Προς το περιεχόμενο

Ζωή ή δουλειά?


aledjo

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.
ε χαιρω πολυ, ετσι εγω και με 50 ευρω το μηνα μπορω να ζησω....

 

Ε ωραία, άμα παίρνεις 700 και μπορείς να ζήσεις με 50 α) σου φτάνουν τα 700 και β)κρατάς καβάτζα 650. Ποιό το πρόβλημα σου;

 

εδω μας λενε οτι με 700 ευρω μπορεις να φτιαξεις δικια σου οικογενεια με παιδια, πλακα μας κανουν?

ουτε 1500 δε φτανουν.

 

Σου είπα άλλο αυτό, μη τα μπερδεύεις. Ούτε για εργένη που μένει μόνος του δεν φτάνουν 700-800.

 

δε το ρυθμιζω εγω.

το νοικι δε το διαλεγω εγω, το ρευμα ειναι στανταρ η τιμη, το φαι επισης! και πολλα αλλα.

 

Με τα δεδομένα μας, πιστεύω ένας μισθός της τάξεως των 1200-1500 ευρώ φτάνουν για να ζήσει πολύ καλά ένας εργένης και καλούτσικα έως καλά μια 3μελής-4μελής οικογένεια, δεδομένο να δουλεύει ΚΑΙ η γυναίκα, αλλιώς μη παντρευτείς ποτέ.

Αυτό που σου λέει ο μαστρό τζον είναι ότι όταν παίρνεις 700 δίνεις γραμμάτιο για το φίατ και όταν παίρνεις 3000 δίνεις γραμμάτιο για τη πόρσε. Μιλάμε για τη κάλυψη των αναγκών μας και όχι για φιγουρατζήδες που ικανοποιούν τα κόμπλεξ τους σε ακριβά οχήματα επειδή έπιασαν 5 φράγκα στα χέρια τους. (γνώμη μου)

 

υπαρχει πιο φτηνο φαι?

 

Δρακουλίνια; :-D

Πείνασα...άσχετο.

  • Απαντ. 446
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
Δημοσ.

μια αλλη περιπτωση που θυμηθηκα τωρα.

σε ενα απο τα μερη που ημουν το καλοκαιρι (με τα 100 ευρω)

σε μια μεγαλη πλατεια ειδα ενα σουβλατζιδικο και μπηκα να παρω ενα σουβλακι.

το μαγαζι ηταν στη τριχα, κατακαινουργιο και βλεπω ενα γερο στο ταμειο να καθεται. εκει αρχισα να σκεφτομαι ολα αυτα που λεω στο πρωτο ποστ.

απο πισω του ειχε φωτογραφιες, πως ηταν το μαγαζι πολλααααα χρονια πριν.

 

μετα ρωτησα μια θεια μου που μενει εκει να μου πει την ιστορια του σουβλατζιδικου.

αυτος μικρος δουλευε σε κρεοπωλειο και κουβαλαγε κρεατα. μετα καθως μεγαλωσε ηθελε να ανοιξει δικο του κρεοπωλειο αλλα σκεφτηκε οτι αφου υπαρχει ηδη αυτο που δουλευει, δε θα εχει πελατια.

ετσι σκεφτηκε να ανοιξει σουβλατζιδικο.

νοικιασε μια τρυπα και αρχισε να φτιαχνει σουβλακια μονος του.

δουλευε απο το πρωι μεχρι το βραδυ.

μετα χρονια αφου επιασε το σουβλατζιδικο, πηρε και αλλα ατομα γιατι δε προλαβενε μονος του.

με το καιρο δεν εφτανε ουτε το μαγαζι. νοικιασε και το διπλανο μαγαζι και το μεγαλωσε.

μετα εβαλε και delivery.

μετα απο τοοοσα χρονια δουλειας, ειχε παντρευτει και ηδη ειχε βαλει και τους 2 γιους του στο μαγαζι.

τωρα ο τυπος αυτος δε μπορει να παρει τα ποδια του και φυσικα το μαγαζι το εχουν οι 2 γιοι του.

ΟΜΩΣ αυτος δε χανει λεπτο. παει ακομα στο μαγαζι, καθε μερα ολη μερα και καθεται στο ταμειο και θαυμαζει ακομα το μαγαζι του.

 

και ρωτω εγω τωρα. αυτος ειναι ευχαριστημενος απο τη ζωη του? τι εχει χαρει?

