Σήμερα αποχαιρέτησα τη μητέρα μου

[toulinos]

Θερμά συλλυπητήρια και από εμένα,

το ότι θέλησες να το μοιραστείς με μέλη ενός απρόσωπου φόρουμ με έχει συγκινήσει πολύ...

Να είσαι καλά να τη θυμάσαι...

[Lnk Hlk]

Ο θεός να σου δίνει δύναμη ...

[sokinsohim]

goddness,τα συληπητηρια μου ειμαι σιγουρος πως η μητερα σου ειναι ηρεμη και ευτυχισμενη τωρα.Μαζι με τον πατερα σου κανε καουραγιο και δυναμη..

 

 

ο χρονος ελπιζω να σου απαληνει την πληγη....

[axaxouxas]

Βρε παιδια διαβαστε και λιγο το θρεντ ....

 

ο ΠΑΤΕΡΑΣ του ΖΕΙ !!!

 

ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ

[NOPSTRIM]

Και εσύ axaxouxas μάθε να διαβάζεις γενικά!

Δεν έβαλε "," στο (είναι ήρεμη και ευτυχισμένη τώρα.Μαζί με τον πατέρα...) αλλά "." και εννοεί (Μαζί με τον πατέρα του να κάνουν κουράγιο).!

 

Αυτό που έχω να πω εγώ είναι ότι, δεν ξέρω ακριβός τι περνάς γιατί ζουν και οι 2 γονείς μου... αλλά να ξέρεις πως ο θεός υπάρχει και μπορεί να πάρει τον πόνο μακριά αρκεί να του το ζητήσεις και να τον εμπιστευτείς!

Συμβουλή μου είναι να αρχίσεις να διαβάζεις την Αγία Γραφή και πολύ γρήγορα θα αρχίσεις να νιώθεις καλύτερα!!!

[AzaZyL]

Συλλυπητηρια Φιλε....

 

Εχω χασει τον Πατερα μου σε πολυ μικρη ηλικια (5 ετων)

και εχω μονο την ΜΗΤΕΡΑ μου .... (72 ετων)

Τρεμω στην σκεψη και μονο καθως δεν εχω αλλον στον κοσμο .

 

Καποτε μου ειπε καποιος ....

 

ΟΛΟΙ ειχαμε ΜΑΝΑ και ΟΛΟΙ την χασαμε ....

 

Καλο κουραγιο και ΠΡΟΣΠΑΘΑ οσο μπορεις να σκεφτεσαι πως οτι κι αν κανεις σε ΒΛΕΠΕΙ απο εκει που ειναι ....

και σιγουρα δεν θα θελει να σε βλεπει ΔΥΣΤΗΧΗ ....

 

Συγχαρητηρια για το κουραγιο που εχεις και την δυναμη να ποσταρεις ενα τετοιο ποστ.

 

Ας ειναι ελαφρυ το χωμα που την σκεπαζει

Και ο Θεος ας σου δωσει την δυναμη να το ξεπερασεις γρηγορα ...

 

Μήπως φίλε axaxouxa θα έπρεπε τότε να σκεφτείς να κάνεις την δική σου οικογένεια?

[egki]

Συλληπητήρια και από μένα...

Δεν θα σου πω τα αυτονόητα φίλε μου υπομονή και τα σχετικά...

 

Απλά θα σου πω οτι το σίγουρο ειναι οτι δεν θα την ξεχάσεις ποτέ... μην περιμένεις οτι κάποια μέρα θα ξυπνήσεις και δεν θα την θυμάσαι και δεν θα πονάς πια και ολα θα ειναι καλά..

Απλά οσο περνάει ο καιρός θα αρχίζεις να συνηθίζεις στην ιδέα, οτι την εχεις χάσει.. απλά θα δεις οτι η καθημερινότητα θα σου γιατρέψει σιγα-σιγά τις πληγές και θα απασχολεί το μυαλουδάκι σου.. και θα αναγκαστείς ουσιαστικά να ΖΕΙΣ και κάποια στιγμή φίλε μου οταν θα την σκέφτεσαι δεν θα ειναι ο πόνος τόσο μεγάλος .. κάποια στιγμή θα θυμάσαι καλές στιγμές που έζησες μαζί της και δεν θα κλαις απο λύπη αλλά απο συγκίνηση που τα θυμήθηκες..

'Ηλπιζε οτι στην ζωή σου θα συμβούν καινούργια πράγματα οπως οικογένεια - παιδιά (αν δεν έχεις, γιατι δεν ξέρω τι ηλικια εχεις) και το πιο σημαντικό.... πίστευε στο Θεό αυτός θα σου απαλύνει τις πληγές και θα σε γαληνέψει...

Να σαι καλά!!!