Das Fitness Thread #1

[Liverpool89]

Και ενα μαθημα ζωης που ειδα χτες.

 

Ηξερα ενα παιδι οπου ειχε ζαχαρο μαλλον. Του ειπανε στην ηλικια 14 χρονων ή σου κοβουμε το ποδι ή πεθαινεις. Αποφασισε μονος του να του το κοψουν. Τον εβλεπα να εχειβπροσθετο μελος, ολα καλα, το παιδι χαρουμενο.

 

Χτες στο γυμναστήριο πηγα πιο αργα τον βλεπω να σκαει μυτη. Λεω αυτα ειναι. Πως θα κλαφτω εγω μετα. Αν υπαρχει θεληση. Ο γυμναστης μου ειπε, εγω τον προπονω και τον παροτρύνα να αρχισει.

 

Απο τον αντιποδα ειδα ενα φιλο μου φανταρο, να δεν εχουμε λεφτα κλπ, ενω την ιδια στιγμη εβαζε ενισχυτη και ηχεια στο αμαξι

[gon1332]

Απο τον αντιποδα ειδα ενα φιλο μου φανταρο, να δεν εχουμε λεφτα κλπ, ενω την ιδια στιγμη εβαζε ενισχυτη και ηχεια στο αμαξι

Βρε, κι αν δεν έχεις λεφτά βρίσκεις τον τρόπο. Κάνεις γυμναστική μόνος σου. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες γι' αυτά.

[Vapir]

Επιτελους ενιωσε και ενας ...

εντάξει τον καταλαβαίνω που ψάχνεται απο τώρα με πράγματα που δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει σωστά λόγο έλλειψης γνώσεων, εμπειρίας αλλα και σωματικής κατάστασης. Νομίζει οτι θα κερδίσει κάτι παραπάνω με αυτό τον τρόπο αλλα η αλήθεια είναι πως ναι , τα απλά πράγματα είναι τα ποιο αποτελεσματικά όταν ξεκινάς, γιατι μπορείς να τα κάνεις σωστά και γιατι το σώμα ανταποκρίνεται σε αυτά όπως κ σε κάθε άλλο νέο.  

του εξηγείς οτι δεν θα κερδίσει κάτι παραπάνω αλλα δεν ακούει , οπότε απλά τον αφήνεις να δοκιμάσει να το δει μόνος του ,δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι παραπάνω. Όπως και στο θέμα της προπόνησης, αν δεν πάθεις δεν θα μάθεις όπως είπα την άλλη φορά και όπως θα κατάλαβε κ μόνος του φαντάζομαι.

 

Κώστα άκου κάτι τελευταίο μιας και είναι δικό σου θέμα το τι επιλέγεις να κάνεις. Σκέψου λίγο αν θες τις ποιο ψαγμένες διατροφές για να πας απο το 0 στο 2-3 τι θα κάνεις μετά για να πας απο το 3 στο 10 ? Προσωπική μου γνώμη είναι να βρεις τι θες να κάνεις , να βάλεις μυς να χάσεις λίπος κλπ. Επιλέγεις ένα απο τα δύο . Διάβασε να μάθεις ποιες είναι οι καλύτερες τροφές για εσένα΄και ποιες είναι καλό να αποφεύγονται και να τις τρως μια στο τόσο. Μάθε πόσες θερμίδες χρειάζεσαι πάνω κάτω για να συντήρησε και ανάλογα με το τι θες να κάνεις αυξάνεις ή μειώνεις λίγο την τροφή σου. Όταν κολλάς στα ίδια τότε αυξάνεις ή μειώνεις λίγο ακόμα.

 

Στην προπόνηση μάθε τεχνική , πιάσε μεσαία για εσένα κιλά (ούτε λίγα ούτε πολλά) και δούλεψε την τεχνική σου, μάθε να γυμνάζεσαι σωστά τώρα για να μην πονάς αργότερα. 

