Προς το περιεχόμενο

Τι είναι τελικά αυτό το "Hardcore Gamer"?


Koritsi_Gia_PC

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντ. 210
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
Δημοσ.

http://kotaku.com/5349308/bang-bang-is-creativity-dead

 

Το καταπληκτικό άρθρο αυτό λέει πολλά τα οποία θα μπορούσαν να quotαριστούν σε παραπάνω πόστ...

Για την δημιουργία. την φαντασία, την τέχνη και την εναλλαγή στο gaming..

Δυστυχώς περνάμε μια τραγική περίοδο στην οποία τα γραφικά και ένα υποτυπώδες σενάριο αρκούν για να βάλουν ένα παιχνίδι στις top προτιμήσεις...

Γιατί; Πώς; Ποιά θα είναι η εξέλιξη όλου αυτού;

Νομίζω πως αξίζει να ρίξει κανείς μια ματιά στο παραπάνω άρθρο που θίγει παραμέτρους του gaming που τα περισσότερα λαμεροsite ούτε καν έχουν φανταστεί..

 

Και μετά, απο μια εξωτερική ματιά,ένα πολύ καλό άρθρο είναι και το παρακάτω:

Is it art?

http://www.lrb.co.uk/v31/n01/lanc01_.html

Λέει διάφορα για τους τύπους των παιχνιδιών, τους ανθρώπους στους οποίους απευθύνονται και την βιομηχανία γενικότερα σε σύγκριση με αντίπαλα δέη όπως ο κινηματογράφος... Βιάζεται να χαρακτηρίσει τύπους gamer αλλα όπως και να'χει είναι ένα ενδιαφέρον ανάγνωσμα.

Προειδοποιώ οτι ο άνθρωπος είναι καταφανέστατα άσχετος απο gaming όπως άλλωστε δηλώνει οπότε μην φρικάρετε με αναφορές σε περίεργα παιχνίδια ή χαρακτηρισμούς αλλα δείτε την γενικότερη ιδέα του άρθρου.

 

Γιατί τα βάζω αυτά εδώ; Δεν ξέρω.. τα θεωρώ sideαναγνώσματα για τις παραπάνω "συζητήσεις" περί crysis/γραφικών/art/gamers.

Δημοσ.

Η νοσταλγία του παρελθόντος αμβλύνει την απλότητα και προχειρότητα που είχαν τα παλιότερα games. Μας αρέσει να μιλάμε για κρίση στο gaming και για μεταβατικές περιόδους, όταν όλες οι περίοδοι στην πραγματικότητα είναι μεταβατικές. Στασιμότητα στον χώρο αυτό δεν υπάρχει.

 

Σήμερα τα games - παρά τη σαβούρα που υπάρχει πάντα - έχουν σε ένα ποσοστό (μεγαλύτερο απ' ότι στο παρελθόν) σενάριο και επίπεδο παραγωγής/εκτέλεσης και gameplay. Επειδή μας άρεσαν τα games του SNES και της Amiga δε σημαίνει πως υπήρξε κάποια χρυσή εποχή καλύτερη από τη σημερινή στο gaming. Ηταν απλά η πρώιμη περίοδος του. Ουσιαστικά τότε ένα μόνο είδος είχε σενάριο -τα adventures- και δευτερευόντως τα CRPGs.

 

Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ακράδαντα πως το gaming γίνεται προοδευτικά καλύτερο, όσο κι αν πολλές φορές οι εξελίξεις έρχονται σε σύγκρουση με τις προσωπικές επιθυμίες μας, τις αναμνήσεις μας και τα στερεότυπα μας.

Δημοσ.

Εδω διαφωνουμε, και στο gaming (ειδικα σε αυτο) υπαρχει εδω και λιγα χρονια το φαινομενο "Hollywood". Παιχνιδια με απιστευτους προυπολογισμους για την παραγωγη τους αλλα βλεπουμε μπολικο μελι και τηγανητα τιποτα.

Δημοσ.
Εδω διαφωνουμε, και στο gaming (ειδικα σε αυτο) υπαρχει εδω και λιγα χρονια το φαινομενο "Hollywood". Παιχνιδια με απιστευτους προυπολογισμους για την παραγωγη τους αλλα βλεπουμε μπολικο μελι και τηγανητα τιποτα.

