Προς το περιεχόμενο

Φοιτητικές Εκλογές


-nick-

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.
Είναι αλήθεια ότι για να γίνεις μέλος μια συγκεκριμένης παράταξης πρέπει να γραφτείς και στην νεολαία του κόμματος που τη χρηματοδοτεί;

 

Υπάρχουν παρατάξεις στων οποίων τα ψηφοδέλτια μπορούν να συμμετέχουν κανονικά οι φοιτητές χωρίς να είναι γραμμένοι σε κάποια συμμετέχουσα σε αυτές οργάνωση. Υπάρχουν, επίσης, παρατάξεις στις οποίες δε συμμετέχουν νεολαίες κομμάτων (όχι ότι το θεωρώ κακό να συμμετέχουν, αλλά το αναφέρω για να συμβαδίζω ελαφρώς με το κλίμα του thread).

 

Αν τα συμφέροντα των φοιτητών έρθουν σε σύγκρουση με τη γραμμή αυτού του κόμματος πόσο ανεξάρτητη θέση θα πάρει αυτή η παράταξη;

 

Υπάρχουν (κομματικές και μη) παρατάξεις οι οποίες έχουν ανοιχτές διαδικασίες συζήτησης προτάσεων για πλαίσια ΓΣ και λοιπές δράσεις. Βεβαίως, αυτό δεν τις κάνει σε καμία περίπτωση ανεξάρτητες, για να είμαστε σαφείς.

 

Πόσο ανεξέρτητες είναι οι απόψεις τους και κατα πόσο ακολουθούν τυφλά τη γραμμή των ανωτέρω.

 

Υπάρχουν διακυμάνσεις σε όλο το δυνατό μήκος, απ' όσο μπορώ να καταλάβω.

 

Ποιον υπηρετεί αυτή η παράταξη;Τους φοιτητές ή το κόμμα;

 

Η ερώτηση (η οποία ορίζεται μόνο για τις κομματικές παρατάξεις) είναι ένα είδος τρικ. Μπορεί να εξυπηρετεί ή το ένα ή το άλλο ή και τα δύο, εφόσον κάθε κόμμα είναι σε θέση να λέει ότι υπηρετεί το φοιτητή (και τον πολίτη). Η απάντηση έρχεται από τα επιχειρήματα που φέρνει το εκάστοτε κόμμα και δε μπορεί να δοθεί γενικά.

 

Πάντως, αν κατανοώ το σκοπό της ερώτησής σου, η απάντηση είναι πως δεν αποκλείεται μια παράταξη (κομματική ή μη) να μην εξυπηρετεί τους φοιτητές.

 

Εν τέλει,,ποιος ο λόγος ύπαρξης αυτής της παράταξης;

 

Ο ίδιος με το λόγο ύπαρξης οποιασδήποτε άλλης παράταξης.

 

Απλώς, είναι φυσιολογικό να συσπειρώνονται στην ίδια παράταξη τα άτομα που συμφωνούν πολιτικά. Αυτό δε γίνεται να το σταματήσουμε, νομίζω, εκτός αν επινοήσουμε κάποιο είδος ομαδοποίησης που να ταξινομεί τους φοιτητές με βάση, για παράδειγμα, το ζώδιό τους.

 

EDIT: Μετά το edit σου, είδα ότι θες καθολική απάντηση. Δυστυχώς δε γίνεται να δοθεί τέτοια, επομένως σ' αυτή την περίπτωση αδυνατώ να σε καλύψω.

 

Φυσικα και ασχοληθηκα και εψαξα λυση.Φυσικα και πηγαινα στις Γ.Σ, φυσικα και ψηφιζα παντα προτασεις που ηθελαν το καλο των φοιτητων, ειτε αυτες προερχονταν απο αριστερα ειτε απο δεξια.Υπηρξε περιοδος που ημουν υπερ των καταληψεων, υπηρξε ομως και περιοδος που ημουν κατα.Κουραστηκα ομως απο τις 5ωρες Γ.Σ, με τις φωνες και τις ανουσιες συζητησεις.

