Πολυκομματισμός ή Ισχυρή κυβέρνηση

[jimarass]

Παιδιά όπως φαίνεται το πράγμα, το μέλλον στη χώρα μας είναι κυβερνήσεις συνεργασίας, αφού πια οι κομματικές φιγούρες έχουν "πεθάνει" και ο πολίτης κρίνει πιο πολύ με βάση το συμφέρον του.

Το θέμα είναι, δεδομένης της ιστορίας μας τα τελευταία 200 χρόνια, είναι καλό για το μέλλον του ελληνικού κράτους μια κυβέρνηση συνεργασίας ή ο δικομματισμός είναι μονόδρομος?

Προσωπικά δεν είμαι σίγουρος ακόμα. Ο δικοματισμός από τη μία αποτελεί ουσιαστικά μορφή κομμουνισμού στο θέμα επιλογής προσώπων , αφού παραμένουν΄δύο ίδια κόμματα και αλλάζουν μόνο τα πρόσωπα. Ο δε πολυκομματισμός σίγουρα οδηγεί σε αργές, πολύ αργές εξελίξεις και σε στιγμές κρισίμων αποφάσεων η χώρα ίσως αυτοκτονήσει, ως άλλη αθήνα του περικλή. Σε κάθε περίπτωση κλείνω πιο πολύ προς τον πολυκομματισμό, αλλά αυτό προυποθέτει ενεργή και σωστή συμμετοχή του πολίτη στα κοινά, και όχι μαιμουδιές , αλλιώς κλάφτα.

Τι πιστέυεται?

PS Εννοείται πως δεν αναφερόμαστε σε συγκεκριμένα πολιτικά κόμματα.

[Typhoon]

Εγώ θα έλεγα τίποτα από τα 2. Νομίζω ότι ένα σύστημα που θα δανειζόταν κάποια στοιχεία από το Αμερικάνικο θα ήταν καλύτερο. Εξηγώ:

 

Δεν θα ήταν καλύτερα αν οι αποσυμπλέκαμε τις εκλογές της κυβέρνησης από αυτές της Βουλής (δηλαδή της εκτελεστικής από τη νομοθετική εξουσία)? Έτσι δεν θα είχαμε το πρόβλημα να ψηφίσουν οι βουλευτές ένα νομοσχέδιο σαν παπαγαλάκια μόνο και μόνο επειδή το κόμμα τους είναι στην κυβέρνηση. Σίγουρα πάλι θα υπήρχαν πιέσεις από διάφορες μεριές για διάφορα θέμα, αλλά θα ήταν αμβλημένες λόγω της αποκεντροποίησης του συστήματος, δεδομένου ότι τώρα ο μόνος που χρειάζεται να διαβληθεί είναι ο υπεύθυνος υπουργός. Αντίθετα με ένα τέτοιο σύστημα, ακόμα και να φέρει ο υπουργός το νομοσχέδιο του στη Βουλή, πρέπει να πειστούν 150 άτομα να το ψηφίσουν. Συνεπώς είναι πιο δυσδιάβλητο.

[agpr]

Παιδιά όπως φαίνεται το πράγμα, το μέλλον στη χώρα μας είναι κυβερνήσεις συνεργασίας, αφού πια οι κομματικές φιγούρες έχουν "πεθάνει" και ο πολίτης κρίνει πιο πολύ με βάση το συμφέρον του.

Το θέμα είναι, δεδομένης της ιστορίας μας τα τελευταία 200 χρόνια, είναι καλό για το μέλλον του ελληνικού κράτους μια κυβέρνηση συνεργασίας ή ο δικομματισμός είναι μονόδρομος?

Προσωπικά δεν είμαι σίγουρος ακόμα. Ο δικοματισμός από τη μία αποτελεί ουσιαστικά μορφή κομμουνισμού στο θέμα επιλογής προσώπων , αφού παραμένουν΄δύο ίδια κόμματα και αλλάζουν μόνο τα πρόσωπα. Ο δε πολυκομματισμός σίγουρα οδηγεί σε αργές, πολύ αργές εξελίξεις και σε στιγμές κρισίμων αποφάσεων η χώρα ίσως αυτοκτονήσει, ως άλλη αθήνα του περικλή. Σε κάθε περίπτωση κλείνω πιο πολύ προς τον πολυκομματισμό, αλλά αυτό προυποθέτει ενεργή και σωστή συμμετοχή του πολίτη στα κοινά, και όχι μαιμουδιές , αλλιώς κλάφτα.

