Προς το περιεχόμενο

αγαπημενοι στιχοι !!!


eu@

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Ένα από τα πιο αγαπημένα: Ρink Floyd - Wish you were here

 

So, so you think you can tell Ηeaven from Ηell,

blue skies from pain.

Can you tell a green field from a cold steel rail?

Α smile from a veil?

Do you think you can tell?

Αnd did they get you to trade your heroes for ghosts?

Ηot ashes for trees?

Ηot air for a cool breeze?

Cold comfort for change?

Αnd did you exchange a walk on part in the war for a lead role in a cage?

How I wish, how I wish you were here.

We're just two lost souls swimming in a fish bowl, year after year,

Running over the same old ground.

What have you found? The same old fears.

Wish you were here.

 

 

  • Απαντ. 72
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
Δημοσ.

της υπογραφής μου. Combichrist fanfag detected B)

και φυσικά...

 

And still the man chatted pleasantly and smiled. Was it possible? They heard not. Almighty God, no... no. They heard. They suspected. They knew! They were making a mockery of my horror. This, I thought. And this I think. But anything was better than this agony. Anything was more tolerable than this derision. I could bear those hypocritical smiles no longer. I felt that I must scream or die. And now again hark! Louder, louder, louder, louder! Dissembled horror, I admit the deed. Care of the planks? Hear. Hear! It is the beating of his hideous heart!

 

They say your ailing doves get caught

They say her peace will make you weak

They now obtain your words by fraud

And modulate them as they speak

 

Beyond her walls I shatter mine

Towards her charming lies I crawl

Her heart got sore as she found mine

Into her liquid arms I fall

 

Her noiseless treads delight my ears

I bury dreams along her shore

In radiant black her gliding tears

Under her surface so much more

 

Beyond her walls I shatter mine

Towards her charming lies I crawl

Her heart got sore as she found mine

Into her liquid arms I fall

 

(με το χέρι στη καρδία δηλώνω οτι χρησιμοποιώ ελληνικούς χαρακτήρες και αγοράζω μόνο ελληνικα προιόντα)

Δημοσ.

''πως με δικαζουν οσα δεν ξεχασα,

πως με τρομαζουν οι λογοι που σ'εχασα

 

8ελω ξανα να σου πω ειναι επικινδυνα εδω

τωρα ομως 8α φυγω εγω

μη ζητας να με δεις,ενα ξενο 8α δεις

αντιμετωποι 8α μαστε εμεις

ειναι 8εμα τιμης

ως το τελος εχ8ροι συνεπεις''

Δημοσ.

υπαρχουν πολλες καλες μπαντες αλλα οτι και να πεις για τους Pink ειναι understatment

 

τα παλικαρια εχουν ενα μαγικο τροπο να μιλανε για την ουσια των πραγματων,για ολα οσα εχουν πραγματικα σημασια με τροπο ποιητικο και εξοχως σουρεαλ χωρις παραλληλα να γινονται ουτε στο ελαχιστο χλεχλεδες η γραφικοι

 

4ever respect

 

 

Hello?

Is there anybody in there?

Just nod if you can hear me.

Is there anyone at home?

Come on, Come on, Come on, now,

I hear you're feeling down.

I can ease your pain

Get you on your feet again.

Relax.

I'll need some information first.

Just the basic facts.

Can you show me where it hurts?

 

There is no pain you are receding

A distant ship's smoke on the horizon.

You are only coming through in waves.

Your lips move but I can't hear what you're saying.

When I was a child I had a FEVER My hands felt just like two balloons.

Now I've got that feeling once again

I can't explain, you would not understand

This is not how I am.

 

I have become comfortably numb.

(solo)

I have become comfortably numb.

 

O.K.

Just a little pin prick.

There'll be no more aaaaaaaaah!

But you may feel a little sick.

Can you stand up?

I do believe it's working, good.

That'll keep you going through the show

Come on it's time to go.

 

There is no pain you are receding

A distant ship's smoke on the horizon.

You are only coming through in waves.

Your lips move but I can't hear what you're saying.

When I was a child

I caught a fleeting glimpse

Out of the corner of my eye.

