Συλλογικές αυταπάτες ή αλήθεια;Ο ιστορικός Ιησούς

[-nick-]

Ο Χριστός σαν ιστορικό πρόσωπο ήταν μάλλον τεχνητό και πλαστό.

Από άποψη μυθολογίας πάντως, έχει ενδιαφέρον, όπως και οι παγανιστικοί μύθοι διαφόρων λαών όπου παρουσιάζεται κάποιο πρόσωπο-μεσσίας με αρκετές ομοιότητες με τον χριστιανικό.

[o_magazatoras]

...αλήθεια, τί φρίκη φάγανε κι αυτοί οι καϋμένοι Αμερικάνοι πέρσι ε

 

Απ' τη μια γυναίκα...απ' την άλλη μαύρος

 

[afentiko7]

nick[;2678070']Ο Χριστός σαν ιστορικό πρόσωπο ήταν μάλλον τεχνητό και πλαστό.

.

 

Αυτό πως το απέδειξες? με επαγωγή ή με άτοπο? Και γιατί μάλλον?

[-nick-]

Αυτό πως το απέδειξες? με επαγωγή ή με άτοπο? Και γιατί μάλλον?

 

Δεν απεδειξα τιποτα. Το μαλλον γιατι δεν μπορει να ειμαι σιγουρος.

Μου φαινεται πολυ πιθανοτερη η εκδοχη του 'κατασκευασμενου' χριστιανισμου με στοιχεια απο προηγουμενες παγανιστικες θρησκειες κ λιγο ιουδαισμο.

[afentiko7]

nick[;2678232']Δεν απεδειξα τιποτα. Το μαλλον γιατι δεν μπορει να ειμαι σιγουρος.

Μου φαινεται πολυ πιθανοτερη η εκδοχη του 'κατασκευασμενου' χριστιανισμου με στοιχεια απο προηγουμενες παγανιστικες θρησκειες κ λιγο ιουδαισμο.

 

Και πάλι, πως σου φαίνεται? Δλδ μύρισες τα νύχια σου, έπαιξες κορώνα γράμματα? Θα μου πεις εσύ ξέρεις? Οχι δεν ξέρω, είναι ιστορία, όχι επιστήμη όπως τα μαθηματικά. Εδώ δεν ξέρουμε πρόσφατα γεγονότα, αν ο Σαντάμ είχε χημικά, αν διαπράχθηκε η σφαγή στη Σρεμπένιτσα, αν οι Αμερικάνοι το 2000 καθόρισαν την εκλογή του πρωθυπουργού, ποιος βάζει τις φωτιές στα δάση το καλοκαίρι, αν το δημοσίευμα του economist το χθεσινό ήταν πληρωμένο από τούρκους, αν ο Καραμανλής (ο παππούς) είχε βουλγάρικη καταγωγή... και εσύ κατά 99% έβγαλες το συμπέρασμα ότι δεν υπήρξε ο Ιησούς. Οκ.

[jimarass]

nick[;2678232']Δεν απεδειξα τιποτα. Το μαλλον γιατι δεν μπορει να ειμαι σιγουρος.

Μου φαινεται πολυ πιθανοτερη η εκδοχη του 'κατασκευασμενου' χριστιανισμου με στοιχεια απο προηγουμενες παγανιστικες θρησκειες κ λιγο ιουδαισμο.

Από τότε που ο homo sapiens απέκτησε συνειδητό και κατανόησε την ύπαρξή του' date=' απέκτησε και το ένστικτο του πνευματισμού, δηλαδή ενώ όλα τα πορτοκάλια είναι ίδια, γιατί εγώ διαφέρω από τον δίπλα (ως προς τα υπαρξιακά όχι συμπεριφορές)

 

Επομένως , όπως ο διψασμένος για νερό, στην προσπάθεια να εξηγήσει το υπαρκτό πρόβλημα και με αφορμή τα φυσικά φαινόμενα, βρήκε την λύση στην έννοια "θεός".

Αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε άσπρο ή μαύρο. Υπάρχει , δεν υπάρχει. Διότι ο καθένας ορίζει διαφορετικά τη λέξη και προσδίδει διαφορετικούς ρόλους σε αυτήν την έννοια.

 

Όσον αφορά την ιστορικότητα του Ιησού, είναι δεδομένο ότι όσα καταγράφουν τα Αγια Βιβλία δεν είναι εκτός τόπου αλλά δεν είναι και όλη η αλήθεια. Ο ανθρώπινος παράγοντας έχει επιδράσει και έχει αλοιώσει τις λεπτομέρειες, ωστόσο το βασικό μήνυμα είναι ένα, η αγάπη, και δεν θα πρέπει να απασχολεί το σύγχρονο χριστιανό, αφού σήμερα πιστεύουμε, ΔΕΝ ξέρουμε.....

