Aπαγόρευση του καπνίσματος στους δημόσιους χώρους

[MastroGiannis]

Αν και συμφωνώ εν γένει μαζί σου, εδώ κάνεις τρανταχτά λάθη.

 

Καταρχάς θεωρείς a priori ότι ο νομοθέτης κείται πάντα εντός της λογικής. Και μάλιστα θεωρείς ότι η λογική αυτή θεωρείται "σωστή" από όλους τους ανθρώπους, η πλειοψηφία μάλιστα των οποίων μας αποδεικνύει καθημερινά ότι δεν είναι λογικά σκεπτόμενη.

Ίσως η εκφραστική μου ικανότητα να μην επαρκεί, όμως νομίζω πως δεν έχεις καταλάβει ακριβώς τι εννοώ.

 

Δεν θεωρώ ότι ο νομοθέτης κινείται πάντα εντός λογικής αλλά αυτός που κινείται και σκέφτεται με την ανθρώπινη λογική και όχι με τα ζωικά του ένστικτα, γίνεται ο ίδιος νομοθέτης, τόσο για τον ίδιο του τον εαυτό, όσο και για όλο τον υπόλοιπο κόσμο στον οποίο συμμετέχει.

Συνεπώς για αυτόν, δεν τίθεται θέμα εφαρμογής του νόμου διότι τον εφαρμόζει ήδη από τη στιγμή που τον έχει συνειδητοποιήσει.

 

Μέχρι τώρα όμως, η πλειοψηφία των ανθρώπων, δεν σκέφτεται και δεν πράττει σύμφωνα με αυτή την ανθρώπινη λογική και νοημοσύνη αλλά με τα ένστικτα, τους φόβους και τα προκατασκευασμένα "θέλω" του ζώου που κουβαλάει μέσα του, λαμβάνοντας το ρόλο του καταναλωτή έτοιμων υλικών, ψυχικών και πνευματικών, προϊόντων.

 

Μια πλειοψηφία που δεν ασχολείται με τίποτα πέρα από τη βιολογική και καταναλωτική του επιβίωση, ενώ όλα τα άλλα, τα έχει αναθέσει στους "ειδικούς".

 

Αν λοιπόν το 1+1=2 δεν συμφέρει κάποια ομάδα ανθρώπων, αυτό δεν σημαίνει πως είναι λάθος ή σχετική η λογική όσων το βλέπουν για σωστό αλλά ότι το συμφέρον έχει διαστρεβλώσει την αντίληψη εκείνων που το θεωρούν λάθος.

 

Και αν νομίζετε πως έχω βγει offtopic, δεν έχει σημασία αν πρόκειται για μια επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία συνήθεια και την απαγόρευσή της ή για μια επικίνδυνη για την ανθρωπότητα ιδεολογία και την καταπολέμησή της.

Όλα είναι αποτέλεσμα της επηρεασμένης και διαστρεβλωμένης απ' τα ζωικά μας ένστικτα ανθρώπινης σκέψης.

 

Μιας σκέψης που η δράση της μετατρέπει την απέραντη ανθρώπινη νοημοσύνη και ευφυΐα σε απέραντη βλακεία.

 

Τέλος, κάνεις λάθος όταν λες ότι οι νόμοι υπάρχουν για να εφαρμόζονται. Κάθε άλλο, οι νόμοι υφίστανται για να επιβάλλονται. Σκέψου το λιγάκι αυτό.

Εδώ σε χάνω λίγο...

Εννοείς ότι το bold πρέπει να ισχύει στις ανθρώπινες κοινωνίες;

Εγώ πάντως είμαι της ακριβώς αντίθετης άποψης...

[Φιλολογίνα]

Και αυτό το λέει ποιός;

Μετά απο αρκετά χρόνια πλέον, έχω γίνει οχι απλά μη καπνιστής... αντικαπνιστής.

