Είναι η ζωή ο χειρότερος εχθρός της Γης;

[nickarmy]

Τα δύο Viking που προσεδαφίστηκαν στον Άρη το 1976 και το 1977 είχαν ένα βασικό στόχο: να βρουν ίχνη αρχαίας ζωής. Προς απογοήτευση σχεδόν όλων των επιστημόνων τα δεδομένα που στάλθηκαν πίσω στη Γη ήταν γι αυτούς σαν κρύο λουτρό. Η Αρειανή επιφάνεια ήταν σκληρή και αφιλόξενη για τη ζωή, ενώ δεν υπήρχε κανένα σημάδι ζωής είτε πρόσφατης είτε αρχαίας.

Επάνω: Η Γη δεν είναι είναι η μητέρα που γαλουχεί τη ζωή όπως δέχεται η διάσημη θεωρία του James Lovelock – αντίθετα είναι περισσότερο σαν τη δολοφόνο Μήδεια, υποστηρίζει ο βιολόγος Peter Ward (πατήστε για μεγέθυνση)

 

Για δύο όμως επιστήμονες της NASA, τον James Lovelock και τον Dian Hitchcock, δεν ήταν έκπληξη – στην πραγματικότητα, θα ήταν έκπληξη να βλέπαμε στοιχεία για την παρουσία της ζωής στον Άρη. Μια δεκαετία πριν από τα δύο Βίκινγκ, οι Lovelock και Hitchcock επιστήμονες της ατμάσφαιρας, είχαν χρησιμοποιήσει τις παρατηρήσεις της Αρειανής ατμόσφαιρας για να συμπεράνουν ότι δεν θα μπορούσε να υπάρξει ζωή στον πλανήτη Άρη.

 

Από την έρευνα προέκυψε μία από τις πλέον σημαντικές πρωτοποριακές επιστημονικές ιδέες του 20ου αιώνα – η υπόθεση της Γαία, το όνομά προέρχεται από την αρχαία ελληνική θεά της Γης, η "μητέρα" που γεννά τη ζωή. Είναι όμως αυτό σωστό; Νέα επιστημονικά στοιχεία δείχνουν ότι η φύση της ζωής στη Γη δεν είναι καθόλου όπως δείχνει η θεωρία της Γαίας. Αν επρόκειτο να επιλέξουμε μια μυθική μητέρα για τον χαρακτηρισμό της βιόσφαιρας, θα ήταν καλύτερα η Μήδεια, η γυναίκα του Ιάσωνα της Αργοναυτικής Εκστρατείας. Ήταν μια μάγισσα, μια πριγκίπισσα – και δολοφόνος των παιδιών της.

 

Τα τελευταία πενήντα χρόνια οι περισσότεροι άνθρωποι, ειδικοί και μη, σκέφτονται τη Γη σαν ένα καλόβολο μέρος, που κάνει ό,τι μπορεί για να διατηρήσει την ισορροπία του, ώστε η ζωή να συνεχίζει να αναπτύσσεται. Τώρα μία νέα θεωρία έρχεται να τα ανατρέψει όλα αυτά.

 

 

 

Η ιδέα του φιλικού πλανήτη, που προβλήθηκε εμβληματικά ως η "Υπόθεση της Γαίας" από το βρετανό επιστήμονα James Lovelock, έχει προωθήσει στα μυαλά πολλών ανθρώπων την αντίληψη ότι η Γη συμπεριφέρεται σαν ένα είδος γιγάντιου ενιαίου "ζωντανού" οργανισμού, με τα πολύπλοκα οικο-συστήματά της να αυτό-επιδιορθώνονται και να αλληλοσυμπληρώνονται, όταν κάτι πάει στραβά.

 

Τώρα, ένα νέο ανατρεπτικό βιβλίο από τον Peter Ward, καθηγητή βιολογίας και γεωεπιστημών στο πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον στις ΗΠΑ, έρχεται να παρουσιάσει την ακριβώς αντίθετη εικόνα: Η Γη, στην πραγματικότητα, είναι αφιλόξενη για τη ζωή και ίσως γι’ αυτό φταίει η ίδια η ζωή, η οποία, μέσα από τη διαρκή εξέλιξή της, έχει απρόσμενες και συχνά αρνητικές επιπτώσεις για το περιβάλλον της.

