Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Πριν από λίγο καιρό, χρειαζόμουν κάποια συμβουλή για τη δουλειά μου και βέβαια τον πρώτο που σκέφτηκα να ρωτήσω ήταν τον φίλο μου, το συγγραφέα του «Friday Night Lights» και του «Α Prayer for the City» Μπαζ Μπίσινγκερ. Το μόνο πρόβλημα, βέβαια, ήταν πως δεν είχαμε ιδωθεί ποτέ.

 

Αν και στο παρελθόν εργαζόταν ως δημοσιογράφος, δεν θα μπορούσα να ισχυριστώ ότι υπήρξαμε συνάδελφοι. Ο Μπαζ έχει γράψει ένα από τα καλύτερα αθλητικά βιβλία που διάβασα ποτέ και ένα από τα διασκεδαστικότερα για τη δημοτική διοίκηση. Το πρώτο του βιβλίο έγινε ταινία και στη συνέχεια τηλεοπτική σειρά. Πέρα, όμως, από τον θαυμασμό που ένιωθα για το πρόσωπό του, δεν είχαμε κανένα άλλο κοινό σημείο.

 

Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι στο Facebook συγκαταλέγεται στη λίστα των φίλων μου, καθώς μου τον πρότεινε ένας κοινός μας γνωστός. Και βέβαια εκμεταλλευόμενος τη «φιλική» μας, έστω και κατά Facebook, σχέση, σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να απευθυνθώ σε αυτόν για να μάθω όσα ήθελα. Κι έτσι έγινε: Μιλήσαμε στο τηλέφωνο και πήρα ακριβώς τις πληροφορίες που ζητούσα.

 

Δεν είναι πραγματικά η «φιλία» θείο δώρο;

 

Διπλή χρησιμότητα

 

Το Facebook, όπως φαίνεται, έχει κοινωνική και επαγγελματική χρησιμότητα.

 

Τον περασμένο μήνα διέθετε 123,9 εκατομμύρια χρήστες ανά τον κόσμο οι οποίοι «επισκέπτονταν» 50,6 δισεκατομμύρια διαδικτυακών σελίδων, ενώ το MySpace είχε 114,6 εκατομμύρια επισκέπτες που «κοιτάζαν» 45,4 δισεκατομμύρια σελίδες.

 

Σύμφωνα με τα διοικητικά στελέχη του Facebook, που διαθέτει 80 εκατομμύρια συνδρομητές ανά τον κόσμο, διπλασίασε τους μεγαλύτερους από 35 ετών χρήστες και ταυτόχρονα τριπλασίασε τους συνδρομητές της ηλικιακής ομάδας από 35 έως 54 ετών. Μέχρι το 2006, το Facebook δεν ήταν παρά κτήμα του φοιτητόκοσμου. Κάποιος, όμως, άνοιξε την πόρτα και στους μεσήλικες.

 

Ηδη, στη σελίδα μου στο Facebook, την οποία απέκτησα μόλις πριν από δύο μήνες, έχουν καταγραφεί περισσότεροι από 200 φίλοι. Κάποιους από αυτούς τους γνώριζα από τότε που ήμασταν παιδιά και κάποιους αλλούς δεν θα τους αναγνώριζα ακόμα και αν βρισκόμασταν πρόσωπο με πρόσωπο και είχαν κάρτες με το όνομά τους καρφιτσωμένες στο πέτο τους. Αλλά έχουμε κοινούς γνωστούς και κατά κάποιο τρόπο, όπως λένε σε αυτές τις ιστοσελίδες κοινωνικού περιεχομένου, συνδεόμαστε.

