Περιεχομενο της φιλοπατριας σημερα.

[Lucifer]

Όντας Άγγλος φιλόπατρις ή όντας offtopic;

[nickarmy]

στην αγγλια πιστευω οτι δυνοντε ποιο πολλές ευκεριες και δυνατοτητες απο την ελλάδα

και πολύ άλλη απο το σχολειο μου θα ήθελαν που ξέρω τις αντιλυψεις τους κτλ..

[insomniaK]

Δεν ενοώ εσένα με την κατεστραμένη εξαίρεση, μη φοβάσαι, αλλά αναφέρομαι σε ανθρώπους που λόγω προβλημάτων οποιουδήποτε είδους, έχουν απομακρυνθεί από τα πάντα και τους πάντες μη έχοντας ενδιαφέροντα και αξίες έχοντας ως μόνη απασχόληση να παλεύουν αποκλειστικά για την επίλυση τους.

 

Καταλαβαίνω τι λες στα υπόλοιπα. Ουσιαστικά, όποτε νιώθεις περηφάνεια την αντλείς από δικά σου επιτεύγματα ή και από άλλους όταν όμως έχεις βοηθήσει για να τα πραγματοποιήσουν.

Έχει κάποια βάση αυτό, γιατί λες ουσιαστικά ότι "εγώ δεν παίρνω αξία όταν κάποιος κοντινός μου άνθρωπος πετυχαίνει κάτι, εκτός αν τον έχω βοηθήσει" Λίγο εγωκεντρικό βέβαια, αλλά εχει βάση και μάλιστα γερή. Όμως είναι κάτι το ιδανικό, δεν το συναντούμε συχνά, γιατί όλοι μας θέλουμε να παίρνουμε κάτι από τη δόξα και τη λαμπρότητα των δικών μας και των ομάδων στις οποίες ανήκουμε. Άσχετα αν δεν προσφέραμε ποτέ τίποτα.

 

Βρε bodger, μιλάς για "κοινές ομάδες που ανήκουμε", αλλά λίγο παραπάνω η γαρίδα έχει ήδη σημειώσει με το παράδειγμα της μη επιλογής να γεννηθεί στη Σαλόνικα από γονείς ουράνιο τόξο. Και αν μου επιτρέπει να το κάνω νιανιά σύμφωνα με τη δική μου οπτική γωνία, δεν υπάρχει λόγος να είμαστε υπερήφανοι για πράγματα που μας έτυχαν. Εγώ έτυχα να γεννηθώ. Ο τόπος της γέννησης μου έτυχε να είναι το περιστέρι αττικής. Έτυχε να μην "οξεία" πνευματικόητα της Μπεζεντάκου. Αυτά τα 3 με κατατάσσουν στους Έλληνες Περιστεριώτες, μη χαζούς. Ουπς και ποια είναι η δική μου συμμετοχή σε αυτό, ΚΑΜΙΑ! (εδώ που το σκέφτομαι από τη γέννηση έχω να πάω στο περιστέρι.)

 

Νοιώθω όμορφα με τα καλόπαιδα που έπαιζα μπάσκετ στο σχολείο μου. Νοιώθω περήφανος που χρησιμοποίησα την όποια πνευματική/υλική προίκα για να καταφέρω ένα δικό μου επίτευγμα κλπ.

 

Κάποια από αυτά υπάρχουν στο χώρο που λέγεται Ελλάδα, κάποια (τα περισσότερα) είναι έξω από την Ελλάδα. Σε αυτό που θέλωνα καταλήξω είναι πως η πατρίδα είναι μία από αυτές τις ανθρώπινες επινοήσεις που ουσιαστικά δεν υπάρχει λόγος για να είμαστε υπερήφανοι...

[Pablo_Hasan]

Κάποια από αυτά υπάρχουν στο χώρο που λέγεται Ελλάδα, κάποια (τα περισσότερα) είναι έξω από την Ελλάδα. Σε αυτό που θέλωνα καταλήξω είναι πως η πατρίδα είναι μία από αυτές τις ανθρώπινες επινοήσεις που ουσιαστικά δεν υπάρχει λόγος για να είμαστε υπερήφανοι...

