Περιεχομενο της φιλοπατριας σημερα.

[Chris_85]

Πατρις-θρησκεια-οικογενεια.. Τάξις και ασφαλεια.. ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΣΜΟΣ

 

welcome to 2009

[elven]

Δηλαδή πρέπει να είσαι ή στο ένα άκρο ή στο άλλο;

[insomniaK]

Προσωπικά δε σε θεωρώ ακραιφνή, τηρείς πιστά αυτά με τα οποία έχει γαλουχηθεί η ανθρωπότητα τα τελευταία 5-6.000+ χρόνια, δεν είναι δικό σου το λάθος, αλλά της παρεχόμενης παιδείας.

[Lucifer]

Αυτό που είπες αρκεί.

 

Όπως επίσης πολύ καλή απάντηση έδωσε και ο Pablo_Hasan. Μακάρι να απαντήσει κάποιος.

 

Για τα φθηνά και ανούσια προοδευτιλίκια δεν αξίζει να πούμε περισσότερα. Έχουμε πάθει ανοσία.

 

Πατρίδα... Ποιος νοιάζεται για την πατρίδα...Και αν καεί η μισή Πελλοπόνησος και η Στερεά Ελλάδα? Θα μεταναστεύσουμε, σιγά το πρόβλημα.

Τι είναι οι γονείς τελικά? Δύο τυχαίοι άνθρωποι που έτυχε να μας φέρουν στον κόσμο χωρίς να είναι δική μας επιλογή. Ε, και τι έγινε? Θα πρέπει να τους τιμούμε ή να νοιώθουμε κάτι γιαυτούς? Μήπως υπερηφάνια? Ε, όχι! Πάει πολύ.

 

Αιντεεε...

 

Είσαι περήφανος για κάποιο επίτευγμά σου.

Εκτιμάς και επιβραβεύεις το επίτευγμα κάποιου άλλου.

 

Το να φέρω εις πέρας έναν στόχο ή μια φιλοδοξία μου, με κάνει περήφανο.

Το γεγονός πως ο Όμηρος έγραψε την Ιλιάδα, πως οι γονείς μου με αναθρέψανε με έναν τρόπο που εγώ θεωρώ αξιόλογο, το ότι η γκόμενά μου είναι όμορφη, το ότι η γάτα μου έχει ωραίο τρίχωμα και το ότι η Κρήτη έχει γαμάτες παραλίες, δεν είναι παράγοντες για να είμαι περήφανος.

 

Το γεγονός πως έτυχε και γεννήθηκα στην Ελλάδα δε σημαίνει πως είμαι περήφανος για πάρτη μου. Υπάρχουν πράγματα που αξιολογώ θετικά στην Ελλάδα και πράγματα που αξιολογώ αρνητικά. Το να είμαι περήφανος για τον τόπο καταγωγής μου είναι συνώνυμο με το να θεωρώ a priori πως τα αρνητικά δε θα επισκιάσουν ποτέ τα θετικά. Το γεγονός πως οι γονείς μου έκαναν το ίδιο πράγμα που κάνουν όλα τα θηλαστικά του πλανήτη μερικά μύρια χρόνια τώρα, δεν αρκεί για να νοιώθω το παραμικρό γι' αυτούς. Εκτός και αν ο Αυστριακός μυστακοφόρος κύριος που έκανε επτά παιδιά με την κόρη του αξίζει και αυτός τον de facto σεβασμό των παιδιών του επειδή είναι γονιός.

 

Από τον φίλο και τον γκόμενο μέχρι τους γονείς και τον θεό, όλοι κρίνονται και αξιολογούνται. Το αν αξίζουν το σεβασμό ή το σάλιο μας, είναι το δεύτερο σκέλος και η υπερηφάνεια είναι εννοιολογικά ανεξάρτητη από οτιδήποτε πέραν του εαυτού μας και των αυτοδύναμων επιτευγμάτων αυτού.

 

Σε κάλυψα;

[elven]

Προσωπικά δε σε θεωρώ ακραιφνή, τηρείς πιστά αυτά με τα οποία έχει γαλουχηθεί η ανθρωπότητα τα τελευταία 5-6.000+ χρόνια, δεν είναι δικό σου το λάθος, αλλά της παρεχόμενης παιδείας.

 

Σε μένα πάει αυτό;

Τελικά μάλλον δεν κατάλαβα τι εννοείτε με το περήφανος

[Pablo_Hasan]

 

Σε κάλυψα;

εμενα προσωπικα οχι,

 

η προσωπικοτητα σου δημιουργηθηκε δεχομενος ερεθισματα απο τον τοπο και τον τροπο που γεννηθηκες και μεγαλωσες.

Εστω και τυχαια (ή χωρις να τα εχεις επιλεξει) αυτα ειναι κομματια του εαυτου σου και αν τα περιφρoνεις, περιφρoνεις τον ιδιο σου τον εαυτο. Εκει ανηκουν ολα, και τα αρνητικα και τα θετικα.

