Ποδηλατικοί Άξονες στο Λεκανοπέδιο

[apoikos]

Ποδηλατικοί Άξονες στο Λεκανοπέδιο, στο site της ομάδας ΠΟΔΗΛΑΤισσΕΣ

 

Τους τελευταίους 3 μήνες γίνεται μια συντονισμένη προσπάθεια από ομάδες εθελοντών προκειμένου να καταγραφούν άξονες στην Αθήνα, οι οποίοι να είναι ήδη κατάλληλοι, ή να μπορούν να γίνουν μετά από κάποιες παρεμβάσεις, για ποδήλατο. Σκοπός ήταν αρχικά να συγκεντρωθούν οι διαδρομές που χρησιμοποιούν οι (λιγοστοί αλλά ολοένα αυξανόμενοι) ποδηλάτες της Αθήνας και να εκτιμηθούν οι λόγοι για τους οποίους προτιμάται μια διαδρομή από μια άλλη και να τοποθετηθούν σε ένα χάρτη. Εν συνεχεία έπρεπε να συμπληρωθούν κάποια κομμάτια ώστε να σχηματιστεί ένα πλήρες δίκτυο με αρκετά μεγάλη πυκνότητα. Το αποτέλεσμα αυτής της δουλειάς μπορείτε να το δείτε στη σελίδα της ομάδας ΠΟΔΗΛΑΤισσΕΣ, όπου διατίθεται για κατέβασμα ο πλήρης χάρτης με τις διαδρομές. Στο χάρτη περιλαμβάνεται και ένα κείμενο που εξηγεί τα κριτήρια επιλογής μιας διαδρομής ως ποδηλατόδρομο μαζί με το γενικότερο σκεπτικό της προσπάθειας.

 

Από τις διαδρομές που θα δείτε στο χάρτη, δεν είναι όλες αυτή τη στιγμή βατές. Κάποιες μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως έχουν ακόμα και απο ανθρώπους που δεν συνηθίζουν να κάνουν ποδήλατο (π.χ. άξονας Κηφισιά - Κέντρο, παράλληλα στις γραμμές του ΗΣΑΠ ή άξονας Θησείο - Φάληρο στις όχθες του Ιλισσού), ενώ κάποιες άλλες έχουν ανάγκη παρεμβάσεων. Προπάντων ο χάρτης αυτός έχει νόημα ως ένα «case study», το οποίο θα κατατεθεί σε Δήμους και Υπουργεία, μπας και (λέμε τώρα) ευαισθητοποιηθεί κανείς και καταλάβει ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη ο κόσμος κάτι ξέρει και χρησιμοποιεί ποδήλατα.

 

Εκ πείρας πάντως, είναι απόλυτα εφικτό να κάνει κανείς ποδήλατο στην Αθήνα. Υπάρχουν διαδρομές ήπιας κυκλοφορίας και κλίσεων που καθιστούν εύκολη και γρήγορη τη μετακίνηση για αποστάσεις μέχρι 7-8 km τουλάχιστον, στις περισσότερες περιπτώσεις ταχύτερη από αυτή με το αυτοκίνητο. Σε κάθε περίπτωση, το ποδήλατο είναι ένα μέσο ήπιο, ήσυχο, διακριτικό, φιλικό προς το περιβάλλον και την πόλη (άσχετο αν η πόλη προς το παρόν παραμένει εχθρική), το οποίο αξίζει να βάλουμε όλοι στην καθημερινότητά μας.

[Fidelio]

Εκ πείρας πάντως, είναι απόλυτα εφικτό να κάνει κανείς ποδήλατο στην Αθήνα. Υπάρχουν διαδρομές ήπιας κυκλοφορίας και κλίσεων που καθιστούν εύκολη και γρήγορη τη μετακίνηση για αποστάσεις μέχρι 7-8 km τουλάχιστον, στις περισσότερες περιπτώσεις ταχύτερη από αυτή με το αυτοκίνητο. Σε κάθε περίπτωση, το ποδήλατο είναι ένα μέσο ήπιο, ήσυχο, διακριτικό, φιλικό προς το περιβάλλον και την πόλη (άσχετο αν η πόλη προς το παρόν παραμένει εχθρική), το οποίο αξίζει να βάλουμε όλοι στην καθημερινότητά μας.

 

Το παραπάνω το προσυπογράφω , έχοντας επίσης προσωπική πείρα. Ολο τον χειμώνα ήμουνα στην Αθήνα και στις περισσότερες των περιπτώσεων χρησιμοποιουσα ποδήλατο σε συνδιασμό με τον ΗΣΑΠ !

 

Δείτε λίγο σε αυτο το βίντεο , τι γίνεται στην Κοπεγχάγη για παράδειγμα :

City of Cyclists

[apoikos]

Το παραπάνω το προσυπογράφω , έχοντας επίσης προσωπική πείρα. Ολο τον χειμώνα ήμουνα στην Αθήνα και στις περισσότερες των περιπτώσεων χρησιμοποιουσα ποδήλατο σε συνδιασμό με τον ΗΣΑΠ !

