πανεπιστήμια στο εξωτερικό

[evabb]

...το λεει αυτη που γραφει για ευρος και πεος

 

νταξει κοπελια εισαι κομπλεξικη, χρειαζεται να μας το τριβεις συνεχεια στη μουρη; οσο για τα νουμερα τσεκαρε να δεις αν εχω δικιο...

 

πιο πολυ απο σενα με την καμια

[Pablo_Hasan]

lol, τι άσχετο ήταν αυτό ρε Pablo, να πάει το παιδι. Τέλεια είναι.

ναι ρε, δεν ειπα να μην παει, αν εχει την δυνατοτητα φυσικα.

Και αν αρχισει τα η ελλαδα ειναι μπουρδελο, για το πεος κτλ. να μην ξαναγυρισει και ποτε. (αυτο παει για την evabb)

 

πιο πολυ απο σενα με την καμια

 

αντε τραβα φαε καμμια σοκολατα

 

 

[Lucifer]

Δεν ενδιαφερόμαστε. Συνεχίστε με pm, ευχαριστώ.

[ΦΡΑΝΤΣΕΣΚΑ ΣΑΝΤ]

Σε κάποιους άλλους λείπουνε και οι τονισμοί στις λέξεις.

 

δε με ξαφνιαζει που δεν εισαι σε θεση να ξεχωρισεις καποιον αγραμματο απο καποιον που εμαθε τους κανονες πριν αποφασισει να τους αγνοησει.

 

θα μου εκανε εντυπωση το αντιθετο

[slipknot]

Όχι ότι συγκρίνω Αγγλία με Βουλγαρία, ούτε και έχω σπουδάσει/σπουδάζω Ιατρική για να ξέρω ανατριχιαστικές λεπτομέρειες αλλά και οι Βούλγαροι που σπουδάζουν Ιατρική, προφανώς κάποιοι σπουδάζουν στη χώρα τους. Τι θέλω να πω... μη κρίνεται κάποιον απ' το πανεπιστήμιο και μόνο, μπορεί αυτός ο κάποιος να γουστάρει το αντικείμενο των σπουδών του και να έχει εργαστεί σκληρά για να γίνει καλός γιατρός. Δηλαδή αν βρω έναν γιατρό,απόφοιτο ελληνικού πανεπιστημίου που δεν μπορεί να κάνει σωστά τη δουλειά του, τι σημαίνει; Ότι τα πανεπιστήμια εδώ δεν είναι καλά;

[slipknot]

Όχι ότι συγκρίνω Αγγλία με Βουλγαρία, ούτε και έχω σπουδάσει/σπουδάζω Ιατρική για να ξέρω ανατριχιαστικές λεπτομέρειες αλλά και οι Βούλγαροι που σπουδάζουν Ιατρική, προφανώς κάποιοι σπουδάζουν στη χώρα τους. Τι θέλω να πω... μη κρίνεται κάποιον απ' το πανεπιστήμιο και μόνο, μπορεί αυτός ο κάποιος να γουστάρει το αντικείμενο των σπουδών του και να έχει εργαστεί σκληρά για να γίνει καλός γιατρός. Δηλαδή αν βρω έναν γιατρό,απόφοιτο ελληνικού πανεπιστημίου που δεν μπορεί να κάνει σωστά τη δουλειά του, τι σημαίνει; Ότι τα πανεπιστήμια εδώ δεν είναι καλά;

[insomniaK]

Σιγά...

 

Σε μια ιδανική κοινωνία που όλα είναι τέλεια ίσως..

 

Δυστυχώς ή ευτυχώς μάλλον ελάχιστοι κάνουν αυτό που πραγματικά θέλουν στη ζωή τους γιατί πολύ απλά συμβιβαζόμαστε για κάποια πράγματα..

 

Είναι σαν να λες έχω μικρό παιδί, αλλά εγώ γουστάρω να είμαι όλη μέρα με τους φίλους μου και να πίνω μπύρες..Ε δυστυχώς δεν γίνεται, τι να κάνουμε. Τουλάχιστον άμα θες να είσαι σωστός. Αντίστοιχα και εδώ. Μπορεί να μη γουστάρεις να μένεις στη Boston και να σου αρέσει καλύτερα στην California, αλλά δεν σε πήρε το CalTech και σε πήρε το MIT...

