Προς το περιεχόμενο

Η μουσική στις διαπροσωπικές σχέσεις


Physics_Rulez

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.
Μη μεταφράσεις και το stairway to heaven θα είναι too much.

 

Η αλήθεια είναι ότι μου πέρασε από το μυαλό, αλλά θα ξεσηκωνώταν όλος ο πληθυσμός του φόρουμ (μη σου πω ότι θα βλέπαμε και κύμα μελών με 0 ποστς που θα με κράζανε)! :lol:

 

Δοκιμασε καμια φορα για πλακα και την αντιστροφη διαδικασια. Δηλαδη να παρεις ελληνικα κομματια (ποιοτικα η μη) και να μεταφρασεις τους στιχους στα αγγλικα. Εκει και αν βγαινουν εκτρωματα. Αλλα οτι και να λεμε, η συγκριση με μεταφρασεις στιχων ειναι απο τη φυση της αδικη.

 

Και τα δύο είναι παιχνίδια που κάνουμε με έναν φίλο μου. Να τραγουδάμε μεταφρασμένα τραγούδια, τόσο από την αγγλική στην ελληνική, όσο και το αντίστροφο. Μεγαλύτερο χιτάκι το προαναφερθέν Dead Or Alive. :-D

 

Αυτός που ακούει ΜΟΝΟ Τερλέγκα, ε ναι, παίζει να έχει πρόβλημα. Το ίδιο πρόβλημα που έχει και αυτός που ακούει μόνο Σοπέν.

 

Αμ, γεια σου!

  • Απαντ. 140
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
Δημοσ.
Πολλές φορές και από την φάτσα κάποιου μπορώ να καταλάβω την μουσική που ακούει.

 

Βασικά αυτό έχει κάποια βάση.

Όντως, ανάλογα τις μουσικές που ακούει κάποιος αλλάζουν (λίγο,σε λογικά πλαίσια) οι εκφράσεις του προσώπου του και οι μύς του προσώπου, το βλέμμα, τα μαλλιά (π.χ σε κάποιους αρχίζουν και τζιβιάζουν κλπ, δείτε τους μαύρους που ακούνε όλη μέρα ρεγκε)

 

 

Ή μηπως... ?

Δημοσ.

Ο ΤΡΑΝΣΑΣ: Μόνιμα χαμογελαστός, η κληρονομιά που του άφησε η χρόνια χρήση mdma. Πολλές φορές κουνάει το κεφάλι του στον μονότονο ρυθμό του περπατήματός του το οποίο φροντίζει να παρατείνει κάνοντας βόλτες πριν φτάσει στον προορισμό του. Τρέφει έντονη αγάπη για τα ουράνια τόξα.

 

Ο ΣΚΥΛΑΣ: Αναγνωρίζεται από το βλέμμα του που είναι μόνιμα καρφωμένο σε κάποιον περαστικό κώλο. Σημαντικός διαχωρισμός από τον απαντάχου τυχαίο λίγουρα είναι πως ο συγκεκριμένος έλκεται περισσότερο από την κινητικότητα ενός κώλου και λιγότερο από την ποιότητά του. Η κατάληξη του γέλιου του είναι σα να ρουφάει αέρα από το λαρύγγι του προξενώντας μια χαμηλής έντασης στριγκλιά που θυμίζει φρενάρισμα.

 

Ο ΚΟΥΛΤΟΥΡΙΑΡΗΣ: Φοράει τετράγωνα γυαλιά που συνήθως φέρουν τετράγωνο σκελετό. Είναι ελαφρά αξύριστος και το βλέμμα του είναι από αδιάφορο μέχρι υπεροπτικό. Είναι ο τύπος στο δισκάδικο που θα επιλέξει 4 δίσκους από τους 4.000, θα φέρει άλλες 2 βόλτες στο μαγαζί και στο τέλος θα τους αφήσει και θα φύγει.

 

Ο ΜΕΤΑΛΛΑΣ: Αν βλέπετε το πρόσωπό του, είναι ακόμα στο στάδιο που ακούει χέβι, έπικ και πάουερ. Αν φέρει μούσι αξιοπρόσεκτου μεγέθους, μάλλον πρόκειται για στονερά. Αν το πρόσωπό του είναι μεγαλύτερο από ζάντα αυτοκινήτου, πρόκειται για την τυπική κωλόχοντρη γκοθού.

 

Ο ΡΕΜΠΕΤΗΣ: Συνήθως άνω των 40 και ψαρομάλλης φέρων ωραία μουστάκα. Οι νεότερες εκδόσεις είναι απλώς πιο μαλακισμένες βερσιόν του

 

ΕΝΤΕΧΝΟΥ: Περισσότερο απαρατήρητος από τον ΚΟΥΛΤΟΥΡΙΑΡΗ, ο έντεχνος δεν δίνει σημασία στην εξωτερική του εμφάνιση, τόσο ώστε να "μην ταμπελοποιείται" αλλά και όσο να σκοράρει και καμιά κνίτισσα. Συνταγή αντιμετώπισης εκ των έσω, ποντικοφάρμακο για τους μεγάλους και μουρουνόλαδο για τα παιδιά.