Ο ΗΣΑΠ είναι μακράν το πιο φιλικό μέσο προς το ποδήλατο και απ' την αρχή ήταν διαλακτικός και συζητήσιμος. Αντίθετα, το μετρό έχει τηρήσει μια αδιάλλακτη, εχθρική στάση, η οποία συμβαδίζει (όπως και τα αραιά δρομολόγια τις ώρες μη-αιχμής) με το μοναδικό κριτήριο λειτουργίας της εταιρίας που φαίνεται ότι είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους. Δείτε τη σχετική συζήτηση εδώ.

 

Δείτε λίγο σε αυτο το βίντεο , τι γίνεται στην Κοπεγχάγη για παράδειγμα :

City of Cyclists

 

Μια άλλη πόλη που μου έκανε εντύπωση είναι η Ζυρίχη. Ουσιαστικά είναι χτισμένη μέσα στη κοιλάδα ενός ποταμού, σε ένα σημείο που εκατέρρωθεν υπάρχουν αρκετά ψηλοί λόφοι, με αποτέλεσμα φεύγοντας λίγο από το κέντρο να παρουσιάζονται κλίσεις τάξης Λυκαβητού ή Τουρκοβουνίων. Παρ' όλα αυτά κυκλοφορούσαν πάρα πολλοί ποδηλάτες στους δρόμους αυτούς, δεδομένου και του πληθυσμού της πόλης (~400 χιλιάδες). Φυσικά υπάρχουν οι απαραίτητες υποδομές και οι απαραίτητες διατάξεις στον ΚΟΚ.

[Fidelio]

Δεν είμαι σίγουρος πότε ακριβώς καθιερώθηκε το bicing στην Βαρκελώνη , όπου μέσα σε δύο μόλις μήνες απο την εφαρμογή του, μέχρι 30.000 πολίτες γράφτηκαν ηλεκτρονικά στην υπηρεσία. Εμείς, ακόμα , βλέπουμε ποδηλάτη στον δρόμο και τον "κοροϊδεύουμε" ή παίρνουμε τα αυτοκίνητά μας και τα παρκάρουμε πάνω σε πεζοδρόμια...

 

..για να δουμε όμως , γιατί έστω και μέσα σε αυτο το χάλι των Αθηνών, οι ποδηλάτες αρχικά ως το βδομαδιάτικο χόμπυ τους , αυξάνονται όλο και πιο πολύ.

[Neurotic_Fest]

Ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία, για πράγματα που θα έπερεπε να έχουν γίνει και εδώ και χρόνια.Ο χάρτης εμφανίζει και την Ολύμπου στο Χαλάνδρι που έχει κατασκευαστεί ήδη ποδηλατόδρομος, να επαναλάβω την ευχή της ομάδας αυτή η μελέτη να μην γίνει αφορμή για "έργα" σαν και αυτό χωρίς προοπτική, ξόδεψαν ποιος ξέρει πόσα λεφτά για παρεμβάσεις αμφίβολης χρησιμότητας όσον αφορά τον συγκεκριμένο δρόμο και το κυριότερο χωρίς να υπάρχει ένα ευρύτερος σχεδιασμός που θα του έδινε και κάποιο νόημα.

 

Προσωπικά πάντως δεν είμαι αισιόδοξος όσον αφορά το ποδήλατο στην Αθήνα.Τα τελευταία χρόνια έχω περιορίσει την χρήση του στους γύρω δήμους και το μετρό. Στο κέντρο κατεβαίνω τις καθημερινές μόνο σε απεργίες ή αργά το βράδυ και τα σαββατοκύριακα . Παλιότερα δεν ξέρω, ίσως να ήταν και οι αντοχές μου στην κίνηση και την καφρίλα του καθενός πιο μεγάλες αλλά έχω και την εντύπωση ότι τα αυτοκίνητα και η διαμπερής κυκλοφορία έχουν αυξηθεί εμφανώς την τελευταία δεκαετία.Διαδρομές όπως Χαλάνδρι-Πειραιάς που κάναμε στο λύκειο μου φαίνονται Γολγοθάς τώρα και ας έχω καλύτερη φυσική κατάσταση.

[apoikos]

Ο χάρτης εμφανίζει και την Ολύμπου στο Χαλάνδρι που έχει κατασκευαστεί ήδη ποδηλατόδρομος, να επαναλάβω την ευχή της ομάδας αυτή η μελέτη να μην γίνει αφορμή για "έργα" σαν και αυτό χωρίς προοπτική, ξόδεψαν ποιος ξέρει πόσα λεφτά για παρεμβάσεις αμφίβολης χρησιμότητας όσον αφορά τον συγκεκριμένο δρόμο και το κυριότερο χωρίς να υπάρχει ένα ευρύτερος σχεδιασμός που θα του έδινε και κάποιο νόημα.

Βασικά στην πρόταση προσπαθήσαμε να εντάξουμε κάπως και τους ήδη υφιστάμενους ποδηλατόδρομους, όπως την Ολύμπου, ώστε τουλάχιστον να γίνουν μέρος ενός ευρύτερου δικτύου. Επίσης συμπεριλάβαμε όσες μελέτες ξέραμε ότι είχαν γίνει για διαδημοτικούς ποδηλατόδρομους. Πράγματι, η Ολύμπου είναι τελείως άκυρος δρόμος, και με κακές διασταυρώσεις (αν θυμάμαι καλά) και τελείως ασύνδετος με οποιαδήποτε έννοια «δικτύου» ποδηλατόδρόμων. Αντίθετα για παράδειγμα, η δυτική όχθη του Ιλισσού στο Μοσχάτο, έχει ποδηλατόδρομο ο οποίος είναι τμήμα μιας ευρύτερης μελέτης που είχε κάνει ο Καθηγητής κ. Βλαστός για τη διασύνδεση του κέντρου με το Φαληρικό όρμο και τον ποδηλατόδρομο της παραλιακής (ναι, υπάρχει τέτοια μελέτη, κατατεθειμένη εδώ και αρκετό καιρό στα αρμόδια υπουργεία).