I turned to look but it was gone

I cannot put my finger on it now

The child is grown,

The dream is gone.

but I have become comfortably numb.

Δημοσ.

.....με το ραδιοφωνο σιγα μεσ τ΄απαλο σκοταδι

θα τρομαζες αν ηξερες ποσο σε αγαπουσα.....

 

οι τεραστιοι κατσιμιχαιοι

 

και ακομα:

αχ αγαπη μου αγαπη

διαμαντακι μεσ την σταχτη

βασιλης

Δημοσ.

Sometimes I need to remember just to breathe

Sometimes I need you to stay away from me

Sometimes I'm in disbelief I didn't know

Somehow I need you to go

 

[Chorus:]

Don't stay

Forget our memories

Forget our possibilities

What you were changing me into

Just give me myself back and

Don't stay

Forget our memories

Forget our possibilities

Take all your faithlessness with you

Just give me myself back and

Don't stay

 

Sometimes I feel like I trusted you too well

Sometimes I just feel like screaming at myself

Sometimes I'm in disbelief I didn't know

Somehow I need to be alone

 

[Chorus]

 

I dοn't need yοu anymοre, I dοn't want to be ignored

I dοn't need one more day of you wasting me away

I dοn't need yοu anymοre, I dοn't want tο be ignοred

I dοn't need οne mοre day of yοu wasting me away

 

With no apologies

ελληνικοι χαραχτηρες

Δημοσ.

Τόσα χρόνια μες τους χάρτες μου σε ψάχνω,

κι ας μην έσκυψες ποτέ στο μέτωπο μου

με τα δυο σου χείλια να αφήσεις

μια ανάσα στη ζωή μου.

 

Κι αν η προσευχή μου οινόπνευμα μυρίζει,

καπνό και πυρετό,

στο γυάλινο το κύμα τ' όνομά σου

φωνάζω να καθρεφτιστεί η φωνή μου.

 

Και στην όχθη που χτενίζεσαι ακουστεί

σαν αλμυρό τραγούδι που σου φέρνει

ερωτευμένο το νερό.

 

Και στο διάβολο πουλάω τη ψυχή μου εγώ,

για να βρεθώ απόψε τυλιγμένος

στου κορμιού σου το βυθό.

 

Κάπου η νύχτα μεσοπέλαγα κρεμιέται

στην αγχόνη τ' ουρανού

κι ο δαίμονας καβάλα στο σκοτάδι

αρπάζει τη μετέωρη ευχή μου.

 

Και σαν άστρο καυτερό προς το νησί σου

τα λόγια μου πετάει

πληγώνοντας τα βράχια και την άμμο,

στη χτένα σου καρφώνει την ψυχή μου.

 

Και σταγόνα τη σταγόνα κυλάω εγώ

σαν αλμυρό νερό στους ώμους

και στον ακριβό σου το λαιμό.

 

Κι ας το ξέρω πως του λόγου του

στην ανεμόσκαλα εκεί, με περιμένει

για να μου λιμάρει το σκοινί.

 

Πάνε χρόνια που αντίκρυ αναβοσβήνουν

τα φώτα κάποιας γης,

τα φώτα κάποιας ξεχασμένης νήσου,

που λένε είν' οι κορφές του παραδείσου.

 

Μα το ξέρω είναι της θάλασσας τα μάγια,

δεν υπάρχει αυτή η στεριά,

μιας και κανείς ποτέ του εκεί δεν πήγε,

γι αυτό σφιχτά κρατιέμαι στο κορμί σου.

 

Και μπροστά απ' τους κολασμένους

περνάω εγώ σαν μια σκιά

που σεργιανάει στον Άδη

τη δικιά σου μυρωδιά.

 

Κι είναι λέω ο παράδεισος για μας, αγάπη μου μικρή,

να μοιραζόμαστε τούτη τη κόλαση μαζί.

[ame]http://www.youtube.com/watch?v=KngJVhcu8Ys[/ame]

Δημοσ.