 

Μπράβο σου που κάθεσαι στις κουραστικές και χρονοβόρες ΓΣ. Είσαι από τους λίγους, και μπράβο σου. Έχεις δίκιο στο να δυσανασχετείς γι' αυτές. Δοκίμασες να προτείνεις ένα ψήφισμα που να λέει για σύντομες ΓΣ με αυστηρά 10λεπτες (για παράδειγμα) τοποθετήσεις και να δεις αντιδράσεις; Σε ρωτάω γιατί στο τμήμα μου το δοκιμάσαμε.

 

Δεν περιμενα απο κανεναν να μου λυσει τα προβληματα μου χωρις εγω να ασχολουμαι.

 

Αλλα στο κατω-κατω, οι παραταξεις αυτο το σκοπο δεν υποτιθεται οτι υπηρετουν?

Το " αν δεν ασχολείσαι εσύ με τα προβλήματά σου δεν έχει λόγο να ασχοληθεί και άλλος", ειναι ατυχες παραδειγμα. Με αυτο το σκοπο λενε οτι δημιουργουνται και οφειλουν να ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΝ να αφουγκραστουν τα προβληματα των φοιτητων, ακομα κι εαν μερικοι αδιαφορουν.Κι αν δεν τα καταφερουν, τουλαχιστον προσπαθησαν.

 

Εδώ κάνεις λάθος. Το να καλλιεργείται η νοοτροπία στις παρατάξεις να βοηθούν το φοιτητή να ξεπεράσει μαζί τους τα προβλήματα, είναι υγιές. Το να υπάρχει μια σχέση "θα σε ψηφίσω για να μου τα λύσεις" είναι αυτό που δημιουργεί το έδαφος για τα ρουσφέτια που όλοι αντιπαθούμε.

 

Αλλα οχι "φιλοι" να σε παιρνουν στο ασχετο τηλεφωνο 1 βδομαδα πριν τις εκλογες και "χαθηκαμε ρε συ, να βγουμε να τα πουμε, θα ψηφισεις την τεταρτη?Ξερεις, ετσι...?"

Ολη τη χρονια που ειναι ολοι αυτοι?

 

Σωστό.

 

Θα παραδεχτω οποιον ερθει να με πιασει και μου πει "ελα δω ρε συ, τι προβλημα εχεις?Τι δε σου αρεσει στη σχολη?Τι θα ηθελες να κανουμε, τι προτασεις βελτιωσης εχεις?Τι θελεις να αλλαξει?Οι καθηγητες σε ικανοποιουν?Τα βιβλια?Ο οδηγος σπουδων?"

Τετοια θελω να συζητουνται ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ στις Γ.Σ.

 

Κάποιες παρατάξεις έχουν διαδικασίες για να συζητηθεί τι θέλουν οι φοιτητές να μπει στο πλαίσιό τους. Θα έπρεπε να το δοκιμάσεις.

 

Αυτα ειναι ΑΜΕΣΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ και οι εννοιες των φοιτητων.

Δεν ειναι ουτε τα παρτυ, ουτε η Μυκονος, ουτε οι Νατοϊκες βασεις, ουτε ο πολεμος στο Ιρακ ουτε η αλληλεγυη στην Κουνεβα.

 

Λυπάμαι, αλλά αυτό δείχνει αδιαφορία για τον έξω κόσμο. Σεβαστό, αλλά δε συμφωνώ και αδυνατώ να σε πείσω από ένα forum.

  • Απαντ. 242
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
Δημοσ.
Υπάρχουν παρατάξεις στων οποίων τα ψηφοδέλτια μπορούν να συμμετέχουν κανονικά οι φοιτητές χωρίς να είναι γραμμένοι σε κάποια συμμετέχουσα σε αυτές οργάνωση. Υπάρχουν, επίσης, παρατάξεις στις οποίες δε συμμετέχουν νεολαίες κομμάτων (όχι ότι το θεωρώ κακό να συμμετέχουν, αλλά το αναφέρω για να συμβαδίζω ελαφρώς με το κλίμα του thread).

 

Συγκεκριμένα για αυτό έγραψα να γίνει μέλος όχι απλά να μπει ψηφοδέλτιο.