 

Πάντα υπήρχαν εν δυνάμει υπερπαραγωγές (τα εκάστοτε blockbuster της εποχής που "μεταφερόντουσαν" σε μορφή video game) με ανούσιο σενάριο και γλυκανάλατο gameplay. Απλώς τώρα είναι πιο εντυπωσιακά απ' ότι τότε. Παιχνίδια με gameplay + επίπεδο παραγωγής (voice acting, soundtrack, ambient sounds, γραφικά, animation) υπήρχαν και υπάρχουν.

 

To φυσικό κι επόμενο είναι πως το δέυτερο κομμάτι πλέον (παραγωγή) είναι σε πολύ υψηλότερα επίπεδα λόγω διαθέσιμης τεχνολογίας. Για την ακρίβεια πάντα ακολουθούσε την τεχνολογία των συστημάτων. Λογικό είναι πως θα ακολουθεί μια συνεχώς ανοδική πορεία.

Δημοσ.

Ανοδικη πορεια ως προς την παραγωγη και φυσικη εξελιξη σε οτι αφορα την παρουσιαση αλλα οχι και στο gameplay και στο καθαρο χαρακτηριστικο που δημιουργει ενα παιχνιδι και το χαρακτηριστικο που ενδιαφερει και κοιταει ο Hardcore gamer. Πολλα παιχνιδια δημιουργουνται με τετοιο τροπο που φωναζουν απο μακρια οτι ηθελαν να ειναι ταινια βασικα και οχι παιχνιδι. Ενα παιχνιδι σαν (παραδειγμα) το Metal Slug ειναι πολυ ανωτερο -σαν παιχνιδι- και -σαν αυτο που αντιπροσωπευει- για το χωρο απο (παραδειγμα) το Metal Gear 4.

 

Παιχνιδια wonnabe ταινιες λιγο ενδιαφερουν τον hardcore γιατι πρωτα τον ενδιαφερει το πως παιζει το παιχνιδι και να το παιξει και μετα οτιδηποτε αλλο. Ενα παιχνιδι οπως το Devil May Cry, Ninja Gaiden, Baldurs Gate, Street Fighter ειναι ο "παιδοτοπος" του hardcore gamer. Μαλιστα τα 2 πρωτα παιχνιδια καταφερνουν να συνδιασουν τελεια την παρουσιαση την μεγαλη παραγωγη με το τελειο gameplay.

 

O hardcore gamer θα μπορουσε να θεωρηθει και cult παντως γιατι υπαρχουν παιχνιδια τα οποια δεν γινονται μεγαλες εμπορικες επιτυχιες (Disgaea ας πουμε) αλλα ειναι το ονειρο του hardcore που γινεται αληθινο. Γενικα hardcore θα μπορουσαμε να το πουμε και ως "ουσια", κατι παραπανω απο απλη διασκεδαση, ικανοποιηση ισως, βαθυτερο νοημα, καταθεση ψυχης απο τον δημιουργο και -μονο- ο hardcore gamer μπορει να το λαβει και να το εκτιμησει αυτο.

Δημοσ.

To συγκεκριμένο παιχνίδι μια μεγάλη μερίδα casual (για μένα) gamer δεν θα θέλει ούτε καν να το δεί.. Θα προτιμήσουν να αναλωθούν στο halo odst ή σε κάνα aion και να αυτοχαρακτηριστούν hardcoράδες...

Κι όμως αυτή η απλότητα και η έλλειψη γραφικών δεν εμποδίζει σε τίποτα το παραπάνω παιχνίδι να είναι Game of the show στην Ε3 πάνω απο παιχνίδια όπως το uncharted 2 και το god of war 3.

Το θεωρώ απο τους καλύτερους τίτλους για το 2009 και εγώ. Για 22000 λόγους που δεν έχουν να κάνουν ούτε με γραφικά, ούτε με παραγωγή, ούτε με τίποτα... Έχουν να κάνουν με καθαρό gameplay.. δημιουργικότητα... και καινοτομία..

ΑΥΤΟ είναι το gaming.. Όχι το αναμάσημα fps και τα γυαλιστερά textures..

Και δεν το λέει ένας random poster όπως ειπώθηκε παραπάνω.. αλλα πολλά gaming sites..

Μέσω αυτού απαντάω και σε σένα drfreeman όσον αφορά τα παιχνίδια και την "εξέλιξη" τους μέσω της τεχνολογίας.. Η εξέλιξη αυτή δεν είναι πάντα οπτική, ούτε σε επίπεδα παραγωγής (ευτυχώς). Τα διαμάντια όπως το ico, το shadow of colossus δεν έλαμψαν λόγω παραγωγής.. Έλαμψαν λόγω της διαφορετικότητας τους,της καινοτομίας που εισήγαγαν στο gaming και της άψογης εκτέλεσης τους. Αυτό χρειαζόμαστε.. Όχι (μόνο) καινούριες μηχανές γραφικών...

