Προς το περιεχόμενο

Ολυμπιακοί Αγώνες - Πεκίνο 2008


FilipposMD

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντ. 938
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Ηθελα να ήξερα ρε συ washcloud αν είχες έναν αντίπαλο παίχτι να καρφώνει πάνω απο το κεφάλι σου επανειλημμένως , να σου παίρνει τα ρυμπάουντ απο τέτοιο ύψος λες και βάζει σκάλα , και να τρέχει σαν τον Asafa powell μέσα στην ρακέτα , ΠΟΥ θα έβρισκες το κουράγιο να πάρεις "τα πάνω σου" και δηλαδή ποιά πάνω σου να πάρεις ; ΑΦΟΥ δεν γίνεται να τους παίξεις , δεν πηδάμε σαν αυτούς (λολ) !!!! Δεν λες καλά που παίξαμε και έτσι.... :P

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εγώ πάλι ρε συ Fidelio θα ήθελα να ήξερα αν ξέρεις εάν τους πήραμε σε κάποιο ματσάκι πριν κάτι χρονάκια...

Αν το ξέρεις, να σε ρωτήσω μερικά πράγματα :

Είχαν τερματίσει 10οι τότε ;

ΔΕΝ τρώγανε θρεψίνη - ενώ τώρα τρώνε και πηδάνε καλύτερα ;

Είχανε πουλήσει το ματς ;

Είχανε τσίρλα απ΄το πολύ σούσι ;

 

...Και για να σε προλάβω πριν αρχίσεις να μου αναλύεις σοβαρά το τότε ματς, να πω ναι, δεν ήταν ίδιες οι συνθήκες. Κι όσο ρεμπετ-ασκέρ και να ήταν οι Αμερικανέζοι τότε, πάλι Αμερικανέζοι ήτανε. Ποιό είναι το ηθικό δίδαγμα ; Δεν είναι ανίκητοι, όπως δεν ήταν και τότε, και όπως ήταν ΚΑΠΟΤΕ. Μπορεί να τους πάρουν οι Ισπανοί. Μπορεί οι Αργεντίνοι. Μπορεί οι Λιθουανοί. Αρκεί να μην παραιτηθούν απ΄το παιχνίδι κάποιοι. Και τρόποι υπάρχουνε. Διότι ΔΕΝ είναι εκείνο το σεξοπορνοδιαστροφικό που ήτανε οι τυπάδες της Ντριμ-Τιμ ('92). Δεν λέω, παιχταράδες, σωματαράδες, πηδηχταράδες, αλλά όποιος πει να λυώσει, κάτι θα κάνει απέναντί τους. Στο κάτω-κάτω, και με μας δεν δείξανε να είναι οι σούπερ-ιστορίες που χάνεις την μπάλα. Θα μου πεις "κάτσε να παίξουν σοβαρά, και θα σου πω εγώ περί μπάλας". Ίσως όμως και να μην παίξουν σοβαρά. Και ξέρετε κάτι ρε παίδες. Αν αυτή η ποντικομαμμή ο Αντωνάκης έλεγε να παίξει, και τους σφύραγε κανένα τριποντάκι (τί του ζητήσαμε πια), κι έπαιζε και λίγη αμυνούλα της προκοπής, ίσως στο 3ο 10λεπτο τα πράγματα να μην ήταν τόσο ρόδινα για τς' Αμερικάνοι. Άνθρωποι είναι ΚΑΙ αυτοί, και η ψυχολογία μετράει. Και πες μου εσύ ότι στην Σαϊτάμα είμασταν εμείς οι τόσο γαμάτοι, τρώγαμε τα κορνφλέικς μας και δεν *μπιπ* κανέναν. Ε όχι. Τους πήραμε λίγο φαλάγγι, λίγο δεν μας πήρανε στα σοβαρά, λίγο δεν μας ξέρανε, λίγο μας έκατσε, ενώ αυτονών όχι, και γίνανε αλλού γι΄αλλού. Σε κάποια φάση θυμάμαι κανείς τους δεν ασχολιόταν ιδιαίτερα. Για τέτοια περίπτωση μιλάω. Δε μιλάω να βάλεις τον Παπαλουκά να δώσει τις πάσες του Τζέισον Κιντ, τον Διαμαντίδη να κάνει τα αεροπλανικά του Κόμπε, τον Πρίντεζη τις αισχρότητες του Λεμπρόν και τον Ζήση το γιούχου ποιος είμαιιιιι και από πού σουτάρωωω κλατς-φάε ένα τρίποντο του Άντονι.