 

Κατά τη γνώμη μου πρέπει να βρισκεται ο μέσος όρος. Το να βασανίζεσαι κάπου που είσαι προφανώς δεν έχει νόημα, αλλά το να μη πηγαίνεις σε κάποιο πανεπιστήμιο για παράδειγμα που νομίζεις ότι θα είναι καλύτερο για την παιδεία σου επειδή πχ η νυχτερινή διασκέδαση της πόλης είναι 80 αντί για 100 το θεωρώ μαλακία...

 

Και ναι, ξέρω άτομα που γύρισαν πίσω στην Ελλάδα από φανταστικά πανεπιστήμια επειδή δεν είχε ωραία club...

 

Δηλαδή η συμβουλή σου προς ένα 17χρονο είναι συμβιβάσου τώρα με τη μιζέρια;

 

Να χέσω (με το συμπάθιο) την εκπαίδευση τότε.

 

Στα 17 μου είχα τη δυνατότητα ή να έρθω Γερμανία ή να μείνω Ελλάδα, τέλειωσα στην Ελλάδα επειδή δε γούσταρα να φύγω. Στο ίδιο δίλημμα ήταν το Σεπτέμβριο και ο ξάδελφος μου, Βερολίνο ή Θεσσαλονίκη και η απάντηση του ήταν έγραψα 18,5 για να μπω εδώ και μου αρέσει οι γκόμενες να μιλάνε ελληνικά (σημείωση έχει ζήσει στο Βερολίνο).

Τι μπορείς να του απαντήσεις τότε σε αυτήν του την απαίτηση;;; Πήγαινε στο Βερολίνο, θα είναι καλύτερο για το μέλλον σου; Ποιο μέλλον, αν για παράδειγμα πάθει κατάθλιψη;;;

 

Στη Γερμανία ήρθα για μεταπτυχιακές σπουδές, όπως πήγα και στην Αγγλία. Και στις δύο χώρες ευχαριστήθηκα τις σπουδές μου, σε θέμα οργάνωσης διοικητικής, εκπαιδευτικής, βιβλιοθηκών, διαμονής, γενικά υποστήριξης. Δεν έτρεχα πίσω από καμία μαλακισμένη γραμματέα να μου περάσει τον βαθμό μου ή να μου δώσει μία βεβαίωση ή οτιδήποτε άλλο και αυτό με βοήθησε να μάθω, συγκεντρωθώ, να αποδώσω. Μόνο για να μη νιώσεις έρμαιο της κάθε κομματικής παράταξης, να νιώσεις πως είναι η εκπαιδευτική διαδικασία, να κατανοήσεις και να ωριμάσει μέσα σου η γνώση προτείνω ανεπιφύλακτα τις σπουδές εκτός Ελλάδας.

Αν κάποιος με ρωτήσει Αγγλία ή Γερμανία, δαγκωτό Γερμανία. Προσωπικά, δεν αντέχω την αγγλική νοοτροπία ούτε τις συνθήκες ζωής. Το πανεπιστήμιο είναι ίσως πιο φημισμένο (όχι στον τομέα μου), αλλά θα ήμουν δυστυχής, δε μου αρέσει η ζωή εκεί, τελεία και παύλα. Επομένως σε όποιον ρωτάει του προτείνω να βρει που του ταιριάζει να ζει και μετά τις όποιες προοπτικές από το τάδε ή από το δείνα πανεπιστήμιο...

 

Ας απαντήσω και στο αρχικό ερώτημα. Αδερφέ, λες πως μπορείς να μπεις σε πανεπιστήμιο στην Ελλάδα, ε δώσε και μπες. Αποτελεί ικανοποίηση στα επίπεδα της ηδονής, να έχεις δημιουργήσει μόνος σου τις επιλογές σου και βοηθάει στην ωρίμανση σου να έχεις το δίλημμα της επιλογής. Μπες στην Ελλάδα και απέρριψε το, τα υπόλοιπα μου φαίνονται βαριέμαι να διαβάσω, ε δε δίνουν και βιβλία στην ώρα τους, τι να κουράζομαι..;

 

Καλή τύχη ότι και να κάνεις.

[insomniaK]

Σιγά...

 

Σε μια ιδανική κοινωνία που όλα είναι τέλεια ίσως..

 

Δυστυχώς ή ευτυχώς μάλλον ελάχιστοι κάνουν αυτό που πραγματικά θέλουν στη ζωή τους γιατί πολύ απλά συμβιβαζόμαστε για κάποια πράγματα..