 

Προσωπικά πάντως δεν είμαι αισιόδοξος όσον αφορά το ποδήλατο στην Αθήνα.Τα τελευταία χρόνια έχω περιορίσει την χρήση του στους γύρω δήμους και το μετρό.

Προσωπικά βλέπω μια αυξητική τάση στον πληθυσμό των ποδηλατών μέσα στον τελευταίο χρόνο. Σε πρώτη φάση σίγουρα πρόκειται για ψυχαγωγική χρήση τις περισσότερες φορές, αλλά δεν παύει να είναι θετικό το ότι βλέπεις κόσμο με ποδήλατα στον πεζόδρομο της Παραλίας ή στο Θησείο καθημερινή βράδυ. Μοιραία πάντως, κάποια στιγμή θα πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα. Η μετακίνηση με αυτοκίνητο είναι προφανώς αδιέξοδη· έχουμε φτάσει στο σημείο το 50% που κινείται με τα αυτοκίνητα καθημερινά να καταλαμβάνει το 90% του χώρου (δρόμους, πλατείες, πεζοδρόμια, πεζόδρομους), αφήνοντας το υπόλοιπο 50% του πληθυσμού να κινείται στο 10% του χώρου και φυλακίζοντας τα άτομα με κινητικά προβλήματα στα σπίτια τους. Ενδιαφέρον έχει ότι σε μια δημοσκόπηση για λογαριασμό της Καθημερινής, η μεγάλη πλειοψηφία των Αθηναίων εμφανίζεται αγανακτισμένη από τη ζωή στην πόλη, και μέσα σε αυτά το 89% θεωρεί ότι πρέπει να γίνουν ποδηλατόδρομοι. Νομίζω ότι σιγά-σιγά διαμορφώνεται ένα «ρεύμα», αλλά δεν ξέρω αν θα εκφραστεί ποτέ με τρόπο που να καταστήσει σαφές ότι «τέρμα τ' αστεία». Προς το παρόν ασχολούμαστε με πιο φλέγοντα ζητήματα, όπως τη σχέση του Παναθηναϊκού με το Τζίγγερ (20.000 άτομα πορεία !!!) και της Σου Λι με τη ντόπα... Γενικά δε γουστάρω πολύ την ψυχολογία της μάζας, αλλά νομίζω ότι μια πορεία 100.000 ατόμων με αίτημα καλύτερες συνθήκες ζωής στην πόλη θα είχε ενδιαφέρον. Είναι κρίμα, γιατί η Αθήνα στη θέση που είναι και με το κλίμα που έχει μπορεί, έστω και καθυστερημένα, να γίνει χαλαρά μια από τις καλύτερες πόλεις στη Ευρώπη.

 

Πάντως οι τοπικές μετακινήσεις δεν είναι ήσσονος σημασίας, εξάλλου μια παλιότερη μελέτη έδειχνε ότι το ποδήλατο είναι ο βέλτιστος τρόπος μετακίνησης για αποστάσεις της τάξης των 6-7 χιλιομέτρων. Αλοίμονο, δεν είπαμε να πηγαίνεις κάθε μέρα από το Χαλάνδρι στον Πειραιά με το ποδήλατο, αλλά σκέψου μόνο οι τοπικές μετακινήσεις αν γίνονταν με ποδήλατο, πόσα αυτοκινητοχιλιόμετρα θα εξοικονομούσαμε το χρόνο. Επιπλέον εξυπακούεται ότι το ποδήλατο σε μια σωστά οργανωμένη πόλη δρα συμπληρωματικά ή συμβιωτικά με τα ΜΜΜ.

 

 

Στο κέντρο κατεβαίνω τις καθημερινές μόνο σε απεργίες ή αργά το βράδυ και τα σαββατοκύριακα . Παλιότερα δεν ξέρω, ίσως να ήταν και οι αντοχές μου στην κίνηση και την καφρίλα του καθενός πιο μεγάλες αλλά έχω και την εντύπωση ότι τα αυτοκίνητα και η διαμπερής κυκλοφορία έχουν αυξηθεί εμφανώς την τελευταία δεκαετία.Διαδρομές όπως Χαλάνδρι-Πειραιάς που κάναμε στο λύκειο μου φαίνονται Γολγοθάς τώρα και ας έχω καλύτερη φυσική κατάσταση.