The day has come

The sun is moving on

She don't know where he'll go

Or when he's coming home

 

She said 'Son take care, don't let your dreams get too far out of sight'

He said 'I love you now, don't worry about me you know I'll be fine'

 

Cause I'm trying to be somebody

I'm not trying to be somebody else

This life is mine I'm living

Don't you know me? I wont ever let you down

No

I'm not trying to be somebody else

Don't you know me? I wont ever let you

I wont ever let you

 

What they say

What they know

What they think wont ever bring me down

This life is mine and I am my own

 

I'm trying to be somebody

I'm not trying tο be sοmebody else

This life is mine I lead

Dοn't yοu knοw me?

 

I'm trying to be somebody

I'm nοt trying to be somebody else

This life is mine I'm living

Dοn't you knοw me? I wοnt ever let you down

Yeahhh

I'm nοt trying tο be sοmebοdy else

Dοn't you know me? I wont ever let you down

I wοnt be nοbοdy else

This life is mine and I am my οwn

ελληνικοι χαρακτηρες

Δημοσ.

Δεν άκουσα. Πώς είπατε; Ορίστε;

Συγγνώμη, κύριε, ποιος είστε;

 

 

ΆΝΤΕ ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΟΥΣΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΘΑΝΑΣΙΑ

 

Κι όπως θα παίρνω τις στροφές αν θέλεις κοιταζέμαι... τα μάτια σου δυο μαχαιριες και αποτελείωσέ με...

 

 

τι να μας πεις κι εσυ κι εσύ απ΄τη ζωή σου μια μέρα απ΄τη δική μου ολόκληρη η δική σου..

 

το πε το πε ο παπαγάλος ότι την αγκαλιάζει άλλος

 

ντιμπιντάει ντιμπιντάει ντιμπιντάει

 

κολώνια ζεβανσε και στα ποδάρια μου και ρούχα ευρωπαικά φοράω, ας ειν καλά τα γιδ και τα μοσχάρια μου με τα κουρίτσια να καλοπερνάω, πρρρρρ

 

ήρεμα ήρεμα δεν είμαι τρομοκράτης, ήρεμα ήρεμα είμαι το θύμα μιας αγάπης!!!!

 

 

Όταν η νύχτα προχωρά, σε συλλογίζομαι.

Μόλις εσένανε σκεφτώ παραλογίζομαι.

 

Και θέλω νά ’ρθω να σ' αρπάξω από την άλλη

να την ρωτήσω με τα μάτια δακρυσμένα

με ποιο δικαίωμα σε πήρε από μένα

και ποια θυσία, ποια θυσία έχει κάνει αυτή για σένα.

 

Όταν η νύχτα προχωρά, για σένα καίγομαι.

Ξέρω πως η άλλη σε κρατά, κι εγώ τρελαίνομαι.

 

Και θέλω νά ’ρθω να σ' αρπάξω από την άλλη

να την ρωτήσω με τα μάτια δακρυσμένα

με ποιο δικαίωμα σε πήρε από μένα

και ποια θυσία, ποια θυσία έχει κάνει αυτή για σέεεεεεεεε-εεεε-εεενα

 

Έντε λα μαγκέ ντε Βοτανίκ,

άλα πι και φικ εξηγιέται

αλελεπτίκ.

 

Σταρ ντε μπουζουκέν

ντε καμπαρέν,

άλα ντε δικό μας ο καρέν.

 

Άντε α λα φουμέντο

και μαστουριόρε

με τε γκομενέτε ο ντεκέ

και οι αγγέλω πατημέντο,

φλόκο ντ' αργιλέ.

 

Έστε μάγκας, έστε μπελαλίκ,

λα ντε Βοτανικό ο πιό νταήκ

κι έντρεμεν

ντρε κάργα ντε μαγκέ

γιατί φτιαξάρε

στο μινούτο ντε δουλειέν.

