Μετά το πανεπιστήμιο φεύγω ή μένω?

[FarCry]

Και, εννοείται, ξεμπέρδεμα με τη στρατιωτική θητεία ΠΡΙΝ τα μεταπτυχιακά και οποιαδήποτε απόπειρα φυγής στο εξωτερικό, γιατί αλλιώς θα αποτελεί μόνιμο βραχνά.

Μέγιστο λάθος για όσους κάνουν το αντίστροφο, και αφήνουν το στρατό "για μετά". Σχεδόν όλοι μόλις τελειώσουν τα μάστερ αναγκάζονται να παρατήσουν τις επαγγελματικές ευκαιρίες που παρουσιάζονται και επιστρέφουν για να πάνε στρατό...και μένουν για πάντα Ελλάδα.

 

μπα κατεβαίνεις στα 35 και κανεις 1 μηνα

[imr]

μπα κατεβαίνεις στα 35 και κανεις 1 μηνα

 

Ναι αλλα το θεμα ειναι πως παιρνεις αναβολη μεχρι τα 35

[FarCry]

Ναι αλλα το θεμα ειναι πως παιρνεις αναβολη μεχρι τα 35

 

δεν παίρνεις αναβολή ρε. ανυπότακτος είσαι. έχεις 30-40 μέρες το χρόνο δικαιωματικά από το νομο σε όλους τους ανυπότακτους να κατεβουν ελλάδα.

 

και στα 35 θα κανεις 1 μηνα. δε πρόκειται να πας φυλακή χαλάρωσε

 

http://www.omhroi.gr/modules.php?op=modload&name=Sections&file=index&req=viewarticle&artid=3

 

Τι μπορείς να κάνεις;

 

 

1. Μάθε περισσότερα για τις συνέπειες της ανυποταξίας. Αυτές δεν είναι όσο οδυνηρές πολλοί νομίζουν. Λόγω της έκτασης τoυ φαινομένου δεν εφαρμόζονται οι προβλεπόμενες από το νόμο ποινές.
   
2. Ανέβαλε/Περιόρισε κατά το δυνατό τις στρατιωτικές υποχρεώσεις.
   
   • Ξέρεις ότι η θητεία μειώνεται και θα μειώνεται συνεχώς μέχρι κατάργησης; Αν έχεις ήδη υπηρετήσει λίγους μήνες και πάρεις αναβολή μπορεί να μην χρειαστεί να υπηρετήσεις ξανά. Θα σου στείλουν το απολυτήριο στο σπίτι.
     
   • Ξέρεις πχ ότι ψηφίστηκε στρατολογικό νομοσχέδιο που έδωσε αναβολές στους προπτυχιακούς μέχρι τα 28, στους μεταπτυχιακούς μέχρι τα 29 και τους διδακτορικούς μέχρι τα 31, ακόμα και αν έχει λήξει η παλιά αναβολή τους, ακόμα και αν έχουν κηρυχθεί ανυπότακτοι;
     
   • Ξέρεις πχ ότι η λεγόμενη κακή χρήση της αναβολής -όπως πχ η παραμονή εκτός στρατεύματος μετά την αποπεράτωση σπουδών ΔΕΝ είναι ούτε αντιληπτή από τη στρατολογία πριν την κατάταξη, ούτε αποτελεί αδίκημα πλέον και φυσικά δεν τιμωρείται.
     

Η σελίδα των FAQ είναι ένα εξαιρετικό σημείο εκκίνησης!