Εγώ έχω ακόμα το κουράγιο να κάνω το Μαρούσι-Ζωγράφου 2 φορές τη βδομάδα τουλάχιστον και μια μεγάλη βόλτα των 50-60 km προς παραλία μεριά το Σ/Κ. Πράγματι η διαμπερής κυκλοφορία έχει αυξηθεί πολύ, ειδικά σε περιοχές όπως το Χαλάνδρι που συνορεύουν με «αναπτυσσόμενες» περιοχές (Βριλήσσια, Γέρακας, και λοιπές με «τζιπάτους»), κάνοντας τη μετακίνηση με οποιοδήποτε μέσο δύσκολη, όμως αν εκμεταλλευτείς το πλεονέκτημα της ευελιξίας του ποδηλάτου μπορείς να χρησιμοποιήσεις διαδρομές από μικρότερους δρόμους που δεν έχουν κίνηση. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που γουστάρω περισσότερο είναι ότι με το ποδήλατο δεν έχω άγχος ούτε τι ώρα θα φτάσω, ούτε που θα παρκάρω και ότι βλέπω την Αθήνα με τελείως διαφορετικό μάτι και σε διάφορες περιπλανήσεις* έχω ανακαλύψει μέρη που ούτε που φανταζόμουν ότι υπήρχαν.

 

* Το ποδήλατο είναι το ιδανικό μέσο για περιπλανήσεις στην πόλη. Κινείσαι γρηγορότερα από τον πεζό, ώστε να καλύπτεις ικανές αποστάσεις, ωστόσο αρκετά αργά ώστε να συγκρατείς εικόνες. Δε βρίσκεσαι πίσω από μια «κορνίζα» όπως στο αυτοκίνητο, αλλά «ζεις» και συμμετέχεις στο σκηνικό, αισθάνεσαι αέρα, θερμοκρασία, μυρωδιές (όχι πάντα ευχάριστες, αλλά όλα είναι στο παιχνίδι), ήχους. Χαλάλι η κούραση και ο ιδρώτας .

[djapal]

άντε να μαζευόμαστε σιγά σιγά

Βέβαια... γκουχ γκουχ... η ποδηλασία προϋποθέτει οδηγική παιδεία... τι;;; μα τι λέω τώρα!!!

Εδώ ο Έλληνας οδηγός θα δει ποδηλάτη και θα του κορνάρει επειδή τον καθυστερεί και δε μπορεί να τρέξει! Ελλαδιστάν power!

[apoikos]

άντε να μαζευόμαστε σιγά σιγά

Να μαζευόμαστε

 

Βέβαια... γκουχ γκουχ... η ποδηλασία προϋποθέτει οδηγική παιδεία... τι;;; μα τι λέω τώρα!!!

Εδώ ο Έλληνας οδηγός θα δει ποδηλάτη και θα του κορνάρει επειδή τον καθυστερεί και δε μπορεί να τρέξει! Ελλαδιστάν power!

Πάντως έχω παρατηρήσει ότι όταν φαίνεσαι «σοβαρός», σε ψιλο-σέβονται. Γενικά αν φοράς κράνος και κανα ανακλαστικό και οδηγείς με τρόπο που καθιστά σαφείς τις προθέσεις σου, δε σου πολυμιλάνε. Βέβαια μου έχει τύχει αρκετές φορές να μου ζητήσει τα ρέστα ο άλλος και ας είχε παραβιάσει εκείνος στοπ ή κάτι αντίστοιχο. Τι να κάνουμε, όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε

[Fidelio]

Εδώ ο Έλληνας οδηγός θα δει ποδηλάτη και θα του κορνάρει επειδή τον καθυστερεί και δε μπορεί να τρέξει! Ελλαδιστάν power!

 

...Κατέβαινα απο Μαρούσι , Καλλιθέα σε ώρα σχετικής αιχμής , αρκετή κίνηση σε όλη την διαδρομή, συνολικά εγώ για το σπιτι μου θέλω 30 λέπτα απο το εμπορικό κέντρο. Στην καλιροης , στο FIX και ενώ πλησίαζα το φανάρι ,μου κάνει σήμα ένα ταξιτζής που ήταν μπροστά μου περίπου στα 10-20 μέτρα , βγάζοντας το χέρι απο το παράθυρο και κουνόντας το χαρακτηριστικά πάνω κάτω - μου έκανε νοημα να σταματήσω δίπλα του...

 

Δεν ξέρω για ποιον λόγο ακριβώς , εννοιωσα οτι θέλει τσαμπουκά λόγω καμιάς σφήνας που μπορεί να του έκανα νωρίτερα ή κάτι τέτοιο. Φτάνω δίπλα στο παράθυρό του και σχεδόν χώνω το κεφάλι μου μέσα στο ταξί του και του λέω κοφτά και δυνατά : ΤΙ ?! Βασικά αυτός μου είπε χαμογελαστά λες και κοιτούσε εξωγήινο : "Ρε φίλε , σε παρακολουθώ απο το Υγεία και έχω πάθει την πλάκα μου. Σε όλη την διαδρομή πάμε μαζί , μια εγώ μπροστά μία εσυ ! Μιλάω με κάτι φιλαράκια συναδελφους απο τον ασύρματο και συζητάω την περιπτωσή σου . Απλά ΔΕΝ το πιστεύω οτι μπορεί να κάνουμε την ίδια ώρα σε όλη αυτήν την διαδρομή ,...".

 

Εντάξει παρόλο που η πόλη δεν ειναι φιλική για το ποδηλατο για μαζικές μετακινήσεις, ωστόσο τελικά παρατήρησα όλο τον χειμώνα που κυκλοφορούσα Αθήνα , οτι οι περισσότεροι οδηγοί κατα ένα περίεργο τρόπο σε βλέπουν με καλύτερο μάτι απο ότι αν ήσουν με μηχανάκι ή με άλλο αυτοκίνητο...

