Διαφορά τιμών internet/καταστημάτων

[o_magazatoras]

Μιας και εκεί που το είχα βάλει σαν (offtopic είναι αλήθεια,το είχα επισημάνει αυτό...) παρατήρηση ατύχησε και πήρε την άγουσα,λέω μήπως εδώ τύχει καλύτερης αντιμετώπισης.

Oύτε των πολιτικών πεποιθήσεων άπτεται,ούτε τις θρησκευτικές δοξασίες preγελάει,αλλά ούτε οι bannerοδιαφημιζόμενοι κινδυνεύουν απ' το trolling,συνεπώς η μετεξέλισή του σε thread ήταν εκ των ουκ άνευ:

 

Έλεγα λοιπόν,ότι τώρα τελευταία έχει μεγαλώσει η ψαλίδα των τιμών των μαγαζιών και του internet,ακόμα και μέσα στο ίδιο ιδιοκτησιακό καθεστώς.Αυτό προδιαθέτει την πορεία της κοινωνίας,με άμεσα (ελαχιστοποίηση θέσεων εργασίας) και έμμεσα (αποξένωση ανθρώπου από άνθρωπο,μιας και όλα θα γίνονται απ' την ίδια θέση) αποτελέσματα.

 

Μπορεί να κρατηθεί συζήτηση;

[ferongr]

Σε 400 χρονια, θα ειμαστε σε σωματικη ναρκη, μεσα σε μια προστατευμενη καμπινα, ενω ο εγκεφαλος μας αμεσα συνδεδεμενος με το παγκοσμιο δικτυο δεδομενων εκεινης της εποχης θα ειναι το μονο δραστηριο κομματι του σωματος μας.

[o_magazatoras]

'Οχι ρε συ,δεν μιλάω για τόόόόσο μακρυαά.Εδώ λέμε ότι θα διώξουν καμπόσους και κάποιος δεν θα κάνει Χριστούγεννα φέτος.Απλά.Εν τω μεταξύ έκοψε η μαγιονέζα και ο οικονομικός μετανάστης δεν τους βγαίνει για κονσομασιόν,(το πολύ-πολύ για πουτάνα σε κωλόμπαρο),οπότε να δούμε τι θα σκαρφιστούν μετά το σκλαβοπάζαρο...

[cassidy]

Αυτό προδιαθέτει την πορεία της κοινωνίας,με άμεσα (ελαχιστοποίηση θέσεων εργασίας) και έμμεσα (αποξένωση ανθρώπου από άνθρωπο,μιας και όλα θα γίνονται απ' την ίδια θέση) αποτελέσματα.

 

Μπορεί να κρατηθεί συζήτηση;

 

Οι πωλητές θα γίνουν courier. Ή spammers. για το δεύτερο, δε θεωρώ πως κοινωνικοποιούμαι με κάποιο τρόπο, όταν χάνω ένα πρωινό/απόγευμα για να πάω να αγοράσω ένα σκληρό δίσκο ενώ θα μπορούσα να πάω για καφέ/σινεμά/βρούβες ή να κάνω κάτι που πραγματικά με ενδιαφέρει (πχ. να πάω να παίξω μπάσκετ/τρομπέτα/σουμπούτεο).

[million_voices]

Σε 400 χρονια, θα ειμαστε σε σωματικη ναρκη, μεσα σε μια προστατευμενη καμπινα, ενω ο εγκεφαλος μας αμεσα συνδεδεμενος με το παγκοσμιο δικτυο δεδομενων εκεινης της εποχης θα ειναι το μονο δραστηριο κομματι του σωματος μας.

 

σε 400 χρονια ΙΣΩΣ να συνειδητοποιησουμε οτι οι υπερκαταναλωτικες μας κοινωνιες καθως και τα διαφορα e-κολπα που μας γλιτωνουν απο χρονο και κοπο υποτιθεται ειναι σε πληρη αντιθεση με ολα αυτα που πραγματικα ειμαστε και θελουμε για να ειμαστε ευτυχισμενοι

[subdee]

σε 400 χρονια ΙΣΩΣ να συνειδητοποιησουμε οτι οι υπερκαταναλωτικες μας κοινωνιες καθως και τα διαφορα e-κολπα που μας γλιτωνουν απο χρονο και κοπο υποτιθεται ειναι σε πληρη αντιθεση με ολα αυτα που πραγματικα ειμαστε και θελουμε για να ειμαστε ευτυχισμενοι

 

Και μετά ξυπνήσαμε...