Απο όσο ξέρω ισχύει αυτό που λέω,ότι για να γίνεις μέλος της παράταξης πρέπει να γραφτείς και στη νεολαία του κόμματος,αν κάνω λάθος διόρθωσε με.

 

Δεν υποννοώ ότι ανήκεις εκεί,γενικό είναι το ερώτημα αν ξέρεις λες,η ερώτηση απευθύνεται σε όποιον γνωρίζει.

 

Τες πα,εξαιρέσεις υπάρχουν παντού,με δεδομένο όμως το trial and fail έχει αποδειχθεί ότι οι κομματικές παρατάξεις δεν βοηθούν,αντίθετα κάνουν ζημιά,επίσης έχει αποδειχθεί ακόμα και με τα ποσοστά συμμετοχής στις εκλογές ότι το σύνολο τις αποδοκιμάζει,ίσως είναι καιρός για κάτι άλλο

Δημοσ.
Συγκεκριμένα για αυτό έγραψα να γίνει μέλος όχι απλά να μπει ψηφοδέλτιο.

Απο όσο ξέρω ισχύει αυτό που λέω,ότι για να γίνεις μέλος της παράταξης πρέπει να γραφτείς και στη νεολαία του κόμματος,αν κάνω λάθος διόρθωσε με.

 

Ανέφερα το ψηφοδέλτιο, γιατί υπάρχουν παρατάξεις που δεν έχουν άλλου είδους membership, πέρα από την παρουσία στο ψηφοδέλτιο (ή δεν έχουν καν αυτήν απλά θεωρούν "της παράταξης" όποιον συμφωνεί μαζί τους). Δεν αποκλείω το ενδεχόμενο να έχουν κάποιες αυτό που λες.

Δημοσ.

Μα εννοειται οτι κανουν κακο οι παραταξεις (οπως υπαρχουν σημερα) στα πανεπιστημια. Το θεμα ομως ειναι, τι κανεις εσυ για να το διορθωσεις αυτο? Η απαθεια δεν ειναι η λυση και γι'αυτο εγραψα εξαρχης στο τοπικ. Τωρα γιατι καποιοι νομιζουν οτι γουσταρω τις κομματικες παραταξεις και τους "συνδικαλαρες" μονο αυτοι το ξερουν.

 

Αυτα ειναι ΑΜΕΣΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ και οι εννοιες των φοιτητων.

Δεν ειναι ουτε τα παρτυ, ουτε η Μυκονος, ουτε οι Νατοϊκες βασεις, ουτε ο πολεμος στο Ιρακ ουτε η αλληλεγυη στην Κουνεβα.

 

Θα υποθεσω οτι αυτα που αναφερεις ειναι τα εμμεσα προβληματα των φοιτητων-πολιτων. Δεν ξερω που κολανε ομως τα παρτυ και η Μυκονος με τα υπολοιπα?

Δημοσ.
Μα εννοειται οτι κανουν κακο οι παραταξεις (οπως υπαρχουν σημερα) στα πανεπιστημια. Το θεμα ομως ειναι, τι κανεις εσυ για να το διορθωσεις αυτο?

Τι μπορεί να κάνει δηλαδή? Οι εναλλακτικές ποιες είναι?

Αυτό που πρέπει να κάνει είναι να τους απαξιώσει να μην είναι μέλος καμίας και να ψηφίζει ανεξάρτητες παρατάξεις ή καθόλου. Θα μου πεις είναι λύση αυτή? Ναι, είναι μία λύση γιατί αυτοί παίρνουν δύναμη από τη συμμετοχή των φοιτητών στις αηδίες τους, την κομματικοποίηση τους και την υποστήριξη τους.

Μπορεί να ενημερώνεται βέβαια, να μαθαίνει τις εξελίξεις και να παίρνει θέση. Το ένα δεν αναιρεί το άλλο.

