για ποιο λογο εχουμε πλαστει...

[klainmaingr]

Ναί παίζει να το βαρεθείς..

Welcome to the real world..

Πάνε τώρα γίνε βρεφονηπιοκόμος και αμα δεν την παλέψεις τι να κάνουμe.. Βγαίνεις στο κλαρί

[little loulou]

Ναί παίζει να το βαρεθείς..

Welcome to the real world..

Πάνε τώρα γίνε βρεφονηπιοκόμος και αμα δεν την παλέψεις τι να κάνουμe.. Βγαίνεις στο κλαρί

 

τι πεταγιεσαι εσυ τωρα ε?μου λες?

δεν ειναι η ζωη ουτε οι σπουδες σαν τα μπαλακια του τεννις σου!!!χανεις το ενα,λες δεν πειραζει και παιρνεις αλλο.εδω τα μπαλακια που εχουμε ειναι μετρημενα!!!!

[slipknot]

 

Helloooo!

 

Πανταχού παρούσα εδώ.

 

Γράφω απ' όπου μπορεί να βάλει ο νούς σου.

 

(ναι, κι απο κεί)

 

Σου αρέσουν και τα κινέζικα σηματάκια;

 

 

=====================================

 

μιας και εισαι ο μονος λοιπον που απανταει σοβαρα

ναι εστελ και σλι..για σας ηταν η σποντα...

πως μπορεις να ξερεις τι σε γεμιζει πραγματικα χαρα?

μηπως αυτο που σκεφτεσαι τωρα να κανεις ,αργοτερα μπορει να το βαρεθεις?ειτε γιατι θα εχεις μεγαλωσει ειτε γιατι σε 10χρονια θα σκεφτεσαι διαφορετικα?

 

Γι' αυτό δε μπορείς να είσαι ποτέ σίγουρος. Θεωρώ ότι έστω κι αν κάτι σου αρέσει υπερβολικά τώρα στο παρών, στο μέλλον ενδέχεται να αλλάξεις γνώμη άρα ουσιαστικά παίρνεις ένα ρίσκο. Θεωρητικά όμως, σπουδάζοντας κάτι που σου αρέσει και στη συνέχεια βρίσκοντας δουλειά πάνω σε αυτό, έχεις λιγότερες πιθανότητες να το βαρεθείς απ' ότι αν σπούδαζες κάτι μόνο και μόνο για τα λεφτά, για τη σίγουρη δουλειά ή γιατί σε πίεσαν.

Επίσης υπάρχει και η άποψη του "Ποτέ δεν είναι αργά για μάθηση, ο άλλος πήρε πτυχίο στα 80" η οποία αν ήταν τοίχος θα άνηκε σε ετοιμόρροπο κτίριο, είναι μια παρηγοριά απ' την άλλη.

[klainmaingr]

τι πεταγιεσαι εσυ τωρα ε?μου λες?

δεν ειναι η ζωη ουτε οι σπουδες σαν τα μπαλακια του τεννις σου!!!χανεις το ενα,λες δεν πειραζει και παιρνεις αλλο.εδω τα μπαλακια που εχουμε ειναι μετρημενα!!!!

 

Λίγα για τα μπαλάκια μου

Πραγματικά σου είναι τόσο δύσκολο να ακολυθήσεις τη διαίσθηση σου; (γιατί με τη λογική μάλλον δεν τα πάς πολύ καλά).. Κάνε αυτό που σου βγαίνει να κάνεις..

 

η οποία αν ήταν τοίχος θα άνηκε σε ετοιμόρροπο κτίριο, είναι μια παρηγοριά απ' την άλλη.

 

ψαγμένο

[slipknot]

ψαγμένο

 

Αν δεις και πιο πάνω, μάλλον με έχει πιάσει ποιητικός οίστρος. Κάτσε να τσεκάρω μήπως τρέχει αίμα από κάνα αυτί.

[EstellePr]

Αν δεις και πιο πάνω, μάλλον με έχει πιάσει ποιητικός οίστρος. Κάτσε να τσεκάρω μήπως τρέχει αίμα από κάνα αυτί.

 

 

Να τσεκάρεις το δάκτυλο πρώτα.

 

ΔΕ σας ξαναμιλάω λε.

 

μπορώ να γράφω μόνο.

[slipknot]

Τι μου λες τώρα ρε double agent, αυτό πάει για meme απ' ότι φαίνεται.

 

Δες

[little loulou]

Λίγα για τα μπαλάκια μου

Πραγματικά σου είναι τόσο δύσκολο να ακολυθήσεις τη διαίσθηση σου; (γιατί με τη λογική μάλλον δεν τα πάς πολύ καλά).. Κάνε αυτό που σου βγαίνει να κάνεις..

