Διαφορά τιμών internet/καταστημάτων

[paschalia]

Νόμίζω ότι σε ρωτάει για να σου αποδείξει ότι είσαι μέρος του κακού καπιταλιστικού συστήματος.

[slipknot]

Το εργατικό κίνημα στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα είχε πάρει διαστάσεις και έβαζε μπροστά στην εργατική τάξη το πρόβλημα της συνειδητής οργανωμένης πάλης, για την ανατροπή των αντιδραστικών, φεουδαρχικών ή αστικών κυβερνήσεων. Ειδικά για τη Ρωσία, αναγκαιότητα ήταν η ανατροπή του απολυταρχικού καθεστώτος της δυναστείας των Ρομανόφ. Γι' αυτό έπρεπε να δημιουργηθεί Κόμμα επαναστατικό, Κόμμα της εργατικής τάξης με ξεκαθαρισμένο θεωρητικό προσανατολισμό και επαναστατική πρακτική, πάνω σε μαρξιστική βάση.

 

Στη Ρωσία άρχισαν να δημιουργούνται παράνομοι κύκλοι για τη διάδοση των επαναστατικών ιδεών στην εργατική τάξη, μα και σε όλη την κοινωνία. Τότε εμφανίζεται στην πολιτική σκηνή ο ιδιοφυής επαναστάτης, ο μεγάλος Β. Ι. Λένιν.

 

Το πρώτο θεωρητικό ζήτημα που έθετε, ήταν το πέρασμα από την προπαγάνδα των θέσεων στη διαφώτιση, χωρίς να μειώνεται η αξία της προπαγάνδισης του επιστημονικού σοσιαλισμού. Ορισμένοι αμφισβήτησαν την εγκαιρότητα και τη σκοπιμότητα αυτού του βήματος του Λένιν. Ελεγαν: "Θα βρει άραγε η σοσιαλιστική διαφώτιση απήχηση στους εργάτες, στους καταπιεσμένους από τη φτώχεια, στη μάζα των αγράμματων, στους πολιτικά υπανάπτυκτους και διαπαιδαγωγημένους στο πνεύμα της πίστης στον Τσάρο που τον έχουν Θεό;"

 

Στην αρχή πρέπει να εξηγηθούν στους εργάτες, στους αγρότες οι πιο άμεσες και φλέγουσες ανάγκες. Ο Λένιν, ταυτόχρονα, τόνιζε ότι οι διαφωτιστές δεν πρέπει να περιορίζονται στην εξήγηση των οικονομικών μόνο ζητημάτων, αλλά από τις πρώτες κιόλας επαφές πρέπει να αρχίζουν να διαμορφώνουν και πολιτική συνείδηση των εργαζομένων. Μεγάλη σημασία έχει, από την αρχή κιόλας, να μην επιτρέψουν τις αυταπάτες ότι με την οικονομική και μόνο πάλη ενάντια στους εργοστασιάρχες θα μπορέσουν οι εργάτες να απαλλαγούν από την καταπίεση και την εκμετάλλευση.

 

για επικείμενη καταστροφή της ελληνικής οικονομίας και την επερχόμενη πτώχευση του κράτους, κάποιους πρέπει τους βολεύει πάρα πολύ. Αλλιώς, δεν μπορεί να εξηγηθεί η παρέλαση κορυφαίων κυβερνητικών στελεχών, παραγόντων της ΕΕ και μεγάλης μερίδας του Τύπου μέσα κι έξω από τη χώρα, οι οποίοι σκιαγραφώντας την εικόνα της οικονομίας χρησιμοποιούν όλο και πιο μελανά χρώματα. Είναι απόλυτα βέβαιο ότι τέτοιου είδους προσεγγίσεις είναι βολικές, γιατί, εν μέσω της διακινούμενης καταστροφολογίας, ευκολότερα μπορεί να εξουδετερωθούν αντιστάσεις, να ελεγχθεί η λαϊκή οργή ή και να χειραγωγηθούν οι αντιδράσεις των εργαζομένων, ενάντια στα μέτρα που οδηγούν στην ακόμα μεγαλύτερη χειροτέρευση των συνθηκών ζωής του λαού. Αυτός είναι ο στόχος της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που ανεξάρτητα από τα όσα μπορεί να διατείνονται τα στελέχη του για να θολώσουν τα νερά, έχει αναλάβει δεσμεύσεις για την επιτάχυνση της προώθησης των πολιτικών που θα δημιουργήσουν ευνοϊκότερες συνθήκες για την πιο κερδοφόρα δράση κεφαλαίου. Μιλάμε για ακόμα πιο επαχθή, για τα λαϊκά στρώματα, μέτρα για τα Εργασιακά, το Ασφαλιστικό, τα λεγόμενο άνοιγμα των επαγγελμάτων, τα βαρέα και ανθυγιεινά και πάει λέγοντας. Ολα τα ζητήματα, δηλαδή, που από θέσεις στρατηγικής στόχευσης έχουν θέσει στην ημερήσια διάταξη το ευρωενωσιακό κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του με τη συμφωνία της Λισαβόνας. Γι' αυτό και επιδιώκουν να έχουν απέναντί τους εργαζόμενους τρομοκρατημένους και κατ' επέκταση παροπλισμένους από κάθε διεκδικητικό αίτημα.