[Lucifer]

εμενα προσωπικα οχι,

 

η προσωπικοτητα σου δημιουργηθηκε δεχομενος ερεθισματα απο τον τοπο και τον τροπο που γεννηθηκες και μεγαλωσες.

Εστω και τυχαια (ή χωρις να τα εχεις επιλεξει) αυτα ειναι κομματια του εαυτου σου και αν τα περιφρoνεις, περιφρoνεις τον ιδιο σου τον εαυτο. Εκει ανηκουν ολα, και τα αρνητικα και τα θετικα.

 

Δε διαφωνώ καθόλου μαζί σου εδώ. Δεν περιφρονώ τίποτα, ούτε τα καλά, ούτε τα κακά, σε κανένα ζήτημα, πόσο μάλλον όταν αναφερόμαστε σε θεμελιώδεις συνθήκες διαμόρφωσης της προσωπικότητας. Απλώς θεωρώ πως η χρήση του όρου "περηφάνεια" είναι αδόκιμη. Αγαπάω την Ελλάδα, την Αθήνα, τη γειτονιά μου κτλ παράφορα. Αλλά όχι αποκλειστικά και όχι επειδή είμαι Έλληνας/Αθηναίος/Αγιοπαρασκευιώτης. Αγάπη, οικειότητα, νοσταλγία και βάλε κι άλλα -αλλά όχι περηφάνεια. Την περηφάνεια την έχω συνδέσει με επιτεύγματα, με κατακτήσεις, με πλήρωση φιλοδοξίας, με κεκτημένα κάθε είδους. Το να είμαι Έλληνας, δεν υπάγεται σε κάτι από αυτά.

[De@th L0rd]

Θα πρεπε να δείτε το σχετικό thread στο thelab το οποίο μου θύμισε προπαγανδιστικό βιβλίο του δημοτικού.Εκεί να δείς μύλος.Περήφανοι χριστινοί,περήφανοι έλληνες, περήφανοι όλοι μαζί με σημαία το χριστιανισμό και τα κανόνια.Απλά έλεος δεν έκανα καν το κόπο να γράψω εκεί γιατί ήταν λές και έγραφα στο φόρουμ της λευκής δύναμης και της σιδερένιας νεολαίας...

[Pablo_Hasan]

Δε διαφωνώ καθόλου μαζί σου εδώ. Δεν περιφρονώ τίποτα, ούτε τα καλά, ούτε τα κακά, σε κανένα ζήτημα, πόσο μάλλον όταν αναφερόμαστε σε θεμελιώδεις συνθήκες διαμόρφωσης της προσωπικότητας. Απλώς θεωρώ πως η χρήση του όρου "περηφάνεια" είναι αδόκιμη. Αγαπάω την Ελλάδα, την Αθήνα, τη γειτονιά μου κτλ παράφορα. Αλλά όχι αποκλειστικά και όχι επειδή είμαι Έλληνας/Αθηναίος/Αγιοπαρασκευιώτης. Αγάπη, οικειότητα, νοσταλγία και βάλε κι άλλα -αλλά όχι περηφάνεια. Την περηφάνεια την έχω συνδέσει με επιτεύγματα, με κατακτήσεις, με πλήρωση φιλοδοξίας, με κεκτημένα κάθε είδους. Το να είμαι Έλληνας, δεν υπάγεται σε κάτι από αυτά.

χαιρομαι που τουλαχιστον ανεφερες την αγαπη, γιατι εχουμε φτασει στο σημειο να αμφισβητουμε ακομα και αυτο...

Για εμενα η περηφανεια ειναι στην ιδια κατηγορια αρετων, οπως η αξιοπρεπεια και η αυτοεκτιμηση.

[liopyr]

Θα πρεπε να δείτε το σχετικό thread στο thelab το οποίο μου θύμισε προπαγανδιστικό βιβλίο του δημοτικού.Εκεί να δείς μύλος.Περήφανοι χριστινοί,περήφανοι έλληνες, περήφανοι όλοι μαζί με σημαία το χριστιανισμό και τα κανόνια.Απλά έλεος δεν έκανα καν το κόπο να γράψω εκεί γιατί ήταν λές και έγραφα στο φόρουμ της λευκής δύναμης και της σιδερένιας νεολαίας...

 

Eγω εκανα τον κοπο να γραψω, ηταν σιγουρα ο τελευταιος μου κοπος στο εν λογω forum.

Aλλα ας μην το αναπτυξουμε εδω το συγκεκριμενο θεμα.

[ClouD]

Α γι' αυτό ψήθηκες με το τρίπτυχο...

[BaLsAmoMenos]

Θα πρεπε να δείτε το σχετικό thread στο thelab το οποίο μου θύμισε προπαγανδιστικό βιβλίο του δημοτικού.Εκεί να δείς μύλος.Περήφανοι χριστινοί,περήφανοι έλληνες, περήφανοι όλοι μαζί με σημαία το χριστιανισμό και τα κανόνια.Απλά έλεος δεν έκανα καν το κόπο να γράψω εκεί γιατί ήταν λές και έγραφα στο φόρουμ της λευκής δύναμης και της σιδερένιας νεολαίας...