λυπάμαι αλλα είσαι πολύ κενός, άμα δεν μπορείς να νοιώθεις όμορφα για τον τόπο που προέρχεσαι τι αυτοεκτίμηση μπορεί να έχεις;

[@@sos@@]

Σε αυτό που θέλωνα καταλήξω είναι πως η πατρίδα είναι μία από αυτές τις ανθρώπινες επινοήσεις που ουσιαστικά δεν υπάρχει λόγος για να είμαστε υπερήφανοι...

Και που τελικά η επινόηση αυτή υποττάσσεται σε θεσμούς εγκαθιδρυμένους από τους "προγόνους " της κοινότητας αυτής .

 

 

ΕDIT Kαλό σου ταξίδι Γιάννη ...

[insomniaK]

 

λυπάμαι αλλα είσαι πολύ κενός, άμα δεν μπορείς να νοιώθεις όμορφα για τον τόπο που προέρχεσαι τι αυτοεκτίμηση μπορεί να έχεις;

κι εγώ που νόμιζα ότι είμαι λίγο κενός. πάντως για το περιστέρι, σίγουρα δε νοιώθω όμορφα (δεν έχω βρεθεί καν εκεί σε ορίζοντα χρόνου που να θυμάμαι) και γενικά, οποιαδήποτε έννοια που μπορεί να έχει το "αυτό-" ως πρώτο συνθετικό την έχω υψηλότατη, ο μαλάκας ;=)

 

 

@ Pablo_Hasan, τι ορίζεις ως τόπο στη συγκεκριμένη περίπτωση και τι ως φιλοπατρία;

 

-> Το να νοιώθεις όμορφα στη χώρα υπηκοότητας σου, δε σε κάνει φιλοπάτρη.

[thanos-buzzzzy]

Ωραια συζητηση, για να δουμε. . .

[Lucifer]

-> Το να νοιώθεις όμορφα στη χώρα υπηκοότητας σου, δε σε κάνει φιλοπάτρη.

 

Αυτό, ενώ προσπάθησα να το προλάβω από το 2ο κιόλας post του thread, δε μασάει. Ωραίες αναμνήσεις και οικεία μέρη και γαμάουα καταστάσεις όλοι έχουμε ζήσει, δεν αρκεί να νοιώθεις το τάδε μέρος "σπίτι σου" για να είσαι φιλόπατρις. Υπάρχουν μπυραρίες στο Βερολίνο και μπαράκια στη Ρίγα και διαμερίσματα στη Βουδαπέστη που νοιώθω σα στο σπίτι μου, δε σημαίνει κάτι αυτό. Η φιλοπατρία εμπεριέχει την έννοια της πατρίδας, η οποία με τη σειρά της, δε νοείται απλώς σαν "τον τόπο καταγωγής" στο context αυτό. Εμπεριέχει στην ουσία της την εθνική υπερηφάνεια, και είναι ως εκ τούτου (κατά τη γνώμη μου) εντελώς ηλίθια έννοια και η ίδια.

[liopyr]

(εδώ που το σκέφτομαι από τη γέννηση έχω να πάω στο περιστέρι.)

Πίστεψέ με, επειδή περνάω συχνά (αναγκαστικά μέχρι να φτάσω Πετρούπολη), δεν χάνεις απολύτως τίποτα.

Να μη σου πω πως κερδίζεις και πολλά.

 

(εκτός και αν γουστάρεις Hyundai κίτρινο 850 άλογα, ηχοσύστημα αγορασμένο με στεγαστικό, και "υψηλού" επιπέδου γιομενάκια που έχουν μπερδέψει την μούρη με τα οπίσθιά τους και γνωρίζουν απ'εξω την γλώσσα των φιλικών μας τετράποδων)...

 

λυπάμαι αλλα είσαι πολύ κενός, άμα δεν μπορείς να νοιώθεις όμορφα για τον τόπο που προέρχεσαι τι αυτοεκτίμηση μπορεί να έχεις;

 

Μεγάλη.