 

Εκτός και αν πράγματι συντρέχουν λόγοι που θα στοιχειοθετήσουν την εκτίμηση ότι βρισκόμαστε στο χείλος της κατάρρευσης. Ομως ακόμα και την περίπτωση που η τρομοκρατία του τελευταίου καιρού είναι βάσιμη και πράγματι υπάρχουν κίνδυνοι και απειλές για την οικονομία, τότε το πρώτο ζήτημα που πρέπει να ξεκαθαριστεί, από τη σκοπιά των εργαζομένων, είναι το ποιος απειλεί και ποιος είναι ο απειλούμενος. Γιατί, εδώ που τα λέμε, οποιαδήποτε εξέλιξη, στην κυριολεξία οποιαδήποτε εξέλιξη, δεν μπορεί να αφορά όλους το ίδιο. Δεν μπορεί το διακύβευμα να είναι ίδιο για τον άνεργο, με εκείνο που καλείται να περισώσει ο τραπεζίτης και το τραπεζικό σύστημα. Ούτε τα εκατομμύρια των λαϊκών νοικοκυριών, που ζούνε κάτω από τα όρια της φτώχειας, μπορεί να τα τρομάξει κάτι περισσότερο από την καθημερινή επιδείνωση των προβλημάτων διαβίωσης που αντιμετωπίζουν στις σημερινές συνθήκες. Οπως και για τα εκατομμύρια των εργαζομένων και για τους εκατοντάδες χιλιάδες ελευθεροεπαγγελματίες, ποια άραγε θα είναι η εξέλιξη που θα υπονομεύσει τη θέση τους στην κοινωνία τόσο διαφορετικά, από την πολιτική που θέλει τα πάντα υποταγμένα στα στενά συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας και των παραφυάδων της;

 

Καλό. σύντροφε

[Snoob]

@ paschalia (καθώς μεσολάβησε ο slipknot): Ελπίζω όχι, γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν παντελώς ανούσιο.

 

Εκτός κι αν εκείνη μου στέλνει μηνύματα εκτός internet, από κάτι άλλο εκτός από το πληκτρολόγιο ενός υπολογιστή και οι φωτογραφίες οι καλοκαιρινές που δημοσίευσε δεν ήταν τραβηγμένες από κινητό αλλά...ξέρω, εγώ... ήταν πορτραίτο με μαγιό σκαλισμένο σε πέτρα και χρωματισμένο στο χέρι.

 

Ας είμαστε σοβαροί. Δε χρειάζεται να συμφωνούμε (δεν πρέπει να συμφωνούμε, θα έλεγα, γιατί κάτι τέτοιο θα αντίβαινε την ανταγωνιστική φύση του ανθρώπου -φτου, πάλι αυτή η ρημάδα η φύση) αλλά ευελπιστώ ότι υπάρχει ένας ευτυχής μέσος χώρος έκφρασης, κάτι που δεν θα είναι ούτε τσιτάτο, ούτε ερωτήσεις πέρα βρέχει.