[*]Φρόντισε να αποκτήσεις ταξιδιωτικά και άλλα έγγραφα

[*]Θέλεις να ζήσεις στο εξωτερικό; Σκέψου το μέλλον σου και τα πιθανά στρατολογικά πλεονεκτήματα σαν πολίτης μίας άλλης χώρας

Με το νόμο 3257 του 2004 επιτρέπεται η χωρίς έλεγχο της στρατολογικής κατάστασης του ανυπότακτου επίσκεψή του για 30 μέρες ΣΥΝΟΛΙΚΑ το χρόνο. Στη πράξη, και ιδιαίτερα μετά την κατάργηση των διασυνοριακών ελέγχων (δες παρακάτω για Σένγκεν) και της κατάργησης του σφραγίσματος των διαβατηρίων οι αστυνομικές και στρατολογικές αρχές δεν μπορούν να ξέρουν πόσες μέρες βρίσκεται ο ανυπότακτος εξωτερικού στην Ελλάδα. Με άλλα λόγια: Δεν υπάρχει κανείς λόγος ανησυχίας εφόσον δεν προκύπτει από πουθενά ότι παρέμεινες στην Ελλάδα για περισσότερο από 30 μέρες μέσα σε ένα χρόνο.

:lol::lol:

 

 

Η ανυποταξία αίρεται με τη σύλληψη / παρουσίαση στις αστυνομικές και στρατολογικές αρχές ή όταν περάσεις τα 45 χρόνια που είναι και το όριο ηλικίας των στρατεύσιμων. Ο ανυπότακτος που συμπλήρωσε το 35ο έτος ηλικίας μπορεί επίσης να υπηρετήσει 30 μέρες «θητεία» και να εξαγοράσει το υπόλοιπο. Τότε αίρονται όλες οι συνέπειες της ανυποταξίας.

[insomniaK]

Μία επισήμανση που πρέπει να γίνει σε αυτό το σημείο:

Δεν είναι αυτοσκοπός να πας στο εξωτερικό απλά για να γλιτώσεις τον στρατό, αν οι συνθήκες που ζεις στο εξωτερικό σε ικανοποιούν τότε όντως αξίζει (κατά την άποψη μου) να χρησιμοποιήσεις τις δυνατότητες που σου δίνονται από το νόμο.

 

Για τη ζωή στην Ελβετία, ρώτα την Japan, νομίζω πως σε παλιότερο μήνυμα της έχει αναφέρει πως έχει ζήσει στη συγκεκριμένη χώρα.

 

Δε νομίζω ότι χρειάζεσαι "άκρες" για να μεταναστεύσεις σε μία ξένη χώρα, ιδιαίτερα αν πας για σπουδές. Τόσοι και τόσοι έχουμε ξενιτευτεί για τις σπουδές μας ούτε ο ένας στους εκατό, δεν είχε γνωστό εκεί που πήγε.

 

Αν θες, απλά να πας για σπουδές στο εξωτερικό θα πας στο καλύτερο πανεπιστήμιο που θα σε πάρουν.

Αν θες να πας για να ζήσεις, τα κριτήρια είναι πολύ διαφορετικά και για εμένα το πρώτο είναι αν στον τόπο υποδοχής νιώθεις ευτυχισμένος.

 

ΥΓ Χωρίς να έχω κάτι με τις όποιες κοινότητες, αν θες να χάσεις τα μισά και βάλε από αυτά που μπορεί να σου προσφέρει η διαμονή σε μία ξένη χώρα, αυτό μπορείς να το επιτύχεις ευκολότατα μέσα από τις κοινότητες.

[Γηρυόνης]

@Praetorianos

αν μπορείς να αποφύγεις τον στρατό κάνε το και μην το σκέφτεσαι. Έτσι κι αλλιώς χάσιμο χρόνου είναι.

 

Τώρα όσον αφορά το εξωτερικό, υπάρχουνε και θετικά και αρνητικά. Από άποψη νοοτροπίας, μισθών, επαγγελματικής καριέρας και ευκαιρίες εξέλιξης δεν το συζητάμε, οι διαφορές είναι αστρονομικές. Το αρνητικό είναι ότι πολλοί Έλληνες είναι συνηθισμένοι στην νεοελληνική κουλτούρα (καφέδες με τις ώρες στον ήλιο, μπάνια τα σ/κ με καλό καιρό, λούφα κλπ) και ίσως δυσκολευτείς να προσαρμοστείς. Εγώ θα σου πρότεινα πάντως να πας για ένα δύο έτη δοκιμαστικώς και αν δεις ότι σου αρέσει κάθεσαι. Αν όχι τα παρατάς και γυρίζεις πίσω αφού έχεις ζήσει μια ωραία εμπειρία.