 

αουτς!!!αουτς ομως!!! αυτο με τη λογικη πονεσε ασχημα...

κι επειδη το σκεφτομαι σημαινει οτι δεν εχω λογικη? εμενα τωρα μου ηρθε να γινω τεννιστρια!θα το κανω λογω διαισθησης τωρα δηλαδις??

 

slipknot ωραια τα λεςς..για συνεχισε....

δεν ξερω ...θα ηθελα να ακουσω κι αλλες αποψεις αν γινεται..

πως ενας νεος απο εκει που τελειωνει το σχολειο θα μπορει να καταλαβει τι ειναι αυτο που τον γεμιζει πραγματικα?

[slipknot]

slipknot ωραια τα λεςς..για συνεχισε....

δεν ξερω ...θα ηθελα να ακουσω κι αλλες αποψεις αν γινεται..

πως ενας νεος απο εκει που τελειωνει το σχολειο θα μπορει να καταλαβει τι ειναι αυτο που τον γεμιζει πραγματικα?

 

Εγώ το έχω πει άπειρες φορές σε topics σχετικά με λύκειο κλπ εδώ στο μπλα μπλα, δεν υπάρχει επαγγελματικός προσανατολισμός στα σχολεία. Τίποτα, μηδέν, καπούτ, νιέντε. Και μη βγει κανείς να μου πει ότι κατηγορώ το κράτος και δε κοιτάω τον εαυτό που πρώτα και το τι κάνω, σε αυτό είμαι κατηγορηματικός. Έτσι κι αλλιώς ένα παιδί 17-18 χρονών καλείται να επιλέξει -υποτίθεται- τι θα κάνει στην υπόλοιπη ζωή του, ας υπάρχει μια καθοδήγηση έστω. Καθοδήγηση όχι με τη μορφή που υπάρχει στα φροντιστήρια του στυλ "Πήγαινε εκεί ρε μην είσαι χαζός, 5 χρονάκια σχολή και μετά θα είσαι αραχτός".

 

Γενικά επικρατεί ιδιαίτερη σύγχυση και υπάρχει παραπληροφόρηση ανάμεσα σε καθηγητές-γονείς-μαθητές όσον αφορά τις σχολές, τις επαγγελματικές προοπτικές και όλα αυτά τα ωραία. Ένα είναι το γνωστό θέμα που παίζει με τα ΑΕΙ και τα τει, ένα άλλο είναι οι σχολές με σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση (παιδαγωγικό, στρατιωτικές). Όλα αυτά είναι λογικό να μπερδεύουν τον υποψήφιο/μαθητή/ανήλικο.

 

Γενικά, αν περιμένεις βοήθεια του στυλ "100 τρόποι για να μάθετε για ποιο πράμα είστε πλασμένοι" δε θα τη βρεις ούτε εδώ, ούτε πουθενά. Είναι ένα θέμα με το οποίο πρέπει να ασχοληθείς μόνη σου γιατί αυτά διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο. Άλλος θα έκανε τον γύρο του κόσμου για 1 χρόνο για να αποφασίσει τι θέλει να κάνει στη ζωή του, άλλος θα έπιανε δουλειά για να βγάζει το κατιτίς και παράλληλα θα προσπαθούσε να δει τι θα κάνει.

 

Μήπως όμως δε φταίει το που βρισκόμαστε αλλά ο ίδιος μας ο εαυτός; Γιατί όλοι έχουμε που και που τις μαύρες μας και τότε σκεφτόμαστε λίγο διαφορετικά.

[bolec]

Εγώ πιστεύω πως κανένας δεν έχει πλαστεί με κάποιον σκοπό,πιστέυω πως νόημα στην ζωή δίνει το να δοκιμάζεις συνεχώς καινούρια πράγματα και όταν βρίσκεις κάτι που σου αρέσει,που σου ταιριάζει,που σε εκφράζει, να το ακολουθέις και να βάζεις στόχους ωστε να αποκτά η ζωή σου σκοπό.

[little loulou]

Εγώ το έχω πει άπειρες φορές σε topics σχετικά με λύκειο κλπ εδώ στο μπλα μπλα, δεν υπάρχει επαγγελματικός προσανατολισμός στα σχολεία. Τίποτα, μηδέν, καπούτ, νιέντε. Και μη βγει κανείς να μου πει ότι κατηγορώ το κράτος και δε κοιτάω τον εαυτό που πρώτα και το τι κάνω, σε αυτό είμαι κατηγορηματικός. Έτσι κι αλλιώς ένα παιδί 17-18 χρονών καλείται να επιλέξει -υποτίθεται- τι θα κάνει στην υπόλοιπη ζωή του, ας υπάρχει μια καθοδήγηση έστω. Καθοδήγηση όχι με τη μορφή που υπάρχει στα φροντιστήρια του στυλ "Πήγαινε εκεί ρε μην είσαι χαζός, 5 χρονάκια σχολή και μετά θα είσαι αραχτός".

