wizzy Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Ποδηλασία 21/11: «Ποδηλασία αγάπης – Panos Evripidou Foundation & Θερμοκοιτίδα Αγάπης» Απόσταση: 79,54χλμ Διάρκεια: 3:14:17 Ταχύτητα: 24,6χλμ/ώρα, 59,6χλμ μέγιστη ταχύτητα Θερμίδες: 1734 Μέση θερμοκρασία: 19,8 βαθμοί Κελσίου Στροφές πεταλιών/λεπτό: 84 Πεταλιές (συνολικά): 13.469 Αυτά προς το παρόν. Για τα χθεσινά 160χλμ θα γράψω αργότερα. Ποδηλασία 22/11: “CYCLO Challenge” Απόσταση: 158,38χλμ Διάρκεια: 7:54:48 Ταχύτητα: 20χλμ/ώρα, 58,7χλμ μέγιστη ταχύτητα Θερμίδες: 4271 Μέση θερμοκρασία: 16 βαθμοί Κελσίου Μέγιστο υψόμετρο: 1144 Στροφές/λεπτό: 77 Πεταλιές (συνολικά): 30920 Η ποδηλασία της 22/11 ήταν ό,τι ακριβώς έλεγε στο όνομά της – πρόκληση! Ξυπνάω την Κυριακή κι η πρώτη σκέψη που κάνω είναι «Έκανα 80χλμ χτες, που πάω σήμερα να κάνω άλλα 160χλμ και 2000+ συνολική ανάβαση;». Εκεί που πάω να γυρίσω πλευρό και να συνεχίσω τον ύπνο μου, σκέφτομαι ότι καλή η ξεκούραση αλλά η αίσθηση της επίτευξης του στόχου είναι πιο ωραία! Οπότε σηκώθηκα, ετοιμάστηκα, πρωινό, φόρτωσα το ποδήλατο στο αυτοκίνητο και βουρ για το σημείο εκκίνησης. Κάνω την εγγραφή κι αναμένω την εκκίνηση – ήμασταν περίπου 70 με 80 ποδηλάτες. Κατά τη διάρκεια της αναμονής, έπιασε να φυσάει ένα αεράκι… Συνειδητοποιώ ότι δεν έχω φορέσει arm warmers. «Ωραία» λέω «θα καλοπεράσω…». Τι το ήθελα; Ξεκινάμε την διαδρομή στις 07:15 με 9 βαθμούς Κελσίου, κόντρα αέρα με υγρασία. Ομορφιές λέμε! Τα πρώτα 10-15 λεπτά, έτρεμε η μασέλα μου από το κρύο. Μετά από λίγο σταμάτησα να τρέμω κι η υπόλοιπη διαδρομή από πλευράς θερμοκρασίας περιβάλλοντος κύλισε πολύ καλά, αλλά για εκείνα τα λεπτά, πραγματικά σκέφτηκα να τα παρατήσω και να γυρίσω πίσω. Συνέχισα όμως, ζέστανε και λίγο η ατμόσφαιρα, αλλά μόλις άρχισα να αισθάνομαι καλύτερα, με κάλεσε η «μαμά Φύση». «Φτου σου» λέω «μέχρι να σταματήσω, να κατουρήσω και να ανέβω ξανά στο ποδήλατο, οι υπόλοιποι θα έχουν εξαφανιστεί». ΟΚ, δεν ήταν αγώνας, δεν έτρεχα να προλάβω κάποιον, αλλά είναι πολύ διαφορετικό να ποδηλατώ μόνος μου από τον ποδηλατώ σε group. Τέλος πάντων, σταματάω σε κάποια φάση, ξαλαφρώνω, ανεβαίνω στο ποδήλατο και συνεχίζω. Ήμουν τυχερός διότι, από ότι φάνηκε, δεν ήμουν ο μόνος που ανταποκρίθηκε στο «κάλεσμα», διότι μετά από κάποια χιλιόμετρα σχεδόν το μισό group είχε σταματήσει για τον ίδιο λόγο! Συνεχίζω απρόσκοπτος τη διαδρομή ακολουθώντας το υπόλοιπο group. Τα πρώτα 40χλμ τα «έβαλα πίσω μου» σχετικά άνετα. Τα επόμενα 20χλμ ήταν κόλαση επί γης. Συνεχόμενη ανηφόρα, αυξανόμενη κλίσης μέχρι να φτάσουμε στο πρώτο check point, στο χωριό Άλωνα, στα 987 μέτρα υψόμετρο. Ανέβαινα, ανέβαινα, ανέβαινα, τελειωμό δεν είχε η ρουφιάνα η ανηφόρα! Ένα θετικό της ανηφόρας είναι ότι απολαμβάνεις το τοπίο γύρω σου και πράγματι το τοπίο με "αποζημίωσε" εν