[Rubin074]

Προσωπική μου άποψη είναι το παιδί απ' την εποχή του λυκείου να σκεφτεί τι θέλει να κάνει στη ζωή του. Ανεξαρτήτως σχολών, βάσεων κλπ. Να "γράψει" κανονικά τις πανελλήνιες, απλά να συμμετάσχει για να πάρει το απολυτήριό του και στα καπάκια να φύγει για ένα ξένο παν/μιο, κατα προτίμηση στη Μεγάλη Βρετανία (Αγγλία, Σκοτία, Ιρλανίδια, Ουαλία). Μετά θα βρει το δρόμο του έξω και τελείωσε η ιστορία... Ούτε να μένει εδώ με τους μισθούς της πείνας, ούτε να άγχεται κάθε μέρα για το αν θα τα βγάλει πέρα, ούτε να έχει να κάνει με τον κάθε $(&(@#@)# στη δουλειά ούτε τίποτα.

 

Βέβαια όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν η οικογένεια του παιδιού να έχει τα χρήματα για να το ζήσει 3 χρόνια minimum στο εξωτερικό (τσεκαρισμένα πράγματα, μαζί με τα δίδακτρα, τη διαβίωση και τη διαμονή, 10.000 λίρες για τους 9 μήνες του χρόνου). Αυτό είναι μια άλλη, μεγάλη και πικρή ιστορία...

[dark_banishing]

@Praetorianos

 

Είχα και εγώ το ίδιο δίλημμα. Τελικά αποφάσισα να πάω erasmus, να δω πως είναι να ζεις στο εξωτερικό. Νομίζω είναι μια πολύ καλή ιδέα και για σένα.

[insomniaK]

[...]κατα προτίμηση στη Μεγάλη Βρετανία (Αγγλία, Σκοτία, Ιρλανίδια, Ουαλία). [...]

 

Προτείνεις Μ.Β. για κάποιο συγκεκριμένο λόγο;

[Pablo_Hasan]

Μία επισήμανση που πρέπει να γίνει σε αυτό το σημείο:

Δεν είναι αυτοσκοπός να πας στο εξωτερικό απλά για να γλιτώσεις τον στρατό, αν οι συνθήκες που ζεις στο εξωτερικό σε ικανοποιούν τότε όντως αξίζει (κατά την άποψη μου) να χρησιμοποιήσεις τις δυνατότητες που σου δίνονται από το νόμο.

 

Για τη ζωή στην Ελβετία, ρώτα την Japan, νομίζω πως σε παλιότερο μήνυμα της έχει αναφέρει πως έχει ζήσει στη συγκεκριμένη χώρα.

 

Δε νομίζω ότι χρειάζεσαι "άκρες" για να μεταναστεύσεις σε μία ξένη χώρα, ιδιαίτερα αν πας για σπουδές. Τόσοι και τόσοι έχουμε ξενιτευτεί για τις σπουδές μας ούτε ο ένας στους εκατό, δεν είχε γνωστό εκεί που πήγε.

 

Αν θες, απλά να πας για σπουδές στο εξωτερικό θα πας στο καλύτερο πανεπιστήμιο που θα σε πάρουν.

Αν θες να πας για να ζήσεις, τα κριτήρια είναι πολύ διαφορετικά και για εμένα το πρώτο είναι αν στον τόπο υποδοχής νιώθεις ευτυχισμένος.

