Διλημα: Τι να σπουδασω?

[HighT3ch]

Αν αναλογιστώ το πόσα χρόνια έχω φάει στα θρανία, πόσα χρόνια έχω φάει σε σπουδές, πόσα χρόνια έχω ξενιτευτεί και έχω φάει στομάχια και μαλλιά θα σου πω τα εξής. Αν έρθεις στην Ελλάδα φρόντισε να μην σπουδάσεις, φρόντισε να μάθεις μια τέχνη (αν πιάνουν τα χέρια σου ακόμα καλύτερα). Οι σπουδές στην Ελλάδα είναι μια ψευδαίσθηση, ίσα για να λες ότι δουλεύεις σε γραφείο εκτός και αν κομπλεξάρεσαι να λερώσεις τα χέρια σου και να φοράς φόρμα εργασίας. Προσωπικά αν ξαναγύριζα στα 19 μου δεν θα σπούδαζα θα ασχολούμουν με κάποιο πιο τεχνικό επάγγελμα (μιας και πιάνουν αρκετά τα χέρια μου). Το ζήτημα δεν είναι να ζεις με την ψευδαίσθηση ότι είσαι μορφωμένος και κυριλέ και κατά τα άλλα να δεκαρομετράς γιατί δεν βγάζεις το μήνα. Οι περισσότεροι όταν σπουδάζαμε (το ίδιο και οι γονείς μας) νομίζαμε ότι θα μας περίμενε ένα πιο άνετο μέλλον, με καλύτερη ποιότητα ζωής, οικονομική άνεση κλπ. Πίστεψε με ότι όσα και πτυχία να έχεις θα παίρνεις το 1/4 αυτών που θα μπορούσες να βγάζεις σαν ένας μάστορας/τεχνικός. Στην Ελλάδα πληρώνουμε το τίμημα του κόμπλεξ του να είσαι μουντζούρης - θέλαμε όλοι γραβάτες και γραφεία. Άσχετα αν είμαστε στην πλειονότητα κυριλέ μπατίρηδες. Εκτός λοιπόν αν έχεις σπίτια για νοίκιασμα, λεφτά του μπαμπά, κτήματα, ξεπλένεις μαύρο χρήμα, είσαι "επιχειρηματίας", προαγωγός, έμπορος λευκής σαρκός και σκόνης, φρόντισε να μάθεις μια τέχνη γιατί αλλιώς μια ζωή θα παλεύεις να τα βγάλεις πέρα.

 

Μορφωμένος δεν είναι αυτός που έχει πάρει 3 πτυχία, αυτός απλά είναι εξειδικευμένος. Μόρφωση μπορείς να αποκτήσεις αν στην ζωή σου αναζητάς, διαβάζεις, έχεις αξιοπρέπεια, ΖΕΙΣ και έχεις ανοιχτό μυαλό. Έχω γνωρίσει αρκετούς απίστευτα βαρετούς και κοινωνικά ηλίθιους "σπουδασμένους" με 3 πτυχία και έχω γνωρίσει και απίστευτα ενδιαφέροντες και εκπληκτικά ευφυείς "αμόρφωτους" ανθρώπους. Επίσης θεώρησε σαν bonus το γεγονός ότι αν γίνεις μάστορας/τεχνίτης αποφεύγεις μια ζωή πίσω από ένα γραφείο, να αναπνέεις αέρα κλιματιστικού, να ζεις με τεχνητό φως, να θρέφεις κώλους και να σαπίζεις ακίνητος σε μια καρέκλα την μισή σου μέρα. Υπάρχει ελπίδα να την βγάλεις πάντως αν εκτός της δουλειάς που κέρδισες με 10 χρόνια σπουδών, κάνεις στην απ' έξω άλλες δουλίτσες/εξυπηρετήσεις, ενίοτε κοροϊδεύοντας κάνα ανθρωπάκο, κάνεις καμιά αρπαχτή κλπ και φυσικά παραμερίσεις ιδανικά, φιλότιμο και αξιοπρέπεια. Αλλιώς κάποιος άλλος φουκαράς θα τα έχει παραμερίσει πριν από σένα για να επιβιώσει.