 

Η αξία της φωτογραφίας

 

Οι «αμφισβητίες» κοροϊδεύουν το Facebook ως ένα είδος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με φωτογραφίες. Μην υποτιμάτε, όμως, την αξία της φωτογραφίας, γιατί αν μας απεικονίζει ελκυστικούς βοηθάει τους τρίτους να μας προσθέσουν στη λίστα των «φίλων». Αν, ο άνθρωπος που σας ζητάει να τον κάνετε φίλο είναι «φίλος» με τρεις ακόμα «φίλους» σας, δεν σας φαίνεται αυτονόητο ότι θα έπρεπε να τον κάνετε και εσείς «φίλο»;

 

Οταν -με το καλό- ενταχθείτε στην κοινότητα του Facebook θα δείτε ότι θα καταληφθείτε, όπως και όλοι οι συνοδοιπόροι σας, από τα ίδια πάθη που «γεννάει» αυτός ο διαδικτυακός τόπος. Γιατί, μέσα στα άγρια μεσάνυχτα, ανεβάζω φωτογραφίες από το τελευταίο ταξίδι με την οικογένειά μου στο Αντιρόντακ; Προφανώς διότι θέλω κάποιος, οποιοσδήποτε, να τις δει.

 

Αλλά, από την επιχειρηματική οπτική, αυτό δημιουργεί περισσότερες επιπλοκές. Ας πούμε ότι ο διευθυντής μίας εταιρείας ΜΜΕ -που καλύπτω με τα άρθρα μου- θέλει να με προσθέσει στη λίστα των φίλων του. Ναι, ας το κάνει, γιατί όχι; Είναι, όμως, ανάγκη να με δει -στις φωτογραφίες μου- χωρίς πουκάμισο και με στενό μαγιό;

 

Δεν επιθυμώ να ακολουθήσω καμία στρατηγική στα σχόλια που κάνω στο Διαδίκτυο ούτε θέλω να κάνω επιλογές μεταξύ όσων θέλω για φίλους και αυτών που δεν θέλω. Είναι, όμως, βέβαιο, ότι θα πρέπει να επιλέξω ένα από τα δύο. Επίσης, δεν ανανεώνω διαρκώς το προφίλ μου, εν μέρει επειδή δεν έχω γραμματέα να ασχολείται με αυτό, όπως κάνουν κάποια στελέχη επιχειρήσεων που γνωρίζω.

 

Οι συνέπειες όλων αυτών μπορεί να είναι σοβαρές. Ο Πίτερ Σάνκμαν, ιδρυτής του Ηelp a reporter Out (βοηθήστε έναν ρεπόρτερ) ξεκίνησε το εγχείρημά του στη σελίδα που άνοιξε στο Facebook τον Νοέμβριο του 2007. H επιτυχία του, όμως, ξεπέρασε τις προσδοκίες και τις δυνατότητες εκείνης της σελίδας και γεννήθηκε εκ νέου μερικούς μήνες αργότερα στο helpareporter.com που προσφέρει πηγές σε δημοσιογράφους. Ξεκίνησε με 694 μέλη και σήμερα έχει περισσότερα από 15 χιλιάδες.

 

Πιστεύω ότι το Facebook αποτελεί μία τομή, ένα κοινό πεδίο ανάμεσα στην επιχειρηματικότητα και την αναψυχή. Πρόκειται, δηλαδή, για ένα είδος MySpace για ανθρώπους που έχουν περάσει τα εφηβικά τους χρόνια ή για LinkedIn που αποτείνεται σε επαγγελματίες που άργησαν να προσαρμοστούν στην νέα τους ιδιότητα. Το Facebook, το οποίο αξίζει να σημειωθεί ότι δημιουργήθηκε όταν φοιτητές του Χάρβαρντ προσπάθησαν να βρουν ένα τρόπο για να διατηρήσουν την επαφή μεταξύ τους, απλώθηκε στον υπόλοιπο κόσμο το 2004 και σιγά σιγά τον κατέκτησε.

 

Κάποιοι βέβαια -όχι άδικαιολόγητα- δεν θέλουν να αναμιγνύουν τη διασκέδαση με τη δουλειά.