 

Είναι σαν να λες έχω μικρό παιδί, αλλά εγώ γουστάρω να είμαι όλη μέρα με τους φίλους μου και να πίνω μπύρες..Ε δυστυχώς δεν γίνεται, τι να κάνουμε. Τουλάχιστον άμα θες να είσαι σωστός. Αντίστοιχα και εδώ. Μπορεί να μη γουστάρεις να μένεις στη Boston και να σου αρέσει καλύτερα στην California, αλλά δεν σε πήρε το CalTech και σε πήρε το MIT...

 

Κατά τη γνώμη μου πρέπει να βρισκεται ο μέσος όρος. Το να βασανίζεσαι κάπου που είσαι προφανώς δεν έχει νόημα, αλλά το να μη πηγαίνεις σε κάποιο πανεπιστήμιο για παράδειγμα που νομίζεις ότι θα είναι καλύτερο για την παιδεία σου επειδή πχ η νυχτερινή διασκέδαση της πόλης είναι 80 αντί για 100 το θεωρώ μαλακία...

 

Και ναι, ξέρω άτομα που γύρισαν πίσω στην Ελλάδα από φανταστικά πανεπιστήμια επειδή δεν είχε ωραία club...

 

Δηλαδή η συμβουλή σου προς ένα 17χρονο είναι συμβιβάσου τώρα με τη μιζέρια;

 

Να χέσω (με το συμπάθιο) την εκπαίδευση τότε.

 

Στα 17 μου είχα τη δυνατότητα ή να έρθω Γερμανία ή να μείνω Ελλάδα, τέλειωσα στην Ελλάδα επειδή δε γούσταρα να φύγω. Στο ίδιο δίλημμα ήταν το Σεπτέμβριο και ο ξάδελφος μου, Βερολίνο ή Θεσσαλονίκη και η απάντηση του ήταν έγραψα 18,5 για να μπω εδώ και μου αρέσει οι γκόμενες να μιλάνε ελληνικά (σημείωση έχει ζήσει στο Βερολίνο).

Τι μπορείς να του απαντήσεις τότε σε αυτήν του την απαίτηση;;; Πήγαινε στο Βερολίνο, θα είναι καλύτερο για το μέλλον σου; Ποιο μέλλον, αν για παράδειγμα πάθει κατάθλιψη;;;

 

Στη Γερμανία ήρθα για μεταπτυχιακές σπουδές, όπως πήγα και στην Αγγλία. Και στις δύο χώρες ευχαριστήθηκα τις σπουδές μου, σε θέμα οργάνωσης διοικητικής, εκπαιδευτικής, βιβλιοθηκών, διαμονής, γενικά υποστήριξης. Δεν έτρεχα πίσω από καμία μαλακισμένη γραμματέα να μου περάσει τον βαθμό μου ή να μου δώσει μία βεβαίωση ή οτιδήποτε άλλο και αυτό με βοήθησε να μάθω, συγκεντρωθώ, να αποδώσω. Μόνο για να μη νιώσεις έρμαιο της κάθε κομματικής παράταξης, να νιώσεις πως είναι η εκπαιδευτική διαδικασία, να κατανοήσεις και να ωριμάσει μέσα σου η γνώση προτείνω ανεπιφύλακτα τις σπουδές εκτός Ελλάδας.

Αν κάποιος με ρωτήσει Αγγλία ή Γερμανία, δαγκωτό Γερμανία. Προσωπικά, δεν αντέχω την αγγλική νοοτροπία ούτε τις συνθήκες ζωής. Το πανεπιστήμιο είναι ίσως πιο φημισμένο (όχι στον τομέα μου), αλλά θα ήμουν δυστυχής, δε μου αρέσει η ζωή εκεί, τελεία και παύλα. Επομένως σε όποιον ρωτάει του προτείνω να βρει που του ταιριάζει να ζει και μετά τις όποιες προοπτικές από το τάδε ή από το δείνα πανεπιστήμιο...