 

Αν κάνεις αυτά τα δύο και αποτέλεσμα θα έχεις κ θα μπορείς να συνεχίζεις χωρίς πρόβλημα. Να δοκιμάσεις διατροφές και ειδη προπόνησης αφού όμως έχεις κάνει τα βασικά για ένα διάστημα (τουλάχιστον χρόνος για εμένα) και έχεις μάθει αυτά αποκτώντας μια βάση για να δουλέψεις αυτά που κάνουν οι προχωρημένοι 

[Fotis13]

εντάξει τον καταλαβαίνω που ψάχνεται απο τώρα με πράγματα που δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει σωστά λόγο έλλειψης γνώσεων, εμπειρίας αλλα και σωματικής κατάστασης. Νομίζει οτι θα κερδίσει κάτι παραπάνω με αυτό τον τρόπο αλλα η αλήθεια είναι πως ναι , τα απλά πράγματα είναι τα ποιο αποτελεσματικά όταν ξεκινάς, γιατι μπορείς να τα κάνεις σωστά και γιατι το σώμα ανταποκρίνεται σε αυτά όπως κ σε κάθε άλλο νέο.  

του εξηγείς οτι δεν θα κερδίσει κάτι παραπάνω αλλα δεν ακούει , οπότε απλά τον αφήνεις να δοκιμάσει να το δει μόνος του ,δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι παραπάνω. Όπως και στο θέμα της προπόνησης, αν δεν πάθεις δεν θα μάθεις όπως είπα την άλλη φορά και όπως θα κατάλαβε κ μόνος του φαντάζομαι.

 

 

Εγω παλι δεν τον καταλαβαινω καθολου .

Στατιστικα   θα το παρατησει ετσι και αλλιως γιατι ειναι πιτσιρικας και δεν ξερει τι του γινεται ακομα  .Με το να υπερναλυεις κατι   δεν κερδιζεις τιποτα απολυτως, μονο χανεις χρονο .

Δεν γινεται να ψαχνεσαι  με  την κβαντικη μηχανικη οταν δεν εχεις μαθει αλφαβητα .

[Vapir]

Εγω παλι δεν τον καταλαβαινω καθολου .

Στατιστικα   θα το παρατησει ετσι και αλλιως γιατι ειναι πιτσιρικας και δεν ξερει τι του γινεται ακομα  .Με το να υπερναλυεις κατι   δεν κερδιζεις τιποτα απολυτως, μονο χανεις χρονο .

Δεν γινεται να ψαχνεσαι  με  την κβαντικη μηχανικη οταν δεν εχεις μαθει αλφαβητα .

ε δεν είπα οτι είναι σωστό , αλλα οτι λίγο πολύ όλοι το κάναμε , όλοι μαλακιζόμασταν ... και μακάρι να είχα στις αρχές κάποιον να μου τα λέει να μην έχανα τον πρώτο χρόνο σε παπάτζες ..

[snow22]

εντάξει τον καταλαβαίνω που ψάχνεται απο τώρα με πράγματα που δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει σωστά λόγο έλλειψης γνώσεων, εμπειρίας αλλα και σωματικής κατάστασης. Νομίζει οτι θα κερδίσει κάτι παραπάνω με αυτό τον τρόπο αλλα η αλήθεια είναι πως ναι , τα απλά πράγματα είναι τα ποιο αποτελεσματικά όταν ξεκινάς, γιατι μπορείς να τα κάνεις σωστά και γιατι το σώμα ανταποκρίνεται σε αυτά όπως κ σε κάθε άλλο νέο.

του εξηγείς οτι δεν θα κερδίσει κάτι παραπάνω αλλα δεν ακούει , οπότε απλά τον αφήνεις να δοκιμάσει να το δει μόνος του ,δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι παραπάνω. Όπως και στο θέμα της προπόνησης, αν δεν πάθεις δεν θα μάθεις όπως είπα την άλλη φορά και όπως θα κατάλαβε κ μόνος του φαντάζομαι.