[kfyros]

Και μετά ξυπνήσαμε...

 

Μπα, μην το λες, είμαστε πολύ πιο κοντά στο μπαμ απ' ότι νομίζεις...

 

Κι εγώ έλεγα ότι δεν θα ζήσω καταστάσεις δεκαετίας του 30 αλλά έπεσα έξω.

Πολλά πράγματα που τα θεωρούμε δεδομένα δεν είναι...

 

Και σίγουρα η Αμερικανιά που έχουμε φάει στο κεφάλι τόσα χρόνια καταρρέει εκ των έσω.

Πάντα τα άκρα είναι άκρα και η καλύτερη οδός είναι η μέση...

[@@sos@@]

Μιας και εκεί που το είχα βάλει σαν (offtopic είναι αλήθεια,το είχα επισημάνει αυτό...) παρατήρηση ατύχησε και πήρε την άγουσα,λέω μήπως εδώ τύχει καλύτερης αντιμετώπισης.

Oύτε των πολιτικών πεποιθήσεων άπτεται,ούτε τις θρησκευτικές δοξασίες preγελάει,αλλά ούτε οι bannerοδιαφημιζόμενοι κινδυνεύουν απ' το trolling,συνεπώς η μετεξέλισή του σε thread ήταν εκ των ουκ άνευ:

 

Έλεγα λοιπόν,ότι τώρα τελευταία έχει μεγαλώσει η ψαλίδα των τιμών των μαγαζιών και του internet,ακόμα και μέσα στο ίδιο ιδιοκτησιακό καθεστώς.Αυτό προδιαθέτει την πορεία της κοινωνίας,με άμεσα (ελαχιστοποίηση θέσεων εργασίας) και έμμεσα (αποξένωση ανθρώπου από άνθρωπο,μιας και όλα θα γίνονται απ' την ίδια θέση) αποτελέσματα.

 

Μπορεί να κρατηθεί συζήτηση;

Bεβαίως και μπορεί να κρατηθεί ...

Αρκεί να προσεγγίσουμε καλύτερα την λέξη "τιμή ".

 

Ποιός προσδιορίζει την "τιμή " ενός προιόντος;

Ποιοί παράγοντες διαμορφώνουν την "τιμή";

Μήπως οι πωλήσεις μέσω του internet είναι μόνο μια καινούρια τεχνική πώλησης που θολώνει τα νερά ;

[o_magazatoras]

Προφανώς μεταλασσόμεθα σαν καταναλωτές σε ένα καθεστώς εικονικών παραστάσεων,όπου τα μαγαζιά θα είναι στον αέρα,τα προϊόντα σε html,τα λεφτά σε clicks και ο/η υπάλληλος σε bandwidth.

 

Δεν θα υπάρχουν στοκ,ούτε επενδύσεις,οι οικονομικές δοσοληψίες θα είναι προσθαφαιρέσεις σε λογισμικό και όλη η χαρά/αγοραθεραπεία,του στυλ χαζεύω-ονειρεύομαι πάρα-πολλά ομοειδή,δίπλα δίπλα,πασπατεύω αρκετά από δαύτα και φεύγω με το αντικείμενο των καταναλωτικών ονειρώξεών μου,θα είναι μια ξεχασμένη διαδικασία,χώρια τα παιδάκια που τα παρουσιάζουν τρώγοντας κανα ψιχουλάκι απ' την υπεραξία τους,θα ψάχνουν αντικείμενο...

 

Βάζεις τα ωραία σου λεφτάκια στο buy now,εισπράτει ο eshopoΓεράρδος και παραγγέλνει απ' τα Μακεδονικά αφού έχει παντελονιάσει τα δικά σου,πληρώνοντας με μια πέτσινη εξάμηνη (with stock options) που είναι κι αυτός ο ρημάδης ο LούLoυ να μου εξηγήσει τι θέλω να πω μ' αυτή την έκφραση,γίναμε με ξένο @ωλο %ουστηδες.

[Snoob]

Εγώ το βλέπω θετικό για τον καταναλωτή. Καλύτερες τιμές, γρηγορότερη εξυπηρέτηση, αμεσότερη απόκτηση αυτού που μας ενδιαφέρει.