 

Πως μπορείς να συσχετίσεις την αυτοεκτίμηση με την καταγωγή?

[ClouD]

Η έννοια ηλίθια.

 

Το κενό μετρήσιμο.

 

Το thread πατρίδα.

[liopyr]

Η έννοια ηλίθια.

 

Το κενό μετρήσιμο.

 

Το thread πατρίδα.

 

Γουάου, μπορώ να κάνω μπόλικες παραλλαγές στο από πανω, και όχι απλά να βγαίνει νόημα, αλλά να είναι και σωστό!

 

Η έννοια πατρίδα.

 

Το κενό μετρήσιμο.

 

Το thread ηλίθιο.

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Η έννοια μετρήσιμη.

 

Το κενό ηλίθιο.

 

Το thread πατρίδα.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 

Η έννοια ηλίθια.

 

Το κενό πατρίδα.

 

Το thread μετρήσιμο.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 

 

Επίσης οι πιο ψαγμένοι μπορούν να παίξουν κι αλλιώς:

 

Η πατρίδα κενή.

 

Η μέτρηση ηλιθότητα.

 

Η έννοια του thread.

 

[Chris_85]

Όμως, μια Ελλάδα τελευταία στην παιδεία, πρώτη στα ναρκωτικά και στις εκτρώσεις είναι επίσης απογοήτευση.

:shock:

[Pablo_Hasan]

 

κι εγώ που νόμιζα ότι είμαι λίγο κενός. πάντως για το περιστέρι, σίγουρα δε νοιώθω όμορφα (δεν έχω βρεθεί καν εκεί σε ορίζοντα χρόνου που να θυμάμαι) και γενικά, οποιαδήποτε έννοια που μπορεί να έχει το "αυτό-" ως πρώτο συνθετικό την έχω υψηλότατη, ο μαλάκας ;=)

 

 

@ Pablo_Hasan, τι ορίζεις ως τόπο στη συγκεκριμένη περίπτωση και τι ως φιλοπατρία;

 

-> Το να νοιώθεις όμορφα στη χώρα υπηκοότητας σου, δε σε κάνει φιλοπάτρη.

 

οντως κενος δεν μπορεις να εισαι λιγο ή πολυ, φαινεται οτι ξερεις τι εννοω.

 

Δεν καταλαβαινω τη λογικη για ποιον λογο να αγαπω τη χωρα μου, αφου ετυχε και γεννηθηκα εκει, το ιδιο μπορουμε να πουμε για τους γονεις μας. Δεν εχω λογο να τους αγαπω αφου αυτοι ετυχε να ειναι...

 

Τελος παντων, για εμενα αυτο ειναι φιλοπατρια να αγαπας την πατριδα σου να εισαι προθυμος να κανεις ο,τι μπορεις για αυτην.

[elven]

Eγώ που είμαι υπερήφανος Έλλην αλλά όχι υπερήφανος Νεο-έλλην τι να γράψω;

[Teaser]

Αυτό που είπες αρκεί.

 

Όπως επίσης πολύ καλή απάντηση έδωσε και ο Pablo_Hasan. Μακάρι να απαντήσει κάποιος.

 

Για τα φθηνά και ανούσια προοδευτιλίκια δεν αξίζει να πούμε περισσότερα. Έχουμε πάθει ανοσία.

 

Πατρίδα... Ποιος νοιάζεται για την πατρίδα...Και αν καεί η μισή Πελλοπόνησος και η Στερεά Ελλάδα? Θα μεταναστεύσουμε, σιγά το πρόβλημα.

Τι είναι οι γονείς τελικά? Δύο τυχαίοι άνθρωποι που έτυχε να μας φέρουν στον κόσμο χωρίς να είναι δική μας επιλογή. Ε, και τι έγινε? Θα πρέπει να τους τιμούμε ή να νοιώθουμε κάτι γιαυτούς? Μήπως υπερηφάνια? Ε, όχι! Πάει πολύ.

 

Αιντεεε...