 

Δηλαδή, ή θα λέμε για τις στρουχτούρες της νομενκλατούρας που καταπιέζουν το διεθνές προτσές της ταξικά διωκώμενης εργατιάς, ή θα ρωτάμε τον άλλο τι τηλέφωνο έχει, απειλώντας τον ότι θα πάψουμε να τον θεωρούμε ευφυή;

[@@sos@@]

@snoob το τι έχεις και τι δεν έχεις δεν με νοιάζει και δεν με αφορά ,οι ερωτήσεις μου ήταν ρητορικές και είχαν σχέση με την ερώτησή σου "ποιά είναι τα κατασκευασμένα ψευτοδιλλήματα". Οσο αναφορά τα τσιτάτα, όπως λες ,αφού "φύση και θέση" δεν μπορείς να αντιληφθείς τι εννοώ νομίζω πως δεν μπορείς να καταλάβεις το τι μπορεί να σκαρφιστεί ένας άνθρωπος για να γλιτώσει από εξουσιαστικές πρακτικές .

 

@Praetorianos Μετά τα χιλιόμετρα που με περιμένουν ...τα ξαναλέμε .

[Snoob]

Καλό. σύντροφε

 

Χωρίς πηγή, όμως. Ας κάνει έναν κόπο ο poster.

 

@ @@sos@@: φυσικά και δε ρωτούσα να μου πεις ποια είναι τα κατασκευασμένα ψευτοδιλήμματα. Σου εξηγούσα, και προφανώς απέτυχα, κάτι για το οποίο είμαι απολύτως βέβαιος ότι η ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά εμένα, ότι η έκφραση "κατασκευασμένο ψευτοδίλημμα" είναι πλεονασμός (εφόσον είναι ψεύτικο, εξυπακούεται ότι είναι κατασκευασμένο) και ότι αυτός ο βερμπαλισμός είναι το μόνο ασφαλές (νομίζουν) προπύργιο όσων στερούνται κάθε επιχειρήματος. Λόγια, λόγια, για να κρύψουμε την απουσία ουσίας.

 

Κατά δεύτερον, να μου λέει για ψευτοδιλήμματα κάποιος που αυταπόδεικτα χρησιμοποιεί τα ίδια "ψευτοδιλήμματα", είναι μάλλον αστείο και αφαιρεί την όποια ισχνή αξία θα μπορούσε να έχει το εξαρχής φαιδρό τσιτάτο. Παρενθετικά, το ψευτοδίλημμα για το οποίο έκανε λόγο ο ινστρούχτορας, δεν είναι αν θα έχεις nokia ή eriksson, αλλά αν χρειάζεσαι καν κινητό.

[De@th L0rd]

Το εργατικό κίνημα στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα είχε πάρει διαστάσεις και έβαζε μπροστά στην εργατική τάξη το πρόβλημα της συνειδητής οργανωμένης πάλης, για την ανατροπή των αντιδραστικών, φεουδαρχικών ή αστικών κυβερνήσεων. Ειδικά για τη Ρωσία, αναγκαιότητα ήταν η ανατροπή του απολυταρχικού καθεστώτος της δυναστείας των Ρομανόφ. Γι' αυτό έπρεπε να δημιουργηθεί Κόμμα επαναστατικό, Κόμμα της εργατικής τάξης με ξεκαθαρισμένο θεωρητικό προσανατολισμό και επαναστατική πρακτική, πάνω σε μαρξιστική βάση.

 

Στη Ρωσία άρχισαν να δημιουργούνται παράνομοι κύκλοι για τη διάδοση των επαναστατικών ιδεών στην εργατική τάξη, μα και σε όλη την κοινωνία. Τότε εμφανίζεται στην πολιτική σκηνή ο ιδιοφυής επαναστάτης, ο μεγάλος Β. Ι. Λένιν.

 

Το πρώτο θεωρητικό ζήτημα που έθετε, ήταν το πέρασμα από την προπαγάνδα των θέσεων στη διαφώτιση, χωρίς να μειώνεται η αξία της προπαγάνδισης του επιστημονικού σοσιαλισμού. Ορισμένοι αμφισβήτησαν την εγκαιρότητα και τη σκοπιμότητα αυτού του βήματος του Λένιν. Ελεγαν: "Θα βρει άραγε η σοσιαλιστική διαφώτιση απήχηση στους εργάτες, στους καταπιεσμένους από τη φτώχεια, στη μάζα των αγράμματων, στους πολιτικά υπανάπτυκτους και διαπαιδαγωγημένους στο πνεύμα της πίστης στον Τσάρο που τον έχουν Θεό;"

 

Στην αρχή πρέπει να εξηγηθούν στους εργάτες, στους αγρότες οι πιο άμεσες και φλέγουσες ανάγκες. Ο Λένιν, ταυτόχρονα, τόνιζε ότι οι διαφωτιστές δεν πρέπει να περιορίζονται στην εξήγηση των οικονομικών μόνο ζητημάτων, αλλά από τις πρώτες κιόλας επαφές πρέπει να αρχίζουν να διαμορφώνουν και πολιτική συνείδηση των εργαζομένων. Μεγάλη σημασία έχει, από την αρχή κιόλας, να μην επιτρέψουν τις αυταπάτες ότι με την οικονομική και μόνο πάλη ενάντια στους εργοστασιάρχες θα μπορέσουν οι εργάτες να απαλλαγούν από την καταπίεση και την εκμετάλλευση.

