Προς το περιεχόμενο

Avatar


jacknut

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντ. 1,9k
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοσ.
Sellers, να.......ετοιμάζεσαι :P

 

Έχω βάλει κρασάκι, απαλή μουσική, έσβησα και τα φώτα και περιμένω την συνέχεια του: ''Το έπος που συγκλόνισε τον κόσμο. Αβατάρ: Ταινία ή... διαστημόπλοιο?''

Δημοσ.
wash, δες την συνεντευξη του lucas στο daily show στις 5 του μηνος. μιλαει για αυτο που λες

 

Τίμησα την πρόταση, και αυτό που έχω να πω ότι ο (πρεζάκιας:P) παρουσιστής (σαν την Μενεγάκη γέλαγε:P), είχε φάση ώρες-ώρες... :-D

 

Κατά τ' άλλα, σίγουρα οι δυο τριλογίες είναι δυο διαφορετικού κόσμοι, τελείως.

Από κάθε άποψη (σενάριο, ηθοποιοί, μέσα κτλ). Άρα ναι, είναι λογικό οι δυο διαφορετικές γενιές να στραβώνουν περισσότερο, με την "αντίθετή τους" τριλογία.

Ίσως υπό μία έννοια οι παλιότεροι να είναι πιο δικαιωμένοι γι' αυτό, μιας και πρώτοι αυτοί γνώρισαν την ιδέα του κόσμου του Star Wars, και βλέπουν την 2η τριλογία ως συνέχειά του (μια δυσανάλογη γι' αυτούς συνέχεια). Οι δε νεότεροι, βλέπουν το πρώτο σετ ταινιών, σίγουρα σαν κάτι πιο φτωχό οπτικά, πάνω απ' όλα, και λογικό είναι να το σνομπάρουν, και μάλλον να μην μπορούν να το νιώσουν ως τον προπάτορα (είναι είπαμε και τελείως άλλο το κλίμα...ο Anakin πχ εκεί είναι ο κακός, και δευτεραγωνιστής...).

 

 

Fidelio, σωστό κι αυτό.......(για την απώλεια της αθωότητας.....).

Πλάκα-πλάκα....ίσως καλύτερα να ήταν άμα δεν την χάναμε...

Πάντως νταξ', ΕΧΕΙ μείνει μέσα μου ο κόσμος του SW, όπως ΕΓΩ τον "θυμάμαι"....δεν το 'χω χάσει το αίσθημα.....

 

ειδικά την ρουφιάνα την Λέια δεν λέω με τίποτα να την ξεχάσω....:devil:

 

 

...φαντάσου λοιπόν το ΑΛΛΟ σοκ που είχα φάει, μαθαίνοντας μεγαλώνοντας, τα "χάλια" που πέρασε στη ζωή της η Fischer, με ντρόγκες κτλ....Πω, μου την είχε κουρελιάσει άσχημα την πριγκήπισσα...:-(

 

 

 

 

 

Για το Άβαταρ πάντως που λες, δε συμφωνώ ότι το βλέπω με "αθωότητα".

Ίσα-ίσα, και γι' αυτό λέω πως έχει αξία.

Όσοι το βλέπουν απλά σαν μια περιπέτεια με καλά εφφέ, είναι νομίζω που το βλέπουν "αθώα".

Η απώλεια αθωότητας στην συγκεκριμένη περίπτωση, είναι νομίζω που κάνει κάποιον να βλέπει πιο καθαρά.

 

 

Αυτό δε,

Το κόλπο για να μην ξενερώνεις με την απομυθοποίηση είναι να ευγομονείς για τα συναισθήματα που σου έδωσε η ταινία και που σε καθόρισε στην συνέχεια (συνέβαλε). Τεσπά δεν μπορώ να το περιγράψω καλύτερα.

σε πιάνω τι εννοείς (βασικά ξακάθαρα το λες), δυστυχώς ( ; ) όμως δεν το 'χω....

Είμαι είναι αλήθεια, λίγο "αγνώμων"...(ίσως είναι κατάλοιπο της "μετεφηβικής επαναστατικότητας", που επειδή είναι πολύ πιο "υποψιασμένος" κάποιος, αντιδρά σαν...αγρίμι...............Sellers καλή ώρα :-)

 

---------- Προσθήκη στις 00:14 ---------- Προηγούμενο μήνυμα στις 00:12 ----------

 

Έχω βάλει κρασάκι, απαλή μουσική, έσβησα και τα φώτα και περιμένω την συνέχεια του: ''Το έπος που συγκλόνισε τον κόσμο. Αβατάρ: Ταινία ή... διαστημόπλοιο?''

