Προς το περιεχόμενο

1 Εκατομύριο Ελληνες με καταθλιψη ....


zazik

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Δεν ειμαι σιγουρος για τα νουμερα του αρχικου ποστ,μου φαινονται λιγο υπερβολικα.Δε θελω βεβαια να αμφισβητησω τον καθηγητη σε καμια περιπτωση.Αυτο που θυμαμαι απο τοτε που διαβαζα ψυχιατρικη,ειναι οτι η καταθλιψη βρισκεται παντου γυρω μας.Συγκεκριμενα, 1 στους 10 ανθρωπους θα περασει καταθλιψη σε καποια φαση της ζωης του.Οχι οτι 1 στους 10 εχει ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ καταθλιψη.Ετσι και αλλιως παντως το νουμερο ειναι τεραστιο...

 

Στην καταθλιψη,εκτος απο τα γεγονοτα της ζωης (οπως διαζυγιο,θανατος αγαπημενου προσωπου,απολυση,οικονομικα προβληματα) συμβαλλει σε μεγαλο ποσοστο ο χαρακτηρας και η ψυχοσυνθεση του ατομου.Για αυτο το λογο δεν παθαινουν καταθλιψη ολοι οσοι χανουν ενα αγαπημενο προσωπο.Δεν αναφερομαι στη θλιψη η τη μελαγχολια που συνοδευουν τετοια περιστατικα,αλλα την κλινικη καταθλιψη που εχει πολυ πιο σοβαρα συμπτωματα...

  • Απαντ. 77
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
Δημοσ.

Η πλειοψηφια των στατιστικων ερευνων που γινονται απο ψυχολογους,κοπρολογους,μεσημεριανολογους,ραδιοφονικοεκπομπολογους κτλ και δημοσιευονται και δεκα καθε μερα στα μεσα μαζικης εξημερωσης ειναι για το φαλλο καβαλα.

Και αυτο γιατι οι τυποι που τις κανουν δεν εχουν τη παραμικρη ιδεα απο το πως να οργανωσουν μια σωστη διεξαγωγη ερευνας και κυριως να κανουν αξιοπιστη συμπερασματολογια.

Για καταθλιψη δε ξερω αλλα η καταβλακοχαζομαλακυνση ταλαιπωρει 9 στους 10 ελληνες οι οποιοι αγνοουν τα συμπτωματα...

Τα συμπτωματα ειναι οι 300 της βουλης, ο κουγιας και τα σφυριγματα απο τα κορακια που παιρνει ο ολυμπιακος.

Δημοσ.

Εμένα αυτή η έρευνα μου δείχνει ότι απλά ο Έλληνας δεν είναι για τα δύσκολα. Ντάξει ρε παιδιά, όλοι περνάμε δυσκολίες, άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να τα παρατάμε και να πέφτουμε σε κατάθλιψη κλπ. Στις έξω χώρες, (ας μιλήσω για Γερμανία που έχω πολύ κοντινό συγγενή μου) δουλεύουν από τις 7 πρωί ως τις 9 το βράδυ, και δεν γκρινιάζουν, όταν έχουν άδεια, δεν κάθονται στο σπίτι να κλαίνε την μοίρα τους, αλλά πηγαίνουν εκδρομές, ψυχαγωγούνται, "γουστάρουν την δουλική ζωή του" με λίγα λόγια... Κι εμείς εδώ, κοιτάμε πως θα γίνει να βγάλουμε περισσότερα δουλεύοντας λιγότερο, πως θα γελάσουμε τον διπλανό μας, και μετά πέφτουμε και σε κατάθλιψη γιατί δεν έρχεται το μάνα εξ' ουρανού...

 

 

more brainwash needed...

Δημοσ.
[απωθημενα]

ναι ενταξει......επειδη θα τους ξερεις ολους και θα λες καλημερα και καληνυχτα στους παντες γυρω σου? οταν θα σιχαθεις να βλεπεις τις ιδιες φατσες ομως και αρχισεις να πιστευεις οτι η ζωη σου επεσε σε ατερμονη λουπα...τοτε ποιος σε σωζει.....

