Προς το περιεχόμενο

Καταστήματα και "Μυστικός Πελάτης"


kostandinos

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Και στην Shell που δούλεψα για λίγο καιρό είχανε "μυστικό επισκέπτη" , που ερχόταν καθε 3 μήνες και έλεγχε εαν μιλάμε καλά στους πελάτες,εαν ειναι καθαρό το μαγαζί και τέτοια...

Ολες οι μεγάλες εταιρίες έχουν αντίστοιχους υπαλλήλους,μην κρυβόμαστε...

  • Απαντ. 121
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
Δημοσ.

Παιδιά συγνώμη γιατί είναι λίγο off topic.

 

Διάβασα από πολλούς για το Δημόσιο και για το πόσο κάθονται μερικοί και πως τα πιάνουν. Επειδή θα έλεγα ότι θίγομαι, οφείλω να πω τα παρακάτω, για αυτούς που δεν γνωρίζουν το Δημόσιο και το κατηγορούν αλλά θα ήθελαν να είναι σε αυτό.

 

Ας μη κατηγορούμε το όνειρο του μέσου Έλληνα.

 

Οι θέσεις στο Δημόσιο σου προσφέρουν την ασφάλεια της θέσης σου, και δεν κινδυνεύεις από τη θυμικότητα του προϊσταμένου σου. Οι θέσεις στο Δημόσιο δεν έχουν ούτε λεφτά ούτε αξιοκρατία ούτε καν την ηθική ικανοποίηση του καλού εργαζόμενου. Συνήθως τις καλές θέσεις τις έχουν αυτοί που πάνε αγκαζέ με κάποιο κώμα. Μάλιστα αφού δεν πρόκειται να περάσουν κανένα πειθαρχικό λόγο κώματος και τεμπελιάζουν και τα παίρνουν και είναι αγενείς...

 

Παρόλα αυτά μέσα σε αυτό το χώρο υπάρχουν και εργαζόμενοι που πραγματικά μοχθούν για να βγει η δουλειά και πραγματικά προσπαθούν να εξυπηρετήσουν τον κόσμο και πήραν τις θέσεις τους με τα πτυχία τους και την προσπάθειά τους. Το θέμα είναι ότι πάντοτε, λόγο κυκλικότητας - αλυσίδας της εργασίας, θα υπάρχει και ένας μακάκας που θα σου κολλάει τη διαδικασία. Είτε επειδή είναι τεμπέλης, είτε γιατί κάτι θέλει.

 

Η πληγή στο Δημόσιο δεν είναι η μονιμότητα αλλά τα βύσματα. Τα βύσματα μπορούν να κάνουν ένα κομπλεξικό κομματογλύφτη από κλητήρα σε προϊστάμενο, χαρίζοντας του θέσεις και σε πιο εκλεπτυσμένη μορφή πτυχία για την ανάλογη θέση.

 

Για τη μονιμότητα παλιότερα αυτό που πίστευα ήταν ότι αυτό είναι καλό για τον εργαζόμενο και κακό για τον εξυπηρετούμενο πολίτη. Θα έλεγα μάλιστα ότι ήμουν κατά της μονιμότητας.

 

Αυτό άλλαξε όμως με την είσοδο στο Δημόσιο των συμβασιούχων και stage.

Τι άλλαξε...;

Οι μισοί από αυτούς φοβούνται για τη θέση τους και οι άλλοι μισοί είναι δέσμιοι κάποιου βύσματος που τους έβαλε εκεί.

 

Ο φόβος για να μην χάσουν τη θέση ή την ανανέωση της σύμβασης, τους οδηγεί στο να γίνονται τα μεγαλύτερα τσιράκια στα κόμματα (αυτό είναι πράσινος, αυτός είναι μπλε, κόκκινος κλπ),

να χαφιεδίζουν τους συναδέλφους τους στους προϊσταμένους με τα δικά τους κριτήρια,

 

και εντελή να πετιούνται σαν στημένες λεμονόκουπες από τους ίδιους που τους έβαλαν στη δουλειά (θα πρέπει να εξυπηρετηθούν και άλλοι ψηφοφόροι) και οι συνάδελφοί τους να μην θέλουν να τους ξαναδούν στα μάτια τους.

