Εχετε σκεφτει ποτέ να.....

[Krokodilos]

.....αυτοκτονησετε?

 

Εχετε ερθει σε τετοια τραγικη κατασταση ωστε να σκεφτειτε ποτέ να αυτοκτονησετε?

Ειχατε μηπως την περιεργεια "πως ειναι μετα?" ετσι ωστε να σκεφτειτε να αυτοκτονησετε?

Εχετε βαρεθει τον κοσμο τουτο και σκεφτηκατε ποτέ να αυτοκτονησετε?

Εστω και αμυδρα να το εχετε σκεφτει.

 

Αν το εχετε σκεφτει υπηρξε μηπως και μια αμυδρη ή ακομα και οχι τοσο αμυδρη προσπαθεια να το κανετε? Εχετε μηπως φτασει ενα βημα πριν την αυτοκτονια?

 

 

Ενα απο τα σημαντικοτερα ερωτηματα που ρωτησε ο ανθρωπος μαλλον ειναι το φοβερο "To be or not to be?".

Και οπως μ'αρεσει να το ερμηνευω εγω σημαινει "Να ζησω και να απολαυσω οσα μπορω ή μηπως ειναι ανωφελο ετσι και αλλιως επειδη ο θανατος ισως να σημαινει τελος για παντα, οποτε αφου ολα ειναι ανωφελα και ολα ειναι πληρης δυστυχια και δεν υπαρχει χαρα, ας πεθανω καλυτερα.".

Αυτο που με συναρπαζει, με την τραγικη εννοια, περισσοτερο σε αυτη τη φραση ειναι το σημαντικοτερο που βγαινει απο αυτην: η αβεβαιοτητα του θανατου. Θανατος σημαινει τελος-τελος ή μηπως δεν ειναι το τελος μας?

Τεραστιο δραμα βγαινει μεσα απο αυτην την φραση και κυριολεκτικα σημαδευει καποιον που την καταλαβαινει.

 

Αξιζει αραγε να ζουμε το τωρα και να σχεδιαζουμε το μελλον κλπ? Οχι λεω εγω. Καλυτερα να πεθανουμε τωρα. Για να δουμε αν υπαρχει κατι παραπερα απο τον θανατο.

 

Και αν δεν υπαρχει? Χασαμε 50-60 χρονια ζωης. Ε και? Αν δεν υπαρχει τιποτα μετα θανατον, ολα αυτα που ζησαμε ουτως ή αλλως χανονται για παντα για εμας. Δεν υπαρχουμε καν. Τελος. Ξαναγινομαστε μορια και τροφη για βακτηρια. Αστρικη σκονη. Σε 100-200 χρονια κανείς δεν θα μας θυμαται. Θα ζουνε οι αλλοι και εμεις ΟΧΙ!

Θα τρωνε και θα πινουν οι αλλοι και εμεις τιποτα. Η σκεψη μας, το ειναι μας ολο θα εχει χαθει! Για παντα!

 

Και αν καποιος πιστευει οτι ολα αυτα ειναι μακρινα και ας ζησουμε την ζωη μας, μα γιατι? Να ζησουμε τι? Τι σε 1 ωρα θανατος, τι σε 60 χρονια? Θα ερθει εκεινη η στιγμη! Θα ερθει! Η στιγμη οπου θα κοιταμε το παρελθον και θα ξερουμε οτι πλεον σε λιγο θα αφησουμε τουτη την γη, θα αφησουμε τους συγγενεις μας, τους φιλους μας, θα αφησουμε τα παιδια μας μονα τους. Αυτα θα ζουνε και εμεις οχι. ΤΕΛΟΣ για εμας! Και θα αναρωτιομαστε πως περασαν τοσα χρονια. Πως περασαν τοσα χρονια? Ημασταν παιδια ακομα θα θυμομαστε, αλλά περασαν. Και δεν θα θελουμε να φυγουμε. Αλλα θα φυγουμε. Και θα αφησουμε τους αλλους να ζουνε. Και εμεις ΤΕΛΟΣ!

 

Πως μπορει αραγε ανθρωπος να ζησει διερωτουμενος αυτα? Πως μπορει καποιος να γελασει διερωτουμενος αυτα? Πως μπορει ανθρωπος να ασχοληθει με τα Windows XP και με το ποια BMW G-Power ειναι η καλυτερη διερωτουμενος αυτα?

Πως μπορει λοιπον ο ανθρωπος να ασχοληθει με τα κοινα, οταν ξερει οτι θα πεθανει και δεν ξερει τι θα βρει μετα, με το "ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΘΑ ΧΑΘΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ" να τον στοιχειωνει.

 

Η ζωη λοιπον πρεπει να ειναι μια συνεχης θλιψη ή ο θανατος, η αυτοκτονια δηλαδη.

Και ομως μερικοι γελανε.