 

Δεν μπορώ να καταλάβω , γιατί κολλάνε οι ιθύνοντες ΤΟΣΟ πολύ να προωθήσουν μια μελέτη για το ποδηλατο ως μέσο μεταφοράς, όπως εγινε με τόσες άλλες ευρωπαικές πόλεις , που σαφώς θα βελτιώσει την ποιοτητα των μετακινησεων και της ίδιας της πολης γενικότερα . Ο κόσμος ειναι προθυμος και ειναι φανερό αυτό απο την αυξανόμενη τάση του για ποδήλατο. Το πιο τρελό απο όλα το οποίο ΔΕΝ μπορώ να κατανοήσω με τίποτα είναι ΓΙΑΤΙ δεν επιτρέπουν τα ποδήλατα στο ΜΕΤΡΟ! ....

[1Mbitmx]

άντε να μαζευόμαστε σιγά σιγά

Βέβαια... γκουχ γκουχ... η ποδηλασία προϋποθέτει οδηγική παιδεία... τι;;; μα τι λέω τώρα!!!

Εδώ ο Έλληνας οδηγός θα δει ποδηλάτη και θα του κορνάρει επειδή τον καθυστερεί και δε μπορεί να τρέξει! Ελλαδιστάν power!

Critical Mass είναι η λύση, τους πληρώνεις με το ίδιο νόμισμα .

[djapal]

Το πιο τρελό απο όλα το οποίο ΔΕΝ μπορώ να κατανοήσω με τίποτα είναι ΓΙΑΤΙ δεν επιτρέπουν τα ποδήλατα στο ΜΕΤΡΟ! ....

 

Ναι όντως, άλλο κουφό αυτό!

Θα αφήσουν σημάδια οι ρόδες ρε συ

Κοίτα ευτυχώς το μετρό δεν είναι σαν αυτό στην Κίνα, οπότε εκεί από μόνος σου δε θα το προσπαθούσες να πας με ποδήλατο

[bandito]

...Κατέβαινα απο Μαρούσι , Καλλιθέα σε ώρα σχετικής αιχμής , αρκετή κίνηση σε όλη την διαδρομή, συνολικά εγώ για το σπιτι μου θέλω 30 λέπτα απο το εμπορικό κέντρο. Στην καλιροης , στο FIX και ενώ πλησίαζα το φανάρι ,μου κάνει σήμα ένα ταξιτζής που ήταν μπροστά μου περίπου στα 10-20 μέτρα , βγάζοντας το χέρι απο το παράθυρο και κουνόντας το χαρακτηριστικά πάνω κάτω - μου έκανε νοημα να σταματήσω δίπλα του...

 

Δεν ξέρω για ποιον λόγο ακριβώς , εννοιωσα οτι θέλει τσαμπουκά λόγω καμιάς σφήνας που μπορεί να του έκανα νωρίτερα ή κάτι τέτοιο. Φτάνω δίπλα στο παράθυρό του και σχεδόν χώνω το κεφάλι μου μέσα στο ταξί του και του λέω κοφτά και δυνατά : ΤΙ ?! Βασικά αυτός μου είπε χαμογελαστά λες και κοιτούσε εξωγήινο : "Ρε φίλε , σε παρακολουθώ απο το Υγεία και έχω πάθει την πλάκα μου. Σε όλη την διαδρομή πάμε μαζί , μια εγώ μπροστά μία εσυ ! Μιλάω με κάτι φιλαράκια συναδελφους απο τον ασύρματο και συζητάω την περιπτωσή σου . Απλά ΔΕΝ το πιστεύω οτι μπορεί να κάνουμε την ίδια ώρα σε όλη αυτήν την διαδρομή ,...".

 

Μία με δυο φορές την εβδομάδα πηγαίνω στο γραφείο με το ποδήλατο, Καλογρέζα - Αγία Παρασκευή μια απόσταση 7 περίπου χιλιομέτρων και κάνω 23 λεπτά να πάω και 17 λεπτά να γυρίσω με κίνηση ή χωρίς.

Με την μηχανή και κίνηση οι αντίστοιχοι χρόνοι είναι 12 και 12 λεπτά (δεν παίζουν ρόλο οι κατηφόρες ).

Με το αυτοκίνητο κάνεις άνετα 40 λεπτά όταν έχει κίνηση ακόμα και αν κάνεις πολλές μαγκιές για να αποφύγεις τους κακούς δρόμους (και τα 7 χμ γίνονται 17).

Ποδήλατο κάνω 3 μήνες και απο φυσική κατάσταση άστα να πάνε.

 

Εντάξει παρόλο που η πόλη δεν ειναι φιλική για το ποδηλατο για μαζικές μετακινήσεις, ωστόσο τελικά παρατήρησα όλο τον χειμώνα που κυκλοφορούσα Αθήνα , οτι οι περισσότεροι οδηγοί κατα ένα περίεργο τρόπο σε βλέπουν με καλύτερο μάτι απο ότι αν ήσουν με μηχανάκι ή με άλλο αυτοκίνητο...

Παρομοίως. Επίσης έχω παρατηρήσει οτι το παλιο "τρελός είσαι ρε;" όταν ελεγα σε κάποιον οτι ήθελα να πάρω ποδήλατο να πηγαίνω στο γραφείο αντικαταστάθηκε απο το "μακάρι να μπορούσα να το κάνω και εγώ". Οχι όλοι , αλλα πολύ περισσότεροι απ'οσοι περίμενα.