 

Sellers, τί πιν

oh wait :P

 

 

 

 

 

 

---------- Προσθήκη στις 00:16 ---------- Προηγούμενο μήνυμα στις 00:14 ----------

 

 

/άσχετο :

 

 

 

carrie-fisher-2100x1722-244kb-media-672-media-134571-1206482702.jpg

 

 

 

 

αααααααααχχχχχχχχχχ :o

Δημοσ.
(ίσως είναι κατάλοιπο της "μετεφηβικής επαναστατικότητας", που επειδή είναι πολύ πιο "υποψιασμένος" κάποιος, αντιδρά σαν...αγρίμι...............Sellers καλή ώρα :-)

 

Ει αυτό δεν μ΄άρεσε. :-(

Και δεν ισχύει, και είσαι και οφσάιντ να το λες αυτό.

Ούτε σαν αγρίμι αντιδρώ, ούτε καμιά επαναστατικότητα έχω.

Δημοσ.

...oκ, αν σε πείραξε, ζητώ συγγνώμη και το παίρνω πίσω...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

...πριν μου βάλεις καμμιά βόμβα :-D

Δημοσ.

Εμένα δηλαδή που δεν μ'αρέσει και αντιδρώ, φταίει η ''επανστατικότητα'' μου? Ότι και καλά δεν είχα που να την ξοδέψω και βρήκα να θάψω αυτήν την ταινία?

Δημοσ.

Για το Άβαταρ πάντως που λες, δε συμφωνώ ότι το βλέπω με "αθωότητα".

Ίσα-ίσα, και γι' αυτό λέω πως έχει αξία.

Όσοι το βλέπουν απλά σαν μια περιπέτεια με καλά εφφέ, είναι νομίζω που το βλέπουν "αθώα".

Η απώλεια αθωότητας στην συγκεκριμένη περίπτωση, είναι νομίζω που κάνει κάποιον να βλέπει πιο καθαρά.

 

Ναι εννοώ το ανοιχτό μυαλό στην εμπειρία του science fiction , γιατί υπάρχει πολύ κόσμος που βλέπει τέτοιες ταινιες κουβαλόντας την κυνικότητα της καθημερινότητας μέσα στην αίθουσα.

 

Είναι ταγμένοι σε ένα μόνο κώδικα ερεθισμάτων ,το είπα και πριν δεν μπορούν να "ντοπαριστούν " αν δεν τους δώσεις συγκεκριμένα σήματα (δυστοπία και καταστροφή για παράδειγμα). Συνήθως δε οι επικριτές τέτοιων ταινιών είναι φανς μόνο της παλιάς σχολής και του αφαιρετικού σεναρίου, που εδώ που τα λέμε καμιά φορά πιστεύω πως ούτε ο ίδιος ο σκηνοθέτης δεν ξέρει τι σημαίνουν μερικές σκηνές ... :P έτσι έχει εξασφαλίσει το "ανυπερβλητο". Κανένας χριστιανός δεν πρόκειται να ανακαλύψει τι έχει στο μυαλό του ο σκηνοθέτης (για μερικά πλάνα έτσι) γιατί πολύ απλά δεν έχει τίποτα , λολ, βλέπε The Box [βασικά μην το δεις :P ] )

 

Πρέπει να μπεις λίγο αθώος μέσα στην αίθουσα , αυτό με ΄χει κάνει πολλές φορές να περάσω καλά έως πολυ καλά , και να τσακωθώ μετά με τους κολητούς γιατί με πρήζουν με την γκρίνια τους.

Δημοσ.

Πολύ ενδιαφέροντα αυτά που λέτε αλλά εγώ έχω μια απορία.

 

 

[...]

carrie-fisher-2100x1722-244kb-media-672-media-134571-1206482702.jpg

[...]

Αυτή είναι η πριγκίπισσα με τα ψωμάκια στ αυτιά;

 

 

Δημοσ.
Εμένα δηλαδή που δεν μ'αρέσει και αντιδρώ, φταίει η ''επανστατικότητα'' μου? Ότι και καλά δεν είχα που να την ξοδέψω και βρήκα να θάψω αυτήν την ταινία?