 

Άραγε μην ανησυχείτε και στο Δημόσιο υπάρχει "μυστικός πελάτης" μόνο που σε αυτή τη περίπτωση είναι ο "μυστικός συνάδελφος" που ανάλογα με το χρώμα του θα κρίνει ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΟΤΑΤΑ και τους συναδέλφους του.

 

Όταν σταματήσουν τα κώματα να μπερδεύονται στις προσλήψεις και τις τοποθετήσεις του προσωπικού σε μια υπηρεσία ίσως να βελτιωθούν τα πράγματα και να σταματήσει να μας κατηγορεί ο κόσμος. Δικαιολογημένα και Αδικαιολόγητα.

 

Ελπίζω να μου επιτραπεί το off topic.

Και κάτι ακόμη ως πολίτες μην χτυπάτε τους δεκτικούς υπαλλήλους που βρίσκονται στις θέσεις τους (το πιο πιθανό είναι ότι κάνουν καλά τη δουλειά τους) αλλά αυτούς που δεν είναι στη θέση τους και σου κλείνουν το μάτι ότι θα τακτοποιήσουν το θέμα σου ή σου βγάζουν γλώσσα.

Δημοσ.

Παρόλα αυτά μέσα σε αυτό το χώρο υπάρχουν και εργαζόμενοι που πραγματικά μοχθούν για να βγει η δουλειά και πραγματικά προσπαθούν να εξυπηρετήσουν τον κόσμο και πήραν τις θέσεις τους με τα πτυχία τους και την προσπάθειά τους.

 

Ειμαι ατυχος. Δεν εχω πεσει ποτε σε τετοιο υπαλληλο, παντα μα παντα ακουω "Δεν ειναι η αρμοδιοτητα μου και δε ξερω".

Δημοσ.
Ειμαι ατυχος. Δεν εχω πεσει ποτε σε τετοιο υπαλληλο, παντα μα παντα ακουω "Δεν ειναι η αρμοδιοτητα μου και δε ξερω".

 

Αυτό είναι αποτέλεσμα της κυκλικότητας - καταμερισμού της εργασίας. Και τι θες να σου πει; Ότι αυτό δεν είναι αρμοδιότητά μου αλλά είναι του κωματογλύφτη που απουσιάζει πάλι ή πίνει καφεδάκι με τον προϊστάμενο;

 

Επίσης, η πιο αραχτές θέσεις στις υπηρεσίες που εγώ γνωρίζω είναι αυτές της "άμεσης επαφής με το κοινό" και προφανώς οι πιο βυσματικές. καιιι Ποιοι μπαίνουν σε αυτές τις θέσεις;

Συνήθως ο υπάλληλος που είναι στο πίσω γραφείο τρέχει στο αρχείο και εξετάζει τις νομοθεσίες για την διεκπεραίωση του αιτήματός του πολίτη..

 

Προφανώς δεν λέω ότι τα πράγματα είναι ρόδινα στο Δημόσιο. Αλλά μην θεωρήσει κανένας ότι είναι ζωή και κότα η υπόθεση. Υπάρχουν προβλήματα σε κάθε υπηρεσία. Αλλά το πρόβλημα πηγάζει απο αυτό που ανέφερα στο προηγούμενο ποστ μου.

 

Προφανές επίσης είναι ότι δεν είναι υποχρεωμένος ο εκάστοτε πολίτης να τα γνωρίζει αυτά. Παρόλα αυτά εγώ θα πρότεινα να σταματήσετε να πυροβολείτε τον πιανίστα όπως και σταματήστε να μαζεύεστε στα κωματικά γραφεία για μια θέση κλητήρα, που αργότερα θα τη μετατρέψετε σε θέση υπευθύνου και .....