μέρει για την ταλαιπωρία. Καταπράσινη φύση, ψηλά δέντρα, καθαρός αέρας, απίστευτη θέα! Εν τέλει, τα κατάφερα. Έφτασα στο check point εντός του ορισμένου χρονικού περιθωρίου, έκανα ένα μικρό διάλλειμα και συνέχισα. Από την Άλωνα, συνεχίσαμε για τα χωριά Φτερικούδι, Ασκάς, Παλαιχώρι κι Απλίκι. Μέχρι το Απλίκι, η διαδρομή ήταν κυρίως κατηφορική, εκτός από ένα ανηφορικό μέρος στο οποίο κορυφώθηκε το υψόμετρο που θα ανεβαίναμε (1144 μέτρα). Έφτυσα λίγο αίμα, αλλά ΟΚ το ξεπέρασα. Πού να ήξερα τι με περίμενε… Από το Απλίκι στρίψαμε δεξιά προς το χωριό Φαρμακάς. Ήξερα ότι ο Φαρμακάς ήταν ορεινό χωριό, αλλά επειδή δεν είχα πάει στο παρελθόν, δεν είχα ιδέα για το πόσο «ορεινό» είναι. Μετά από 400 μέτρα κατηφόρα, ξεκίνησε η μήκους 4χλμ ανηφόρα προς τον Φαρμακά. Τι να σας πω; Ότι ο μέσος όρος της κλίσης ήταν 10%;;;; Ότι στην κορύφωση η κλίση ανέβηκε στο 14%;!;!;!;!;! Κόλαση επί γης^2! Το μόνο που σκεφτόμουν και λυπόμουν τα πόδια μου, ήταν ότι μετά τον Φαρμακά, θα ανεβαίναμε ξανά, αλλά αυτό ήταν μακριά ακόμα – ακολουθούσε κατηφόρα! Η κατηφόρα μας οδήγησε στο χωριό Γούρρι κι από εκεί ανεβήκαμε στο χωριό Λαζανιά. Η ανηφόρα που οδηγεί από το ένα χωριό στο άλλο είναι περιβόητη. Θεωρείται από τις πιο δύσκολες της επαρχίας Λευκωσίας, τόσο λόγω απόστασης αλλά και λόγω κλίσης και της στενότητας του δρόμου – σε αρκετά σημεία ίσα ίσα που χώραγε το ποδήλατο κι ένα αυτοκίνητο από το αντίθετο ρεύμα. Τη συγκεκριμένη ανηφόρα, γενικά, ήταν η τρίτη φορά που την έκανα, χωρίς αυτό να κάνει πιο εύκολο το έργο μου. Τουλάχιστον, στη σκέψη ότι μετά από αυτήν την ανηφόρα, ό,τι ακολουθούσε κατόπιν θα ήταν «ευκολάκι» έσφιγγα τα δόντια και ποδηλατούσα. Φτάνοντας στην κορυφή, κατηφόρισα προς το μοναστήρι του Μαχαιρά κι από εκεί για το χωριό Καπέδες και μετά στο χωριό Λυθροδόντας. Η διαδρομή από τον Μαχαιρά στο Λυθροδόντα μου ήταν κι αυτή γνωστή, τίποτα το ιδαίτερο, πέραν κάποιων σημείων που ο δρόμος στρίβει απότομα, οπότε έπρεπε να προσέχω. Στο Λυθροδόντα ήταν το δεύτερο check point – έφτασα και σε αυτό εντός του ορισμένου χρονικού περιθωρίου. Ολιγόλεπτο διάλλειμα για ανεφοδιασμό (μπανάνες!) και πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Μέχρι τότε είχα καλύψει 119χλμ κι έμεναν περίπου άλλα 40χλμ. Ξεκίνησα έχοντας από πίσω ένα group 4 ποδηλατών. Σχηματίσαμε «τρενάκι» (ο ένας πίσω από τον άλλο, με εμένα πρώτο) και συνεχίσαμε. Προσπαθούσα να κρατήσω ένα σταθερό ρυθμό για να μπορούν να με ακολουθούν. Σε κάποια στιγμή έκανα σήμα στον από πίσω μου να με αλλάξει στην μπροστινή θέση. Δεν έκανε κάποια κίνηση. Λίγο αργότερα, κάνω ξανά σήμα. Καμία σημασία. Όταν κατάλαβα ότι κανείς τους δεν είχε τις δυνάμεις ή την διάθεση (ακόμα χειρότερα) να με αλλάξει στην πρωτοπορία (άρα να τρώει εκείνος τον αέρα και να ποδηλατούν οι από πίσω