 

Eγω εκανα τον κοπο να γραψω, ηταν σιγουρα ο τελευταιος μου κοπος στο εν λογω forum.

Aλλα ας μην το αναπτυξουμε εδω το συγκεκριμενο θεμα.

 

 

Γι'αυτο καθιστε εδω στο αναρχοφρουμ οπου σας παιρνει να λετε τις ασυναρτισιες σας.

[Teaser]

Πατρις-θρησκεια-οικογενεια.. Τάξις και ασφαλεια.. ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΣΜΟΣ

 

welcome to 2009

Ποιος έκλασε?

 

Είσαι περήφανος για κάποιο επίτευγμά σου.

Εκτιμάς και επιβραβεύεις το επίτευγμα κάποιου άλλου.

 

Το να φέρω εις πέρας έναν στόχο ή μια φιλοδοξία μου, με κάνει περήφανο.

Το γεγονός πως ο Όμηρος έγραψε την Ιλιάδα, πως οι γονείς μου με αναθρέψανε με έναν τρόπο που εγώ θεωρώ αξιόλογο, το ότι η γκόμενά μου είναι όμορφη, το ότι η γάτα μου έχει ωραίο τρίχωμα και το ότι η Κρήτη έχει γαμάτες παραλίες, δεν είναι παράγοντες για να είμαι περήφανος.

 

Το γεγονός πως έτυχε και γεννήθηκα στην Ελλάδα δε σημαίνει πως είμαι περήφανος για πάρτη μου. Υπάρχουν πράγματα που αξιολογώ θετικά στην Ελλάδα και πράγματα που αξιολογώ αρνητικά. Το να είμαι περήφανος για τον τόπο καταγωγής μου είναι συνώνυμο με το να θεωρώ a priori πως τα αρνητικά δε θα επισκιάσουν ποτέ τα θετικά. Το γεγονός πως οι γονείς μου έκαναν το ίδιο πράγμα που κάνουν όλα τα θηλαστικά του πλανήτη μερικά μύρια χρόνια τώρα, δεν αρκεί για να νοιώθω το παραμικρό γι' αυτούς. Εκτός και αν ο Αυστριακός μυστακοφόρος κύριος που έκανε επτά παιδιά με την κόρη του αξίζει και αυτός τον de facto σεβασμό των παιδιών του επειδή είναι γονιός.

 

Από τον φίλο και τον γκόμενο μέχρι τους γονείς και τον θεό, όλοι κρίνονται και αξιολογούνται. Το αν αξίζουν το σεβασμό ή το σάλιο μας, είναι το δεύτερο σκέλος και η υπερηφάνεια είναι εννοιολογικά ανεξάρτητη από οτιδήποτε πέραν του εαυτού μας και των αυτοδύναμων επιτευγμάτων αυτού.

 

Σε κάλυψα;

Με κάλυψες, με την έννοια ότι κατανόησα επαρκώς την άποψη αυτή.

 

Πάντως, κάτι ανάλογο είπα και εγώ πιο πάνω απευθυνόμενος στη Garnele. Είναι η "άλλη" άποψη και τη σέβομαι.

Μου είναι δύσκολο όμως να υιοθετήσω ότι οι άνθρωποι μπορούν να λειτουργούν, να σκέφτονται και να αισθάνονται τόσο εγωκεντρικά.

Γενικά, αφού υπάρχει επικοινωνία, αληλεπίδραση και σχέση με έναν άνθρωπο νομιζω ότι αιθανόμαστε και οι ίδιοι ωραία και "ανεβασμένοι" όταν αυτός καταφέρει να επιτύχει κάτι πολύ σημαντικό.

Κάπως έτσι, νομίζω, αισθανόμαστε και για τον τόπο με τον οποίο έχουμε αναπτύξει δεσμούς.

 

Δεν επιμένω, υπάρχουν άνθρωποι που λειτουργούν πέρα από τα συνηθισμένα και την αναμενόμενη συμπεριφορά ενός τυχαίου ανθρώπου. Γιαυτό και δέχομαι την άποψη σου.

[Lucifer]

αιθανόμαστε και οι ίδιοι ωραία και "ανεβασμένοι" όταν αυτός καταφέρει να επιτύχει κάτι πολύ σημαντικό.

Κάπως έτσι, νομίζω, αισθανόμαστε και για τον τόπο με τον οποίο έχουμε αναπτύξει δεσμούς.

 

Συμφωνώ. Περήφανοι δε θεωρώ πως μπορούμε να αισθανόμαστε, ωραία και στοργικά και ενθουσιώδεις και ερωτευμένοι και ξέχειλοι εκτίμησης, ναι. Το πολύ να αισθάνεσαι περήφανος που έχεις στενό δεσμό με έναν αξιόλογο άνθρωπο τον οποίο και έχτισες και δεν έτυχε να υφίσταται.

[ClouD]

Χαρά στην υπομονή σου.