 

Μακάρι να έρθει εκείνη η ώρα που το σύστημα θα ηλεκτρονικοποιηθεί και σε κεντρικό επίπεδο θα φαίνεται πόσα αιτήματα και ποια εξυπηρετεί ο κάθε υπάλληλος. Γιατί νομίζετε ότι το online στο δημόσιο είναι κάτι που "ολοκληρώνεται" με τους πιο αργούς ρυθμούς της Ευρώπης;

Δημοσ.

στο offtopic που ξεκινησες......

νομιζεις πως εμεις στον ιδιωτικο ειμαστε καλυτερα? εκτος απο "μυστικους πελατες", αφεντικα, προισταμενους εχουμε και εμεις ρουφιανοσυναδελφους που μας περιμενουν στην γωνια! κανουμε κι εμεις δουλειες που δεν μας αναλογουν αλλα πρεπει για να συνεχιζει η αλυσιδα να ειναι λειτουργικη.

Η διαφορα ειναι πως δεν εχουμε ομως καμια εξασφαλιση οπως στο δημοσιο και αυριο μπορει να παμε στο λογιστηριο και μετα στο ταμειο ανεργιας.

Και οσο αφορα τους συμβασιουχους και τα προγραμματα stage, στον ιδιωτικο τομεα οταν υπογραφεις για ορισμενου χρονου συμβαση ή οταν πας για part-time δεν κανεις απεργια διεκδικοντας την νομιμοποιηση ή την ενταξη σου στο πληρες ωραριο! και το βασικοτερο δεν ταλαιπωρεις τον εκαστοτε πολιτη που δεν τον ενδιαφερει με αυτες τις απεργιες.

Και για να καταληξω, μην νομιζεις πως στον δημοσιο τομεα ειναι η μειονοτητα αυτη που περιγραφεις πως δημιουργει τα προβληματα.....δυστηχως ειναι η πλειονοτητα και αυξανετε με αλματωδεις ρυθμους καθε προεκλογικη περιοδο.

Δημοσ.
Παιδιά συγνώμη γιατί είναι λίγο off topic.

 

Διάβασα από πολλούς για το Δημόσιο και για το πόσο κάθονται μερικοί και πως τα πιάνουν. Επειδή θα έλεγα ότι θίγομαι, οφείλω να πω τα παρακάτω, για αυτούς που δεν γνωρίζουν το Δημόσιο και το κατηγορούν αλλά θα ήθελαν να είναι σε αυτό.

 

Ας μη κατηγορούμε το όνειρο του μέσου Έλληνα.

 

Οι θέσεις στο Δημόσιο σου προσφέρουν την ασφάλεια της θέσης σου, και δεν κινδυνεύεις από τη θυμικότητα του προϊσταμένου σου. Οι θέσεις στο Δημόσιο δεν έχουν ούτε λεφτά ούτε αξιοκρατία ούτε καν την ηθική ικανοποίηση του καλού εργαζόμενου. Συνήθως τις καλές θέσεις τις έχουν αυτοί που πάνε αγκαζέ με κάποιο κώμα. Μάλιστα αφού δεν πρόκειται να περάσουν κανένα πειθαρχικό λόγο κώματος και τεμπελιάζουν και τα παίρνουν και είναι αγενείς...

 

Παρόλα αυτά μέσα σε αυτό το χώρο υπάρχουν και εργαζόμενοι που πραγματικά μοχθούν για να βγει η δουλειά και πραγματικά προσπαθούν να εξυπηρετήσουν τον κόσμο και πήραν τις θέσεις τους με τα πτυχία τους και την προσπάθειά τους. Το θέμα είναι ότι πάντοτε, λόγο κυκλικότητας - αλυσίδας της εργασίας, θα υπάρχει και ένας μακάκας που θα σου κολλάει τη διαδικασία. Είτε επειδή είναι τεμπέλης, είτε γιατί κάτι θέλει.