 

Αν μείνεις στην Αμερική (που σου το εύχομαι) τα πράγματα αλλάζουν απλά επειδή ξέρω πως νιώθεις για την πατρίδα και τον ξενιτεμό να ξέρεις ότι η πατρίδα δεν είναι τόσο ιδανική όσο σου έχει μείνει ως ανάμνηση. Ο Χάρη Κλην είχε πει μια ατάκα που νομίζω εκφράζει απόλυτα την κατάσταση στην Ελλάδα και βαλτην καλά στο μυαλό σου "Αλαλούμ, τουρλουμπούκι και χαβαλές και όποιον πάρει ο Χαρος".

 

Ελλάδα είναι tzatziki, soyvlaki, mpouzouki, ouzo και feta καλή.

[livewire]

Hightech, σε ελάχιστα σημεία διαφωνώ και δεν είναι αυτό, το κατάλληλο θρεντ.

 

Κατά τ'άλλα, τόσο ορμητικό, επιθετικό και πιασάρικο λόγο, θα τον ζήλευαν και οι Α & Ε.

Εύγε.

[HighT3ch]

livewire, βγαίνει έτσι γιατί έτσι τα νιώθω. Πιστεύω πως το ερώτημα του Hellaslover πρέπει να συνδυαστεί και με το πού θέλει να δουλέψει και να ζήσει. Δυστυχώς ή ευτυχώς η όποια απόφαση παρθεί σε αυτά τα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής καθορίζουν την πορεία της ζωής σου αργότερα. Άρα αυτό που ετοιμάζεσαι να σπουδάσεις πρέπει να καταλάβεις πού ετοιμάζεσαι να το εφαρμόσεις. Πρέπει να πιάσεις το πνεύμα του λαού και του τόπου που ζεις. Το κακό είναι ότι όταν καλείσαι να πάρεις την απόφαση των σπουδών και του επαγγέλματος είσαι πολύ πρωτάρης, δεν έχεις πάρει "πρέφα" τι γίνεται εκεί έξω και φυσικά είσαι ονειροπόλος και θέλεις να πιστεύεις οτι κάτι θα αλλάξει στην γενιά σου. Είμαι 32 τώρα και στα 19 πίστευα αυτά που σου είπα.

 

Το θέμα ή το αστείο της υποθέσεως είναι ότι εγώ που στα λέω δεν είμαι στην χειρότερη μοίρα σε σχέση με άλλους. Προσωπικά μια κάποια οικονομική άνεση έχω και σπίτι έχω και μια σχετικά καλή δουλειά έχω και φυσικά με στήριξαν οι γονείς μου όπως κάνουν οι περισσότεροι Έλληνες γονείς. Όμως δεν μπορώ να μην βλέπω την πραγματικότητα (έχω δει και έξω από το "matrix" που λένε) να φοράω παρωπίδες και να λέω εγώ καλά είμαι ας πάνε οι άλλοι να πνιγούν. Εγώ βλέπω ότι 1000δες σπουδασμένοι παρακαλάνε, λαδώνουν, ανέχονται και συμβιβάζονται με την εργασιακή κοροϊδία που επικρατεί στην Ελλάδα. Είχα φίλους σπουδασμένους στην Αγγλία που στα 25 τους είχαν βγάλει το πρώτο τους εκατομμύριο σε λίρες, είχα φίλους σπουδασμένους που στα 25 τους είχαν σπίτι αυτοκίνητο και παιδί και συντηρούνταν αποκλειστικά από την δουλειά τους. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ότι στο εξωτερικό ένας νέος αν σπουδάσει μπορεί να συντηρηθεί και να ζήσει χωρίς το δεκανίκι των γονιών του. Ζητώ συγνώμη αν ακούγονται off-topic σε κάποιους αλλά θεωρώ πιο σημαντικό να δώσω μια τέτοια συμβουλή στον HellasLover παρά να του πω απλά σπούδασε γιατρός.

