Krokodilos Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Λιοπυρ και κορκοδειλε, μπερδεύετε τη δικτατορία με τον ολοκληρωτισμό. Ισως. Για πες μας λοιπον τι ειναι η δικτατορια(τα κυρια της σημεια) καθως και τι ειναι ο ολοκληρωτισμος(τα κυρια του σημεια).
slipknot Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Ναι, ωραία, μου θύμισε ένα πολιτικό μοντέλο βασισμένο στην ιδεολογία του Κομμουνισμού όπως αυτή διατυπώθηκε από τον Κάρολο τον Μαρξ και τα απλοποιημένα οικονομικά μοντέλα του Ένγκελζ και δεν ξέρω τι παίχτηκε μετά με τρότσκιζ και τέτοιους άλλους παρατρεχάμενους.
freedubus Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Για πες μας λοιπον τι ειναι η δικτατορια(τα κυρια της σημεια) καθως και τι ειναι ο ολοκληρωτισμος(τα κυρια του σημεια). Βαριέμαι να ξαναδιατυπώνω έτοιμους ορισμούς μέσω ίντερνετ, είναι κάτι που μπορεί να βρεθεί εύκολα.
slipknot Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Τι εννοείς δίκαιος δικτάτορας ρέι; Ο Κάστρο τι θεωρείται (ή έστω θεωρούνταν);
sugata Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Πάμε για μια άμεση δημοκρατία; (-> δημοκρατία στην αρχική της μορφή)
liopyr Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Λιοπυρ και κορκοδειλε, μπερδεύετε τη δικτατορία με τον ολοκληρωτισμό, το δεσποτισμό, την τυραννία και πολλά άλλα. Εγώ μίλησα για δικτατορία στην ορίτζιναλ μορφή της. Αν πάρουμε ως ορισμό το παρακάτω: (μη μπλέξουμε μαρξιστικές θεωρίες περί δικτατορίας του προλεταριάτου) Ο όρος δικτατορία με την σύγχρονη χρήση της αναφέρεται στην απόλυτη εξουσία ενός ηγέτη ή ομάδας (δικτάτορα) που κυβερνά χωρίς να περιορίζεται από τους νόμους, το σύνταγμα, ή άλλους κοινωνικούς και πολιτικούς παράγοντες του κράτους. Κύριο χαρακτηριστικό της δικτατορίας είναι η συγκέντρωση της εκτελεστικής και της νομοθετικής εξουσίας στο πρόσωπο του δικτάτορα, η οποία συνδυάζεται και με έλεγχο επί της δικαστικής εξουσίας. Aπό την στιγμή που κάποιος έχει την απόλυτη εξουσία δεν σου στερεί αυτόματα αυτονόητες ελευθερίες όπως η αμφισβήτηση της εξουσίας του; (με ανησυχεί το γεγονός πως συμφωνώ με τον κροκόδιλο δεύτερο thread σερί, να θυμηθώ να τσεκάρω ημερομηνία λήξης των ναρκωτικών μου)
freedubus Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Είναι λανθασμένος αυτός ο ορισμός, βάζει στο ίδιο τσουβάλι τη δικτατορία με ένα σωρό άλλα πολιτεύματα. Καλύτερα τα λέει η αγγλόφωνη γουήκη. Πάντως προείπα και ξαναλέω οτι, σε καθαρά θεωρητικό επίπεδο, όλα τα πολιτεύματα είναι εν δυνάμει τέλεια. Η εφαρμογή τους όμως από τους ανθρώπους σε όλη τη διάρκεια της Ιστορίας μεχρι σήμερα δεν ήταν τέλεια. Μάλλον γιατί και ο άνθρωπος δεν είναι τέλειος, και γιατί η πράξη απέχει παρασάγγας από τη θεωρία και διάφορα τέτοια κλισέ.
freedubus Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Ναι δυστυχώς τα πολιτικά συστήματα και οι μορφές διακυβέρνησης είναι το πιο άχαρο πλην πολύ βασικό κεφάλαιο της πολιτικής επιστήμης.
million_voices Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 αναρχοκαπιταλισμος ως μεταβατικο αλλα αναγκαιο σταδιο για κατι ποιο ανθρωποκεντρικο
teo64x Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Τι νομίζω ότι λέει ο freedubus. Σε κάθε κοινωνία με κράτος, είμαστε υποχρεωμένοι να υπακούμε σε νόμους, κανόνες δηλαδή. Ε, ο άνθρωπος λέει ότι αν αυτοί οι κανόνες υπάρχουν, μικρή πρακτική σημασία έχει (στην καθημερινή μου ζωή) το αν δημιουργήθηκαν με δημοκρατικές ή μη διαδικασίες. Από εκείνο το σημείο και μετά, λοιπόν, θα κρίνεις αυτούς τους νόμους με βάση το αν είναι λογικοί και αποδοτικοί, όχι με βάση το ποιος τους έχει θεσπίσει ή πώς. Δε μου έρχεται κανένα ανώδυνο παράδειγμα, αλλά νομίζω ότι παραδείγματα μπορούν να έρθουν εύκολα στον καθένα.