 

Η πληγή στο Δημόσιο δεν είναι η μονιμότητα αλλά τα βύσματα. Τα βύσματα μπορούν να κάνουν ένα κομπλεξικό κομματογλύφτη από κλητήρα σε προϊστάμενο, χαρίζοντας του θέσεις και σε πιο εκλεπτυσμένη μορφή πτυχία για την ανάλογη θέση.

 

Για τη μονιμότητα παλιότερα αυτό που πίστευα ήταν ότι αυτό είναι καλό για τον εργαζόμενο και κακό για τον εξυπηρετούμενο πολίτη. Θα έλεγα μάλιστα ότι ήμουν κατά της μονιμότητας.

 

Αυτό άλλαξε όμως με την είσοδο στο Δημόσιο των συμβασιούχων και stage.

Τι άλλαξε...;

Οι μισοί από αυτούς φοβούνται για τη θέση τους και οι άλλοι μισοί είναι δέσμιοι κάποιου βύσματος που τους έβαλε εκεί.

 

Ο φόβος για να μην χάσουν τη θέση ή την ανανέωση της σύμβασης, τους οδηγεί στο να γίνονται τα μεγαλύτερα τσιράκια στα κόμματα (αυτό είναι πράσινος, αυτός είναι μπλε, κόκκινος κλπ),

να χαφιεδίζουν τους συναδέλφους τους στους προϊσταμένους με τα δικά τους κριτήρια,

 

και εντελή να πετιούνται σαν στημένες λεμονόκουπες από τους ίδιους που τους έβαλαν στη δουλειά (θα πρέπει να εξυπηρετηθούν και άλλοι ψηφοφόροι) και οι συνάδελφοί τους να μην θέλουν να τους ξαναδούν στα μάτια τους.

 

Άραγε μην ανησυχείτε και στο Δημόσιο υπάρχει "μυστικός πελάτης" μόνο που σε αυτή τη περίπτωση είναι ο "μυστικός συνάδελφος" που ανάλογα με το χρώμα του θα κρίνει ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΟΤΑΤΑ και τους συναδέλφους του.

 

Όταν σταματήσουν τα κώματα να μπερδεύονται στις προσλήψεις και τις τοποθετήσεις του προσωπικού σε μια υπηρεσία ίσως να βελτιωθούν τα πράγματα και να σταματήσει να μας κατηγορεί ο κόσμος. Δικαιολογημένα και Αδικαιολόγητα.

 

Ελπίζω να μου επιτραπεί το off topic.

Και κάτι ακόμη ως πολίτες μην χτυπάτε τους δεκτικούς υπαλλήλους που βρίσκονται στις θέσεις τους (το πιο πιθανό είναι ότι κάνουν καλά τη δουλειά τους) αλλά αυτούς που δεν είναι στη θέση τους και σου κλείνουν το μάτι ότι θα τακτοποιήσουν το θέμα σου ή σου βγάζουν γλώσσα.

Εγώ γνωρίζω περίπου 30 δημοσίου υπαλλήλους καλά. Είναι σε διαφορετικές θέσεις, από καθηγητές μέχρι εφοριακούς. Όλοι ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΟΝΤΑΙ τη μονιμότητα με αισχρό τρόπο. Ο καλύτερος είναι καθηγητής και για να βάλει στα παιδιά βαθμό τους υποχρεώνει να κάνουν ιδιαίτερα με αυτόν. Ο χειρότερος, δεν έχει πληρώσει στη ζωή του για σούπερ μάρκετ (εφοριακός) και έχει πτυχίο λυκείου. Μόνο ένας στους 30 ξεχωρίζει. Και αυτήν την αναλογία "καλού" ανθρώπου τη βλέπω γενικά στη ζωή μου. Από τους γείτονες που τσακώνονται με τα παρκιν μέχρι ότι θες....

Στον ιδιωτικό τομέα τα πράγματα είναι καλύτερα απλά και μόνο επειδή υπάρχει ο έλεγχος. Επίσης, είναι καλύτερα επειδή δεν σε πληρώνει ο φορολογούμενος για να τα ξύνεις.

