Προς το περιεχόμενο

Δε πάμε καθόλου καλά.Έρχονται πάρα πολύ δύσκολα χρόνια.


egalps

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.
Για μένα το βασικότερο που παίρνεις, είναι το ελάχιστο, που το είχαν ακόμα και στη Σοβιετική Ένωση, με όλη την αθλιότητα εκείνου του συστήματος (δε χρειάζεται άλλωστε κάτι να είναι ή το απόλυτο κακό ή το απόλυτο καλό, όπως λανθασμένα μας έχουν διδάξει οι Αμερικάνοι τόσα χρόνια).

 

Και εννοώ μ' αυτό, το τροφή, κατοικία και εκπαίδευση για όλους. Θα μου πει τώρα κάποιος σε μένα προσωπικά "αφού αυτά τα έχεις και τώρα", και είναι αλήθεια, εγώ σαν Manuel τα έχω, θέλεις επειδή είχα την τύχη να γεννηθώ στην οικογένεια που γεννήθηκα (που είναι η δική μου άποψη), θέλεις επειδή είμαι (και καλά) πιο έξυπνος και τ' αξίζω περισσότερο από άλλους (επειδή ήμουν καλός μαθητής και διάβαζα κτλ κτλ), δεν έχει σημασία. Αν τα έχουν όλοι όμως, αυτό συνεπάγεται ασφάλεια, ηρεμία και καλύτερες ανθρώπινες σχέσεις.

 

Ειπες ομως την κακη προταση...

Πως θα γινει οταν καποιος θεωρει τον εαυτο του (οχι εσυ, χαριν του παραδειγματος), πιο εξυπνο απο ενα αλλο, η οτι εχει ξεσκιστει στο διαβασμα αντιθετα με καποιους αλλους που απλα περασαν την ταξη, και σαν τελικο αποτελεσμα να εχουν ολοι ιδια τροφη και στεγη.

Σε τι μπορει να βασιστει ενας υγιης συναγωνισμος μεταξυ 2 μαθητων, 2 φοιτητων, 2 εργαζομενων, ωστε να υπαρξει εξελιξη στην εργασια, τη στιγμη που και αυτος που απλα παταγε 2 κουμπακια, και αυτος που εστιψε το κεφαλι του να βρει τη νεα φορμουλα για να ανεβασει τα οκτανια στη βενζινη, θα παρουν ιση τροφη και στεγη.

Τι ειναι αυτο που θα μπορουσε να δωσει κινητρο σε καποιον που δουλευει σε μια εταιρια παραγωγης πχ hardware, ωστε να μπορεσει να στιψει το μυαλο του και να σχεδιασει το νεο μοντελο της καρτας γραφικων που θα τρεχει στα 2343243μΗΖ, τη στιγμη που εγω θα καθομαι και τεμεπλιαζω εκει διπλα στο παγκακι, και θα απαιτω τα βασικα τροφη και στεγη.

 

Πιστευω οτι οσο ο ανθρωπος ειναι αυτος που ειναι εκ γεννητης, (ενα ανταγωνιστικο ον), ολα τα συστηματα, και του κομμουνισμου, και του καπιταλισμου, θα καταρρεουν, αλλα ο καπιταλισμος θα φαινεται παλι πιο καλος στην αρχη, οποτε και θα προτιμαται, μιας και ταιριαζει πιο πολυ στο θεματ υο ανταγωνισμου (αλλο αν φτανει κι αυτος στα ακρα, και αυτοκαταστρεφεται).

  • Απαντ. 109
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
Δημοσ.

Το κίνητρο θα είναι η γνώση ότι προσφέροντας στο κοινωνικό σύνολο, προσφέρεις και στον εαυτό σου.

 

Είχα λόγο που έγραψα αυτή την παράγραφο.

 

Αυτό όμως θα σχηματιστεί μέσα από μεταβατικό στάδιο σοσιαλισμού (δηλαδή ανώριμου κομμουνισμού, με κράτος), δε μπορούμε δηλαδή να μεταπηδήσουμε κατ' ευθείαν εκεί από τη σημερινή κοινωνία, γιατί θα αποτύχει αμέσως.

 

Ο ώριμο κομμουνισμός δε θα καταρρεύσει, γιατί το (σοσιαλιστικό) κράτος θα εξαφανιστεί όταν έχουν ωριμάσει οι συνθήκες ώστε να είναι δυνατή η μετάβαση. Έως τότε, όποιες κοινωνίες καταφέρουν να εγκαταλείψουν τον καπιταλισμό, παραμένουν σε σοσιαλιστικό στάδιο.