Αλλά τεσπα.

Όσο για το "πάλι καλά που παίξαμε κι έτσι", δεν συμφωνώ ακριβώς.

Εντάξει, για ΄μενα ήμασταν πιό νορμάλ από ότι με τους Ισπανούς (εκεί ΔΩΣΑΜΕ κώλο), αλλά δεν είναι αυτό που ΜΠΟΡΟΥΜΕ να παίξουμε. Θα μου πεις, τί να το κάνω αν ΜΠΟΡΟΥΜΕ, αλλά,,,δεν παίζουμε.

Σ' αυτό, πάσο.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πιστεύει κανείς στα σοβαρά ότι ο κάθε παίκτης δεν κάνει ό,τι μπορεί για να κερδίσει στους Ολυμπιακούς; Μην είμαστε ΤΟΣΟ αυστηροί. Άλλο αν δεν τραβάει ένας παίκτης και άλλο να βγάζουμε συμπέρασμα ότι κωλοβαράει ή ότι βαριέται και δεν τα δίνει όλα. Δεν ξέρουμε τι μπορεί να έχει ένας παίκτης. Πχ πριν το πρώτο ματς ο Παπαλουκάς έχασε τη γιαγιά του. Μπορεί άλλος να χωρίζει με τη γυναίκα του, άλλος να έχει κάνει εμετό μια ώρα πριν τον αγώνα. Γενικά, ας είμαστε λιγότερο απόλυτοι και ας κρίνουμε μόνο της απόδοση και όχι τις προθέσεις και τα κίνητρα.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Κυκλοφορεί μία φήμη ότι η πισίνα στο Πεκίνο είναι μικρότερη από κανονικό. Έτσι σκάνε και τα ρεκόρ. Τι γνωρίζετε για το θέμα; Λέτε να είναι "Κινέζικη" η πισίνα;

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πιστεύει κανείς στα σοβαρά ότι ο κάθε παίκτης δεν κάνει ό,τι μπορεί για να κερδίσει στους Ολυμπιακούς; Μην είμαστε ΤΟΣΟ αυστηροί. Άλλο αν δεν τραβάει ένας παίκτης και άλλο να βγάζουμε συμπέρασμα ότι κωλοβαράει ή ότι βαριέται και δεν τα δίνει όλα. Δεν ξέρουμε τι μπορεί να έχει ένας παίκτης. Πχ πριν το πρώτο ματς ο Παπαλουκάς έχασε τη γιαγιά του. Μπορεί άλλος να χωρίζει με τη γυναίκα του, άλλος να έχει κάνει εμετό μια ώρα πριν τον αγώνα. Γενικά, ας είμαστε λιγότερο απόλυτοι και ας κρίνουμε μόνο της απόδοση και όχι τις προθέσεις και τα κίνητρα.

...Eντάξει Filippe, έχεις κάποιο δίκαιο, αλλά συνήθως όλο και κάτι μαθαίνεται για την όποια μη καλή κατάσταση ενός αθλητή. Συν το ότι, δεν λέω ότι είναι μηχανές, άνθρωποι είναι, αλλά παρ΄ολ΄αυτά επειδή ΕΙΝΑΙ "αθλητές-μηχανάκια" (ειδικά σ' αυτό το "επίπεδο" ), τα προσωπικά δεν επηρρεάζουν τόσο. Και στην τελική αν ο άλλος δεν αισθάνεται καλά για κάτι προσωπικό κι αυτό επηρρεάζει πολύ την απόδοσή του, έχοντας αντίκτυπο στην ομάδα, η λογική λέει πως αυτός μάλλον οφείλει και θέτει τελικώς εαυτόν εκτός - ή το παίρνει "πατριωτικά" και διοχετεύει την πίκρα του, τον πόνο του, το πρόβλημά του σε ενεργητικότητα τουλάχιστον.