 

Στη δουλειά όπου ήταν η γυναίκα μου πριν τη γέννηση του παιδιού μας (άσχετη με πώληση cd/usb sticks και τα λοιπά) προσλάμβαναν μια εποχή κόσμο αέρα-πατέρα. Κάποια στιγμή οι εφήμερης διάρκειας δουλειές τελείωσαν κι έμεινε ο κόσμος χωρίς δουλειά. Δεν τους φταίει το internet γι' αυτό. Όποιος νομίζει πως βρίσκεται σε μια κατάσταση που δε θα αλλάξει ποτέ, δηλαδή όποιος αγνοεί το νόμο της φύσης, θα πιαστεί με τα σώβρακα κατεβασμένα κάποια στιγμή, μαθηματικά βέβαιο αυτό.

 

Εντωμεταξύ, το Ελληνικό internet των καταστημάτων είναι ακόμη για τα μπάζα. Γενικά, αρκετοί συμπολίτες μας, από μικρό-μαγαζάτορες μέχρι executives κολοσσών, νομίζουν πως απευθύνονται σε χαχόλους. Αρκεί να κοιτάξει κανείς τις τιμές διάθεσης του ίδιου προϊόντος (pc games για παράδειγμα) εδώ και στο εξωτερικό. Χαώδης διαφορά σε κάποιες περιπτώσεις. Ο Ελευθερουδάκης το καλοκαίρι κλείνει το ηλεκτρονικό κατάστημα. Είμαστε ακόμη πολύ πίσω.

 

Πάντως, είναι ουτοπιστικό να περιμένει κανείς πως μια εφεύρεση που εκμηδενίζει τις αποστάσεις, φέρνει την διηπειρωτική επικοινωνία σε πραγματικό χρόνο, ακόμη και την πώληση προϊόντων/υπηρεσιών από άλλες χώρες, δε θα είχε επίδραση στο τοπίο της απασχόλησης.

 

Και κλείνω με ένα ιστορικό περιστατικό:

 

Τω καιρώ εκείνω, ο Μαρκεζίνης, Υπουργός Συντονισμού, πήγε επίσημη επίσκεψη στα Γιάννενα. Βρέθηκε μια μαύρη Πλύμουθ, ιδιοκτήτης της οποίας ήταν ένας ταξιτζής ονόματι Μπλατσαράς. Ξεκίνησαν με το αυτοκίνητο να πάνε τον υπουργό στο αεροδρόμιο.

 

Περνώντας από την οδό Ανεξαρτησίας (την παλιά μεγάλη αγορά των Ιωαννίνων, σήμερα κατεστραμμένη από μια βλακώδη "ημί-πεζοδρόμηση" τύπου Αμαρουσίου) είχε μαζευτεί κόσμος να δει τον υπουργό να περνάει. Ξαφνικά, ένας Γιαννιώτης, ονόματι Κατσάνος, πετάγεται μπροστά στην Πλύμουθ και σηκώνει τα χέρια ψηλά, φωνάζοντας "Υπουργέ, Υπουργέ". Σταματάει το αυτοκίνητο.

 

Κατεβάζει ο Μαρκεζίνης το παράθυρο και ρωτάει τον άνθρωπο τι τρέχει.

 

Λίγο καιρό νωρίτερα είχαν αρχίσει να δρομολογούνται λεωφορεία υπεραστικά στις καλούμενες "άγονες γραμμές" της Ηπείρου, με αποτέλεσμα να πέσει κάθετα η δουλειά των σαμαράδων και των εμπόρων "ειδών ταξιδίου" (σαγή, γκέμια, σάκοι περαστοί στα καπούλια των ζώων κτλ). Ο Κατσάνος, λοιπόν, ήταν σαμαράς.

 

"Μας κατέστρεψες, Υπουργέ. Βάλατε αμάξια στα χωριά και τώρα τι θα κάνουμε εμείς;"

 

"Ξέρεις να οδηγείς;" τον ρωτάει ο Μαρκεζίνης. Πού να ήξερε ο Κατσάνος. Ούτε ποδήλατο. "Πήγαινε να μάθεις", του λέει ο υπουργός, "πάρε και την κάρτα μου και όταν μάθεις έλα στην Αθήνα, να σου δώσω κατ' εξαίρεση άδεια λεωφορείου για άγονη γραμμή".