 

Άντε α λα φουμέντο

και μαστουριόρε

με τε γκομενέτε ο ντεκέ

και οι αγγέλω πατημέντο,

φλόκο ντ' αργιλέ

 

 

Βαριά σεκλέτια έχω απόψε

και η καρδιά μου είναι κλειστή

Βλέπω να φεύγει απ' τη ζωή μου

εκείνη που 'χω ερωτευθεί

 

Με παράσυρε το ρέμα

μάνα μου, δεν είναι ψέμα

καίγομαι γι αυτή και λιώνω

την αγαπώ

 

Με τραβούν τα βήματά της

η κακούργα η ομορφιά της

κι αν μου φύγει κάποια μέρα

θα τρελαθώ

 

Στον ύπνο μέσα φεύγει η καρδιά μου

Τη βλέπω μ' άλλον να μ' απατά

και με τρομάζουν τα όνειρά μου

αν βγουν στο τέλος αληθινά

 

 

Αν κάνω άτακτη ζωή

δεν θα σε βάλω για κριτή,

γιατί δεν έχεις

το δικαίωμα αυτό.

 

Ήμουν στην άκρη του γκρεμού

μα συ ξενύχταγες αλλού

όταν ζητούσα

κάποιο χέρι να πιαστώ.

 

Αν κάνω άτακτη ζωή,

δικός μου είναι λογαριασμός.

Πάψε να με κατηγορείς,

για ‘μένα άξιος κριτής

είναι μονάχα ο Θεός.

 

Αν κάνω άτακτη ζωή,

δικός μου είναι λογαριασμός.

 

Πέρασε βλέπεις ο καιρός

που ΄σουν ο άντρας ο σκληρός

και με ξεχνούσες

πότε εδώ και πότε εκεί.

 

Έκανα πέτρα την καρδιά

μα όπου βρεθώ

κτίζω φωλιά

κι αυτό το λες

πως είναι άτακτη ζωή.

 

Αν κάνω άτακτη ζωή,

δικός μου είναι λογαριασμός.

Πάψε να με κατηγορείς,

για ‘μένα άξιος κριτής

είναι μονάχα ο Θεός.

 

Αν κάνω άτακτη ζωή,

δικός μου είναι λογαριασμός.

Δημοσ.

επειδη βλεπω μια σαφη στροφη στο υψηλης αισθητικης και ποιοτητας τραγουδι

 

Πού είναι ο Βάγκνερ που είναι ο Πουτσίνι

κανένας πια δεν έχει μείνει

μονάχα εσύ μου μένεις μόνο

γλυκιά μου αγάπη στο δηλώνω

μόνο εσύ

solo tu

 

Κοίταξε του κόσμου

το τέλος πια χαράζει

και η νεολαία μόνο μαστουριάζει

κοίταξε αγάπη μου

ρίξε μια ματιά

όλα τα ισοπέδωσε η λαικουριά

 

Που είναι ο Βάγκνερ

που είναι ο Πουτσίνι

μονάχα εσύ μου μένεις μόνο

γλυκιά μου αγάπη στο δηλώνω

μόνο εσύ

solo tu

 

 

Κοίταξε τι γίνεται μες' την κοινωνία

όλοι στροβιλίζονται στην ανωμαλία

κοίταξε αγάπη μου ρίξε μια ματιά

όλοι οι διαπλεκόμενοι

μεσ τη λαμογιά

 

with my compliments B)

Δημοσ.

I'm sο tired οf being here

Suppressed by all my childish fears

And if yοu have tο leave

I wish that you wοuld just leave

'Cause your presence still lingers here

And it won't leave me alοne

These wounds won't seem to heal

This pain is just tοο real

There's just tοο much that time cannot erase

 

When you cried I'd wipe away all οf yοur tears

When you'd scream I'd fight away all οf your fears

And I held your hand thrοugh all οf these years

But you still have

All of me

 

You used tο captivate me

By your resonating light

Now I'm bound by the life you left behind

Your face it haunts

My once pleasant dreams

Your voice it chased away

All the sanity in me

 

I've tried sο hard tο tell myself that you're gone

But thοugh yοu're still with me

I've been alοne all alοng

 

ελληνικοι χαρακτηρες

Δημοσ.

ένα νέο που τείνει να γίνει κλασικό ;)

 

ΠΑΤΡΙΔΑ: Στίχοι & Μουσική Αλκίνοος Ιωαννίδης

 

Λοιπόν αγρίεψε ο κόσμος σαν καζάνι που βράζει,

σαν το αίμα που στάζει, σαν ιδρώτας θολός.