 

Περί ΕΣΣΔ, νομίζω ότι είναι άδικη η προσέγγιση που γίνεται γενικώς (περί εκτρώματος, κλπ), γιατί ήταν ένα κράτος που από τα χρόνια πριν τη δημιουργία του έως αρκετά χρόνια μετά τη δημιουργία του, βρισκόταν υπό φοβερά δύσκολες συνθήκες και με έλλειψη πρακτικής εμπειρίας.

Δημοσ.
Το κίνητρο θα είναι η γνώση ότι προσφέροντας στο κοινωνικό σύνολο, προσφέρεις και στον εαυτό σου.

 

Είχα λόγο που έγραψα αυτή την παράγραφο.

 

 

 

Ο ώριμο κομμουνισμός δε θα καταρρεύσει, γιατί το (σοσιαλιστικό) κράτος θα εξαφανιστεί όταν έχουν ωριμάσει οι συνθήκες ώστε να είναι δυνατή η μετάβαση. Έως τότε, όποιες κοινωνίες καταφέρουν να εγκαταλείψουν τον καπιταλισμό, παραμένουν σε σοσιαλιστικό στάδιο.

 

Για να γινει αυτο, πιστευω οτι πρεπει να μελετησουμε πριν απο ολα τον ανθρωπο, την ιδιοτητα του να ειναι ανταγωνιστικο ον, να ειναι κτητικο ον, και να δουμε αν αυτα τα στοιχεια ειναι δυνατον να εξαλειψουν μεσα απο το περασμα των χρονων, με το καταλληλο μεταβατικο σταδιο, η αν ειναι "γραμμενο στο dna" του, και ειναι αδυνατον να αλλαξει, οποτε και το ολο αυτο εγχειρημα θα παραμεινει στη θεωρια στον αιωνα των αιωνων (αμην) :-)

Δημοσ.

Υπάρχουν έμφυτες τάσεις που ο άνθρωπος καλλιεργεί και άλλες που νεκρώνει, ανάλογα με την κοινωνία στην οποία ζει. Ο άνθρωπος προσαρμόζει τον εαυτό του, λοιπόν, σε αυτό που είναι λογικό για τους ανθρώπους ανάμεσα στους οποίους επιθυμεί να ζει.

 

Ο κομμουνισμός δεν είναι μια ιδέα για το "πώς θα έπρεπε να είναι κόσμος", είναι μια προσέγγιση για το "προς τα πού πάει ο κόσμος με βάση τους κανόνες κίνησης των κοινωνιών, όπως αυτοί προκύπτουν από την ιστορική εμπειρία". Στο πρώτο μπορεί να λέει ο καθένας ό,τι θέλει, το δεύτερο όμως είναι πολύ αυστηρά ορισμένο (και η ακρίβεια με την οποία το έχουν διατυπώσει οι θεωρητικοί του είναι τόσο βαθιά και σοβαρή, που ειλικρινά νιώθω άβολα που απαντάω χωρίς να έχω δίπλα μου ανοιχτά τουλάχιστον 2-3 σχετικά βιβλία για να ανατρέχω).

Δημοσ.
σήμερα ο καπιταλισμός είναι πλήρως αποτυχημένος, εδώ και χρόνια, σε όλες τις χώρες, και χρειάζεται να πάμε στο επόμενο σύστημα.

Ο καπιταλισμός με την θεωρητική του έννοια -ευτυχώς- ουδέποτε εφαρμόστηκε, και είναι και αδύνατον καθώς απαιτεί μηδέν κρατική παρέμβαση. Ουσιαστικά δηλαδή καταργεί κάθε κοινωνική προστασία. Σύμφωνα με τον Adam Smith θα έπρεπε το κράτος απλώς και μόνο να φροντίζει να τηρούνται οι νόμοι και τίποτα άλλο. Με αυτή την έννοια ναι, είναι αποτυχημένος, αλλά όχι επειδή δεν τα κατάφερε αλλά επειδή ουδέποτε εφαρμόστηκε.

 

Σε επόμενο σύστημα σίγουρα πρέπει να πάμε, το θέμα όμως είναι ποιο και κυρίως υπο ποιες προϋποθέσεις.