 

Συγνώμη που δεν είμαστε πρόβατα για να θεωρούμε ότι θα βρεθεί η λύση με την υποστήριξη και τη διόγκωση του προβλήματος, ψηφίζοντας τους και δίνοντας τους κουράγιο για να συνεχίσουν να δουλεύουν τον κόσμο και να λαμβάνουν τα εύσημα από τους ομοίους τους.. Η πρώτη ανεξάρτητη παράταξη που θα βρεθεί στο ψηφοδέλτιο, κατόπιν ενημέρωσης μου για τις απόψεις που πρεσβεύει, αν δεν είναι ακραία θα έχουν μία ψήφο από εμένα.

Σιγά μην ψηφίσω παρατάξεις-παραρτήματα κομμάτων, εκεί που φτύνουμε εκεί θα γλύφουμε?

Δημοσ.

Aς προσπαθήσω να πω και εγώ τη γνώμη μου πάνω στο θέμα. Είμαι μόνιμος κάτοικος εξωτερικού αλλά εχω περάσει και από το ελληνικό πανεπιστήμιο και από πανεπιστήμιο του εξωτερικού.

 

Σε μια γραμμή. Το σύστημα έτσι όπως είναι με τις παρατάξεις έχει αποτύχει (και έχει αποτύχει παταγωδώς). Αγνωώ πόσα χρόνια λειτουργεί έτσι αλλά το χρονικό διάστημα είναι πολύ μεγάλο για να του δώσεις κι άλλο χρόνο να βελτιωθεί.

 

Πολιτικά κόμματα και πανεπιστήμιο. Δυο πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση (ή τουλάχιστον δε θα έπρεπε να έχουν)

 

Έτσι ακριβώς το βλέπω εγώ πολύ χοντρικά και απλουστευμένα (δε θέλω να γεμίζω σελίδες) :

 

Πολιτικα κόμματα: Υπάρχουν για να καθορίζουν εξωτερική πολιτική, πως θα διαχειρίζονται το κρατικό χρήμα, που θέλουν να λειτουργεί η οικονομία κτλ κτλ

 

Πανεπιστημιακές παρατάξεις: Υπάρχουν (ή καλύτερα θα έπρεπε να υπάρχουν) για να ασχολούνται με τα του οίκου του πανεπιστημίου. Προγραμμα σπουδών, τρόπος εξετάσεων, βελτίωση υλικοτεχνικών υποδομών, διεκδίκιση χρημάτων από το κράτος για το πανεπιστήμιο κτλ κτλ

 

Σε έναν ιδεατό κόσμο δυο φοιτητές, ένας αριστερών και ένας δεξιών πεποιθήσεων (δε μου αρέσουν αυτοί οι όροι αλλά for the sake of discussion) θα μπορούσαν να ανήκουν στην ίδια φοιτητική παράταξη γιατί πολύ απλά οι γνώμες τους για πολλα ενδοπανεπιστημιακά θέματα θα ήταν ίδιες.

 

Τι γίνεται τώρα; Έτσι χονδρικά (και χωρίς να αποκλείω εξαιρέσεις φυσικά) έχεις από τη μια παρατάξεις που αποτελούν εκολλαπτήριο πολιτικών με ξύλινο λόγο (που είναι λυπηρό αν σκεφτείς ότι μιλάμε για νεολαία) και από την άλλη έχεις τραμπούκους που αν δε συμφωνείς με αυτούς γιοχάρους και ενίοτε καταστρέφουν, δέρνουν κάνουν κατάληψη για λόγους άσχετους με τα του πανεπιστημίου (βλέπε πόλεμος στο Ιρακ, Νταρφούρ, Κούνεβα κτλ κτλ)

 

Αποτέλεσμα μετά από χρόνια λειτουργίας αυτού του καθεστώτος: Πανεπιστήμια που υποβαθμίζονται χρόνο με το χρόνο (Όχι κύριοι δεν φταίει μόνο η εκάστοτε κυβέρνηση σε αυτό) σε τέτοιο βαθμό που δεν ξέρω πια που βρίσκεται ο πάτος.

 

Για το χάλι των πανεπιστημίων δεν φταίει μόνο αυτό αλλά σίγουρα του δίνει μια ακόμα σπρωξιά να πέσει πιο βαθιά στο βούρκο.