Επειδή εσύ ή ο χ/ψ δεν έχετε την απαραίτητη θέληση (και λογική if you ask me), δεν καθιστάται αυτό που γράφεις παραπάνω αξίωμα.

 

Νομίζω, εμπειρικά καθαρά, ότι υπάρχουν δύο περιπτώσεις: Η περίπτωση α, όπου ένας καπνιστής κόβει το τσιγάρο, αλλά πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού του υπάρχει, ακόμα και χωρίς το ξανακύλισμα klain, άρα δεν μιλάμε για τη θέληση αλλά για ένα κόλλημα ψυχολογικό/εγκεφαλικό. Και η περίπτωση β, που υπάγεσαι εσύ, όπου ο άλλος το κόβει και γίνεται αντικαπνιστής, το οποίο το θεωρώ ένα είδος αντίδρασης απέναντι στον καπνό, ακριβώς επειδή το να το κόψει κανείς είναι αρκετά δύσκολο. Και στις δύο περιπτώσεις όμως, δεν είσαι μη- είσαι πάντα πρώην. Στην πρώτη με ένα είδος, ας πούμε "νοσταλγίας" (u understand the point...) και στην δεύτερη με ένα είδος απέχθειας. Και τα δύο όμως είναι συναισθήματα, και δεν έχεις συναισθήματα απέναντι σε κάτι που δεν υπήρξε ποτέ. Αυτή είναι η δική μου θεωρία, κάπως χοντροκομμένη και, ξαναλέω, καθαρά εμπειρική.

[Physics_Rulez]

pournaras, επειδή έχω ρωτήσει ιατρό για το θέμα...

 

Ο χρήστης ηρωίνης ακόμα και όταν σταματήσει την ηρωίνη θα είναι εξαρτημένος και θα το σκέφτεται συνέχεια σε όλη του τη ζωή μέχρι να πεθάνει. Με το τσιγάρο δεν ισχύει το ίδιο, τουλάχιστον όχι σε στατιστικά σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού. Προσωπικά στον κοντινό και οικογενειακό μου κύκλο έχω τέτοια παραδείγματα που πολλά χρόνια μετά όχι μόνο δεν τους λείπει το τσιγάρο, αλλά το απεχθάνονται όσο τίποτα.

Εγώ παρόλο που το έκοψα δεν είμαι τόσο φανατικός αντικαπνιστής, αν και πλέον η μυρωδιά του με ενοχλεί αφάνταστα. Σκέφτομαι ότι όταν κάπνιζα το απολάμβανα, ίσως επειδή το είχα συνδέσει με κάποιες καταστάσεις. Όταν και αν το κόψεις, θα καταλάβεις πόσο πολύ περιστρέφεται η ζωή σου γύρω από το τσιγάρο και δε σε αφήνει να αντικρίσεις κάποια πράγματα που βρίσκονται μπροστά σου με καθαρό μυαλό. Μπορεί ο καπνιστής να μην το καταλαβαίνει ή να μη θέλει να παραδεχτεί ότι ρυθμίζει τη ζωή του σε μεγάλο βαθμό σύμφωνα με την ανάγκη του για τσιγάρο, και αυτό είναι pathetic.

[g_alkis]

Όχι μην του τα λες αυτά, θα έρθει αγκαζέ με το sugata και θα σε κατακεραυνώσουν με τρομερά επιστημονικά δεδομένα

[sugata]

Και όπως είπα, δεν δημιουργούνται σ' όλους τους ανθρώπους οι κατάλληλες συγκυρίες, οι οποίες συνήθως δεν είναι ευτυχείς καταστάσεις, και δεν έχουν όλοι τις ίδιες αντοχές.

Και άλκη, δεν ήμουν σαρκαστικός, ούτε ειρωνικός πιστεύω.

Όπως ο psycics_rulez έχει παραδείγματα από το οικογενειακό του περιβάλλον, έτσι και γω έχω τα δικά μου, που δείχνουν το ακριβώς αντίθετο.