 

Ρε πανάθεμά σε, ΔΕΝ το καταλαβαίνεις ότι με το χέρι στην σκανδάλη είσαι (σχεδόν) συνέχεια; :P

Σε ψιλοπειράζω - "ειρωνεύεσαι".

Γράφω κάτι διαφορετικό/προσπαθώ να υποστηρίξω αυτά που έχω - "δεν ανέχομαι".

Συνεχίζω ΧΑΒΑΛΕ να κάνω με σπόντες πχ περί "σεληνιασμού" (που ίσα-ίσα μ' άρεσε σαν έκφραση...) - μένεις με την εντύπωση πως μου 'κατσε στραβά και στο "χτυπάω".....

(χθές-προχθές πότε ήταν, με πήρες τελείως λάθος, και "νόμισες πως εκνευρίστηκα"....)

 

Ε αμάν :P

 

 

ΟΧΙ Sellers μου, είμαι ΒΕΒΑΙΟΣ πως δεν σου άρεσε - έχεις τεσπα πολύ περισσότερα να "χώσεις" περί αυτής, και περί των "μαζών", και περί των Όσκαρ κτλ , από ότι σου άρεσε σε αυτήν.

Η "τσίτα" σου περισσότερο έχει να κάνει με την κουβέντα αυτή καθ' αυτή που κάνουμε εδώ. Και το να μη σου άρεσε, θεμιτό είναι βρ' αδερφέ, όσο θεμιτό είναι να άρεσε σε κάποιους όπως σε 'μας. Δεν γίνεται να σου αρέσει κάτι ντε και καλά, επειδή λέει το ανάποδο ο γουώς, επειδή το λέει ο φιντέλιο, επειδή το λέει ο Πάπας. Αυτό έλλειπε. Και σίγουρα δεν σ' έχω εγώ, ότι βγάζεις την...πίκρα της καθημερινότητάς σου πάνω στο Άβαταρ. Έλεος, δε λέω αυτό.

 

(άντε να δούμε, θα καταφέρουμε να παρεξηγηθείς μαζί μου στο τέλος; :P)

Δημοσ.
ο μονος που βρηκε κατι στο avatar περα απο εφε ειναι ο wash

Διαμαρτύρομαι εντονότατα στους συντονιστές της ενότητας γιατί καθάρισαν τις δημοσιεύσεις μου με άζαξ που τα κάνει όλα αόρατα. :lol:

 

Σπάνιες - όχι γιατί είναι κρυφές αλλά γιατί δεν είναι διαδεδομένες - φιλοσοφικές γνώσεις ενσωματώνονται σε σενάρια σπουδαίων ταινιών και είτε προκαλούν υποσυνείδητα ερεθίσματα (ουάου!!! και η πρώτη ταινία!!), είτε πιο συνειδητά (φιντέλιο, πλυμενοσύννεφος, skylined) είτε αντιδράσεις από την "παλιά λογική" που δεν καταλαβαίνει αυτό για το οποίο δεν προορίζεται να καταλάβει εδώ που τα λέμε. Γιατί και επαναλαμβάνομαι η ομορφιά ενός υπέροχου λουλουδιού δεν γίνεται κατανοητή με εξαντλητικό διανοητικό ξεζούμισμα, ίσα ίσα κάτι τέτοιο την καταπνίγει και την σκοτώνει τουλάχιστο για τα μάτια του παρατηρητή και αυτό βλέπω, υποκειμενικά ίσως, να συμβαίνει και στο νήμα αυτό και παντού βέβαια, δεν υπάρχει κάτι το ιδιαίτερο εδώ πέρα, αυτός είναι "ο τρόπος του δυτικού πολιτισμού" δηλαδή η επικράτηση της σκληρής λογικής έναντι του ωραίου. Κάποιος φιλόσοφος είπε πως η ανθρωπότητα ποτέ δε θα καταφέρει να λύσει τα προβληματά της με τη σκέψη, γιατί η σκέψη είναι το πρόβλημα.

 

Δε με ενθουσίασε ιδιαίτερα ότι η ευτυχής κατάληξη ήρθε κάπως αβίαστα, μάλλον έπρεπε να το παιδέψει παραπάνω το πράγμα ή να σκοτώσει έναν από τους δύο βασικούς ήρωες γι' αυτό βρήκα βαρετό το τέλος της ταινίας. Προσωπική άποψη πάντα.

Δημοσ.

Οριζοντ-ιωμένε (λολ), απ' τη μια λες για τη σκληρότητα του Δυτικού Κόσμου,,,,,,,,απ' την άλλη ήθελες τον Τζέηκ κεφτεδάκια :P

(καλά, άμα ήθελες την Neytiri γιουβαρλάκια, είσαι άρρωστος :P).