Δημοσ.

To συγκεκριμένο παιχνίδι μια μεγάλη μερίδα casual (για μένα) gamer δεν θα θέλει ούτε καν να το δεί.. Θα προτιμήσουν να αναλωθούν στο halo odst ή σε κάνα aion και να αυτοχαρακτηριστούν hardcoράδες...

Κι όμως αυτή η απλότητα και η έλλειψη γραφικών δεν εμποδίζει σε τίποτα το παραπάνω παιχνίδι να είναι Game of the show στην Ε3 πάνω απο παιχνίδια όπως το uncharted 2 και το god of war 3.

Το θεωρώ απο τους καλύτερους τίτλους για το 2009 και εγώ. Για 22000 λόγους που δεν έχουν να κάνουν ούτε με γραφικά, ούτε με παραγωγή, ούτε με τίποτα... Έχουν να κάνουν με καθαρό gameplay.. δημιουργικότητα... και καινοτομία..

ΑΥΤΟ είναι το gaming.. Όχι το αναμάσημα fps και τα γυαλιστερά textures..

Και δεν το λέει ένας random poster όπως ειπώθηκε παραπάνω.. αλλα πολλά gaming sites..

Μέσω αυτού απαντάω και σε σένα drfreeman όσον αφορά τα παιχνίδια και την "εξέλιξη" τους μέσω της τεχνολογίας.. Η εξέλιξη αυτή δεν είναι πάντα οπτική, ούτε σε επίπεδα παραγωγής (ευτυχώς). Τα διαμάντια όπως το ico, το shadow of colossus δεν έλαμψαν λόγω παραγωγής.. Έλαμψαν λόγω της διαφορετικότητας τους,της καινοτομίας που εισήγαγαν στο gaming και της άψογης εκτέλεσης τους. Αυτό χρειαζόμαστε.. Όχι (μόνο) καινούριες μηχανές γραφικών...

 

Δεν θα μπορουσα να συμφωνησω περισσοτερο. Αυτο ακριβως μπορει να χαρακτηριστει hardcore παιχνιδι. Η ειρωνεια της υποθεσης ξερεις ποια ειναι ομως? Οτι ποιο πολλοι -μη- gamers θα παιξουν το παιχνιδι παρα οι -και καλα- hardcore gamers που παιζουν αποκλειστικα HALO, Uncharted και δεν ξερω και γω τι αλλο αποκλειωντας το συγκεκριμενο παιχνιδι απο τα γραφικα του, το format που φιλοξενειται, τον σχεδιασμο του, και την γενικη του "carefree" διαθεση που διακατεχει τον τιτλο. Θα τον χαρακτηρισουν "παιδικο" και απλα θα παιξουν την επομενη πιστα στο οποιοδηποτε -και καλα- hardcore παιχνιδι που τυχαινει να υπαρχει εκεινη την περιοδο.

 

Νομιζω οτι εχουμε αρκετα παραδειγματα σημερα που το gaming δεν εχει μπροστα επειδη εχει φοβερη μηχανη γραφικων αλλα επειδη εχει σχεδιαστει με τετοιο τροπο ωστε να προσφερει, καταθεση ψυχης δηλαδη (καλη ωρα ICO και Shadow of the colossus οπως ειπες παραδειγμα). Οπως ειπε και ο μγιστος Warren Spector, "fast food life has not avoided the gaming industry, we are now sitting in an era with the most fast food games you can stomach and i dont like it at all". Καπως ετσι το ειπε σε συνεντευξη του EDGE οταν αποχωρησε απο την Ion Storm και συμφωνω οσο δεν παει αλλο.

Δημοσ.

Gaming είναι αυτό που ψυχαγωγεί τον καθένα.

 

Ουδείς έχει το απόλυτο κριτήριο αξιολόγησης του gameplay και της hardcore-οσύνης του κάθε τίτλου, οπότε το εκ του ασφαλούς θάψιμο σύγχρονων τίτλων προς χάριν νοσταλγικών ματιών σε απλοϊκά κατα τ' άλλα games, δεν οδηγεί σε συγκεκριμένα συμπεράσματα.

 

Αν ένα game με εντυπωσιακά ή άσχημα γραφικά, παλιό η καινούριο, ψυχαγωγεί τον gamer, τότε το μπλα μπλα των graphics whores και των νοσταλγών του ρομαντικού παρελθόντος περιττεύει.