 

Ας απαντήσω και στο αρχικό ερώτημα. Αδερφέ, λες πως μπορείς να μπεις σε πανεπιστήμιο στην Ελλάδα, ε δώσε και μπες. Αποτελεί ικανοποίηση στα επίπεδα της ηδονής, να έχεις δημιουργήσει μόνος σου τις επιλογές σου και βοηθάει στην ωρίμανση σου να έχεις το δίλημμα της επιλογής. Μπες στην Ελλάδα και απέρριψε το, τα υπόλοιπα μου φαίνονται βαριέμαι να διαβάσω, ε δε δίνουν και βιβλία στην ώρα τους, τι να κουράζομαι..;

 

Καλή τύχη ότι και να κάνεις.

[FarCry]

Επομένως σε όποιον ρωτάω του προτείνω να βρει που του ταιριάζει να ζει και μετά τις όποιες προοπτικές από το τάδε ή από το δείνα πανεπιστήμιο...

 

όχι ακριβώς. bres τα ποσοστά τον αγγλικών και τον γερμανικών και μετά μιλάς. στη γερμανία σχεδόν όλα είναι γερμανόφωνα........

universal language είναι τα αγγλικά οποτε....

[FarCry]

Επομένως σε όποιον ρωτάω του προτείνω να βρει που του ταιριάζει να ζει και μετά τις όποιες προοπτικές από το τάδε ή από το δείνα πανεπιστήμιο...

 

όχι ακριβώς. bres τα ποσοστά τον αγγλικών και τον γερμανικών και μετά μιλάς. στη γερμανία σχεδόν όλα είναι γερμανόφωνα........

universal language είναι τα αγγλικά οποτε....

[insomniaK]

Τώρα είδα το λάθος μου, σε όποιον "ρωτάει" κι όχι ρωτάω.

 

Ναι όντως ήταν η συντριπτική πλειοψηφία στα Γερμανικά, πια με την αντικατάσταση του Diploma με BSc+MSc, τα περισσότερα MSc είναι στα αγγλικά. Από εκεί και πέρα, όλα τα πανεπιστήμια, προσφέρουν υπερεντατικά μαθήματα Γερμανικών που σε 6 μήνες από το επίπεδο μηδέν σε φτάνουν στο επίπεδο να παρακολουθήσεις τις διαλέξεις και να μπορέσεις να ανταπεξέλθεις στις εξετάσεις.

 

Δεν προσπαθώ να πείσω κανέναν να πάει Γερμανία ή Αγγλία ή Κακοσάλεσι. Αυτό είναι προσωπική επιλογή.

[insomniaK]

Τώρα είδα το λάθος μου, σε όποιον "ρωτάει" κι όχι ρωτάω.

 

Ναι όντως ήταν η συντριπτική πλειοψηφία στα Γερμανικά, πια με την αντικατάσταση του Diploma με BSc+MSc, τα περισσότερα MSc είναι στα αγγλικά. Από εκεί και πέρα, όλα τα πανεπιστήμια, προσφέρουν υπερεντατικά μαθήματα Γερμανικών που σε 6 μήνες από το επίπεδο μηδέν σε φτάνουν στο επίπεδο να παρακολουθήσεις τις διαλέξεις και να μπορέσεις να ανταπεξέλθεις στις εξετάσεις.

 

Δεν προσπαθώ να πείσω κανέναν να πάει Γερμανία ή Αγγλία ή Κακοσάλεσι. Αυτό είναι προσωπική επιλογή.

[afentiko7]

διαφορετικη νοοτροπια, διαφορετικο τροπο διασκεδασης, ανθρωπους απο ολο τον κοσμο και ολα τα κοινωνικα επιπεδα. την ζωη στην ευρωπη γτ εμεις οι ελληνες ειμαστε ευρωπαιοι απο το ευρος και πεος. για να μην αναφερω το ποσο πιο ευκολο ειναι να κανεις ταξιδια. παιρνεις ενα τραινο και εχεις παει παρισι σε μια ωρα. α ειναι και οι ευκαιριες που σου δινονται επαγγελματικα που δεν εχουν καμια σχεση με αυτες στην ελλαδα. ειδες τι ειπε πριν το παιδι οτι εκανε πρακτικη στο cern; να σου πω οτι και στο δικο μου πανεπιστημιο μας δινουν τετοια δυνατοτητα; να σου πω οτι κλεινουν συμβολαια οι φοιτητες πριν καν αποφοιτησουν;

 

η διαφορετική νοοτροπία που κολλάει? Ας πάρουμε τους γάλλους, που έχω φιλοξενηθεί (πάνε 2 χρόνια αλλά δε νομίζω να άλλαξαν). Πρώτον δεν υπάρχει διάκριση στις τουαλέτες επισκεπτών-ξένων, το πρωινό θεωρείται είδος πολυτελείας, και κάθε μέρα μακαρόνια. Μια τυπική οικογένεια της εργατικής τάξης στην γαλλία. Ασε που είσαι υποχρεωμένος κάθε 10 λεπτά να ασπάζεσαι τον άλλο.