 

για επικείμενη καταστροφή της ελληνικής οικονομίας και την επερχόμενη πτώχευση του κράτους, κάποιους πρέπει τους βολεύει πάρα πολύ. Αλλιώς, δεν μπορεί να εξηγηθεί η παρέλαση κορυφαίων κυβερνητικών στελεχών, παραγόντων της ΕΕ και μεγάλης μερίδας του Τύπου μέσα κι έξω από τη χώρα, οι οποίοι σκιαγραφώντας την εικόνα της οικονομίας χρησιμοποιούν όλο και πιο μελανά χρώματα. Είναι απόλυτα βέβαιο ότι τέτοιου είδους προσεγγίσεις είναι βολικές, γιατί, εν μέσω της διακινούμενης καταστροφολογίας, ευκολότερα μπορεί να εξουδετερωθούν αντιστάσεις, να ελεγχθεί η λαϊκή οργή ή και να χειραγωγηθούν οι αντιδράσεις των εργαζομένων, ενάντια στα μέτρα που οδηγούν στην ακόμα μεγαλύτερη χειροτέρευση των συνθηκών ζωής του λαού. Αυτός είναι ο στόχος της κυβέρνησης, που ανεξάρτητα από τα όσα μπορεί να διατείνονται τα στελέχη του για να θολώσουν τα νερά, έχει αναλάβει δεσμεύσεις για την επιτάχυνση της προώθησης των πολιτικών που θα δημιουργήσουν ευνοϊκότερες συνθήκες για την πιο κερδοφόρα δράση κεφαλαίου. Μιλάμε για ακόμα πιο επαχθή, για τα λαϊκά στρώματα, μέτρα για τα Εργασιακά, το Ασφαλιστικό, τα λεγόμενο άνοιγμα των επαγγελμάτων, τα βαρέα και ανθυγιεινά και πάει λέγοντας. Ολα τα ζητήματα, δηλαδή, που από θέσεις στρατηγικής στόχευσης έχουν θέσει στην ημερήσια διάταξη το ευρωενωσιακό κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του με τη συμφωνία της Λισαβόνας. Γι' αυτό και επιδιώκουν να έχουν απέναντί τους εργαζόμενους τρομοκρατημένους και κατ' επέκταση παροπλισμένους από κάθε διεκδικητικό αίτημα.

 

Εκτός και αν πράγματι συντρέχουν λόγοι που θα στοιχειοθετήσουν την εκτίμηση ότι βρισκόμαστε στο χείλος της κατάρρευσης. Ομως ακόμα και την περίπτωση που η τρομοκρατία του τελευταίου καιρού είναι βάσιμη και πράγματι υπάρχουν κίνδυνοι και απειλές για την οικονομία, τότε το πρώτο ζήτημα που πρέπει να ξεκαθαριστεί, από τη σκοπιά των εργαζομένων, είναι το ποιος απειλεί και ποιος είναι ο απειλούμενος. Γιατί, εδώ που τα λέμε, οποιαδήποτε εξέλιξη, στην κυριολεξία οποιαδήποτε εξέλιξη, δεν μπορεί να αφορά όλους το ίδιο. Δεν μπορεί το διακύβευμα να είναι ίδιο για τον άνεργο, με εκείνο που καλείται να περισώσει ο τραπεζίτης και το τραπεζικό σύστημα. Ούτε τα εκατομμύρια των λαϊκών νοικοκυριών, που ζούνε κάτω από τα όρια της φτώχειας, μπορεί να τα τρομάξει κάτι περισσότερο από την καθημερινή επιδείνωση των προβλημάτων διαβίωσης που αντιμετωπίζουν στις σημερινές συνθήκες. Οπως και για τα εκατομμύρια των εργαζομένων και για τους εκατοντάδες χιλιάδες ελευθεροεπαγγελματίες, ποια άραγε θα είναι η εξέλιξη που θα υπονομεύσει τη θέση τους στην κοινωνία τόσο διαφορετικά, από την πολιτική που θέλει τα πάντα υποταγμένα στα στενά συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας και των παραφυάδων της;

 

Πηγές : Ριζοσπάστης

 

Γιατί νίκησαν οι Μπολσεβίκοι: Ηλίας Αρμάγος

[slipknot]

Α, δεν σατίριζες; Λάθος δικό μου, προσπεράστε.