Για φαντάσου τον ελέυθερο επαγγελματία που πηγαίνει να εξυπηρετηθεί στο δήμο και η κάθε θίτσα, δηλαδή το 90%, ασχολείται με λαλακίες, και αυτός πρέπει να τρέξει να πληρώσει τις υποχρεώσεις του, τους εργαζόμενους κ.τ.λ.

Πείτε μου ΕΝΑΝ επιχειρηματία που θα ήθελε να φορολογείται σήμερα, γνωρίζοντας ότι τα λεφτά του κατά 50% πάνε σε έναν ΑΧΡΗΣΤΟ μηχανισμο.....

Δημοσ.

Χωρίς να είμαι της εφορίας πιστεύω ότι όταν κάποιος φοβάται τον εφοριακό και του κάνεις χάρες ή τον λαδώνει είναι επειδή ο ίδιος είναι ήδη παράνομος. Επίσης ο μυστικός πελάτης τι χρειάζεται; Δεν υπάρχει ο φανερός πελάτης; Γιατί να μην έχει μία πολιτική η εταιρία για να καταθέτει ο αληθινός αγοραστής την αναφορά τους; Για να κλείσω όλα είναι θέμα παιδείας και επειδή στο δημόσιο πολλούς τους παίρνει δείχνουν τηα γαϊδουριά που έχουμε ως έλληνες, διότι δεν μπορώ να φανταστώ ότι είμαστε ΟΚ πριν και με κάποιο μαγικό τρόπο το Δημόσιο μας μετατρέπει σε κακούς υπαλλήλους.

Δημοσ.
Δεν υπάρχει ο φανερός πελάτης; Γιατί να μην έχει μία πολιτική η εταιρία για να καταθέτει ο αληθινός αγοραστής την αναφορά τους;

Γιατί ως γνωστόν ο Έλλην είναι ο πιο μαλάκας πελάτης...

Δημοσ.

Ουσιαστικά δεν διαφωνούμε, αλλά συμφωνούμε ότι είναι θέμα παιδείας και κουλτούρας.

 

Προσωπικά το είδος της δουλειάς μου η παιδεία μου και η εκπαίδευσή μου, δεν μου επιτρέπουν να παίξω με τον ανθρώπινο πόνο.

Παρόλα αυτά όταν έχεις να κάνεις με ανθρώπους που με απολυτήριο Γυμνασίου ή με χοντρό βύσμα ή έχουν μπει στο χώρο με τους γνωστούς τρόπους και λειτουργούν με κανένα ίχνος δεοντολογίας και εκπαίδευσης... τι να πεις..

 

Δεν συγκρίνω τον ιδιωτικό με το Δημόσιο τομέα. Σαφώς τα πράγματα είναι καλύτερα στο Δημόσιο αποκλειστικά και μόνο λόγο μονιμότητας. Έχω δουλέψει στον ιδιωτικό και ξέρω ότι υπάρχει απόλυτη εκμετάλλευση από τους εργοδότες. Αλλά μη νομίζετε ότι τα πράγματα είναι αγγελικά στο Δημόσιο.

 

Ξαναλέω δεν είναι όλοι στο Δημόσιο της αρπαχτής και της τεμπελιάς. Κυρίως θα έλεγα ότι καλό θα ήταν να μην πυροβολείτε τον πιανίστα αλλά αυτόν που λίγο πολύ όλοι ξέρετε ότι φταίει.

 

Δεν χτυπάς τον υπάλληλο που είναι στη θέση του και προσπαθεί με τον α ή β τρόπο να σε εξυπηρετήσει. Πας στον προϊστάμενο και τον ξεχέζεις. Είναι σίγουρο ότι αυτός ξέρει το ποιος δουλεύει και ποιος δεν είναι στη θέση του. Η θρασυδειλία μας μερικές φορές είναι παροιμιώδης. Πιστέψτε με κανένας προϊστάμενος δεν θα βάλει το κεφάλι του στη λεμιτόμο για κανένα βύσμα ή μακάκα.