 

ΥΓ Χωρίς να έχω κάτι με τις όποιες κοινότητες, αν θες να χάσεις τα μισά και βάλε από αυτά που μπορεί να σου προσφέρει η διαμονή σε μία ξένη χώρα, αυτό μπορείς να το επιτύχεις ευκολότατα μέσα από τις κοινότητες.

 

 

αυτό το στατιστικό πως προκύπτει;

 

Όσο ήμουν στην ριμάδα γερμανία, είχα βοηθήσει πολλούς έλληνες που δεν ήξεραν καλά γερμανικά να διεκπεραιώσουν διαφορες γραφειοκρατικές αρλούμπες που έπρεπε κάνουν. Είχα γνωρίσει μια ελληνίδα που δούλευε 8 χρονια εκεί και έπαθε καρκίνο, πήγαμε μαζί στις επιτροπές για να της βγάλουν την αναπηρική σύνταξη κάπου 400,-. Και θυμάμαι πως έκλαιγε μπροστά στην κάθε θείτσα γερμανίδα που την έχωνε να πάει από τον ένα υπεύθυνο στον άλλο, κτλ. Ευτυχώς Υπήρχαν και κάποιοι άλλοι έλληνες που την βοήθησαν πολύ περισσότερο και τώρα ξεμπέρδεψε.

 

Οι κοινότητες αν είσαι ok, μπορούν να σε βοηθήσουν πολύ και μπορείς και εσύ να βοηθήσεις αν θέλεις...

 

 

τώρα αυτά που διαβάζω για καφέδες κτλ. μου φέρνουν τουλάχιστον αναγούλα.

[Praetorianos]

Το αρνητικό είναι ότι πολλοί Έλληνες είναι συνηθισμένοι στην νεοελληνική κουλτούρα (καφέδες με τις ώρες στον ήλιο, μπάνια τα σ/κ με καλό καιρό, λούφα κλπ) και ίσως δυσκολευτείς να προσαρμοστείς. Εγώ θα σου πρότεινα πάντως να πας για ένα δύο έτη δοκιμαστικώς και αν δεις ότι σου αρέσει κάθεσαι. Αν όχι τα παρατάς και γυρίζεις πίσω αφού έχεις ζήσει μια ωραία εμπειρία.

Προς το παρόν δεν έχω καμία από αυτές τις συνήθειες αλλά και να προκύψουν έχω άλλα 2 χρόνια να τις ευχαριστηθώ και δεύτερον θα βάλω το καλύτερο μέλλον μου πιο πάνω από τους κάθε λογής καφέδες και λούφες, ελπίζω

Προσωπική μου άποψη είναι το παιδί απ' την εποχή του λυκείου να σκεφτεί τι θέλει να κάνει στη ζωή του. Ανεξαρτήτως σχολών, βάσεων κλπ. Να "γράψει" κανονικά τις πανελλήνιες, απλά να συμμετάσχει για να πάρει το απολυτήριό του και στα καπάκια να φύγει για ένα ξένο παν/μιο

Αυτό είναι που σκέφτομαι ότι μήπως θα έπρεπε να ξεκινήσω πιο νωρίς αυτή την σκέψη όμως και τώρα πιστεύω δεν είναι αργά. Απλά θα πάρει περισσότερο χρόνο η προσαρμογή.

@Praetorianos

Είχα και εγώ το ίδιο δίλημμα. Τελικά αποφάσισα να πάω erasmus, να δω πως είναι να ζεις στο εξωτερικό. Νομίζω είναι μια πολύ καλή ιδέα και για σένα.

Τελικά πως σου φάνηκε? Ήταν καλύτερα, προσαρμόστηκες εύκολα ή γύρισες με χαρά πίσω?

Οι κοινότητες αν είσαι ok, μπορούν να σε βοηθήσουν πολύ και μπορείς και εσύ να βοηθήσεις αν θέλεις...