 

Όταν φτάσει το πετρέλαιο $800 το βαρέλι εκεί να δείς ποδήλατα.

 

Υ.Γ. Έχω την εντύπωση οτι το βασικό πρόβλημα κάποιου που θελει να το προσπαθήσει είναι οτι δεν μπορεί να εκτιμήσει αν γίνεται. Εγώ π.χ το πήρα απόφαση όταν ο γκουχου-γκουχου topic starter εσκασε στην Αγ. Παρασκευή με το ποδήλατο (απο το Μαρούσι), και σκέφτηκα οτι αν μπορεί εκείνος θα μπορώ και εγώ.

Θέλω να πώ οτι οι ποδηλάτες στους δρόμους βοηθάνε και άλλους ανθρώπους να το πάρουν απόφαση.

[johnnyestia]

Η Αθήνα κατά κοινή ομολογία έχει γίνει αφόρητες συνθήκες καθημερινής διαβίωσης. Αυτό που έκανε την κατάσταση δραματική ήταν η πυκνή πολεοδομική ανάπτυξη, η οποία τα τελευταία χρόνια σε συνδιασμό με την έκδοση φθηνών καταναλωτικών δανείων έχει οδηγήσει σε γεμάτους δρόμους.

 

Ειδικά στις περιοχές που έχουν αυτή την εποχή έντονη οικοδομική δραστηριότητα (δυτική, βορειοδυτική και ανατολική Αττική) η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, ακριβώς γιατί δεν υπάρχει συγκοινωνία ικανή να ικανοποιήσει τις ανάγκες του κόσμου.

 

Εχθές που είχαν απεργία τα φορτηγά, για να πάει κάποιος μέσω κηφισού από Πειραιά ώς το ύψος της Αττικής Οδού χρειαζόταν 2 ώρες (!). Και αυτή είναι μια διαδρομή που την κάνει πάρα πολύς κόσμος για να φτάσει από το σπίτι του στην δουλειά του. Ώρες ωρες σκέφτομαι πόσες εργατοώρες χάνονται από τους Αθηναίους στην μετακίνηση και απογοητεύομαι.

 

Το ποδήλατο είναι μια φανταστική λύση για οικονομική μετακίνηση, αλλά πολύ δύσκολα θα εξυπηρετήσει τον πολίτη που θέλει να πάει στην δουλειά του. Εγώ ας πούμε δεν μπορώ να πάω καταϊδρωμένος στην δουλειά, να κάτσω 8-11 ώρες και να φύγω ύστερα κουρασμένος και με το κεφάλι καζάνι κάνοντας ορθοπεταλιές.Θα μπορούσε όμως να εξυπηρετήσει τις περισσότερες μετακινήσεις που αφορούν την βόλτα που κάνει ο καθένας μας για να πιεί έναν καφέ, να κάνει μια επίσκεψη κτλ.

 

Εγώ μέχρι την ηλικία των 16 χρησιμοποιούσα το ποδήλατο ως μέσο μετακίνησης με ακτίνα δράσης όλα τα νότια προάστια και το κέντρο χωρίς πρόβλημα, με την ανάλογη πάντα προσοχή. Μετά βέβαια το παράτησα και έκτοτε μετακινούμαι στην Αθήνα κατά 99% με μηχανάκι.

 

Θα ήθελα πολύ να δώ την πολιτεία να δίνει πραγματικά κίνητρα στους πολίτες να μετακινούνται στους 2 τροχούς (πολλά υπάρχουν ήδη αλλά οι Έλληνες τα πιάνουμε δύσκολα). Μείωση του ΦΠΑ σε ποδήλατα, μοτοσυκλέτες μικρού κυβισμού και εξοπλισμό ασφαλείας είναι μια κίνηση που μπορεί να γίνει σήμερα κιόλας. Εύκολο θα ήταν και η δωρεάν χρήση ΜΜΜ από ποδηλάτες. Θα μπορούσε η καμπάνια που υπάρχει τελευταία για την νεανική υγεία να συνδιαστεί με προτροπή για την χρήση ποδηλάτου. Θα μπορούσε επίσης να δωθεί ιδιαίτερη έμφαση στην προώθηση του αθλητικού ποδηλατισμού. Από την στιγμή που το ποδήλατο αποτελεί μια διέξοδο από την αδιέξοδη κατάσταση του κυκλοφοριακού στην Αθήνα, μια τέτοια κινητοποίηση δεν θα έπρεπε να φαντάζει σαν ουτοπία.

[bandito]

Η Αθήνα κατά κοινή ομολογία έχει γίνει αφόρητες συνθήκες καθημερινής διαβίωσης. Αυτό που έκανε την κατάσταση δραματική ήταν η πυκνή πολεοδομική ανάπτυξη, η οποία τα τελευταία χρόνια σε συνδιασμό με την έκδοση φθηνών καταναλωτικών δανείων έχει οδηγήσει σε γεμάτους δρόμους.

 

Να προσθέσουμε οτι αυτοκίνητο σε μια οικογένεια έχει ακόμα και ο σκύλος. Παλιά ένα αυτοκίνητο ανα οικογένεια ήταν αρκετό, τώρα αν τα παιδιά είναι λιγο μεγάλα 4 και δεν φτάνουν.

