Σήμερα αποχαιρέτησα τη μητέρα μου

[Ammon]

Αφιερωμενο...

[primus.e101]

Φίλε/η έχεις τα συλληπητηρια μου...

Θα ήθελα να υπενθυμίσω η ακόμα και να ενημερώσω μερικούς που ίσως

δεν το έχουν συνειδητοποιήσει οτι η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ αρρώστεια-κατάρα για

τον άνθρωπο είναι η ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ.

Εύχομαι σε όλους που έχουν χάσει γονείς-φίλους να θυμούνται μόνο τις ευχάριστες αναμνήσεις όσο "άδικα" κι'αν έφυγαν..Νά'στε σίγουροι οτι είναι ψηλά και μας βλέπουν..Δυστυχώς και ευτυχώς ταυτόχρονα τίποτα δεν είναι δεδομένο..Να είστε όλοι καλά

[21century]

Φιλε μου τα λόγια περιττεύουν και πιστέυω ότι μεσω του δικτύου νοερά συμπάσχουμε μαζί σου και σου κρατάμε συντροφιά σε τέτοιες δύσκολες στιγμές που τα λόγια αποτελούν μια μειοψηφία των συναισθημάτων μας. Εκείνο που κρατώ μέσα μου ειναι ότι τελικά Μάνα είναι μόνο μια..

[DIMITRISG]

γμτ εγω δεν εχω καλες σχεσεις με τη μητερα μου, δηλαδη κοντευει 2 χρονια που δεν εχουμε μιλησει καθόλου. Απο ιστοριες παιδικων αποθημενων που μεγαλυτερος οταν καταλαβα τι ειχε συμβει δεν μπορω να την δεχτω σαν μανα μου. Τωρα λέω αν αξιζει να παιθανουμε (εγω ή αυτή) και να μην εχουμε μιλήσει. μαλακία θα ναι πιστευω. Αλλα και πως να ξαναποκτησω επαφες, να λεμε και καλα ενα γειά; παλι γελοιο μου φαινεται. Τωρα αυτη τη στιγμη που μιλαμε δεν με ενδιαφερει αν θα πεθανει δεν θα στεναχωρηθω καθόλου, δυστυχως εχει σβηστει απο μεσα μου οτι ειναι δικος μου ανθρωπος και δεν ξερω αν φτασουμε σε τετοιο σημειο αν ειναι δυνατό να ξαναδημιουργηθει μια σχεση μανας - γιου.

 

Θα θελα και γω να χω τη χαρα να στεναχωρηθω αν χασω την μητερα μου και οχι να μου ειναι αδιαφορο όπως τώρα.

 

μπορει να ειναι ανουσιο αυτο το ποστ, τωρα παει εφυγε ....

[washcloud]

DIMITRISG , την δική σου δυστυχώς "την έχασες νωρίς"...

Καταλαβαίνω τί λες, όμως για ΄μενα μάνα δεν είναι μάνα μόνο επειδή σε γέννησε. Εγώ τουλάχιστον δεν το βλέπω έτσι. Ο καθένας πορεύεται με τις δικές του απώλειες, και συ δεν έχεις λόγο να "εκβιάσεις" κάτι... Άλλωστε, αυτός που αξίζει να "προσπαθήσει κάτι", είναι ο γονιός, κι όχι το παιδί. Αν ο γονιός δεν προσπαθεί, δεν έχει νόημα...Οπότε ασ΄το όπως είναι, πορεύσου με τη δικιά σου στενοχώρια, αυτού που σου λείπει...

(και συγνώμη για τα "παραπανίσια", γιατί νιώθω πως αυτό το θέμα θα έπρεπε να "ανήκει" μόνο στον Goddess, και να μην πάει "αλλού"....)