Δημοσ.

Δεν ξέρω τι κάνει το scribblenauts περισσότερο απλοικό απο το να σκοτώνεις διάφορες φυλές όμορφα απεικονιζόμενων εξωγήινων μέχρι το επόμενο checkpoint..

Αντίθετα, πιο περίπλοκο είναι...

Δημοσ.
Gaming είναι αυτό που ψυχαγωγεί τον καθένα.

 

Ουδείς έχει το απόλυτο κριτήριο αξιολόγησης του gameplay και της hardcore-οσύνης του κάθε τίτλου, οπότε το εκ του ασφαλούς θάψιμο σύγχρονων τίτλων προς χάριν νοσταλγικών ματιών σε απλοϊκά κατα τ' άλλα games, δεν οδηγεί σε συγκεκριμένα συμπεράσματα.

 

Αν ένα game με εντυπωσιακά ή άσχημα γραφικά, παλιό η καινούριο, ψυχαγωγεί τον gamer, τότε το μπλα μπλα των graphics whores και των νοσταλγών του ρομαντικού παρελθόντος περιττεύει.

 

Μα γι αυτο και μιλαμε περι τι ειναι ο hardcore gamer. Το αν ευχαριστει ενα παιχνιδι καποιον η οχι δεν εχει να κανει με το αν ειναι hardcore η οχι. Εχει να κανει με το απλα τι τον ευχαριστει περισσοτερο. Αυτο ειναι και ο hardcore, ενα βημα πανω απο την απλη ευχαριστηση και ενα βημα (η περισσοτερα) πανω απο καποιον ο οποιος δεν μπορει να αντιληφθει την καταθεση ψυχης.

 

Περι το Scribbelnauts να πω οτι ειναι τοσο περιπλοκο και ταυτοχρονα τοσο απλοικο οσο το οποιοδηποτε παιχνιδι με στοχο "πλακωθειτε στο ξυλο"? Υπαρχουν και παικτες που περναν καλα και ευχαριστιουνται παιζοντας και το νεο Jι-joe αλλα αυτο δεν τους κανει και hardcore και για το συγκεκριμενο παιχνιδι ουτε καν gamers.

 

Εκ των πραγματων και ως ορος ο hardcore σε οτιδηποτε και αν κανει (οχι μονο στο gaming) ειναι ενα βημα παραπανω απο τον απλο "χρηστη". Αν μπορουσα να τους βαλω σε καποια κατηγορια τοτε το βαζω ετσι:

 

Hardcore = hacker-cracker

Casual player = γενικος χρηστης χωρις πολλα πολλα ενδιαφεροντα και τον ενδιαφερει πολυ το φαινεσθαι.

User = απλα αυτος που το κανει για να περναει η ωρα και πιανει -τα παντα- χωρις να θεωρει οτι ειναι και τιποτα αυτο που κανει.

 

Φυσικα το διαγραμμα ειναι πολυ απλο αλλα νομιζω πως καταλαβαινει καποιος πως το εννοω.

Δημοσ.
Δεν ξέρω τι κάνει το scribblenauts περισσότερο απλοικό απο το να σκοτώνεις διάφορες φυλές όμορφα απεικονιζόμενων εξωγήινων μέχρι το επόμενο checkpoint..

Αντίθετα, πιο περίπλοκο είναι...

 

Είπα πως είναι προσωπικά αυτά τα θέματα. Αν εσένα σε ψυχαγωγεί αυτό το game εμένα μου περισσεύει...

 

---------- Το μήνυμα προστέθηκε στις 15:55 ----------

 

Μα γι αυτο και μιλαμε περι τι ειναι ο hardcore gamer. Το αν ευχαριστει ενα παιχνιδι καποιον η οχι δεν εχει να κανει με το αν ειναι hardcore η οχι. Εχει να κανει με το απλα τι τον ευχαριστει περισσοτερο. Αυτο ειναι και ο hardcore, ενα βημα πανω απο την απλη ευχαριστηση και ενα βημα (η περισσοτερα) πανω απο καποιον ο οποιος δεν μπορει να αντιληφθει την καταθεση ψυχης.

 

Περι το Scribbelnauts να πω οτι ειναι τοσο περιπλοκο και ταυτοχρονα τοσο απλοικο οσο το οποιοδηποτε παιχνιδι με στοχο "πλακωθειτε στο ξυλο"? Υπαρχουν και παικτες που περναν καλα και ευχαριστιουνται παιζοντας και το νεο Jι-joe αλλα αυτο δεν τους κανει και hardcore και για το συγκεκριμενο παιχνιδι ουτε καν gamers.