 

Προσωπικά πιστεύω όμως ότι οι σύγχρονοι χριστιανοί πρέπει να κάνουν κάποια βήματα εμπρός και να ξεφύγουν από το "Δημοτικό", δηλαδή τις 10 εντολές, αλλιώς η καθ'ομοίωση θα αργίσει πολύ. Ο άνθρωπος πρέπει να είναι σωστός και ενάρετος όχι γιατί του επιβάλει ο θεός, αλλά γιατί πια έχει καταλάβει τη σημασία της ενάρετης ζωής 'εσύ έσωσες τον εαυτό σου, όχι εγώ"

 

Προσωπικά πιστεύω ότι η ιστορικότητα του Ιησού αποδεικνύεται εν μέρει από την τελευταία πρόταση, όπου ουσιαστικά είπε στον εκατόνταρχο πως η [u']πίστη της ενάρετης ψυχής του[/u] τον έσωσε και όχι η πίστη σε θεό. Ωστόσο αυτό έχει αγνοηθεί παντελώς από όλα τα δόγματα με τη λογική του "έλα μωρε"¨, και όλοι ισχυρίζονται ότι δίχως βάπτισμα δε σώζεσαι!! (δεν καταλαβαίνουν όμως ΤΙ είναι το βάπτισμα-πχ τους προφήτες ποιος τους βάπτισε??) Δηλαδή είναι εμφανής η πίεση του ανρθώπινου παράγοντα να εντάξει ένα θεό σε κάποια καλούπια επειδή αυτά τα καλούπια καλύπτουν τις ανασφάλειές του. Ο άνθρωπος του 30μχ και του 300μχ προτιμά την "σκέπη του θεού" παρά την ανεξάρτητη πνευματική ανύψωση που προσφέρει η ενάρετη ζωή. Θέλει τον προστάτη του πανταχού παρόν, αν και ο ίδιος, από την πρώτη μέρα, έφταξε ένα πλήρως ανεξάρτητο πλάσμα.

 

Άλλο παράδειγμα είναι η καθ'ομοίωση, που αμφιβάλω αν και ο πάπας ο ίδιος ξέρει τι σημαίνει.....

 

Συμπέρασμα: Όσα γνωρίζουμε και πιστεύουμε σήμερα για το Χριστό, είναι ένα κράμα αληθειών και ανθρωπίνων αντιλήψεων (παγανιστικών ή μη) μαγειρεμένα ανάλογα με τις εκάστοτε κοινωνικές ανάγκες ή επιβολές!!! Αυτό δε σημαίνει όμως ότι ο Δημιουργός των κουάρκ και των χορδών και των συμπάντων , αν όντως υπάρχει, δεν έχει επικοινωνήσει με το μόνο δημιούργημα με το οποίο έχει ένα τουλάχιστον ΚΟΙΝΟ χαρακτηριστικό, το συνειδητό.

[slygeo87]

Μου φαινεται πολυ πιθανοτερη η εκδοχη του 'κατασκευασμενου' χριστιανισμου με στοιχεια απο προηγουμενες παγανιστικες θρησκειες κ λιγο ιουδαισμο.

 

afentiko7 αυτό νομίζω πως είναι γεγονός.

[@@sos@@]

Ο ιστορικά ανύπαρκτος Ιησούς

 

 

 

Επειδή έχω βαρεθεί να ακούω συζητήσεις επί συζητήσεων, να διαβάζω κείμενα επί κειμένων για το «αν ο Χριστός ήταν ή όχι Έλληνας», «τί γνώμη είχε ο Χριστός για τους Έλληνες», «ποιά η παιδική ζωή του Χριστού», «τα είχε ή όχι ο Χριστός με την Μαγδαληνή;» κοκ.

 

Επειδή, σε λίγο κάποιοι θα αναρωτιούνται για το «τί είδους ρούχα φορούσε ο Χριστός», «τί φαγητά του άρεσαν» και «με ποιόν τρόπο μετακινείτο από πόλη σε πόλη ο Χριστός;»: Με τα πόδια, με γαϊδουράκι, με διαστημικό όχημα ή μήπως «έμπαινε» στο αιθερικό πεδίο και πεταγόταν μέχρι την Ινδία για πρωινό καφέ κι επέστρεφε στην Παλαιστίνη για μεσημεριανό;

 

Επειδή, τέλος, στον Γολγοθά δεν σταυρώθηκε κάποιος θεός, αλλά η Λογική: Ο Ένας και Μοναδικός Θεός (πατέρας) έστειλε τον Ένα και Μοναδικό Θεό (υιό) να σταυρωθεί για ηθική αυτουργία του Ενός και Μοναδικού Θεού (πατερο-υιού) στην διάπραξη αμαρτημάτων.

