Εχετε σκεφτει ποτέ να.....

[dimpa16]

Μόνο εμένα μάτωσε ο κερατοειδής με τη διαδοχή "σκέφτομαι πέραν του μέσου όρου" και "εσείς είστε όλοι μέσα στην τρελή χαρά";

 

 

 

Μπααααα,δεν εισαι μονος...

[dark_banishing]

Το πέτυχα σήμερα στο άσχετο και θυμήθηκα αυτό το τοπικ

 

Terror management theory

[inSync]

Cease the f@ckin' moment... το άγνωστο αν είναι να το γνωρίσουμε, θα το γνωρίσουμε, στην ώρα του. Να ζήσουμε εμπειρίες και να ολοκληρωθούμε σαν άνθρωποι, αυτό είναι σημαντικό.

[Alexandros_91]

Cease the f@ckin' moment... το άγνωστο αν είναι να το γνωρίσουμε, θα το γνωρίσουμε, στην ώρα του. Να ζήσουμε εμπειρίες και να ολοκληρωθούμε σαν άνθρωποι, αυτό είναι σημαντικό.

 

συμφωνω απολυτα...αλλοστε πρεπει να ειναι κανεις πολυ δειλος ωστε να σκεφτεται να αυτοκτονισει....στη ζωη πρεπει να παλευουμε και οχι να λιποτακτουμε...

[Lucifer]

Παιδιά και 'γω συμφωνώ με το cease the moment, αλλά εσείς μάλλον εννοείτε seize.

[Sylvia88]

.....αυτοκτονησετε?

 

Εχετε ερθει σε τετοια τραγικη κατασταση ωστε να σκεφτειτε ποτέ να αυτοκτονησετε?

Ειχατε μηπως την περιεργεια "πως ειναι μετα?" ετσι ωστε να σκεφτειτε να αυτοκτονησετε?

Εχετε βαρεθει τον κοσμο τουτο και σκεφτηκατε ποτέ να αυτοκτονησετε?

Εστω και αμυδρα να το εχετε σκεφτει.

 

Αν το εχετε σκεφτει υπηρξε μηπως και μια αμυδρη ή ακομα και οχι τοσο αμυδρη προσπαθεια να το κανετε? Εχετε μηπως φτασει ενα βημα πριν την αυτοκτονια?

 

 

Ενα απο τα σημαντικοτερα ερωτηματα που ρωτησε ο ανθρωπος μαλλον ειναι το φοβερο "To be or not to be?".

Και οπως μ'αρεσει να το ερμηνευω εγω σημαινει "Να ζησω και να απολαυσω οσα μπορω ή μηπως ειναι ανωφελο ετσι και αλλιως επειδη ο θανατος ισως να σημαινει τελος για παντα, οποτε αφου ολα ειναι ανωφελα και ολα ειναι πληρης δυστυχια και δεν υπαρχει χαρα, ας πεθανω καλυτερα.".

Αυτο που με συναρπαζει, με την τραγικη εννοια, περισσοτερο σε αυτη τη φραση ειναι το σημαντικοτερο που βγαινει απο αυτην: η αβεβαιοτητα του θανατου. Θανατος σημαινει τελος-τελος ή μηπως δεν ειναι το τελος μας?

Τεραστιο δραμα βγαινει μεσα απο αυτην την φραση και κυριολεκτικα σημαδευει καποιον που την καταλαβαινει.

 

Αξιζει αραγε να ζουμε το τωρα και να σχεδιαζουμε το μελλον κλπ? Οχι λεω εγω. Καλυτερα να πεθανουμε τωρα. Για να δουμε αν υπαρχει κατι παραπερα απο τον θανατο.

 

Και αν δεν υπαρχει? Χασαμε 50-60 χρονια ζωης. Ε και? Αν δεν υπαρχει τιποτα μετα θανατον, ολα αυτα που ζησαμε ουτως ή αλλως χανονται για παντα για εμας. Δεν υπαρχουμε καν. Τελος. Ξαναγινομαστε μορια και τροφη για βακτηρια. Αστρικη σκονη. Σε 100-200 χρονια κανείς δεν θα μας θυμαται. Θα ζουνε οι αλλοι και εμεις ΟΧΙ!

