Προς το περιεχόμενο

Che


KaizerSoze

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Ακολουθει κριτικη:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

γαμησε!!!

 

 

ΑΣΧΗΜΑ:devil::devil:

 

υγ. Και μολις διαβασα τις "μετριες" Αμερικανικες κριτικες στο rottentomatoes, οτι δεν ειχε συναισθημα, κλιμακωση, πολυ ντοκιμαντερ για ενα "αποτυχημενο" επαναστατη και μολις καταλαβα ΤΙ ΤΑΙΝΙΑΡΑ ηταν πραγματικα και ποσο πειραξε μερικους(σαν ταινια δε, αυτοι μαλλον προτιμουσαν τις ευκολες βλακειες του Defiance)

Δημοσ.

Ποπο,με εχει ψησει αφανταστα να το δω αυτο,το εχω ετοιμο,και τα 2 μερη,και περιμενω την καταλληλη στιγμη...γνωστοι μου που το ειδαν,τα ιδια λενε...

Δημοσ.

εγώ έχω έτοιμο το 1 και δεν έχω βρεί το 2 με υπότιτλους.

porco_rossoooooooooooooooooooooooo ακούς; στείλε pm

 

kaiser εξαιρετικό το review σου.

ο Benicio Del Toro γιατί δεν είναι σε καμία υποψηφιότητα;

Δημοσ.

Γιατι δεν προλαβε τα φετινα Οσκαρ

Αν και νομιζω οτι ουτως η αλλως δεν θα ηταν, η ερμηνεια του ειναι πολυ subtle για τα γουστα της Ακαδημιας. Αυτοι ετοιμαζονται να δωσουν Οσκαρ στον Πιτ γιαυτη την βλακεια το Μπατον αλλιως θα το παρει ο Πεν μονο και μονο επειδη επαιξε την αδελφη(αδελφη, αναπηρος, ετοιμοθανατος κτλ=Οσκαρ ως γνωστον)

Δημοσ.

Bασικα το 2ο λενε οτι βγηκε σε παεγια, ψιλομπερδευτηκα, γιατι και το πρωτο σε παεγια ειχε βγει, οχι σε fish and chips

Anyway, αφου βγηκε και σε σουβλακι...δοκιμασε κανεις το σουβλακι?Λεει τιποτα?

Δημοσ.

το πρώτο είναι πολύ καλό αλλά το δεύτερο με κούρασε. πράγματα που έπρεπε να δώσει σημασία τα προσπέρασε και δεν τα ακούμπησε. δείτε το και τα λέμε, γιατί μπορεί να είμαι εγώ λάθος.

Δημοσ.

Hello

Λοιπόν για τα ΟΣΚΑΡΣ

 

Η ταινία έπρεπε να πάει για όσκαρς και ο μπενίσιο. προβλήθηκε εγκαίρως αλλα την αγνόησαν ... ο σον πεν όταν του ανακοινώθηκε η δικιά του υποψηφιότητα είπε ότι έρεπε να είναι ο μπενίσιο αλλα δεν είναι για λόγους πολιτικής και γιατί η ταινία ειναι στα ισπανικά

 

Αυτό είναι σωστό γιατί αν δείτε ελάχιστες ξενόγλωσσες ταινίες έχουν πάρει όσκαρ και επίσης πόσο ευκολο είναι για τους αμερικάνους να βραβεύσουν μια ταινια που δείχνει οτι οι κουβανοί επαναστάτησαν για την ελευθερία τους και άδικα τους κάνουν 50 χρόνια εμπάργκο ???

***αυτόματη ένωση μηνυμάτων***

Επίσης και εμενα μου φανηκε το δευτερο μέρος αργο ... αλλα τελικά το σκέφτηκα καλύτερα και μου αρεσε ... γιατι είναι σαν ψυχολογικό δράμα που με αυτό τον αργό ρυθμό σε βάζει σιγα σιγά και εσένα μέσα στην (κακή) ψυχολογία της εξέγερσης της βολιβίας

Δημοσ.

Eιδα και το 2ο(καποιος μοντ ας αλλαξει τον τιτλο, μην ανοιγουμε νεο τοπικ)

 

Οσο το εβλεπα ειχα την αισθηση της υπνωσης και του μουδιασματος. Μολις τελειωσε δεν καταλαβα πως ειχαν περασει 2 ωρες.

