Προς το περιεχόμενο

Σε ποιά ταινία κλάψατε πιο πολύ?


Koritsi_Gia_PC

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντ. 388
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
Δημοσ.

Το να έλεγα ότι έχω πλαντάξει στο κλάμα σε κάποια ταινία θα ήταν υπερβολή, παρ'όλα αυτά σε αρκετές σκηνές (ανεξαρτήτως είδους ταινίας & χωρίς να είναι κατ'ανάγκη αισθηματικές ή δραματικές) έχω βουρκώσει. Έτσι στα πρόχειρα μπορώ να θυμηθώ τις εξής :

 

The Butterfly Effect (2004)

 

εκεί που ο ήρωας στο τέλος γυρνάει πίσω στην κοιλιά της μάνας του και κόβει τον ομφάλιο λώρο προκειμένου να σωθούν οι ζωές των φίλων του, με την μάνα του να έχει πλαντάξει στο κλάμα καθώς ήταν το 3ο παιδί πλέον που έχανε. Μακάβριο τέλος φυσικά, αλλά καταλάβαινες ότι δεν είχε άλλη επιλογή.

 

 

Cast Away (2000) (ο ναυαγός)

 

όταν ο Tom Hanks καταφέρνει να φτιάξει μια σχεδία και να φύγει από το νησί όπου είχε εγκλωβιστεί, κατά την απομάκρυνσή του, του έπεσε στη θάλασσα μια μπάλα όπου την είχε φτιάξει σαν άνθρωπο για να νιώθει ότι μιλάει με κάποιον όλα αυτά τα χρόνια (άχυρα για μαλλιά και πρόσωπο με μαρκαδόρο). Η αντίδρασή του ήταν σα να είχε χάσει τη μάνα του. Όταν συνειδητοποιούσες σαν τηλεθεατής πως ο πρωταγωνιστής ένιωθε πως έχασε κάποιον φίλο του παρά ένα άψυχο αντικείμενο, ήταν δύσκολο να κρατηθείς και να μη δακρύσεις.

 

 

I Am Legend (2007)

 

πολύ συγκινητική στιγμή όταν ο Will Smith αναγκάζεται να σκοτώσει το σκυλί του με τα ίδια του τα χέρια προκειμένου να μη μεταλλαχαθεί σε ζόμπι καθώς είχε κολλήσει τον ιό και ουσιαστικά χάνει τον μόνο του σύντροφο μέσα σε έναν κόσμο όπου ήταν μόνος του. Αν έχεις & κατοικίδιο, ίσως δακρύσεις περισσότερο.

 

 

Bridge to Terabithia (2007)

 

όταν σκοτώνεται η φίλη του παιδιού που πρωταγωνιστεί και πάει με δάκρυα στη δασκάλα του που θεωρεί εμμέσως υπεύθυνη για το θάνατό της και της λέει ''την επόμενη φορά πες μου να την πάρουμε μαζί εκεί που θα πάμε''

 

 

Pan's Labyrinth (2006)

 

προς το τέλος όταν αυτός ο ψυχανώμαλος στρατηγός σκοτώνει εν ψυχρώ το κοριτσάκι προκειμένου να πάρει πίσω το νεογέννητο μωράκι που κρατούσε, βλέποντας την έκφραση των ματιών της καθώς έσβηνε σιγά-σιγά και που σε έναν σκληρό κόσμο εμφυλίου πολέμου ήταν η μόνη που δεν της άξιζε να πεθάνει. Το τέλος πάντως πολύ λυτρωτικό.

 

 

Shinobi - Heart Under Blade (2005)

 

εκεί που η πρωταγωνίστρια αναγκάζεται να βγάλει τα μάτια της με τα ίδια της τα δάχτυλα προκειμένου να επιφέρει την φιλία ανάμεσα στις δύο δυναστείες. Όχι τόσο η σκηνή αυτή καθ'αυτή, αλλά περισσότερο η έκφραση που πήραν όσοι είδαν το θέαμα που ακόμα και ο πιο σκληρός πολεμιστής είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό.