Θα τρωνε και θα πινουν οι αλλοι και εμεις τιποτα. Η σκεψη μας, το ειναι μας ολο θα εχει χαθει! Για παντα!

 

Και αν καποιος πιστευει οτι ολα αυτα ειναι μακρινα και ας ζησουμε την ζωη μας, μα γιατι? Να ζησουμε τι? Τι σε 1 ωρα θανατος, τι σε 60 χρονια? Θα ερθει εκεινη η στιγμη! Θα ερθει! Η στιγμη οπου θα κοιταμε το παρελθον και θα ξερουμε οτι πλεον σε λιγο θα αφησουμε τουτη την γη, θα αφησουμε τους συγγενεις μας, τους φιλους μας, θα αφησουμε τα παιδια μας μονα τους. Αυτα θα ζουνε και εμεις οχι. ΤΕΛΟΣ για εμας! Και θα αναρωτιομαστε πως περασαν τοσα χρονια. Πως περασαν τοσα χρονια? Ημασταν παιδια ακομα θα θυμομαστε, αλλά περασαν. Και δεν θα θελουμε να φυγουμε. Αλλα θα φυγουμε. Και θα αφησουμε τους αλλους να ζουνε. Και εμεις ΤΕΛΟΣ!

 

Πως μπορει αραγε ανθρωπος να ζησει διερωτουμενος αυτα? Πως μπορει καποιος να γελασει διερωτουμενος αυτα? Πως μπορει ανθρωπος να ασχοληθει με τα Windows XP και με το ποια BMW G-Power ειναι η καλυτερη διερωτουμενος αυτα?

Πως μπορει λοιπον ο ανθρωπος να ασχοληθει με τα κοινα, οταν ξερει οτι θα πεθανει και δεν ξερει τι θα βρει μετα, με το "ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΘΑ ΧΑΘΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ" να τον στοιχειωνει.

 

Η ζωη λοιπον πρεπει να ειναι μια συνεχης θλιψη ή ο θανατος, η αυτοκτονια δηλαδη.

Και ομως μερικοι γελανε.

 

Και εγώ φοβάμαι τον θάνατο αλλά αυτό δεν με σταματάει να διασκεδάζω την ζωή μου,να τα πίνω με τις κολλητές,να γιορτάζω Χριστούγεννα Πάσχα και γενέθλια,να χαμογελάω κάθε μέρα και ας ξυπνάω πολλές φορές στραβά,να τα βλέπω θετικά και ας είναι ο ορίζοντας μαύρος και σκοτεινός,να έχω την ελπίδα πως ο άνθρωπος καθ'αυτού πλην κακός και πάσης φύσεως κάποτε θα αλλάξει και θα ζήσει σε αυτό που λέμε Ειρήνη ημήν...

ο Θάνατος μας φοβίζει,ναι,αλλά ως εκεί...

Και όχι δεν έχω σκεφτεί να αυτοκτονήσω,αλλά έχω σκεφτεί το τι έπειτε μετά....

Και δεν θεωρώ αυτούς που αυτοκτονούν δειλούς και άνανδρους,ο καθένας έχει να κάνει με τους εφιάλτες του,άλλοι τα καταφέρνουν και σηκώνουν το ανάστημά τους και άλλοι δεν έχουν την ψυχική δύναμη να υπερβούν αυτό που στιγματίζει το είναι τους και την ύπαρξή τους ....δεν θα κατηγορίσω κανέναν για την όποια επιλογή διαλέγει να συνεχίζει την ζωή του.

Αυτά.

Παλιό θέμα αλλά πολύ προσεγμένο...

[frenzy]

Η αυτοκτονία, είναι πρόωρη εκσπερμάτωση στη ζωή.

Σκέψου κάτι άλλο.