 

..ασε που αν ειναι ψυχοπλακωμα η πρωτευουσα μιας σχεδον τριτοκοσμικης χωρας φαντασου τι θα ναι η επαρχια της.....[/απωθημενα]

 

ωρα για τα χαπακια μου :P

Έχεις ζήσει σε τέτοια κατάσταση? Επειδή το έχεις ως απωθημένο γιαυτό ρωτάω.

Πάντως δεν νομίζω ότι σε μια πόλη 30-40-50 χιλιάδων κατοίκων τίθεται θέμα να βλέπεις συνέχεια τις ίδιες φάτσες. Κατά πάσα πιθανότητα σε όλη σου τη ζωή δεν θα έχεις γνωρίσει ούτε το 1/4 αυτών. Δεν μίλησα για κανένα χωριό με 100 κατοίκους. Και διαφωνώ απόλυτα με το σκεπτικό ότι "αφού η πρωτεύουσα είναι κάπως, η επαρχία θα είναι (κάπως-x)". Δεν ξέρω αν κάποιος προτιμάει το mall, το μοναστηράκι και το πλαίσιο από το καθαρό περιβάλλον, την ησυχία, την καθημερινή επαφή με τους γείτονες, φίλους, γνωστούς κτλ.

 

αυτα τα πραγματα ειτε τα εχεις μεσα σου και σε οδηγουν καπου προς τα εκει ειτε οχι

 

δεν ειναι ουτε κολπακια που μπορεις να ακολουθησεις ουτε συνταγες

Δεν είπα κάτι αντίθετο. Πάντως πρέπει να το επιδιώκεις και σε κάποιο βαθμό, από μόνο του απόλυτα δεν μπορεί να έρθει.

Δημοσ.
Έχεις ζήσει σε τέτοια κατάσταση? Επειδή το έχεις ως απωθημένο γιαυτό ρωτάω.

Πάντως δεν νομίζω ότι σε μια πόλη 30-40-50 χιλιάδων κατοίκων τίθεται θέμα να βλέπεις συνέχεια τις ίδιες φάτσες. Κατά πάσα πιθανότητα σε όλη σου τη ζωή δεν θα έχεις γνωρίσει ούτε το 1/4 αυτών. Δεν μίλησα για κανένα χωριό με 100 κατοίκους. Και διαφωνώ απόλυτα με το σκεπτικό ότι "αφού η πρωτεύουσα είναι κάπως, η επαρχία θα είναι (κάπως-x)". Δεν ξέρω αν κάποιος προτιμάει το mall, το μοναστηράκι και το πλαίσιο από το καθαρό περιβάλλον, την ησυχία, την καθημερινή επαφή με τους γείτονες, φίλους, γνωστούς κτλ.

 

 

Δεν είπα κάτι αντίθετο. Πάντως πρέπει να το επιδιώκεις και σε κάποιο βαθμό, από μόνο του απόλυτα δεν μπορεί να έρθει.

 

'Εχωντας ζήσει σε πόλη 12.000 κατοίκων μέχρι τα 17 μου χρόνια η κατάσταση είναι όπως την περιγράφει ο φίλος δηλ. μια ατελείωτη επανάληψη.Υπάρχουν κι εκεί χειρότερα προβλήματα κ μάλιστα επικοινωνίας,βασιλεύουν ακραίες απόψεις,πολιτισμένη συμπεριφορά ελάχιστες φορές θα συναντήσεις και είσαι υποχρεωμένος να ξέρεις το καθένα με το παρατσούκλι του αλλιώς αν ρωτήσεις ποιός είναι ο "Τάτακους" σου λένε "που ζεις" .Προτιμάω κατά πολύ το αστικό περιβάλλουν και τη χαβούζα ή το χωριό των 1000 κατοίκων κ όχι κάτι ενδιάμεσο.Μπασταρδέματα χωριού με πόλη είναι ο χειρότερος συνδιασμός για μένα.B)

Δημοσ.

στην αμερικη ο ψυχολογος θεωρειται κατι φυσιολογικο,και η επισκεψη σε αυτον σαν μια

επισκεψη σε οδοντιατρο για καθαρισμο δοντιων.θα μου πειτε αλλες νοοτροπιες.

οσο για τους ελληνες μου κανει εντυπωση αυτος ο μεγαλος αριθμος,κυριως λογω της

αναισθησιας και του ζαμανφουτισμου που κουβαλαμε.:-)

Δημοσ.

