Η μουσική στις διαπροσωπικές σχέσεις

[Praetorianos]

Ok, μη δίνεις σημασία απλά το βλέπουμε διαφορετικά...

Συμφωνούμε. Απλά νομίζω ότι το τι θα ακούσεις για λίγο για να περάσεις καλά δεν σε επηρεάζει τόσο πολύ, that's all.

 

Το ο,τι ακούω εγώ συγκεκριμένα μια μουσική η οποία δεν είναι mainstream στη χώρα μου δε με καθιστά ούτε ποζερά ούτε ανοιχτόμυαλο.Ακούω, κρίνω και επιλέγω.Αποψείς είναι αυτές...τέλοσπα όπως το βλέπει κανείς.

Ουδέποτε σε είπα έτσι, ούτε υπαινίχθηκα κάτι τέτοιο. Γούστα είναι αυτά και καθένας όπως ικανοποιείται.

 

Ρε συ Praetorianos εγώ την διασκέδαση την αντιλαμβάνομαι αλλιώς. Δεν μου αρεσεί να βλέπω γυναίκες να κωλοχτυπιούνται σε ρυθμούς ανατολίτικους. Δεν μπορεί να διασκεδάζεις το ίδιο με τον Καβάφη και με αυτόν που έγραψε την μπουρνουζοπετσέτα...

Το ισοπέδωσες. Με τον Καβάφη δεν διασκεδάζεις, ψυχαγωγείσαι. Δεν υπάρχει σύγκριση, είναι σαν να μου λες ότι είναι καλύτερο να διαβάζεις λογοτεχνικά βιβλία από το να ποστάρεις στο insomnia, χαιρώ πολύ. Μπορείς όμως συνέχεια? Αν ναι, συγχαρητήρια...

 

γιατι ας το πάρουμε και απο την οικονόμικη του πλευρά. Αυτός που έγραψε ένα τραγούδι το οποίο δεν είναι εμπορικό ομως ο στίχος του έχει ένα νοημα δεν θα πληρωθεί αρκετά με αποτέλεσμα είτε να μην ξαναβγάλει τραγούδι είτε να βγάλει ένα απόλυτα εμπορικό κομμάτι το οποίο θα έχει γραφτεί για να είναι ευπεπτο.

 

Το τι μουσική θα μας δινουν το επιλέγουμε εμείς...ας επιλέξουμε λοιπόν να δισκεδάζουμε με κάτι που θα μας εξυψώση σαν ανθρώπους ανεξάρτητο απο το είδος μουσικής και όχι με κάτι ώστε να δούμε μπουτάκι βυζάκι κλπ....

Μην μπλέκεις το ποιοτικό με το κερδοφόρο. Όχι μόνο στην μουσική αλλά γενικότερα υπάρχουν άπειρα παραδείγματα ότι αυτά τα δυο δεν ταυτίζονται πάντα.

 

Και επιτέλους πως βγαίνει αυτό το αυθαίρετο συμπέρασμα ότι επειδή στον ελεύθερο χρόνο μου γουστάρω σκυλάδικα, δεν ξέρω ποιος είναι ο Καβάφης, δεν έχω άλλα ακούσματα, δεν διαβάζω βιβλία, το παίζω αληταρία, ξυπνάω και κοιμάμαι με Τερλέγκα, βγαίνω μόνο για να πάρω μάτι στα κλαμπ, κυκλοφορώ με γαρίφαλο στ' αυτί και άλλα όμορφα.

 

Λοιπόν άντε...πάω να ακούσω Πανταζή τώρα....τα λέμε...

Καλή ακρόαση

[slygeo87]

Απλά νομίζω ότι το τι θα ακούσεις για λίγο για να περάσεις καλά δεν σε επηρεάζει τόσο πολύ, that's all.

 

Εδώ είναι που τα χαλάμε.Δε μπορώ πραγματικά να καταλάβω πως γίνεται ένας άνθρωπος που έχει όλα τα καλά να λέει θα πάω να διασκεδάσω στο Καρρά.Εγωϊσμό δεν έχει;Γιατί δε θέτει υψηλότερα standards στο τρόπο που θα επιλέξει να διασκεδάσει;Δε τον υποτιμάει αυτό ως άνθρωπο;Δε σου λέω να ακούσεις ροκ/τζαζ/χιπ χοπ/σορολοπ αλλά δεν υπάρχει κάτι διαφορετικό;Κάτι πιο χαλαρό ας πούμε;Πάνε σε ένα ρεμπετάδικο βρε αδερφέ...απλά Ελληνική με Ελληνική μουσική διαφέρει.Άλλο Τσιτσάνης άλλο Γονίδης.