του πιο άνετα), σταμάτησα να προσπαθώ, «άνοιξα» το ρυθμό και τους άφησα πίσω. ΟΚ, ίσως ήταν λάθος μου, διότι σε όλη τη διάρκεια της επιστροφής αντιμετώπισα πολύ έντονο κόντρα άνεμο κάτι το οποίο δυσκόλεψε αρκετά την προσπάθειά μου, αλλά εφόσον κανείς από τους άλλους δεν είχε την στοιχειώδη ευγενική άμιλλα να μπει μπροστά για να ξεκουραστώ, για ποιο λόγο να «παλεύω» με τον άνεμο και ωφελούνται οι άλλοι; Μείνετε πίσω λοιπόν και βγάλτε τα πέρα μόνοι σας. Κατευθύνθηκα προς τον παλιό δρόμο Λευκωσίας – Λεμεσού. Γνωστή διαδρομή με μια-δυο μικρές ανηφόρες με μεγάλη κλίση (8%-9%), αλλά τίποτα που να με προβληματίσει. Μπήκα στην πόλη της Λευκωσίας από την καθορισμένη διαδρομή και στα τελευταία χιλιόμετρα, με έπιασε ένας «ποδηλατικός εγωισμός» κι έδωσα ότι είχα και δεν είχα για να ανεβάσω την μέση ωριαία ταχύτητα στα 20χλμ και τα κατάφερα! Έφτασα στον τερματισμό, κατέβηκα από τη σέλα μετά από 7 ώρες και 54 λεπτά και πήρα το τιμητικό μετάλλιο ολοκλήρωσης του Challenge. Το κοντέρ έγραψε 158,38χλμ και έκαψα 4271 θερμίδες. Ήταν μια εξαιρετικά προκλητική διαδρομή. Πολλές και δύσκολες ανηφόρες, τόσο σε κλίση όσο και σε απόσταση, εξίσου δύσκολες κατηφόρες σε στενούς (ως επί το πλείστον) δρόμους, με στροφές και μέτρια ποιότητα οδοστρώματος. Συνολικά, το Σαββατοκύριακο 21-22/11, «έγραψα» 237,92χλμ κι έκαψα 6005 θερμίδες. Νομίζω τα πήγα καλά! Την εργάσιμη εβδομάδα που διανύουμε θα «κάτσω στα αυγά μου» = δεν θα πάω στη δουλειά με το ποδήλατο τις δύο φορές την εβδομάδα που πάω κατά κανόνα. Μπήκα σε recovery mode (χαχα) διότι την Κυριακή 29/11, θα πάρω τον Όμιλο σε ποδηλασία, όχι τόσο απαιτητική όσο του Σαββατοκύριακου που πέρασε, αλλά και πάλι θα έχει κι αυτή τα ζόρια της. Καλημέρα σας! 8
Papakitou Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Καλημερα απαρτια ΓΙατι ειναι τοσο δυσκολο να βρεις την κλασικη βρωμη και οχι την νιφαδα; Aυτα εννοω.. στα σουπερ μαρκετ οτι μαρκα και να εχω βρει ειναι νιφαδες, εκεινες οι ψιλοκομμενες .
Moderators Spect~ Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Moderators Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Καλημερα απαρτια ΓΙατι ειναι τοσο δυσκολο να βρεις την κλασικη βρωμη και οχι την νιφαδα; Aυτα εννοω.. στα σουπερ μαρκετ οτι μαρκα και να εχω βρει ειναι νιφαδες, εκεινες οι ψιλοκομμενες . βρες μαγαζι με βιολογικα κτλ και θα βρεις χυμα βρωμη και οχι μονο. Εγω ποτε δεν παιρνω απο σουπερ μαρκετ 2
LifeScarcity Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Καλημερα απαρτια ΓΙατι ειναι τοσο δυσκολο να βρεις την κλασικη βρωμη και οχι την νιφαδα; Aυτα εννοω.. στα σουπερ μαρκετ οτι μαρκα και να εχω βρει ειναι νιφαδες, εκεινες οι ψιλοκομμενες . O Βασιλοπουλος έχει τέτοια βρώμη bio κάτι λέγεται 2,10€/500γρ κάτι τέτοιο.Η πιο νόστιμη πάντως είναι του παππού.