 

Τον κοίταζε ο Κατσάνος, απορημένος. Αυτός δεν ήθελε να μάθει να οδηγεί, να γυρίσει πίσω ο χρόνος ήθελε.

 

"Να ξέρεις, όμως, ένα πράγμα" του είπε ο Μαρκεζίνης. "Την πρόοδο και την εξέλιξη, δεν την σταμάτησε κανείς".

 

Αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας του παραπάνω περιστατικού ο πατέρας μου.

[@@sos@@]

Και κλείνω με ένα ιστορικό περιστατικό:

Mπορώ να πληροφορηθώ τον λόγο κατά τον οποίο το εν λόγω γεγονός καθίσταται ιστορικό;

 

[Snoob]

Προτιμάς τη λέξη πραγματικό;

 

Πραγματικό. Καλύτερα τώρα;

[The_Judas]

Στο μέλλον ούτε οι υπάλληλοι καταστημάτων λιανικής θα χρειάζονται ούτε και ταμίες στις τράπεζες ούτε και οι δημόσιοι υπάλληλοι για να παραδίδουν έγγραφα... αλλα και γενικά οτιδήποτε έχει σχέση με άμεση εξυπηρέτηση ανθρώπου προς άνθρωπο.

 

Το βασικότερο για μια επιχείρηση είναι η μείωση των εξόδων στο ελάχιστο. Αποτέλεσμα αυτού είναι η μείωση όσο περισσότερο γίνεται του προσωπικού και των λειτουργικών εξόδων.

 

Το ζήτημα είναι που θα διοχετευούν όλοι αυτοί οι υπάλληλοι. Δεν βλέπω και πολλές διεξόδους.

Θα διοχετευτούν όλοι στην υποστήριξη του online συστήματος? Προγραμματιστές-καταχωρητές Β.Δ-τηλ. υποστήριξη-υποστήριξη μέσω email?

Αυτές οι θέσεις εργασίας ήδη υπάρχουν ακόμη και τώρα στα πιο πολλά καταστήματα... δεν είναι κάτι καινούργιο.

Πιθανόν είναι να δημιουργηθούν νέες θέσεις στην παροχή υπηρεσιών.

[sugata]

Αυτό που λέει ο snoob είναι το πιο σωστό.

Μπορεί να μειωθούν οι θέσεις εργασίας (εν προκειμένω, να μειωθούν οι πωλητές), θα δημιουργηθούν όμως άλλες ανάγκες για τις εταιρείες που εμπορεύονται μέσω ίντερνετ. (μετατροπή πωλητών σε υπαλλήλων γραφείου π.χ.)

Όπως και να 'χει, κάποια πράγματα θα αλλάξουν αναγκαστικά.

Δε θεωρώ ότι θα φτάσουμε σύντομα στη χρονική στιγμή που θα κινδυνεύουμε ΤΟΣΟ πολύ από την αγορά του ίντερνετ, δεδομένου του γεγονότος πως αρκετός κόσμος δεν ξέρει ακόμη που παν τα τέσσερα πάνω στο θέμα.

That said, σε 2-3 γενιές τα πράγματα σίγουρα θα είναι διαφορετικά. Εμείς όμως δε θα είμαστε εκεί.

@@sos@@: ιστορικό δεν καθίσταται ένα γεγονός μόνο από τις γραπτές μαρτυρίες του, αλλά και από τις προφορικές.

[washcloud]

(Αρχικά καταχωρημένο από Snoob)

 

 

 