[Praetorianos]

Καλά κάνετε και λέει καθένας την άποψη του έτσι όπως την έχει ζήσει μπας και μάθουμε και μεις οι νέοι τίποτα για το τι παίζει, αφού δυστυχώς ακόμα και οι γονείς είναι εκτός πραγματικότητας.. "Σπούδασε, πήγαινε πανεπιστήμιο και θα κάνεις καλή ζωή θα βγάζεις λεφτά με το τσουβάλι κτλ κτλ"

[Hellaslover]

highteck μια χαρα τα λες και σ'ευχαριστω.

Στις μερες μας χαρτι πανεπιστημιου= χαρτι υγειας (τουλαχιστον το δευτερο ειναι χρησιμο). Ευτηχως για μενα και για οσους ζουνε στο εξωτερικο ειναι καλυτερα τα πραγματα, εχουμε χασει το μισο μας εαυτο στη ξενιτια αλλα δε γινεται αλλιος. Δε ζουμε στην ελλαδα, η ελλαδα ζει μεσα μας...τι ειπα ο ποιητης.

Πρωτος μου στοχος ειναι ενα μαγαζακι, μια μικρη επιχειρηση η οτι σκαρφιστω και σπουδαζω κατι που μ'αρεσει δhλαδh marketing/advertising χωρις να το κανω για τα χρηματα και φιλοδοξιες, ειναι κατι που το βλεπω και σαν hobby και χαλαλι οι χαμενες σπουδες αν δε πετυχω

[Harkon]

hightech απλά άψογος... να σαι καλά

[al-ex]

Επίσης θεώρησε σαν bonus το γεγονός ότι αν γίνεις μάστορας/τεχνίτης αποφεύγεις μια ζωή πίσω από ένα γραφείο, να αναπνέεις αέρα κλιματιστικού, να ζεις με τεχνητό φως, να θρέφεις κώλους και να σαπίζεις ακίνητος σε μια καρέκλα την μισή σου μέρα.

Και να εισαι αναγκασμενος να ζεις μια ζωη αναμεσα σε ρουφιανους, οι οποιοι μπροστα σου θα σου κανουν το φιλο, και απο πισω θα σου βγαζουν τα ματια και θα σε ρουφιανευουν στο προισταμενο η στο διευθυντη για να εχουν την ευνοια του για καμια προαγωγουλα αυτα τα ξεχασες

Σωστος ο φιλος

[Pablo_Hasan]

hightech, συγχαρητήρια για το κείμενο, αλλα μάλλον υποστηρίζεις πράγματα που ο ίδιος δεν έχεις δοκιμάσει.

 

Tο πτυχίο όπως και να έχει σου αυξάνει τις επιλογές. Ένας φίλος μου μηχ. μηχανικός βαρέθηκε τη δουλειά στο γραφείο και δοκίμασε για 6 μήνες σαν μάγειρας και κηπουρός, τώρα δουλεύει σε μια εταιρεία με ηλεκτρονικά και δεν παραπονιέται πια.

 

το έχω διαβάσει πολλές φορες αυτό το επιχείρημα, μην σπουδάζετε, καλλίτερα τεχνίτης και μου κάνει εντύπωση ότι ακούγεται μονο από ανθρώπους που έχουν σπουδάσει...

[Berolinezos]

Καλά κάνετε και λέει καθένας την άποψη του έτσι όπως την έχει ζήσει μπας και μάθουμε και μεις οι νέοι τίποτα για το τι παίζει, αφού δυστυχώς ακόμα και οι γονείς είναι εκτός πραγματικότητας.. "Σπούδασε, πήγαινε πανεπιστήμιο και θα κάνεις καλή ζωή θα βγάζεις λεφτά με το τσουβάλι κτλ κτλ"

 

Οι γονείς τα βλέπουν αυτά με κριτήριο την δική τους εποχή που αυτοί ήταν 20 - 25 ακόμα και σχετικά νέοι σε ηλικία να είναι δέν μπορούν να καταλάβουν οτι τα πράγματα επειδινώνονται για τους πτυχιούχους στην Ελλάδα όχι απλά με την δεκαετία αλλά με τον χρόνο. Τώρα το πτυχίο στην Ελλάδα είναι κωλόχαρτο πρίν απο 30 χρόνια είχε κάποια αξία πρίν 60 άμα ήσουνα πτυχιούχος ήσουνα και βουλευτής.

