Ζωή ή δουλειά?

[MastroGiannis]

Εκει θα πηγαινω να γεμιζω

Δεν θα σε φτάνει να γυρίζεις.

[alex_000]

Το σύστημα δεν είναι φτιαγμένο τυχαία ανεξάρτητα αν δεν το τηρούμε γιατι έτσι εξαναγκαζόμαστε.

 

Καλή ζωη = 8 ωρες δουλειά 5 μερες την ευδομάδα τελος. Οταν θελεις να δουλέψεις παραπάνω σημαίνει ότι

 

*όσο δουλευεις τόσο βγάζεις και ζείς για ενα bank account ενα σπίτι ενα αμάξι (ισως και καμια χαζογκόμενα) γιατι ετσι νιώθεις σημαντικός

no one who matters cares

 

* γιατι πριν αρχίσεις να δουλεύεις δεν είχες στοχους , ενδιαφέροντα ή αλλου είδους αποτελεσματική διασκέδαση στην ζωή σου και με την δουλεια η ζωή σου απέκτησε κάποιο νόημα

* γιατί είσαι αναγκασμένος για να ζήσεις την οικογένεια σου -αν και σε κάποιο δρόμο στην ζωή σου θα πήρες λάθος στροφή γιατι βασικός μαζί με 6/7 και 10ωρο την ημέρα σημάινει ελλειπή προσόντα -

 

το 3ο δεκτό τα άλλα 2 άκυρα.

 

Προσωπικά δουλεύω 8-9 ώρες την ημέρα 5 μέρες ανα week, την δουλειά μου την γουστάρω τρελλά αλλά δεν θα αντικαταστούσα με αυτήν την υπόλοιπη ζωή μου.

[elven]

Το link δεν δουλεύει οπότε με κάθε επιφύλαξη.

 

Κάνοντας τον δικηγόρο του σάταν λιγάκι

 

Ο φίλος που κάνει ταξίδια δλδ αυτό που τον ευχαριστεί ξοδεύει το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων του για το όχημα.

Ποια η διαφορά με αυτόν που δουλεύει όλη μέρα για να πάρει BMW,να ξοδεύει δλδ το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων του για το όχημα και να κάνει αυτό που τον ευχαριστεί;(Να έχει το αμάξι του,να πουλάει μούρη και να τα τρώει στις ταβέρνες και τα μπουζούκια).

Δεν αρέσουν σε όλους τα ταξίδια και προσωπικά για παράδειγμα κανένα ενδιαφέρον δεν έχω να περιηηγηθώ σε χώρες όπως η Τουρκία και το Ιράν ακόμα και αν ήταν να το κάνω τζάμπα,ίσως να θελα να δω δυο πόλεις και όχι όλη την πόλη αλλά κανα δυο μέρη.

 

Επίσης το ερώτημα ζωή ή δουλειά έχει διαφορετική απάντηση ανάλογα την περίοδο της ζωής σου.

Όταν είσαι στο φλου διαλέγεις τη ζωή,αν αμολύσεις κανα κουτσούβελο διαλέγεις τη δουλειά,για να έχει το παιδί σου ζωή,γιατί αλλιώς δεν θα χει

[ikaruga24]

ε, παίζει και το ενδεχόμενο να σου αρέσει η δουλειά σου ...

 

Στην Ελλαδα αν δω καποιον που πραγματικα γουσταρει αυτο που κανει με τα ολα του θα παω και θα του σφιξω το χερι. 99.9% απο τα ατομα που εχω γνωρισει (μαζι και εμενα) κανουν κατι αλλο απο αυτο που θα γουσταραν να κανουν και ολοι μα ολοι ομως λενε το ιδιο πραγμα (και εγω μαζι) "ελα μωρε, δουλεια να υπαρχει και οτι να 'ναι".

 

Δεν ειμαστε χωρα που μπορει να υποστηριξει τα γουστα του καθενα εκτος και αν τυχεις σε κανεναν μπαμπα, κουμπαρο, θειο που πραγματικα μπορουν να σε μπασουν ακριβως εκει που γουσταρεις και ονειρευεσαι να μπεις.

[alex_000]

/virtual handshake

 

πραγματικά γουστάρω αυτό που κάνω , είμαι υπάλληλος δεν εχω δική μου δουλειά και δεν έχω καμια προηγούμενη συγγένεια / γνωριμία με τους εργοδότες μου. (ουτε ο μπαμπάς μου η ο θείος μου )

 

είμαι και λίγο τυχερός μάλλον αλλά την τύχη σου την κυνηγάς , μου βγήκε ο πάτος με σπουδες , διαβασμα κτλ ..

[Snoob]

Ομολογώ ότι μου αρέσει πραγματικά η δουλειά μου.

 

Αυτό δε σημαίνει ότι δεν κουράζομαι ή ότι δεν υπάρχουν φορές που θα ήθελα να κάνω κάτι άλλο από το να μεταφράζω. Όμως, αυτό ήθελα να κάνω στη ζωή μου, αυτό σπούδασα, αυτό κάνω, παράπονο δεν έχω.