εγώ μπορώ μόνο να σας πω τη δικιά μου προσωπική εμπειρία με την κατάθλιψη.

 

όντας παντρεμένος για 4 χρόνια και συζώντας για 8 με την πρώην γυναίκα μου ( χωρίσαμε προ 2μηνου και με ενα παιδί 3 χρονών)

ανάμεσα στης αιτίες του χωρισμού μας ίσως η μεγαλύτερη να ήταν η κατάθλιψη απο την πλευρά της γυναίκας μου.

όντας μουσικοί και οι 2 μας τα τελευταία 3 χρόνια και μετά την γέννηση του παιδιού η γυναίκα μου σταμάτησε να ασχολείται με όλα της τα δημιουργικά και μη ενδιαφέροντα έγινε κακόκεφη και με συνεχή αρνητική στάση απέναντι σε όλα σχεδόν τα πράματα που ήταν γύρω της!

έγινε πολύ πιεστική και πνιγόταν σε όλες της μικρο λεπτομεριες της καθημερινότητας σε βαθμό αυτοκαταστροφής!

αποξενωσαι εμένα και κατ επέκτασιν τους γύρω της χωρίς βέβαια να κατανοεί οτι αυτό που της συμβαίνει δεν ειναι μια λογική αντίδραση.

όλα αυτα την οδήγησαν σε μια μιζέρια και μια κλειστοφοβικη συμπεριφορά απέναντι στη ζωή που οδήγησαν και στην λάθος και πιεστική συμπεριφορά στο ίδιο της το παιδί για να μην αναφέρω και την καταστροφική διαβίωση που είχαμε μαζί!

 

εντέλει μετα το χωρισμό μας και αφού πέσαμε σχεδόν όλοι οι κοντινοί της άνθρωποι πάνω της δείχνοντας οτι δεν ειναι μόνη της έκανε την κίνηση και πήγε σε εναν γιατρό και ακολουθεί εδω και μερικές μέρες αγωγή αποκαταστάσεις της ψυχικής της ηρεμίας... οι οποία αποδίδει καρπούς και την έχει εν μέρη επαναφέρει σε μια λογικότερη και πιο βιώσιμη για αυτήν και τους γύρω της κατάσταση!

 

πρέπει να αναφέρω οτι η πάθηση αυτή είναι εν μέρη κληρονομική και απο μια κατάσταση και μετα η φαρμακευτική αγωγή και η ιατρική παρακολουθήσει ειναι επιβεβλημένη!

Δημοσ.
εγω μπορω μονο να σας πω τη δικια μου προσωπικη εμπειρια με τιην καταθληψη.

 

οντας παντρεμενως για 4 χρονια και συζωντας για 8 με την πρωιν γυναικα μου ( χορισαμε προ 2μηνου και με ενα παιδι 3 χρονον)

αναμεσα στης αιτιες του χορισμου μας ισως η μεγαλιτερη να ηταν η καταθλιψη απο την πλευρα της γυναικας μου.

οντας μουσικοι και οι 2 μας τα τελευτεα 3 χρονια και μετα την γεννηση του παιδιου η γυναικα μου σταματησε να ασχολιται με ολα της τα διμιουργικα και μη ενδιφεροντα εγινε κακοκεφη και με συνεχη αρνιτικη σταση απεναντη σε ολα σχεδον τα πραματα που ηταν γυρω της!

εγινε πολυ πιεστικη και πνιγοταν σε ολες τησ μικρο λεπτομεριες της καθημερινοτητας σε βαθμο αυτοκαταστροφης!

αποξενοσαι εμενα και κατ επεκτασην τους γυρω της χωρης βεβαια να κατανοει οτι αυτο που της συμβαινει δεν ειναι μια λογικη αντιδραση.

ολα αυτα την οδηγησαν σε μια μιζερια και μια κλιστοφοβικη συμπεριφορα απεναντη στη ζωη που οδηγησαν και στην λαθος και πιεστικη συμπεριφορα στο ιδιο της το παιδι για να μην αναφερω και την καταστροφικη διαβιωση που ειχαμε μαζι!