[Lucifer]

Με 1000 ευρώ αποτελεσματική, ανώδυνη και γρήγορη μέθοδος -μάλιστα χαρούμενη.

[Tenshi]

 

or not?

 

 

[-nick-]

Θα τρωνε και θα πινουν οι αλλοι και εμεις τιποτα. Η σκεψη μας, το ειναι μας ολο θα εχει χαθει! Για παντα!

 

Naaah, that's what the ignorant say ... ;}

[aledjo]

το διαβασα και γω!

[Critter]

Και αν καποιος πιστευει οτι ολα αυτα ειναι μακρινα και ας ζησουμε την ζωη μας, μα γιατι? Να ζησουμε τι? Τι σε 1 ωρα θανατος, τι σε 60 χρονια?

 

Τελικα πόσο ευκολα καταρρίπτονται τα μαθηματικα με το ανθρωπινο μυαλο ε? 1=60.Χμμμμ. Μου φαίνεται θα γράψω βιβλίο με τη θεωρια της α-σχετικότητας.

Πάντως αν 1=60 τότε να κάνω και γω την ερώτηση : Γιατι 1 και όχι 60 απο τη στιγμη που είναι το ίδιο;

 

Πάντως για να απαντησω σοβαρά, τα πραγματα ειναι πολυ απλά. Δεν ξερουμε τι γίνεται μετα το θάνατο. Παίζοντας όμως με τις πιθανότητες, αν τελικά κατι γίνεται μετα το θάνατο και έχει σχέση με όσα ζήσαμε, καλό είναι να τα ζήσουμε. Αν όχι, εμεις τουλάχιστον προσπαθήσαμε και είτε περασαμε καλά είτε χάλια, το ιδιο ειναι αφου θα σβηστούν. Επομένως διαλέγω 60 δαγκωτό μιας και το 1 δεν έχει κανένα επιχείρημα υπέρ του.

[washcloud]

...σασπίσιους θρεντ(/άβαταρ) ντιτέκτηντ;

Ορ νοτ ντιτέκτηντ;

Δατς ΣΑΜ κουέστιον.

 

...τεσπα,

 

Αξιζει αραγε να ζουμε το τωρα και να σχεδιαζουμε το μελλον κλπ? Οχι λεω εγω. Καλυτερα να πεθανουμε τωρα. Για να δουμε αν υπαρχει κατι παραπερα απο τον θανατο.

...και γιατί να βιάζεσαι; Θα 'ρθει που θα 'ρθει όπως είπες.

Ποιός σε κυνηγάει;

Στο μεταξύ μπορείς να εξερευνήσεις ολ' αυτά που ίσως δεν ξαναδείς ποτέ : τις ταινίες του Κουστουρίτσα, τα Looney Tunes, το Σινικό τείχος, τον μπακλαβά με καρύδια, το σεξ με 24χρονη 21 Μαρτίου στην εξοχή, τα άπαντα των Violent Femmes, τον μπακλαβά με φυστίκι Αιγίνης, την πίτσα με ζαμπόν, ανανά και εξτρά γκούντα, τα φιορδ στη Νορβηγία, το μουσείο Μπενάκη, την επιφάνεια της σελήνης, το Scary World Theory των Lali Puna (the album), το σεξ με 25χρονη 21 Ιουνίου στην Κω, τις ταινίες του Βέγγου από το '66 μέχρι και το '82, και γενικώς ρε παιδί μου ΕΧΕΙ πράγμα για να περάσεις τον καιρό σου.

...Φαντάσου λέει να έχει "μετά", και να βρεις τον Αϊνστάιν, τον Τέσλα, τον Δημόκριτο, τον Σωκράτη, τον Ντα Βίντσι και τον Ερατοσθένη και να πιάσετε κουβέντα, και σε κάποια φάση εκεί που τα λέτε να σε ρωτήσουν "εσύ τί έκανες πριν;", ε δεν είναι ρόμπα να τους πεις "βιάστηκα";

 

 

Σε 100-200 χρονια κανείς δεν θα μας θυμαται. Θα ζουνε οι αλλοι και εμεις ΟΧΙ!

Θα τρωνε και θα πινουν οι αλλοι και εμεις τιποτα. Η σκεψη μας, το ειναι μας ολο θα εχει χαθει! Για παντα!

...και γιατί να σε τσούζει τόσο τί θα κάνουν οι ΑΛΛΟΙ;

 

 

Πως μπορει αραγε ανθρωπος να ζησει διερωτουμενος αυτα? Πως μπορει καποιος να γελασει διερωτουμενος αυτα?

u got a point....αλλά βρε παιδί μου, ν' απαντήσω μ' ερώτηση :

Πώς μπορεί άραγε άνθρωπος να ζήσει μ' εφτακόσα ευρώ;

Πώς μπορεί κάποιος να γελάσει διερωτούμενος αν θα πάρει σύνταξη μια μέρα ή όχι;

 

 

Και ομως μερικοι γελανε.