 

Αποφάσισα να ασχοληθώ με την ιστορική ύπαρξη του προσώπου που ονομάζουμε σήμερα «Ιησούς Χριστός», καθώς η οποιαδήποτε έρευνα για τον λεγόμενο Χριστό έχει κάποιο νόημα, εφόσον αφορά την ιστορική του ύπαρξη ή όχι. Και αυτό επειδή η ίδια η Χ.Ο.Ε. δίνει βαρύτητα στο θέμα. Αν δεν έδινε δεν θα είχε κάποιο νόημα ούτε αυτού του είδους η έρευνα.

 

Προσωπικά, ως Έλλην Εθνικός δεν χρειάζεται να προσπαθήσω ιδιαιτέρως για να κατανοήσω ότι όλοι οι Θεοί, Έλληνες και αλλογενείς, δεν υπήρξαν ποτέ άνθρωποι και ότι πρόκειται για Έννοιες σύμφωνα με τις οποίες τέθηκε και τίθεται σε τάξη ο Κόσμος (ταξιθέτες). Αυτός ο Κόσμος, που είναι ο ίδιος για όλους και ο οποίος δεν δημιουργήθηκε ούτε από Θεό, ούτε από άνθρωπο και ήταν, είναι και θα είναι πυρ αείζωον, που ανάβει με μέτρο και σβύνει με μέτρο (Ηράκλειτος).

 

Η Ιστορία, βεβαίως, έχει απαντήσει σ’ αυτό το ερώτημα εδώ και αρκετά χρόνια (περίπου έναν αιώνα) με τρόπο κατηγορηματικό: Πρόσωπο με το όνομα Ιησούς Χριστός ή Ιησούς Ναζωραίος ή ... ή ... ή ..., ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ. Ας εξετάσουμε, εν συντομία, τις αποδείξεις του παραπάνω κατηγορηματικού

συμπεράσματος, σύμφωνα με τις αρχές που ακολουθεί η Ιστορία ως επιστήμη:

 

1. Πηγή σύγχρονη. 2. Πηγή αυτόπτης. 3. Πηγή ανεξάρτητη.

Στο σημείο αυτό πρέπει να διευκρινισθεί ότι αναζητείται η ιστορική ύπαρξη του προσώπου με το προσωνύμιο «Χριστός» και όχι η ιστορική ύπαρξη των οπαδών αυτού, δηλαδή των χριστιανών.

 

Κατά την εποχή που λέγεται ότι έδρασε ο λεγόμενος Χριστός υπήρχε μια μεγάλη ομάδα γνωστών κι αξιόλογων ιστορικών (42) που τα έργα τους γεμίζουν αρκετές βιβλιοθήκες (παραθέτω τα ονόματά τους στα αγγλικά, καθώς η βιβλιογραφία μου είναι στα αγγλικά):

 

1. Apollonius 2. Appian 3. Appion of Alexandria 4. Arrian 5. Aulus Gellius 6. Columella 7. Damis 8. Dio Chrysostom 9. Dion Pruseus 10. Epictetus 11. Favorinus 12. Florus Lucius 13. Hermogones 14. Josephus 15. Justus of Tiberius 16. Juvenal 17. Lucanus 18. Lucian 19. Lysias 20. Martial 21. Paterculus 22. Pausanias 23. Persius 24. Petronius 25. Phaedrus 26. Philo 27. Phlegon 28. Pliny Elder 29. Pliny Younger 30. Plutarch 31. Pomponius Mela 32. Ptolemy 33. Quintilian 34. Quintius Curtius 35. Seneca 36. Silius Italicus 37. Statius 38. Suetonius 39. Tacitus 40. Theon of Smyrna 41. Valerius Flaccus

42. Valerius Maximus.

 

Αναφορά στον λεγόμενο Χριστό βρίσκουμε μόνον σε τρεις από τους παραπάνω ιστορικούς και ιδιαιτέρως περιωρισμένη. Επιπλέον, από αυτές τις τρεις αναφορές, οι δύο είναι πλαστές και η μία δεν αναφέρεται σ' αυτόν. Αναλυτικά:

 

Φλάβιος Ιώσηπος

 

Ο εβραίος ιστορικός Φλάβιος Ιώσηπος (Josephus) έζησε από το 38 - 107 μ.α.χ.χ. (μετά την απαρχή της χριστιανικής χρονολόγησης) και έγραψε δύο σημαντικά έργα: «Περί του Ιουδαϊκού πολέμου» και «Ιουδαϊκή Αρχαιολογία». Στο δεύτερο έργο του, (βιβλίο 18, κεφ. 3), ο Ιησούς αναφέρεται σε μία μόνο παράγραφο ως εξής (Flavium Testamentum):