 

Κώστα άκου κάτι τελευταίο μιας και είναι δικό σου θέμα το τι επιλέγεις να κάνεις. Σκέψου λίγο αν θες τις ποιο ψαγμένες διατροφές για να πας απο το 0 στο 2-3 τι θα κάνεις μετά για να πας απο το 3 στο 10 ? Προσωπική μου γνώμη είναι να βρεις τι θες να κάνεις , να βάλεις μυς να χάσεις λίπος κλπ. Επιλέγεις ένα απο τα δύο . Διάβασε να μάθεις ποιες είναι οι καλύτερες τροφές για εσένα΄και ποιες είναι καλό να αποφεύγονται και να τις τρως μια στο τόσο. Μάθε πόσες θερμίδες χρειάζεσαι πάνω κάτω για να συντήρησε και ανάλογα με το τι θες να κάνεις αυξάνεις ή μειώνεις λίγο την τροφή σου. Όταν κολλάς στα ίδια τότε αυξάνεις ή μειώνεις λίγο ακόμα.

 

Στην προπόνηση μάθε τεχνική , πιάσε μεσαία για εσένα κιλά (ούτε λίγα ούτε πολλά) και δούλεψε την τεχνική σου, μάθε να γυμνάζεσαι σωστά τώρα για να μην πονάς αργότερα.

 

Αν κάνεις αυτά τα δύο και αποτέλεσμα θα έχεις κ θα μπορείς να συνεχίζεις χωρίς πρόβλημα. Να δοκιμάσεις διατροφές και ειδη προπόνησης αφού όμως έχεις κάνει τα βασικά για ένα διάστημα (τουλάχιστον χρόνος για εμένα) και έχεις μάθει αυτά αποκτώντας μια βάση για να δουλέψεις αυτά που κάνουν οι προχωρημένοι

thankkk y!

ας βαλω μια φωτο..καιρο ειχα

μολις 6 κιλα πανω σε 3 μηνες,αλλαγες ειδικα στα χερια μ,κοιτασα παλιες φωτο και ηταν καλαμακια(οχι πως τρ ειναι μεγαλα,συγκριτικα μιλαω)

 

 

 

 

 

every day is chest day

 

 

 

αα!οσο αναφορα τα ποδια μ,τεραστα διαφορα στον τετρακεφαλο,ειναι το σημειο που εχω δει την μεγαλυτερη διαφορα αλλα οι γαμπες μ ειναι σαν ξυλαρακια..οι 2 τελευταιες ασκησεις στο τελος ειναι για γαμπες,οταν κανω ποδια αλλα τιποτα.Να κανω παραπανω?η ειναι κυριως γονιδιακο??

Επεξ/σία 18 Φεβρουαρίου 2016 από kostas.mouts4

[Vapir]

thankkk y!

ας βαλω μια φωτο..καιρο ειχα

μολις 6 κιλα πανω σε 3 μηνες,ειδικα τα χερια μ,κοιτασα παλιες φωτο και ηταν καλαμακια(οχι πως τρ ειναι μεγαλα,συγκριτικα μιλαω)

 

https://www.dropbox.com/s/czdahgx3p5xuicx/DSC_0020.JPG?dl=0

 

 

 

every day is chest day

ωραίος , stick to the simple και αργότερα βλέπεις . Μην τα κάνεις πολύπλοκα τα πράγματα απο τώρα, δεν χρειάζεται

[yannis27gr]

Συμφωνώ με τον Νίκο. Αφού ο μικρός ψάχνεται, όποιος ξέρει κι έχει όρεξη ας του απαντάει σε αυτά που ρωτάει. Στην τελική μπορεί αυτά που λέτε να είναι "άχρηστα" γι αυτόν αλλά χρήσιμα για κάποιον άλλο ή ακόμη αφορμές για συζήτηση.

 

Εγώ έμαθα τόσα παρακολουθώντας συζητήσεις σας.

ε δεν είπα οτι είναι σωστό , αλλα οτι λίγο πολύ όλοι το κάναμε , όλοι μαλακιζόμασταν ... και μακάρι να είχα στις αρχές κάποιον να μου τα λέει να μην έχανα τον πρώτο χρόνο σε παπάτζες ..

 

Εγώ χαίρομαι που έχασα όχι ένα αλλά δύο χρόνια σε παπάτζες. Τα λάθη με κάνουν πιο δυνατό/σοφό.

