teo64x Δημοσ. 1 Σεπτεμβρίου 2009 Δημοσ. 1 Σεπτεμβρίου 2009 Κι εγώ με αυτό το quote του bolec συμφωνώ. Όσο περνάει ο καιρός ξεχωρίζεις καθημερινά πράγματα που σου αρέσουν και πράγματα που δε σου αρέσουν. Κοιτάς και τους γνωστούς σου με τις δουλειές τους, ρωτάς τον εαυτό σου αν σου αρέσει κάτι απ' αυτά, και βάζεις στόχο να το ακολουθήσεις.
BaLsAmoMenos Δημοσ. 1 Σεπτεμβρίου 2009 Δημοσ. 1 Σεπτεμβρίου 2009 Ξερετε ποιος αλλος περναει την ζωη του αποφευγοντας πραγματα που δεν του αρεσουν και προτιμοντας αυτα που του αρεσουν νοιωθωντας ετσι ευτυχισμενος ?
Members gsarig Δημοσ. 1 Σεπτεμβρίου 2009 Members Δημοσ. 1 Σεπτεμβρίου 2009 Μπορεί τελικά ο σκοπός της ζωής σου να είναι να ψάχνεις να βρεις τον σκοπό της ζωής σου Σε σχέση με την επιλογή του επαγγέλματος πάντως, πιστεύω πως το θέμα δεν είναι μόνο να βρεις τί σου αρέσει, αλλά και να μπορέσεις να οριοθετήσεις τις φιλοδοξίες σου και να κατανοήσεις τις δυνατότητές σου, για να μη βρεθείς σε καταστάσεις όπου κάνεις κάτι που σου αρέσει μεν αλλά σε φέρνει στα όρια των δυνάμεών σου ή σε άλλες όπου τα βγάζεις πέρα εύκολα αλλά δεν ικανοποιούνται οι προσδοκίες σου. Πιστεύω πως οι άνθρωποι δεν είναι πλασμένοι για κάτι συγκεκριμένο ή ίσως είναι πλασμένοι για πολλά διαφορετικά πράγματα που συνεχώς μεταβάλλονται και κάθε μέρα που περνάει οι επιλογές αλλάζουν - π.χ. στα 5 σου μπορούσες δυνητικά ίσως να γίνεις αστροναύτης, σήμερα όχι. Κι αν τότε ήσουν φτιαγμένος για αυτό, σήμερα δεν είσαι πια. Κι επειδή αυτά που θέλουμε διαμορφώνονται σε μεγάλο βαθμό από αυτά που μπορούμε να κάνουμε, με τον ίδιο τρόπο μεταβάλλονται και τα "θέλω" μας μέσα στο χρόνο. Γενικά νομίζω πως σε όλα αυτά πολύ σημαντικό ρόλο παίζει η κατανόηση του ίδιου σου του εαυτού, πράγμα καθόλου εύκολο και στο οποίο δύσκολα μπορείς να δεχτείς βοήθεια από τρίτους. Πάντως, δε νομίζω πως είναι καθόλου κακό να κάνεις στροφές στην επαγγελματική σου ζωή, ακόμη κι αν αυτές είναι καμιά φορά πολύ ακραίες.
SpY Δημοσ. 1 Σεπτεμβρίου 2009 Δημοσ. 1 Σεπτεμβρίου 2009 Έχουμε πλαστεί γιατί είμαστε ένα κομμάτι της αλυσίδας της φύσης. Είμαστε μια εξέλιξη στο πέρασμα τον αιώνων και συνεχώς εξελισσόμαστε και αλλάζουμε. Κύριος σκοπός είναι να διαιωνίσουμε το είδος, όπως κάνουν όλα τα πλάσματα της φύσης.
BaLsAmoMenos Δημοσ. 1 Σεπτεμβρίου 2009 Δημοσ. 1 Σεπτεμβρίου 2009 Εχουμε πλαστει για να μαθουμε γιατι εχουμε πλαστει. Η ΓΝΩΣΗ ειναι το νοημα της ζηως, nuff said.
jimarass Δημοσ. 1 Σεπτεμβρίου 2009 Δημοσ. 1 Σεπτεμβρίου 2009 Εχουμε πλαστει για να μαθουμε γιατι εχουμε πλαστει. Η ΓΝΩΣΗ ειναι το νοημα της ζηως, nuff said. .....γιατί σκοπός του σύμπαντος είναι να συνειδητοποιήσει τον εαυτό του.