 

Ο καθένας, δηλαδή, προσφέρει ό,τι μπορεί και παίρνει ό,τι του χρειάζεται.

Ποιος καθορίζει όμως τι χρειάζεται, ο ίδιος, η κοινωνία? Εφόσον ο άνθρωπος δεν μπορεί ούτε ο ίδιος να προσδιορίσει τις ανάγκες του, πως θα γίνει κάτι τέτοιο εφικτό?

 

Επίσης αν είναι δυνατόν θα μπορούσα να έχω απάντηση στο:

σε ένα σύστημα όπου η παραγωγή κανονίζεται από κάποιο κέντρο, πως αποφασίζεται τι θα παραχθεί και σε ποιες ποσότητες? πχ κινητά τηλέφωνα/φαγητό ποιος θα καθορίσει πόσα χρειάζονται, πως θα γίνει η διανομή τους και ποιος θα προηγείται στην διανομή.

Δημοσ.
Ποιος καθορίζει όμως τι χρειάζεται, ο ίδιος, η κοινωνία? Εφόσον ο άνθρωπος δεν μπορεί ούτε ο ίδιος να προσδιορίσει τις ανάγκες του, πως θα γίνει κάτι τέτοιο εφικτό?

 

Ο ίδιος θα το καθορίζει, απλά θα γνωρίζει ότι πρέπει να μη ζει εις βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας (αλλά θα μαθαίνει να ξέρει ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες του και σε τι βαθμό μπορεί να του τις ικανοποιήσει η παραγωγή). Θέλω να θυμήσω ότι όταν μιλάμε για ώριμο κομμουνισμό, μιλάμε πάντα και για άλλης νοοτροπίας άνθρωπο.*

*Όχι όμως ανύπαρκτο άνθρωπο, μιας και έχω τη χαρά να γνωρίζω ανθρώπους-πρότυπα για μια τέτοια κοινωνία.

 

Επίσης αν είναι δυνατόν θα μπορούσα να έχω απάντηση στο:

 

Για το συγκεκριμένο (τώρα το είδα) θυμάμαι ότι υπάρχει συγκεκριμένη απάντηση, αλλά δε θέλω να σου απαντήσω τώρα στον αέρα γι' αυτό θα το ψάξω ή σήμερα ή αύριο και θα σου πω.

Δημοσ.

Το ότι υπάρχουν άτομα ικανά να ζήσουν σε μια ιδανική κοινωνία, σημαίνει ότι αυτή η κοινωνία δεν είναι έξω από τη φύση του ανθρώπου - απλά ότι η τρέχουσα κοινωνία καλλιεργεί άλλα χαρακτηριστικά από αυτά που θα καλλιεργεί η μελλοντική. Το να μάθουν οι άνθρωποι να ζουν ιδανικά μεταξύ τους, είναι μία από τις δουλειές που θα αναλάβει η ανώριμη βαθμίδα του κομμουνισμού, ο σοσιαλισμός (γι' αυτό επαναλαμβάνω ότι είχα λόγο που έγραψα μια συγκεκριμένη παράγραφο πριν).

 

Νομίζω πλέον ότι το θέμα που έθεσες έχει απαντηθεί σαφέστατα έως και αυτό εδώ το ποστ, γι' αυτό δεν εγγυώμαι ότι θα το αναλύσω άλλο.

Δημοσ.

Όταν μιλάς για θέματα που δε δέχονται συγκεκριμένη απάντηση, κάνεις τεράστιο φάουλ όταν γράφεις το παρακάτω:

 

εχει πλεον αποδειχθει οτι πανω απο το 50% του χαρακτηρα που θα αναπτυξουμε ειναι προκαθορισμενο απο τα γονιδια μας και λιγοτερο ρολο παιζουν οι παραστασεις μας(πριν καποια χρονια πιστευονταν οτι ηταν στο 50-50).

 

...πόσο μάλλον που είναι εντελώς λάθος. Ποιος έχει αποδείξει κάτι τέτοιο; Όλα προς το αντίθετο δείχνουν και δε γνωρίζω επιστημονική κοινότητα που να έχει άλλη άποψη.

 

Αν υπάρχουν μερικά πράγματα έμφυτα στον άνθρωπο, αυτά είναι η ανάγκη να είναι με άλλους ανθρώπους και η ανάγκη για εξερεύνηση - δημιουργία.