Τρόπος διασκέδασης. Δεν έχουν κλαμπ στο βέλγιο? Πως διασκεδάζουν? Τι ποτά πίνουν που δεν τα βρίσκεις εδώ?

Ταξίδια. Το τρένο που λες σε πάει στην ίδια ώρα και στη Ν.Υόρκη? Γιατί δεν είναι θέμα ευκολίας, είναι θέμα γεωγραφίας? Και πας στα παρίσια ε. Α εκεί λέει που έχει κάτι υποβαθμισμένα προάστια. Α εκεί που οι διευθυντές της ρενώ αυτοκτονούνε (γιατί άραγε, μάλλον ερωτική απογοήτευση). Εκεί που οι μαθητές κ οι φοιτητές συνέχεια διαδηλώνουν. Μαλάκες θα ναι σαν κι εμάς αυτοί.

Που έκανε πρακτική στο cern? Ε και τι με αυτό? Τι σημαίνει? Γενικά ποια η καύλα του να είσαι επιστήμονας και να σαι καμμένος με τις ώρες σε ένα εργαστήριο, χωρίς να βλέπεις το φως του ηλίου. Α ξέχασα, δεν έχετε και ήλιο εσείς (οι ολλανδοί πάντως δεν είχαν). Και εκεί που λες για τα έτοιμα συμβόλαια, τι δεν έχουν ανεργία εκεί καθόλου? Ολοι βρίσκουν δουλειά με το που βγαίνουν έξω? Μη μου πεις, τους πληρώνουν το μισό μισθό μέχρι να τελειώσουν.

 

Ακου τώρα πως έχουν τα πράγματα στο ελλάντα. Εδώ τελειώνεις όποταν θες. Yeah, α και δεν παίζει ρόλο πότε θα τελειώσεις, αρκεί να κατέχεις το αντικείμενο. Εδώ ξυπνάς το πρωί κατά τις 2, παίρνεις 2 τηλέφωνα και είτε θα βρεθείς (εγώ προσωπικά) θησείο για καφέ, είτε για τσάρκα με το αμάξι. Η μπορείς να ξαναπέσεις να κοιμηθείς. Αν πάλι είσαι 1-2οετής παιρνεις κανά φίλο σου και πάτε βόλτα μέχρι Χαλκίδα σε έναν άλλο φίλο σου που σπουδάζει εκεί. Και αν θέλει κι αυτός, πατε μια Σαλονίκη να μείνετε στον άλλο. Ετσι γύρισα όλη την Ελλάδα τα πρώτα 2 χρόνια σπουδών. Οταν είχε πενταήμερες κατέβαινα Χανιά σε άλλο φίλο μου, καταλαβαίνεις γιατί.... Α κλασσικά Μαη Μύκονο, χειμώνα αράχωβα

Αλλά αυτά δεν είναι τπτ μπροστά στα φοιτητικά ζητήματα. Οταν λοιπόν πρωτοάρχισαν οι καταλήψεις πριν 2.5 χρόνια κατέβαινα στις ΓΣ και στις πορείες για χαβαλέ. Οταν όμως είδα κάτι χοιρινοειδή να βαράνε κάτι κοπέλες, κάτι δεν μου ψιλοκάθησε καλά και έτρεξα να τις βοηθήσω. Από τότε έμαθα τη λέξη αλληλεγγυη. που σημαίνει βοήθα όποιον έχει ανάγκη κι ας μην τον εξέρεις. Επίσης έμαθα να εκτιμάω κάθε στιγμή. Γιατί όταν ετοιμάζεσαι για τη σύγκρουση με τα ΜΑΤ η καρδιά σου χτυπάει δυνατά. Και ξέρεις πως μια λάθος κίνηση αρκεί για να σε μπαγλαρώσουν. Αλλά το συναίσθημα όταν ακούς το "παμε", δεν περιγράφεται. Και αυτό στο λέει κάποιος που βρίσκεται στο δρόμο από τα 13-14. Επίσης δεν μπορείς να νιώσεις το κυνηγητό μέσα στα στενά, την οχλοβοή, τα δακρυγόνα. Αλλά και τη χαρά που βλεπεις, πως το βλάκα που πήρε λάθος δρόμο, τελικά το συναντάς, σώο κ αβλαβή. Τα ίδια κ περισσότερα για τις εκδρομές σε γήπεδα, εντός κι εκτός Πειραιά με το Θρύλο

