Ιησούς : τα χαμένα χρόνια

[paredwse]

[...]

Απλά το κακό του paredose είναι πως πολλές φορές διαβάζει πολύ επιφανειακά τα posts. Δικαιολογημένο βέβαια με τέτοιο φόρτο εργασίας!

 

Κρίνεις και πάλι εξ ιδίων τα αλλότρια.

[NikosFE]

Φίλε jimmaras, εδώ δεν θα βρεις την απάντηση.

Διάβασε βιβλία και από τις δύο πλευρές.

Όσο περισσότερα διαβάσεις, τόσο ποιο σωστή κρίση θα σχηματίσεις!

Αρκεί να έχεις ανοιχτό μυαλό.

[KaizerSoze]

O Paredwse δεν διαβαζει τα ποστς, ο Paredwse κοιτα την αρχικη σελιδα του σαιτ και τα ποστς αποτυπωνονται στο μυαλο του

 

Επισης ο Paredwse δεν ειναι μοντερεητορ, τα ποστς που θα εκανε delete γινονται delete απο μονα τους

[Fidelio]

Θα έψαχνα ένα λόγο να συνεχίσω να ζω αφού χωρίς τη μεταφορά της μνήμης μου είναι σα να μην υπήρξα ποτέ! Και δε μιλάμε μόνο για την ιστορικήύπαρξη, μιλάμε ακόμα και για το ωραίο τοστ που κάποτε έφαγα. Ακόμα και αυτή η πρόσκερη αίσθηση είναι σα να μην υπήρξε ποτέ.

 

Ο Thomas Huxley το μπουλντογκ του Δαρβίνου ( ) , πλην όμως εισηγητής του αγνωστικισμού , είχε πει πως η προσωπικότητα του ίσως ήταν το πιο σίγουρο πράγμα από όσα γνώριζε για τον κόσμο, αλλά η τάση του να αποπειραθεί να την κατανοήσει ΑΚΡΙΒΩΣ τον οδηγούσε σε λεκτικές λεπτολογίες:

 

"Έχω αναμασήσει πια όλες εκείνες τις αερολογίες για το εγώ και το μη-εγώ, νούμενα και φαινόμενα και άλλα τέτοια, αρκετά συχνά ώστε να γνωρίζω ότι, επιχειρώντας ακόμη και να σκεφτεί αυτές τις ερωτήσεις, το ανθρώπινο μυαλό σπαρταράει αβοήθητο σαν ψάρι έξω από τα νερά του..."

 

...so ασήμαντες λεπτομέρειες είναι και η λήθη (περι μνήμης ο λόγος) , άλλωστε ο μηχανισμός της είναι ευεργετικός - δεν θυμάμαι και πολλά πράγματα απο την θητεία αρα δεν υπήρξα φαντάρος ποτε ( ) ΚΑΙ σε συνδυασμό με την μνημονική γευση (περι τοστ ο λόγος ) όσον αφορά τα χαλασμένα σουτζουκάκια της θειάς μου που έφαγα κάποτε όταν ημουνα μικρός.( Αλλά ο κόσμος να χαλάσει ΔΕΝ θα ξεχάσω ΠΟΤΕ το αρωμά της ... ΟΧΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΜΟΥ ε !!! )

[washcloud]

Τώρα που το σκέφτομαι, οι άθεοι, εφόσον αποδέχονται πως κάποτε θα πεθάνουν και πάπαλα, γιατί ζουν???? Δεν είδα κανένα να θέλει να αυτοκτονήσει!!! Που σε αυτήν τη περίπτωση είναι το πιο λογικό. Άρα ελπίζουν σε κάτι....

Η ζωή δεν έχει κάποιο συγκεκριμμένο νόημα. Οι άνθρωποι απο μόνοι τους δίνουν το νόημα σε αυτήν.

Ομολογώ ότι βρίσκω αυτήν την κουβέντα του The_Judas πιο εύστοχη κι από τον Νίκο Γκάλη μόνο του σ' αιφιδιασμό (μνήμη διαρκείσασα jimarass )

Mε βάση τώρα ΑΥΤΟ, να πω στον jimarass ότι κάπου είχε αναφέρει ότι "μπερδεύομαι από φιλοσοφικά ερωτηματα". Οχι φίλε μου... Δεν μπερδεύομαι καθόλου. Για την ακρίβεια, ΕΠΑΨΑ να "μπερδεύομαι" όταν "βρήκα την μόνη αλήθεια στην αποδοχή της άγνοιάς μου". Όταν σταμάτησα να "παιδεύω" τον εαυτό μου με το "αν υπάρχει θεός ή όχι". Όταν συνειδητοποίησα, χώνεψα, ότι τέτοια απάντηση ΔΕΝ παίρνεται. Όταν συνειδητοποίησα ότι αν έιμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου και με την συνείδησή μου, τότε η ζωή ΕΧΕΙ νόημα, και είναι οι προσωπική μου επιθυμία να ζω για 'ΜΕΝΑ , και όχι για "άλλον" (όποιος καταλάβει από ΑΥΤΟ ότι είμαι εγωιστής, τομαριστής, μπλαμπλα, ας κάνει μια βόλτα απ΄τα μέρη μου να με γνωρίσει να δει πόσο "εγωιστής" είμαι). Κι όποιος καταλάβει ότι "είμαι μακρυά απ΄τον θεό, τον δημιουργό μου", ας πάει για ύπνο ΤΩΡΑ, και του εύχομαι με τον καιρό να ωριμάσει, γιατί ΤΩΡΑ δεν μπορεί να δει πιο πέρα απ΄τις παρωπίδες που του βάζουν και συντηρεί.