...πράγμα που σημαίνει είτε ότι είναι αναίσθητοι, είτε ότι κάτι βρίσκουν απο αυτά που λέγαμε στην αρχή και ψήνονται για τη συνέχεια

 

 

 

[proudqueen]

Εχετε βαρεθει τον κοσμο τουτο και σκεφτηκατε ποτέ να αυτοκτονησετε?

 

Μετα το ποστ αυτο, μια ταση μου ηρθε.

 

 

Αξιζει αραγε να ζουμε το τωρα και να σχεδιαζουμε το μελλον κλπ? Οχι λεω εγω. Καλυτερα να πεθανουμε τωρα. Για να δουμε αν υπαρχει κατι παραπερα απο τον θανατο.

 

Μισοοοο

Πιανω την καραμπινα κι ερχομαι

 

Σε 100-200 χρονια κανείς δεν θα μας θυμαται. Θα ζουνε οι αλλοι και εμεις ΟΧΙ!

Θα τρωνε και θα πινουν οι αλλοι και εμεις τιποτα.

 

Δες την άλλη πλευρα.

Τα ιδια ελεγαν οι προηγουμενοι απο εμας και αυτοι δεν ειδαν ουτε τα μισα απο εμας

Ασε που ζουσαν και λίγοτερο.

Αρα να εισαι και ευχαριστημενος

 

 

Ειχατε μηπως την περιεργεια "πως ειναι μετα?" ετσι ωστε να σκεφτειτε να αυτοκτονησετε?

Προσωπικα οχι

Αλλα κοιτα συμπτωση

Λιγες μερες πριν σκεφτομουν:"Αραγε να υπάρχει καποιος που να ηθελε να μαθει τι υπαρχει μετα θανατον τοσο πολυ και να αυτοκτονησε;"

 

Σοβαρα τωρα

Αν εχεις τετοιες σκεψεις ειναι καλο να επισκευτεις καποιον ειδικο.

[dimpa16]

Λοιπον Krokodile,τα πραματα ειναι τοοοοοοοοοοοοσο απλα...

Το σιγουρο ειναι οτι θα τα κακαρωσεις και συ και μεις καποια στιγμη και θα μαθεις τα παντα απο πρωτο χερι.

Το θεμα ειναι, γιατι να μην φυστικωσεις την 24χρονη στις 5 Ιανουαριου στο Πηλιο...!!!

[Αδμιν]

Αυτο. Πολλες φορες.

 

 

Επι του θεματος· δεν βρισκω κανενα λογο να αυτοκτονησω, προτιμω να ανατρεψω τις δυσαρεστες καταστασεις

 

[dark]

Το θέμα είναι αν μπορείς να το κάνεις, αν έπρεπε να ζήσεις και αν πρέπει να φέρεις και άλλους ανθρώπους σε αυτό το δίλημμα.

Καλά είναι αυτά που λέμε να περνάς καλά να διασκεδάζεις κλπ αλλά πόσοι το καταφέρνουν ?

Πόσες ευτυχισμένες στιγμές περνάμε σε 80 χρόνια ?

Αν το πάρουμε γενικά πιστεύω ελάχιστες

Οι πιο πολλοί προβλήματα επιβίωσης, υγείας, δουλειάς, οικονομικά, αισθηματικά κλπ

Αξίζει να ζεις για 2-3 ώρες χαράς τη μέρα ? (αν υπάρχουν κι αυτές)

Φυσικά αν έχεις φέρει στον κόσμο παιδιά απαγορεύεται να αυτοκτονήσεις.

Όλοι κάποια στιγμή καταλήγουμε στο καλύτερα να μην είχα ζήσει ποτέ οπότε δε θα είχα ούτε προβλήματα ούτε αγωνίες ούτε τίποτα να περιμένω.

Η αγωνία του μετά πάντα υπάρχει και λεει ο καθένας αφού με φέρανε στο παιχνίδι της ζωής χωρίς τη θέληση μου ας συμβιβαστώ και ας περάσω οσο καλύτερα μπορώ αυτή τη βλακεία των 60-70 ετών

Το καλύτερο θα ήταν να μην έκανε κανείς παιδιά από δω και πέρα να τελειώσει η ζωή

[Harkon]

ου χαλαρά, γιατί όχι;

 

η ελπίδα είναι ωραία αλλά ψευδαίσθηση μερικές φορές

 

Με 1000 ευρώ αποτελεσματική, ανώδυνη και γρήγορη μέθοδος -μάλιστα χαρούμενη.

 

name it να το έχουμε υπ όψην

[Krokodilos]

Σοβαρα τωρα

Αν εχεις τετοιες σκεψεις ειναι καλο να επισκευτεις καποιον ειδικο.