[Sugizo]

Παντα θαυμαζα τον Αινσταιν για ολα, για ολες τις σκεψεις του. Στο μόνο που δεν τον κατανοουσα καθολου ηταν στην παντελη ελλειψη φοβου που ειχε για τον θανατο. Δεν φοβοταν τον θανατο! Δεν φοβοταν το αγνωστο!

 

ίσως ακριβώς για αυτό το λόγο (ότι ήταν μεγάλος επιστήμονας) να μην ήταν άγνωστο για αυτόν διότι πιστεύοντας στην επιστήμη απλά ήξερε που θα καταντήσει, στο/σε χώμα, οτιδήποτε άλλο δεν στέκι επιστημονικά...

[Morticia]

Χωρίς παρεξήγηση...

Με κάτι τέτοια περί της ματαιότητας της ύπαξης πλησιάζουν άνθρωποι των αιρέσεων...

 

Από http://mundusphilologiae.blogspot.com/2008/03/carpe-diem.html

Tu ne quaesieris, scire nefas, quem mihi, quem tibi

 

finem di dederint, Leuconoe, nec Babylonios

 

temptaris numeros. Ut melius, quidquid erit, pati,

 

seu pluris hiemes seu tribuit Iuppiter ultimam,

 

quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare

 

Tyrrheneum. Sapias, vina liques, et spatio brevi

 

spem longam reseces; dum loquimur, fugerit invida

 

aetas: carpe diem quam nimium credula postero.

 

 

 

Μη ρωτάς –να μάθεις είν’ ανόσιο- ποιο τέλος για μένα, ποιο για σένα

 

οι θεοί έχουν δώσει, Λευκονόη, μήτε τους βαβυλώνιους αριθμούς

 

να δοκιμάζεις. Πόσο καλύτερο, οτιδήποτε σου λάχει, να το δεχτείς,

 

είτε πιότερους χειμώνες σού μοιράσει ο Δίας είτε τον έσχατο,

 

που τώρα αποδυναμώνει την Τυρρηνική θάλασσα στα θαλασσόδαρτα βράχια.

 

Δείξε σοφία, σούρωσε το κρασί και σε σύντομο χρόνο

 

συγκράτησε τη μακρά ελπίδα. Όσο μιλάμε, θα αποδράσει

 

ο φθονερός ο χρόνος. Άδραξε τη μέρα, πιστεύοντας όσο λιγότερο στην αυριανή.

 

έχει αποδράσει πολύ χρόνος με αυτό το θέμα

[slipknot]

να έχω την ελπίδα πως ο άνθρωπος καθ'αυτού πλην κακός και πάσης φύσεως κάποτε θα αλλάξει και θα ζήσει σε αυτό που λέμε Ειρήνη ημήν...

 

[alex_000]

.....αυτοκτονησετε?

 

 

Εχετε ερθει σε τετοια τραγικη κατασταση ωστε να σκεφτειτε ποτέ να αυτοκτονησετε?

Ειχατε μηπως την περιεργεια "πως ειναι μετα?" ετσι ωστε να σκεφτειτε να αυτοκτονησετε?

Εχετε βαρεθει τον κοσμο τουτο και σκεφτηκατε ποτέ να αυτοκτονησετε?

Εστω και αμυδρα να το εχετε σκεφτει.

 

Αν το εχετε σκεφτει υπηρξε μηπως και μια αμυδρη ή ακομα και οχι τοσο αμυδρη προσπαθεια να το κανετε? Εχετε μηπως φτασει ενα βημα πριν την αυτοκτονια?

 

 

Ενα απο τα σημαντικοτερα ερωτηματα που ρωτησε ο ανθρωπος μαλλον ειναι το φοβερο "To be or not to be?".

Και οπως μ'αρεσει να το ερμηνευω εγω σημαινει "Να ζησω και να απολαυσω οσα μπορω ή μηπως ειναι ανωφελο ετσι και αλλιως επειδη ο θανατος ισως να σημαινει τελος για παντα, οποτε αφου ολα ειναι ανωφελα και ολα ειναι πληρης δυστυχια και δεν υπαρχει χαρα, ας πεθανω καλυτερα.".