 

Αντί για την καλοκάγαθη θεά Γαία, ο Peter Ward προτιμά την μοχθηρή Μήδεια της ελληνικής μυθολογίας. Στο βιβλίο του "Η Υπόθεση Μήδεια: Είναι τελικά αυτό-καταστροφική η ζωή στη Γη;", που μόλις εκδόθηκε από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις του πανεπιστημίου Πρίνστον, υποστηρίζει ότι οι άνθρωποι καλά θα κάνουν να χρησιμοποιήσουν τη διαθέσιμη τεχνολογία (π.χ. την τροποποίηση μικροβίων για διατροφικούς και ενεργειακούς λόγους) για να διαχειριστούν το φυσικό περιβάλλον τους, αλλιώς αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο μιας δυνητικής εξαφάνισης αν η Γη αφεθεί μόνη της να διαχειριστεί τα του οίκου της.

 

Για να υποστηρίξει το επιχείρημά του, θυμίζει πόσες μαζικές εξαφανίσεις ειδών έχουν ήδη συμβεί στην ιστορία του πλανήτη μας, χωρίς καν ο άνθρωπος να είναι παρών και άρα να μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνος ότι εξαιτίας του τα οικοσυστήματα αποσταθεροποιήθηκαν (όπως υποστηρίζει η υπόθεση της Γαίας).

 

Ο Ward αναφέρει διάφορα παραδείγματα που, όπως λέει, δείχνουν ότι η Γη έχει "εκδικητική" φύση, σαν τη Μήδεια που σκότωσε τα δύο παιδιά που είχε κάνει με τον Ιάσωνα. Μεταξύ άλλων:

 

- Η εξέλιξη των οργανισμών που παράγουν οξυγόνο, δύο φορές οδήγησε τη Γη σε εποχές παγετώνων, καθώς το διοξείδιο του άνθρακα, που είναι ζωτικό για τη φωτοσύνθεση, αφαιρέθηκε από την ατμόσφαιρα (εξαφανίζοντας το φαινόμενο του θερμοκηπίου) και έτσι η θερμοκρασία της Γης έπεσε δραματικά.

 

- Η εξέλιξη των πρώτων πραγματικών ζώων προκάλεσε την εξαφάνιση των περισσότερων μικροβίων, γεγονός που οδήγησε μεν σε πιο πολύπλοκες μορφές ζωής, αλλά, από την άλλη, και σε ένα τρομερά μικρότερο όγκο ζωντανής ύλης.

 

- Η εξέλιξη των πρώτων δασών, πριν 400 εκατ. χρόνια, θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα στην ιστορία του πλανήτη μας. Όμως οι ρίζες των δέντρων, καθώς εξαπλώνονταν, ανάγκασαν τους μέχρι τότε βράχους που ήσαν κάτω από την επιφάνεια, να εκτεθούν στην επιφανειακή φθορά, μια διαδικασία που επίσης οδήγησε στην αφαίρεση του διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα και προκάλεσε μια νέα εποχή των παγετώνων πριν 90 εκατ. χρόνια.

 

Πολύτιμο το διοξείδιο του άνθρακα!

 

Σύμφωνα με τον Ward αποτελεί τραγική ειρωνεία ότι αυτή την εποχή η Γη διαθέτει άφθονο διοξείδιο, το οποίο, ενώ θα έπρεπε να το αποθηκεύουμε σε μια "τράπεζα", γιατί κάποτε θα το χρειαστούμε, κάνουμε ό,τι μπορούμε για να το μειώσουμε. Σύμφωνα με το απαισιόδοξο σενάριό του, με βάση τις παρατηρήσεις για το τι έχει συμβεί στην ιστορία της Γης μέχρι τώρα, το διοξείδιο του άνθρακα αφαιρείται σταδιακά από την ατμόσφαιρα και αποθηκεύεται σε δέντρα, βράχους και ωκεανούς.