 

«Περίπου εκείνη την εποχή ζούσε ο Ιησούς, ένας σοφός άνθρωπος, αν κάποιος μπορεί να τον πει άνθρωπο, καθώς είχε πετύχει θαυμαστά κατορθώματα και ήταν ο δάσκαλος πολλών ανθρώπων που διψούσαν για καινοτομίες. Πήρε με το μέρος του πολλούς από τους Εβραίους, αλλά και πολλούς από τους Έλληνες. Ήταν ο Μεσσίας. Όταν ο Πιλάτος τον κατεδίκασε στον σταυρό, μετά από κατηγορία των

αρχών μας (των Ιουδαίων), αυτοί που τον αγάπησαν από την αρχή δεν σταμάτησαν να είναι προσκολλημένοι σ’ αυτόν. Την τρίτη ημέρα εμφανίσθηκε σ’ αυτούς επανερχόμενος στη ζωή, καθώς οι ιερές προφητείες είχαν προείπει γι’ αυτό και για μυριάδες άλλα θαυμαστά πράγματα που αφορούσαν αυτόν. Και η φυλή (ομάδα) των χριστιανών, όπως ονομάσθηκαν μετά απ’ αυτόν, δεν έχει εξαφανισθεί μέχρι σήμερα».

 

Ωστόσο, η παραπάνω παράγραφος θεωρείται ως μεταγενέστερη προσθήκη που έγινε κατά την αντιγραφή του έργου του, επειδή:

 

1. Η παραπάνω παράγραφος είναι άγνωστη (δεν αναφέρεται) από κανέναν χριστιανό απολογητή του 2ου αιώνα μ.α.χ.χ. (Τερτυλλιανός, Ωριγένης, Ιουστίνος), ενώ αναφέρεται για πρώτη φορά από τον χριστιανό απολογητή, πατέρα της εκκλησιαστικής ιστορίας, Ευσέβιο Καισαρείας τον 3ο αιώνα μ.α.χ.χ. Έτσι, η «παρεμβολή» αυτής της παραγράφου τοποθετείται μεταξύ 2ου - 3ου αιώνα μ.α.χ.χ. (για την ακρίβεια πιστεύεται ότι την έκανε ο Ευσέβιος).

 

2. Ο χριστιανός απολογητής Ωριγένης αναφέρει ότι ο Φλάβιος Ιώσηπος ΔΕΝ αναγνώριζε τον Ιησού σαν Μεσσία, αν και στην εξεταζόμενη παράγραφο υπάρχει η φράση «Ήταν ο Μεσσίας» («Κατά Κέλσου», Ι,47).

 

3. Ο Ιώσηπος ήταν περιγραφικότατος για τις υπόλοιπες και μάλιστα ασήμαντες προσωπικότητες της εποχής που περιγράφει στο έργο του και για τον λεγόμενο Ιησού αφιερώνει μία μόνον παράγραφο.

 

4. Ο Ιώσηπος ήταν φαρισαίος. Ένας φαρισαίος δεν ήταν δυνατόν να αναγνωρίσει σ’ έναν άνθρωπο, που καταδικάσθηκε για παράβαση του Μωσαϊκού Νόμου, τον Μεσσία.

 

5. Η θέση της παραγράφου στο κείμενο δεν είναι σίγουρη. Ο Ευσέβιος Καισαρείας («Εκκλησιαστική Ιστορία», ΙΙ, vi) την τοποθετεί πριν τις σημειώσεις του Ιωσήπου που αφορούν τον Πόντιο Πιλάτο, ενώ σήμερα αυτή η παράγραφος είναι μετά απ’ αυτές τις σημειώσεις.

 

Αξίζει να σημειωθεί ότι επιφανείς χριστιανοί απολογητές (όπως ο καθηγητής Αγουρίδης) ΔΕΝ δέχονται την παραπάνω παράγραφο ως ιστορική απόδειξη, καθώς είναι πασιφανέστατη η πλαστότητά της.

 

Μία δεύτερη παράγραφος (και τελευταία) που υπάρχει στο ίδιο έργο του Ιωσήπου και μπορεί να σχετίζεται με το θέμα, (βιβλίο 20, κεφ. 8) είναι:

 

«...έτσι αυτός (ο Άννας, γιος του Άννα του ανωτάτου ιερέα) κάλεσε το δικαστήριο των Σανχεντρίν και έφερε ενώπιον του τον αδελφό τού Ιησού, που λεγόταν Χριστός και του οποίου το όνομα ήταν Ιάκωβος και μερικούς άλλους (ή κάποιους από τους συντρόφους του) και όταν κατασκεύασε κάποια κατηγορία

εναντίον τους, του παρέδωσε προς λιθοβολισμό».