[Praetorianos]

Εδώ είναι που τα χαλάμε.Δε μπορώ πραγματικά να καταλάβω πως γίνεται ένας άνθρωπος που έχει όλα τα καλά να λέει θα πάω να διασκεδάσω στο Καρρά.Εγωϊσμό δεν έχει;Γιατί δε θέτει υψηλότερα standards στο τρόπο που θα επιλέξει να διασκεδάσει;Δε τον υποτιμάει αυτό ως άνθρωπο;Δε σου λέω να ακούσεις ροκ/τζαζ/χιπ χοπ/σορολοπ αλλά δεν υπάρχει κάτι διαφορετικό;Κάτι πιο χαλαρό ας πούμε;Πάνε σε ένα ρεμπετάδικο βρε αδερφέ...απλά Ελληνική με Ελληνική μουσική διαφέρει.Άλλο Τσιτσάνης άλλο Γονίδης.

Κοίτα φαντάζομαι κι εσύ έχεις πιάσει τον εαυτό σου να διαβάζεις μια βραδιά ένα legendary topic στο Μπλα Μπλα ενώ κάλλιστα θα μπορούσες να διαβάσεις λίγο ποίηση. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχασες τον εγωισμό σου ή ότι έχεις χαμηλά standard.

 

Με την ίδια λογική είναι σαββατόβραδο, έχετε μαζευτεί μεγάλη παρέα και θέλετε να βγείτε κάπου να περάσετε καλά. Το ιδανικό θα ήταν να οργανώσετε βραδιά ποίησης ή να μαζευτείτε όλοι μαζί και να κάνετε συζήτηση για τα υπαρξιακά σας. Το δεύτερο πόσες φορές να το κάνεις? Ε για τέτοιες καταστάσεις κανονίζεις να βγεις σε σκυλάδικο να τα σπάσετε, να πιείτε λίγο να περάσετε καλά να δεις και λίγο κόσμο και κανα κοριτσούδι που χτυπιέται. Δεν το βρίσκω τόσο τραγικό.

[-nick-]

Το "τα πάντα" σημαίνει "τα πάντα".

Δεν έχω δηλαδή κάποια ιδιαίτερη προτίμηση σε ένα είδος μουσικής και θεωρώ ότι όλα τα είδη έχουν κάποια καλά τραγούδια και κάποια άσχημα. Έτσι όταν πέσω σε ένα οποιοδήποτε ωραίο τραγούδι, το ακούω, το κατεβάζω και στο pc και είμαι κομπλε. Είτε μιλάμε για Γονίδη είτε μιλάμε για Beethoven ακούω ότι μου αρέσει από αυτά που έχουν δημιουργήσει. Δεν κολλάω ούτε στον Γονίδη ούτε στον Beethoven ακούω και τους δύο εφόσον όμως έχουν κάποιο έργο που με ελκύει. Είναι δηλαδή καλλιτεχνικό το θέμα και αισθητικό, όχι ιδεολογικό. Αυτό θα πει και μουσική παιδεία ε πρέπει να έχεις διάφορα ακούσματα. Κρατάς όμως αυτά που σε εκφράζουν.

Αυτό σημαίνει τα πάντα!

 

Το τα πάντα δηλ. σημαίνει ότι μπορεί και να ακούσεις πειραματική ηλεκτρονική(Autechre) ή αιθιοπική jazz (Mulatu Astatke) ?

 

Με την ίδια λογική είναι σαββατόβραδο, έχετε μαζευτεί μεγάλη παρέα και θέλετε να βγείτε κάπου να περάσετε καλά. Το ιδανικό θα ήταν να οργανώσετε βραδιά ποίησης ή να μαζευτείτε όλοι μαζί και να κάνετε συζήτηση για τα υπαρξιακά σας. Το δεύτερο πόσες φορές να το κάνεις? Ε για τέτοιες καταστάσεις κανονίζεις να βγεις σε σκυλάδικο να τα σπάσετε, να πιείτε λίγο να περάσετε καλά να δεις και λίγο κόσμο και κανα κοριτσούδι που χτυπιέται. Δεν το βρίσκω τόσο τραγικό.