 

Άσχετο, βεβαίως, με την κουβέντα, γιατί όπως σωστά παρατήρησε ο PavelX, το ότι εγώ δεν ξέρω κανέναν που να είναι ευχαριστημένος με τη δουλειά του (ή το ότι βγαίνουν δύο, τρεις, πενήντα, προσθέτω εγώ, που δηλώνουν ευχαριστημένοι) δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν (ή ότι είναι η όποια πλειοψηφία/μειοψηφία κτλ).

[Septum]

Βασικα απαντηση στο ερωτημα δεν υπαρχει.Η δουλεια ειναι μερος της ζωης.Και σαν δουλεια δεν αναφερομαι μονο στην εργασια επι πληρωμη αλλα στο για οτι κανεις για να επιβιωσεις.Ακομα και χιλιαδες χρονια πριν που δεν υπηρχαν χρηματα ο κοσμος επρεπε να κυνηγησει για να φαει,να μαζεψει ξυλα για να ζεσταθει κλπ πραγματα που φανταζομαι θα του ετρωγαν καθημερινα ενα μεγαλο κομματι της ημερας του.Αυτο δε σημαινει οτι δεν ευχαριστιοντουσαν ζωη τοτε.Η ζωη μπορει να γινει απολαυστικη ακομα και μεσα στο 8ωρο εργασιας.

[aledjo]

 

Έτσι λοιπόν, αν σκεφτείς το τι μαλακίες πληρώνουμε που δεν χρειαζόμαστε,

θα δεις ότι και ο μισθός των 800€ είναι υπεραρκετός.

 

 

συμφωνω με ολα αυτα που ειπες εκτος απο αυτο!

800 ευρω δε φτανουν για να ζησεις μονος σου, το νοικι, ρευμα, φαι, δε μπορεις να το διαλεξεις αν θα το εχεις ή οχι....

[slipknot]

Και την εργασία επί πληρωμή την κάνεις για να επιβιώσεις. Άρα...

[slygeo87]

συμφωνω με ολα αυτα που ειπες εκτος απο αυτο!

800 ευρω δε φτανουν για να ζησεις μονος σου, το νοικι, ρευμα, φαι, δε μπορεις να το διαλεξεις αν θα το εχεις ή οχι....

 

Nαι ρε μαν, πιστεύω να στο διευκρίνισα. Με τους δικους μου μένω συγκεκριμένα, δεν μπορώ να κάνω και αλλιώς, όλα πληρωμένα τα έχω, αυτά που πέρνω και για τις ανάγκες που έχω είναι μια χαρά. Τώρα για γάμους, βαφτίσια, κηδείες κλπ δεν μου φτάνουν φυσικά.

[aledjo]

μια αλλη περιπτωση που θυμηθηκα τωρα.

σε ενα απο τα μερη που ημουν το καλοκαιρι (με τα 100 ευρω)

σε μια μεγαλη πλατεια ειδα ενα σουβλατζιδικο και μπηκα να παρω ενα σουβλακι.

το μαγαζι ηταν στη τριχα, κατακαινουργιο και βλεπω ενα γερο στο ταμειο να καθεται. εκει αρχισα να σκεφτομαι ολα αυτα που λεω στο πρωτο ποστ.

απο πισω του ειχε φωτογραφιες, πως ηταν το μαγαζι πολλααααα χρονια πριν.

 

μετα ρωτησα μια θεια μου που μενει εκει να μου πει την ιστορια του σουβλατζιδικου.

αυτος μικρος δουλευε σε κρεοπωλειο και κουβαλαγε κρεατα. μετα καθως μεγαλωσε ηθελε να ανοιξει δικο του κρεοπωλειο αλλα σκεφτηκε οτι αφου υπαρχει ηδη αυτο που δουλευει, δε θα εχει πελατια.

ετσι σκεφτηκε να ανοιξει σουβλατζιδικο.

νοικιασε μια τρυπα και αρχισε να φτιαχνει σουβλακια μονος του.

δουλευε απο το πρωι μεχρι το βραδυ.

μετα χρονια αφου επιασε το σουβλατζιδικο, πηρε και αλλα ατομα γιατι δε προλαβενε μονος του.

με το καιρο δεν εφτανε ουτε το μαγαζι. νοικιασε και το διπλανο μαγαζι και το μεγαλωσε.

μετα εβαλε και delivery.

μετα απο τοοοσα χρονια δουλειας, ειχε παντρευτει και ηδη ειχε βαλει και τους 2 γιους του στο μαγαζι.

τωρα ο τυπος αυτος δε μπορει να παρει τα ποδια του και φυσικα το μαγαζι το εχουν οι 2 γιοι του.

ΟΜΩΣ αυτος δε χανει λεπτο. παει ακομα στο μαγαζι, καθε μερα ολη μερα και καθεται στο ταμειο και θαυμαζει ακομα το μαγαζι του.

 

και ρωτω εγω τωρα. αυτος ειναι ευχαριστημενος απο τη ζωη του? τι εχει χαρει?

εχει συνηθησει να πηγενει στο μαγαζι και μεχρι να πεθανει εκει θα ειναι.

