώμων για τα αυτονόητα και τα προβλεπόμενα.

 

3) Ευγνώμων νοιώθω για όσες "επιπλέον" πολυτέλειες μου χαρίστηκαν και έχω.

 

4) Η ευγνωμοσύνη διαφοροποιείται από την επανάπαυση και την αίσθηση επάρκειας. Η θέληση ανέλιξης δεν είναι "απληστία" όσο δεν είναι αδίκως εις βάρος κάποιου άλλου και όσο δεν περιφρονούμε τα ήδη υφιστάμενα αγαθά.

 

5) Προτιμάτε χαρτομάντηλα Softex.

Δημοσ.
πιστεύω πως μερικές φορές αν όχι πολλές ξεχνάμε να νιώσουμε ευγνωμοσίνη και ολοκληρότητα (βλέπετε ειμαστε άπλιστο δημιουργιμα)

 

Eγώ πχ που έχω δυο πόδια πρέπει να νιώθω ευγνωμωσύνη προς ποιον;

 

 

edit

ρε mod σε ξέχασα ότι είσαι μεταμεσονύχτιος και με πρόλαβες

Δημοσ.

Έι αλτρουιστή, εγώ είμαι η συνείδηση σου. Την επόμενη φορά δοκίμασε να κάνεις κάτι παραπάνω. Μην πάρεις το γαμημένο αμάξι σου για να πας στο περίπτερο 5 μέτρα παρακάτω γιατί δεν έχει αρκετές κολώνες και το ενδεχόμενο να στουκάρεις σε μία ή και παραπάνω πέφτει. Μην το παρκάρεις σε πεζοδρόμια γιατί εμείς που έχουμε πόδια ξέρουμε να τα χρησιμοποιούμε. Και όταν συναντήσεις κάποιον ανάπηρο ζητιάνο σε αυτή την αχανέστατη σκατοπόλη μην τον προσπεράσεις, πες του ότι δεν εκτιμάει όσα έχει. Δηλαδή ποιος ηλίθιος ζητιανεύει ενώ θα μπορούσε να παίζει χόκεϊ επί χόρτου;

Δημοσ.

WOW! Στην ηλικία του πάντως το μόνο hobby που είχα για να μου περνάει η ώρα ήταν να μπουκώνω το VHS με κουταλάκια του γλυκού. Όχι ότι θα τα κάνω όλα αυτά ποτέ, αλλά ενιγουεϊ.

Κρίμα το παιδάκι, μεσα από τέτοια σκηνικά φαντάζομαι θέλει ο τόπικ στάρτερ να μας πεί ότι κάποια ''ντιφολτ'' χαρίσματα μας ΔΕΝ πρέπει να θεωρούνται δεδομένα.

Δημοσ.

εντάξει, δεν είναι και τόσο κακή η ευγνωμοσύνη... Παρά τούτο δεν την οφείλεις σε κανέναν για το ότι έχεις πόδια.

Ίσως λίγο τυχερός θα έπρεπε να αισθάνεσαι.

Θεωρούμε αυτονόητη την ύπαρξη των ποδιών μας. Και το παιδάκι αυτό θεωρεί επίσης αυτονόητο ότι τα πόδια μας τα αφήνουμε στο πάτωμα το βράδυ, και τα ξαναφοράμε το πρωί. Εγώ θεωρώ επίσης αυτονόητη την clk στο γκαράζ μου, έχω μία από τα 16 μου.

Αν το παιδάκι ξυπνούσε μια μέρα και ανακάλυπτε πως δύο ποδάρια με σάρκα και οστά είχαν φυτρώσει εκεί που κούμπωναν τα ξύλινα, σίγουρα θα ένοιωθε τεράστια ευγνωμοσύνη.

 

Χύμα σκέψεις χωρίς νόημα. Έχω μέρες να πιω, σόρρυ...

Δημοσ.

Ναι! ειμαι αρκετά ευγνώμον.

 

 

πρεπει να το δηλώσω σε κάποια αρχή; να υπογράψω κάπου;

 

 

 

 

Μπορώ να γίνω ακόμα πιό ευγνώμον αν θέλετε. έχω απόθεμα.

Δημοσ.

Τώρα αυτό τι είναι αστείο; Το παιδάκι περπατάει με πόδια της barbie. Δηλαδή πρέπει να τα χάσετε για να εκτιμήσετε ότι υπάρχουν και πιό σημαντικά πράγματα στη ζωή μας από τη clk στο γκαράζ;

Δημοσ.

Ανοίγετε μεγάλη κουβέντα περι ευγνωμοσύνης, αν και θα συμφωνήσω με τους soturin και Lucifer.

Επίσης να υπογραμμίσω, πως σε κανέναν άνθρωπο δεν αξίζει η λύπηση, πόσο μάλλον στους ανάπηρους, που ανταπεξέρχονται με τοση υπερηφάνεια, σε εναν κόσμο που απ οτι φαίνεται ειναι "φτιαγμένος" μόνο για τους αρτιμελής!

Δημοσ.
Τώρα αυτό τι είναι αστείο; Το παιδάκι περπατάει με πόδια της barbie. Δηλαδή πρέπει να τα χάσετε για να εκτιμήσετε ότι υπάρχουν και πιό σημαντικά πράγματα στη ζωή μας από τη clk στο γκαράζ;

 

checking garage fοr clk...

 

clk nοt fοund...

 

...actually...

 

garage not fοund

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...