Σταδιακά το πτυχίο θα ξαναβρεί την αξία του όταν δέν θα πηγαίνει κανένας σε πανεπιστήμιο όλοι θα την κάνουν απο την πίσω πόρτα βρίσκοντας διάφορες άλλες κερδοφόρες δουλειές με μέσο.

[HighT3ch]

Κοίτα για να σου λέω πιάνουν τα χέρια μου σημαίνει ότι έχω δοκιμάσει να κάνω πολλά. Από να χτίσω, μέχρι να κάνω τον φαναρτζή/φανοποιό, τον υδραυλικό και τον ηλεκτρολόγο και με έχουν παραδεχθεί επαγγελματίες στο χώρο. Δεν σου μιλάω για μια βίδα απλά, πίστεψέ με.

 

Αυτό που κυρίως εννοώ είναι η αίσθηση του ότι νιώθεις πιο ζωντανός κάνοντας αυτά τα επαγγέλματα, ότι γυρνάς σπίτι σου και δεν νιώθεις στημένη λεμονόκουπα και ότι στο τέλος οι οικονομικές απολαβές είναι ανάλογες του μόχθου σου. Δοκίμασε να φας 5 και 10 μήνες να φτιάξεις ένα πρόγραμμα και μετά δοκίμασε να το πουλήσεις σε τιμή για να πάρεις τον κόπο σου πίσω και μετά θα δεις τι εννοώ. Δοκίμασε να δουλέψεις σε μια δουλειά που επί 9-10 ώρες καθημερινά το μυαλό σου προσπαθεί να λύσει σπαζοκεφαλιές και που το ωράριο είναι ανύπαρκτο. Η μήπως νομίζεις ότι 10 χρόνια σπουδών συν τα χρήματα που ξόδεψες για να σπουδάσεις ξεπληρώνονται με 1000 ευρώ το μήνα.

 

Στην τελική προτιμώ να λερώσω τα χέρια μου και να έχω χρήματα στην τσέπη, παρά να είμαι γραβατωμένος και όταν βγω μια φορά να φάω έξω να με πιάνει τρόμος περιμένοντας τον λογαριασμό. Πρόσεξε τι λέω. Θέλω να δουλέψω και να πληρωθώ ανάλογα - δεν τα ζητάω έτοιμα. Δεν ζητάω να κερδίσω το lotto, αλλά ζητάω να δουλεύω και να με πληρώνουν αξιοπρέπως για αυτό που προσφέρω δουλεύοντας και με τις γνώσεις μου.

 

Ρώτησε αυτούς που έχουν 2 πτυχία και 2 μεταπτυχιακά να σου πουν πόσο ευχαριστημένοι είναι για την "χάρη" που τους κάνουν και τους δίνουν κάτι παραπάνω από τον βασικό μισθό. Για ρώτησε αυτούς που τους λένε ότι οι υπερωρίες δεν πληρώνονται και ότι είναι υποχρέωσή τους να δουλεύουν 2 και 3 ώρες παραπάνω κάθε μέρα. Έχεις δοκιμάσει να "δουλέψεις" έναν μάστορα υπερωρία να δεις το τίμημα?

 

Όλοι αυτοί (ή τουλάχιστον οι περισσότεροι) έφτυσαν αίμα για να σπουδάσουν και άλλο τόσο αίμα έφτυσαν οι γονείς τους να τους σπουδάζουν και να τους ζουν μέχρι τα 30 τους και όλοι με την ελπίδα ότι όταν τελειώσουν θα ρέει το χρήμα άφθονο από τις τσέπες τους... τι διάολο λες επένδυσαν τόσα χρόνια σίγουρα θα τα πάρουν πίσω - μόνο στα όνειρά τους σου λέω εγώ.