[Vapir]

ε ναι , αυτό είναι η ζωή άλλωστε , οι εμπειρίες που αποκτάς κ το πως σε διαμορφώνουν , χωρίς αυτά το να ζεις κ μόνο θα ήταν πολύ βαρετό 

[yannis27gr]

Η πιο ακραία περίπτωση του "ζω χωρίς αυτά" είναι ο Στίβεν Χόκινγκ...

 

Στα δικά μας, η πρέσσα που έχει το τζιμ πιάνει πολύ ψηλά στους γλουτούς και χαμηλά στην πλάτη, το παράκανα και έχω ένα απίστευτο πιάσιμο/πόνο στην περιοχή. Μαλακία, θέλω την πρέσα που κάναμε με τον Άλεξ κι έπιανε αποκλειστικά πόδια. Σε αυτήν θα φοβάμαι να φορτώσω για να μην ξαναπάθω τα ίδια.

 

Μαλακία, δις.

[Vapir]

όχι δεν μιλάω για γυμναστική κλπ , αναφερόμουν στις εμπειρίες γενικότερα και τις επιτυχίες και τις αποτυχίες , όλες έχουν κάτι να μας διδάξουν 

[dimitra_m3]

μπορεί να μου φάει τον άμπακα και να πάρει όγκο καλό πάνω του μιας και είναι νεαρός και έχει καλή testo και fast metabolism 
και μου θέλει να μετράει την γουλιά λάδι ,,,

και μεις με τα σκατά οιστρογόνα μας ας αυτοκτονήσουμε καλύτερα 



Μαργαριτααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα
καλή η γεύση; 

[margaritagr]

Καλη ειναι η γευση ρε! Επινα τη λεμονι πριν, αυτη μου φαινεται ενα τικ πιο γλυκια . Αν σου αρεσουν οι γλυκές γευσεις , θα σαι οκ!

[dimitra_m3]

Καλη ειναι η γευση ρε! Επινα τη λεμονι πριν, αυτη μου φαινεται ενα τικ πιο γλυκια . Αν σου αρεσουν οι γλυκές γευσεις , θα σαι οκ!

θέλω το γλυκό μόνο και μόνο επειδή είμαι χέστρια!!!! 

κάνω μια άσκηση και μου έρχεται λιποθυμία και με πιάνει πανικός και λέω πάει έπεσα πίνω μια γουλιά και επανέρχομαι (placebo λιποθυμία από τον φόβο του φόβου ω φόβε) 

[wizzy]

]...]

 

Κατά τα άλλα, επιτέλους, ένα Σαββατοκύριακο ποδηλασιών το οποίο αξίζει αναφοράς!

 

Πολύ περιληπτικά, το Σάββατο έκανα 105χλμ και την Κυριακή 90χλμ. Το Σάββατο έκανα και δύο προσωπικά records. Σήμερα σπίτι-δουλειά-σπίτι (=36χλμ συνολικά) με το ποδήλατο για "αποθεραπεία", αχαχαχαχαχα! Λεπτομέρειες αργότερα, σήμερα.

 

(το "σήμερα" έγινε 2 μέρες μετά... τέλοσπαντων... Α! Aκολουθεί post-σεντόνι, you have been warned!)

 

Η εβδομάδα που προηγήθηκε ήταν "δύσκολη" εβδομάδα - για διάφορους λόγους. Κάτι "μανούρες" στη δουλειά, διάφορα προσωπικά κι οικογενειακά τραβήγματα κτλ, συνέβαλαν όλα στο να γεμίσει το μυαλό μου με μια "ένταση" άνευ προηγουμένου. Γύρισα σπίτι την Παρασκευή και το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ότι "πρέπει να πάω ποδηλασία αύριο, δεν γίνεται, θα σκάσω". Πράγματι, έχοντας κοιμηθεί καλά το προηγούμενο βράδυ, ξύπνησα το Σάββατο αποφασισμένος να "τα δώσω όλα". Ένιωθα τόση ένταση μέσα μου που το μόνο που "έβλεπα" μπροστά μου ήταν η άσφαλτος. Ντύθηκα, ετοίμασα τα διάφορα παρελκόμενα (τροφή, ηλεκτρολύτες κτλ) και ξεκίνησα. Η διαδρομή που θα ακολουθούσα ήταν περίπου προσχεδιασμένη. Έψαχνα ευκαιρία να την κάνω, μαζί με έναν φίλο συν-ποδηλάτη, έτσι ώστε να την προγραμματίσω και για τον Όμιλο κάποια στιγμή. Για δυο, τρία συνεχόμενα Σάββατα, διάφορες συγκυρίες απέτρεψαν τον συν-ποδηλάτη να με συνοδεύσει, οπότε το Σάββατο είπα "δεν πάει άλλο, θα πάω να την κάνω μόνος μου".