Ούτε με επιστημονικά δεδομένα ήρθα να μιλήσω, ούτε να το παίξω κάποιος. Απλά η γνώμη μου είναι και παραμένει ότι ένας καπνιστής, όσο κι αν μισήσει το τσιγάρο και τον καπνό, δεν μπορεί να λογίζεται ως άνθρωπος που δεν το έχει βάλει ποτέ στο στόμα του.

physics, επειδή μου γεννάται η απορία, το τσιγάρο δεν περιέχει και αυτό ουσίες οι οποίες με την πάροδο του χρόνου εθίζουν τον οργανισμό, δημιουργώντας έστω μια ψευδαίσθηση ότι ο καπνιστής έχει ανάγκη να κάνει τσιγάρο;

[Krokodilos]

Απλά η γνώμη μου είναι και παραμένει ότι ένας καπνιστής, όσο κι αν μισήσει το τσιγάρο και τον καπνό, δεν μπορεί να λογίζεται ως άνθρωπος που δεν το έχει βάλει ποτέ στο στόμα του.

Αυτο δεν ειναι γνωμη. Ειναι γεγονος.

Ενας ανθρωπος που εχει καπνισει και αρα εχει βαλει το τσιγαρο στο στομα του, εχει βαλει το τσιγαρο στο στομα του.

Ηλιου φαεινοτερον!

 

 

physics, επειδή μου γεννάται η απορία, το τσιγάρο δεν περιέχει και αυτό ουσίες οι οποίες με την πάροδο του χρόνου εθίζουν τον οργανισμό, δημιουργώντας έστω μια ψευδαίσθηση ότι ο καπνιστής έχει ανάγκη να κάνει τσιγάρο;

Οχι. Ο χρονος σβηνει τα παντα.

[sugata]

Αυτο δεν ειναι γνωμη. Ειναι γεγονος.

Ενας ανθρωπος που εχει καπνισει και αρα εχει βαλει το τσιγαρο στο στομα του, εχει βαλει το τσιγαρο στο στομα του.

Ηλιου φαεινοτερον!

 

 

 

Οχι. Ο χρονος σβηνει τα παντα.

 

Ωραία, να το πω πιο σωστά.

Δεν νοείται ως μη-καπνιστής, με την έννοια του ανθρώπου που δεν έχει βάλει τσιγάρο ποτέ στο στόμα του. Νοείται ως πρώην καπνιστής, με την έννοια πως, τουλάχιστον όπως το βλέπω εγώ, πάντα υπάρχει η πιθανότητα ξανακυλίσματος.

Και ρε άνθρωπε, μόλις σου είπε από γιατρό την περίπτωση χρήστη ηρωίνης. Σβήσε το "πάντα", και βάλε το "σχεδόν όλα."

[MastroGiannis]

Ο οργανισμός μας έχει την ιδιότητα να εθίζεται σε κάθε ουσία που λαμβάνει κατ' επανάληψη, είτε αυτή η ουσία βρίσκεται στο τσιγάρο, είτε στην κόκα(κόλα), είτε στον καφέ, είτε στο ουίσκι.

 

Ο πραγματικός όμως εθισμός είναι στην εικόνα της κοινωνικής ομάδας που χαρακτηρίζεται και διακρίνεται από τη χρήση της κάθε ουσίας.

 

Ο καπνιστής λοιπόν που θα κόψει το κάπνισμα αντιστεκόμενος στις ουσίες του τσιγάρου αλλά νοσταλγώντας την εικόνα του ως καπνιστή, έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να το ξαναρχίσει από έναν που θα σιχαθεί την εικόνα του εαυτού του να καπνίζει.

Ο τύπος μάλιστα της δεύτερης περίπτωσης, κατά τη γνώμη μου, έχει τις ίδιες ή μπορεί και λιγότερες πιθανότητες να καπνίσει, με έναν που δεν έχει καπνίσει ποτέ στο παρελθόν.