[danaos]

"Χθες βράδυ"

 

Τα καντηλέρια φώτιζαν θαρρείς τη μυστική οδό

να βρει η ψυχή για την αιώνια νιότη

Μα τι παράξενο, αντί να χαίρομαι

έλιωνα μες στη θλίψη

 

Ίσως γιατί έμεινα εδώ

μόνος να συνεχίσω

Το δρόμο στην ανηφοριά

που πέτρες με τσακίζουν

αλλά κι ολάνθιστες βραγιές

ανασασμό μου δίνουν

 

Έτσι είναι ο δρόμος, έλεγες

 

Σε μια γωνιά σε καρτερεί

αγέρας χειμωνιάτικος

να σε χαράξει θέλει

μα στην επόμενη στροφή

η άνοιξη, πού ξέρεις;

ίσως το νιώθει κι έτοιμη

να σε δροσίσει είναι

 

Έτσι είναι ο δρόμος, έλεγες

 

Να μάθεις να βαδίζεις

και να γεννά το πάτημα

δύναμη και συμπόνοια

γι' αυτούς που πόνεσαν, πονούν και θα πονέσουν

 

Έτσι είναι ο δρόμος, έλεγες...

 

ΔΓΜ090508

[blashyrkh+]

I'm sitting here alone in darkness

Waiting to be free,

Lonely and forlorn I'm crying

I long for my time to come

Death means just life

Please let me die in solitude

Hate is my only friend

Pain is my father

Torment is delight to me

Death is my sanctuary

I seek it with pleasure

Please let me die in solitude

Receive my sacrifice

My lifeblood is exhausted

No-one gave love and understanding

Hear these words

Vitrifiers and pretenders

Please let me die in solitude

Earth to earth

Ashes to ashes

And dust to dust

And please let me die in solitude

 

 

ολοι θα πεθανουμε αργα η γρηγορα ο θανατος ειναι η μονη αληθεια για τη ζωη.η λυτρωση που θα επιφερει θα ειναι το αντιδοτο στο δηλητηριο της καταραμενης μας ζωης.Η απαλλαγη απο τον ανουσιο φοβο του θανατο μας κανει πιο ελευθερους..

[Γιάννης Platano]

Φιλε μου συλυπητηρια !!!!Σκεψου οτι μπορει να ειναι καλυτερα εκει ....

 

Το λεω εγω που τους εχω χασει και τους δυο.

 

Στα 62 του τον πατερα μου και 78 της την μαννα μου.

 

Στο τελος ειχα φτασει να μην προσευχομαι να ζησουν...Δεν ντρεπομαι για αυτο.

 

Και κατι αλλο...Οταν χανεις τον δευτερο γονιο ειναι τραγικο !!!!

 

Δεν εχεις πια καμμια ριζα...Ειδικα αν δεν εχεις αδερφια οπως εγω ειναι ακομα χειροτερα.

 

Ο χρονος ειναι αμειλικτος και για τα καλα και για τα κακα !!!

[Thail]

συλληπητηρια φιλε μου....και κουραγιο...εχω περασει και γω κατι παρομοιο..

[firewalker]

Συλλυπητήρια φίλε μου. Τίποτε άλλο. Εγώ τρέμω την ώρα που θα μου συμβεί.

[wert]

Τα συλλυπητήρια μου και από εδώ.

Τα έχω περάσει και εγώ με τον πατέρα μου.

Δυστηχός όπως και να το κάνουμε είναι κάτι που δεν μπορούμε να το αποφύγουμε.

Χάνουμε τον άνθρωπό μας και νοιώθουμε ξαφνικά ξεκρέμαστοι.

Ας γίνουμε λοιπόν εμείς οι ίδιοι κολώνες του εαυτού μας όπως ήταν και οι ανθρώποι μας για εμάς και όπως ήθελαν να μας δουν...

[eirini119]

Συλλυπητηρια και κουραγιο.

Να ξερεις οτι σε βλεπει απο εκει πανω και πως ειναι σε ενα καλυτερο μερος....χωρις πονο..!η αγαπη της σαν μανα προς παιδι δεν θα "φυγει" ποτε και παντα θα ειναι εκει...διπλα σου ...να σε στηριζει...χωρις να το καταλαβενεις..Και παλι συλλυπητηρια.

Ας αναπαυετε εν ειρηνη...

[{TDi}Dj2k..infc]

Συλλυπητηρια και εύχομαι να είναι καλά εκεί που είναι.

[sotirakis.net]

Κουράγιο μεγάλε.

[ALFR3D]

συλλυπητηρια και απο μενα..το μονο που εχω να προσθεσω ειναι οτι η μητερα σου ειναι κοντα σου και παντα θα την κουβαλας μεσα σου,ειμαστε δημιουργηματα μιας γυναικας,μη το ξεχναμε..