εχει συνηθησει να πηγενει στο μαγαζι και μεχρι να πεθανει εκει θα ειναι.

 

sorry αλλα εγω δε θα το εκανα ποτε αυτο.....

 

Κάποιοι από τους μεγαλύτερους επιχειρηματίες (όσοι δεν τα βρήκαν έτοιμα δηλαδή) έχουν βιογραφικά παρόμοια με αυτό που περιγράφεις.

 

Αλλά ομολογώ οτι όλα αυτά που γράφεις ρε αλέτζο έχουν μια δόση κακεντρέχειας. Αφού, οπως λές, έχεις καταλήξει σχετικά με το πώς θέλεις να ζείς, τι σε νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι με τη ζωή τους και τους κρίνεις;

  • Super Moderators
Δημοσ.

Τώρα με τις δακρύβρεχτες ιστορίες δε θα βγάλουμε άκρη, αλλά αφού ξεκινήσαμε, ακούστε άλλη μία:

 

Ο πατέρας μου το '70 δανείστηκε για να μπορέσει να βγάλει άδεια γάμου να παντρευτεί τη μητέρα μου. Τίποτε δεν είχε. Σήμερα, 70 ετών, έχει ένα γραφείο με 5 υπαλλήλους, δουλεύει λίγο γιατί έχει κάνει εγχείρηση καρδιάς (άσχετο με τη δουλειά, εκ γενετής ελάττωμα), βλέπει τον αδερφό μου που έχει αναλάβει από χρόνια και καμαρώνει. Ζει μια χαρά, έχει δικό του σπίτι, αυτοκίνητα κτλ, κτλ.

 

Θα πεις, "δε χάρηκε τίποτε στη ζωή του"...Θα μπορούσε να έχει φάει περισσότερα, να έχει αποταμιεύσει λιγότερα, πιο πολύ ντόλτσε βίτα. Ίσως. Μπορεί και να ήταν καλύτερα αν το έκανε, με τα μέτρα τα δικά μου ή τα δικά σου. Αυτός, όμως, καμαρώνει. Του αρέσει. Από τα δανεικά και την "ολίγη από φασόλια" των φοιτητικών του χρόνων, έφτασε να φτιάξει κάτι. Βοήθησε τα παιδιά του να σπουδάσουν, να φτιάξουν δικά τους σπίτια. Θα φύγει μια μέρα από τον κόσμο και θα έχει αφήσει πίσω του κάτι, θα έχει φάει ψωμί και θα έχει δώσει ψωμί σε δέκα άλλους ανθρώπους. Τι αρέσει στον καθένα μας και τι φιλοδοξίες έχει είναι πράγματα που δε μπαίνουν σε καλούπι, όπως και ο ορισμός της "ευτυχίας".

Δημοσ.
ε χαιρω πολυ, ετσι εγω και με 50 ευρω το μηνα μπορω να ζησω....

 

εδω μας λενε οτι με 700 ευρω μπορεις να φτιαξεις δικια σου οικογενεια με παιδια, πλακα μας κανουν?

ουτε 1500 δε φτανουν.

Και εγώ αναρωτιέμαι πως την βγάζει οικογένεια με 800€

αλλά την ίδια απορία έχει και για εμένα με τα 1500€ αυτός που βγάζει 15000€.

 

δε το ρυθμιζω εγω.

το νοικι δε το διαλεγω εγω, το ρευμα ειναι στανταρ η τιμη, το φαι επισης! και πολλα αλλα.

 

θες να κατσουμε να τα αναλυσουμε ενα ενα?

 

ακομα και με το πιο φτηνο φαι που υπαρχει, αν το ετρωγες καθε μερα, παλι δε φτανουν.

σουβλακι 2 ευρω.

υπαρχει πιο φτηνο φαι?

 

κατσε υπολογισε

Απλά aledjo, είναι πολλά και ακριβά σήμερα τα διαθέσιμα αγαθά

αλλά τα λεφτά μας λίγα. Γι' αυτό τρώμε τέτοια πίκρα.

Και φυσικά φταίμε εμείς που τα πληρώνουμε παίρνοντας δάνεια και γεμίζοντας τις κάρτες

και μετά δουλεύουμε 16ωρα για να τα ξεπληρώσουμε.

 

Φαντάσου πως οι πατεράδες μας δεν είχαν και πολλά παραπάνω

από αυτά που ανέφερες για να πληρώνουν κάθε μήνα.