[De@th L0rd]

Α, δεν σατίριζες; Λάθος δικό μου, προσπεράστε.

 

 

Σατίριζα αλλά εφόσον το ζήτησε ο Snoob δε μπορούσα να του χαλάσω χατήρι.Μπορεί να φαίνεται ξένο το κείμενο αλλά είναι πολύ πιο σχετικό με άλλες απαντήσεις.

 

[sugata]

Μια ερώτηση στην @@σοσ@@: θεωρείς ότι το καλύτερο εμπόριο είναι η ανυπαρξία αυτού. Σεβαστό, αν και η ανταλλαγή προϊόντων, ας πούμε προ 3000-4000 ετών, με σκοπό την απόχτηση αυτού που είχε ανάγκη τότε ο άνθρωπος (πάρε 6 αυγά, δώσε μου 1 κιλό ντομάτες κ.ο.κ.) είναι εμπόριο. Θεωρείς ότι ούτε αυτή η απλή, βασική ανταλλαγή (δούναι - λαβείν) δεν πρέπει να υπάρχει;

Μεταπηδάμε (ωσάν τσι πιθήκους) σε κάτι άλλο:

Θεωρητικό μποϊκοτάζ των πολυεθνικών και των προϊόντων αυτών. πάρε όποια θέλεις, θεωρητικό είναι το παράδειγμα.

Να βάλουμε στο μείγμα 2 δισ. ανθρώπων, οι οποίοι θα το μποϊκοτάρουν;

Να βάλουμε.

Αυτοί οι άνθρωποι, εφόσον θεωρήσουν ότι έχουν ανάγκη το προϊόν που προσέφερε η εν λόγω πολυεθνική, αλλά σεβόμενοι το μποϊκοτάζ, θα κάνουν κίνηση προς εναλλακτική απόχτηση παρόμοιου;

Αυτό το παρόμοιο, ή καλύτερα, τα παρόμοια προϊόντα, είναι δημιουργημένα από τεχνίτες - εργάτες μικρότερου βεληνεκούς (π.χ. τοπικού);

Πάμε (πηδώντας) λοιπόν τοπικά: έστω ότι ο νομός ηρακλείου (περί τα 450.000 κεφάλια) σταματήσει να πηγαίνει από τις αλυσίδες σούπερ - μάρκετ για ένα χρόνο. Αντί αυτού, προτιμά, ώστε να αποχτήσει τα αγαθά που νιώθει και έχει ανάγκη, να στραφεί προς τους μικρούς τοπικούς εμπόρους - προμηθευτές. Δε θεωρείς ότι σε ένα χρόνο, αυτοί οι μικροί θα έχουν αυξήσει το κεφάλαιο τους και θα γίνουν μεγάλοι; Αντίστοιχα ότι οι αλυσίδες θα έχουν (πιθανώς) κλείσει, και οι πρώην ιδιοκτήτες τους θα έχουν γίνει μικροί; Γύρισε ο τροχός;

Έστω τώρα ότι δεν υπάρχει εμπόριο (με τη "μετά της εμφάνισης του χρήματος έννοια"), άρα δεν υπάρχουν τοπικοί έμποροι - προμηθευτές, δεν υπάρχει χρήμα, δεν υπάρχει τίποτα. Υπάρχει μόνο το "από την παραγωγή στην κατάναλωση". Πας στον κτηνοτρόφο και του ζητάς ένα αρνάκι να το κάνεις στη γάστρα αύριο, να θρέψεις τη φαμέλια. Αυτός δεν πρέπει να σου ζητήσει κάτι, ως αντάλλαγμα για τον κόπο του; Είπαμε, δεν υπάρχει χρήμα. Πρέπει να του δώσεις κάτι ίσης αξίας. Τι θα ήταν ας πούμε ίσης αξίας με ένα αρνάκι; 10 κιλά πατάτες; 10 κιλά λάδι; 5 φρέσκα και μεγάλα ψάρια;