 

Γενικά επικρατεί ιδιαίτερη σύγχυση και υπάρχει παραπληροφόρηση ανάμεσα σε καθηγητές-γονείς-μαθητές όσον αφορά τις σχολές, τις επαγγελματικές προοπτικές και όλα αυτά τα ωραία. Ένα είναι το γνωστό θέμα που παίζει με τα ΑΕΙ και τα τει, ένα άλλο είναι οι σχολές με σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση (παιδαγωγικό, στρατιωτικές). Όλα αυτά είναι λογικό να μπερδεύουν τον υποψήφιο/μαθητή/ανήλικο.

 

Γενικά, αν περιμένεις βοήθεια του στυλ "100 τρόποι για να μάθετε για ποιο πράμα είστε πλασμένοι" δε θα τη βρεις ούτε εδώ, ούτε πουθενά. Είναι ένα θέμα με το οποίο πρέπει να ασχοληθείς μόνη σου γιατί αυτά διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο. Άλλος θα έκανε τον γύρο του κόσμου για 1 χρόνο για να αποφασίσει τι θέλει να κάνει στη ζωή του, άλλος θα έπιανε δουλειά για να βγάζει το κατιτίς και παράλληλα θα προσπαθούσε να δει τι θα κάνει.

 

Μήπως όμως δε φταίει το που βρισκόμαστε αλλά ο ίδιος μας ο εαυτός; Γιατί όλοι έχουμε που και που τις μαύρες μας και τότε σκεφτόμαστε λίγο διαφορετικά.

 

σε θεωρω πολυ σωστο απλα μπαινει και το θεμα του χρονου και λιγο τα πραγματα πιεζονται...εγω μπορει να θελω ενα χρονο για να παρω μια αποφαση αλλα ποιος με περιμενει τοσο?

κι η υποθεση ειναι πως αν βιαστεις και επιλεξεις κατι...ειτε λογω διαισθησης που λεει ο κλαιν ειτε γιατι πρεπει ,ποιος φευγει απο τη σχολη μετα αν δεν σου αρεσει?και το κυριοτερο...πως το ανακοινωνεις στους αλλους?

 

 

 

μα για κατι γεννηθηκαμε ολοι.δεν μπορει....δεν μπορεις μια ζωη να δοκιμαζεις..καπου πρεπει να κατασταλαξεις ωστε να μπορεις και να αποδωσεις και να προσφερεις σε αυτο που διαλεξες.

αλλωστε αυτος δεν ειναι κι ο σκοπος μας?να ειμαστε καλα με τον εαυτο μας κι επειτα να προσφερουμε στους γυρω μας...εεε?εε?καλα δεν τα λεω?

και τωρα που το ξανασκεφτομαι.που να ξερω ποιο επαγγελμα θα μου δινει χαρα!!???

[bolec]

Εγώ πιστεύω πως κανένας δεν έχει πλαστεί με κάποιον σκοπό,πιστέυω πως νόημα στην ζωή δίνει το να δοκιμάζεις συνεχώς καινούρια πράγματα και όταν βρίσκεις κάτι που σου αρέσει,που σου ταιριάζει,που σε εκφράζει, να το ακολουθέις και να βάζεις στόχους ωστε να αποκτά η ζωή σου σκοπό.

 

 

 

@little loulou :Οτι ακριβώς γράφω το εφαρμόζεις στην υπογραφή σου...........

[SweeT_DreamS]

ξερω πως σας ακουγεται καπως γελοιο και τετριμμενο αλλα εσυ,ναι εσυ που εισαι ετοιμος να σπαμμαρεις για ποιο λογο `φτιαχτηκες`; για να δουλευεις ασταματητα και τελικα να μην σου δινουν τιποτα;για να βγαινεις,να διασκεδαζειςκαι να πηδας;για να δουλευεις σε νετ;για να εισαι δικηγορος;για να εχεις αυτες τις χαζες αποριες;;;;why;;;;;;

 

Αν ρωτάς ποιό είναι το νόημα της ζωής...νομίζω πως δεν υπάρχει απάντηση στην ερώτησή σου.