 

Προσωπικά θα βγάλω το καπέλο μου στους πιτσιρικάδες μια γενιάς (γιατί εμείς αποτύχαμε δυστυχώς) που θα καταφέρουν να αλάξουν το καθεστώς αυτό.

 

Θα μπορούσα να γράψω άπειρες σελίδες πάνω σε αυτό ....

Δημοσ.

Ρε Teaser ξεκολα λιγο απο τις εκλογες. Προσωπικα, δεκαρα δεν δινω αν αυτος πηρε τους Χ ψηφους και ο αλλος δεκα λιγοτερους η δεκα περισσοτερους. Η δραση η οποια θα πρεπει να γινει δεν θα ελπιζει σε ψηφους αλλα σε ενεργους φοιτητες που ενωμενα θα παλεψουν για το Πανεπιστημιο. Συγκεκριμενα στις εκλογες κερδιζει ο πιο πολυδιαφημισμενος και μονο αξιοκρατικο δεν ειναι αυτο.

Δημοσ.

Balsamomenos είπα μια γνώμη για το "πως" θα μπορούσε να υπάρξει κάποια λύση. Ρώτησες "τι πρέπει να κάνουμε εμείς σε όλο αυτό" και σου απάντησα αυτό που σου απάντησα. Μίλησα επι συγκεκριμένου, αυτό που ζήτησες.

 

beastgr πολύ σωστός.

Το ψηφίζω ως το καλύτερο και πιο ουσιώδες ποστ μέχρι στιγμής. Ευχαριστούμε.

  • Super Moderators
Δημοσ.

Η συζήτηση αφορά ένα πολύ δύσκολο θέμα. Θα σας παρακαλέσω να προσέξετε ιδιαίτερα τις εκφράσεις σας. Δε θέλω να σβήσω μηνύματα, οπότε δε θα ήθελα πραγματικά να με υποχρεώσετε να το κάνω.

 

Ευχαριστώ.

Δημοσ.

Αδέρφια μου αλήτες πουλιά, έχετε μπερδέψει πολλά θέματα τα οποία δε βοηθούν να διεξαχθεί η συζήτηση. Δε θα απαντήσω σε κανέναν προσωπικά, αλλά θα προσπαθήσω να καλύψω ότι έχει αναφερθεί.

 

Ο συνδικαλισμός οπουδήποτε (πανεπιστήμια, εργ. χώρο...) είναι χρήσιμος και ευεργετικός για τα άτομα και το χώρο στον οποίο ασκείται. Το 8ωρο, το πενθήμερο, η άδεια, η σύνταξη και πολλά άλλα είναι μερικά από τα πιο γνωστά αποτελέσματα του.

Στο χώρο του πανεπιστημίου, χωρίς να βάλουμε μέσα τις ενέργειες δημοκρατών (χωρίς αποχρώσεις) κατά της χούντας κλπ κλπ, μερικά από τα πιο γνωστά προνόμια με τα οποία όλοι έχουμε ευεργετηθεί, μη ύπαρξη διδάκτρων, κοινωνικές παροχές (το πάσο), δωρεάν συγγράμματα κλπ κλπ, δικλίδες εναντίον αυταρχικών συμπεριφορών και πολλά άλλα.

Ήδη είναι φανερό πως το σκεπτικό του μη συνδικαλισμού στερεί σημαντικά ακόμα και σε σχέση με την υπάρχουσα δομή του.

 

Η συμμετοχή όλων είναι αναγκαία, όπως και να το κάνουμε πάνω κάτω και πλαγίως, ο οποιοσδήποτε έχει δικαίωμα να βάλει υποψηφιότητα, είτε πρεσβεύει τη θεία του την κούλα, είτε τον όποιο πολύχρωμο θεό (Απόλλων Αθηνών, τον Κενταυρο Δάφνης, κλπ κλπ), επομενως νομικός αποκλεισμός του ενός ή του άλλου δεν μπορεί να υπάρξει όσο και να κωλοχτυπιόμαστε με τα πληκτρολόγια μας εδώ.

 

Ο μοναδικός τρόπος για να αποκλεισθεί κάποιος είναι η μή ψήφιση του τελεία και παύλα. Ξαναδιαβάστε το να το κανατοήσετε όλοι.