Ο φίλος φαντάζομαι το είπε με την έννοια να μην προσκολληθείς σε μια κοινότητα και συμφωνώ. Φυσικά δεν θα αποφύγεις επαφές με Έλληνες και με ελληνικές κοινότητες, άλλωστε έχουμε αποδείξει πως στο εξωτερικό γινόμαστε κάπως καλύτεροι και πιο κοινωνικοί. Το λέει με την έννοια ότι αν κάνεις παρέα μόνο με Έλληνες, δεν βγαίνεις με άτομα από το εξωτερικό, δεν συναναστρέφεσαι μαζί τους, δεν κουβεντιάζεις να δεις πως σκέφτονται θα είναι ουσιαστικά σαν να μετακόμισες σε άλλο μέρος της Ελλάδας.

 

Όταν θα πας εξωτερικό σκοπός σου είναι να δεις και να μάθεις την άλλη κουλτούρα, να γνωρίσεις καινούριες καταστάσεις και εμπειρίες, καινούριες προσωπικότητες κτλ, όχι να συνεχίσεις την ίδια ζωή απλά σε άλλο μέρος.

[Pablo_Hasan]

το να προσκολληθείς σε μια κοινότητα είναι το ίδιο επικίνδυνο με το να προσκολληθείς σε μια συγκεκριμένη παρέα και να κανεις ο,τι κάνουνε και οι άλλοι. Είτε είναι καφέδες, είτε μπύρες, λουκάνικα και fish & chips...

[afentiko7]

@Praetorianos

 

Είχα και εγώ το ίδιο δίλημμα. Τελικά αποφάσισα να πάω erasmus, να δω πως είναι να ζεις στο εξωτερικό. Νομίζω είναι μια πολύ καλή ιδέα και για σένα.

 

Ειδικά αν έχεις εμβολιαστεί δεν διατρέχεις κίνδυνο. Οποιον βρωμιάρη και να συναντήσεις δεν τον φοβάσαι.

 

@ινσομνιακ δεν πάει Νέα, Υόρκη, Λονδίνο, Παρίσι...?

[Praetorianos]

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας, βοηθήσατε αρκετά. Προς το παρόν πάω για καλή βαθμολογία και μετά βλέπω προς εξωτερικό μεριά.

 

Είναι κανείς που το έχει κάνει? πχ όπως η evabb που σπουδάζει στο εξωτερικό είναι κανείς άλλος να μας πει εμπειρίες, ή τι έχει δει έξω?

[dark_banishing]

Τελικά πως σου φάνηκε? Ήταν καλύτερα, προσαρμόστηκες εύκολα ή γύρισες με χαρά πίσω?

 

Αυτό το εξάμηνο είμαι erasmus finland. Είναι ότι πιο ξένο από την ελλάδα μπορούσα να διαλέξω. Κρύο σκοτάδι διαφορετική κουλτούρα εντελώς. Αλλά τι να πω όλη αυτή η ιστορία ελληνική διασκέδαση κλπ δεν υπάρχει αλλού, μου φαίνεται τελείως υπερβολή. Νομίζω μπορεί κάποιος να βρει πράγματα να του αρέσουν στις περισσότερες χώρες. Προσωπικά έχω λατρέψει την ζωή εδώ πέρα.

 

Από άποψη ποιότητας διδασκαλίας δε νομίζω ότι έχουμε πρόβλημα στην Ελλάδα (χωρίς να έχω άποψη για όλα τα πανεπιστήμια μας). Στην οργάνωση είναι που είμαστε έτη φωτός πίσω.