 

...Ψόφησαν την Τρούντυ (τη μεξικανόφατσα με τα μεμέ ντε).

 

Ψόφησαν τον Norm (ο αγαθοβιόλης συν-αβαταριστής του Τζέηκ-καλά αυτός με το ζόρι λογίζεται στις "απώλειες", συμφωνώ :P).

 

Ψόφησαν την Chris (ώπα, κοτζάμ Σιγκούρνι, χοντραίνει το πράμμα).

 

Ψόφησαν τον Eytukan (ο βασιλιάς-ολίγον-καρνάβαλος ντε. Θυμάται κανείς τ' όνομά του; :P. Βαριούτσικο πάντως. Ρωτήστε και τη Νεϊτίρι πώς του πήρι :P, αλλά και 'μένα : με ρήμαξαν οι θρήνοι της).

 

Ψόφησαν τον Tsu'tey ! (τον ΚΑΠΑΚΙ αρχηγό, από τη στιγμή που έφυγε απ' τη μέση ο πρώτος! Σε λίγο θα έχουμε ασκήσεις και δε θα έχουμε πράκτορες, που έλεγε κι ο Ζανίνο! ...Ο οποίος Tsu'tey, ήταν παρεμπιπτόντως αυτό που λέμε πολύ μαλάκας - αλλά καλό παιδί. Πώς να μην είναι μαλάκας, όταν κάθε τρεις και λίγο ήθελε να τον κάνει Αθανάσιο Διάκο τον Τζέηκ. Με το μαχαίρι στον λαιμό του ήτανε, όλη την ώρα. Όπως είναι στον δικό μας ο Αλμούνια ένα πράμμα. ...Αλλά και καλό παιδί συνάμα. Τί ωραία που του είπε εκείνο το "άι γουίλ φλάι γουίθ γιου!" Θα μου πεις πατάτες του είχε πάει, όταν έσκασε ο άλλος με τον mega-δράκο - τον έπαιρνε να πει τίποτα για τη θεία του; Τεσπα. Επίσης, τί ωραία που έπεσε μαχόμενος πάνω από το mothership. Aπ' τις πιο λυρικές/δραματικές στιγμές της ταινίας. Γενικά ο Κάμερον πίπα-κώλο τον πήγε, αλλά στον θάνατό του τον πούσαρε αρκούντως. Να μην έχει παράπονο. Κι όλοι είπαμε κρίμα το παληκάρι, και ξαφνικά τον αγαπήσαμε).

 

Ψόφησαν ακόμα και τη Σεζέ, το banshee της Νeytiri. Πιο δεμένη μ' αυτό ήτανε, παρά με τον Τζέηκ (μη ξεχνάμε και τους ψυχοτέτοιους δεσμούς ε). Για μια ζωή "συνδεδεμένο" με αυτήν ΜΟΝΟ ήτανε, από τότε που το εξημέρωσε. Υποθέτω πως ίσχυε και το αντίστροφο. Και κλάααααααααααμα η Neytiri λοιπόν.

 

Ψόφησαν τον Συνταγματαρχ(ιδ)η Quaritch. Kαι τώρα, τί θα κάνουμε χωρίς βαρβάρους; Αυτός πάντως, ήταν κι ο μόνος θάνατος που χαρήκαμε.

 

Και φυσικά ρημάξανε το δεντρόσπιτο των Omaticaya. Τους γαμήσανε το σπίτι που λέμε - στην κυριολεξία. Και ως ζωντανό και αυτό (ακόμα και τα σπίτια τους, ήταν πιο ζωτανά απ' ό,τι ένα δυάρι ας πούμε στα Πατήσια), λογίζεται στους θανάτους, και γενικά στο ρημαδιό που παίχτηκε.

Την μπάλα πήρε και μπόλικη wildlife, σε φλόρα και σε φόνα, που είπαμε μέτραγε κάτι παραπάνω στην Pandora.

 

Οπότε μη μου λες για βαρετό τέλος βρε Skylined, αναφορικά με τους θανάτους. Ούτε σε ταινία του Peckinpah να παίζανε οι προηγούμενοι :P

Δημοσ.