 

Και αυτή η παράγραφος θεωρείται ως μεταγενέστερη προσθήκη - αλλά πολύ πιο πριν από την πρώτη παράγραφο, καθώς σ' αυτήν αναφέρεται ο Ωριγένης, ενώ στην πρώτη και σημαντικότερη όχι - επειδή:

 

1. Δεν αναφέρονται τα ονόματα των υπολοίπων που υποτίθεται εμφανίσθηκαν στο δικαστήριο (θυμηθείτε ότι ο Ιώσηπος είναι λεπτομερέστατος στο έργο του). Γενικά η παράγραφος δείχνει να είναι «γραμμένη στο πόδι και φευγαλέα».

 

2. Από μόνη της, η παράγραφος δεν στέκεται, καθώς η ιστορική αναφορά σ' ένα σημαντικό πρόσωπο είναι πάντοτε ευθεία κι όχι έμμεση. Φαντασθείτε για παράδειγμα, ένας ιστορικός να έκανε αναφορά όχι άμεσα στον Ναπολέοντα, αλλά έμμεσα μέσω της Ιωσηφίνας. Έτσι, η απόρριψη της πρώτης παραγράφου, οδηγεί αναγκαστικά και στην απόρριψη αυτής.

 

Κορνήλιος Τάκιτος

 

Η επόμενη αναφορά γίνεται στα «Χρονικά» (15.44) του Ρωμαίου ιστορικού Κορνήλιου Τάκιτου (55-120 μ.α.χ.χ.): «...το όνομά τους (των χριστιανών) προέκυψε από τον Χριστό, ο οποίος επί βασιλείας Τιβέριου, θανατώθηκε με καταδικαστική απόφαση του Έπαρχου Πόντιου Πιλάτου».

 

Ο Τάκιτος συνέγραφε τα χρονικά του ανατρέχοντας στα ρωμαϊκά αρχεία. Έτσι, αυτή η παράγραφος θεωρείται ως μεταγενέστερη προσθήκη, επειδή:

 

1. Στα ρωμαϊκά αρχεία, αν αναφερόταν ο λεγόμενος Χριστός, αποκλείεται να αναφερόταν σαν Χριστός, τίτλο που του έδωσαν οι οπαδοί του, αλλά θα αναφερόταν με το όνομά του.

 

2. Επίσης στα ρωμαϊκά αρχεία, ο Πόντιος Πιλάτος θα εμφανιζόταν με το αξίωμα που πράγματι είχε, «Νομάρχης». Και όχι μ’ ένα αξίωμα που δεν είχε, «Έπαρχος».

Σουιτώνιος

 

Τρίτη και τελευταία αξιόλογη αναφορά ανευρίσκεται στον Σουιτώνιο, στο έργο «Οι ζωές των Καισάρων», στο βιβλίο «Κλαύδιος» (5.25.4):

 

«Από τη στιγμή που οι Εβραίοι, σε σταθερή βάση, δημιουργούσαν ταραχές προκαλούμενες από τον Χρήστο (ο Κλαύδιος το 49 μ.α.χ.χ.) τους έδιωξε από την Ρώμη».

 

Η παράγραφος αυτή είναι γνήσια, αλλά δεν επιβεβαιώνει την ύπαρξη του λεγόμενου Χριστού, επειδή:

 

1. Ο Σουιτώνιος αναφέρεται σε κάποιον Χρήστο (Chrestus) και όχι Χριστό, υπονοώντας ότι υπήρχε κάποιος ονόματι Χρήστος που ξεσήκωνε τους Εβραίους στη Ρώμη.

 

2. Αν και ο Σουιτώνιος αναφέρεται σε Εβραίους, ωστόσο ακόμα και να αναφέρεται στους χριστιανούς της Ρώμης, αυτό δεν αποτελεί απόδειξη της ύπαρξης του λεγόμενου Χριστού. Γνωρίζουμε ότι υπήρχαν χριστιανοί στη Ρώμη.

 

Υπόλοιπες αναφορές

 

Οι υπόλοιπες αναφορές, που ακολουθούν, δεν θεωρούνται αξιόλογες, ωστόσο τις αναφέρω προς ενημέρωση:

 

1. Thallus, ένας απελεύθερος Σαμαρείτης επί αυτοκράτορος Τιβέριου έγραψε την Ιστορία της Ελλάδος και της Ασίας περί το 52 μ.α.χ.χ. Σ’ αυτό το έργο του αναφέρει και μια έκλειψη ηλίου. Το έργο του δεν έχει διασωθεί. Το 221 μ.α.χ.χ., ένας χριστιανός συγγραφέας, ο Sextus Julius Africanus έγραψε ότι «ο Thallus

στο τρίτο του βιβλίο εξήγησε το σκοτάδι (μετά την σταύρωση του Ιησού) σαν μια έκλειψη ηλίου».