 

Υπάρχει και ο εγωισμός, αλλά είναι κάτι που ξεπερνιέται μέσα από την κοινωνία. Δηλαδή όταν είσαι μικρός, θεωρείς ότι όλα είναι δικά σου "μολύβι μου, παιχνίδι μου κτλ κτλ" και σιγά σιγά η κοινωνία σε βάζει στον κόσμο της, ώστε ν' αποδεχτείς ότι πρέπει να μάθεις να ζεις με τους άλλους ανθρώπους και ότι δεν είσαι το κέντρο του κόσμου. Δυστυχώς βέβαια, το ίδιο συμβαίνει και με τα δύο προηγούμενα. Έχουμε δηλαδή περιπτώσεις ανθρώπων που ζούνε μόνοι τους ή που έχουν χάσει κάθε όρεξη για δημιουργία ή αναζήτηση, γιατί ο κοινωνικός τους περίγυρος περιόρισε τους ορίζοντές τους.

 

Πάντως, επειδή και το φόρουμ είναι τεχνολογικό, υποθέτω ότι πολλοί παίζεται βιντεοπαιχνίδια. Σκεφτείτε λοιπόν, ποια ήταν τα καλύτερα παιχνίδια, από άποψη "ψυχής και σεναρίου". Δε μιλάω για γραφικά και τεχνολογική ανάπτυξη, αυτό εννοείται ότι όσο πάει και καλυτερεύει.

 

Για μένα τα καλύτερα είναι αυτά που έγιναν χωρίς το κίνητρο του ανταγωνισμού (ή όπως το έθεσε ο teo, του φόβου να μην πεθάνω της πείνας) και όχι τα σύγχρονα εμπορικά. Το ίδιο πιστεύω ισχύει για ταινίες ή για μουσική.

 

Παραδόξως (δηλαδή όχι και τόσο παραδόξως), οι άνθρωποι (ή τουλάχιστον κάποιοι άνθρωποι) νιώθουν την ανάγκη της δημιουργίας να τους καίει βαθιά μέσα τους και θα το κάνουν έτσι κι αλλιώς. Ένας φίλος μου πήγε φαντάρος και όταν πήρε άδεια, την έφαγε όλη (10 μέρες) για να κάτσει να συνθέσει ένα κομμάτι, απλά γιατί είχε ανάγκη να το κάνει. Ούτε λεφτά θα βγάλει απ' αυτό, ίσως και να μην παιχτεί ποτέ. Αλλά το είχε ανάγκη.

 

Όπως πολλοί έχουν ανάγκη να κάνουν παιχνίδια, ταινίες κτλ κτλ. Μην τρώτε το παραμύθι των εταιριών, ότι κάνουν καλό στο χώρο και "η πειρατεία σκοτώνει τη μουσική". Οι εταιρείες σκοτώνουν τη μουσική.

Δημοσ.

Να ρωτήσω κάτι κι αν θέλετε με λέτε,αν δεν θελετ δε με λέτε.

 

Εμπάργκο στην Κούβα μόνο οι ΗΠΑ δεν έχουν επιβάλει;

 

ΥΓ:Πολύ μ' αρέσει η Κούβα,είναι η μόνη χώρα που είναι καλύτερα απο εμάς.Εδώ έχουμε 3 οικογένειες ικανές να κυβερνήσουν,εκεί μία :lol:

 

Viva Raul,cheers

Δημοσ.
Εγω εχω να σου παραθεσω αυτο το αποσπασμα που ειχα διαβασει στο βημα πριν απο 1 χρονο περιπου.http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=159176&ct=33 Ανυπομωνω να μου πεις και εσυ για μια συγχρονη επιστημονικη αποψη πανω σε αυτο το θεμα που ξερεις και δειχνει οπως λες προς το αντιθετο.

 

Μα, νομίζω ότι είναι προφανές και από το άρθρο που παραθέτεις, ότι αυτό είναι μια άποψη και όχι μια αποδεδειγμένη, πραγματωμένη θεωρία. Δε στηρίζεται σε κάποια έρευνα και προφανώς ο λόγος ύπαρξης της, είναι ότι αντικρούει κάτι κοινώς αποδεκτό. Αλλιώς τι νόημα θα είχε να υπάρχει;

 

Θα ήταν σαν την ατάκα σε ειδήσεις του Family Guy:

 

-Comming up: "Can bees think"? Recent studies say that no they cannot.