Μου φανηκε και μενα αργο αλλα σε καποια φαση λες "πω, καμια ωρα θαχει ακομα" και εχει 5 λεπτα!

Ενιγουει, με το που βαλεις στο μυαλο σου οτι τελικα βλεπεις την "αρρωστημενη, ασθματικη" εκδοχη μιας "αρρωστημενης, ασθματικης" επαναστασης που τελικα κανεις δεν στηριξε οσο στηριξαν αυτη την Κουβας αρχιζεις να συμπονας τον καταραμενο Τσε που ξερεις οτι αυτη την φορα βλεπεις την Πτωση του.

Μου αρεσε πολυ και το 2ο λοιπον, ισως καπως λιγοτερο απο το 1ο γιατι ειμαι sucker for heroes και ολοι μεσα μας θελουμε στο τελος να ζει ο Γκεβαρα και να τους σκοτωσει ολους?Χαχα

Το ελαττωμα του απλως ειναι κατ εμε οτι ηταν σαν να διαβαζα το βιβλιο της Ιστοριας. Σου ελεγε τα γεγονοτα, που και που εβλεπες τον Τσε να σβηνει, αυτα. Δεν ειχα τα μηνυματα, τις δηλωσεις, το πνευμα και τις ιδεες του Γκεβαρα και του Καστρο που ειχε το 1ο. Απλα σου ελεγε εγινε αυτο κι αυτο και τελος

Δημοσ.

Part 1 :

Γενικά ο Σόντερμπεργκ έδωσε "ό,τι είχε και δεν είχε" σ' αυτό.

Τώρα, αν "ήταν αρκετό".......

+ :

Η φιγούρα του Ντελ Τόρρο "ζωντάνεψε"...έως "ανησυχητικά" τον Τσε (ειδικά στις σκηνές του ΟΗΕ). Πολύ δουλειά απ' τον Ντελ Τόρρο, απ' ό,τι διάβασα, πάνω στο ζήτημα, και νομίζω "φάνηκε". Και μπράβο του.

...Τα ίδια περί "δουλειάς", και από τον σκηνοθέτη. Πιθανώς σχολαστικότατος και επακριβής σε βαθμό "αηδίας", όσον αφορά "ιστορικά γεγονότα". Κι άλλο μπράβο εδώ.

Μεγάλο συν από τη μια τα ισπανικά επίσης , αν και κομμάτι με "δυσκόλεψε" η παρακολούθηση - μιας και δε τα κατέχω. Από την άλλη, σκέφτομαι τις 2 ταινίες στ' αγγλικά...και ανατσουτσουριάζω.

ΦΟΒΕΡΗ φάση η παρουσία αυτού του...Demian Bichir ως Κάστρο. Δηλαδή γαμάτη αναπαράσταση φυσιογνωμικά, κινησιολογικά, κλπκλπ - γούσταρα τρελλά.

Γενικά το "παιχνίδι αναπαράσταση" νομίζω ότι κερδίθηκε χοντρά, απ' όλους τους συντελεστές. Τα άρβυλα τους σχεδόν μύριζαν, οι σφαίρες ΔΕΝ ακουγόντουσαν όπως συνήθως οι Χολλυγουντιανές, οι κάμερες δεν ήταν ναι μεν παγωμένες, αλλά ούτε κάνανε τίποτε χαζά, για να σε ψήσουν ότι "μα τί πρωτοπόρος αυτός ο σκηνοθέτης!", όλα κινηματογραφικά ήταν μια χαρά, πιστευτά, σε βάζανε στο κλίμα.

 

- :

...απ' τη μια επικέντρωσε σε σημαντικά ιστορικά γεγονότα...απ' την άλλη άφησε άλλα απ' έξω. Και κάποια μάλλον δεν τα ανέδειξε "σωστά". Πχ, τη "μάχη στη Σάντα Κλάρα" - πολύ ουσιαστικό σημείο "στο δρόμο προς την Αβάνα". Δεν υπήρξε δηλαδή μια "ένταση" και "κορύφωση" που νομίζω θα χρειαζόταν.

...Από "παρουσίαση" του Τσε...καλά πήγε. Από "ενδοσκόπηση" όμως....χμ.