Έτσι, αν και το εισόδημα τους ήταν αρκετά μικρότερο, τότε τη βγάζαμε μια χαρά.

Σήμερα με όλα αυτά τα πάγια που έχουμε βάλει στη ζωή μας

ακόμα και ένας έφηβος έχει περισσότερα έξοδα από όσα είχε η τότε οικογένεια.

 

Όσο για φτηνό φαί, μάθε πως με ένα πακέτο μακαρόνια τη βγάζεις 2 μέρες.;)

Δημοσ.
Τι αρέσει στον καθένα μας και τι φιλοδοξίες έχει είναι πράγματα που δε μπαίνουν σε καλούπι, όπως και ο ορισμός της "ευτυχίας".

 

Αυτό είναι πολύ σωστή κουβέντα, αρκεί να αποφεύγεται ο συμβιβασμός πράγμα που δυστυχώς δεν γίνεται. Σε φάση, ''μου φτάνουν τα 800''. Τι να πεις.

Δημοσ.
Αυτό είναι έτοιμο φαγητό, όταν μαγειρεύεις μόνος τα λεφτά είναι λιγότερα.

δουλευοντας 10 ωρες την ημερα, δε νομιζω να εχεις ορεξη να μαγειρεψεις οταν γυρισεις απο τη δουλεια.

και επισης την ωρα εργασιας θα χρειαστεις να φας και κατι ετοιμο.

το σουβλακι ειναι το πιο φτηνο.....

 

---------- Το μήνυμα προστέθηκε στις 19:13 ----------

 

Εσύ δηλαδή τι θα έκανες ρε αλέτζε; Θα δούλευες μόνο μέχρι να σιγουρέψεις τα παιδιά σου και μετά θα καθόσουν να τα ξύνεις, όχι στο σουβλατζίδικο αλλά στο καφενείο; Ή θα πήγαινες στα 50-60 σου για rafting και motocross; Ο τυπάκος αυτός κάθεται και τα ξύνει μέσα στην πετυχημένη του επιχείρηση, εσύ κάθεσαι και τα ξύνεις στο net με τη μάνα σου να μαγειρεύει παραδίπλα. Αυτό θεωρείς πως είναι να ζεις δηλαδή; Να τα ξύνεις χωρίς να έχεις λύσει το οικονομικό σου;

 

οτι θες καταλαβενεις.

δεν ειπα οτι δε θα πηγενα οταν ειχα γερασει, λεω οτι ποτε δε θα ξεκινουσα τετοια δουλεια και αυτη την εξελιξη.

 

οσο για τα υπολοιπα που ειπες δε τα σχολιαζω. νομιζω οτι παρεκτραπηκες και δε καταλαβενες τι εγραφες......

 

---------- Το μήνυμα προστέθηκε στις 19:16 ----------

 

Ε ωραία, άμα παίρνεις 700 και μπορείς να ζήσεις με 50 α) σου φτάνουν τα 700 και β)κρατάς καβάτζα 650. Ποιό το πρόβλημα σου;

.

 

 

το προβλημα μου ειναι οτι δε θα ζουν για παντα οι δικοι μου για να τα εχω ολα ετοιμα οπως λες και συ...

 

Σου είπα άλλο αυτό, μη τα μπερδεύεις. Ούτε για εργένη που μένει μόνος του δεν φτάνουν 700-800..

 

ε αυτο λεω και γω.

 

---------- Το μήνυμα προστέθηκε στις 19:20 ----------

 

Κάποιοι από τους μεγαλύτερους επιχειρηματίες (όσοι δεν τα βρήκαν έτοιμα δηλαδή) έχουν βιογραφικά παρόμοια με αυτό που περιγράφεις.

 

Αλλά ομολογώ οτι όλα αυτά που γράφεις ρε αλέτζο έχουν μια δόση κακεντρέχειας. Αφού, οπως λές, έχεις καταλήξει σχετικά με το πώς θέλεις να ζείς, τι σε νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι με τη ζωή τους και τους κρίνεις;

 

 

ΔΕ τους κρινω εγω, ΑΥΤΟΙ και οι υπολοιποι με κρινουν εμενα και τους αλλους που ΔΕ κανουν τετοια ζωη!

 

αυτοι δηλαδη κοιταζουν εμενα και τους υπολοιπους και λενε

"εγω στην ηλικια σου......"