 

Προσωπική εμπειρία της δεύτερης περίπτωσης έχω με το χασίς.

[Krokodilos]

Ωραία, να το πω πιο σωστά.

Δεν νοείται ως μη-καπνιστής, με την έννοια του ανθρώπου που δεν έχει βάλει τσιγάρο ποτέ στο στόμα του. Νοείται ως πρώην καπνιστής, με την έννοια πως, τουλάχιστον όπως το βλέπω εγώ, πάντα υπάρχει η πιθανότητα ξανακυλίσματος.

Πιθανοτητα κυλισματος εχουν και οι μη καπνιστες.

Το θεμα ειναι ποιος εχει την μεγαλυτερη.

Οι πρωην καπνιστες ή η μη καπνιστες? Μαλλον οι πρωτοι λογικα αν και δεν ειμαι σιγουρος.

 

---------- Προσθήκη στις 02:00 ---------- Προηγούμενο μήνυμα στις 01:59 ----------

 

Ο οργανισμός μας έχει την ιδιότητα να εθίζεται σε κάθε ουσία που λαμβάνει κατ' επανάληψη, είτε αυτή η ουσία βρίσκεται στο τσιγάρο, είτε στην κόκα(κόλα), είτε στον καφέ, είτε στο ουίσκι.

Πως ονομαζεται αυτη η ιδιοτητα? Γιατι δεν την ξερω.....

[FarCry]

νομιζω οτι αν φυτευες την ιδεα στον καπνιστη οτι καπνιζει δε θα ενιωθε αναγκη για να καπνισει

 

(επιρρεαστηκα απο το inception )

[sugata]

Πιθανοτητα κυλισματος εχουν και οι μη καπνιστες.

Το θεμα ειναι ποιος εχει την μεγαλυτερη.

Οι πρωην καπνιστες ή η μη καπνιστες? Μαλλον οι πρωτοι λογικα αν και δεν ειμαι σιγουρος.

 

Κοίτα. Όταν είχες μια κακή συνήθεια άνθρωπε, είτε αυτή είναι το τσιγάρο, είτε το αλκοόλ, είτε ακόμη και ο τζόγος, όταν δηλαδή ήσουν εθισμένος σ' αυτήν ( πρόσεξε, στον τζόγο δεν έχουμε να κάνουμε με λήψη ουσιών, είναι καθαρά ψυχολογικός εθισμός) έχεις ένα ποσοστό πιθανοτήτων να υποτροπιάσεις, ή αλλιώς να ΞΑΝΑκυλίσεις.

Ειδοποιός διαφορά με αυτόν που δεν είναι εθισμένος: ο μη εθισμένος δεν υποτροπιάζει, ούτε ΞΑΝΑκυλάει. Έχει όμως την δυνατότητα να δοκιμάσει, οποιαδήποτε στιγμή.

Όμως ο μη εθισμένος μάλλον έχει ήδη, επηρεασμένος και από τον κοινωνικό περίγυρο, αλλά και από τον ίδιο του τον εαυτό, μεγαλύτερες αντιστάσεις, ούτως ώστε να μην υποκύψει σε τέτοιες συνήθειες ή ουσίες.

Δεν τίθεται καν θέμα σύγκρισης. Ο ένας έχει ήδη δοκιμάσει, έχει εθιστεί, και αν έχει σταματήσει, έχει απομακρυνθεί. Έχει περάσει δηλαδή όλα τα στάδια.

Ο άλλος μπορεί να μην έχει φτάσει καν στο σημείο του εθισμού.

Όσο για την ιδιότητα, αν και δεν ξέρω αν μπορούμε να τη λογίζουμε ως ιδιότητα, υπάρχει η λέξη "εξάρτηση". Αλλά μάλλον αυτό είναι το αποτέλεσμα της λήψης ουσιών ή της προσκόλλησης σε κάτι συγκεκριμένο (τζόγος π.χ.).