 

Ξεκίνησα αρκετά "δυνατά" (κι όχι τόσο "συγκρατημένα" όπως συνήθως - ας όψεται η προαναφερόμενη "ένταση"...), οδηγώντας στην παλιά Εθνική Οδό Λευκωσίας-Λεμεσού. Στο χωριό Δάλι έστριψα αριστερα με κατεύθυνση το χωριό Λύμπια. Λίγο πριν βγω από τα Λύμπια, κοιτάω το bike computer και με - ευχαρίστηση - συνειδητοποιώ ότι συμπλήρωσα μία ώρα με μέσο όρο ταχύτητας 25.7χλμ/ώρα. "Καθόλου άσχημα" μονολογώ "για να δούμε πόσο μπορώ να αυξήσω τον μέσο όρο". Ένιωθα τα πόδια μου "δυνατα", η διαδρομή μέχρι τότε ήταν σχεδόν επίπεδη και κάπως έτσι προέβλεπα ότι θα συνεχιστεί, οπότε η κούραση ήταν το τελευταίο που με απασχολούσε. Συνέχισα με την ίδια ένταση και βγαίνοντας από τα Λύμπια, αντί να στρίψω δεξιά προς Λάρνακα (η συνήθης διαδρομή) έστριψα αριστερά προς το χωριό Αθηένου. Μετά από μια μικρής απόστασης και μέτρια κλίσης ανηφόρα, "ανοίχτηκε" μπροστά μου ένα διάστημα δρόμου με ελάχιστη τροχαία κίνηση, λίγες και πολύ ανοιχτές στροφές με επίπεδο - ως επί το πλείστον - οδόστρωμα. "Παιδική χαρά" που λένε... "Όπλισα" και ξεκίνησα να επιταχύνω. Μέχρι το τέλος του δρόμου, σε έναν κυκλικό κόμβο όπου αναγκαστικά έπρεπε να ελαττώσω ταχύτητα, είχα αυξήσει τη μέση ωριαία ταχύτητα κατά 1χλμ - πριν καν συμπληρωθεί η δεύτερη ώρα ποδηλασίας. Μόλις "βγήκα" από τον κυκλικό κόμβο, ακολούθησε μια ανηφόρα, μέτριας κλίσης κι απόστασης περίπου 3χλμ. Την ανέβηκα κι αμέσως μετά ξεκίνησε το δεύτερο "party"...

 

Μέχρι το επόμενο χωριό (Αβδελλερό) ο δρόμος ήταν σχετικά επίπεδος με μια - καλή! - κατηφόρα (έπιασα και τη μέγιστη ταχύτητα της διαδρομής, 65χλμ), η "ενέργεια" στα πόδια μου να μοιάζει αστείρευτη, η προσήλωσή μου στην ποδηλασία σχεδόν απόλυτη, το μυαλό μου είχε "καθαρίσει" αρκετά. Πάλι, ελάχιστα αυτοκίνητα, λίγες κι ανοιχτές στροφές και... συμπλήρωση δύο ωρών ποδηλασίας. Μέσος όρος 27χλμ/ώρα! Είχα καλύψει 54χλμ σε δύο ώρες. Βάσει των στατιστικών που κρατάω, ήταν το πιο γρήγορο ποδηλατικό δίωρο που είχα κάνει μέχρι τότε! Ενθουσιαμός αλλά και περίσκεψη... Καλή η ταχύτητα, καλή η εκτόνωση της έντασης, αλλά ήμουν 54χλμ μακριά από το σπίτι μου. Είχα καλύψει λίγο περισσότερο από τη μισή απόσταση κι είχα μπροστά μου άλλες δύο ώρες ποδηλασίας - αν ήθελα να επιστρέψω σε κάποια φάση σπίτι μου! - οπότε η συντήρηση δυνάμεων ήταν επιτακτική. Συν το ότι η διαδρομή από εκεί και μετά θα αποκτούσε μια ανηφορική κλίση που κυμαίνεται μεταξύ 1% και 3% (με κάποιες "κορυφές" στο 5%) για τουλάχιστον 20χλμ, οπότε έπρεπε να τυθασεύσω λίγο την "καύλα" μου για να μην εξαντληθώ εντελώς.