Krokodilos Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Σε κάθε κοινωνία με κράτος, είμαστε υποχρεωμένοι να υπακούμε σε νόμους, κανόνες δηλαδή. Ε, ο άνθρωπος λέει ότι αν αυτοί οι κανόνες υπάρχουν, μικρή πρακτική σημασία έχει (στην καθημερινή μου ζωή) το αν δημιουργήθηκαν με δημοκρατικές ή μη διαδικασίες. Εχει τεραστια σημασια διοτι αν δημιουργηθηκαν με δημοκρατικες διαδικασιες η πιθανοτητα να ειναι λογικοι(οι νόμοι) και να μην υπαρχει αμεση καταπατηση της ελευθεριας (με πολλες μορφες αυτη) ειναι πολυ πολυ μεγαλυτερη απο την πιθανοτητα να ειναι λογικος(=να ευνοει τον πολιτη) ενας νομος οπου θεσπιστηκε απο εναν δικτατορα με βαση τα ατομικα του πιστευω και τις ατομικες του αποψεις.
sugata Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα όμως ο δικτάτορας, που ουσιαστικά είναι ένας άρχων, όπως ένας βασιλέας, ο οποίος έχει κοινή λογική και νοιάζεται για τους υπηκόους του (ή τους πολίτες της χώρας που άρχει, για να το πούμε αλλιώς) να έχει στο νου του το συλλογικό συμφέρον των πολιτών και να προβαίνει σε κινήσεις οι οποίες μπορεί να είναι θετικές για το κοινωνικό σύνολο. Ιστορικά μπορεί να έχει αποδειχτεί για την πλειονότητα το αντίθετο, όμως υπάρχουν πάντα και οι εξαιρέσεις. (και να δε μου έρχεται καμιά στο μυαλό... ) Και για να επιστρέψουμε, καμιά μορφή πολιτεύματος ως έχει και εφαρμόζεται δεν είναι τέλεια. Λογικότατο, εφόσον αυτοί που απαρτίζουν και συμμετέχουν στο εκάστοτε πολίτευμα δεν είναι και δεν μπορούν να γίνουν τέλειοι. Άρα μιλάμε τόση ώρα για το ποιο θα μπορούσε να είναι σε μια ιδανική κοινωνία το ιδανικό πολίτευμα. Και πάλι η απάντηση είναι κανένα από τα ήδη εφαρμόσιμα. Σε μια ιδανική κοινωνία δε χρειάζεται ένας άρχων, δε χρειάζεται συμβούλιο αιρετών, ουσιαστικά δε χρειάζονται γραπτοί νόμοι. Επανερχόμαστε δλδ στην ισότητα, οικονομική και ταξική, και στον ηθικό νόμο. Κάτι που από μόνο του είναι ουτοπικό.
teo64x Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Εχει τεραστια σημασια διοτι αν δημιουργηθηκαν με δημοκρατικες διαδικασιες η πιθανοτητα να ειναι λογικοι(οι νόμοι) και να μην υπαρχει αμεση καταπατηση της ελευθεριας (με πολλες μορφες αυτη) ειναι πολυ πολυ μεγαλυτερη απο την πιθανοτητα να ειναι λογικος(=να ευνοει τον πολιτη) ενας νομος οπου θεσπιστηκε απο εναν δικτατορα με βαση τα ατομικα του πιστευω και τις ατομικες του αποψεις. Όπως είπα, μιλάω για αξιολόγηση αυτών των νόμων εκ των υστέρων, με βάση το αν αποδεικνύονται λογικοί, όχι εκ των προτέρων με βάση το πόσες πιθανότητες έχουν να αποδειχθούν αργότερα λογικοί.
Krokodilos Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Δημοσ. 31 Αυγούστου 2009 Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα όμως ο δικτάτορας, που ουσιαστικά είναι ένας άρχων, όπως ένας βασιλέας, ο οποίος έχει κοινή λογική και νοιάζεται για τους υπηκόους του (ή τους πολίτες της χώρας που άρχει, για να το πούμε αλλιώς) να έχει στο νου του το συλλογικό συμφέρον των πολιτών και να προβαίνει σε κινήσεις οι οποίες μπορεί να είναι θετικές για το κοινωνικό σύνολο. Πότε ειναι μεγαλυτερη η πιθανοτητα? Οταν ΕΝΑΣ άρχων(ο οποιος μην ξεχναμε ειναι ανθρωπος και καθε ανθρωπος υπολογιζει το ατομικο του συμφερον πανω απο των αλλων) θεσπισει νόμους για τους αλλους, για τον λαο δηλαδη ή οταν ο λαος εστω και εμμεσα θεσπισει τους νόμους για τον λαο? Δεν υπαρχει καν θεμα. Και σε συνδιασμο με αυτο: Ιστορικά μπορεί να έχει αποδειχτεί για την πλειονότητα το αντίθετο, όμως υπάρχουν πάντα και οι εξαιρέσεις. (και να δε μου έρχεται καμιά στο μυαλό... ) Απορω γιατι το συζηταμε και γιατι ειπες το: "Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα όμως ο δικτάτορας, που ουσιαστικά είναι ένας άρχων, όπως ένας βασιλέας, ο οποίος έχει κοινή λογική και νοιάζεται για τους υπηκόους του". ---------- Το μήνυμα προστέθηκε στις 22:49 ---------- Όπως είπα, μιλάω για αξιολόγηση αυτών των νόμων εκ των υστέρων, με βάση το αν αποδεικνύονται λογικοί, όχι εκ των προτέρων με βάση το πόσες πιθανότητες έχουν να αποδειχθούν αργότερα λογικοί. Τοτε η ιστορια εχει δειξει οτι η δικτατορια σαν πολιτευμα ειναι για τα πανηγυρια, τραγικη επιλογη.
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Αρχειοθετημένο
Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.