 

Δε λέω ότι δεν υπάρχουν γενετικά χαρακτηριστικά που καθορίζουν σε κάποιο βαθμό το χαρακτήρα, γιατί έρευνες πάνω σε δίδυμα που μεγάλωσαν χωριστά, δείχνουν πως υπάρχουν. Σε καμία περίπτωση, όμως, σε τέτοιο βαθμό που λέει ο Πίνκερ.

 

Γενικά πάντως, πάρα πολλοί επιστήμονες σήμερα έχουν ένα μεγάλο ελάττωμα (απόρια και αυτού του ανταγωνισμού), να προσπαθούν να πούνε όλο και πιο περίεργα, απίστευτα και επαναστατικά πράγματα, γιατί έτσι γίνονται πρωτοσέλιδα, άσχετα αν τα πιστεύουν ή όχι. Και το βρίσκω λογικό, γιατί αν κάποιος κάνει έρευνες για ν' αποδείξει το αυτονόητο, δε θ' ασχοληθεί κανείς μαζί του. Η έρευνα για το παράλογο, θα "ξεσηκώσει συζητήσεις" (όπως λέει και το άρθρο). Οπότε όλοι κάθονται και ασχολούνται με τα περίεργα και τα παράλογα. Ε, άμα φας 5 χρόνια να μελετάς αν οι μέλισσες σκέφτοναι, στο τέλος πρέπει και κάτι να βγεις να πεις, ότι κάτι ανακάλυψες βρε παιδί μου. Και δυστυχώς η ανταλλαγή απόψεων γίνεται "δικηγορίστικα". Δηλαδή, μονόπλευρα. Πχ ο Πίνκερ λέει "ο ρόλος της οικογένειας στην προσωπικότητα του παιδιού είναι μηδενικός!"

 

Υιοθετημένα παιδιά, δεν υπάρχουν που να το αποδεικνύουν αυτό; Άσε που και οι έρευνες τέτοιου τύπου, τις περισσότερες φορές αποδεικνύονται μούφες. Άμα δεις τι γραφόταν πριν καμιά 20αριά χρόνια, βασισμένα μάλιστα και σε έρευνες, και πόσα απ' αυτά αποδείχτηκαν ότι παραποιούσαν στοιχεία, απλά για να στηρίξουν το "παράλογο" που είχε επιλέξει ο εκάστοτε επιστήμονας...

 

Εδώ έχουμε 3 οικογένειες ικανές να κυβερνήσουν

 

Τι έχουμε εδώ; :confused: Πού 'ν' τες;! Γρήγορα!

Δημοσ.

Δες εδώ με έμφαση στο:

No single gene determines a particular behavior. Behaviors are complex traits involving multiple genes that are affected by a variety of other factors. This fact often gets overlooked in media reports hyping scientific breakthroughs on gene function, and, unfortunately, this can be very misleading to the public.

 

Ελπίζω τώρα να καταλαβαίνεις για ποιο λόγο ξεκαθάρισα ότι δεν έχω διάθεση να ασχοληθώ με τη συγκεκριμένη πτυχή του θέματος. Το να έρχεται ο καθένας και να παρουσιάζει δείγματα εκλαϊκευμένης ιατρικής, τύπου το "άκουσα στις ειδήσεις των 8 ότι αποδείχτηκε ΑΥΤΟ, ενταξει, ε; εντάξει;" με κουράζει απίστευτα. Θυμίζω ότι δεν εγγυώμαι πως θα ασχοληθώ παραπέρα με τη συγκεκριμένη πτυχή του θέματος, με μεγαλύτερο ποσοστό προς το "δεν θα ασχοληθώ".

 

Υ.Γ.: Και πριν κλείσω, να θυμίσω ότι ο άνθρωπος έχει ήδη αποδείξει ότι προσαρμόζεται σε κανόνες κοινωνιών.

Δημοσ.
Για να μην ψαχνεις χωρις λογω θα σου πω οτι δεν υπαρχει.

 

Ναι, προφανώς πρόκειται για ένα θέμα που έχεις ψάξει τόσο πολύ, που δε χωράει άλλη συζήτηση. Γι' αυτό μου προβάλλεις σαν επιχείρημα μια αναπόδεικτη άποψη ενός κάποιου.