Ό,τι έχουμε αποκτήσει-πετύχει στη ζωή μας είναι απόρροια των αποφάσεων που έχουμε πάρει και των επιλογών που έχουμε κάνει. Θα ήμασταν διαφορετικοί άνθρωποι αν κάναμε άλλες επιλογές από αυτές που μας οδήγησαν στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα; Ναι...ίσως. Θα επέλεγες το "Χ" επάγγελμα αν δεν είχε προηγηθεί το "Ψ" γεγονός; Μάλλον.

 

μα για κατι γεννηθηκαμε ολοι.δεν μπορει....δεν μπορεις μια ζωη να δοκιμαζεις..καπου πρεπει να κατασταλαξεις ωστε να μπορεις και να αποδωσεις και να προσφερεις σε αυτο που διαλεξες.

αλλωστε αυτος δεν ειναι κι ο σκοπος μας?να ειμαστε καλα με τον εαυτο μας κι επειτα να προσφερουμε στους γυρω μας...εεε?εε?καλα δεν τα λεω?

και τωρα που το ξανασκεφτομαι.που να ξερω ποιο επαγγελμα θα μου δινει χαρα!!???

 

Δεν πιστεύω ότι γεννηθήκαμε για να ακολουθήσουμε ένα συγκεκριμένο επάγγελμα. Ανάλογα με τα ερεθίσματα που δεχόμαστε κατά τη διάρκεια της ζωής μας, αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε τι είναι αυτό που μας ενδιαφέρει περισσότερο, τι μας ενθουσιάζει...ανακαλύπτουμε ότι έχουμε κάποιο ταλέντο κοκ.

Μπορεί μέχρι την κρίσιμη ηλικία των 17 ετών που πρέπει να πάρεις μία απόφαση για το επάγγελμα που θα ακολουθήσεις, να μην έχεις δεχθεί ακόμη το κατάλληλο ερέθισμα που θα σε κάνει καταλάβεις τι σου αρέσει πραγματικά και τι θέλεις να κάνεις στη ζωή σου. Αν το βρεις στην πορεία ενώ έχεις επιλέξει κάτι που δεν σου ταιριάζει, τότε "ζυγίζεις" τα υπέρ και τα κατά του να αφήσεις τη δουλειά που κάνεις προκειμένου να ασχοληθείς με κάτι άλλο που σου ταιριάζει περισσότερο και αποφασίζεις. Πριν πάρεις όμως την απόφασή σου...πρέπει να ενημερωθείς για το τι συμβαίνει στην αγορά εργασίας, γιατί -κακά τα ψέματα- μπορεί να φαίνονται ωραία και ρομαντικά όλα αυτά που λέμε...αλλά,...το ότι έχεις πχ ταλέντο στη ζωγραφική, δε σημαίνει πως θα γίνεις κι επιτυχημένη ζωγράφος αν δεν κάνεις τις σωστές επιλογές...

[mimidon]

πως μπορεις να ξερεις τι σε γεμιζει πραγματικα χαρα?

μηπως αυτο που σκεφτεσαι τωρα να κανεις ,αργοτερα μπορει να το βαρεθεις?ειτε γιατι θα εχεις μεγαλωσει ειτε γιατι σε 10χρονια θα σκεφτεσαι διαφορετικα?

 

Γι αυτό το θέμα είναι να ζεις ελευθέρος. Όταν λεώ ελεύθερος, εννοώ από προκαταλήψεις, φοβίες, "πρέπει", κτλ... Δεν είναι δύσκολο, στο νου μας είναι... Και πιστεύω όταν το ξεκινήσουμε, μετά δεν έχει σταματημό. Το παν είναι να μάθεις την ζωή μέσα από τη ζωή.

 

---------- Το μήνυμα προστέθηκε στις 11:08 ----------

 

Εγώ πιστεύω πως κανένας δεν έχει πλαστεί με κάποιον σκοπό,πιστέυω πως νόημα στην ζωή δίνει το να δοκιμάζεις συνεχώς καινούρια πράγματα και όταν βρίσκεις κάτι που σου αρέσει,που σου ταιριάζει,που σε εκφράζει, να το ακολουθέις και να βάζεις στόχους ωστε να αποκτά η ζωή σου σκοπό.

 

Ακριβώς..!

[BaLsAmoMenos]

Επειδη εχουν ακουστει πολλα χαριτωμενα μεχρι τωρα, και δεν εννοω τους σπαμαριστες αλλα τα ον τοπικ μηνυματακια, οχι δεν γεννηθηκαμε για να κανουμε καριερα σε κατι που μας αρεσει. Ουτε γεννηθηκαμε για να σημειωνουμε στο ημερολογιο μας τις ωραιες στιγμες.

 

Φιλοσοφικο ερωτημα, ποιος ειναι πιο ευτυχισμενος ενας ανθρωπος η μια μελισσα( για να μην μιλησω παλι για σκυλους ε)?