Νομίζω ότι άξιζε να σκάψει λίγο περισσότερο στην προσωπικότητά του. Ήταν λίγο flat σαν σύνολο. Κι απ' όσο ξέρω, κάθε μέρα που περνούσε, ο Τσε έβγαζε όλο και περισσότερο τον ηγέτη που είχε μέσα του - με τα καλά και τα κακά. Εγώ αυτό που είδα ήταν έναν μουσάτο "κύριο". Πάνω σ' αυτό, έχοντας δει λίγες μόνο σκηνές από την αυθεντική ομιλία στον ΟΗΕ, νομίζω πως έλλειψε το "επαναστατικό πάθος" που είχε η ορίτζιναλ - άσχετα αν οπτικά "το πέτυχαν"....

Νομίζω πως επίσης, άσχετα αν ΗΔΗ έγιναν 2 μεγάλες ταινίες, παραλήφθηκαν γεγονότα της ζωής του Τσε από την επιτυχία της επανάστασης και μετά, που θα έπρεπε να αναφερθούν - έστω και επί τροχάδην.

Πάμε όμως έτσι κυρίως στο "Part 2"

 

Part 2 :

 

...Διάβασα πριν ότι αυτό το μέρος ήταν "νωθρό", όπως νωθρή και καταδικασμένη ήταν και "η Βολιβία", "αν το καλοσκεφτείς"......

Δεν ξέρω.

Σαφώς και δεν θα έπρεπε να είναι η ίδια φάση με το "part 1", αλλά από την άλλη ένιωσα ότι με έμπασε στα ξαφνικά σε μια κατάσταση, για την οποία αν δεν είχα ήδη διαβάσει 5 πράγματα στη ζωή μου, θα με έκανε κομμάτια η παρακολούθηση. Πολύ "φλου", πολύ "συγκχυμένο" το πέρασμα στη "Βολιβία".

Εντάξει, εδώ δεν ξέρω το "γιατί έτσι" του σκηνοθέτη, σίγουρα επιλογή του τεσπα, αλλά μια και μέχρι αυτό το σημείο το προσέγγισε ως "τα έργα και οι ημέρες του Τσε",,,καλό θα ήταν να έδινε, έστω εν είδει περίληψης, κάποια συνδετικά ιστορικά γεγονότα, "για το πώς φτάσαμε στη Βολιβία".

 

Στα

- :

λοιπόν, το ότι "στα καλά καθούμενα" βρίσκουμε τον Τσε του Part 2 να παλεύει με Βολιβιανούς ένθεν κακείθειν, με το άσθμα του, με το βουνό και το δάσος, με την κακιά του μοίρα εν τέλει.

Στο Part 1 επίσης είχαμε πολύ περισσότερη ανάλυση χαρακτήρων. Εδώ, είναι σχεδόν απρόσωποι. Ένα μάτσο μαλλιάδες στην εξοχή. Κι εντάξει, άντε να πει κάποιος "ε αυτό ακριβώς : ήθελε να δείξει το απρόσωπο της κατάστασης που συνετέλεσε στο ρημαδιό που κατέληξαν όλα". Νομίζω όμως πως τα αρνητικά της "Βολιβίας" θα μπορούσαν να είχαν δειχτεί κι αλλιώς. Κι όχι απλά με τον "αργό και κουραστικό τρόπο που εξελίχθηκαν".

Γενικά μου άφησε την αίσθηση πως, αν δεν υπήρχε το Part 1, το Part 2 δε θα μπορούσε να υπάρξει μόνο του....ΟΥΤΕ γι' αστείο. Πράγμα που σε καμμία δεν ισχύει αντιστρόφως.

Κι αυτό είναι νομίζω μεγάλο μείον...ΟΣΟ κι αν το Part 2 αποτελεί τη "φυσική συνέχεια" του 1.

Γι' αυτό νομίζω ότι κουράζει και τόσο. Συν το ότι δεν "νιώθουμε το δράμα του Τσε" : "Χειρότερο" κι από το να βλέπεις "στεγνό" ντοκυμανταίρ για τη ζωή στις στέππες.

 

το μόνο + :

είναι για 'μενα, ήταν η "πειστικότητα" των εικόνων : τ' άρβυλά τους συνεχίζουν να μυρίζουν...

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...