Krokodilos Δημοσ. 1 Σεπτεμβρίου 2009 Δημοσ. 1 Σεπτεμβρίου 2009 Μιας και το "ποιος ειναι ο σκοπος της ζωης?" ειναι ενα ερωτημα απο ανθρωπους για ανθρωπους προφανως και η απαντηση σ πιο απλοικο επιπεδο ειναι για να περναμε καλα και να διασκεδαζουμε ή σε πιο προχωρημενο επιπεδο για να εξασφαλισουμε οτι το DNA μας θα διαιωνιστει με οσο το δυνατον μεγαλυτερες πιθανοτητες. Για το ερωτημα "για ποιο λογο εχουμε πλαστει?" δεν υπαρχει προφανως απαντηση αφου δεν ξερουμε καν αν εχουμε πλαστει λογω καποιας προσχεδιασμενης αιτιας(αρα μπορουμε να πουμε οτι αυτος που μας επλασε ειχε λογο) ή λογω τυχαιοτητας.
jimarass Δημοσ. 1 Σεπτεμβρίου 2009 Δημοσ. 1 Σεπτεμβρίου 2009 Μιας και το "ποιος ειναι ο σκοπος της ζωης?" ειναι ενα ερωτημα απο ανθρωπους για ανθρωπους προφανως και η απαντηση σ πιο απλοικο επιπεδο ειναι για να περναμε καλα και να διασκεδαζουμε ή σε πιο προχωρημενο επιπεδο για να εξασφαλισουμε οτι το DNA μας θα διαιωνιστει με οσο το δυνατον μεγαλυτερες πιθανοτητες. Για το ερωτημα "για ποιο λογο εχουμε πλαστει?" δεν υπαρχει προφανως απαντηση αφου δεν ξερουμε καν αν εχουμε πλαστει λογω καποιας προσχεδιασμενης αιτιας(αρα μπορουμε να πουμε οτι αυτος που μας επλασε ειχε λογο) ή λογω τυχαιοτητας. H τυχαιότητα αφορά τις πιθανές λύσεις σε κάποιο σύστημα. Οι λύσεις όμως αυτές , αν και επιλέγονται τυχαία και δημιουργούν νέα τυχαία σύνολα, προέρχονται από συγκεκριμένο αρχικό σύνολο. Είναι σαφώς ορισμένες. Δεν μπορείς να ρίξεις ένα ζάρι και να φέρει καρπούζι. Θα φέρει 1,2,3,4,5,6... έστω και αυτά είναι άπειρα.... Επομένως άλλο είναι το ερώτημα αν το (1,2,3,4,5,6) συμβάινει λόγω τυχαιότητας ή αν κάποιος ρίχνει επίτηδες πχ το 5 ΚΑΙ ΑΛΛΟ είναι ο ορισμός του συνόλου (1,2,3,4,5,6).