 

Οι διαδικασίες αυτές θα συνεχιστούν ώσπου το ατμοσφαιρικό διοξείδιο του άνθρακα μειωθεί στα 10 μέρη ανά εκατομμύριο (από 380 μέρη που είναι σήμερα, εμφανίζοντας ανοδική τάση), οπότε δεν θα μπορούν πια να ζήσουν τα φυτά. Από τη στιγμή που θα εξαφανιστούν τα φυτά, μέσα σε 20 εκατ. χρόνια το οξυγόνο θα μειωθεί μόλις στο 1% της συνολικής ατμόσφαιρας και η ζωή, όπως την ξέρουμε σήμερα, θα σταματήσει.

 

"Τότε θα έχουμε φθάσει σε ένα σημείο όπου θα είναι για πάντα αδύνατο να ξαναφέρουμε την ζωή και την βιοποικιλότητα πίσω. Θα είναι για πάντα αδύνατο να επαναφέρουμε μια ατμόσφαιρα πλούσια σε οξυγόνο. Αυτή δεν είναι η Γαία. Είναι το αντίθετο της Γαίας", όπως δήλωσε χαρακτηριστικά, επιμένοντας ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να εμπιστεύονται τις αυτορρυθμιζόμενες φυσικές διαδικασίες για τη συνέχιση της ζωής στον πλανήτη μας, γι’ αυτό πρέπει να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους (όσο τουλάχιστον περνάει από το χέρι τους).

 

Σύμφωνα με τον Ward, από τις 15 μαζικές καταστροφές που έχουν συμβεί ως τώρα στη Γη, μόνο μια -αυτή που πριν 65 εκατ. χρόνια εξαφάνισε τους δεινόσαυρους- πιθανώς προήλθε από ένα εξωγενή -και "εξωγήινο"- παράγοντα, δηλαδή από την πτώση κάποιου κομήτη ή αστεροειδούς. Όλες οι άλλες μαζικές καταστροφές προέκυψαν ενδογενώς, μέσα από τις φυσικές διαδικασίες της ίδιας της Γης.

 

"Δεν έχουμε να κάνουμε με τη Γαία, αλλά απλώς με μια χαζή, τυφλή ζωή. Προσπαθεί να υλοποιήσει όλα τα νέα πράγματα που είναι ωφέλιμα για τα νέα είδη ζωής, αλλά, από την άλλη, γίνονται επιβλαβή για οτιδήποτε άλλο υπάρχει. Οι καινοτομίες της Γης οδηγούν στην καταστροφή", κατά τον Ward.

 

Όπως τονίζει, διαφωνεί κατηγορηματικά με τις ευρέως διαδεδομένες πεποιθήσεις ότι, με κάποιο "μαγικό" τρόπο, ο πλανήτης μας θα "αυτό-θεραπευόταν", αν όλοι οι άνθρωποι ξαφνικά απομακρύνονταν από αυτόν. Απεναντίας, τονίζει, οι άνθρωποι, χάρη στη νοημοσύνη τους, αποτελούν το "κλειδί" για τη σωτηρία του πλανήτη και ίσως τελικά αποδειχθούν ότι αυτοί αποτελούν τη κατ’ εξοχήν γνήσια "δύναμη της Γαίας".

 

Πηγή: http://www.physics4u.gr/blog/

[paredwse]

@ nickarmy: Σε παρακαλώ βάλε link για το άρθρο που μετέφερες εδώ καθώς και δικό σου σχολιασμό. Συμφωνείς; Διαφωνείς; Έχεις κάτι να πεις;

[nickarmy]

μπορω να κανω και αλλιος

[Str]

το μονο που μου τη σπαει οσο αναφορα τετοια αρθρα ειναι η αναγκη να χαρακτηρισουμε κατι με ανθρωπινες εννοιες...