 

Όταν λοιπόν αποφασίσεις να σπουδάσεις και να δουλέψεις στην Ελλάδα ακόμα και από οικονομικής απόψεως να το δεις είναι η χειρότερη επένδυση. Βάλε κάτω και δες επί πόσα χρόνια θα βρίσκεσαι στα θρανία ξεκινώντας από το φροντιστήριο στο λύκειο μέχρι την στιγμή που επιτέλους θα κάτσεις πίσω από ένα γραφείο. Όλα αυτά ισούνται με χρόνο. Σε αυτά πρόσθεσε το χρήμα που θα "τραβάς" από τους γονείς σου για όλα αυτά τα χρόνια. Πρόσθεσε σε αυτά τα χαμένα ένσημά σου και την χαμένη σου προϋπηρεσία από τα 18 μέχρι τα 30 σου. Σε αυτά δεν προσθέτω αγωνίες, δάκρυα και μόχθο που θα ρίξεις/τραβήξεις αυτά τα χρόνια.

 

Δες λοιπόν ποια είναι η επένδυσή σου όταν γι' αυτή την κάθε "μετοχή" σπουδών εσύ έχεις δώσει ?100 και στην αγοράζουν πίσω για ?10. Η μήπως θέλεις να αναλογιστείς το πότε θα βγεις στην σύνταξη ξεκινώντας να δουλεύεις στα 30 σου.

 

Όταν λοιπόν ο υδραυλικός δουλεύει μισή ώρα και παίρνει 50 ευρώ και ο άλλος δουλεύει 8ωρο για να πάρει τα ίδια τότε είναι φανερό ποιος έκανε την καλύτερη επένδυση.

[Fidelio]

Συνήθως μια έμφητη τάση η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε επαγγελματική απασχόληση, έχει κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, κινητικές δεξιότητες , νοητικές ικανότητες , κοινωνική προσαρμοστικότητα. Αν δεν έχεις κάτι από τα παραπάνω , τότε δεν μπορείς να ενταχθείς πουθενά, πολύ δύσκολο όμως αυτό, όλοι σε κάτι είμαστε καλοί.

 

Αν πιάσεις μια τέχνη ή μια ικανότητα την οποία εκφράζεις με ένα ταλέντο και την θεμελιώσεις μόνο στην βιωματική εμπειρία , τότε οι πιθανότητες να διευρύνεις ορίζοντες ως ένα βαθμό μπορεί να είναι αρκετές για να περνάς καλα. Αν όμως επιλέξεις το επιστημονικό χώρο στον οποίο εντάσσεται αυτή η ικανότητα που έχεις και αποφασίσεις παράλληλα με το ταλέντο σου , να ασχοληθείς και με την πανεπιστημιακή έρευνα πάνω εκέι, τότε οι επιλογές σου στο μέλλον είναι ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΕΣ.

 

Το παραπάνω ειναι πέρα για πέρα αντικειμενικό και κάθε άλλη προσέγγιση απαξίωσης για το "πτυχίο" είναι ελλειμματική, για μένα δηλαδή ξεκινά απο λάθος βάση όπως για παράδειγμα το οτι στα νεανικά μας χρόνια δεν έχουμε σαφή επαγγελματικό προσανατολισμό και στερεότυπα του τύπου , "αυτό έχει χρήματα", "εκεί δεν παίζει άγχος", "όσοι φοράνε γραβάτες είναι ρουφιάνοι και παχύσαρκοι " και άλλα τέτοια καθορίζουν την ζωή μας.

 

Οκ , έτσι είναι τι να κάνουμε ,πόσους ξέρετε εσείς που κάνουν απο πάντα αυτό που τους αρέσει; Λίγοι είναι και όσοι κατέληξαν να ταυτιστούν έστω και λίγο με την δουλειά που αναγκάστηκαν να κάνουν αργότερα , είναι γιατί δεν είχαν άλλη επιλογή. Είναι μόνο γιατί η ...κενωνία είναι πουτάνα;

[HighT3ch]