Θεωρίες βέβαια, αλλά προσωπικά μου την έχει δώσει πολύ με τον Φώτση, επειδή δεν κάνει αυτά που ξέρω πως μπορεί. Ας πούμε ξέρω τις δυνατότητες του Σόφο, και δεν περιμένω θαύματα. Αυτό όμως που δεν μπορώ να "συγχωρέσω", είναι όταν ο προπονητής τους ως παίκτης πάντα έδινε ό,τι είχε και δεν είχε στο γήπεδο (δεν θυμάμαι ποτέ τον Γιαννάκη "ζόμπι", μπορεί να έκαιγε παιχνίδια ως παίχτης με άκυρες επιλογές και αποδόσεις, αλλά ποτέ δεν θα έλεγες ότι ρεμαλιάζει), και είμαι σίγουρος ότι τόσα χρόνια προσπαθεί να το περάσει αυτό, τότε δεν μπορώ να βλέπω έναν Φώτση να είναι τόσο εκτός. Τέσπα. Δε θέλω και την κεφαλή του επί πίνακι, αλλά αυτό που βλέπουμε από αυτόν, ούτε αυτουνού του αρμόζει, ούτε των συμπαιχτών του αλλά ούτε και ημών...

Καλό που ανέφερες και τη φάση του Παπαλουκά btw. Μάλιστα είχα διαβάσει ότι δεν του ήταν "απλά ένας συγγενής" αλλά την αγαπούσε πολύ...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Φιντέλιο, γερή υπογραφή.

Έχει ξεκινήσει ήδη να δείχνει στην ΝΕΤ κάποια σποτάκια που και που , ανάμεσα σε διαφημίσεις. Κάθε φορά δείχνει και άλλον,μετά είδα οτι υπάρχει και portal , είναι κώλυμα.

 

washcloud, διεξοδική ανάλυση δεν βρίσκω νόημα να κάνω ενός αγώνα είτε μιλάμε για μπασκετ, είτε για ποδόσφαιρο. Σαν θεατής βλέπω το παιχνίδι και το σκιαγραφώ στην πιο απλή του μορφή. Κατά την γνώμη μου το ίδιο θα έπρεπε να κάνουν και οι δημοσιογράφοι , οι ενδότερες αναλύσεις είναι δουλειά των προπονητών οι οποίοι γνωρίζουν το άθλημα στην ολοκληρωμένη του μορφή. Αντικειμενικά οι αμερικάνοι είναι πιο δυνατή ομάδα αυτό μπορεί να το διαπιστώσει ακόμα και η θειά μου όταν βλέπει τον λεμπρόν να πηδάει έξω απο την ρακέτα να τσιμπάει το ρυμπάουντ και να κάνει όχι follow up , αλλά follow slam dunk ! .... :mrgreen:

 

Τι άλλο να πούμε δηλαδή ; Η εικόνα μιλάει απο μόνη της :

 

lebron.jpeg

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Σχετικα με το κινεζακι που δεν τραγουδουσε στην εναρξη

και την Ισπανικη ομαδα μπασκετ που εκαναν τους κινεζους σε διαφημιση.

Μικρο αποσπασμα απο το The Daily Show with Jon Stewart.