 

@ FarCry, Θεός.

[pournaras]

pournaras, επειδή έχω ρωτήσει ιατρό για το θέμα...

 

Ο χρήστης ηρωίνης ακόμα και όταν σταματήσει την ηρωίνη θα είναι εξαρτημένος και θα το σκέφτεται συνέχεια σε όλη του τη ζωή μέχρι να πεθάνει. Με το τσιγάρο δεν ισχύει το ίδιο, τουλάχιστον όχι σε στατιστικά σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού. Προσωπικά στον κοντινό και οικογενειακό μου κύκλο έχω τέτοια παραδείγματα που πολλά χρόνια μετά όχι μόνο δεν τους λείπει το τσιγάρο, αλλά το απεχθάνονται όσο τίποτα.

Εγώ παρόλο που το έκοψα δεν είμαι τόσο φανατικός αντικαπνιστής, αν και πλέον η μυρωδιά του με ενοχλεί αφάνταστα. Σκέφτομαι ότι όταν κάπνιζα το απολάμβανα, ίσως επειδή το είχα συνδέσει με κάποιες καταστάσεις. Όταν και αν το κόψεις, θα καταλάβεις πόσο πολύ περιστρέφεται η ζωή σου γύρω από το τσιγάρο και δε σε αφήνει να αντικρίσεις κάποια πράγματα που βρίσκονται μπροστά σου με καθαρό μυαλό. Μπορεί ο καπνιστής να μην το καταλαβαίνει ή να μη θέλει να παραδεχτεί ότι ρυθμίζει τη ζωή του σε μεγάλο βαθμό σύμφωνα με την ανάγκη του για τσιγάρο, και αυτό είναι pathetic.

 

Το εχω δυο και κατι πλεον χρονια κομμενο, οποτε ξερω κι εγω ακριβως πως ειναι, και συμφωνω με αυτα που λες. διαφωνω βεβαια στην αποψη του γιατρου ως προς το ποσοστο (προφανως δεν ειναι 100%, ποιος ακουει παλι τον g_alkis, και ποιος να κατσει να του εξηγησει), πιστευω οτι το ενα συντριπτικο ποσοστο παντα το εχει στην ακρη του μυαλου του, και με τις καταλληλες συνθηκες (μια μεγαλη χαρα, μια μεγαλη λυπη, ενα τελοσπαντων πολυ συμαντικο γεγονος), ισως καποιους απο αυτους να τους κανει να ξανακυλισουν.

 

Όχι μην του τα λες αυτά, θα έρθει αγκαζέ με το sugata και θα σε κατακεραυνώσουν με τρομερά επιστημονικά δεδομένα

 

Αδυνατω να διαφωνησω με καποιον που απλα αντιδρα, χωρις βεβαια ο ιδιος να παρουσιασει καποια δεδομενα.

Συνεχισε.

[klainmaingr]

Νομίζω, εμπειρικά καθαρά, ότι υπάρχουν δύο περιπτώσεις: Η περίπτωση α, όπου ένας καπνιστής κόβει το τσιγάρο, αλλά πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού του υπάρχει, ακόμα και χωρίς το ξανακύλισμα klain, άρα δεν μιλάμε για τη θέληση αλλά για ένα κόλλημα ψυχολογικό/εγκεφαλικό. Και η περίπτωση β, που υπάγεσαι εσύ, όπου ο άλλος το κόβει και γίνεται αντικαπνιστής, το οποίο το θεωρώ ένα είδος αντίδρασης απέναντι στον καπνό, ακριβώς επειδή το να το κόψει κανείς είναι αρκετά δύσκολο. Και στις δύο περιπτώσεις όμως, δεν είσαι μη- είσαι πάντα πρώην. Στην πρώτη με ένα είδος, ας πούμε "νοσταλγίας" (u understand the point...) και στην δεύτερη με ένα είδος απέχθειας. Και τα δύο όμως είναι συναισθήματα, και δεν έχεις συναισθήματα απέναντι σε κάτι που δεν υπήρξε ποτέ. Αυτή είναι η δική μου θεωρία, κάπως χοντροκομμένη και, ξαναλέω, καθαρά εμπειρική.