 

«Οι ιστοσελίδες μοιάζουν με την τηλεόραση και τους ραδιοφωνικούς σταθμούς: ο κόσμος αναζητεί ένα πρόγραμμα με σαφή μορφή», έγραφε ο Τάιλερ Ντε Αντζελο, διευθυντής της DeVito/Verdi. «Δεν θέλω να ακούω κλασική μουσική σε ένα σταθμό ροκ. Γιατί, λοιπόν, να θέλω να σας ακούω να συζητάτε για οικονομικές εκθέσεις και χρηματοδοτήσεις στον ίδιο χώρο όπου έγω προσπαθώ να κάνω νέες γνωριμίες;», λεει.

 

Είναι, εξάλλου, βέβαιο, ότι και εσείς δεν θέλετε ο συνάδελφός σας να απολαμβάνει τη γοητευτική σας θυγατέρα στην παραλία με ένα απειροελάχιστο μπικίνι.

 

Ο αντιπρόεδρος του Facebook, Τσαμάθ Παλιαπιτίγια, επισημαίνει ότι η ιστοσελίδα δεν πρέπει να θεωρείται επιχειρηματικό εργαλείο. «Δεν πρόκειται να σας βοηθήσουμε να υπογράψετε συμφωνίες. Το Facebook ευνοεί την κοινωνική επαφή μεταξύ ανθρώπων και κατά συνέπεια κάποιες εκδηλώσεις της ζωής τους και ανάμεσα σε αυτές και την επιχειρηματικότητα.

 

Ο Μπιλ Γκέιτς

 

Πολλές φορές η χρησιμότητα του Facebook χάνεται. Ο Μπιλ Γκέιτς δεν διατήρησε την σελίδα του στο Facebook. Λάμβανε οκτώ χιλιάδες αιτήματα ημερησίως από ανθρώπους που ήθελαν να γίνουν «φίλοι» του. Βλέπετε και στο Facebook ισχύουν ορισμένες μεγάλες αλήθειες της ζωής. Οι πλούσιοι είναι πάντα πιο δημοφιλείς.

 

Η κομβικής σημασίας ερώτηση είναι: όταν ένα νέο μέσο όπως το Facebook έρχεται στον ορίζοντα, ποιος χάνει; Μάλλον οι πραγματικοί μου φίλοι, αυτοί που έχουν σάρκα και οστά. Ως δημοσιογράφος, δεν πλησιάζω το τηλέφωνο όλη την ημέρα, αλλά όταν έρχεται το βράδυ θέλω να περάσω μερικές ώρες με φίλους. Δυστυχώς, σήμερα χάνω όλο μου τον ελεύθερο χρόνο να διαβάζω τι κάνουν στο Facebook αντί να σηκώσω το τηλέφωνο και να τους μιλήσω.

 

Αποζημίωση 22.500 ευρώ για συκοφαντική δυσφήμηση

 

Το Facebook δημιουργεί φιλίες αλλά ως φαίνεται μπορεί και να τις διαλύσει για τα καλά. Βρετανός επιχειρηματίας αποζημιώθηκε από το δικαστήριο του Λονδίνου με 19 χιλιάδες ευρώ επειδή ένας παλιός του γνωστός άνοιξε λογαριασμό στο όνομά του και σε αυτό της εταιρείας του στο Facebook προκαλώντας του ηθική βλάβη. Το βρετανικό δικαστήριο επιδίκασε στον Μάθιου Φιρστ αποζημίωση 19 χιλιάδων ευρώ την οποία κατέβαλε ο παλαιός συμμαθητής του Γκραντ Ράφαελ, καθώς κρίθηκε ένοχος για συκοφαντική δυσφήμιση και παραβίαση προσωπικών δεδομένων, ενώ επιδικάστηκαν άλλες τρεισήμισι χιλιάδες ευρώ στην εταιρεία για συκοφαντική δυσφήμηση.

 

Ο Φιρστ, ιδιοκτήτης εταιρείας που βρίσκει κοινό για τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές κ,ατηγόρησε τον Ράφαελ, εικονολήπτη, ότι δημιούργησε ψεύτικο λογαριασμό στο Facebook στο όνομά του όπου αναφέρονταν με κάθε λεπτομέρεια πληροφορίες για τον ιδιωτικό βίο του, τις συνήθειες και ασχολίες του, πότε ήταν τα γενεθλιά του. Περιλαμβάνονταν, επίσης, ψευδή στοιχεία για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό και τα πολιτικά του πιστεύω.