Lucifer Δημοσ. 1 Σεπτεμβρίου 2009 Δημοσ. 1 Σεπτεμβρίου 2009 Εγώ, φτιάχτηκα καθ' εικόνα και ομοίωσή του, και θα συνεχίσω εις τους αιώνας των αιώνων τον πόλεμό μου με το Lucifer, μέχρι να τον εξοντώσω. Ερεθίστηκα μεσημεριάτικα. Αναφορικά με το αρχικό ερώτημα, η άποψή μου είναι πως απαντάται πολύ εύκολα μετά τα παρακάτω βήματα. 1) Θυμόμαστε τι ηλικίας είναι το σύμπαν, τι ηλικίας η γη, τι ηλικίας η αμοιβάδα και τι ηλικίας ο άνθρωπος. 2) Θυμόμαστε πως μοιραζόμαστε τον πλανήτη με εκατομμύρια άλλα ζώα. 3) Αποτινάσσουμε το κόμπλεξ που μας υπαγορεύει πως η ζωή μας είναι σημαντικότερη αντικειμενικά από αυτή μιας γάτας και αντιλαμβανόμαστε πως αν ήμασταν γάτα με μυαλό, το ίδιο θα νομίζαμε για τον εαυτό μας και πάλι. 4) Διερωτόμαστε γιατί πλάστηκε μια γάτα και ποιο το νόημα της ζωής της. Η μικρή λουλού μου είχε απαντήσει στο παρελθόν "να πιάνει ποντίκια". Καθόλου κακή απάντηση. 5) Βρίσκουμε μια αντίστοιχη απάντηση για τον άνθρωπο, βέβαιοι πλέον πως δεν είναι μειωτικό κάποιος να ζει για να βγάζει λεφτά και να χουρχουρίζει σε καναπέδες όπως δεν είναι ντροπιαστικό να πιάνει μια γάτα ποντίκια και να χουρχουρίζει σε καναπέδες. 6) Αντιλαμβανόμαστε τη δυνατότητά μας να αφήνουμε (και καλά) πνευματικές κληρονομιές ως ένα ασθενές υποκατάστατο γονιδιακής μνήμης και ευχόμαστε πως κάποτε θα γεννιόμαστε με εμπειρίες και όχι με ένα όλο και πιο αδύναμο ένστικτο. 7) Καταλήγουμε πως σε κάθε περίπτωση κανείς δε θα μας ζητήσει τα ρέστα αν δεν αξιοποιήσουμε τη νοημοσύνη μας (εκτός απ' τον εαυτό μας) καθώς δεν είναι μέρος του βασικού εξοπλισμού συμμετοχής στο οικοσύστημα (πλέον) αλλά μια πολυτέλεια προς τέρψιν μας που καταφέραμε και γαμήσαμε έναν πλανήτη ολάκερο χωρίς να έχουμε νύχια, δόντια ή τρίχωμα.
teo64x Δημοσ. 1 Σεπτεμβρίου 2009 Δημοσ. 1 Σεπτεμβρίου 2009 Ερεθίστηκα μεσημεριάτικα. Αναφορικά με το αρχικό ερώτημα, η άποψή μου είναι πως απαντάται πολύ εύκολα μετά τα παρακάτω βήματα. 1) Θυμόμαστε τι ηλικίας είναι το σύμπαν, τι ηλικίας η γη, τι ηλικίας η αμοιβάδα και τι ηλικίας ο άνθρωπος. 2) Θυμόμαστε πως μοιραζόμαστε τον πλανήτη με εκατομμύρια άλλα ζώα. 3) Αποτινάσσουμε το κόμπλεξ που μας υπαγορεύει πως η ζωή μας είναι σημαντικότερη αντικειμενικά από αυτή μιας γάτας και αντιλαμβανόμαστε πως αν ήμασταν γάτα με μυαλό, το ίδιο θα νομίζαμε για τον εαυτό μας και πάλι. 4) Διερωτόμαστε γιατί πλάστηκε μια γάτα και ποιο το νόημα της ζωής της. Η μικρή λουλού μου είχε απαντήσει στο παρελθόν "να πιάνει ποντίκια". Καθόλου κακή απάντηση. 5) Βρίσκουμε μια αντίστοιχη απάντηση για τον άνθρωπο, βέβαιοι πλέον πως δεν είναι μειωτικό κάποιος να ζει για να βγάζει λεφτά και να χουρχουρίζει σε καναπέδες όπως δεν είναι ντροπιαστικό να πιάνει μια γάτα ποντίκια και να χουρχουρίζει σε καναπέδες. 6) Αντιλαμβανόμαστε τη δυνατότητά μας να αφήνουμε (και καλά) πνευματικές κληρονομιές ως ένα ασθενές υποκατάστατο γονιδιακής μνήμης και ευχόμαστε πως κάποτε θα γεννιόμαστε με εμπειρίες και όχι με ένα όλο και πιο αδύναμο ένστικτο. 7) Καταλήγουμε πως σε κάθε περίπτωση κανείς δε θα μας ζητήσει τα ρέστα αν δεν αξιοποιήσουμε τη νοημοσύνη μας (εκτός απ' τον εαυτό μας) καθώς δεν είναι μέρος του βασικού εξοπλισμού συμμετοχής στο οικοσύστημα (πλέον) αλλά μια πολυτέλεια προς τέρψιν μας που καταφέραμε και γαμήσαμε έναν πλανήτη ολάκερο χωρίς να έχουμε νύχια, δόντια ή τρίχωμα. 8) ????? 9) PROFIT! [ααα]
Lucifer Δημοσ. 1 Σεπτεμβρίου 2009 Δημοσ. 1 Σεπτεμβρίου 2009 Είναι προφανές πως το 8 είναι "δεν υπάρχει νόημα, άρα δεν υπάρχει σωστή και λανθασμένη οδός, πετάξτε τα στρινγκάκια σας και τα καπάκια από τις βότκες και ελάτε να ζήσουμε μποέμικα και λουσιφερικά ναουμ ας πουμ΄κιέτσι.".