Εγώ πάντως αναρωτιέμαι αν μακρόπνοα είναι "θετικό για τον καταναλωτή". Καλύτερες τιμές, γρηγορότερη εξυπηρέτηση, αμεσότερη απόκτηση αυτού που μας ενδιαφέρει, ναι. Καλύτερες τιμές για ποιούς όμως; Δεν ζούμε (παγκοσμίως) σε καθεστώς στάνταρ μισθοδοσίας υπό κράτους προς πολίτες. Ζούμε σε καθεστώς "ελεύθερης αγοράς" (my ass, διότι καπιταλισμός του κερατά είναι, που ευνοεί τους ισχυρότερους να γίνουν ακόμη ισχυροτερότεροι). Ο απολυθείς ή μη-προσληφθείς εργαζόμενος, που θα βρει χρήμα για να διαθέσει "για την καλύτερη τιμή, της γρηγορότερης εξυπηρέτησης και αμεσότερης απόκτησης" των προϊόντων; Αλαλάζουν οι επιχειρήσεις "βρείτε μας κόσμο για δουλειά, δεν μπορούμε να παράγουμε, θα πέσουν οι καταναλωτές που ζητάνε και δεν τους προλαβαίνουμε, να μας φάνε", και δεν το ξέρω; Ή μήπως έχει (εν Ελλάδι ας πούμε) στηριχθεί η ΠΑΡΑΓΩΓΗ με επενδύσεις (έχουμε πήξει πχ στα εργοστάσια, ΕΙΔΙΚΑ στην επαρχία) σε ικανοποιητικό για να μπορέσει ο υπάλληλος πχ του Πλαισίου, αντί να πουλάει επεξεργαστές, να πάει να τους βγάζει;

Πρόσφατος κυβερνητικός ευαγγελισμός, είναι η "ανάγκη να τονωθεί η αγορά". Άρα "υποφέρει" η αγορά. Γιατί άραγε; Ε μα διότι δεν πουλάει, διότι ο άλλος δεν αγοράζει, και δεν αγοράζει γιατί δεν του περισσεύουνε (εδώ κολλάει ΕΠΙΣΗΣ το κλασσικό και κορυφαίο "...αν συνεχίσουμε έτσι, σε λίγο θα έχουμε ασκήσεις, και δε θα έχουμε πράκτορες!". Την αντιστοιχία και το ποιά είναι, νομίζω την καταλαβαίνετε όλοι, δε νομίζω να χρήζει υπόδειξης).

 

Στη δουλειά όπου ήταν η γυναίκα σου πριν τη γέννηση του παιδιού σας (άσχετη με πώληση cd/usb sticks και τα λοιπά) προσλάμβαναν μια εποχή κόσμο αέρα-πατέρα. Κάποια στιγμή οι εφήμερης διάρκειας δουλειές τελείωσαν κι έμεινε ο κόσμος χωρίς δουλειά. Δεν τους φταίει το internet γι' αυτό. Κάποιος όμως φταίει, και ίσως οι πρακτικές που εφαρμόζονται από την αγορά να μην έχουν ακριβώς σαν πρώτο μέλημα "το δικαίωμα στην εργασία".

Όποιος νομίζει πως βρίσκεται σε μια κατάσταση που δε θα αλλάξει ποτέ, δηλαδή όποιος αγνοεί το νόμο της φύσης, θα πιαστεί με τα σώβρακα κατεβασμένα κάποια στιγμή, μαθηματικά βέβαιο αυτό. Και αυτό είναι η άποψη της πραγματικότητας που βιώνουμε. Μήπως όμως, δεν αρκεί να είμαστε ανοιχτομάτες enough, και να μην τα ρίχνουμε όλα στο "δε σου φταίει που δεν τα άνοιξες τα στραβά σου όσο ήταν καιρός;". Πάρτε το σαν τις προσφορές των καταστημάτων : διαθέτουν περιορισμένο στοκ προϊόντων, και the earlier a bird is, catches the προσφορά. Όποιος πάει βραδάκι, θα πάρει ένα......... .

Το οποίο άμα κοιτάς από ψηλά, δε μοιάζει ζωγραφιά, μοιάζει με βίαιη μουτζούρα. Διότι άλλο το να υπάρχουν για όλους και ο άλλος να κωλοβαράει - κι άλλο όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε. Το τελευταίο, μοιάζει σχεδόν με...άσκηση ετοιμότητος της "ελεύθερης" καπιταλιστικής ΖΟΥΓΚΛΑΣ, κάτι σα να παίζουν με το ζόρι μας : ας τους τρέξουμε λίγο, να δούμε πώς τρέχουνε. Σύμφωνοι, να μη μείνουμε πίσω, με τα σώβρακα κατεβασμένα. Αλλά η κατάσταση θυμίζει το παιχνίδι με τις x καρέκλες και τους x+1 συμμετέχοντες. Αν υπήρχαν τόσοι συμμετέχοντες, όσες και καρέκλες, σύμφωνοι, ας τρέξουμε. Γιατί να τρέξουμε; Για να κάτσουμε πιο γρήγορα, μη σπάνε τα ποδάρια μας, είναι νομίζω καλό κίνητρο. ΕΤΣΙ, όμως, δεν υφίσταται...παιχνίδι. Σε βάρος ποιών, είναι ευνόητο. Κι έτσι το κίνητρο γίνεται να προλάβω εγώ ν' αγοράσω από εσένα φθηνότερα, και η τάδε επιχείριση να βγάλει περισσότερα από την δείνα. Ο "ανταγωνισμός", που υποστηρίζουν ότι "σε κάνει καλύτερο", κι έτσι χρυσώνεται ΚΑΙ το μεταξύ τους "παιχνίδι". Όποιος δεν βλέπει το "πρόβλημα",,,έχει νομίζω πρόβλημα.