Αν τώρα αυτός σου ζητήσει και τα 3 (πατάτες - λάδι - ψάρια) ως αντάλλαγμα, δε θα θεωρήσεις ότι σε κλέβει;

Τι θα κάνεις τότε; θα στραφείς σε κάποιον άλλο κτηνοτρόφο που δεν είναι "κλέφτης", έτσι; δηλαδή ότι κάνεις και τώρα, όταν κατεβαίνεις ας πούμε για ψώνια. Δεν ξαναπάς από τον "κλέφτη". Αυτός λοιπόν που τώρα έχει ορίσει ακριβές τιμές για τα προϊόντα του, δε γίνεται αποδεκτός από τον καταναλωτή. Εκτός κι αν παίξει η ψευδαίσθηση "είναι αα' ποιότητας, γι' αυτό και η αυξημένη τιμή. Κανείς όμως δε σε υποχρεώνει να το πάρεις.

Πάμε πάλι (πηδώντας) στην αρχή: "ανταλλαγές δεν υπάρχουν". Τι θα υπάρχει; Τι μπορεί να αντικαταστήσει την βασική ανάγκη του ανθρώπου να νιώθει δικαιωμένος ότι αυτό που πήρε είναι ισάξιο με αυτό που έδωσε;

Ανάλυσε μου λίγο (ή πολύ) τη σκέψη σου.

[Snoob]

 

Ασχέτως προθέσεων (δηλαδή σάτιρας ή μη) ζήτησα πηγή ώστε να καλύψουμε τουλάχιστον αυτό το προαπαιτούμενο, βάσει των κανονισμών.

 

Αν ήθελε κάποιος να λεπτολογήσει, εφόσον μιλάμε για το κεντρικό οικονομικό άρθρο στο επίσημο όργανο της Κ.Ε. του ΚΚΕ, πλησιάζουμε σε σχολιασμό κομματικών θέσεων (πέραν της γενικής ιδεολογικής τοποθέτησης) οπότε εκεί δυσκολεύει το πράγμα.

 

[bluesattack]

 

 

 

Θα με ρωτήσει ο snoob και ποιές οι προτάσεις σου ;

 

 

 

 

 

Ας καταργήσουμε λοιπον το σύστημα που καρπώνεται το κέρδος και κάνει τα προιόντα να γίνονται χρηματιστηριακά προιόντα και να κερδοσκοπεί ακόμα πιο πολύ σε βάρος των φτωχών και να ασελγεί στο περιβάλλον του πλανήτη.

Πολύ ευκολα μπορούμε να το κάνουμε αν το θελήσουμε όλοι.Εναν μήνα αν καταφέρναμε

να μην αγοράζαμε προιοντα πολυεθνικων εταιρειών και να απέχουμε από κάθε εμπορική,τραπεζική,θρησκευτική,πολιτική εξουσία ...

να το θαύμα.

 

Μέσα από την ευφυία των ανθρώπων κατόπιν τα προιόντα θα επαρκούν για ολους και θα φτάνουν σε όλους,

 

 

 

 

 

Παιδια σταματηστε να πιστευετε σε θαυματα...

 

Ο πολιτης δεν εχει καμμια δυναμη , ουτε να τα βαλει με το συστημα , ουτε να 'ριξει' το συστημα και τις μεγαλες κακες πολυεθνικες (που παρεπιπτοντως απασχολουν πολλους περισσοτερους εργαζομενους απο τον Μητσο στη γωνια ) , ουτε να ξεφυγει απο το συστημα (εκτος πια αν καταφερει να ζησει σαν ερημιτης ), ακομα και αν ειχε τη θεληση.

 

Ειναι μια μεγαλη οικονομικοπολιτικη σκακιερα που ο πολιτης ειναι το τελευταιο πιονι.

 

Δεσμιος των αναγκων του , δυστυχως οχι μονο πλασματικων αλλα και πραγματικων , αναγκαζεται να κινειται προσπαθωντας απλως να μην φαγωθει...

 

Και ειναι λιγο αφελες να μιλαμε για το πληγμα που προξενει το ηλεκτρονικο εμποριο οταν εκατονταδες επιχειρησεις κλεινουν και μεταναστευουν στη Κινα , για να αυξησουν τα υπερογκα κερδη τους , τα μικροτερα κερδη τους , η απλως να σταθουν στον σκληρο ανταγωνισμο.