 

Στον εταιρικό λογαρισμό αναφερόταν ότι η εταιρεία χρωστούσε μεγάλα ποσά, ότι απέφευγε παντοιοτρόπως να καταβάλλει τα χρεωστούμενα και ότι ήταν αναξιόπιστη.

 

Ο κ. Φιρστ υποστηρίζει ότι ο Ράφαελ τού κρατούσε κακία από το 2000 επειδή δεν κατάφεραν να φτιάξουν από κοινού επιχείρηση, ενώ ο κ. Ράφαελ υποστηρίζει πως η όλη υπόθεση δεν ήταν παρά μια πλάκα. Facebook, είπατε για φιλίες; Ναι ή ίσως και όχι.

 

Source.png Πηγή: kathimerini.gr

Δημοσ.

To facebook πλέον το έχω βαρεθεί. Εντάξει είχε την πλάκα του στην αρχή, βρίσκεις συμμαθητές με τους οποίους έχεις χάσει επαφή αλλά στο τέλος καταλήγεις να έχεις μια λίστα με γνωστούς σου που ποτέ δεν ήταν φίλοι σου, απλά γνωστοί και από τους οποίους έχεις ξεκόψει, και σε πολλές περιπτώσεις για να γίνει αυτό θα υπήρχε και λόγος. Επίσης ας μην συγχέουμε το φίλο με το add friend του facebook. To οτι ο ξάδερφός μου έχει έναν φίλο και που απλά το ξέρω φατσικά δεν σημαίνει οτι επειδη τον έβαλα στο φεης έγινε και φίλος μου. Οι φίλοι είναι λίγοι και καλοί, λίγοι και μένουν, και οι γνωστοί χιλιάδες. Κάθε τρεις κ λίγο λαμβάνω requests για να γίνουν φίλοι μου άτομα που μπορεί να τους έχω δει μια φορά στη ζωή μου και ίσως και να μην τους ξαναδώ, με τους οποίους ένα φεγγάρι αντάλλαξα μια κουβέντα...Δεν είναι φίλοι μου και ουτε είμαι υποχρεωμένος να τους δεχτώ επειδή είναι γνωστοί κάποιου γνωστού.

Υπάρχει και το άλλο που βλέπω, να έχουν άτομα καμια 200αρα "φίλους" που δεν έχουν ξαναδεί στη ζωή τους, κυρίως αγόρια που κάνουν φίλες κοπέλες που είναι γνωστές άλλων και μετά περηφανευονται λες και έκαναν κάποιο τρομερό κατόρθωμα, ή κοντράρονται για το ποιος έχει τις περισσότερες "φίλες", τις περισσότερες με μαγίω και άλλα συναφή.... Υπάρχουν και οι κοπέλες που ποζάρουν κλασικά μπροστά στον καθρέφτη και αυτοφωτογραφίζονται με το κινητό (14-17 χρόνων κυρίως), ανεβάζουν τη φωτό στο φεης και ύστερα κάνουν αβέρτα προσθήκη φίλων για σχολιάζουν το ποσο όμορφη είναι....

Υπάρχουν και τα άπειρα requests για εφαρμογές εκνευριστικότατες στις οποίες τα προσωπικά μας στοιχεία κάνουν το γύρο του κόσμου μιας και κανεις δεν διαβάζει τους όρους....

Είναι πολλά τα κακά του φεης τελικά, και υπάρχουν ακόμα περισσότερα, ίσως και να το κλείσω στην πορεία μιας και δεν αχολούμαι πλέον. Αν θέλω φίλους προτιμω την πραγματική επαφή και όχι μέσω υπολογιστή, αν δεν μπορώ να δω κάποιον λόγω απόστασης θα το πάρω τηλέφωνο και δεν θα του μιλώ από το φεης

 

Παρεπιπτόντως πολύ γκέη δεν ήταν η πρώτη κυρίως παράγραφος του άρθρου; Το όλο άρθρο πάντως μου θύμισε μια καλά οργανωμένη προπαγάνδα προώθησης του φεης. Όχι οτι τη χρειάζεται βέβαια...