Must C! :lol:

http://rapidshare.com/files/137445235/DS-JS.13-AUG-08.avi.html

 

 

olyyyfd2.jpg

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Βρέθηκε ντοπαρισμένος αθλητής στη σκοποβολή και χάνει το μετάλλιο. Μα, στη σκοποβολή;;;

 

Αδρενεργικοί αναστολέις , classic , εντάξει δεν πήγε και για κυνήγι , σε ολυμπιακούς αγώνες πήγε. :P

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Fidelio , ποτε δεν υποστήριξα ότι δεν είναι καλύτερη ομάδα οι Γιουεσέιδες. Αυτό έλλειπε. Αντκειμένικα η καλύτερη ήταν πάντα. Ακόμα κι όταν τους πήραμε στον ημιτελικό του παγκοσμίου, δε σήμαινε ότι "είμασταν καλύτερη ομάδα" (ούτε όταν πήραμε το ευρωπαικό το 87 είμασταν καλύτεροι από τους Σοβιετικούς, ακόμα και από τους Γιουγκοσλάβους (ούτε καν τους Ισπανούς). Ότι δεν είναι πλέον ανίκητοι είπα, όπως ήταν σχεδόν μέχρι τη δεκαετία του 90. Το παγκόσμιο μπάσκετ από τη δεκαετία του 90 και μετά εξελίχθηκε κάργα. Και σαφώς, αν είχανε πάντα μια εθνική ομάδα στο στυλ των υπόλοιπων κρατών, την αφρόκρεμα τους δηλαδή (όπως την Dream Team), και να παίζουν για χρόνια μαζί, ακόμα και σήμερα δε θα χάνανε μετάλλιο για μετάλλιο αφ' ενός, αλλά πάλι δε θα ήτανε η πλάκα που έκανε εκείνη η Dream Team (ακόμη και εκείνοι , αν παίζανε "σοβαρά", θα παίρνανε τα παιχνίδια με μέσο όρο 150 - 30). Έκτοτε, πολλοί Ευρωπαίοι και άλλοι ανδρωθήκανε παίζοντας στο ΝΒΑ, και γενικά το μπάσκετ προχώρησε παγκοσμίως. Τα σημερινά παιδιά της εθνικής μας πχ , μεγάλωσαν βλέποντας μανιωδώς και "αντιγράφοντας" Jordan, Magic, Barkley, Robinson κτλ, και γενικώς ο αριθμός των παιδίων που το κάνανε παγκοσμίως, και που ασχολήθηκαν με το μπάσκετ, εξακοντίστηκε στα ύψη.

Το ότι τους είχαμε πετάξει έξω από τον τελικό της Ιαπωνίας δεν σήμαινε ότι είμασταν καλύτεροι παίχτες ατομικά. Πάλι σαν ακρίδες πηδάγανε. Και στο χθεσινό ματς, έτσι όπως εξελίχθηκε, απλά είπα ότι δεν είναι οι δυνατότητες μας αυτές, είναι παραπάνω. ΠΟΣΟ παραπάνω; Δεν ξέρω. Όπως είπα δεν παίξαμε τόσο άθλια όπως με την Ισπανία - αυτό είδα και ΞΑΝΑ-είδα εγώ τουλάχιστον. Όντως μοιάζει ένα μικρό θαύμα η προοπτική να χτυπήσουμε το παιχνίδι με τους Αμερικάνους αν τους ξανασυναντήσουμε. Πρέπει και σε μας ν' αλλάξουν δραματικά πολλά, αλλά και αυτοί να είναι σε φλου μέρα.

Η αίσθηση που έχω είναι πως αν ξανασυναντηθούμε, στην καλύτερη θα χρειαστεί να το παλέψουν για 40' οι USA, για να πάρουν το παιχνίδι με καμμιά 10αριά πόντους, αν εμείς το πάμε "τέλεια" (όπως εχω ΔΕΙ ότι το΄χουμε), κι όχι όπως η θεία σου "μα δεν βλέπεις βρε γουόσικλάουντ πως πηδάει αυτός ο Τζέμης στο θεό- δε χρειάζεται να πηγαίνει εκκλησία ; ". Το ίδιο πήδαγε το '06 .

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.


  • Δημιουργία νέου...