 

Εντωμεταξύ, το Ελληνικό internet των καταστημάτων είναι ακόμη για τα μπάζα. Γενικά, αρκετοί συμπολίτες μας, από μικρό-μαγαζάτορες μέχρι executives κολοσσών, νομίζουν πως απευθύνονται σε χαχόλους. Αρκεί να κοιτάξει κανείς τις τιμές διάθεσης του ίδιου προϊόντος (pc games για παράδειγμα) εδώ και στο εξωτερικό. Χαώδης διαφορά σε κάποιες περιπτώσεις. Ο Ελευθερουδάκης το καλοκαίρι κλείνει το ηλεκτρονικό κατάστημα. Είμαστε ακόμη πολύ πίσω. Δεν παίζουμε καν δηλαδή καλά το παιχνίδι με τις καρέκλες, ως έθνος πλέον, ως επιχειρήσεις. Και ξεχνάμε πως ο σκοπός θα έπρεπε να είναι η υπερεπάρκεια παραγωγής, κι όχι το ποιός είναι πιο μάγκας κι "οικονόμος". Ωραίοι οικονόμοι είναι btw, οι κολοσσοί ΚΑΘΕ τύπου, που δεν έχουν κανένα ζόρι να σου σκοτώσουν τις τιμές (μη αναφερθώ στις διαπλοκές, στα πλυντήρια, και σε άλλα που δεν συμμαζεύονται). Το αποτέλεσμα είναι να ψοφάνε οι μπακάληδες, οι μανάβηδες, οι χασάπηδες, οι βιντεοκλαμπάδες ακόμα, όταν σκάνε μύτη οι "κολοσσοί". Οι οποίοι μάλιστα, σκάνε με τις ευλογίες του νόμου. Ένα ατέλειωτο, large scale παιχνίδι stud πόκερ δηλαδή : έχεις την καβάτζα να χτυπήσεις με την καβάτζα και μόνο; Είσαι αρχηγός. Δεν έχεις; Κόψε το σβέρκο σου. Γίνε υπάλληλος στον κολοσσό που άνοιξε δίπλα σου, και σου 'κλεισε από μπακάλικο μέχρι σπίτι. Φύγε στα ξένα, γίνε και 'συ ένας μικρός καπιταλίστας, πάνε στα Αραβικά Εμιράτα, δούλεψε χαμαλική 5-10 χρόνια, και γύρνα με κεφάλαιο που δεν μπορείς με τη χαμαλική να βγάλεις εδώ. Τράβα σπούδασε οικονομικά και γίνε πιο μάγκας απ' τον μάγκα. Γίνε από Θανάσης, Ωνάσης, και στο τέλος πιο Ωνάσης απ' τον Ωνάση. Ή τεσπα αν δεν μπορείς τίποτα από τα παραπάνω, σκάσε, μας έπρηξες.

 

Πάντως, είναι ουτοπιστικό να περιμένει κανείς πως μια εφεύρεση που εκμηδενίζει τις αποστάσεις, φέρνει την διηπειρωτική επικοινωνία σε πραγματικό χρόνο, ακόμη και την πώληση προϊόντων/υπηρεσιών από άλλες χώρες, δε θα είχε επίδραση στο τοπίο της απασχόλησης. Διότι έτσι ακριβώς λειτουργεί αυτό το σύστημα. Και δεν έχει όρια, και σε φέρνει αντιμέτωπο με την αναντίρρητη ναι μεν, αλλά και τρισάθλια πραγματικότητα.