 

μια σειρα απο λογικες ακολουθιες (συμφωνα με τους υπαρκτους κανονες καθε πραγματος) πρεπει ντε και καλα να χαρακτηριστει "καλο" ή "κακο"...

 

ελεος

 

ειμαστε μια μορφη ζωης με βαση τον ανθρακα, που χρησιμοποιει οξυγονο για να ζησει και αποβαλει διοξειδιο...

ενας μικρος κρικος στην ιστορια αυτου του πλανητη...

 

στα @@ρια του ο πλανητης αν ψοφησουμε, στα @@ρια του ο αερας αν γεμιζει με διοξειοδιο-θειο-πλουτωνιο...

 

και παλι ΕΛΕΟΣ με τα σεναρια ταινων...

[paredwse]

το μονο που μου τη σπαει οσο αναφορα τετοια αρθρα ειναι η αναγκη να χαρακτηρισουμε κατι με ανθρωπινες εννοιες...

 

μια σειρα απο λογικες ακολουθιες (συμφωνα με τους υπαρκτους κανονες καθε πραγματος) πρεπει ντε και καλα να χαρακτηριστει "καλο" ή "κακο"...

 

ελεος

 

ειμαστε μια μορφη ζωης με βαση τον ανθρακα, που χρησιμοποιει οξυγονο για να ζησει και αποβαλει διοξειδιο...

ενας μικρος κρικος στην ιστορια αυτου του πλανητη...

 

στα @@ρια του ο πλανητης αν ψοφησουμε, στα @@ρια του ο αερας αν γεμιζει με διοξειοδιο-θειο-πλουτωνιο...

 

και παλι ΕΛΕΟΣ με τα σεναρια ταινων...

Συμφωνώ. Η αξιολογική βαθμολογία που δίνουμε εμείς σε ένα φυσικό γεγονός είναι κάτι τελείως ανθρώπινο. Η φύση δεν γνωρίζει την έννοια του "καλού" και του "κακού". Απλώς συμβαίνει.

[insomniaK]

Δεν ξέρω αν αυτός που διάβασε το βιβλίο του Ward το μετέφρασε με το Systran για να γράψει το άρθρο, αλλά από το περιεχόμενο αυτό φαίνεται.

 

Ξεκινάω ξεκαθαρίζοντας κάτι, δε θεωρώ τον τρόπο σκέψης των βιολόγων ικανό να εξηγήσει τις διεργασίες που διέπουν το οποιοδήποτε σύστημα πλην των καθαρά βιολογικών (κι αυτό με αρκετούς περιορισμούς).

 

Αν κατάλαβα καλά, από το άρθρο αυτό που αναφέρεται με δύο λόγια είναι πως η γη ως σύστημα κάνει κύκλους, επανεκκινεί, διότι το ίδιο το σύστημα την αυτοκαταστρέφει όταν φτάνει στο ζενίθ του. Αυτή η κορύφωση σε κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και όντως την ιδέα της ανάλυσης των αιτίων που γέννησαν καταστροφικές συνθήκες τη βρίσκω γοητευτική και την παρακολούθηση της στο χρόνο, έξυπνη πρακτικη. Και γουστάρω κάργα την αντίληψη του, πως ότι και να λένε οι μαθηματικοί βιολόγοι, σημείο ισορροπίας δεν υφίσταται.

 

Αλλά...

 

Το ερώτημα που προκύπτει: είναι δυνατόν, από αυτή τη μονοδιάστατη προσέγγιση ενός συστήματος που ακόμα δεν το έχουμε "χαρτογραφήσει" να μπορέσουμε να κάνουμε κρίσεις για το μέλλον;

 

1. Θεωρώ πως αυτή η παραδοχή της μη ύπαρξης σημείου ισορροπίας είναι ενστκτώδης. Καλό το ένστικτο, αλλά αν μιλάμε για κυκλικά (αποφεύγω τη λέξη περιοδικά) φαινόμενα αυτοκαταστροφής αυτά πρέπει να χαρακτηρίζονται από κάποια κοινά στοιχεία. Κάτι που φαίνεται ούτε από τα παραδείγματά του. Για να δικαιολογήσει αυτήν την αδυναμία του, αναφέρεται στην εξωγήινη εξαφάνιση των δεινοσαύρων ως μοναδικό γεγονός.