Άρα, ή συμμετέχουμε ή παρακολουθούμε τα τεκταινόμενα από τον καναπέ μας. Για εμένα, η συμμετοχή είναι δικαίωμα και υποχρέωση ή ακόμα καλύτερα είναι υποχρέωση και δικαίωμα. Είναι υποχρέωση μας απέναντι στους εαυτούς μας, απέναντι στους συμφοιτητές μας απέναντι στις νέες γενιές. Είναι δικαίωμα μας να καθορίζουμε το παρόν και σκιαγραφούμε το δικό μας μέλλον καθώς και των παιδιών μας.

 

Η δύναμη των φοιτητών είναι γελοίο να περιορίζεται στα συγγράμματα και στην καθαριότητα. Οι φοιτητές λούζονται τους μη παιδαγωγούς καθηγηταράδες, δεν πρέπει να μιλάνε; Οι φοιτητές σε 4 χρόνια θα πρέπει να παράγουν νέα γνώση, δεν πρέπει να μιλάνε για χρηματοδότηση; Οι φοιτητές είναι το μέλλον, η ματιά τους μπορεί να ξεπεράσει το ενδελεχές βλέμμα των δασκάλων τους, δεν μπορούμε να τους διατάζουμε να σκάσουν, πρέπει να τους παρακαλέσουμε να μας μιλήσουν.

 

Τα κόμματα είναι η συγκεκριμενοποίηση πολιτικών επιλογών, σε κάποιο βαθμό υπάρχουν παντού, σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής ζωής. Το πως δρουν τα κόμματα και το μαθαίνουμε στα 18 μας είναι σημαντικό για να ξέρουμε πως λειτουργεί η κοινωνία μας γενικότερα. Με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο οι κομματικές φοιτητικές παρατάξεις είναι μικρογραφία αυτών που δεν είναι φοιτητικές και διοικούν το κράτος. Μάθημα ζωής λέγεται στην αργκό αυτό.

 

Οι (πολιτικές) πεποιθήσεις των ατόμων μπορούν να παρεκκλίνουν λίγο για την εξυπηρέτηση ενός ανώτερου σκοπού, όχι όμως και να αλλάξουν ριζικά. Αυτό πηγαίνει σχετικά με τις ανεξάρτητες παρατάξεις όπου μπορούν να συνυπάρξουν διαφορετικών πολιτικών πεποιθήσεων άτομα. Αυτό δε γίνεται.- π.χ. Όταν κάποιος υπακούει στην απόφαση του ενός και ο άλλος πιστεύει στις αποφάσεις από ανοιχτές γενικές συνελεύσεις, δεν μπορούν να συνυπάρξουν σε μία ομάδα με κοινές αρχές, ιδέες, δομή, σκοπό κλπ κλπ. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι και να γίνει αριστερές, κεντρώες, δεξιές παρατάξεις θα υπάρχουν πάντα είτε αυτές είναι κομματικές είτα όχι.

Δημοσ.

Τελικά, όσα μπράβο και να πει κανείς σ' αυτό τον άνθρωπο, είναι λίγα. Κυρίως γιατί διατυπώνει σημαντικά πράγματα που εγώ ξεχνάω (βλακωδώς) να αναφέρω.

 

Και πάλι ένα μεγάλο +1.

Δημοσ.

Οι κομματικοί συνδικαλιστές δεν προσφέρουν τίποτα

 

Είπαμε τα κόμματα και οι παρατάξεις τους έξω απο τις σχολές,όχι οι συνδικαλιστές

Δημοσ.
Αδέρφια μου αλήτες πουλιά, έχετε μπερδέψει πολλά θέματα τα οποία δε βοηθούν να διεξαχθεί η συζήτηση. Δε θα απαντήσω σε κανέναν προσωπικά, αλλά θα προσπαθήσω να καλύψω ότι έχει αναφερθεί.

 

Ο συνδικαλισμός οπουδήποτε (πανεπιστήμια, εργ. χώρο...) είναι χρήσιμος και ευεργετικός για τα άτομα και το χώρο στον οποίο ασκείται. Το 8ωρο, το πενθήμερο, η άδεια, η σύνταξη και πολλά άλλα είναι μερικά από τα πιο γνωστά αποτελέσματα του.