 

Οπότε όταν θα γράψουμε τα απομνημονευματα μας, εσύ, εγώ και ο cern. Ποιος νομίζεις ότι θα έχει να δώσει τα περισσότερα σε ένα παιδί που θελει να μάθει για τη ζωή και να εκτιμήσει το συνάνθρωπο και όχι τον παρτάκια

[afentiko7]

διαφορετικη νοοτροπια, διαφορετικο τροπο διασκεδασης, ανθρωπους απο ολο τον κοσμο και ολα τα κοινωνικα επιπεδα. την ζωη στην ευρωπη γτ εμεις οι ελληνες ειμαστε ευρωπαιοι απο το ευρος και πεος. για να μην αναφερω το ποσο πιο ευκολο ειναι να κανεις ταξιδια. παιρνεις ενα τραινο και εχεις παει παρισι σε μια ωρα. α ειναι και οι ευκαιριες που σου δινονται επαγγελματικα που δεν εχουν καμια σχεση με αυτες στην ελλαδα. ειδες τι ειπε πριν το παιδι οτι εκανε πρακτικη στο cern; να σου πω οτι και στο δικο μου πανεπιστημιο μας δινουν τετοια δυνατοτητα; να σου πω οτι κλεινουν συμβολαια οι φοιτητες πριν καν αποφοιτησουν;

 

η διαφορετική νοοτροπία που κολλάει? Ας πάρουμε τους γάλλους, που έχω φιλοξενηθεί (πάνε 2 χρόνια αλλά δε νομίζω να άλλαξαν). Πρώτον δεν υπάρχει διάκριση στις τουαλέτες επισκεπτών-ξένων, το πρωινό θεωρείται είδος πολυτελείας, και κάθε μέρα μακαρόνια. Μια τυπική οικογένεια της εργατικής τάξης στην γαλλία. Ασε που είσαι υποχρεωμένος κάθε 10 λεπτά να ασπάζεσαι τον άλλο.

Τρόπος διασκέδασης. Δεν έχουν κλαμπ στο βέλγιο? Πως διασκεδάζουν? Τι ποτά πίνουν που δεν τα βρίσκεις εδώ?

Ταξίδια. Το τρένο που λες σε πάει στην ίδια ώρα και στη Ν.Υόρκη? Γιατί δεν είναι θέμα ευκολίας, είναι θέμα γεωγραφίας? Και πας στα παρίσια ε. Α εκεί λέει που έχει κάτι υποβαθμισμένα προάστια. Α εκεί που οι διευθυντές της ρενώ αυτοκτονούνε (γιατί άραγε, μάλλον ερωτική απογοήτευση). Εκεί που οι μαθητές κ οι φοιτητές συνέχεια διαδηλώνουν. Μαλάκες θα ναι σαν κι εμάς αυτοί.

Που έκανε πρακτική στο cern? Ε και τι με αυτό? Τι σημαίνει? Γενικά ποια η καύλα του να είσαι επιστήμονας και να σαι καμμένος με τις ώρες σε ένα εργαστήριο, χωρίς να βλέπεις το φως του ηλίου. Α ξέχασα, δεν έχετε και ήλιο εσείς (οι ολλανδοί πάντως δεν είχαν). Και εκεί που λες για τα έτοιμα συμβόλαια, τι δεν έχουν ανεργία εκεί καθόλου? Ολοι βρίσκουν δουλειά με το που βγαίνουν έξω? Μη μου πεις, τους πληρώνουν το μισό μισθό μέχρι να τελειώσουν.