 

Δεν αναφέρει το όνομα του λεγόμενου Ιησού και ταυτόχρονα δεν είναι ούτε σύγχρονη, ούτε αυτόπτης, ούτε ανεξάρτητη πηγή.

 

2. Mara Bar - Serapion, έγραψε περίπου το 73 μ.α.χ.χ: «Τί κέρδισαν οι Εβραίοι σταυρώνοντας τον σοφό βασιλιά τους; ...Έζησε σύμφωνα με την διδασκαλία του». Δεν αναφέρει το όνομα του λεγόμενου Ιησού και ταυτόχρονα δεν είναι ούτε σύγχρονη, ούτε αυτόπτης πηγή.

 

3. Gaius Plinius Caecilius Secundus (Pliny the Younger) έγραψε το 112 μ.α.χ.χ., ότι οι χριστιανοί τραγουδούσαν «έναν ύμνο στο Χριστό σαν σε θεό».Δεν είναι ούτε σύγχρονη, ούτε αυτόπτης πηγή.

 

4. Lucian έγραψε το 175 μ.α.χ.χ. για «τον άνδρα που σταυρώθηκε στην Παλαιστίνη, επειδή παρουσίασε μια νέα λατρεία στον κόσμο». Δεν αναφέρει το όνομα του λεγόμενου Ιησού και ταυτόχρονα δεν είναι ούτε σύγχρονη, ούτε αυτόπτης πηγή.

 

5. Ταλμούδ. Πέρα από το γεγονός ότι τόσο το Παλαιστινιακό, όσο και το Βαβυλωνιακό Ταλμούδ άρχισαν να γράφονται μετά τον 2ο αιώνα μ.α.χ.χ. και ολοκληρώθηκαν μέχρι τον 6ο αιώνα μ.α.χ.χ., τα ονόματα Jeshu, που βρίσκουμε σ’ αυτά αναφέρονται ως Ben Pandera και Ben Stada και αντιστοιχούν στον

Janneus, τον Σαδδουκαίο βασιλιά της Ιουδαίας, που βασίλευσε μεταξύ 106 - 79 π.α.χ.χ. και στον Simeon ben Shetach, που έζησε το 90 π.α.χ.χ.

 

Τα Ταλμούδ δεν είναι ούτε σύγχρονη, ούτε αυτόπτης πηγή και ελάχιστη σχέση μπορεί να έχουν με τον υποτιθέμενο Χριστό (πάντως η αγωνία των χριστιανών να αποδείξουν την ύπαρξη του λεγόμενου Χριστού είναι αξιοσημείωτη, καθώς καταφεύγουν ακόμα και σε γραπτά των «αγαπημένων» τους Εβραίων).

 

Φανταστικές αποδείξεις

 

Τέλος, στην Ιστορία αναφέρεται και αριθμός φανταστικών αποδείξεων της ύπαρξης του λεγόμενου Χριστού με προεξέχουσα αυτήν του Publius Lentulus.Πρόκειται για τον «σικέ» διοικητή της Ιουδαίας προ Πόντιου Πιλάτου, ο οποίος σε επιστολή στην Σύγκλητο περιέγραφε ακόμα και τα σωματικά

χαρακτηριστικά του λεγόμενου Χριστού !!!

 

Μία «απόδειξη» που κατάφερε να βγάλει «έξω από τα ρούχα της» ακόμα και την Καθολική Εκκλησία!!!! Έτσι, και το σχετικό «κράξιμο» στην Καθολική Εγκυκλοπαίδεια http://www.newadvent.org/cathen/09154a.htm:

 

«Ο Πούμπλιος Λέντουλος είναι ένα φανταστικό πρόσωπο, που λέγεται ότι υπήρξε κυβερνήτης της Ιουδαίας πριν από τον Πόντιο, και ότι είχε απευθύνει την ακόλουθη επιστολή στην ρωμαϊκή Σύγκλητο...»

 

Υγιαίνετε !

 

 

πηγή http://www.hellenicreligion.gr/doc/jesus.htm

[adi32]

δεν εβαλες και το υπολοιπο για το ποιοι τα γραφουν αυτα

 

Ποιοί είμαστε; Είμαστε οι φύλακες της Ιεράς Ελληνικής Παραδόσεως. Τα ευσεβή τέκνα των Πατρώων Θεών. Είμαστε οι ιεροκήρυκες της Ελληνικής Θρησκείας.