 

 

Click (2006)

 

αν και στο μεγαλύτερο μέρος του είναι καθαρή κωμωδία, σε μια απο τις τελευταίες σκηνές όπου ο Andam Sandler αναγκάζεται να βγει ετοιμοθάνατος από το νοσοκομείο με τον ορό στο χέρι για να προειδοποιήσει τον γιό του να μην κάνει τα ίδια λάθη, ε εκεί είναι πραγματικά δύσκολο να κρατηθείς και να μη δακρύσεις. Και σα να μην έφτανε αυτό, πέφτουν μετά πάνω του και τον κλαίνε με τον πιο ρεαλιστικό τρόπο (αν σκεφτείς ότι είναι κάτι στημένο δηλ.) κάτι που ακόμα κι αν στην αρχή κρατηθείς για να μη δακρύσεις, στο τέλος αφήνεσαι.

 

 

Αυτά από μένα. :-)

Δημοσ.

το κοριτσι μου 1

δεν εχω ξεπερασει ακομα το θανατο του μικρου απο τις μελισσες.

μεχρι τυα 15 μου εκλαιγα μαυτη την ταινια

Δημοσ.
Το να έλεγα ότι έχω πλαντάξει στο κλάμα σε κάποια ταινία θα ήταν υπερβολή, παρ'όλα αυτά σε αρκετές σκηνές (ανεξαρτήτως είδους ταινίας & χωρίς να είναι κατ'ανάγκη αισθηματικές ή δραματικές) έχω βουρκώσει. Έτσι στα πρόχειρα μπορώ να θυμηθώ τις εξής :

 

 

The Butterfly Effect (2004) εκεί που ο ήρωας στο τέλος γυρνάει πίσω στην κοιλιά της μάνας του και κόβει τον ομφάλιο λώρο προκειμένου να σωθούν οι ζωές των φίλων του, με την μάνα του να έχει πλαντάξει στο κλάμα καθώς ήταν το 3ο παιδί πλέον που έχανε. Μακάβριο τέλος φυσικά, αλλά καταλάβαινες ότι δεν είχε άλλη επιλογή.

 

Cast Away (2000) (ο ναυαγός) όταν ο Tom Hanks καταφέρνει να φτιάξει μια σχεδία και να φύγει από το νησί όπου είχε εγκλωβιστεί, κατά την απομάκρυνσή του, του έπεσε στη θάλασσα μια μπάλα όπου την είχε φτιάξει σαν άνθρωπο για να νιώθει ότι μιλάει με κάποιον όλα αυτά τα χρόνια (άχυρα για μαλλιά και πρόσωπο με μαρκαδόρο). Η αντίδρασή του ήταν σα να είχε χάσει τη μάνα του. Όταν συνειδητοποιούσες σαν τηλεθεατής πως ο πρωταγωνιστής ένιωθε πως έχασε κάποιον φίλο του παρά ένα άψυχο αντικείμενο, ήταν δύσκολο να κρατηθείς και να μη δακρύσεις.

 

I Am Legend (2007) πολύ συγκινητική στιγμή όταν ο Will Smith αναγκάζεται να σκοτώσει το σκυλί του με τα ίδια του τα χέρια προκειμένου να μη μεταλλαχαθεί σε ζόμπι καθώς είχε κολλήσει τον ιό και ουσιαστικά χάνει τον μόνο του σύντροφο μέσα σε έναν κόσμο όπου ήταν μόνος του. Αν έχεις & κατοικίδιο, ίσως δακρύσεις περισσότερο.

 

Bridge to Terabithia (2007) όταν σκοτώνεται η φίλη του παιδιού που πρωταγωνιστεί και πάει με δάκρυα στη δασκάλα του που θεωρεί εμμέσως υπεύθυνη για το θάνατό της και της λέει ''την επόμενη φορά πες μου να την πάρουμε μαζί εκεί που θα πάμε''

 

Pan's Labyrinth (2006) προς το τέλος όταν αυτός ο ψυχανώμαλος στρατηγός σκοτώνει εν ψυχρώ το κοριτσάκι προκειμένου να πάρει πίσω το νεογέννητο μωράκι που κρατούσε, βλέποντας την έκφραση των ματιών της καθώς έσβηνε σιγά-σιγά και που σε έναν σκληρό κόσμο εμφυλίου πολέμου ήταν η μόνη που δεν της άξιζε να πεθάνει. Το τέλος πάντως πολύ λυτρωτικό.