 

Μοιραία, "έπεφτε" βαθμηδόν κι ελεγχόμενα η μέση ωριαία ταχύτητα, διότι μέσα μου ήθελα να "σπάσω" ακόμα ένα προσωπικό record. Συνέχισα τη διαδρομή περνώντας μέσα από το χωριό Αραδίππου και πήρα την κατεύθυνση επιστροφής προς Λευκωσία - με μια παράκαμψη. Αντί να πάω "καρφί" για τα Λύμπια κι από εκεί πίσω ακολουθώντας τη διαδρομή που είχα κάνει το πρωί, έστριψα αριστερά προς το χωριό Καλό Χωριό. Συνειδητά, κράτησα τη μέση ωριαία ταχύτητα πάνω από τα 26χλμ/ώρα - έχοντας το έταιρο υποψήφιο προς κατάρριψη προσωπικό record στο μυαλό μου. Αφήνοντας πίσω μου το Καλό Χωριό και την Αγία Άννα, μπήκα στο χωριό Ψευδάς και μετά στο χωριό Μοσφιλλωτή. Από εκεί και μετά, επανήλθα στην παλιά Εθνική Οδό Λευκωσίας Λεμεσού, με κατεύθυνση τη Λευκωσία. Είναι μια διαδρομή που τη γνωρίζω αρκετά καλά, με αποτέλεσμα να διοχετεύω δύναμη εκεί που πρέπει και αντίστοιχα να ξεκουράζομαι εκεί που μπορώ.

 

Πλησιάζοντας την συμπλήρωση των 100χλμ, άρχισα να δίνω περισσότερη σημασία στην ταχύτητα που διατηρούσα σε συνάρτηση με τη διάρκεια της διαδρομής μέχρι εκείνη την ώρα. Ο σκοπός μου; Να "γράψω" τα 100χλμ σε λιγότερες από 4 ώρες (το υπό κατάρριψη record που έλεγα πριν). Τα κατάφερα! Αυτή τη στιγμή δεν θυμάμαι το χρονικό σημείο που το πέτυχα, αλλά θυμάμαι σίγουρα ότι στην ένδειξη της διάρκειας της ποδηλασίας, το πρώτο φηψίο ήταν (που δείχνει τις ώρες) "3". "Χαλαρά τώρα, τα κατάφερες" σκέφτηκα και τα υπόλοιπα 6χλμ "κύλισαν" ήρεμα κι εντός του αστικού ιστού.

 

Έφτασα σπίτι μετά από 4 ώρες και 4 λεπτά, έχοντας κάνει 18.036 πεταλιές, καλύπτοντας απόσταση 106,86χλμ, έχοντας "αποχαιρετήσει" 2546 θερμίδες και - το κυριότερο - με "καθαρό" μυαλό. Καθόλου άσχημα, θα έλεγα! Βουρ για ασκήσεις στο foam roller, φαγητό κι ύπνο! Σε δύο ώρες ήμουν "περδίκι" και σκεπτόμενος ότι την επόμενη μέρα είχα άλλα περίπου 90χλμ "μπροστά" μου, η διάθεσή μου βελτιωνώταν ακόμα περισσότερο.