Στο χώρο του πανεπιστημίου, χωρίς να βάλουμε μέσα τις ενέργειες δημοκρατών (χωρίς αποχρώσεις) κατά της χούντας κλπ κλπ, μερικά από τα πιο γνωστά προνόμια με τα οποία όλοι έχουμε ευεργετηθεί, μη ύπαρξη διδάκτρων, κοινωνικές παροχές (το πάσο), δωρεάν συγγράμματα κλπ κλπ, δικλίδες εναντίον αυταρχικών συμπεριφορών και πολλά άλλα.

Ήδη είναι φανερό πως το σκεπτικό του μη συνδικαλισμού στερεί σημαντικά ακόμα και σε σχέση με την υπάρχουσα δομή του.

 

Η συμμετοχή όλων είναι αναγκαία, όπως και να το κάνουμε πάνω κάτω και πλαγίως, ο οποιοσδήποτε έχει δικαίωμα να βάλει υποψηφιότητα, είτε πρεσβεύει τη θεία του την κούλα, είτε τον όποιο πολύχρωμο θεό (Απόλλων Αθηνών, τον Κενταυρο Δάφνης, κλπ κλπ), επομενως νομικός αποκλεισμός του ενός ή του άλλου δεν μπορεί να υπάρξει όσο και να κωλοχτυπιόμαστε με τα πληκτρολόγια μας εδώ.

 

Ο μοναδικός τρόπος για να αποκλεισθεί κάποιος είναι η μή ψήφιση του τελεία και παύλα. Ξαναδιαβάστε το να το κανατοήσετε όλοι.

Άρα, ή συμμετέχουμε ή παρακολουθούμε τα τεκταινόμενα από τον καναπέ μας. Για εμένα, η συμμετοχή είναι δικαίωμα και υποχρέωση ή ακόμα καλύτερα είναι υποχρέωση και δικαίωμα. Είναι υποχρέωση μας απέναντι στους εαυτούς μας, απέναντι στους συμφοιτητές μας απέναντι στις νέες γενιές. Είναι δικαίωμα μας να καθορίζουμε το παρόν και σκιαγραφούμε το δικό μας μέλλον καθώς και των παιδιών μας.

 

Η δύναμη των φοιτητών είναι γελοίο να περιορίζεται στα συγγράμματα και στην καθαριότητα. Οι φοιτητές λούζονται τους μη παιδαγωγούς καθηγηταράδες, δεν πρέπει να μιλάνε; Οι φοιτητές σε 4 χρόνια θα πρέπει να παράγουν νέα γνώση, δεν πρέπει να μιλάνε για χρηματοδότηση; Οι φοιτητές είναι το μέλλον, η ματιά τους μπορεί να ξεπεράσει το ενδελεχές βλέμμα των δασκάλων τους, δεν μπορούμε να τους διατάζουμε να σκάσουν, πρέπει να τους παρακαλέσουμε να μας μιλήσουν.

 

Τα κόμματα είναι η συγκεκριμενοποίηση πολιτικών επιλογών, σε κάποιο βαθμό υπάρχουν παντού, σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής ζωής. Το πως δρουν τα κόμματα και το μαθαίνουμε στα 18 μας είναι σημαντικό για να ξέρουμε πως λειτουργεί η κοινωνία μας γενικότερα. Με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο οι κομματικές φοιτητικές παρατάξεις είναι μικρογραφία αυτών που δεν είναι φοιτητικές και διοικούν το κράτος. Μάθημα ζωής λέγεται στην αργκό αυτό.

