Super Moderators paredwse Δημοσ. 28 Μαΐου 2010 Super Moderators Δημοσ. 28 Μαΐου 2010 ΜπηκατεΡε παπαρια, συμπληρωνετε ή τσαμπα δινω? Βρε χαμένε, σήμερα το πρωί το είδα ότι μπήκα. Τι να πρωτοκάνω; Να το δω και θα συμπληρώσω...
konnak Δημοσ. 28 Μαΐου 2010 Δημοσ. 28 Μαΐου 2010 Μετά από τέτοιο τέλος με τι κουράγιο να συμπληρώσεις το οτιδήποτε ρε Κάιζερ; Άλλωστε στα περισσότερα έχεις ήδη συμπληρώσει (και σωστά) "Δεν έχει σημασία".
Jastonas Δημοσ. 28 Μαΐου 2010 Δημοσ. 28 Μαΐου 2010 Ναι σωστά.. και εγώ μετά το τέλος... είπα.. δεν με ενδιαφέρει ποιός είναι ο jacob, γιατί ήταν εκεί, ποιά η μάνα του... γιατί ο evil dude μπήκε στον λοκ... γιατί υπάρχει το νησί.. πως ο evil dude έγινε καπνός.. κ άλλα... πέρασα και εγώ την κάθαρση μου και γαλήνεψα! :Ρ
angmar Δημοσ. 28 Μαΐου 2010 Δημοσ. 28 Μαΐου 2010 Από περιέργεια και μόνο, μια και τελείωσε η σειρά, δε το κάνετε publish το spreadsheet να το δούμε και οι υπόλοιποι; Ή να στείλω gmail στον kaizer;
Cue Δημοσ. 29 Μαΐου 2010 Δημοσ. 29 Μαΐου 2010 Απίστευτα posters για κάθε ένα από τα επεισόδια. Με έπιασε μελαγχολία
parisb Δημοσ. 30 Μαΐου 2010 Δημοσ. 30 Μαΐου 2010 http://www.sday.gr/page.ashx?pid=2&aid=11633&autid=4 Αρθρο του Καρπετοπουλου για το Lost
polakis21 Δημοσ. 31 Μαΐου 2010 Δημοσ. 31 Μαΐου 2010 http://www.sday.gr/page.ashx?pid=2&aid=11633&autid=4 Αρθρο του Καρπετοπουλου για το Lost Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με τον Καρπετόπουλο! Μπράβο για την ανάλυσή του, που είναι και απάντηση σε όσους το κράζουν και μιλάνε για 6 χαμένα χρόνια και τέτοιες αηδίες...
Purple_Haze Δημοσ. 31 Μαΐου 2010 Δημοσ. 31 Μαΐου 2010 Από τον Old Boy , με τον οποίο συμφωνώ περισσότερο: Το Lost ως παραβολή της εξουσίας: Ποτέ κανείς δεν ζημιώθηκε υποτιμώντας τη νοημοσύνη των πολλών. Αρκεί να μην την υποτιμάς λίγο. Μικροαπάτες και μικροκοροϊδίες είναι επίφοβες. Όταν όμως η υποτίμηση δεν αφορά επιμέρους κανόνες του παιχνιδιού αλλά τα θεμέλια του, το ίδιο το παιχνίδι, δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Kανείς δεν θέλει να παραδεχθεί ότι είναι παίγνιο σε παιχνίδι που δεν βγάζει πουθενά. Να υπόσχεσαι διαρκώς κάτι καινούριο. Δεν έχει σημασία γιατί σε ψήφισαν στην αρχή. Σημασία έχει ότι βρίσκεσαι σε θέση να τους ελέγχεις. Δεν είσαι υποχρεωμένος να κάνεις ό,τι τους υποσχέθηκες. Από κανέναν. Έχεις λευκή επιταγή. Να ξεφεύγεις (move on) αλλάζοντας διαρκώς την ατζέντα. Να αδιαφορείς για τις συνέπειες. Συνέπειες δεν υπάρχουν. Άνοιξε όσες τρύπες θες και μην τις κλείσεις ποτέ. Αρκεί στο μεταξύ να έχεις ανοίξει την επόμενη για να βρουν να κρύψουν το κεφάλι τους. To Lost ως παραβολή της υπαρξιακής αγωνίας: Όσο πιο γρήγορα παραιτηθείς από την ιδέα του νοήματος και των απαντήσεων, τόσο το καλύτερο για σένα. Μην την ψάχνεις για να μη χαθείς, μην τη ψάχνεις για να μην απογοητευθείς. Σταμάτα να πασχίζεις να βρεις εξηγήσεις, σταμάτα να πασχίζεις να ανακαλύψεις το μεγάλο συνεκτικό μυστικό. Δεν υπάρχει. Όλα είναι φανερά. Όλα είναι θέαμα. Κι εσύ ο καταναλωτής του. Ο κόσμος όλος είναι σαν