 

Την Κυριακή είχα προγραμματίσει διαδρομή με τον Όμιλο για αρχάριους road bike ποδηλάτες, Λευκωσία-Λάρνακα-Λευκωσία. Θεωρητικά, θα πηγαίναμε με 22-23χλμ/ώρα μέσο όρο. Το group όμως, μόνο αρχάριοι δεν ήταν, οπότε τελειώσαμε τη διαδρομή με μέσο όρο 24.5χλμ/ώρα! Not bad, not bad...! Αν διερωτάστε για την κατάστασή μου, σας απαντώ ότι ήμουν μια χαρά! Κοιμήθηκα καλά το βράδυ και σε συνδυασμό με το καλό πρωινό που έκανα (εκείνο το super drink με Oatly που είχα περιγράψει κάποιες σελίδες πίσω) και με τη γενικότερη καλή διάθεση, η ποδηλασία ήταν μια απόλαυση! Κάναμε και ένα μεγάλο διάλλειμα στη Λάρνακα, σε μια καφετέρια η οποία - όπως με πληροφόρησαν οι υπόλοιποι - μαζί με το ποτό (καφές, χυμός, milkshake κτλ) προσφέρει και δωρεάν τυρόπιτα ή σπανακόπιτα ή μπουγάτσα! Επειδή αποφεύγω τα γλυκά, προτίμησα την τυρόπιτα - με έναν ενδοιασμό για το πώς θα "κάτσει" στο στομάχι μου σε συνδυασμό με την επιστροφή στη Λευκωσία, αλλά είπα "δεν γαμιέται, θα το ξεπεράσω".

 

Η τυρόπιτα "εξαϋλώθηκε" (χεχεχε) μετά από κάποια χιλιόμετρα, η καλή διάθεση δεν έλειψε από κανέναν, οπότε φτάσαμε αισίως στη Λευκωσία χωρίς να καταλάβουμε καν πώς "πέρασαν" 44χλμ από τα πόδια μας. Χαλαρά πράγματα, 89,86χλμ απόσταση, σε 3 ώρες και 40 λεπτά, μέσος όρος ταχύτητας 24.5χλμ/ώρα και "μείον" 1.902 θερμίδες.

 

Η φωτογραφία που ακολουθεί είναι από τη διαδρομή της Κυριακής. Είμαι ο αριστερά (με το ποδήλατο BMC) και αριστερά μου είναι ο Αντρέας. Ο Αντρέας είναι ένας τύπος ο οποίος αν και δεν έχει κανένα αγωνιστικό παρελθόν, "πατάει" πολλούς ποδηλάτες που ξέρω (εμου συμπεριλαμβανομένου). Ο τύπος είναι ακούραστος! Ο λόγος; Ε, όπως λέει κι ο ίδιος "Τώρα που είναι χειμώνας κι είναι μικρή η μέρα, ποδηλατώ μόνο 500χλμ την εβδομάδα (Δευτέρα-Παρασκευή, χώρια τα Σαββατοκύριακα). Το καλοκαίρι προσπαθώ να κάνω περισσότερα."      OMG ρε φίλε...    

 

 

 

(η φωτογραφία, κλασσικά, είναι παραμορφωμένη, κάντε click πάνω της για να εμφανιστεί κανονικά)

 

Ε, η Δευτέρα είναι η μία από τις δύο μέρες που πηγαίνω δουλειά με το ποδήλατο, δεν την έχανα με τίποτα! Ούτε καν με την ομίχλη που επικρατούσε νωρίς το πρωί! Πυκνή ομίχλη, τόσο πυκνή που κανείς λογικός άνθρωπος δεν θα "έβγαινε" να κάνει ποδηλασία σε κύριους δρόμους, ανάμεσα σε αυτοκίνητα με κόσμο να πηγαίνει στη δουλειά του. Αν με ρωτήσετε εάν θα το έκανα ξανά, μάλλον θα σας απαντούσα αρνητικά, αλλά προχθές ήθελα να έχω κι αυτήν την εμπειρία. Ευτυχώς, δεν συνέβηκε κάτι δυσάρεστο, μέχρι το απόγευμα η ατμόσφαιρα είχε καθαρίσει πλήρως, οπότε πήγα σπίτι άνετος.

 

Αυτά! Μέχρι την επόμενη φορά!