 

Το θέμα είναι γιατι το κόβεις και κατα πόσο συνειδητοποιείς οτι το περίεργο δεν είναι να το κόψεις, το περίεργο είναι οτι κάπνιζες. Το έκοψα μαχαίρι όταν είδα αλλαγές στον εαυτό μου. Καμία βρωμερή και μαλακισμένη εξάρτηση δεν αξίζει να μην έχω τις φυσικές αντοχές που κανονικά έχω και γενικά να μου "κόβει stats".

Έτσι μου είναι τρομερά δύσκολο να το επιθυμήσω γιατί πρέπει να είσαι τουλάχιστον βλαμμένος (απο τη στιγμή που δεν υπάρχει σωματική εξάρτηση) να επιθυμείς συναισθηματικά κάτι το οποίο αντικειμενικά ΜΟΝΟ κακό σου κάνει.

 

Αντικαπνιστής έχω γίνει, τέλος, όχι λόγω αντίδρασης. Δεν μου ήταν καθόλου δύσκολο να το κόψω απο τη στιγμή που κατάλαβα πόσο βλάκας ήμουν που κάπνιζα. Αντικαπνιστής έχω γίνει 99% λόγω της καπνίλας. Σιχαίνομαι τον εαυτό μου κάθε φορά που βγαίνω απο τον εκάστοτε τεκέ. Ρούχα αμέσως στο πλυντήριο και γενικά ψόφος κακός. Αυτό σε κόμπο με το καρκίνιασμα απο το παθητικό κάπνισμα με κάνουν να μην είμαι πρώην, αλλα αντι-.

Περιμένω πως και πώς τους "καλούς" μήνες για να μπορώ να πώ οτι περνάω 100% καλά εφόσον καθόμαστε έξω. Το χειμώνα (που φοράς και ένα σκασμό ρούχα) πραγματικά θέλω να τους σπάσω όλους.

 

Μακάρι να ισχύσει ο ρημαδονόμος μήπως και δούμε άσπρη μέρα.

[Aztec]

Το θέμα είναι γιατι το κόβεις και κατα πόσο συνειδητοποιείς οτι το περίεργο δεν είναι να το κόψεις, το περίεργο είναι οτι κάπνιζες. Το έκοψα μαχαίρι όταν είδα αλλαγές στον εαυτό μου. Καμία βρωμερή και μαλακισμένη εξάρτηση δεν αξίζει να μην έχω τις φυσικές αντοχές που κανονικά έχω και γενικά να μου "κόβει stats".

Έτσι μου είναι τρομερά δύσκολο να το επιθυμήσω γιατί πρέπει να είσαι τουλάχιστον βλαμμένος (απο τη στιγμή που δεν υπάρχει σωματική εξάρτηση) να επιθυμείς συναισθηματικά κάτι το οποίο αντικειμενικά ΜΟΝΟ κακό σου κάνει.

 

Αντικαπνιστής έχω γίνει, τέλος, όχι λόγω αντίδρασης. Δεν μου ήταν καθόλου δύσκολο να το κόψω απο τη στιγμή που κατάλαβα πόσο βλάκας ήμουν που κάπνιζα. Αντικαπνιστής έχω γίνει 99% λόγω της καπνίλας. Σιχαίνομαι τον εαυτό μου κάθε φορά που βγαίνω απο τον εκάστοτε τεκέ. Ρούχα αμέσως στο πλυντήριο και γενικά ψόφος κακός. Αυτό σε κόμπο με το καρκίνιασμα απο το παθητικό κάπνισμα με κάνουν να μην είμαι πρώην, αλλα αντι-.