 

Και κλείνεις με ένα ιστορικό περιστατικό:

 

Τω καιρώ εκείνω, ο Μαρκεζίνης, Υπουργός Συντονισμού, βασιλικών διασυνδέσεων και προϋπηρεσίας, υποτιμητής της δραχμής και αργότερα διορισμένος πρωθυπουργός υπό της χούντας, πήγε επίσημη επίσκεψη στα Γιάννενα. Βρέθηκε μια μαύρη Πλύμουθ, ιδιοκτήτης της οποίας ήταν ένας ταξιτζής ονόματι Μπλατσαράς. Ξεκίνησαν με το αυτοκίνητο να πάνε τον υπουργό στο αεροδρόμιο.

 

Περνώντας από την οδό Ανεξαρτησίας (την παλιά μεγάλη αγορά των Ιωαννίνων, σήμερα κατεστραμμένη από μια βλακώδη "ημί-πεζοδρόμηση" τύπου Αμαρουσίου) είχε μαζευτεί κόσμος να δει τον υπουργό να περνάει. Ξαφνικά, ένας Γιαννιώτης, ονόματι Κατσάνος, πετάγεται μπροστά στην Πλύμουθ και σηκώνει τα χέρια ψηλά, φωνάζοντας "Υπουργέ, Υπουργέ". Σταματάει το αυτοκίνητο.

 

Κατεβάζει ο Μαρκεζίνης το παράθυρο και ρωτάει τον άνθρωπο τι τρέχει.

 

Λίγο καιρό νωρίτερα είχαν αρχίσει να δρομολογούνται λεωφορεία υπεραστικά στις καλούμενες "άγονες γραμμές" της Ηπείρου, με αποτέλεσμα να πέσει κάθετα η δουλειά των σαμαράδων και των εμπόρων "ειδών ταξιδίου" (σαγή, γκέμια, σάκοι περαστοί στα καπούλια των ζώων κτλ). Ο Κατσάνος, λοιπόν, ήταν σαμαράς.

 

"Μας κατέστρεψες, Υπουργέ. Βάλατε αμάξια στα χωριά και τώρα τι θα κάνουμε εμείς;"

 

"Ξέρεις να οδηγείς;" τον ρωτάει ο Μαρκεζίνης. Πού να ήξερε ο Κατσάνος. Ούτε ποδήλατο. "Πήγαινε να μάθεις", του λέει ο υπουργός, "πάρε και την κάρτα μου και όταν μάθεις έλα στην Αθήνα, να σου δώσω κατ' εξαίρεση άδεια λεωφορείου για άγονη γραμμή". Και ίσως μάλιστα ένοιωσε και περήφανος που με το παράδειγμα που έδωσε, τάπωσε τον δόλιο σαμαρά, χωρίς καν να τον ρωτήσει μάλλον αν ήθελε, αν μπορούσε καν να ξενιτευτεί. Και χωρίς φυσικά να δώσει λύση σε ΟΛΟΥΣ όσους άλλους είχαν το ίδιο ζήτημα με τον Κατσάνο. Μην σκεφτούμε το έμμεσο καλό που ίσως έκανε με αυτή την κίνηση στον βουλευτικό του εαυτό, καθώς εξασφάλιση του Κατσάνου θα σήμαινε και εκτός την δική του, ποιός ξέρει πόσες άλλες ψήφους του Κατσαναίικου. Πιθανώς εκείνο το βράδυ ο Μαρκεζίνης έγλυφε τα μουστάκια του για την ευφάνταστη κίνηση που ψάρωσε πολλούς Γιαννιώτες.

 

Τον κοίταζε ο Κατσάνος, απορημένος. Αυτός δεν ήθελε να μάθει να οδηγεί, να γυρίσει πίσω ο χρόνος ήθελε. Ή μήπως είχε στο επαρχιώτικο μυαλό του την ελπίδα για πιο βιώσιμες λύσεις, ώστε να μην γίνει η Αττική το μπορντέλλο που έγινε με τα παρόμοια "κίνητρα", και η επαρχία όλη μια εκτεταμένη άγονη γραμμή, εξαρτούμενη σε αηδιαστικό μάλιστα βαθμό απ' τις ορέξεις της πρωτεύουσας;

Ποιός ξέρει, δεν υπάρχει ιστορική κατάθεση των απόψεων Κατσάνου. Στην ιστορία άλλωστε μένουν οι περισπούδαστοι κυρίως, κι όχι οι κοινοί θνητοί.