little loulou Δημοσ. 1 Σεπτεμβρίου 2009 Μέλος Δημοσ. 1 Σεπτεμβρίου 2009 @little loulou :Οτι ακριβώς γράφω το εφαρμόζεις στην υπογραφή σου........... :o:oαλλο η υπογραφη μου...εχει γραφτει για αλλο λογο.. Κι εγώ με αυτό το quote του bolec συμφωνώ. Όσο περνάει ο καιρός ξεχωρίζεις καθημερινά πράγματα που σου αρέσουν και πράγματα που δε σου αρέσουν. Κοιτάς και τους γνωστούς σου με τις δουλειές τους, ρωτάς τον εαυτό σου αν σου αρέσει κάτι απ' αυτά, και βάζεις στόχο να το ακολουθήσεις. νιωστε με λιγο..για να γινει αυτο χρειαζεται χρονο..και ξαναλεω..σημερα σου αρεσει το ενα,αυριο κατι αλλο.πως θα αποφασισεις ποιο απο τα δυο θα κανεις.. Ξερετε ποιος αλλος περναει την ζωη του αποφευγοντας πραγματα που δεν του αρεσουν και προτιμοντας αυτα που του αρεσουν νοιωθωντας ετσι ευτυχισμενος ? οριστε!!!ασχημα περναει το σκυλακι?κι ειναι και τυχερο που ξερει τι του αρεσει... Μιας και το "ποιος ειναι ο σκοπος της ζωης?" ειναι ενα ερωτημα απο ανθρωπους για ανθρωπους προφανως και η απαντηση σ πιο απλοικο επιπεδο ειναι για να περναμε καλα και να διασκεδαζουμε ή σε πιο προχωρημενο επιπεδο για να εξασφαλισουμε οτι το DNA μας θα διαιωνιστει με οσο το δυνατον μεγαλυτερες πιθανοτητες. Για το ερωτημα "για ποιο λογο εχουμε πλαστει?" δεν υπαρχει προφανως απαντηση αφου δεν ξερουμε καν αν εχουμε πλαστει λογω καποιας προσχεδιασμενης αιτιας(αρα μπορουμε να πουμε οτι αυτος που μας επλασε ειχε λογο) ή λογω τυχαιοτητας. εδω...σηκωνω τα χερια ψηλα.ειναι θεωριες τις οποιες δεν ξερω και δεν ασχολομαι.. ---------- Το μήνυμα προστέθηκε στις 15:05 ---------- Είναι προφανές πως το 8 είναι "δεν υπάρχει νόημα, άρα δεν υπάρχει σωστή και λανθασμένη οδός, πετάξτε τα στρινγκάκια σας και τα καπάκια από τις βότκες και ελάτε να ζήσουμε μποέμικα και λουσιφερικά ναουμ ας πουμ΄κιέτσι.". φιφες!!! αλλα λες,ααααααλλα ποσταρεις και αλλα πραγματικα εννοεις.. οποτε μην μου ερχεσαι με τον 7λογο σου σε μενα εσυ..μεινε αραχτος στο καναπε σου..εγω θα το βρω το νοημα και θα γραψω και βιβλιο !χα!