 

Οσο για τα υιοθετημενα παιδια,αν πιστευεις οτι αποδεικνυουν κατι,πολλα περισσοτερα αποδεικνυουν παιδια που ζουν στην ιδια οικογενεια και ειναι μεγαλωμενα με ακριβως τον ιδιο τροπο και ειναι και του ιδιου φυλου και ομως εχουν παρα μα παρα πολλες διαφορες.Ελπιζω να καταλαβαινεις τη διαφορα.

 

Τα υιοθετημένα παιδιά, έχουν ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο DNA (είναι σαν κλώνοι), όποτε είναι απείρως καλύτερο να μελετήσουμε αυτά, σε διαφορετική οικογένεια, παρά τα όσα έζησαν στις ίδιες, με διαφορετικό DNA, που δε θ' αποδείξει και τίποτα άλλωστε γιατί ο ένας σου λέει "για τις διαφορές φταίει το DNA" και ο άλλος σου λέει "φταίει ο κοινωνικός περίγυρος ή η σειρά με την οποία γεννήθηκαν τα παιδιά, το πως ήταν οι γονείς τους τότε" κτλ κτλ. Ίσως έχεις ακουστά πχ για το κόμπλεξ του μικρότερου παιδιού.

 

Εμείς πάντως είμαστε 5 αδέρφια και οι γονείς μου επισημαίνουν διαφορές στο χαρακτήρα μας, που (όπως υποστηρίζουν) έχουν να κάνουν με την περιόδο που οι ίδιοι περνούσαν όταν γεννηθήκαμε.

Δημοσ.
Manuel τα υιοθετημενα παιδια εχουν ακριβως το ιδιο dna???Kαταλαβες τι εγραψες??Σε σχεση με ποιον εχουν το ιδιο dna???

 

Εγώ πάρα πολύ καλά κατάλαβα. Εσύ;

 

Μεταξύ τους έχουν το ίδιο DNA. Μήπως χρειάζεσαι και γι' αυτό έρευνα; Ή αυτό μπορούμε να το δεχτούμε ως κοινή γνώση και να πάμε παρακάτω;

 

Οσο για το αν εχω ψαξει τοσο το θεμα,μεχρι τωρα μαλλον αποδεικνυεται οτι εσυ δεν εχεις ιδεα πανω στο θεμα,ανεξαρτητα του ποσο το εχω ψαξει εγω η οχι,καθως δεν μου εχεις παραθεσει κατι που να επιβεβαιωνει την αποψη σου.

 

Το λινκ που σου παρέθεσε ο teo, μάλλον δεν το διάβασες, έτσι;

 

Και δε βλέπω να σχολιάζεις πουθενά τα όσα έγραψα περί κοινά αποδεκτής άποψης. Άρα άσε τα σχόλια περί του τι αποδεικνύεται και τι όχι. Με μια ξερή γνώμη ενός οποιουδήποτε καθηγητή, δεν αποδεικνύεσαι ψαγμένος.

 

Πχ, και ελπίζω να προβληματίστηκες μέχρι εδώ (αν και δεν το βλέπω), αν κοιτάξεις το βιογραφικό του Pinker στη wikipedia, θ' ανακαλύψεις ότι ένας από αυτούς με τους οποίους κοντράρεται στο συγκεκριμένο θέμα (με βάση τη γλώσσα), είναι ο Noam Chomsky.

 

Φαντάζομαι αυτός θα σου λέει κάτι περισσότερο από τον ταπεινό Manuel που δεν είναι καθηγητής του Harvard.

 

Αν γνωρίζεις μάλιστα το παρελθόν αυτών των δύο ανθρώπων και τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, θα καταλάβεις πως και γιατί υποστηρίζουν αυτά που υποστηρίζουν (δε λέω ότι γνώριζα για τον Pinker, αλλά ρίξε μια ματιά στη σελίδα και όλα θα διαλευκανθούν).

 

Τέλος, εμένα η μεγάλη μου ένσταση δεν ήταν στο αν η άποψη αυτή ισχύει ή είναι εντελώς μπαρούφα. Τα πράγματα συνήθως δεν είναι άσπρο μάυρο.

 

Η μεγάλη μου ένσταση είναι ότι ξεκίνησες να μας πασάρεις ότι η επιστημονική κοινότητα έχει καταλήξει κάπου σε σχέση με το συγκεκριμένο θέμα, επειδή εσύ διάβασες κάτι στο Βήμα.

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...