Moderators Spect~ Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Moderators Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 O Βασιλοπουλος έχει τέτοια βρώμη bio κάτι λέγεται 2,10€/500γρ κάτι τέτοιο.Η πιο νόστιμη πάντως είναι του παππού. QUaker? εγω απο οταν ξεκινησα να παιρνω χυμα βρωμη δεν μπορω να την φαω αυτη μου φαινεται απαισια
Papakitou Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 πρεπει να παρω σβαρνα μια μερα το μοναστηρακι δηλαδη...
Dinos_12345 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 αν δεν μας πεις τι τρως δεν μπορουμε να σου πουμε.. Γενικα κοψε τη σαβουρα γλυκα, πολλα λιπαρα κτλ. Τρωγε υγιεινα και προσεεξε τις ποσοτητες Γενικά είμαι του κρέατος. Επειδή δεν ξέρω να μαγειρεύω και σπουδάζω τώρα η κατάψυξη έχει, αρακά, ένα κομμάτι σουφλέ, σουτζουκακια με ρύζι, αυτά... Να προσπαθήσω να τρώω περισότερο στεγνά φαγητά; Τότε που έκανα την πρώτη προσπάθεια απώλειας βάρους, έτρωγα και βλακείες αλλά δεν έτρωγα βραδινό, κάθε πρωί έτρωγα γάλα με δημητριακά, μετά την προπόνηση ένα τοστ αψητο με ντομάτα και τυρί, και από φρούτα μπανάνες. Κλασσικά πολύ νερό, τσάι πράσινο και δεν έτρωγα πολλές σοκολάτες (1 φορά την εβδομάδα) και γαριδάκια κλπ τα έχω κόψει. Αντε καμία φορά να φάω popcorn.
yannis27gr Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Δεν κατάλαβα. Τρως γάλα με δημητριακά, τοστ άψητο, μεσημεριανό και μερικά φρούτα; 30 κιλά έπρεπε να ήσουν κι όχι 106!! Γράψε αναλυτικά τι τρως Ντίνο. 1
Adon1s Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 χαχα ασχετο αλλα γ καποιο λογο ποτε δε μαρεσε η συγκεκριμενη ασκηση. Για τρικεφαλα , σκοινι στην τροχαλια μεχρι να βγουν καπνοι. 1
alex_000 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Σκοτώνουν αρθρώσεις οι γαλλικές για αυτό, ειδικά με φορτωμένα κιλά. 7
dimitra_m3 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 H φωνή μου, όση βγαίνει, είναι σαν να 'χει ψεκαστεί τεστοστερόνη...οξεία τραχειίτιδα αύριο θα φροντίσω να μην βγάλω κουβέντα στο γυμναστήριο και γίνω ρόμπα
Fotis13 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Μπα "ελληνικες" γι αρχη Σκοτώνουν αρθρώσεις οι γαλλικές για αυτό, ειδικά με φορτωμένα κιλά. Iσχυει πως δεν ειναι η καλυτερη ασκηση για τρικεφαλα εχει "παρενεργειες " καλα για την Μαργαριτα δεν το συζηταμε καν ,για αυτο ρωτησα . 4
dimitra_m3 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Iσχυει πως δεν ειναι η καλυτερη ασκηση για τρικεφαλα εχει "παρενεργειες " καλα για την Μαργαριτα δεν το συζηταμε καν ,για αυτο ρωτησα . και μιας και το φέρνει η κουβέντα ποιά θεωρείται την καλύτερη άσκηση απομόνωσης 3φάλων; 1
yannis27gr Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Δημοσ. 25 Νοεμβρίου 2015 Τροχαλία. Εγώ την κάνω με λάστιχα και ειναι γαμάτη. Στα καπάκια γυρνάω πλάτη, χέρια πάνω από το κεφάλι και τέντωμα/μάζεμα. Super set ftw! 5
Προτεινόμενες αναρτήσεις