Τι πιστέυεται?

PS Εννοείται πως δεν αναφερόμαστε σε συγκεκριμένα πολιτικά κόμματα.

 

Θα ήθελες να το εξηγήσεις λίγο αυτό;

[Typhoon]

Θα ήθελες να το εξηγήσεις λίγο αυτό;

 

 

Προφανώς εννοεί ότι σε κάποια κρίσιμη καμπή, πιθανώς να υπάρξει ασυμφωνία και μέχρι να επέλθει συμβιβασμός να έχουμε πάρει τα 3 μας...sometimes any decision is better than no decision.

[jimarass]

Θα ήθελες να το εξηγήσεις λίγο αυτό;

Έβλεπα εχτές ένα αμερικανικό ντοκιμαντέρ που μου θύμισε ιστορίες από το γυμνάσιο. Και καλά όταν οι στιμωγμένοι αθηναίοι νίκησαν τους σπαρτιάτες στη θάλασσα, οι δημαγωγοί ως άλλος πολικομματισμός , έπεισαν του πολίτες να σκοτώσουν τους ναυάρχους , αντί να τους δαφνωστεφανώσουν, αφού παράτησαν κάποιους αθηναίους ναύτες που είχαν πέσει στη θάλασαα , για να γλιτώσουν τα πλοία από επερχόμενη φουρτούνα!!

Μη κολήσεις όμως εδώ...άλλο είναι το θέμα μας!!

 

 

-----Προστέθηκε 30/9/2008 στις 05 : 35 : 38-----

 

 

Προφανώς εννοεί ότι σε κάποια κρίσιμη καμπή, πιθανώς να υπάρξει ασυμφωνία και μέχρι να επέλθει συμβιβασμός να έχουμε πάρει τα 3 μας...sometimes any decision is better than no decision.

Τελικά αυτό ήθελα να πω!!

[agpr]

Κρίμα, γιατί το πρώτο συνέβη, το δεύτερο όχι.

Οι Αθηναίοι δεν έχασαν τον πόλεμο γιατί δεν έπαιρναν γρήγορα αποφάσεις. Ο λοιμός και ο αφανισμός της ηγεσίας, οι δημαγωγοί και οι λάθος επιλογές καθόρισαν το αποτέλεσμα.

[jimarass]

Κρίμα, γιατί το πρώτο συνέβη, το δεύτερο όχι.

Οι Αθηναίοι δεν έχασαν τον πόλεμο γιατί δεν έπαιρναν γρήγορα αποφάσεις. Ο λοιμός και ο αφανισμός της ηγεσίας, οι δημαγωγοί και οι λάθος επιλογές καθόρισαν το αποτέλεσμα.

Ρε παιδιά μη κολάτε στο παράδειγμα. Το νόημα είναι "όπου λαλούν πολλοί κοκόροι". Αν η Αθήνα πχ τότε είχε πρόεδρο, αυτός θα επίτασε πόρους και λαό και πιθανώς να είχαμε άλλη έκβαση.

[agpr]

Με πολλή καλή διάθεση στο επισημαίνω, αν επικαλείσαι ιστορικό παράδειγμα προς ενίσχυση ενός επιχειρήματος/μιας θέσης, φρόντισε να είναι ορθό. Διαφορετικά είναι (πώς να το πω χωρίς να ακουστεί βαρύ; ) παραπλανητικό. Νομίζω πως πρέπει να μπορούμε να διακρίνουμε ανάμεσα σε αυτό που συνέβη και σε αυτό που θα μπορούσε να έχει συμβεί. Αλλιώς ας αφήσουμε κατά μέρος τα ιστορικά παραδείγματα και ας αρκεστούμε σε υποθέσεις και αισθητικές προτιμήσεις.

Ξεκολώ .