 

Υπάρχουν και άλλες εναλλακτικές. Π.χ κάποιο καλό Reggae party, η κάποιο club που να παίζει 'σωστή' ηλεκτρονική μουσική κλπ

[BaLsAmoMenos]

Ε για τέτοιες καταστάσεις κανονίζεις να βγεις σε σκυλάδικο να τα σπάσετε, να πιείτε λίγο να περάσετε καλά να δεις και λίγο κόσμο και κανα κοριτσούδι που χτυπιέται. Δεν το βρίσκω τόσο τραγικό.

 

 

Το βρισκεις ομως λιγακι τραγικο. Φαντασου εμεις ποσο τραγικο το βλεπουμε.

[katerina_a_86]

Το να βγάζεις συμπέρασμα για κάποιον με βάσει τα μουσικά του γούστα είναι αντίληψη δημοτικού τουλάχιστον. Όπως και το να τη λες σε κάποιον για τις μουσικές του προτιμήσεις, λες και πρόκειται για ποδόσφαιρο.

 

Διαφωνώ εντελώς, γιατί δηλαδή η προτίμηση σε όπως η μουσικη κάτι να μην αποτελεί αρκετό στοιχείο για τον χαρακτήρα κάποιου?

Ως προς να του την λες όντως δεν έχει νόημα. Σαν να λες σε έναν χαζο ότι είναι χαζος.

 

και με την ελάχιστη πείρα που έχω από μπουζουκοκαταστάσεις, πιστεύω πως στα μπουζούκια πάει κανείς για λόγους που δεν έχουν τόσο να κάνουν με την απόλαυση της μουσικής. Ή τέλος πάντων η μουσική δεν είναι από τους βασικούς λόγους. Πάλι μπορεί να κάνω και λάθος.

 

Αν είναι έτσι όσοι πάνε και υπερασπίζονται αυτή την μουσική είναι εντελώς καραγκιόζηδες. Αν και δεν νομίζω να πολυισχύει, σε πολλούς βλάχους αρέσουν πραγματικά.

[Physics_Rulez]

Το να βγάζεις συμπέρασμα για κάποιον με βάσει τα μουσικά του γούστα είναι αντίληψη δημοτικού τουλάχιστον.

 

Γιατί όχι; Δεν σου δίνει στοιχεία για το χαρακτήρα κάποιου;

Όταν βλέπεις ένα πίνακα ζωγραφικής καταλαβαίνεις πράγματα για το χαρακτήρα του ζωγράφου; ή μήπως όχι; Τα παιδάκια του δημοτικού μάλλον δε θα καταλάβαιναν. Για μένα είναι το ίδιο πράγμα.

[Praetorianos]

Νόμοι :

 

1.Όποιος ακούει μπουζουκοτράγουδα είναι άξεστος και βλάχος.

2.Όποιος ακούει ελληνική pop είναι χαζός.

3.Όποιος ακούει έντεχνοτέτοια συστηματικά είναι συναισθηματικά ανώριμος.

 

Έβαλα.

Πάντως τα πιστεύω αυτά.

Έτσι κρίνω τους άλλους με βάση την μουσική.

Ως προς να του την λες όντως δεν έχει νόημα. Σαν να λες σε έναν χαζο ότι είναι χαζος.

Αν είναι έτσι όσοι πάνε και υπερασπίζονται αυτή την μουσική είναι εντελώς καραγκιόζηδες. Αν και δεν νομίζω να πολυισχύει, σε πολλούς βλάχους αρέσουν πραγματικά.

 

Δίκιο έχεις.

[katerina_a_86]

Δίκιο έχεις.

 

Άφιερομένο απο μια κομπλεξικιά στους διαφορετικούς με επίπεδο.

 

Κι ένα για τους λάτρεις του πλούσιου ελληνικού ποπ από μια εξαίρετη καλλιτέχνιδα

http://www.youtube.com/watch?v=edw1_dV4XO4

το ακούω και ανατριχιάζω

 

Όταν η υποκουλτούρα βαφτίζεται διαφορετικότητα για να ικανοποιήσουμε την βλαχιά που μας διέπει μου έρχεται να ξεράσω.