 

Εκ των πραγματων και ως ορος ο hardcore σε οτιδηποτε και αν κανει (οχι μονο στο gaming) ειναι ενα βημα παραπανω απο τον απλο "χρηστη". Αν μπορουσα να τους βαλω σε καποια κατηγορια τοτε το βαζω ετσι:

 

Hardcore = hacker-cracker

Casual player = γενικος χρηστης χωρις πολλα πολλα ενδιαφεροντα και τον ενδιαφερει πολυ το φαινεσθαι.

User = απλα αυτος που το κανει για να περναει η ωρα και πιανει -τα παντα- χωρις να θεωρει οτι ειναι και τιποτα αυτο που κανει.

 

Φυσικα το διαγραμμα ειναι πολυ απλο αλλα νομιζω πως καταλαβαινει καποιος πως το εννοω.

 

Oλο αυτό που περιγράφεις είναι απλά υποκειμενικό. Δεν μπορείς να το αναγάγεις σε αντικειμενικά κριτήρια ή συγκεκριμένα δεδομένα (αριθμητικά και μη), κατά συνέπεια δεν μπορείς να βγάλεις πόρισμα για το αν κάποιος είναι hardcore ή όχι.

 

Υπάρχουν χιλιάδες άρθρα στο δίκτυο σχετικά με το ποιος είναι casual και ποιος hardcore (π.χ. υπάρχει μερίδα ανθρώπων που πιστεύει πως games σαν αυτό που παρουσίασε το klainmain είναι για casuals). Φυσικά σε αυτά θα διαβάσεις ότι θεωρία μπορείς να φανταστείς σχετικά με το τι κάνει κάποιον hardcore και τι όχι.

 

Το αν θα συμφωνήσουμε εσύ ή εγώ και με ποιον είναι άλλο θέμα.

Δημοσ.
Είπα πως είναι προσωπικά αυτά τα θέματα. Αν εσένα σε ψυχαγωγεί αυτό το game εμένα μου περισσεύει...

 

---------- Το μήνυμα προστέθηκε στις 15:55 ----------

 

 

Oλο αυτό που περιγράφεις είναι απλά υποκειμενικό. Δεν μπορείς να το αναγάγεις σε αντικειμενικά κριτήρια ή συγκεκριμένα δεδομένα (αριθμητικά και μη), κατά συνέπεια δεν μπορείς να βγάλεις πόρισμα για το αν κάποιος είναι hardcore ή όχι.

 

Υπάρχουν χιλιάδες άρθρα στο δίκτυο σχετικά με το ποιος είναι casual και ποιος hardcore (π.χ. υπάρχει μερίδα ανθρώπων που πιστεύει πως games σαν αυτό που παρουσίασε το klainmain είναι για casuals). Φυσικά σε αυτά θα διαβάσεις ότι θεωρία μπορείς να φανταστείς σχετικά με το τι κάνει κάποιον hardcore και τι όχι.

 

Το αν θα συμφωνήσουμε εσύ ή εγώ και με ποιον είναι άλλο θέμα.

 

Ναι αλλα με την ιδια λογικη αυτο σημαινει οτι και τις αλλες μορφες τεχνης (ταινιες, μουσικη κτλ) τις βαζεις στο ιδιο τσουβαλι οσον αφορα στο τι μπορεις να κατηγοριοποιησεις. Υπαρχουν οι κατηγοριες, υπαρχουν τα αντικειμενικα κρητηρια, υπαρχουν και τα αλλα που δεν μπορουν να κριθουν αντικειμενικα.

 

Δεν ειναι ολα τα ιδια και βαζουμε "οπως το βλεπει καποιος", οχι, ΥΠΑΡΧΟΥΝ τα καλα, ΥΠΑΡΧΟΥΝ τα κακα, ΥΠΑΡΧΟΥΝ αυτα που μπορει να τα καταλαβει και να τα γουσταρει μονο ο gamer που ειναι ποιο "σοβαρος" και ποιο "ψαγμενος". Το αν σε προσωπικο επιπεδο κατι σου αρεσει η οχι δεν σταματαει κατι απο το να ειναι καλο η καλο η casual η hardcore.