Μιλάμε για την επιλογή του κατ' ανάγκην να σπουδάσει κάποιος. Εάν επιλέξεις την έρευνα και την ακαδημαϊκή καριέρα οι σπουδές είναι μονόδρομος μιας και εκεί αναλύεις θεωρίες, ανακαλύπτεις και συνθέτεις νέες. Ναι εκεί οι σπουδές δεν έχουν τίμημα, όμως ξέρεις πολλούς αξιόλογους επιστήμονες και ακαδημαϊκούς να νοιάζονται για το χρήμα και τα "κοινά"? Αυτοί οι άνθρωποι είναι δοσμένοι στην επιστήμη τους και τα υπόλοιπα δεν έχουν σημασία γι' αυτούς. Αν είσαι ένας από αυτούς οι σπουδές είναι μεράκι και τέχνη μαζί, όμως δεν πρόκειται ποτέ να είσαι πλούσιος ούτε και θα σε ενδιαφέρει. Όταν όμως θέλεις να ζήσεις μια φυσιολογική ζωή, να κάνεις οικογένεια, να σταθείς στα πόδια σου και στα παιδιά σου οι σπουδές δεν είναι πάντα η λύση.

[De@th L0rd]

HighT3ch απλά έγραψες.Αυτό τον κομπλεξισμό προς την χειρωνακτική εργασία ποτέ δεν τον κατάλαβα...Να σου πω την αλήθεια και αυτή η ταχα δημόσια "δωρεάν" εκπαίδευση του κώλου που την υπερασπίζονται πλήθος κομματοσκύλων φοιτητών και καθηγητών,και το μόνο που κάνει είναι να παρέχει τρόπους για το πως θα περάσεις στις εξετάσεις και όχι πως να κατανοήσεις κάτι και το εμπεδώσεις πραγματικά ώστε να δουλεύει το μυαλό σου ώστε να και κάποια στιγμή να είσαι πραγματικά μορφωμένος.

[Fidelio]

Δεν ξέρω γιατί υπάρχει μια εμμονή στην συζήτηση περι χειρωνακτικής εργασίας ή τέλος πάντων γιατί συζητάμε τα αυτονόητα για το κοινωνικό ρατσισμό και στο θέμα της επιλογής επαγγέλματος. Αυτό είναι το θέμα;

Η επιστημονική κατάρτιση δεν σημαίνει ταυτόχρονα και ακαδημαϊκή καριέρα, τα περι έρευνας αφορούν και τους προπτυχιακούς, κυρίως όλα τα αντικείμενα μέσα απο την έρευνα διδάσκονται και τις εργαστηριακές εφαρμογές. Γενικότερα είναι διαφορετικό πράγμα να ξέρεις την τέχνη σου και στο επιστημονικό της κομμάτι , εκτός του οτι είσαι πιο εξειδικευμένος αργότερα , καλλιεργείς και τις γενικές μαθησιακές ικανότητες ακόμα περισσότερο και γίνεσαι πιο μεθοδικός , και αυτό αφορά όλους τους τομείς. Το πανεπιστήμιο αν το πάρει κάποιος λιγάκι πιο σοβαρά σε βάζει σε μια διαδικασία δια βίου αναζήτησης για το αντικείμενο στο οποίο σκοπεύεις να ασκήσεις σαν επάγγελμα, δεν σε βγάζει έτοιμο "επιστήμονα".

Ο μέσος όρος ανθρώπων που δεν έτυχαν κάποιας εξαιρετικής ευφυίας και συγκυριών για να πουν οτι "Στα @@ μου εμένα το παν/μιο " ,με τις σπουδές καλυτερεύουν τον εαυτό τους ακόμα περισσότερο και αν έχουν την δυνατότητα να το κάνουν.

[HighT3ch]

Ναι Fidelio έχεις δίκιο (όχι για το θέμα της εμμονής), απλά εδώ δεν παραθέτουμε την φιλοσοφία πίσω από την ακαδημαϊκή εκπαίδευση εδώ δίνουμε χειροπιαστά παραδείγματα του τι σημαίνει σπουδές και δουλειά στην Ελλάδα. Προσωπικά έχω εμπειρία και των δύο και τα λέω, άρα δεν είναι μονομερής η άποψή μου και φυσικά αυτό που σπούδασα μου άρεσε, άσχετα αν η πραγματικότητα της ζωής με έκανε να δω τα πράγματα διαφορετικά στη χώρα που λέγεται Ελλάδα. Για να μην παρεξηγηθώ αυτά που γράφω αποτελούν βιώματα και απόψεις μου, δεν είναι ο κανόνας ούτε και επιβάλλω σε κανένα να τα ενστερνιστεί.