 

2. Θεωρώ πως είναι μονοδιάστατος. Ουσιαστικά, αν αποκωδικοποιώ σωστά το περιεχόμενο των λεγόμενων του, έχει στο μυαλό του κάτι σαν μία γυάλα με μυρμήγκια και φαγητό. Όσο υπάρχει φαγητό, η κοινωνία των μυρμηγκιών εξελίσσεται, μετά ή πεθαίνει ή κανιβαλλίζει και εδώ σταματάει. Πιστεύω πως αρνείται να δει πως το φαγητό παράγεται από τη φωτοσύνθεση, ότι τα μυρμήγκια έχουν εχθρούς, ότι είναι μέσα στις φωλιές τους για 6 μήνες, τα φυτά μπορούν σε λίγες μέρές ιδανικών συνθηκών να βλαστήσουν ξανά και πολλά άλλα. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως ναι αν κλείσουμε τη "γυάλα με το σύστημα μας" ε δε θα μπαίνει οξυγόνο, όλα θα πεθάνουν μέσα σε λίγες ημέρες.

Έτσι δεν ειναι η Γη, όμως. Είναι ανοιχτή και τα συστήματα της αλληλεπιδρούν, αλλά και δέχονται επιδράσεις από εξωτερικούς παράγοντες, πχ πόσο έχει αλλάξει η τροχιά της γης σε σχέση με ρπιν από 400εκ. χρόνια και πόσο αυτό βοήθησε στο να υπάρξουν δάση;;;

 

3. Ο άνθρωπος δεν είναι γρανάζι του συστήματος πια, αλλά παράλληλη μηχανή.

Είμαστε περισσότεροι από ποτέ για λόγους που δεν έχουν να κάνουν με το φυσικό περιβάλλον, επομένως η όποια (αν υπάρχει) κυκλικότητα εδώ παύει να ισχύει. Χρησιμοποιούμε τους φυσικούς πόρους ανεξέλεγκτα, Καθορίζουμε εμείς το περιβάλλον κι όχι το περιβάλλον τον τρόπο ζωής μας, κλπ κλπ.

Να υπενθυμίσω πως υπάρχει η άποψη πως ο πλανήτης είναι ήδη κατεστραμμένος και αναρωτιέμαι αν τώρα πρέπει να να αναμείνουμε την ανάκαμψη του συστήματος ή ο κατήφορος συνεχίζεται..;

 

Συνοψίζοντας αυτό που πιστεύω είναι πως δε γίνεται να εξετάσουμε τη γη μόνο από τη μία πλευρά, όποια κι αν είναι αυτή. Η γη είναι ένα πολυσύνθετο κομμάτι ενός περίπλοκου συστήματος. Η κυκλικότητα που προτείνει είναι ψιλόαδικαιολόγητη και τέλος αν αυτή ποτέ υπήρξε πια ο άνθρωπος (που ναι ανήκει στη ζωή) την έχει μεταβάλλει.

 

Σχόλιο, πιστεύω πως ο Ward, έβγαλε αυτό το βιβλίο βασιζόμενος ήδη στη φήμη που έχει. Όπως είπε και ο K. Hasselmann το 2007, "μετά από ένα επίπεδο, έχεις το δικαίωμα να καταστρέψεις την εικόνα σου χωρίς καμία επίπτωση".

[PeterHeppner]

Κάποιος που αποκαλεί τον Keanu Reeves ψεύτη είναι τσαρλατάνος.

 

[soturin]

μπορω να κανω και αλλιος

 

Κάποιος που αποκαλεί τον Keanu Reeves είναι ψεύτη είναι τσαρλατάνος.

Μy brain...

[Str]

.....Απλώς συμβαίνει.

 

κατα το : shit happens...

[million_voices]

κατα το : shit happens...

 

οχι κατα το that's just the way it is babe:p

 

+ paredwse