:lol: :lol: :lol: Η μόνη απώλεια που βρήκα πραγματικά συγκλονιστική ήταν του γιγαντιαίου δέντρου - αν υπήρχε τέτοιος οργανισμός θα ήταν μέγιστο έγκλημα να του ακουμπήσεις έστω και ένα φυλλαράκι, πόσο μάλλον να τον κατακάψεις για να εκμεταλλευτείς τα κοιτάσματα που κρύβονται από κάτω και εδώ υπάρχει ένα σαφέστατο μύνημα, ένα από τα πολλά της ταινίας. Οι υπόλοιποι χαρακτήρες που έφυγαν ήταν λίγο ή πολύ μικρότερης σημασίας στην εξέλιξη της πλοκής - έστω και αν η Σιγκούρνεϊ έχει να επιδείξει καριέρα. Δεν είμαι αιμοδιψής θεατής, δε μου αρέσουν οι ταινίες με σκοτωμούς, μπαμ μπαμ και σπλάτερ αλλά μερικές φορές βαριέμαι το χολυγουντιανό κλισέ των ηρώων οι οποίοι πάντα επιβιώνουν και ζούν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. Νομίζω πως αν πρόσθετε λίγο δράμα στο τέλος σκοτώνοντας τη Neytiri ή τον Τζέηκ η ταινία θα ήταν πιο αληθοφανής και τα πολλαπλά μυνήματά της πολύ πιο ηχηρά. Τουλάχιστον εγώ έτσι θα το έβλεπα, νομίζω.

 

τα σπίτια τους, ήταν πιο ζωτανά απ' ό,τι ένα δυάρι ας πούμε στα Πατήσια

 

 

Οριζοντ-ιωμένε (λολ)
Ζωή σε λόγου σας :lol:
Δημοσ.
Δεν είμαι αιμοδιψής θεατής, δε μου αρέσουν οι ταινίες με σκοτωμούς, μπαμ μπαμ και σπλάτερ

 

αλλά

 

Νομίζω πως αν πρόσθετε λίγο δράμα στο τέλος σκοτώνοντας τη Neytiri ή τον Τζέηκ η ταινία θα ήταν πιο αληθοφανής και τα πολλαπλά μυνήματά της πολύ πιο ηχηρά.

 

...θα πρέπει να πέρασες ζωηρά παιδικά χρόνια, στο οικογενειακό χασάπικο, ε; :P

 

 

 

 

 

 

(Το Νάβί σέρνει box office, δεν το έχεις ακούσει ποτέ; )

Κοίτα, εκτός του ότι έτσι αφήνει πεδίο για πιθανή συνέχεια, που και λογικό είναι, αλλά και θεμιτό ακόμα, δε νομίζω ότι το θέμα είναι "να δεις κάτι διαφορετικό", πχ ένα ξεκλήρισμα. Αλλιώς μετά -πες πως ΟΛΟΙ το γυρνάνε στους Ταραντινισμούς- θα καταλήξουμε μια μέρα να λέμε "ρε γαμώ το Χόλυγουντ σας μέσα γαμώ.....θ' αφήσετε και κανέναν να ζήσει; Πάντα η ίδια ιστορία!", που είναι το ίδιο.....από την ανάποδη.

Το θέμα είναι να ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ κάτι, κι όχι "απλά να διαφέρει". Πες μου λοιπόν σε μια τόσο όμορφη ταινία, που τα πέρασε όπως λες ΚΑΙ εσύ (...άντε να μαζευόμαστε!) τα μηνύματά της, αν ταιριάζει το μακελειό. Και μακελειό σημαίνει όπως είπες, να κοπεί ο πατσάς από κάποιον απ' το ΚΥΡΙΟ ζευγάρι ηρώων. ΤΟ βλέπεις λίγο αρένα...Πανδώρα και θεάματα κι έτσι. Δε νομίζω να λέει. Και για την ακρίβεια, πέρα απ' την αυτονόητη πιθανότητα της στυγνής πραγματικότητας του μποξ όφις του κατηραμένου, έχω την αίσθηση πως παίζει και να το επέλεξε αυτό ακριβώς το τέλος ο Κάμερον. Δηλαδή να το ζύγιασε αυτό που λες, και να ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ να μην το κάνει. Άλλωστε στον Πεθανικό, τον έφαγε λάχανο τον Ντικάμπριο. Που και 'κει βέβαια, είχε σκοπό η κίνησις : δε χαρτ γουίλ γκο ον και άλλο ποικίλο πρόγραμμα. Δεν κόβω να τους φοβάται τους θανάτους.