 

Τα project που αναλαμβάνω ένα εξάμηνο εδώ τώρα, είναι όλα real projects με εταιρείες, π.χ τώρα είμαι σε μια ομάδα στην nokia και έχω υπεύθυνο από την εταιρεία με τον οποίο έχω meeting κάθε βδομάδα (computer science είμαι). Όχι ότι είναι πιο δύσκολα. Αλλά στην ελλάδα έφτιαχνα κάτι μόνο και μόνο για να περάσω το μάθημα. Εδώ μου δίνεται η ευκαιρία να κάνω επαφές πριν βγω από το πανεπιστήμιο. Σε μια βδομάδα έχουν ένα event που έρχονται εταιρείες και μιλάνε με όσους πρόκειται να αποφοιτήσουν σύντομα. Χωρίς να έχω πιάσει δουλειά ακόμα, οι επιλογές εδώ μου φαίνονται πιο πολλές.

 

Σε καμιά περίπτωση δεν μηδενίζω τη δουλειά που γίνεται σε κάποια τμήματα στην ελλάδα. Με το να ζεις έξω όμως, ζεις και περισσότερα. Τέλος πάντων δεν θέλω να είμαι απόλυτος γιατί είμαι 4 μήνες μόνο εδώ.

 

Αλλά αν μπορείς να πας εράσμους στο λέω είναι φοβερή ευκαιρία. Χαβαλές και εμπειρίες 2 σε 1.

[gerr]

Αυτό το εξάμηνο είμαι erasmus finland. Είναι ότι πιο ξένο από την ελλάδα μπορούσα να διαλέξω. Κρύο σκοτάδι διαφορετική κουλτούρα εντελώς. Αλλά τι να πω όλη αυτή η ιστορία ελληνική διασκέδαση κλπ δεν υπάρχει αλλού, μου φαίνεται τελείως υπερβολή. Νομίζω μπορεί κάποιος να βρει πράγματα να του αρέσουν στις περισσότερες χώρες. Προσωπικά έχω λατρέψει την ζωή εδώ πέρα.

 

Από άποψη ποιότητας διδασκαλίας δε νομίζω ότι έχουμε πρόβλημα στην Ελλάδα (χωρίς να έχω άποψη για όλα τα πανεπιστήμια μας). Στην οργάνωση είναι που είμαστε έτη φωτός πίσω.

 

Τα project που αναλαμβάνω ένα εξάμηνο εδώ τώρα, είναι όλα real projects με εταιρείες, π.χ τώρα είμαι σε μια ομάδα στην nokia και έχω υπεύθυνο από την εταιρεία με τον οποίο έχω meeting κάθε βδομάδα (computer science είμαι). Όχι ότι είναι πιο δύσκολα. Αλλά στην ελλάδα έφτιαχνα κάτι μόνο και μόνο για να περάσω το μάθημα. Εδώ μου δίνεται η ευκαιρία να κάνω επαφές πριν βγω από το πανεπιστήμιο. Σε μια βδομάδα έχουν ένα event που έρχονται εταιρείες και μιλάνε με όσους πρόκειται να αποφοιτήσουν σύντομα. Χωρίς να έχω πιάσει δουλειά ακόμα, οι επιλογές εδώ μου φαίνονται πιο πολλές.

 

Σε καμιά περίπτωση δεν μηδενίζω τη δουλειά που γίνεται σε κάποια τμήματα στην ελλάδα. Με το να ζεις έξω όμως, ζεις και περισσότερα. Τέλος πάντων δεν θέλω να είμαι απόλυτος γιατί είμαι 4 μήνες μόνο εδώ.

 

Αλλά αν μπορείς να πας εράσμους στο λέω είναι φοβερή ευκαιρία. Χαβαλές και εμπειρίες 2 σε 1.

 

Φίλε dark_banishing και εγώ ενδιαφέρομαι να παώ με το erasmus σε κάποια σκανδιναβική χώρα. Η σχολή μου συνεργαζεται με σχολές τις Σουηδίας και της Δανίας. Αλλά θυμάμαι στην αρχή πως μας είχαν πει πως θα πρέπει να δείξουμε πειστήρια ότι γνωρίζουμε τη γλώσσα.. Εσύ είχες καθόλου ιδέα από φιλανδικά πριν πας και πως τα βρίκες στην αρχή?