[jimarass]

Με πολλή καλή διάθεση στο επισημαίνω, αν επικαλείσαι ιστορικό παράδειγμα προς ενίσχυση ενός επιχειρήματος/μιας θέσης, φρόντισε να είναι ορθό. Διαφορετικά είναι (πώς να το πω χωρίς να ακουστεί βαρύ; ) παραπλανητικό. Νομίζω πως πρέπει να μπορούμε να διακρίνουμε ανάμεσα σε αυτό που συνέβη και σε αυτό που θα μπορούσε να έχει συμβεί. Αλλιώς ας αφήσουμε κατά μέρος τα ιστορικά παραδείγματα και ας αρκεστούμε σε υποθέσεις και αισθητικές προτιμήσεις.

Ξεκολώ .

Ωραία , αφού το θες, τότε ας το προχωρήσω. Που ακριβώς διαφωνείς ότι το σύστημα των αθηναίων, δηλαδή το ότι δεν είχαν συγκεντρωμένη εξουσία, αλλά ο καθένας έλεγε το μακρύ του, οδήγησε στην καταστροφή? Ο λοιμός και οι αρρώστιες θέλουν ισχυρή κυβέρνηση για να ξεπεραστούν! Μια εκστρατία θέλει στρατηγική σκέψη και οργάνωση και η κυβέρνηση της μιας ημέρας δεν μπορεί να το έχει αυτό. Αυτά τους έκραζε και ο πλάτωνας και κυρίως το να ξεκολήσουν από το όνειρο της δημοκρατίας/οχλοκρατίας που είχε δημιουργηθεί.

[antonl]

Επειδή δεν είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα, μπορείς να πεις κάποιο παράδειγμα χώρας όπου υπάρχει "Ισχυρή κυβέρνηση" (="κυβέρνηση συνεργασίας" ();

 

[...] Ο δικοματισμός από τη μία αποτελεί ουσιαστικά μορφή κομμουνισμού στο θέμα επιλογής προσώπων [...]

Δεν είναι (ψιλο)άκυρο αυτό;

[agpr]

Δεν είναι πολύ έξυπνο αυτό που κάνεις. Δεν είναι κακό να μην γνωρίζεις σχετικά με τον πελοποννησιακό πόλεμο. Αλλά να προσπαθείς να μιλήσεις γι'αυτό που δεν γνωρίζεις;

Από πότε οι λοιμοί χρειάζονται ισχυρές κυβερνήσεις;

Ο λοιμός δεν πέρασε με καθεστώς δημοκρατίας;

Η Σικελική εκστρατεία απέτυχε γιατί είχαν δημοκρατία;

Το γεγονός πως ο Αλκιβιάδης αυτομόλησε και πρόδωσε τα σχέδια στους Σπαρτιάτες είναι εγγενές ελάττωμα της Δημοκρατίας;

Το γεγονός πως οι Αθηναίοι στους Αιγός ποταμούς φέρονταν υπεροπτικά και δεν πρόσεχαν τα πλοία που ναυλοχούσαν σχετίζεται με τη Δημοκρατία;

Οι τριάντα τύραννοι (που δεν ήταν και δημοκράτες) δεν ηττήθηκαν από το δημοκρατικό στρατόπεδο;

[jimarass]

Επειδή δεν είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα, μπορείς να πεις κάποιο παράδειγμα χώρας όπου υπάρχει "Ισχυρή κυβέρνηση" (="κυβέρνηση συνεργασίας" ();

 

 

Δεν είναι (ψιλο)άκυρο αυτό;

Βασικά εννούσα συνεργασία = ανίσχυρη κυβέρνηση

 

 

-----Προστέθηκε 30/9/2008 στις 08 : 04 : 13-----

 

 

Δεν είναι πολύ έξυπνο αυτό που κάνεις. Δεν είναι κακό να μην γνωρίζεις σχετικά με τον πελοποννησιακό πόλεμο. Αλλά να προσπαθείς να μιλήσεις γι'αυτό που δεν γνωρίζεις;

Από πότε οι λοιμοί χρειάζονται ισχυρές κυβερνήσεις;

Ο λοιμός δεν πέρασε με καθεστώς δημοκρατίας;

Η Σικελική εκστρατεία απέτυχε γιατί είχαν δημοκρατία;