 

εντελει μετα το χορισμω μας και αφου πεσαμε σχεδον ολοι οι κοντινη της ανθρωποι πανω της διχνοντας οτι δεν ειναι μονη της εκανε την κινιση και πηγε σε εναν γιατρο και ακουλουθει εδω και μερικες μερες αγωγη αποκαταστασεις της ψυχικης της ιρεμιας... οι οπια αποδιδη καρπους και την εχει εν μερη επαναφερει σε μια λογικοτερη και πιο βιοσιμη για αυτην και τους γυρω της κατασταση!

 

πρεπει να αναφερω οτι η παθιση αυτοι ειναι εν μερη κλιρονομικη και απο μια κατασταση και μετα η φαρμακευτικη αγωγη και η ιατρικη παρακολουθησει ειναι επιβεβλιμενη!

 

συνχωρεσται με για τα ορθογραφικα αλλα τα ριμαδια τα greeklish με εχουν καταστρεψει!! :)

 

ναι αλλά το κείμενο είναι τόσο μα τόσο ανορθόγραφο που δεν διαβάζεται.

https://addons.mozilla.org/en-US/firefox/addon/3439

Δημοσ.

Ξέχασα να αναφέρω το άλλο που μας διακατέχει εδώ στην ελλάδα το οτι είμαστε της αντιμετώπισης και όχι της πρόληψης.

Έστω οτι κάποιος έχει κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα (κατάθλιψη,νευρικότητα,παράνοια) σε μια μικρή και ήπια μορφή.Αντί να πάει σε κάποιον ειδικό που θα μπορέσει να τον συμβουλεύσει και να βρεί ποιά είναι η αιτία που το προκαλεί,θα αρκεστεί αν πεί :

-Σε ψυχολόγο,ΓΙΑΤΙ ΤΡΕΛΟΣ ΕΙΜΑΙ;

Κι έτσι το μικρό πρόβλημα που έχει τον τρώει μέρα με τη μέρα και γίνεται ΟΛΟ και πιο μεγάλο,δυσβάστακτο και πιο δύσκολα αντιμετωπίσιμο.Εδώ ένα παλιοβήχα έχεις και αν επιμένει για λίγο καιρό πας στο γιατρό.Δυστυχώς στη κωλοχώρα που ζούμε μόνο τα παθολογικά θεωρούνται νόσοι και όταν κάποιος έχει ένα πρόβλημα(ψυχολογικό) του κολλάμε μια ταμπέλα και τον κάνουμε ακόμα χειρότερα.Πρέπει να αλλάξει η αντίληψη του καθημερινού έλληνα ως προς τα ψυχολογικά και να καταλάβει οτι ο νούς νοσεί πολύ πιο εύκολα από το σώμα.

Δημοσ.
στην αμερικη ο ψυχολογος θεωρειται κατι φυσιολογικο,και η επισκεψη σε αυτον σαν μια

επισκεψη σε οδοντιατρο για καθαρισμο δοντιων.θα μου πειτε αλλες νοοτροπιες.

οσο για τους ελληνες μου κανει εντυπωση αυτος ο μεγαλος αριθμος,κυριως λογω της

αναισθησιας και του ζαμανφουτισμου που κουβαλαμε.:-)

o ψυχολογος δεν ειναι γιατρος, δεν μπορει να γραψει φαρμακα!

Δημοσ.

Στην ελλάδα μερικοί γράφουν απ'ότι ξέρω.Είναι αυτοί που θέλουν να διαιωνίσουν τη νοοτροπία της αντίληψης που έχει η σημερινή κοινωνία.

 

EDIT: Τώρα κατάλαβα οτι πως το εννοήσε ο Toufas

Δημοσ.

προφανος και δεν εχουν 1 εκατομυριο ελληνες καταθλιψη

(κληνικη καταθλιψη οπως σωστα τωνισε πρωηγουμενος φιλος)

 

απλα ενδεχομενος να γραφοντε τοσες συνταγες σχετικων και περεμφερει φαρμακων.

 

εχω ακουσει περιστατικο oπου καρδιολογος εδωσε αγωγη με xanax (αγχολυτικo ,μυοχαλαρωτικo, υπνωτικo) για απλη ταχυκαρδια.

 

Υ.Γ Snollygoster το spell δε μου λειτουργυσε :P

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...