Τί αντιπροσωπεύει η Ελληνική Θρησκεία στο πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο; την συλλογική βούληση του Έθνους για επιβίωση. Είναι η ομολογία Πίστεως του Ελληνικού Έθνους στις δικές του πνευματικές και πολιτιστικές δυνάμεις. Η Ελληνική Θρησκεία θεωρεί τα Ελληνικά εδάφη ως Αγίους Τόπους. Η Ελληνική Θρησκεία μνημονεύει, σέβεται και τιμά τους Έλληνες Θεανθρώπους. Διατηρεί τις Ελληνικές Παραδόσεις, τα Ελληνικά Ήθη και Έθιμα. Η Ελληνική Θρησκεία είναι ο προστάτης και τροφός του Ελληνικού Έθνους. Είναι η πηγή του Ελληνικού Πολιτισμού. Είναι η κορωνίδα του Ελληνικού Πνεύματος. Είναι η Θρησκεία των Ελλήνων.

Ποιές οι διαφορές μας από τον χριστιανισμό; Είμαστε θρησκεία, είναι μιά απάτη. Πιστεύουμε σε Θεούς που συνυπάρχουν με την Φύση, πιστεύει σε ένα εξωκοσμικό θεό που μισεί την Φύση. Προστατεύουμε τον Ελληνισμό, καταστρέφει τον Ελληνισμό. Σφυρηλατούμε την Εθνική συνείδηση των Ελλήνων, εξιουδαΐζει τους Έλληνες. Φέρνουμε την αγάπη, την ειρήνη και την σοφία, έφερε το μίσος, τις σφαγές και το σκότος.

Τί θέλουμε; Να απελευθερωθεί η Ελλάδα από την δικτατορία της αιρέσεως των ναζωραίων. Ονομασία των Ελλήνων με αρχαία Ελληνικά ονόματα. Διδασκαλία στα σχολεία της Ελληνικής Θρησκείας. Σεβασμό προς την Φύση. Αναστήλωση και επαναλειτουργία όλων των Ιερών Ελληνικών Ναών. Επέκταση των ιδεολογικών και πολιτιστικών μας συνόρων. Παγκόσμια κυριαρχία του Ελληνικού Πνεύματος.

Τί έχουμε καταφέρει μέχρι τώρα; Έχουμε ενημερώσει μέσω περιοδικών, βιβλίων, ανακοινώσεων, ομιλιών και ιεροπραξιών, ένα σημαντικό κομμάτι του Ελληνικού λαού για την Ελληνική Θρησκεία. Καθημερινώς δίνουμε σκληρές μάχες για να μάθουν τα Ελληνόπουλα την Παράδοσή τους και να αποκτήσουν Ελληνική Παιδεία.

Τί θέλουμε να αλλάξει στην Ελλάδα; Επίσημη θρησκεία του κράτους η Ελληνική. Θέλουμε την δημοσία λατρεία της Πατρογονικής μας Θρησκείας. Εμβολιασμό της οικουμένης με την Ελληνική Κοσμοαντίληψη. Τιμή και Μνήμη στους Πατρώους Θεούς και Προγόνους.

Τί πρέπει να κάνουμε; Ο Ιερός Αγώνας δεν σταματά ποτέ. Έχουμε κατακλυσθεί από ξένα στοιχεία και ανθελληνικές δοξασίες που καταστρέφουν την Γλώσσα, την Θρησκεία, τον Πολιτισμό, την Ελληνική Φυλή, το Ελληνικό Έθνος. Τα Ελληνικά πολιτιστικά στοιχεία διαφοροποιήσεως εξοστρακίζονται. Αλλά οι Θεοί δεν μας εγκατέλειψαν. Θα ηγηθούν της μάχης και θα επιβάλλουν δικαιοσύνη, για να λάμψει η Αλήθεια. Θα τσακίσουμε αμείλικτα τους νεοβυζαντινούς εχθρούς του Έθνους και του Ελληνισμού. Θα εξοστρακίσουμε την «ορθόδοξη» αίρεση των ναζωραίων που μολύνει το Έθνος των Ελλήνων.

Πώς να το επιτύχουμε; Με οργάνωση, διαφώτιση, πειθαρχία και σιδερένια πυγμή. Αν οι Έλληνες που ενδιαφέρονται για τον Ελληνισμό δεν βρούν σε μας οργάνωση και ετοιμότητα να αντιμετωπίσουμε μία βίαιη επίθεση της αιρέσεως των ναζωραίων, θα σκορπίσουν αμέσως και θα μας εγκαταλείψουν πηγαίνοντας πίσω πάλι στον ελληνο-ιουδαϊσμό. Η Ελληνική Εκκλησία(των Ελλήνων στο θρήσκευμα) είναι, πρέπει να είναι, ένας άριστα ωργανωμένος στρατός σε μόνιμη κατάσταση πολέμου, με επαγγελματίες αξιωματικούς (=μόνιμους ιερείς), με ιερούς κανόνες(=δόγματα), με σιδερένια πειθαρχία και σκληρή εκπαίδευση. Η Ελληνική Εκκλησία είναι ο θεματοφύλακας της Ιεράς Παραδόσεως και Θρησκείας του Έθνους. Είναι το στρατευμένο και ετοιμοπόλεμο κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας, που με την καθοδήγηση των Θεών, θα εξολοθρεύσει τους νεοβυζαντινούς εχθρούς του Έθνους και του Ελληνισμού.