[million_voices]

παντως επειδη εχουμε παψει να επικοινωνουμε ουσιαστικα, εχουμε εφευρει αλλους τροπους για να αναγνωριζουμε τους συμβατους με εμας

 

ok lets play the fuc**** game

[thanocaster]

...Όταν η υποκουλτούρα βαφτίζεται διαφορετικότητα για να ικανοποιήσουμε την βλαχιά που μας διέπει μου έρχεται να ξεράσω.

 

Αλήθεια, ποιο είναι το όριο που χωρίζει την υποκουλτούρα με την κουλτούρα, και από εκεί και πέρα, ποιο είναι το όριο που χωρίζει την κουλτούρα από την υπερκουλτούρα; Φαντάζομαι ότι το πρώτο όριο βρίσκεται κάπου στον πάτο των ακουσμάτων σου, ενώ το δεύτερο στο ταβάνι τους...

 

Η μουσική είναι ό,τι υπάρχει ανάμεσα σε διασκέδαση και ψυχαγωγία. Τώρα, το αν την βλέπεις μονόμπαντα και ακούς ή μονο Pink Floyd ή μόνο Ζαφείρη Μελά δεν είναι κάτι για το οποίο θα απολογηθείς. Ούτως ή άλλως μπορεί η μουσική να είναι η διασκέδασή σου, και ο κινηματογράφος ή η ζωγραφική η ψυχαγωγία σου. Δεν θα σε χαρακτηρίσει σαν άνθρωπο. Για παράδειγμα, αν μιλάγαμε για ζωγραφική ή γλυπτική οι περισσότεροι δεν θα είχαμε τί να πούμε ή θα λέγαμε κοτσάνες μεγατόνων. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι περισσότεροι εδώ μέσα είναι άξεστοι βλάχοι που κατέβηκαν από τις στάνες επειδή δεν ξέρουν τον Ρενουάρ ή τον Γιαννούλη Χαλεπά. Γιατί να είναι η μουσική αυτή που θα το καθορίσει;

 

ΥΓ> Δεν μας έχεις πει τί ακούς εσύ, και τί θεωρείς ποιοτικό...

ΥΓ2> Μια από τις βασικές έννοιες της μουσικής είναι να μην έχεις τοίχους στο μυαλό σου.

[Ceridwen]

Διαφωνώ εντελώς, γιατί δηλαδή η προτίμηση σε όπως η μουσικη κάτι να μην αποτελεί αρκετό στοιχείο για τον χαρακτήρα κάποιου?

 

Όχι, δεν μπορεί η προτίμηση σε κάτι, (εκτός αν είναι σε 8χρονα αγόρια ) να μας δείξει τίποτα πέρα από το γούστο του άλλου. Με το οποίο είτε συμφωνείς είτε όχι.

Α, και η βλαχιά (όπως πολύ κομψά είπες) δεν είναι στοιχείο του χαρακτήρα.

 

Όταν βλέπεις ένα πίνακα ζωγραφικής καταλαβαίνεις πράγματα για το χαρακτήρα του ζωγράφου; ή μήπως όχι;

 

 

Χμ. Είσαι σε μια πινακοθήκη και κοιτάς έναν πίνακα και όντως ίσως να καταλάβεις και κάποια πράγματα για τον καλλιτέχνη. Δεν νομίζω να είναι ο χαρακτήρας του αλλά μάλλον το state of mind του την ώρα που ζωγράφιζε. Εσύ όμως δεν λες καν αυτό αλλά ότι θα καταλάβεις τον χαρακτήρα το δικό μου που κάθομαι δίπλα και κοιτάζω τον ίδιο πίνακα.

 

Τα μπουζούκια τα θεωρώ από τις χειρότερες κατάντιες όταν πρόκειται για διασκέδαση και μου είναι αδιανόητο ότι μπορεί κάποιος να περάσει καλά εκεί. Έχω φίλους και συγγενείς που έχουν πάει ή πηγαίνουν και έχουν περάσει καλά. Πιστέψτε με είναι καλοί άνθρωποι.