 

Ειδικά στις περιοχές που έχουν αυτή την εποχή έντονη οικοδομική δραστηριότητα (δυτική, βορειοδυτική και ανατολική Αττική) η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, ακριβώς γιατί δεν υπάρχει συγκοινωνία ικανή να ικανοποιήσει τις ανάγκες του κόσμου.

 

Αυγό, κότα κτλ

 

Εχθές που είχαν απεργία τα φορτηγά, για να πάει κάποιος μέσω κηφισού από Πειραιά ώς το ύψος της Αττικής Οδού χρειαζόταν 2 ώρες (!). Και αυτή είναι μια διαδρομή που την κάνει πάρα πολύς κόσμος για να φτάσει από το σπίτι του στην δουλειά του. Ώρες ωρες σκέφτομαι πόσες εργατοώρες χάνονται από τους Αθηναίους στην μετακίνηση και απογοητεύομαι.

 

Δεν χάνονται εργατοώρες. Χάνεται ο ελεύθερος χρόνος, η άσκηση, η ηρεμία ή εν συντομία ένα κομμάτι της ποιότητας της ζωής. Εδώ που είναι το γραφείο , στην Αγ. Παρασκευή σε στενά χωρίς κίνηση ακους επίμονα κορναρίσματα στις 4 το μεσημέρι. Οι άνθρωποι είναι τρελαμένοι, το αυτοκίνητο στην πόλη μετατρέπεται σε κλουβί.

 

Το ποδήλατο είναι μια φανταστική λύση για οικονομική μετακίνηση, αλλά πολύ δύσκολα θα εξυπηρετήσει τον πολίτη που θέλει να πάει στην δουλειά του. Εγώ ας πούμε δεν μπορώ να πάω καταϊδρωμένος στην δουλειά, να κάτσω 8-11 ώρες και να φύγω ύστερα κουρασμένος και με το κεφάλι καζάνι κάνοντας ορθοπεταλιές.

 

Χμμ, εξαρτάται απο τον άνθρωπο και την δουλειά. Εγώ π.χ δουλεύω 10-12 ώρες, η δουλειά που κάνω είναι κυρίως πνευματική και όταν φεύγω το βράδυ αισθάνομαι πολύ ωραία που θα κάνω ποδήλατο.

 

Καταλαβαίνω βέβαια τους ανθρώπους που στην δουλειά τους πρέπει να πληρούν συγκεκριμένες προυποθέσεις εμφάνισης.

 

Θα ήθελα πολύ να δώ την πολιτεία να δίνει πραγματικά κίνητρα στους πολίτες να μετακινούνται στους 2 τροχούς (πολλά υπάρχουν ήδη αλλά οι Έλληνες τα πιάνουμε δύσκολα). Μείωση του ΦΠΑ σε ποδήλατα, μοτοσυκλέτες μικρού κυβισμού και εξοπλισμό ασφαλείας είναι μια κίνηση που μπορεί να γίνει σήμερα κιόλας. Εύκολο θα ήταν και η δωρεάν χρήση ΜΜΜ από ποδηλάτες. Θα μπορούσε η καμπάνια που υπάρχει τελευταία για την νεανική υγεία να συνδιαστεί με προτροπή για την χρήση ποδηλάτου. Θα μπορούσε επίσης να δωθεί ιδιαίτερη έμφαση στην προώθηση του αθλητικού ποδηλατισμού. Από την στιγμή που το ποδήλατο αποτελεί μια διέξοδο από την αδιέξοδη κατάσταση του κυκλοφοριακού στην Αθήνα, μια τέτοια κινητοποίηση δεν θα έπρεπε να φαντάζει σαν ουτοπία.

 

Ακόμα και αν σου δίνουν μια πίτσα δώρο κάθε μέρα που πηγαίνεις με το ποδήλατο, νομίζω οτι ενα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού δεν θα το σκεφτεί καθόλου.

[apoikos]

Η Αθήνα κατά κοινή ομολογία έχει γίνει αφόρητες συνθήκες καθημερινής διαβίωσης. Αυτό που έκανε την κατάσταση δραματική ήταν η πυκνή πολεοδομική ανάπτυξη, η οποία τα τελευταία χρόνια σε συνδιασμό με την έκδοση φθηνών καταναλωτικών δανείων έχει οδηγήσει σε γεμάτους δρόμους.

Δεν είναι μόνο τα δάνεια, είναι γενικότερα τα κίνητρα: απόσυρση, κατάργηση του τεκμηρίου, 650 άτοκες δόσεις, κλπ. Η πλάκα είναι ότι πρόσφατες μελέτες τοποθετούν το ετήσιο κόστος κατοχής του αυτοκινήτου, χωρίς τα καύσιμα, περίπου στα 2000 ευρώ... Ένας φίλος είχε μια πολύ καλή ιδέα: για τη νέα απόσυρση που ετοιμάζουν, αντί για λεφτά για νέο αυτοκίνητο, ας δίνουν 3 χρόνια δωρεάν ετήσια κάρτα συγκοινωνιών για 2 άτομα. Αυτό θα ήταν ένα πρωτοποριακό κίνητρο. Αλλά δυστυχώς, με 300.000 καινούργια αυτοκίνητα ετησίως (ήτοι παραπάνω από 3 δις ευρώ μόνο για την απόκτησή τους), καταλαβαίνετε ότι η αγορά αυτοκινήτων παραείναι μεγάλος «παίκτης» για να πληγεί.

