Lucifer Δημοσ. 10 Σεπτεμβρίου 2009 Δημοσ. 10 Σεπτεμβρίου 2009 Λοιπόν, είχα ακούσει κάποτε μια ωραία ιστορία, σχετικά με τη μέθοδο εγκαθίδρυσης του ιδανικού πολιτεύματος. Είναι 10 τύποι, μαζεύονται τα κανονίζουν όλα και μόλις βγουν από την ωραία αίθουσα, η πλέμπα τους διανέμει τυχαία στις διάφορες "τάξεις" της κοινωνίας. Αυτό το γνωρίζουν από πριν τα τυπάκια, οπότε μη γνωρίζοντας που θα βρεθούν μετά, έχουν φροντίσει να είναι όλα τίμια και καλά!!! Πρακτικά, όταν ψήνουμε με το κολλητάρι, επειδή είμαστε και οι 2 φαγανά παιδιά, ακολουθείται η ακόλουθη απλή διαδικασία διαμοιρασμού: ο ένας σερβίρει, ο δεύτερος διαλέγει πιάτο. Έτσι αποκλείεται το ένα πιάτο να είναι καλύτερο από το άλλο! Χο. Οπότε επί της ερώτησης της κατ, τι θα διαλέγαμε κτλ, πραγματιστικά και με γνώμονα το συμφέρον για την ανθρωπότητα, προεδρευόμενη δημοκρατία. Ουτοπικά και με γνώμονα το συμφέρον για τον Άνθρωπο ως ιδέα, επαναλαμβάνω, ελαστική αριστοκρατία και μάλλον με παροχή/ανταλλαγή υπηρεσιών χωρίς ενδιάμεσο παράγοντα το χρήμα. Αναγκαστική αξιοκρατία.
Praetorianos Δημοσ. 10 Σεπτεμβρίου 2009 Δημοσ. 10 Σεπτεμβρίου 2009 Λοιπόν, είχα ακούσει κάποτε μια ωραία ιστορία, σχετικά με τη μέθοδο εγκαθίδρυσης του ιδανικού πολιτεύματος. Είναι 10 τύποι, μαζεύονται τα κανονίζουν όλα και μόλις βγουν από την ωραία αίθουσα, η πλέμπα τους διανέμει τυχαία στις διάφορες "τάξεις" της κοινωνίας. Αυτό το γνωρίζουν από πριν τα τυπάκια, οπότε μη γνωρίζοντας που θα βρεθούν μετά, έχουν φροντίσει να είναι όλα τίμια και καλά!!! Γνωστό και ως "το πέπλο της άγνοιας" του Rawls. Περιληπτικά εδώ και για όποιον ενδιαφέρεται πιο αναλυτικά εδώ (μετά την 5η σελίδα). "Έτσι ο Rawls υποστηρίζει ότι τα άτομα θα απορρίψουν τον ωφελιμισμό και καθώς αποφασίζουν σε συνθήκες άκρας αβεβαιότητας, η συλλογική τους επιλογή θα τείνει προς τη μεγιστοποίηση της ωφέλειας για τους λιγότερο ευνοημένους στη μελλοντική κοινωνία. Θεωρεί λοιπόν ότι τα περισσότερα άτομα, φοβούμενα για τη δική τους μελλοντική θέση, θα επιλέξουν να εξασφαλίσουν ένα όσο γίνεται υψηλότερο βαθμό ελάχιστης εγγυημένης ευημερίας (κριτήριο maximin) για αυτούς που θα είναι περισσότερο άτυχοι)" Ωστόσο ακόμα και με αυτό τον τρόπο υπάρχουν ενστάσεις για το αν οι άνθρωποι θα επιλέξουν όντως το πιο προσωποκεντρικό πολίτευμα, δηλαδή προεδρευόμενη δημοκρατία, ή ακόμα και αν το επιλέξουν, αν αυτό θα μείνει στην αρχική του μορφή ή λόγω των μεταβολών που θα επέλθουν στις κοινωνικές σχέσεις θα αλλάξει σε κάτι πιο άδικο μετά την πάροδο ορισμένου χρόνου. Οκ σταματάω εδώ γιατί αν συνεχίσω με Rawls και Pareto μετά από Νίτσε θα πάει αλλού το thread.
Lucifer Δημοσ. 10 Σεπτεμβρίου 2009 Δημοσ. 10 Σεπτεμβρίου 2009 Δικτακτορικό Ο φρηντάμπας έχει κουβεντιάσει με τον παππού του.