Ειδικο οταν λες εννοεις τον Θεο? Να μου κανει τι ο ειδικος? Αφου δεν ξερει την απαντηση.

Δεν χρειαζομαι κανεναν ειδικο και δεν υπαρχει περιπτωση(ετσι νομιζω-δεν γνωριζω το μελλον) να αυτοκτονησω.

Για 4 πολυ καλους λογους. Τον εναν τον λεει ο dimpa16.

 

 

Λοιπον Krokodile,τα πραματα ειναι τοοοοοοοοοοοοσο απλα...

Το σιγουρο ειναι οτι θα τα κακαρωσεις και συ και μεις καποια στιγμη και θα μαθεις τα παντα απο πρωτο χερι.

Το θεμα ειναι, γιατι να μην φυστικωσεις την 24χρονη στις 5 Ιανουαριου στο Πηλιο...!!!

Ενας απο τους λογους που κρατιεμαι ακομα εδω. Και επειδη τετοιοι λογοι θα υπαρχουν παντα, παντα θα ειμαι εδω.

 

Παντα? 80 χρονων θα υπαρχει αυτος ο λογος να με κραταει?:whistle: Δυσκολα τα πραγματα....

 

Παντα θαυμαζα τον Αινσταιν για ολα, για ολες τις σκεψεις του. Στο μόνο που δεν τον κατανοουσα καθολου ηταν στην παντελη ελλειψη φοβου που ειχε για τον θανατο. Δεν φοβοταν τον θανατο! Δεν φοβοταν το αγνωστο!

Αυτο το γεγονος παντα μου εδινε και μου δινει δυναμη. Αφου ενας απο τους πιο τεραστιους ανθρωπους που εζησαν ποτέ, ενας ανθρωπος που πιστευω οτι ηταν κατι παραπανω απο ανθρωπος, οτι "ηξερε....", ηξερε κατι παραπανω απο ολους μας, αφου λοιπον αυτος δεν φοβοταν το αγνωστο του θανατου, τοτε μου δινει ελπιδα να μην το φοβαμαι και εγω.

 

Οι περισσοτεροι ανθρωποι βεβαια δεν φοβουνται τον θανατο πολυ απλα διοτι δεν το σκεφτονται καθολου ή ακομα και να το σκεφτονται το σκεφτονται τελειως επιφανειακα.

Τους προκαλω ολους αυτους να σκεφτουν πως ειναι, να βρεθουν νοερα στην στιγμη των τελευταιων τους λεπτων ζωης σε αυτη τη γη. "Μερικα λεπτα μενουν. Φευγω. Οι αλλοι θα ζησουν αλλά εγω φευγω." Η στιγμη αυτη θα ερθει.

Ξεροντας το αυτο λοιπον πως μπορεις να σκεφτεις επιφανειακα?

[teo64x]

Αφού πολλοί θα ζήσουν τα 10, 20 ή 80 χρόνια τους και, καλώς ή κακώς, κάθε στιγμή μετράει (σε χαρά, λύπη, πόνο, κλπ) ανεξαρτήτως του αν θα καταλήξει κάπου, μπορείς να κάνεις πράγματα που θα προσφέρουν κάτι σε όσους ζουν γύρω σου τώρα ή θα ζήσουν αργότερα.

 

Ακόμα κι αν δεν υπάρχει σκοπός, μερικές δεκαετίες του να υπάρχεις, να ζεις, να νιώθεις, να σκέφτεσαι ό,τι θες να σκέφτεσαι, well, that's serious business.

[bluesattack]

 

Οι περισσοτεροι ανθρωποι βεβαια δεν φοβουνται τον θανατο πολυ απλα διοτι δεν το σκεφτονται καθολου ή ακομα και να το σκεφτονται το σκεφτονται τελειως επιφανειακα.

Τους προκαλω ολους αυτους να σκεφτουν πως ειναι, να βρεθουν νοερα στην στιγμη των τελευταιων τους λεπτων ζωης σε αυτη τη γη. "Μερικα λεπτα μενουν. Φευγω. Οι αλλοι θα ζησουν αλλά εγω φευγω." Η στιγμη αυτη θα ερθει.

Ξεροντας το αυτο λοιπον πως μπορεις να σκεφτεις επιφανειακα?

 

Αν σκεφτεσαι τον Θανατο τοτε δεν προλαβαινεις να ζησεις .

 

Και εγω προσωπικα , εχω πολλες δουλειες να κανω , ονειρα να εκπληρωσω , χαρες να ζησω ..που δεν μου φθανουν οχι μια αλλα 10 ζωες

 

Αν θες να προβληματιστεις καντο να για να βελτιωσεις την ζωη σου πανω στη γη , οχι για το τι θα συμβει οταν παμε στη Χωματουπολη.