Γιατί όλα αυτά; Οι ναζωραίοι πρέπει να νοιώσουν τον ίδιο πόνο που νοιώθουμε και εμείς. Μόνον έτσι θα μας συμπαρασταθούν, μόνον έτσι θα μας καταλάβουν, μόνον έτσι θα σταματήσουν να διαπράττουν αποτρόπαια εγκλήματα κατά του Ελληνικού Έθνους.

 

• Κανόνες συνεργασίας Ελληνοκεντρικών οργανώσεων και το ιδεολογικό στίγμα της Εκκλησίας των Ελλήνων στο θρήσκευμα
  

Προειδοποίηση: Οι θέσεις και απόψεις των αρθρογράφων στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Θρησκείας, δεν ταυτίζονται απαραίτητα με τις θέσεις της Εκκλησίας των Ελλήνων στο θρήσκευμα, ή με τις θέσεις της ιδιοκτησίας της ιστοσελίδος. Έκαστος αρθρογράφος φέρει ακεραία την ευθύνη των γραφομένων του.

 

 

http://www.hellenicreligion.gr/doc/who.htm

[teo64x]

adi, κι εγώ σκέφτηκα αυτό που πόσταρες, αλλά για όνομα του Ιπτάμενου Μακαρονοτέρατος, η διαφορά χρόνου ανάμεσα στα ποστ σας αποκλείει στο μυαλό μου την περίπτωση να διάβασες όλο το ποστ της @@sos@@ προσεκτικά και να το έκρινες κιόλας. Εγώ είμαι ακόμα στη μέση της απλής ανάγνωσης.

 

(Παρόλο που συμφωνώ απόλυτα, 100%, με την επισήμανσή σου.)

[@@sos@@]

δεν εβαλες και το υπολοιπο για το ποιοι τα γραφουν αυτα

Ειλικρινά δεν με ενδιέφερε και ειλικρινέστατα δεν με ενδιαφέρει ,αυτό που θα ήθελα να γνωρίζω είναι αν τα επιχειρήματά τους αντικρούονται με αποδείξεις .

[adi32]

Δεν το εκρινα, με ενα απλο search στο google περιμενα οτι θα οδηγηθω σε τετοια σελιδα

[MiltoZ]

nick[;2678232'']Μου φαινεται πολυ πιθανοτερη η εκδοχη του 'κατασκευασμενου' χριστιανισμου με στοιχεια απο προηγουμενες παγανιστικες θρησκειες κ λιγο ιουδαισμο.

 

Αυτό που λες βγάζει μάτια, αλλά δεν αποδεικνύει και ότι ο γιός του Ιωσήφ από την Ναζαρέτ δεν υπήρξε σαν οντότητα. Θα μπορούσε να ήταν κάποιος σοφιστής που ενέπνευσε τους μη έχοντες της εποχής και χρησιμοποιήθηκε η υστεροφημία του για ελέγχο και χειραγώγηση του κόσμου μέσω της θεοποίησής του.

[jimarass]

Ο Χριστός ήταν δημοφιλής μόνο στην Ιουδαία και για περίοδο 2 χρόνων. Τα πρώτα δε 100 τουλάχιστον χρόνια ,η εκκλησία φυτοζωούσε. Είναι λογικό η προσωπικότητα του Ιησού να μην ήταν καταγεγραμένη παρά μόνο ίσως σε καταστάσεις καταδίκων των Ρωμαίων. Όταν ο κόσμος άρχισε να ασχολείται σοβαρά με την προσωπικότητα του Ιησού, αυτός είχε προ πολλού πεθάνει και είχε περάσει στο θρύλο.

Δε νομίζω ότι είναι απαραίτητο κάποιος ιστορικός να κατέγραψε τη ζωή του Χριστού, αφού κατά τη διάρκεια της ζωής του ήταν ασήμαντος.....

[afentiko7]

(Παρόλο που συμφωνώ απόλυτα, 100%, με την επισήμανσή σου.)

 

Καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για την ελληνική εκδοχή του εθνικοσοσιαλισμού?