Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.
Take it easy, mate! Το τι βρισκει ο καθενας αισθησιακο ειναι σχετικο.

 

Όντως.

Εγώ τη βρίσκω απίστευτα πολύ με το Necromantik 1 ας πούμε.

Ειδικά η σκηνή με τη νεκροφιλία και το απαλό πιάνο από πίσω με εξίταρε.

Δημοσ.

Εντάξει, αλλά υπάρχει και ένα όριο στη διαστροφή.

Όχι και να μας "ανάβει" ο αντιαισθητικός κάτι-Κρίστενσεν που έκανε το ΣταρΓουόρς παρωδία.

...Νίκο Τσιαμτσίκα?

Δημοσ.

Δεν ηταν ο Christensen που με εξιταρε αλλα η ολη εφηβικη φαση του "σε θελω τοσο πολυ που δεν κρατιεμαι". Θεωρω οτι δεν υπαρχει τιποτα πιο ερωτικο απο το να τελειωνει καποιος χωρις καν να υπαρχει επαφη.

Δημοσ.
Δεν ηταν ο Christensen που με εξιταρε αλλα η ολη εφηβικη φαση του "σε θελω τοσο πολυ που δεν κρατιεμαι". Θεωρω οτι δεν υπαρχει τιποτα πιο ερωτικο απο το να τελειωνει καποιος χωρις καν να υπαρχει επαφη.

 

Έλα σε μια παραλία γρήγορα... βουτιά αμέσως... μην το καθυστερείς.

Δημοσ.

Λοιπόν, υπήρχε μια κωμωδία, αμερικανιά, με μια σκηνή σε ένα βενζινάδικο.

Ήταν η γκόμενα στην θέση του συνοδηγού, γυρισμένη, τα πόδια δλδ πατούσαν έδαφος και ο βενζινάς τη χάζευε. Και επειδή τη χάζευε, δεν κοιτούσε τη μάνικα, πως σκατά λέγεται αυτό το βενζινοφόρο πράμα στην άκρη του σωλήνα, και προσπαθώντας να το βάλει μέσα στην υποδοχή για το ντεπόζιτο, ενώ κοιτούσε τη γκόμενα, στούκαρε στο σασί. Κάθε φορά που το κοπανούσε κάπου γύρω από την τρύπα λοιπόν, η γκόμενα βογκούσε ενώ τον κοιτούσε επίμονα, και όταν τελικά κέντραρε και το έχωσε όλο μέσα, αυτή άφησε τον ανάλογο μακρόσυρτο αναστεναγμό.

 

Από τη μία, όταν το 'χα δει θα ήμουν και 14, τότε κα**λωνα και με το κομοδίνο μου.

Από την άλλη, το θυμάμαι ακόμα.

 

Αυτά για τον λάηβγουάηρ που αμφισβήτησε την υποβόσκουσα σεξουαλικότητα του Γελοίου ως νοητική έννοια.

Δημοσ.

Alex, δυο φορες εγραψες και ολο κακιες ησουν, αλλα για να ξαναρχεσαι μαλλον σε ενδιαφερει το θεμα. Περα απο το Nemo, ποια αλλη σκηνη σε εστειλε για κρυο ντους?

 

Lucifer, ξερω τι λες. Οταν ημουν πιτσιρικα, ειχα δει στην Αγγλια μια κωμωδια του τυπου Carry on (αγγλικη σειρα κωμωδιων) και σε μια σκηνη ηταν ενας τυπος που επιασε/ ζουληξε (δεν θυμαμαι καλα) το ζουμερο στηθος της συμπρωταγωνιστριας. Νομιζω τοτε ειχα τον πρωτο μου μινι organism (Anjelica Huston - Agnes Bowne).

Δημοσ.
Alex, δυο φορες εγραψες και ολο κακιες ησουν, αλλα για να ξαναρχεσαι μαλλον σε ενδιαφερει το θεμα. Περα απο το Nemo, ποια αλλη σκηνη σε εστειλε για κρυο ντους?

 

Αυτά δεν είναι κακίες... μικρά χαριτωμένα σχόλια είναι. Και φυσικά και με ενδιαφέρει το θέμα (άσχετα που από όλες τις σκηνές που είπατε δεν ξέρω καμία).

 

Τώρα πέρα από τον nemo για κρύο ντουζ με έχει στείλει και το toy story. Το 1, το 2 το είδα με σβηστά φώτα μόνος μου άλλα ήταν σκέτη απογοήτευση.

Δημοσ.

Lucifer, θα ηταν λιγο δυσκολο να εχω δυο παιδια και να μην εχω κανει sex. Γιατι ρωτας?

 

Alex, βλεπω το φετιχ σου ειναι οι ταινιες της Pixar!

 

Αλλα ξεφευγουμε κυριοι απο το θεμα μας νομιζω!

Δημοσ.

ετσι πρόχειρα, δυό σκηνές που θυμάμαι απο εφηβικά χρόνια...

 

ο "βασανισμός" της Jane Fonda στη Barbarella

(αν τη δώ σήμερα την ταινία μπορεί να ξεράσω, αλλα ευτυχώς δεν έχει τύχει. έμεινα με την εντύπωση που μου άφησε σαν 15χρονο )

 

και η ανακαίνιση της κουζίνας απο Τζεσικα Λανγκ, Τζακ Νικολσον στον "Ταχυδρόμο..."

Δημοσ.

Μετά από αρκετό σερτς και ακόμη περισσότερο ψυχαναγκασμό, βρήκα το όνομα της ταινίας που με είχε εξιτάρει στα αθώα μαθητικά μου χρόνια.

Λέγεται "ο εραστής" και είναι βιογραφική ταινία της Μarguerite Duras.

Τότε είχα ενθουσιαστεί με τον πρωταγωνιστή που πήγε με το κορίτσάκι και είχα αποφασίσει ότι όταν μεγαλώσω θα τον βρω.

 

αυτά.

Δημοσ.

Για να μην παρεξηγηθώ, θα ήθελα να προχωρήσω σε μίνι εξομολόγηση και να πω ότι πάντοτε μου προκαλούσαν μια απροσδιόριστη αναστάτωση οι καλοβαλμένες χρυσαφιές καμπύλες του C-3PO, αν και χρειαζόταν να προσπαθώ να μη δίνω σημασία στη φωνή του(της?).

 

Τώρα, αν γυρνούσα 12-15 χρόνια πίσω, θα έπρεπε να αναφέρω πριν από όλα, τη στρατόκαυλη βυζαρού εκπαιδεύτρια από την Police Academy, που με μια μόνο ειδική σκηνή σε κάθε επεισόδιο της σειράς, μου εξασφάλιζε αρκετή "μελέτη" μέχρι την επόμενη προβολιιή.

 

Νάου-εντέιζ, η μόνη σκηνή που μπορώ να πω ότι θα μπορούσε, ενδεχομένως, να λειτουργήσει ατμοσφαιρικορομαντικά για μένα, είναι μάλλον αυτή στο Eyes Wide Shut, και ΌΧΙ, δεν εννοώ τις παγοκολώνες Τομ Κ. και Νικόλ Κ.

 

 

Edit

Χωρίς να έχει και πολλή σημασία, ξεκίνησα να γράφω το ποστ αρκετά λεπτά πριν τις )%:#&

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...