Περιμένω πως και πώς τους "καλούς" μήνες για να μπορώ να πώ οτι περνάω 100% καλά εφόσον καθόμαστε έξω. Το χειμώνα (που φοράς και ένα σκασμό ρούχα) πραγματικά θέλω να τους σπάσω όλους.

 

Μακάρι να ισχύσει ο ρημαδονόμος μήπως και δούμε άσπρη μέρα.

 

Καλά χαλάρωσε φίλε θέλεις να τους σπάσεις στο ξύλο όλους επειδή καπνίζουν. Αντικαπνιστής με την έννοια τους μαμακες του καπνιστες δεν μπορεί να είναι ένας πρώην καπνιστής . Για τον λόγο ότι όταν κάνεις κάτι το οτιδήποτε και έχεις κάνει ήδη κακό δεν μπορείς να κρίνεις τους άλλους για αυτο που κάνουν γιατι και εσύ ίδιος ήσουν. Το ότι άλλαξες δεν αποτελεί εξιλέωση με την έννοια του " μα τι κάνουν όλοι αυτοι μας τα έχουν σπάσει". Για μένα ένας πρώην καπνιστής το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να βοηθήσει τους καπνιστες να το κόψουν. Όχι όμως και να τους κατακρίνει .Αυτο ειναι τουλάχιστον υποκριτικό.

[Arcanaloth]

Συνέχεια χρησιμοποιείται η ατάκα "γιατί να κάνω κάτι που δεν μου προσφέρει απολύτως τίποτα και μόνο κακό κάνει στην υγεία μου, μόνο ένας βλάκας θα το έκανε αυτό".

 

Αν ήταν έτσι, όντως μόνο ένας βλάκας θα έκανε κακό στην υγεία του χωρίς λόγο.

Το κάπνισμα, καλώς ή κακώς, είναι ΑΠΟΛΑΥΣΗ.

Το πρώτο τσιγάρο με τον καφέ, το τσιγάρο μετά το φαί...αυτά είναι τρομερή απόλαυση.

Έχει 1002 κακά και άσχημα, αλλά να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους.

 

Είναι τσιγάρα που 'χεις κάνει και σου μένουν για πάντα στο μυαλό,

ένα χαλαρό απόγευμα στην παραλία, παρακολουθώντας το ηλιοβασίλεμα κτλ.

Ένας που δεν έχει καπνίσει ποτέ δεν μπορεί να το καταλάβει αυτό το πράγμα,

απλά βλέπει τα αρνητικά, την καπνίλα, την επίδραση στην υγεία κτλ.

 

Γνώμη μου επίσης είναι πως αυτοί που το έκοψαν, και καλά έκαναν και μπράβο τους,

γίνονται οι χειρότεροι αντικαπνιστές επειδή ακριβώς πρώτα απ' όλους προσπαθούν να πείσουν τον εαυτό τους. Θέλει τρομερή καθημερινή προσπάθεια για να αντισταθείς σε αυτό το ΕΝΑ τσιγάρο με τον πρωινό καφέ και μόνο αν το δαιμονοποιήσεις μπορείς να το καταφέρεις. Η μάχη αυτή σε συνδυασμό με το να βλέπεις απέναντι τον άλλον να απολαμβάνει απενοχοποιημένος το τσιγαράκι του, σε οδηγεί στα άκρα και στον φανατισμό.

 

Ξαναλέω λοιπόν, είναι ΑΠΟΛΑΥΣΗ από τις λίγες.

Για αυτόν τον λόγο και τόσος πολύς κόσμος είναι διατεθειμένος να κάνει κακό μέχρι και στην υγεία του. Κανείς δεν το κάνει επειδή του την έδωσε και θέλει να αυτοκτονήσει ή να πετάξει τα λεφτά του.