jimarass Δημοσ. 1 Σεπτεμβρίου 2009 Δημοσ. 1 Σεπτεμβρίου 2009 Ερεθίστηκα μεσημεριάτικα. Αναφορικά με το αρχικό ερώτημα, η άποψή μου είναι πως απαντάται πολύ εύκολα μετά τα παρακάτω βήματα. 1) Θυμόμαστε τι ηλικίας είναι το σύμπαν, τι ηλικίας η γη, τι ηλικίας η αμοιβάδα και τι ηλικίας ο άνθρωπος. 2) Θυμόμαστε πως μοιραζόμαστε τον πλανήτη με εκατομμύρια άλλα ζώα. 3) Αποτινάσσουμε το κόμπλεξ που μας υπαγορεύει πως η ζωή μας είναι σημαντικότερη αντικειμενικά από αυτή μιας γάτας και αντιλαμβανόμαστε πως αν ήμασταν γάτα με μυαλό, το ίδιο θα νομίζαμε για τον εαυτό μας και πάλι. 4) Διερωτόμαστε γιατί πλάστηκε μια γάτα και ποιο το νόημα της ζωής της. Η μικρή λουλού μου είχε απαντήσει στο παρελθόν "να πιάνει ποντίκια". Καθόλου κακή απάντηση. 5) Βρίσκουμε μια αντίστοιχη απάντηση για τον άνθρωπο, βέβαιοι πλέον πως δεν είναι μειωτικό κάποιος να ζει για να βγάζει λεφτά και να χουρχουρίζει σε καναπέδες όπως δεν είναι ντροπιαστικό να πιάνει μια γάτα ποντίκια και να χουρχουρίζει σε καναπέδες. 6) Αντιλαμβανόμαστε τη δυνατότητά μας να αφήνουμε (και καλά) πνευματικές κληρονομιές ως ένα ασθενές υποκατάστατο γονιδιακής μνήμης και ευχόμαστε πως κάποτε θα γεννιόμαστε με εμπειρίες και όχι με ένα όλο και πιο αδύναμο ένστικτο. 7) Καταλήγουμε πως σε κάθε περίπτωση κανείς δε θα μας ζητήσει τα ρέστα αν δεν αξιοποιήσουμε τη νοημοσύνη μας (εκτός απ' τον εαυτό μας) καθώς δεν είναι μέρος του βασικού εξοπλισμού συμμετοχής στο οικοσύστημα (πλέον) αλλά μια πολυτέλεια προς τέρψιν μας που καταφέραμε και γαμήσαμε έναν πλανήτη ολάκερο χωρίς να έχουμε νύχια, δόντια ή τρίχωμα. 1) To καλό πράγμα αργεί!! 2) Το λάθος μας δεν είναι ότι θεωρούμε το είδος μας σπουδαίο. Το λάθος είναι πως το θεωρούμε το μόνο σπουδαίο! 3)Αντικειμενικά τώρα, η ζωή μιας γάτας είναι πολύ σημαντικότερη από ένα χαλίκι ή από ένα μυρμιγγάκι. Αυτός που θα βρει και το μεταίχμιο της σημαντικότητας , θα λύσει και το γρίφο της ζωής. 4)Διερωτόμαστε ποιος/τι όρισε το σύνολο των δυνατών λύσεων των τυχαίων φυσικών διεργασιών, μίας από των οποίων είναι και η γάτα! 5)Η πολυπλοκότερη δομή αποκτά μεγαλύτερη αξία σε αυτό το σύμπαν συγκριτικά με μια λιγότερο πολύπλοκη. 6)Η γονιδιακή μνήμη δεν υποβαθμίζει καθόλου την ένοια της πνευματικής δημιουργίας. Όσο ανούσια είανι η ζωή σου τόσο ανούσια είναι και η πνευματική κληρονομιά. Κάποιοι επιμένουν ότι η ζωή είναι ανούσια. Δεν τους έχει διαψεύσει κανείς ακόμα. Όπως κανείς δεν έχει πχ αποδείξει τη θεωρία της σχετικότητας........ 7)Ο πλανήτης έχει ένα τόσο βίαιο παρελθόν, που η επίδραση του ανθρώπου μέχρι στιγμής είναι ψίχουλα. Ωστόσο, η πλεονεξία του ανθρώπου είναι μεγάλη. Το κακό προέρχεται καθαρά από το γεγονός ότι ένας πίθηκος απέκτησε κάτι που άργησε πάρα πολύ να χρησιμοποιήσει σωστά. Τον πολύπλοκο εγκέφαλο. Και όπως το παιδάκι με τα σπίρτα, κάηκε και καίει πολλά.......
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Αρχειοθετημένο
Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.