 

Θα μπορουσε να γινει αλλιως ? Οι παικτες που κινουν τα πιονια αποφασισαν πως οχι.

 

Καλυτερα να κανουμε καμμια προβλεψη τι θα συμβει οταν αρχιζει να ανεβαινει επικινδυνα το βιοτικο επιπεδο των Κινεζων....

 

...παρα να πιστευουμε οτι σωζουμε τον πλανητη πηγαινοντας να παρουμε την καρτα γραφικων (που παρεπιπτοντως δεν φτιαχτηκε εδω ) , απο το φυσικο καταστημα , αντι της ιντερνικης παραγγελιας...

[Satanic Πάριος]

Η κολλεκτιβοποίηση χωρίς ολοκληρωτική ποσοστιαία κρατικοποίηση αλλά μόνο με όση θα δικαιολογούσε κάποια μορφή ελέγχου αποτελεί ίσως τη μοναδική λύση.

[o_magazatoras]

Η κολλεκτιβοποίηση χωρίς ολοκληρωτική ποσοστιαία κρατικοποίηση αλλά μόνο με όση θα δικαιολογούσε κάποια μορφή ελέγχου αποτελεί ίσως τη μοναδική λύση.

Με μπόλικη αγάπη.

[@@sos@@]

Εις βάρος? Γιατί εις βάρος? Γίνεται ανταλλαγή χρημάτων (χρόνου εργασίας αν θέλεις) με ένα προϊόν που χρειάζεται κάποιος. Ποιος χάνει? Κανείς, όπως πριν από πολλά χρόνια η ανταλλαγή βοδιών για όσπρια δεν είχε νικητή και χαμένο έτσι και στο συγκεκριμένο (μόνο!!) παράδειγμα όλοι κερδίζουν. Όπως και σε ένα άλλο σύστημα θα ανταλάσσουμε ώρες εργασίας για βασικά αγαθά, το ίδιο ακριβώς γίνεται και στο τωρινό.

Δεν παράγει τίποτα η επιχείρηση, από ότι κατάλαβα,... εμπορεύεται μέσω διαδικτύου,

άρα

ή αγοράζει και πουλάει

ή μεσολαβεί στην πώληση .

 

Και ρωτώ εφόσον κερδίζει η επιχείρηση αυτή από την πώληση του προιόντος ,ποιός χάνει από το προιόν που πουλάει;;;;(...εντάξει τώρα

 

Αν καταφέρεις ποτέ να δώσεις απάντηση έχεις το Νομπελ Οικονομικών στο τσεπάκι σου. Και μια θέση στα βιβλία της ιστορίας εξασφαλισμένη. Στανταρ.

 

Η θεωρία της αξίας λέει ότι τα προϊόντα ανταλλάσσονται μεταξύ τους ανάλογα με την εργασία που χρειάστηκε για να παραχθούν.( ...πέθανε και δεν πήρε και νόμπελ )

 

Να δούμε πώς καθορίζονται οι τιμές των προϊόντων γιατί ένα πακέτο τσιγάρα κάνει για παράδειγμα 2 ευρώ και ένα αυτοκίνητο 10.000 ευρώ, το ένα είναι πέντε χιλιάδες φορές ακριβότερο από το άλλο. Αυτή είναι η ανταλλακτική αξία των προϊόντων, η αξία δηλαδή με βάση την οποία αγοράζεται και πουλιέται ένα προϊόν. Από την άλλη κάθε προϊόν έχει και μια αξία χρήσης, ικανοποιεί μια ανθρώπινη ανάγκη. Η ανταλλακτική αξία ενός προϊόντος δεν έχει να κάνει με το πόσο χρήσιμο είναι. Ας σκεφτούμε ότι το πιο «χρήσιμο» πράγμα που χρειάζεται για να επιβιώσει ένας άνθρωπος είναι ο αέρας, ο οποίος είναι δωρεάν ενώ το διαμάντι που έχει πολύ μικρή αξία χρήσης είναι πανάκριβο.[...]