 

sorry αλλα εγω δε θα το εκανα ποτε αυτο.....

[MastroGiannis]

συμφωνω με ολα αυτα που ειπες εκτος απο αυτο!

800 ευρω δε φτανουν για να ζησεις μονος σου, το νοικι, ρευμα, φαι, δε μπορεις να το διαλεξεις αν θα το εχεις ή οχι....

Και 3000€ να έπαιρνες πάλι δεν σε έφταναν γιατί θα είχες ρυθμίσει τη ζωή σου στις 4000€.

Ελπίζω να με πιάνεις...

[aledjo]

Nαι ρε μαν, πιστεύω να στο διευκρίνισα. Με τους δικους μου μένω συγκεκριμένα, δεν μπορώ να κάνω και αλλιώς, όλα πληρωμένα τα έχω, αυτά που πέρνω και για τις ανάγκες που έχω είναι μια χαρά. Τώρα για γάμους, βαφτίσια, κηδείες κλπ δεν μου φτάνουν φυσικά.

 

ε χαιρω πολυ, ετσι εγω και με 50 ευρω το μηνα μπορω να ζησω....

 

εδω μας λενε οτι με 700 ευρω μπορεις να φτιαξεις δικια σου οικογενεια με παιδια, πλακα μας κανουν?

ουτε 1500 δε φτανουν.

 

---------- Το μήνυμα προστέθηκε στις 18:36 ----------

 

Και 3000€ να έπαιρνες πάλι δεν σε έφταναν γιατί θα είχες ρυθμίσει τη ζωή σου στις 4000€.

Ελπίζω να με πιάνεις...

 

δε το ρυθμιζω εγω.

το νοικι δε το διαλεγω εγω, το ρευμα ειναι στανταρ η τιμη, το φαι επισης! και πολλα αλλα.

 

θες να κατσουμε να τα αναλυσουμε ενα ενα?

 

ακομα και με το πιο φτηνο φαι που υπαρχει, αν το ετρωγες καθε μερα, παλι δε φτανουν.

σουβλακι 2 ευρω.

υπαρχει πιο φτηνο φαι?

 

κατσε υπολογισε

[slipknot]

σουβλακι 2 ευρω.

υπαρχει πιο φτηνο φαι?

 

Αυτό είναι έτοιμο φαγητό, όταν μαγειρεύεις μόνος τα λεφτά είναι λιγότερα.

[Lucifer]

μετα ρωτησα μια θεια μου που μενει εκει να μου πει την ιστορια του σουβλατζιδικου.

αυτος μικρος δουλευε σε κρεοπωλειο και κουβαλαγε κρεατα. μετα καθως μεγαλωσε ηθελε να ανοιξει δικο του κρεοπωλειο αλλα σκεφτηκε οτι αφου υπαρχει ηδη αυτο που δουλευει, δε θα εχει πελατια.

ετσι σκεφτηκε να ανοιξει σουβλατζιδικο.

νοικιασε μια τρυπα και αρχισε να φτιαχνει σουβλακια μονος του.

δουλευε απο το πρωι μεχρι το βραδυ.

μετα χρονια αφου επιασε το σουβλατζιδικο, πηρε και αλλα ατομα γιατι δε προλαβενε μονος του.

με το καιρο δεν εφτανε ουτε το μαγαζι. νοικιασε και το διπλανο μαγαζι και το μεγαλωσε.

μετα εβαλε και delivery.

μετα απο τοοοσα χρονια δουλειας, ειχε παντρευτει και ηδη ειχε βαλει και τους 2 γιους του στο μαγαζι.

τωρα ο τυπος αυτος δε μπορει να παρει τα ποδια του και φυσικα το μαγαζι το εχουν οι 2 γιοι του.

ΟΜΩΣ αυτος δε χανει λεπτο. παει ακομα στο μαγαζι, καθε μερα ολη μερα και καθεται στο ταμειο και θαυμαζει ακομα το μαγαζι του.

 

και ρωτω εγω τωρα. αυτος ειναι ευχαριστημενος απο τη ζωη του? τι εχει χαρει?

εχει συνηθησει να πηγενει στο μαγαζι και μεχρι να πεθανει εκει θα ειναι.

 

sorry αλλα εγω δε θα το εκανα ποτε αυτο.....

 

Εσύ δηλαδή τι θα έκανες ρε αλέτζε; Θα δούλευες μόνο μέχρι να σιγουρέψεις τα παιδιά σου και μετά θα καθόσουν να τα ξύνεις, όχι στο σουβλατζίδικο αλλά στο καφενείο; Ή θα πήγαινες στα 50-60 σου για rafting και motocross; Ο τυπάκος αυτός κάθεται και τα ξύνει μέσα στην πετυχημένη του επιχείρηση, εσύ κάθεσαι και τα ξύνεις στο net με τη μάνα σου να μαγειρεύει παραδίπλα. Αυτό θεωρείς πως είναι να ζεις δηλαδή; Να τα ξύνεις χωρίς να έχεις λύσει το οικονομικό σου;