 

Το αν μπορω εγω να κρινω τι ειναι hardcore και τι οχι αυτο το συζηταμε αλλα νομιζω οτι μετα απο καποια σοβαρα χρονια εμπειριας και ενασχολησης κυριολεκτικα με -τα παντα- οποιοσδηποτε μπορει να εχει την δυνατοτητα να κρινει και φυσικα ΥΠΑΡΧΕΙ το σκηνικο "το 'χεις ή δεν το 'χεις".

Δημοσ.
Ναι αλλα με την ιδια λογικη αυτο σημαινει οτι και τις αλλες μορφες τεχνης (ταινιες, μουσικη κτλ) τις βαζεις στο ιδιο τσουβαλι οσον αφορα στο τι μπορεις να κατηγοριοποιησεις. Υπαρχουν οι κατηγοριες, υπαρχουν τα αντικειμενικα κρητηρια, υπαρχουν και τα αλλα που δεν μπορουν να κριθουν αντικειμενικα.

 

Δεν ειναι ολα τα ιδια και βαζουμε "οπως το βλεπει καποιος", οχι, ΥΠΑΡΧΟΥΝ τα καλα, ΥΠΑΡΧΟΥΝ τα κακα, ΥΠΑΡΧΟΥΝ αυτα που μπορει να τα καταλαβει και να τα γουσταρει μονο ο gamer που ειναι ποιο "σοβαρος" και ποιο "ψαγμενος". Το αν σε προσωπικο επιπεδο κατι σου αρεσει η οχι δεν σταματαει κατι απο το να ειναι καλο η καλο η casual η hardcore.

 

Το αν μπορω εγω να κρινω τι ειναι hardcore και τι οχι αυτο το συζηταμε αλλα νομιζω οτι μετα απο καποια σοβαρα χρονια εμπειριας και ενασχολησης κυριολεκτικα με -τα παντα- οποιοσδηποτε μπορει να εχει την δυνατοτητα να κρινει και φυσικα ΥΠΑΡΧΕΙ το σκηνικο "το 'χεις ή δεν το 'χεις".

 

Δεν υπάρχουν απόλυτα κριτήρια. Ολα είναι υποκειμενικά - ειδικά όταν πρόκειται για ψυχαγωγία - και για ταινίες και για βιβλία. Υπάρχουν κατηγορίες, είδη, δύσκολα αναγνώσματα - θεάσεις ή πιο εύκολα, για γνώστες του θέματος ή νεοεισερχόμενους.

 

Αυτό δεν καθιστά τα κριτήρια κανενός απόλυτα. Οσα λες παραπάνω είναι απλά η άποψη σου για το θέμα. Οπως κι αυτά που λέω εγώ η δική μου - ας μην πάμε να τις περάσουμε και για νόμο που ισχύει.

 

Αντικειμενικά κριτήρια υπάρχουν μόνο στην επιστήμη - όχι στην τέχνη.

 

Το ότι προσπαθείς να περάσεις συγκεκριμένα κριτήρια (τα δικά σου) ως τα σωστά και ορθολογικά με προβληματίζει.

Δημοσ.

Τοτε γιατι το συζηταμε? Γιατι δεν το παραταμε εντελως το θεμα αφου ολα ειναι υποκειμενικα? Γιατι να υπαρχουν τα review? Γιατι να υπαρχουν αυτοι που μιλανε για το καθε τι (και οχι μονο για τα παιχνιδια) δημοσια αφου ειναι καθαρα η δικη τους αποψη? Γιατι μας πειραζει οταν καποιος λεει κατι για κατι που αγαπαμε αφου ειναι η δικη του αποψη και γιατι "τσαντιζομαστε" εμεις με αυτο που ακουσαμε? Γιατι κοροιδευετε τον Orocusaki λοιπον για τις επιλογες του? Γιατι ορμαμε να "υπερασπιστουμε" κατι οταν πιστευουμε πως "θυγεται" απο καποιον αλλο.

 

Δεν ειναι λοιπον ολα υποκειμενικα φιλος οπως βλεπεις. Υπαρχουν αντικειμενικα κρητηρια πρωτα και αφου βγουν αυτα απο τη μεση τοτε μπαινει το υποκειμενικο μεσα. Απο εκει και περα σιγουρα παιζει αμεσο ρολο το προσωπικο γουστο του καθενα και το πως βλεπει καποια πραγματα ΑΛΛΑ υπαρχει το αντικειμενικο κρητηριο. Αν δεν υπηρχε και αφου λες οτι ολα ειναι υποκειμενικα δεν υπηρχε τιποτα, ουτε παρουσιασεις, ουτε review, ουτε τιποτα.

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...