[BaLsAmoMenos]

Έχω φίλους και συγγενείς που έχουν πάει ή πηγαίνουν και έχουν περάσει καλά. Πιστέψτε με είναι καλοί άνθρωποι.

 

Yeah, right.

[katerina_a_86]

Αλήθεια, ποιο είναι το όριο που χωρίζει την υποκουλτούρα με την κουλτούρα, και από εκεί και πέρα, ποιο είναι το όριο που χωρίζει την κουλτούρα από την υπερκουλτούρα; Φαντάζομαι ότι το πρώτο όριο βρίσκεται κάπου στον πάτο των ακουσμάτων σου, ενώ το δεύτερο στο ταβάνι τους...

 

Όχι, μερικά πράγματα μπορούν να είναι αντικειμενικά σε κάποιο βαθμό.

Σαφως και δεν μπορούμε να βάλουμε όρια αλλά αν κάποιος μου πει ότι η άτζελα είναι κουλτούρα θα γελάσω.

 

Η μουσική είναι ό,τι υπάρχει ανάμεσα σε διασκέδαση και ψυχαγωγία. Τώρα, το αν την βλέπεις μονόμπαντα και ακούς ή μονο Pink Floyd ή μόνο Ζαφείρη Μελά δεν είναι κάτι για το οποίο θα απολογηθείς. Ούτως ή άλλως μπορεί η μουσική να είναι η διασκέδασή σου, και ο κινηματογράφος ή η ζωγραφική η ψυχαγωγία σου. Δεν θα σε χαρακτηρίσει σαν άνθρωπο.

 

Φυσικά και θα σε χαρακτηρίσει σαν άνθρωπο, αφού ο τρόπος διασκέδασης δείχνει πολλά για τον χαρακτήρα κάποιου.

 

Για παράδειγμα, αν μιλάγαμε για ζωγραφική ή γλυπτική οι περισσότεροι δεν θα είχαμε τί να πούμε ή θα λέγαμε κοτσάνες μεγατόνων. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι περισσότεροι εδώ μέσα είναι άξεστοι βλάχοι που κατέβηκαν από τις στάνες επειδή δεν ξέρουν τον Ρενουάρ ή τον Γιαννούλη Χαλεπά. Γιατί να είναι η μουσική αυτή που θα το καθορίσει;

 

Κοίτα προσωπικά νιώθω πράγματι άξεστη που δεν ξέρω από ζωγραφική και ποιήση.

Όμως ακόμα και σε αυτόν τον τομέα υπάρχει διάκριση :

πχ ως προς την λογοτεχνια κάποιο διαβάζουν το "απάτησα τον εραστή μου" της "σούλας κατινίδου" που το διαφημίζει στο alter και άλλοι διαβάζουν Ελύτη.

 

Οι τέχνες αυτές δεν είναι τόσο διαδεδομένες στον κόσμο όπως η μουσική αλλά και γι αυτές η αντίληψη που έχει ο καθένας αποτελεί κριτήριο βλαχιάς.

Η μουσική όμως, που και ο καθένας είναι πιο κοντά και έχει άποψη είναι εύκολο να δείξει το επίπεδο και στοιχεία για τον χαρακτήρα κάποιου.

 

Εξάλλου μπορείς να το παρατηρήσεις και μόνος σου στα άτομα γύρω σου.

 

ΥΓ2> Μια από τις βασικές έννοιες της μουσικής είναι να μην έχεις τοίχους στο μυαλό σου.

 

Όχι, αυτό είναι μια από τις βασικές έννοιες της λογικής.

Αφού λοιπόν μιλάς για τοίχους ας το πάμε στα άκρα:

πες μου αν αυτό σου φαίνεται ποιοτικό κομμάτι

http://www.youtube.com/watch?v=8lpSvwQF6R4

 

αν απαντήσεις όχι τότε : είσαι στενόμυαλος και έχεις τοίχους στο μυαλό σου.

αν απαντησεις ναι τότε : ...

[Cristina]

Ας περάσουμε στην πράξη μετά από τόση ανάλυση.

 

Ας πει ο καθένας τι αγαπάει να ακούει, με τί τη βρίσκει, με τί διασκεδάζει και οι υπόλοιποι να του κάνουν το ψυχολογικό του πορτραίτο βάσει μουσικής.

 

Θα έχει ενδιαφέρον.