 

Εχθές που είχαν απεργία τα φορτηγά, για να πάει κάποιος μέσω κηφισού από Πειραιά ώς το ύψος της Αττικής Οδού χρειαζόταν 2 ώρες (!). Και αυτή είναι μια διαδρομή που την κάνει πάρα πολύς κόσμος για να φτάσει από το σπίτι του στην δουλειά του. Ώρες ωρες σκέφτομαι πόσες εργατοώρες χάνονται από τους Αθηναίους στην μετακίνηση και απογοητεύομαι.

Όπως είπε ο bandito, το χειρότερο δεν είναι οι εργατοώρες, αλλά η τρομερή υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, η οποία έχει φέρει τους πολίτες ένα βήμα πριν το αμοκ. Δες με πόση ευκολία «αρπάζονται» όλοι στο δρόμο, κάτι που υπό κανονικές συνθήκες θα ήταν αδιανόητο για τον περισσότερο κόσμο.

 

Το ποδήλατο είναι μια φανταστική λύση για οικονομική μετακίνηση, αλλά πολύ δύσκολα θα εξυπηρετήσει τον πολίτη που θέλει να πάει στην δουλειά του. Εγώ ας πούμε δεν μπορώ να πάω καταϊδρωμένος στην δουλειά, να κάτσω 8-11 ώρες και να φύγω ύστερα κουρασμένος και με το κεφάλι καζάνι κάνοντας ορθοπεταλιές.Θα μπορούσε όμως να εξυπηρετήσει τις περισσότερες μετακινήσεις που αφορούν την βόλτα που κάνει ο καθένας μας για να πιεί έναν καφέ, να κάνει μια επίσκεψη κτλ.

Έχω την αίσθηση ότι απο τις μετακινήσεις που γίνονται, περίπου οι μισές πρέπει να είναι αμιγώς για δουλειά. Σε καμία περίπτωση δε μιλάμε για «μαζική» στροφή στο ποδήλατο, ακόμα και στην Κοπεγχάγη «μόνο» ένα 30% πάει στη δουλειά του με το ποδήλατο. Σε πρώτη φάση, όπως είπα παραπάνω, οι τοπικές μετακινήσεις και οι μετακινήσεις ανάμεσα σε γειτονικούς δήμους μπορούν καλλιστα να γίνονται με ποδήλατο.

 

Επίσης, είναι αρκετός ο κόσμος που έχει να κάνει 25 km για να πάει στη δουλειά του, τα 20 από τα οποία καλύπτονται από το μετρό, αλλά το υπόλοιπο δεν καλύπτεται αποδοτικά από κάποιο λεωφορείο και γι' αυτό οι άνθρωποι αυτοί παίρνουν αυτοκίνητο και κάνουν 50 km την ημέρα. Ε, εκεί είναι που θα μπορούσε το ποδήλατο να δράσει συμπληρωματικά με τη συγκοινωνία και να συνδέσει τις γειτονιές και τις δουλειές με τα μέσα σταθερής τροχιάς.

 

Εγώ μέχρι την ηλικία των 16 χρησιμοποιούσα το ποδήλατο ως μέσο μετακίνησης με ακτίνα δράσης όλα τα νότια προάστια και το κέντρο χωρίς πρόβλημα, με την ανάλογη πάντα προσοχή. Μετά βέβαια το παράτησα και έκτοτε μετακινούμαι στην Αθήνα κατά 99% με μηχανάκι.

Και γω έχω μηχανή. Η αλήθεια είναι ότι τον πρώτο χρόνο που την πήρα, ψιλο-παράτησα το ποδήλατο, κάποια στιγμή όμως (που πήρα και λίγα κιλά) αποφάσισα να το ξαναπιάσω.

 

Θα ήθελα πολύ να δώ την πολιτεία να δίνει πραγματικά κίνητρα στους πολίτες να μετακινούνται στους 2 τροχούς (πολλά υπάρχουν ήδη αλλά οι Έλληνες τα πιάνουμε δύσκολα). Μείωση του ΦΠΑ σε ποδήλατα, μοτοσυκλέτες μικρού κυβισμού και εξοπλισμό ασφαλείας είναι μια κίνηση που μπορεί να γίνει σήμερα κιόλας. Εύκολο θα ήταν και η δωρεάν χρήση ΜΜΜ από ποδηλάτες. Θα μπορούσε η καμπάνια που υπάρχει τελευταία για την νεανική υγεία να συνδιαστεί με προτροπή για την χρήση ποδηλάτου. Θα μπορούσε επίσης να δωθεί ιδιαίτερη έμφαση στην προώθηση του αθλητικού ποδηλατισμού. Από την στιγμή που το ποδήλατο αποτελεί μια διέξοδο από την αδιέξοδη κατάσταση του κυκλοφοριακού στην Αθήνα, μια τέτοια κινητοποίηση δεν θα έπρεπε να φαντάζει σαν ουτοπία.

Δυστυχώς η ιστορία δείχνει ότι η πολιτεία έπεται των εξελίξεων, δεν ηγείται. Γι' αυτό θα πρέπει να διεκδικήσουμε το χώρο μας ως πεζοί και ποδηλάτες χωρίς να υπολογίζουμε στην κρατική βοήθεια για αρχή.