Το γεγονός πως ο Αλκιβιάδης αυτομόλησε και πρόδωσε τα σχέδια στους Σπαρτιάτες είναι εγγενές ελάττωμα της Δημοκρατίας;

Το γεγονός πως οι Αθηναίοι στους Αιγός ποταμούς φέρονταν υπεροπτικά και δεν πρόσεχαν τα πλοία που ναυλοχούσαν σχετίζεται με τη Δημοκρατία;

Οι τριάντα τύραννοι (που δεν ήταν και δημοκράτες) δεν ηττήθηκαν από το δημοκρατικό στρατόπεδο;

Δεν είπα ότι ξέρω και απλά τράβηξα κάτι επιφανειακά για να τονίσω κάτι άλλο. Ίσως το πέρασα λάθος, ωστόσο το παράδειγμα θεωρώ ότι είναι σωστό γιατί:

1)Σε έναν πόλεμο, αν έχεις και λοιμό, θες ισχυρή κυβέρνηση. Κάποιον με εξουσίες για άμμεσες αποφάσεις. Είναι θεωρώ κατανοητό αυτό ότι η άμμεση διαχείριση κρίσης απαιτεί ειδικά μέτρο και περιορισμό εξουσιών, δες πχ απαγόρευση κυκλοφορίας κ.τ.λ.

2)Η επιχείρηση Σικελία απέτυχε γιατί ο καθένας έλεγε το μακρύ του. Αν υπήρχε ένας πρόεδρος ή ένα συμβούλιο και όχι όποιος έπερνε το βήμα, τότε θα υπήρχε σχέδιο, συγκεκριμένη ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ πολιτική. ΚΑΚΗ ή ΚΑΛΗ.Ο λόγος της ήττας ήταν πως όταν κράζουν όλοι, σε κατάσταση πίεσης δημιουργείται οχλοκρατία και αναρχία. Δεν είναι σίγουρο ότι αν είχαν πρωθυπουργό θα κέρδιζαν τον πόλεμο, αλλά θα είχαν καλύτερες πιθανότητες.

3)Ο αλκιβιάδης αν και βλάκας, αυτομόλησε καθώς ο ίδιος όχλος, υπό κατάσταση πίεσης, έκανε το τραγικό να τον καταδικάσει για αποκεφαλισμό μηνμείων. Δηλαδή σε καιρό πολέμου, που ακόμα και σήμερα η χώρα είναι σε επίταξη, κουρευάνε το γκαζόν στην αθήνα και ξύνανε.....το...!!

4)Η δημοκρατία στην Αθήνα ήταν άψογη. Το πρόβλημα που πραγματευόμαστε με αφορμή αυτό το παράδειγμα, είναι πως αν κυβερνούν πολλοί, (στην αθήνα τότε όλοι) μπορούμε να παμε μπροστά και να διαχειριστούμε κρίσεις??

[antonl]

Δε θα σχολιάσω τα παραπάνω μιας και οι γνώσεις μου σε θέματα ιστορίας δεν είναι και πολύ σόι (θα τ αφήσω για τον agpr ) αλλά εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω τι σύστημα διακυβέρνησης/πολίτευμα προτείνεις. Δεν απάντησες και το ερώτημά μου.

[jimarass]

Δε θα σχολιάσω τα παραπάνω μιας και οι γνώσεις μου σε θέματα ιστορίας δεν είναι και πολύ σόι (θα τ αφήσω για τον agpr ) αλλά εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω τι σύστημα διακυβέρνησης/πολίτευμα προτείνεις. Δεν απάντησες και το ερώτημά μου.

 

Δε προτείνω, αναρωτιέμαι !!!

[agpr]

Άστο καλύτερα. Έχεις δικαίωμα να μη σου αρέσουν οι κυβερνήσεις συνεργασίας. Είναι λογικό να κάνεις υποθέσεις για μελλοντικές καταστάσεις, αλλά τον πελοποννησιακό πόλεμο άστον στην ησυχία του. Το τι εικάζεις πως θα μπορούσε να έχει συμβεί και αυτό που συνέβη είναι πράγματα διαφορετικά. Άστο καλύτερα.