μια τηλεοπτική σειρά που ξεκινάει μην έχοντας ιδέα για το που θέλει να καταλήξει. Η ζωή είναι σαν μια τηλεοπτική σειρά με μια λαμπρή αρχική ιδέα. Η ζωή είναι μια λαμπρή αρχική ιδέα που στην πορεία παραμυθιάζει τον εαυτό της και τους θεατές της ότι υπάρχει και μια συνολική τελική ερμηνεία. Πώς να ερμηνεύσεις την αρχική έμπνευση; Δεν γίνεται. Στο τέλος δεν κρύβεται κανένα θαύμα, το θαύμα κρύβεται στην αρχή. Σαν βγεις στον πηγαιμό για το νησί του Lost να έχεις υπόψη σου ότι προορισμός δεν υπάρχει, ότι όλα τα ταξίδια είναι τελικά απατηλά. Ωραία αλλά απατηλά. Απατηλά σαν την πραγματικότητα, απατηλά σαν την ερώτηση «Πως και γιατί;», απατηλά σαν την κραυγή «Θέλω να καταλάβω». Καλύτερα να μην καταλάβεις, καλύτερα να συνεχίσεις να ψάχνεις μυστικά και εξηγήσεις. Έτσι θα καταφέρεις να χαθείς, να μπερδευτείς, να ξεχαστείς. Κι ας μην οδηγεί όμως πουθενά αλλού παρά σε μια σειρά από αδιέξοδα του νοήματος, η ζωή είναι μια ιστορία που είναι προτιμότερο να ξεκινά να την αφηγείται κανείς. Αφηγούμενός την, υποτιμάς τελικά τη νοημοσύνη και των ακροατών σου και εσού του ιδίου; Ναι, αλλά σε αντιστάθμισμα κερδίζεις περιστασιακές υπερτιμήσεις της συγκίνησής σας. Ο νους ζητά ματαίως να τραφεί από τροφή που τον υπερβαίνει, η καρδιά όμως είναι σεξουαλικό όργανο που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα ικανοποιήσει τις ανάγκες της. Και ο τρόπος των ιστοριών έχει σταθεί προαιώνιος φίλος της ανθρώπινης καρδιάς.
dp@pa Δημοσ. 31 Μαΐου 2010 Δημοσ. 31 Μαΐου 2010 Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με τον Καρπετόπουλο! Μπράβο για την ανάλυσή του, που είναι και απάντηση σε όσους το κράζουν και μιλάνε για 6 χαμένα χρόνια και τέτοιες αηδίες... πολλυ σωστος!
KaizerSoze Δημοσ. 31 Μαΐου 2010 Δημοσ. 31 Μαΐου 2010 Ο Καρπετοπουλος θα ειχε δικιο αν το επισοδειο Across the Sea ήταν το 3ο του 1ου κυκλου Τωρα απλα μου θυμιζει το παιδακι του Δημοτικου που διαφωνει με τον φιλο του και επειδη βγαινει σωστος ο φιλος επιμενει στο λαθος του βαζοντας αστερισκους και εξαιρεσεις για να μην τον κοροιδευουν τα αλλα παιδακια
DeadOrganPlayer Δημοσ. 31 Μαΐου 2010 Δημοσ. 31 Μαΐου 2010 Βρε μανία να μην μπορείτε να αποδεχτείτε ότι σε μερικούς πραγματικά άρεσε! Τι είστε εσείς βρε? Άκου παιδάκι που δε μπορεί να αποδεχτεί ότι ο φίλος του ήταν σωστός
parisb Δημοσ. 31 Μαΐου 2010 Δημοσ. 31 Μαΐου 2010 Εγω παντως συμφωνω με τον Καρπετ. Ειδα ολες τις season, μου αρεσαν, δε με νοιαζει τι δεν απαντηθηκε, δε θυμαμαι τους περισσοτερους τιτλους επεισοδιων, ουτε και τις περισσοτερες λεπτομερειες, εχω διαβασει ολες τις σελιδες, ολα τα σχολια, σε ολα τα τοπικ που δημιουργηθηκαν εδω, με κουραζε η υπεραναλυση, με απογοητευσαν διαφορα επεισοδια, με ενθουσιασαν διαφορα αλλα. Καταλαβαινω οσους απογοητευθηκαν οπως και οσους σαν εμενα ικανοποιηθηκαν, ο καθενας μπορει να κανει την κριτικη του. Δεν καταλαβαινω γιατι ολοι πρεπει να συμφωνησουμε.
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Αρχειοθετημένο
Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.