 

Ο ΡΟΚΑΣ: Κατά πάσα πιθανότητα κοντά στα 35, είναι η μόνη μουσική που θυμάται. Κυμαίνεται από τον μέσο συμπαθή τύπο χωρίς συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, μέχρι το γαμώψωνο που προσπαθεί απεγνωσμένα να φαίνεται μελαγχολικός και νομίζει πως ο Ουράνης ήταν ο κημπορντίστας των Κρίνων.

 

Ο ΠΟΠ: Εμφανίζεται μόνο στα θερμά κλίματα και συνήθως φορά τεράστια γυαλιά ηλίου, μαγιώ-βερμούδα και σαγιονάρα 4-1. Χασκογελά μόνιμα και επιστρέφει κάθε 5' στο κίτρινο χαμηλωμένο 306 του γιατί λατρεύει το μπιπ-μπιπ του τηλεχειριστηρίου.

 

Ο ΛΑΤΙΝ: Εϊναι αυτός που δε θες κοντά στη γκόμενά σου για κανένα φάκην λόγο. Μπορεί να είναι και καλό παιδί, αλλά τι να κάνουμε, ο λοστός είναι άκαρδος.

 

Ο ΚΛΑΣΣΙΚΟΣ: Τον καταλαβαίνουμε δια της ατόπου απαγωγής ή αφού τον έχουμε δει με τα μάτια μας να παίζει κάποιο όργανο.

 

Ο ΤΖΑΖ: Μεταμφιεσμένος σε καραφλό θείο ή βαρύμαγκα ταξιτζή, ο τζαζάς γίνεται αντιληπτός μόνο από τις γνώσεις του επί του αντικειμένου. Ένα χαρακτηριστικό τεστάκι θα αποκαλύψει τον άνθρωπο με στοιχειώδη εμπειρία στη τζαζ: είναι αυτός που δεν αποκαλεί το κοντραμπάσσο "μπασαβιόλα" και το σαξόφωνο "αυτό το μεγάλο κλαρίνο".

 

Ο ΝΟΪΖΑΣ/ΝΤΡΟΟΥΝ: Αναγνωρίζεται από την χαρακτηριστική έκφραση δυσφορίας στο πρόσωπό του που υποδηλώνει πως προσπαθεί να ακούσει τι λες καθαρότερα.

 

Ο ΡΕΓΚΕ/ΣΚΑ: Ε, ράστα, σάπια δόντια, μαύρο δέρμα, κάπρι παντελόνια, τέτοια χίππικα. Λέρεεεες.

 

Ο ΠΑΝΚΗΣ: Αυτό που μοιάζει με δίποδο κόκκορα ή αν τελείωσε το κερί, αυτός που φοράει έναν ψόφιο ποντικό στο κεφάλι.

 

Ο ΟΙ/ΧΑΡΝΤΚΟΡ: Ξούρα κεφάλι και τρύπες παντού. Μη του μιλήσεις απότομα, ή θα κλάψει ή θα κλάψεις.

Δημοσ.
"ο λοστός είναι άκαρδος"

 

:lol: :lol: :lol:

ρε τον μα'ακα

 

Ενώ η ζαντοκέφαλη τυπική κωλόχοντρη γκοθού τι σου λέει? :lol:

Δημοσ.

και οχι γτ απλα χορευουν ωραια και μαθαινουν και τις κοπελες και πεφτει και ολιγο κωλοτριξιμο και αγκαλιες:P

 

 

μα μην το ξαναπεις αυτο!

 

Δημοσ.
Στρατηγικό μυαλό ο αποπάνω, το 'χει πιάσει.

 

στρατηγικό μυαλό ;

 

try μεγάλη Τατιάνα καλύτερα........:P

Δημοσ.
και οχι γτ απλα χορευουν ωραια και μαθαινουν και τις κοπελες και πεφτει και ολιγο κωλοτριξιμο και αγκαλιες:P

 

 

μα μην το ξαναπεις αυτο!

 

Και γω που νόμιζα ότι οι γκόμενες γουστάρουν τους μυστήριους...

 

 

:P:p:p

 

 

στρατηγικό μυαλό ;

 

try μεγάλη Τατιάνα καλύτερα........:P

 

Χμμ... Μήπως είσαι λατίνος και αντιδράς έτσι;

 

 

Λατίίίίνε μου! :lol::lol:

 

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...