Επισκέπτης Δημοσ. 10 Σεπτεμβρίου 2009 Δημοσ. 10 Σεπτεμβρίου 2009 Πρακτικά, όταν ψήνουμε με το κολλητάρι, επειδή είμαστε και οι 2 φαγανά παιδιά, ακολουθείται η ακόλουθη απλή διαδικασία διαμοιρασμού: ο ένας σερβίρει, ο δεύτερος διαλέγει πιάτο. Έτσι αποκλείεται το ένα πιάτο να είναι καλύτερο από το άλλο! Χο. Αυτή τη μέθοδο ακολουθούσαν οι πειρατές για να μοιράσουν τα λάφυρα. Ο ένας τα χώριζε και ο άλλος διάλεγε πρώτος μερίδιο.
Super Moderators Snoob Δημοσ. 10 Σεπτεμβρίου 2009 Super Moderators Δημοσ. 10 Σεπτεμβρίου 2009 Αρκετά πειρατικά πληρώματα είχαν (περίπου) δημοκρατικό τρόπο διακυβέρνησης, μοιρασιάς των λαφύρων κτλ. Βέβαια, αναγνωριζόταν και ο βαθμός του καθενός. Περισσότερες πληροφορίες εδώ και εδώ. Μια απλή αναζήτηση σε διάφορα διαδικτυακά βιβλιοπωλεία βγάζει αρκετούς σχετικούς τίτλους.
frenzy Δημοσ. 10 Σεπτεμβρίου 2009 Δημοσ. 10 Σεπτεμβρίου 2009 Παραθέτω από το Οι Φημισμένοι Κουρσάροι του Κάρολου Τζόνσον, μεταφρασμένο από τον Φώτη Κόντογλου. Απόσπασμα από την περιγραφή του Καπετάν Βαρθολομαίου Ρόμπερτς και των σχετικών με το τόπικ κανονισμών που θέσπισε.(Bartholomew Roberts). α' . Κάθε κουρσάρος έχει δικαίωμα να ψηφίζει για τις σπουδαίες υποθέσεις. Έχει δικαίωμα, για πάντα, απάνου στις ζωοθροφίες και στα πιοτά, να τρώγει και να πίνει όσο θέλει, εξόν αν είναι έλλειψη, και τότες βέβαια πρέπει να μπούνε περιορισμοί για το καλό ολουνών. β' . Κάθε άντρας πρέπει να πηγαίνει, με τη σειρά του κατά τη λίστα που γίνηκε από πριν, απάνου στα καράβια που θα πιάνουμε, και να διαλέγει, εχτός από το μερντικό του στο πλιάτσικο κι ένα φόρεμα εντάξει. Αν όμως βουτήξει για ζημιά της συντροφιάς, περισσότερα από ένα δολλάρι σε ασημικά ή σε λεφτά, για τιμωρία του θα τον αφήνουμε απάνου σ' ένα ξερονήσι. Αν η κλεψιά είναι σε βάρος κανενός συντρόφου, θα σκίζονται τ' αυτιά και η μύτη του κλέφτη και θα τον ξεμπαρκάρουμε όχι απάνου σε καμιά στεριά έρημη, αλλά σε τόπο που να βασανιστεί. ι' . Ο καπετάνιος κι ο αρμενιστής θα παίρνουνε δυο μερίδια από την κάθε πρέζα, ο καραβοκύρης, ο λοστρόμος κι ο κανονιέρης μιαμιση μερίδα, οι άλλοι αξιωματικοί μία μερίδα και κάρτο. ια' . Οι μουσικάντες θα ξεκουράζονται το Σάββατο. Τις άλλες μέρες για να μη δουλέψουνε θα πρέπει να έχουν ειδική άδεια. Τέσσερις παρατηρήσεις: 1. Η έλλειψη συμμόρφωσης, η βαριά τιμωρία ειδικά σε εγκλήματα κατά των ομοίων. 2. Η ελευθερία στα βασικά αγαθά εφ' όσον βρίσκονται σε αφθονία, 3. Ο καταμερισμός πλούτου ανάλογα με τη δύναμη. 4. Ο βασικός ρόλος των μήντια. Θυμίζει κατιτίς;
Physics_Rulez Δημοσ. 10 Σεπτεμβρίου 2009 Δημοσ. 10 Σεπτεμβρίου 2009 Πρακτικά, όταν ψήνουμε με το κολλητάρι, επειδή είμαστε και οι 2 φαγανά παιδιά, ακολουθείται η ακόλουθη απλή διαδικασία διαμοιρασμού: ο ένας σερβίρει, ο δεύτερος διαλέγει πιάτο. Έτσι αποκλείεται το ένα πιάτο να είναι καλύτερο από το άλλο! Χο. Ωχ, το κάνει κι άλλος αυτό...
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Αρχειοθετημένο
Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.