 

Αυτός ο «νόμος» λέει ότι όσο πιο φτηνό είναι ένα προϊόν τόσο πιο πολλοί άνθρωποι θα θέλουν να το αγοράσουν και όσο πιο ακριβό είναι, τόσο περισσότεροι παραγωγοί θα είναι πρόθυμοι να το παραγάγουν. Με βάση αυτά τα δυο, φτιάχνουν δυο καμπύλες που όταν συναντιούνται, το σημείο εκείνο είναι η τιμή που θα πουληθεί το προϊόν.(...για περισσότερα ... http://www.sek-ist.gr/SAK/home.php?article_ID=2)

 

 

 

 

 

 

 

Οι άνθρωποι γενικότερα σήμερα δηλαδή έχουν μικρότερη αγοραστική δύναμη σε σχέση με το παρελθόν?

Nαι.

 

Στον μέσο ακαθάριστο μισθό που ίσχυε προ του έτους 1984 έχει κατρακυλήσει η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων, ενώ δύο εκατομμύρια Ελληνες βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας, καθιστώντας την Ελλάδα - από κοινού με τη Λετονία - τη χώρα με τα υψηλότερα ποσοστά φτώχειας στην Ευρωπαϊκή Ενωση των 27 χωρών.

 

http://eidhseis-sta-psila.blogspot.com/2008/09/1984.html

 

Τα οικονομικά δεν είναι απόλυτη επιστήμη, ένα αυτό. Δεύτερον εκτός του Μαρξ υπάρχει πληθώρα θεωριών που δεν στηρίζουν αυτά που λες, προς το παρόν επικρατεί ένα μπάχαλο (το Νόμπελ Οικονομίας που σου έλεγα). Τρίτον με τη λέξη δουλεία προσβάλλεις πολύ κόσμο αλλα οκ, συζήτηση κάνουμε δεν είναι κανείς τόσο εύθικτος.

http://www.scribd.com/doc/7369319/Rwmanos-Marx-Neoterikotita

 

Συμφωνώ. Εδώ μου έρχεται στο μυαλό το ένα ωραίο ποστ από τα παλιά:

Χα χα χαίρομαι που έχουμε τα ίδια ...γούστα

 

Το εμπόριο είναι τρόπος διανομής αγαθών, τουλάχιστον έτσι ξεκίνησε. Αν έχεις κάποια καλύτερη ιδέα μπορείς να την εκφράσεις για να δούμε κατα πόσο στέκει.

 

Ηit τσιτάτο ακολουθεί

"Από τον καθένα σύμφωνα με τις ικανότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του." διάβασε τις ιδέες μου εδώ :

 

http://kropotkin.vrahokipos.net/chapter03.htm

 

 

Δεν βρίσκω καμία λογική σύνδεση του Τσέρνομπιλ με το καταναλωτικό σύστημα. Όπως επίσης χρειάζομαι περαιτέρω εξήγηση αυτού του συνομωτικού " και αν είναι και οι δύο τελικά ένας"

Δεν τα συνέδεσα...,

στο ίδιο post αναφέρθηκα και στην τεχνολογία και στην εξέλιξη.

Ναι και που ξέρω ποιός κρύβεται πίσω από ένα domain μπορεί να είναι ο ίδιος που πουλάει με άλλο ;

 

Το διαδίκτυο είναι το μέσο με το οποίο ακριβώς σπάνε τα μονοπωλιακά κανάλια διανομής και ο καθένας μπορεί να πουλήσει ό,τι θέλει. Εκεί που παλιά ήθελες μαγαζί, επενδύσεις, βιτρίνα σήμερα με δυο κλικ μπορεί κεφαλαιοκράτης και εργάτης να πουλήσουν ό,τι θέλουν. Σίγουρα για να χτυπήσεις το κεφάλαιο θες πολλά λεφτά ακόμα αλλα για όνομα, ότι το διαδίκτυο ευνοεί τα μονοπωλιακά δίκτυα διανομής θέλει πολλή δουλειά για να το σκεφτείς πόσο μάλλον να το υποστηρίξεις.

Για αυτό το επιλέγω σαν μέσο αντιπαραπληροφόρησης.

 

Τώρα αν εσύ νομίζεις ότι δεν προσπαθούν να του βάλουν "χέρι" διάφοροι ....

 

Σε ένα άλλο σύστημα βέβαια τα συγκεκριμένα δεν θα τα είχες καθόλου. Εκτός κι αν ανακαλύφθηκε κανένα καινούριο σύστημα διανομής πιο δίκαιο από το σημερινό.

Σε ένα άλλο, καλά το'γραψες...

[De@th L0rd]

Πως κ πώς περίμενα να δω άποψη του Πέτρου τόσο καιρόν...