"εσυ εισαι τεμπελης"

κτλ κτλ

 

εγω απλα αναρωτιεμαι αν ειναι χαρουμενοι απο τη ζωη που εχουν κανει, και γω που σκεφτομαι διαφορετικα μηπως κανω λαθος και τελικα ειναι πιο χαρουμενος ο τροπος ζωης που κανουν αυτοι! :devil::lol::lol::lol::lol:

Δημοσ.
...το προβλημα μου ειναι οτι δε θα ζουν για παντα οι δικοι μου για να τα εχω ολα ετοιμα οπως λες και συ...

 

Γουάου, το ακούσαμε και αυτό από άλλο ένα φανταστικό μέλος του insomnia. Ναι, τα έχω όλα έτοιμα...(φαγητό, στέγη, έξοδα που μοιραζόμαστε σαν οικογένεια), τα δικά μου έξοδα τα πληρώνω εγώ με το μισθό μου, κινητά, βενζίνες, ρούχα, τσιγάρα, ποτά, ξενύχτια. Δεν θα έλεγα ότι είμαι άμεσα εξαρτημένος απ' τα αρχίδια του πατέρα μου, αλλά δυστυχώς επειδή κάποια στιγμή θα εγκαταλείψει και αυτός και η μάνα μου τα εγκόσμια θα πρέπει με αυτά που παίρνω/θα παίρνω να σταθώ μόνος μου στα πόδια μου. Μέχρι στιγμής δεν μπορώ να το κάνω, ούτε είναι τόσο βαθειά του πατέρα μου η τσέπη για να μου νοικιάσει δική μου γκαρσονιέρα. Το καλύτερο που μπορώ να κάνω στη φάση που βρίσκομαι είναι αποταμίευση.

Δημοσ.
Τώρα με τις δακρύβρεχτες ιστορίες δε θα βγάλουμε άκρη, αλλά αφού ξεκινήσαμε, ακούστε άλλη μία:

 

Ο πατέρας μου το '70 δανείστηκε για να μπορέσει να βγάλει άδεια γάμου να παντρευτεί τη μητέρα μου. Τίποτε δεν είχε. Σήμερα, 70 ετών, έχει ένα γραφείο με 5 υπαλλήλους, δουλεύει λίγο γιατί έχει κάνει εγχείρηση καρδιάς (άσχετο με τη δουλειά, εκ γενετής ελάττωμα), βλέπει τον αδερφό μου που έχει αναλάβει από χρόνια και καμαρώνει. Ζει μια χαρά, έχει δικό του σπίτι, αυτοκίνητα κτλ, κτλ.

 

Θα πεις, "δε χάρηκε τίποτε στη ζωή του"...Θα μπορούσε να έχει φάει περισσότερα, να έχει αποταμιεύσει λιγότερα, πιο πολύ ντόλτσε βίτα. Ίσως. Μπορεί και να ήταν καλύτερα αν το έκανε, με τα μέτρα τα δικά μου ή τα δικά σου. Αυτός, όμως, καμαρώνει. Του αρέσει. Από τα δανεικά και την "ολίγη από φασόλια" των φοιτητικών του χρόνων, έφτασε να φτιάξει κάτι. Βοήθησε τα παιδιά του να σπουδάσουν, να φτιάξουν δικά τους σπίτια. Θα φύγει μια μέρα από τον κόσμο και θα έχει αφήσει πίσω του κάτι, θα έχει φάει ψωμί και θα έχει δώσει ψωμί σε δέκα άλλους ανθρώπους. Τι αρέσει στον καθένα μας και τι φιλοδοξίες έχει είναι πράγματα που δε μπαίνουν σε καλούπι, όπως και ο ορισμός της "ευτυχίας".

 

 

ΑΝ ειναι πραγματικα ευτυχισμενος αυτος, τοτε συγχαριτηρια!

 

ομως πως θα σου φαινοταν αν αρχιζε μια μερα (και μεχρι να πεθανει) να σου ζαλιζε τα @@ λεγοντας

"και τι χαρικα εγω στη ζωη μου, ολα εσεις τα παιδια μου μου τα εχετε φαει" κτλ κτλ

εκει τι θα ελεγες?

 

το λεω αυτο γιατι οι περισσοτεροι (μη πω ολοι) αυτα λενε!

Δημοσ.

Ε τουλάχιστον εξασφάλισε το μέλλον των παιδιών του αφού αυτός δεν χάρηκε τίποτα στη ζωή του.