 

Ακου τώρα πως έχουν τα πράγματα στο ελλάντα. Εδώ τελειώνεις όποταν θες. Yeah, α και δεν παίζει ρόλο πότε θα τελειώσεις, αρκεί να κατέχεις το αντικείμενο. Εδώ ξυπνάς το πρωί κατά τις 2, παίρνεις 2 τηλέφωνα και είτε θα βρεθείς (εγώ προσωπικά) θησείο για καφέ, είτε για τσάρκα με το αμάξι. Η μπορείς να ξαναπέσεις να κοιμηθείς. Αν πάλι είσαι 1-2οετής παιρνεις κανά φίλο σου και πάτε βόλτα μέχρι Χαλκίδα σε έναν άλλο φίλο σου που σπουδάζει εκεί. Και αν θέλει κι αυτός, πατε μια Σαλονίκη να μείνετε στον άλλο. Ετσι γύρισα όλη την Ελλάδα τα πρώτα 2 χρόνια σπουδών. Οταν είχε πενταήμερες κατέβαινα Χανιά σε άλλο φίλο μου, καταλαβαίνεις γιατί.... Α κλασσικά Μαη Μύκονο, χειμώνα αράχωβα

Αλλά αυτά δεν είναι τπτ μπροστά στα φοιτητικά ζητήματα. Οταν λοιπόν πρωτοάρχισαν οι καταλήψεις πριν 2.5 χρόνια κατέβαινα στις ΓΣ και στις πορείες για χαβαλέ. Οταν όμως είδα κάτι χοιρινοειδή να βαράνε κάτι κοπέλες, κάτι δεν μου ψιλοκάθησε καλά και έτρεξα να τις βοηθήσω. Από τότε έμαθα τη λέξη αλληλεγγυη. που σημαίνει βοήθα όποιον έχει ανάγκη κι ας μην τον εξέρεις. Επίσης έμαθα να εκτιμάω κάθε στιγμή. Γιατί όταν ετοιμάζεσαι για τη σύγκρουση με τα ΜΑΤ η καρδιά σου χτυπάει δυνατά. Και ξέρεις πως μια λάθος κίνηση αρκεί για να σε μπαγλαρώσουν. Αλλά το συναίσθημα όταν ακούς το "παμε", δεν περιγράφεται. Και αυτό στο λέει κάποιος που βρίσκεται στο δρόμο από τα 13-14. Επίσης δεν μπορείς να νιώσεις το κυνηγητό μέσα στα στενά, την οχλοβοή, τα δακρυγόνα. Αλλά και τη χαρά που βλεπεις, πως το βλάκα που πήρε λάθος δρόμο, τελικά το συναντάς, σώο κ αβλαβή. Τα ίδια κ περισσότερα για τις εκδρομές σε γήπεδα, εντός κι εκτός Πειραιά με το Θρύλο

 

Οπότε όταν θα γράψουμε τα απομνημονευματα μας, εσύ, εγώ και ο cern. Ποιος νομίζεις ότι θα έχει να δώσει τα περισσότερα σε ένα παιδί που θελει να μάθει για τη ζωή και να εκτιμήσει το συνάνθρωπο και όχι τον παρτάκια

[Physics_Rulez]

Όχι ότι συγκρίνω Αγγλία με Βουλγαρία, ούτε και έχω σπουδάσει/σπουδάζω Ιατρική για να ξέρω ανατριχιαστικές λεπτομέρειες αλλά και οι Βούλγαροι που σπουδάζουν Ιατρική, προφανώς κάποιοι σπουδάζουν στη χώρα τους. Τι θέλω να πω... μη κρίνεται κάποιον απ' το πανεπιστήμιο και μόνο, μπορεί αυτός ο κάποιος να γουστάρει το αντικείμενο των σπουδών του και να έχει εργαστεί σκληρά για να γίνει καλός γιατρός. Δηλαδή αν βρω έναν γιατρό,απόφοιτο ελληνικού πανεπιστημίου που δεν μπορεί να κάνει σωστά τη δουλειά του, τι σημαίνει; Ότι τα πανεπιστήμια εδώ δεν είναι καλά;

 

Εγώ πάντως γιατρό από βουλγαρία - ρουμανία δεν θέλω, ευχαριστώ. Είναι συνήθως γενικοί γιατροί και αναισθησιολόγοι. Προσοχή.

2 γνωστοί μου μείνανε παράλυτοι λόγω αναισθησιολόγου κατά τη διάρκεια εγχείρησης. Αυτό φυσικά είναι το προσωπικό μου παράδειγμα, πέρα απο αυτά που ακούω κατά καιρούς... αλλά τι σας λέω τώρα, τα ξέρετε.