Δημοσ.

facebook,και πρασινα αλογα!

Σημεια των καιρων ειναι και τιποτα παραπανω.

θελουνε να μαs κανουν φυτα και ολη μαs η ζωη να κυλαει πανω σε ενα πληκτρολογιο και μια οθονη,Αμερικανιεs.

Δημοσ.

θελουνε να μαs κανουν φυτα και ολη μαs η ζωη να κυλαει πανω σε ενα πληκτρολογιο και μια οθονη,Αμερικανιεs.

Εδω ρε φιλε υπαρχουν τυπακια που βαρανε 12ωρα καθε μερα σε φορουμ ,ποσταροντας ανηλεως οτι τους κατεβει νομιζοντας οτι το counter που εχουν στο αβαταρ ,η ακομα και η φωτο που εχουν στο ψευδωνυμο τους ολοκληρωνει σαν ανθρωπους,το facebook μας μαρανε?

Παντοτε θα υπαρχουν παρομοιες τετοιες μορφες επικοινωνιας,εικονικες

φτιαχμενες βεβαια απο καποιους(με αληθινη ζωη) που αυτοι καθοριζουν σε τι βαθμο θα

εισαι "επιθυμητος" απο τετοιες κοινοτητες (αν βεβαια κολλησεις το μικροβιο).

Πουθενα δεν εβλαψε κανεναν βεβαια η χρηση τετοιων υπηρεσιων και σπαταλης ελευθερου χρονου.

Η καταχρηση ναι.

Συμφωνο απολυτα με αυτο που παραθεσα μονο που θα εβαζα αλλο χρονο στην προταση.

Εχουν ηδη καταφερει αυτο που λες .(και στην Ελλαδα!).

Δημοσ.

Αναλόγως πως θα το δεις. Αμα κανει Invite το καθε "γκομενακι" που βλεπεις όμορφο σε friendlist φιλου σου, και ουτε καν το ξερεις... εχεις καταντήσει, καλύτερα φτιάξε ενα hi5. Αμα το χρησιμοποιείς για να κρατισεις μια υποτυπώδη επικοινωνία με παλιους γνωστους, τοτε ΟΚ.

 

Τουλαχιστον ετσι το βλεπω εγω...

Δημοσ.

agreed, που βλέπω κάτι τύπους με 500 φίλους και οι 300 είναι αμερικάνες με φουσκωμένα βυζιά, ασε μας ρε

 

texas holdem puzzle bobble και καμια μαλακια με τον λάζαρο που χαθήκαμε

Δημοσ.

Κατά τη γνώμη μου,ακόμα κι αν σκοπεύεις να χρησιμοποιείς το facebook για τον λόγο που φτιάχτηκε όπως για παράδειγμα να επικοινωνείς με άτομα τα οποία γνωρίζεις και βρίσκονται μακρυά,στο τέλος θα σε πάρει η μπάλα και θα κάνεις ότι ακριβώς κάνουν και οι άλλοι.

Δημοσ.

Διάβασα στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής πριν μερικές εβδομάδες ότι το Facebook συγχρηματοδοτείται από την Αμερικάνικη CIA. Λογικό, αν σκεφτεί κανείς πόση φασαρία γίνεται για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, και από την άλλη πως μερικοί πάνε και δηλώνουν τα πάντα για τον εαυτό τους (και τους φίλους τους) οικιοθελώς. Από φωτογραφίες μέχρι συνήθειες, χόμπι, σπουδές, προτιμήσεις, ιδέες, απόψεις κτλ. Πόσο αθώο μπορεί να είναι;

Δημοσ.

φιλε εγω παρουσιαζω την επιχειρηση μου μεσω του facebook και μεχρι τωρα εχω βρει πολλους πελατες και φιλους που μπορουν να με βοηθησουν την αμεσα ειτε εμμεσα στο μελλον και το παρον.

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
  • Δημιουργία νέου...