 

"Να ξέρεις, όμως, ένα πράγμα" του είπε ο Μαρκεζίνης. "Την πρόοδο και την εξέλιξη, δεν την σταμάτησε κανείς".

 

Αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας του παραπάνω περιστατικού ο πατέρας σου.

 

Κι έτσι, πέρασε στην ιστορία, ένα περιστατικό ανάλογο διάφορων άλλων που μας μαθαίναν στο δημοτικό, και μας φτιάχναν χαρακτήρα.

Ανάλογο επίσης μεγαλοστομιών από στόματα Αμερικάνων προέδρων, του τύπου "μη ρωτάς τί μπορεί να κάνει η χώρα σου για 'σενα, αναρωτήσου τί μπορείς να κάνεις εσύ γι' αυτήν". Μαγαλοστομιών, ή αλλιώς καραμελών. Κι οι καραμέλες είναι για τα παιδιά του δημοτικού που λέγαμε.

 

Καλό λοιπόν το ρίξιμο των τιμών μέσω των διαδικτυακών παραγγελιών. Μια άλλη οπτική βέβαια λέει, "άλλο ένα καρφί στο φέρετρο των μικρομάγαζων". Και να το κλείσεις το ρημάδι να θες, να πας να γίνεις εργάτης στη φάμπρικα με 1000, 1200 Ευρώ (όου γιες, ετς), δε γίνεται, δεν έχει φάμπρικες. Και πάλι καλά είμαστε δηλαδή. Αναρωτιέμαι αν παραπερισέψουμε, και άνεργοι, και άψιλοι, και σπουδαγμένοι, και ενημερωμένοι (μας έχουν πήξει και στην ενημέρωση οι μαλάκες, δε λεν να μας κρατάνε βόδια), και αγριεμένοι,,,τί θα γίνουμε; Εμείς μάλλον θα τα παραπάρουμε και ούτε ψύλλος (μια μέεεεεεεερα, guajira guantanamera) στον κόρφο τους.....Αυτοί τί σκοπό θα έχουν έχουν ΤΟΤΕ; Για την ώρα σφυρίζουν τον ίδιο σκοπό, "money, money, money, always sunny, in the rich man's world". Ίσως ήδη έχουν σχέδια για ΤΟΤΕ.

...Και με την αφορμή της απορίας αυτού του "τότε", τώρα θυμήθηκα κι ένα ολιγοσέλιδο κι αυτοτελές κόμικ από ένα ντουέτο δύο πολύ ξεχωριστών Αργεντίνων δημιουργών κόμιξ που είχα διαβάσει πιτσιρικάς : σ' ένα πολύ μολυσμένο κι εξουθενωμένο παγκόσμιο μελλοντικό οικοσύστημα, κάτω από μια παγκόσμια στρατοκρατορία, για τον έλεγχο των πολυπολλαπλάσιων των σημερινών μαζών, "όλοι" ζούσαν κι εργάζονταν μέχρι τα 47 (αν θυμάμαι καλά), και την μέρα των 48ων γεννεθλίων τους, έσκαγε σπίτι τους ένα απόσπασμα, και τους χάριζε τον ύπνο τον αιώνιο, μιας και η εν λόγω στρατοκρατορία είχε αποφασίσει, εκτός τον έλεγχο των γεννήσεων, να επιβάλλει ΚΑΙ τον έλεγχο των ζώντων, διότι πολύ απλά είχαν σφίξει τα πράγματα και ζωτικός χώρος δεν υπήρχε δι' άπαντας.

Τέχνη απλά. Κι ελπίζω μια μέρα η ζωή να μην την αντιγράψει, όπως ενίοτε συνηθίζει.

 

 

 

 

 

 

Υπεύθυνος δια την προσαρμογή,

washcloud

 

Κι ο σκοπός της ήτανε, απλώς και μόνο να σκεφτούμε μήπως υπάρχει κι άλλη οπτική των πραγμάτων, και τίποτε παραπάνω.

Μήπως μια ενέργεια (διαδικτυακές παραγγελίες μπλαμπλα), δεν έχει μόνο μία ανάγνωση, αυτή του "αγοράζω έτσι, φθηνότερα, εξυπηρετικότερα, γρηγορότερα, κι όλα καλά".