Δημοσ.
Ε τουλάχιστον εξασφάλισε το μέλλον των παιδιών του αφού αυτός δεν χάρηκε τίποτα στη ζωή του.

 

εγω στη θεση καποιου τετοιου, δε θα εκανα παιδια.

 

οπως και αυτο σκεφτομαι να κανω στη ζωη μου ΕΚΤΟΣ αν βρεθει καποια που να μου πει "αναλαμβανω εγω τα εξοδα των παιδιων."

τοτε παω πασο.

 

ισοτητα δε θελετε?:devil:

Δημοσ.

Παλευεις δηλαδη μια ζωη για να εξασφαλισεις τα παιδια σου

Και γιατι να κανεις παιδια και να μην τρως τα λεφτα που βγαζεις και να γλεντας μεχρι να ψοφησεις χωρις να σκεφτεσαι τιποτα?

Δημοσ.

Ναι ρε μαν, σύμφωνοι, μη παντρεύεσαι, δεν συμφέρει, αλλά απ' τη στιγμή που αποφασίζεις να κάνεις οικογένεια πρέπει και να τη συντηρήσεις...και εσύ και η γυναίκα σου. Απ' το να πεινάνε...φάτα μόνος σου, πάντως πληροφοριακά να ξέρεις, ότι αυτός που μένει μόνος του, παίρνει 800 και τσοντάρει ο πατέρας του είναι περισσότερο εξαρτημένος απ' ότι αυτός που εκτός των πολύ βασικών του αναγκών φροντίζει για τα προσωπικά του έξοδα.

Αν δεν τσοντάρει, κάτσε πείνασε και δεν σε χάλασε καθόλου.

 

---------- Το μήνυμα προστέθηκε στις 19:33 ----------

 

Παλευεις δηλαδη μια ζωη για να εξασφαλισεις τα παιδια σου

Και γιατι να κανεις παιδια και να μην τρως τα λεφτα που βγαζεις και να γλεντας μεχρι να ψοφησεις χωρις να σκεφτεσαι τιποτα?

 

Αυτό είναι απόφαση σου, απ' τη στιγμή που τα κάνεις, τα μεγαλώνεις, δε τα παρατάς.

Δημοσ.
Ε τουλάχιστον εξασφάλισε το μέλλον των παιδιών του αφού αυτός δεν χάρηκε τίποτα στη ζωή του.

Που το ξέρεις οτι δεν χάρηκε; Μπορεί να είχε γραφείο μοντέλων.:mrgreen:

Δημοσ.

το μονο που δεν εχω ακουσει ακομα ειναι να μου πει καποιος οτι χαιρεται τη δουλεια που κανει,

γραφειο τελετων...

Δημοσ.
δουλευοντας 10 ωρες την ημερα, δε νομιζω να εχεις ορεξη να μαγειρεψεις οταν γυρισεις απο τη δουλεια.

και επισης την ωρα εργασιας θα χρειαστεις να φας και κατι ετοιμο.

το σουβλακι ειναι το πιο φτηνο.....

 

Κι όμως, το μαγείρεμα είναι κάτι που πρέπει να γίνει. Δε μιλάω φυσικά για περιπτώσεις που είσαι έξω και πρέπει κάτι να φας γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική. Καταλαβαίνεις όμως ότι αν τη βγάζεις συνέχεια με έτοιμα δε θα τη παλέψεις πολύ.

 

Το θέμα είναι aledjo -όσον αφορά το αρχικό ερώτημα και τα παραδείγματα που αναφέρθηκαν- ότι όλα εξαρτώνται όπως είπα από τις προτεραιότητες που θέτει ο καθένας. Όπως λες δε μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου να δουλεύει ασταμάτητα για να βγάλει χρήματα και να μη μπορεί να τα χαρεί. Εσύ πώς βλέπεις τον εαυτό σου σε 15 χρόνια ας πούμε; Δε πρέπει να γίνουν κάποιες κινήσεις για να σιγουρέψεις το μέλλον σου;

Απ' ότι φαίνεται έχεις πρόβλημα με όσους δουλεύουν ασταμάτητα και μετά, στα γεράματα παραπονιούνται στα παιδιά τους. Ωραία, θα μπορούσαμε να πούμε ότι δεν ανάγκασαν κανένα να δουλεύει τόσο πολύ. Μήπως όμως τα παράπονα γίνονται λόγω αχαριστίας;

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...