Άλλωστε είναι μεγάλο μαστόρι τελικά, και τον κόσμο τον μαζεύει όποτε θέλει, φτιάχνοντας δυνατά και πολύ συγκροτημένα πράμματα. Τί είναι γι' αυτόν να φτιάξει ένα σήκουελ, όπου να βάζει τον Τζέηκ να την έχει βρει είτε με την Νανάτ είτε με την Πιράλ (είτε και με τις δυο, σε προχώ φάση), και να τον απαλλάξει από το μαρτύριο του αυνανισμού, μια και η Νεϊτίρι θα είχε πεθάνει; Και ζωή σε λόγου μας, που λες και 'συ. Και το Άβαταρ θα έβρισκε πάλι τον δρόμο του προς την αθρόα κοσμοσυνέλευση στους σινεμάδες.

...Όμως, νομίζω πως κατ' αρχάς, θέλει να δώσει "θετικά" μηνύματα με τις ιστορίες του. Είναι αυτό που έχω γράψει πως όλα στην ταινία, μοιάζουν να είναι κατασκευασμένα για να υπηρετήσουν τα μηνύματα......δεν είναι το ανάποδο, δηλαδή μια περιπέτεια κι ένα λαβ στόρι, που εμπεριέχει ΚΑΙ μηνύματα. Και δεν την βγάλαν' καθαρή, είπαμε, οι ήρωες : ΕΧΟΥΝ απώλειες. Κλονίστηκε ο κόσμος τους (της Neytiri μόνο περίοδος που δεν της ήρθε, μέσα σ' όλ' αυτά που τράβηξε) πολύ άσχημα. Και το νιώσαμε και 'μεις αυτό, μπαίνοντας και 'μεις (...καλά, ΟΣΟΙ μπήκαμε τέλος πάντων :P) στο πετσί των Νάβί, όπως ο Τζέηκ. Και όπως το υποψιάζομαι, αν υπάρξει συνέχεια, θα είναι με τους γήινους να επιστρέφουν πιο καβλωμένοι από ποτέ. Είναι Πύρρειος η νίκη τους, αυτό ένιωσα εγώ όταν τελείωνε με τις σκηνές της "απέλασης" των εναπομεινάντων γήινων - σκεφτόμουν μη φάτε παιδιά, μεθαύριο έχει γλαρόσουπα. Κι ούτε που είδαμε σκηνές τύπου Βιτάμ Σοφτ στο τέλος, να τρέχουν οι δυο τους μαζί με τα μπλε παιδάκια τους σε φωσφορίζοντα λιβάδια. Οπότε ο Κάμερονμαν, δεν υπήρξε ντισνεϊκός - αλλά ούτε πήγε και στο άλλο άκρο, γι' αυτό και ακόμα και σ' αυτό το κομμάτι, με μαεστρία έπραξε.

Και κατά δεύτερο λόγο, στους...ίδιους τους χαρακτήρες δε θα άξιζε αυτό. Ακόμα και σ' αυτούς, σαν παιδιά του τους φέρθηκε. Κι έδωσε και το μήνυμα "αντισταθείτε.......it works!". Kαντ' υπομονή - μια Πανδωριανή λεμονιά, ανθίζει στη γειτονιά. Δεν τους ξέσκισε εντελώς. Αλκοολικός δε θα 'πρεπε να κατάνταγε ο Τζέηκ για κάποια χρόνια, αν του σκότωναν τη Νεϊτίρι; Και δεν έχει καν μπαράκια στην Pandora, για να γίνει αλκοολικός. Πώς για. Κι αυτός δεν πέρασε λίγα στη ζωάρα του μέχρι εκείνο το σημείο : χωρίς πόδια ήτανε, και του είχανε φάει και τον δίδυμό του αδρεφό. Φορ δε πέηπερ ιν χιζ γουόλετ κιόλας. Νισάφι πια, ένα λιμανάκι βρήκε, ασ' τον ν' αράξει, έχει να σώσει κι έναν πλανήτη.

(την περίπτωση να εκαθαρίζετο ο Τζέηκ, δεν ξέρω αν θα έπρεπε να την συζητάμε, γιατί το σήκουελ, αν υπάρξει, θα πρέπει να αλλάξει μέχρι και τίτλο, όντας αυτός το τελευταίο αβατάρι στα πέριξ. Μη λέμε τρέλλες)

 

 

 

@ antonl : τα 'χαμε ρε (στα όνειρα)

 

(....μου)

 

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...