 

Οι (πολιτικές) πεποιθήσεις των ατόμων μπορούν να παρεκκλίνουν λίγο για την εξυπηρέτηση ενός ανώτερου σκοπού, όχι όμως και να αλλάξουν ριζικά. Αυτό πηγαίνει σχετικά με τις ανεξάρτητες παρατάξεις όπου μπορούν να συνυπάρξουν διαφορετικών πολιτικών πεποιθήσεων άτομα. Αυτό δε γίνεται.- π.χ. Όταν κάποιος υπακούει στην απόφαση του ενός και ο άλλος πιστεύει στις αποφάσεις από ανοιχτές γενικές συνελεύσεις, δεν μπορούν να συνυπάρξουν σε μία ομάδα με κοινές αρχές, ιδέες, δομή, σκοπό κλπ κλπ. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι και να γίνει αριστερές, κεντρώες, δεξιές παρατάξεις θα υπάρχουν πάντα είτε αυτές είναι κομματικές είτα όχι.

 

Ποσο ροδινα και ωραιοποιημενα τα αναφερεις σαν να διαβαζω ενα παραμυθακι μακαρι να ηταν ετσι τα πραγματα στις Ελληνικες σχολες και τι στον κοσμο..

 

Τεσπα btw θελω να μου εξηγησει καποιος αν μπορει την λογικη στις συνελευσεις γιατι να ψηφιζω πχ καταληψη ή οχι ψηφιζοντας ενα πλαισιο που εχει κατεβασει ενα κομμα-φοιτητικη παραταξη γιατι να μην βγαλουμε ολα αυτα τα πλαισια και πχ να συζητησουμε επι ενα θεμα πχ χρηματοδοτησης χωρις να κατεβει καποιο πλαισιο απο καποια κομματικη φοιτητικη παραταξη?

Δηλαδη να μπαινανε τα αιτηματα απο ολους και θα ψηφιζονταν τα σημαντικοτερα και οι πιθανες λυσεις..

Ετσι θα συμφωνουσαμε πολυ πιο ευκολα σε σημαντικα ζητηματα και δεν θα μπαιναμε στην διαδικασια για το ποιο κομμα-φοιτητικη παραταξη μπηκε στο ματι του αλλου γιατι ειχε τις περισσοτερες ψηφους?

Δημοσ.

@ elven Ναι... Το μόνο που έλειπε από αυτήν τη συζήτηση είναι το "άσυλο". Όλοι έχουμε δικαίωμα να εκφέρουμε την οποιαδήποτε άποψη μας στον οποιοδήποτε πανεπιστημιακό χώρο. Γνωστό και Κατανοητό.

 

Έχω ήδη απαντήσει παραπάνω σε αυτό που αναφέρεις: Δε γίνεται να αποκλεισθεί ο οποιοσδήποτε για τις ιδέες του από το πανεπιστήμιο. Δε θες να σε εκπροσωπεί ο συγκεκριμένος, ψηφίζεις αυτόν που πληρεί τις προϋποθέσεις σου, δε σε καλύπτει κανείς, κατεβαίνεις υποψήφιος.

 

Αυτή είναι η βάση συζήτησης του θέματος, όλα τα υπόλοιπα είναι λόγια του αέρα, εκτός κι αν κάποιος θεωρεί πως ακραιφνείς συμπεριφορές με φασίζουσες αποχρώσεις, όπως η απαγόρευση πίστης σε κάποιο κόμμα, μπορεί να είναι βάση της συζήτησης, το οποίο θέλω να πιστεύω πως δεν ισχύει.

Δημοσ.

Έχω ήδη απαντήσει παραπάνω σε αυτό που αναφέρεις: Δε γίνεται να αποκλεισθεί ο οποιοσδήποτε για τις ιδέες του από το πανεπιστήμιο. Δε θες να σε εκπροσωπεί ο συγκεκριμένος, ψηφίζεις αυτόν που πληρεί τις προϋποθέσεις σου, δε σε καλύπτει κανείς, κατεβαίνεις υποψήφιος.

 

Θέλω να με εκπροσωπεί ο Μπάμπης,ο Κώστας,η Μαρίνα κοκ και όχι η ΔΑΠ,η ΠΑΣΠ,η ΠΚΣ κοκ.

Επίσης θέλω ο Μπάμπης να ψηφίζεται για τις απόψεις του και όχι επειδή κατεβαίνει με την Α παράταξη.

 

Δεν ξέρω αν γίνεται κατανοητό αυτό που λέω

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...