Αυτο που με συναρπαζει, με την τραγικη εννοια, περισσοτερο σε αυτη τη φραση ειναι το σημαντικοτερο που βγαινει απο αυτην: η αβεβαιοτητα του θανατου. Θανατος σημαινει τελος-τελος ή μηπως δεν ειναι το τελος μας?

Τεραστιο δραμα βγαινει μεσα απο αυτην την φραση και κυριολεκτικα σημαδευει καποιον που την καταλαβαινει.

 

Αξιζει αραγε να ζουμε το τωρα και να σχεδιαζουμε το μελλον κλπ? Οχι λεω εγω. Καλυτερα να πεθανουμε τωρα. Για να δουμε αν υπαρχει κατι παραπερα απο τον θανατο.

 

Και αν δεν υπαρχει? Χασαμε 50-60 χρονια ζωης. Ε και? Αν δεν υπαρχει τιποτα μετα θανατον, ολα αυτα που ζησαμε ουτως ή αλλως χανονται για παντα για εμας. Δεν υπαρχουμε καν. Τελος. Ξαναγινομαστε μορια και τροφη για βακτηρια. Αστρικη σκονη. Σε 100-200 χρονια κανείς δεν θα μας θυμαται. Θα ζουνε οι αλλοι και εμεις ΟΧΙ!

Θα τρωνε και θα πινουν οι αλλοι και εμεις τιποτα. Η σκεψη μας, το ειναι μας ολο θα εχει χαθει! Για παντα!

 

Και αν καποιος πιστευει οτι ολα αυτα ειναι μακρινα και ας ζησουμε την ζωη μας, μα γιατι? Να ζησουμε τι? Τι σε 1 ωρα θανατος, τι σε 60 χρονια? Θα ερθει εκεινη η στιγμη! Θα ερθει! Η στιγμη οπου θα κοιταμε το παρελθον και θα ξερουμε οτι πλεον σε λιγο θα αφησουμε τουτη την γη, θα αφησουμε τους συγγενεις μας, τους φιλους μας, θα αφησουμε τα παιδια μας μονα τους. Αυτα θα ζουνε και εμεις οχι. ΤΕΛΟΣ για εμας! Και θα αναρωτιομαστε πως περασαν τοσα χρονια. Πως περασαν τοσα χρονια? Ημασταν παιδια ακομα θα θυμομαστε, αλλά περασαν. Και δεν θα θελουμε να φυγουμε. Αλλα θα φυγουμε. Και θα αφησουμε τους αλλους να ζουνε. Και εμεις ΤΕΛΟΣ!

 

Πως μπορει αραγε ανθρωπος να ζησει διερωτουμενος αυτα? Πως μπορει καποιος να γελασει διερωτουμενος αυτα? Πως μπορει ανθρωπος να ασχοληθει με τα Windows XP και με το ποια BMW G-Power ειναι η καλυτερη διερωτουμενος αυτα?

Πως μπορει λοιπον ο ανθρωπος να ασχοληθει με τα κοινα, οταν ξερει οτι θα πεθανει και δεν ξερει τι θα βρει μετα, με το "ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΘΑ ΧΑΘΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ" να τον στοιχειωνει.

 

 

Η ζωη λοιπον πρεπει να ειναι μια συνεχης θλιψη ή ο θανατος, η αυτοκτονια δηλαδη.

Και ομως μερικοι γελανε.

 

Ετοιμασου για την διωξη ηλεκτρονικου εγγληματος σου ερχεται!

[slipknot]

Το topic δημιουργήθηκε τον Οκτώβρη του 2009. Κάποιος δεν κάνει καλά τη δουλειά του.

[alex_000]

ε lol πηραν τα φτιαρια δεν το πηρα χαμπαρι.

 

Ε θα πηγε η διωξη ηδη np.