Πότε πότε γελάμε, πότε κάνουμε χάζι

και στα γέλια μας μοιάζει να γλυκαίνει ο καιρός

Mα όταν κοιτάζω τις νύχτες τις ειδήσεις να τρέχουν

Ξέρω ότι δεν έχουν νέα για να μου πουν

Ήμουν εγώ στη φωτιά κι ήμουν εγώ η φωτιά

είδα το τέλος με τα μάτια ανοιχτά

 

 

Είδα τον πόλεμο φάτσα, τη φυλή και τη ράτσα

προδομένη από μέσα απ΄τους πιο πατριώτες

να 'χουν τη μάνα μου αιχμάλωτη με το όπλο στο στόμα

τα παιδιά τους στολίζουν σήμερα στη Βουλή

Κάτω από ένα τραπέζι, το θυμάμαι σαν τώρα,

με μια κούπα σταφύλι στου βομβαρδισμού την ώρα

είδα αλεξίπτωτα χίλια στον ουρανό σαν λεκέδες

μου μιλούσε ο πατέρας μου να μη φοβηθώ

"Κοίταξε τι ωραία που πέφτουν, τι ωραία που πέφτουν"...

 

 

"Είδα γονείς ορφανούς, ο ένας παππούς απ'τη Σμύρνη

στη Δράμα πρόσφυγας πήγε να βρει βουλγάρικη σφαίρα

κι ο άλλος Κύπριος φυγάς στο μαύρο τότε Λονδίνο

στα 27 του στα δύο τον κόψανε οι Ναζί

Είδα μισή Λευκωσία, βουλιαγμένη Σερβία

στο Βελιγράδι ένα φάντασμα σ'άδειο ξενοδοχείο

αμερικάνικες βόμβες και εγώ να κοιμάμαι

αύριο θα τραγουδάνε στης πλατείας τη γιορτή

Είδα κομμάτια το κρέας μες στα μπάζα μιας πόλης

είδα τα χέρια, τα πόδια, πεταμένα στη γη

Είδα να τρέχουν στο δρόμο με τα παιδιά τους στον ώμο

κι εγώ τουρίστας με βίντεο και φωτογραφική

 

 

Εδώ στην άσχημη πόλη που απ'την ανάγκη κρατιέται

ένας λαός ρημαγμένος μετάλλια ντόπα ζητάει

Ολυμπιάδες

κι η χώρα ένα γραφείο τελετών

θα σου ζητήσω συγγνώμη που σε μεγάλωσα εδώ

Τους είχα δει να γελάνε οι μπάτσοι

κι απ'την Ομόνοια να πετάν' δακρυγόνα στο πυροσβεστικό

στο παράθυρο εικόνισμα άνθρωποι σαν λαμπάδες

και τα κανάλια αλλού να γυρνούν το φακό

 

 

Και είδα ξεριζωμένους να περνούν τη γραμμή

για μια πόρνη φτηνή ή για καζίνο και πούρα

έτσι κι αλλιώς μπερδεμένη η πίστη μας η καημένη

ο Σολωμός με Armani και την καρδιά ανοιχτή

 

 

Δεν ψάχνω ο εαυτός μου να 'ναι τόπος δικός μου

ξέρω πως όλα αν μου μοιάζαν, θα 'ταν αγέννητη η γη

δε με τρομάζει το τέρας ούτε κι ο άγγελός μου

ούτε το τέλος του κόσμου

Με τρομάζεις εσύ

Με τρομάζεις ακόμα οπαδέ της ομάδας

του κόμματος σκύλε, της οργάνωσης μάγκα

διερμηνέα Του Θεού, ρασοφόρε γκουρού

τσολιαδάκι φτιαγμένο, προσκοπάκι χαμένο

προσεύχεσαι και σκοτώνεις

τραυλίζεις ύμνους οργής

Έχεις πατρίδα το φόβο, γυρεύεις να βρεις γονείς

μισείς το μέσα σου ξένο κι όχι, δεν καταλαβαίνω

δεν ξέρω πού πατώ και πού πηγαίνω

 

[ame]

[/ame]

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...