 

Shinobi - Heart Under Blade (2005) εκεί που η πρωταγωνίστρια αναγκάζεται να βγάλει τα μάτια της με τα ίδια της τα δάχτυλα προκειμένου να επιφέρει την φιλία ανάμεσα στις δύο δυναστείες. Όχι τόσο η σκηνή αυτή καθ'αυτή, αλλά περισσότερο η έκφραση που πήραν όσοι είδαν το θέαμα που ακόμα και ο πιο σκληρός πολεμιστής είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό.

 

Click (2006) αν και στο μεγαλύτερο μέρος του είναι καθαρή κωμωδία, σε μια απο τις τελευταίες σκηνές όπου ο Andam Sandler αναγκάζεται να βγει ετοιμοθάνατος από το νοσοκομείο με τον ορό στο χέρι για να προειδοποιήσει τον γιό του να μην κάνει τα ίδια λάθη, ε εκεί είναι πραγματικά δύσκολο να κρατηθείς και να μη δακρύσεις. Και σα να μην έφτανε αυτό, πέφτουν μετά πάνω του και τον κλαίνε με τον πιο ρεαλιστικό τρόπο (αν σκεφτείς ότι είναι κάτι στημένο δηλ.) κάτι που ακόμα κι αν στην αρχή κρατηθείς για να μη δακρύσεις, στο τέλος αφήνεσαι.

 

 

Αυτά από μένα. :-)

 

πολλοι μπορει να μην εχουν δει τις ταινιες αυτες... θα μπορουσαν να μπουν σε spoiler:-(

  • Super Moderators
Δημοσ.

Η δημοσίευση σημαντικών λεπτομερειών για ταινίες που μερικά μέλη μπορεί να μην έχουν δει είναι ανεύθυνη και απαράδεκτη.

 

Την επόμενη φορά δεν θα αρκεστώ σε επεξεργασία του σχετικού μηνύματος. :mad:

Δημοσ.
Η δημοσίευση σημαντικών λεπτομερειών για ταινίες που μερικά μέλη μπορεί να μην έχουν δει είναι ανεύθυνη και απαράδεκτη.

 

Την επόμενη φορά δεν θα αρκεστώ σε επεξεργασία του σχετικού μηνύματος. :mad:

 

Η συντριπτική πλειοψηφία των ανδρών που έχει κλάψει σε ταινία,πρέπει να είναι gay.

Πρέπει να είναι πραγματικά γελοίο θέαμα!

 

Το οτι λέει τους άλλους χρήστες ομοφυλόφιλους είναι αποδεκτό να φανταστώ..

 

Ξέρεις, δεν ξέρω για σένα, αλλα οι άνθρωποι ανεξαρτήτου φύλου δακρίζουν..Για μερικά είδη ζώων, δεν είμαι σίγουρη..

 

Ontopic: Θα τις δω όλες όσες αναφέρατε παιδιά (Μερικές φυσικά τις έχω δεί και ήταν και αγαπημένες)! Και θα ξεκινήσω με τον "κεραυνοβόλο έρωτα" που μου πρότεινε ο egalps..Ευχαριστώ.. :-)

 

 

/Koritsi_Gia_PC!

  • Super Moderators
Δημοσ.
Το οτι λέει τους άλλους χρήστες ομοφυλόφιλους είναι αποδεκτό να φανταστώ..

 

εμείς δεν κλαίμε, δακρύζουμε (ατςςςςςςςςςςςςςςςς) και έτσι δεν μας πιάνει...

Δημοσ.

Πολύ καλό το Κεραυνοβόλος Έρωτας, ήταν όμως πιο κλισεδιάρικο από το Notebook, therefore αναμενόμενο :S

 

Εντάξει Bassstarlet, το εμπεδώσαμε, είσαι ρομπότ και δε δακρύζεις παρά μόνο αν τύχει διαρροή λαδιού.

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...