Δημοσ.
και έχεις πληροφορίες ότι το πλαίσιο ως εργοδότης αναγκάζει τους υπαλλήλους σε υπερωρίες, δεν τους πληρώνει στην ώρα τους κτλ? Εγώ χωρίς να έχω καμία σχέση με την εταιρία δεν μου κάνει για κακός εργοδότης... Μπορούμε να μη μιλάμε γενικο-συγκεκριμένα γιατί δεν βγαίνει καμία άκρη?

 

Το Πλαίσιο, μία καταξιωμένη εταιρία που απασχολεί μπόλικο προσωπικό σε διάφορα μέρη της χώρας, χρησιμοποιεί μυστικούς πελάτες για να ελέγχοι την αποτελεσματικότητα των υπαλλήλων του. Είναι κακό? Ναι, όχι και γιατί... Αυτό ήταν το θέμα. Το να λες ναι μεν αλλά και έτσι και αλλιώς και αν αυτό και αν εκείνο δεν βοηθάει σε τίποτα το συγκεκριμένο τόπικ.

 

Πλαισιο και υπερωριες ειναι 2 λεξεις που δεν μπαινουν ποτε στην ιδια προταση γιατι γελαει και το παρδαλο κατσικι...

Δημοσ.
Πλαισιο και υπερωριες ειναι 2 λεξεις που δεν μπαινουν ποτε στην ιδια προταση γιατι γελαει και το παρδαλο κατσικι...

 

Για το θεμα πληρωμης αυτων μιλας η οτι απλα δεν υπαρχουν υπερωριες στο πλαισιο?

Δημοσ.
Ουσιαστικά δεν διαφωνούμε, αλλά συμφωνούμε ότι είναι θέμα παιδείας και κουλτούρας.

 

The one million dollar answer :-)

 

Ελληνικα

  • 1 χρόνο αργότερα...
Δημοσ.

τι ακριβώς είναι αυτό;

υποτίθεται πως πας σαν πελάτης σε ένα κατάστημα για να δεις τη συμπεριφορά του προσωπικού;

έχει δουλέψει κανείς;

πρόκειται για σοβαρές εταιρίες ή ότι να 'ναι;

καμιά πληροφορία κανείς;

Δημοσ.

Ονομαζεται mystery shopping και το αναλαμβανουν εταιρειες.Το χρησιμοποιουν ολες οι μεγαλες εταιρειες ανεξαρτητου κλαδου,προκειμενου να δουν εαν εφαρμοζεται η πολιτικη της εταιρειας απο τους εργαζομενους.Επισης βλεπουν αν οι εργαζομενοι επικοινωνουν στους πελατες τις τρεχουσες προσφορες που "τρεχουν" τη συγκεκριμενη περιοδο.Ο mystery κρινει διαφορα πραγματα,οπως εμφανιση καταστηματος και υπαλληλου,διαδικασια πωλησης,συμπληρωματικη πωληση κ.α.

 

 

:-)

Δημοσ.
τι ακριβώς είναι αυτό;

υποτίθεται πως πας σαν πελάτης σε ένα κατάστημα για να δεις τη συμπεριφορά του προσωπικού;

έχει δουλέψει κανείς;

πρόκειται για σοβαρές εταιρίες ή ότι να 'ναι;

καμιά πληροφορία κανείς;

 

Μιας και αυριο παρουσιάζουμε το case των Starbucks ένα μικρό απόσπασμα από το Case ...

 

Starbucks tracked service performance using a variety of metrics, including monthly status reports and self-reported checklists. The company's most prominent measurement tool was a mystery shoper program called the "Customer Snapshot". In this program, every store was visited by an anonymous mystery shopper three times a quarter. Upon completing the visit, the shopper would rate the store on four "Basic Service" criteria :

 

....

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...