Ε μα τί γαμάτος που είμαι ε ; !

Παπάρια.

Δεν είναι θέμα γαματοσύνης.

Κι όποιος νιώσει ότι έχω ΕΓΩ νιώσει ότι έχω πιάσει κανέναν παπά από τίποτε αρχίδια, πρέπει να ξεπεράσει τα κόμπλεξ του...Και ΔΕΝ ειρωνεύομαι μ' αυτό.

Ξανά πίσω τώρα στα φιλοσοφικά μπερδέματα :

Τέτοιο μπέρδεμα είναι νομίζω να λες ότι ζωή=μνήμη=τίποτα=ελπίζω σε άλλη ζωή.

Αυτό δεν είναι απάντηση!! Δε βιαζόμαστε διότι η μετάβαση μας αγχώνει. Εσείς τι προσδοκείτε και ζείτε? Εκτός και αν δεν έχετε συνειδητοποιήσει ότι "χωρίς μνήμη, όλα είναι ανούσια".

Προσωπικά νομίζω ότι η ΠΙΟ ειλικρινής "στάση" απέναντι σε έναν πιθανό "θεό", είναι να διάγεις το βίο σου λέγοντας "δε γνωρίζω", και ΟΧΙ "πιστεύω". Αν είναι ΕΤΣΙ ο "θεός", τότε λυπάμαι μα δε μου κάνει (και δε με νοιάζει αν του φαίνομαι βλάσφημος έτσι, και στην "άλλη ζωή" είναι Δευτέρα κάθε μέρα και με βάζει να παρκάρω στην Ομόνοια). Αλλά έλα που βλέποντας τους ανθρώπους, ΟΥΤΩΣ ή άλλως νομίζω ότι δεν ξέρουν ΚΑΝ για τί μιλάνε (τις "προθέσεις" του). Τώρα αν δεν παίζει άλλο ημίχρονο στην ζωή, μια χαρά είμαι και με τον αγώνα. Cogito ergo sum, dum spiro ζω KAI χαίρομαι, λυπάμαι, θυμάμαι, ξεχνάω, απελπίζομαι, παίρνω τα πάνω μου, κλαίω και γελάω, ξεχνάω και θυμάμαι. Δεν χρειάζεται να μην ψοφήσω για να έχει νόημα η ζωή.

Ps Το ερώτημά μου είναι διερευνητικό. Ψάχνω και εγώ μια καλή απάντηση σε αυτήν την ερώτηση. Διότι που ξέρεις, μπορεί όντως να μην υπάρχει μεταθανάτια ζωή

...κι όσο κάθεσαι και ψάχνεις το μετά (κι αν βρεις απάντηση, εκτός αυθυποβολής, έλα να μου πεις), χάνεις το τώρα...

Θα μου πεις τι τρέλες μας λες. Να πάμε όλοι για φούντο? Όχι φυσικά, αλλά και μόνο αυτή η σκέψη, δείχνει περίτρανα ότι μέσα μας υποβόσκει μια ελπίδα για το μετά, έστω και αν μη το ξέρουμε τι είναι αυτό. Γιατί μη φανταστείς, οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν σαν τα ρομπότ, δεν αναρωτιούνται ποτέ γιατί υπάρχουν, απλά ζουν όσο χτυπά η καρδιά τους. Υπάρχουν όμως και τα ανήσυχα πνεύματα με κύριους εκπροσώπους τους καλλιτέχνες κάθε μορφής.

Μέσα μας , υπάρχει η γνώση του ότι χωρίς μεταθανάτια ζωή , είμαστε τίποτα. ΚΑι αυτό οι περισσότεροι δεν το έχουν ψάξει. Το βγάζουν όμως στη ζωή, είτε με θρησκείες, είτε με μεταθανάτιες θεωρίες, είτε με "αδιαφορία να ασχοληθώ με το θέμα" του στυλ "ζω το σήμερα"

(...και ποιός σου είπε ότι "δεν μας απασχολεί" ; Άλλο με απασχολεί όμως, κι άλλο φτιάχνω ό,τι παραμύθι γουστάρω...)

Πάντως επειδή κόλλησα άσχημα τώρα με αυτή τη σκέψη, θα ήθελα ένα καλό επιχείρημα για το αν αξίζει κάποιος να ζει , δεδομένου βέβαια ότι όταν πεθάνει, πάπαλα όλα!!

Είναι δύσκολο να αποδεχτώ ότι όλα γίνονται για το τίποτα. Διότι και η ανθρωπότητα έχει ημερομηνία λήξεως.

...ΤΙ κόλλημα είναι αυτό , ότι "όλα γίνονται για το τίποτα" ! Ούτε ο paredwse μπορεί να σου πει τί θα παίξει όταν αφήσει το μάταιο αυτό foru...ΕΕΕ ΚΟΣΜΟ, ούτε εγώ, ούτε κανένας. Α, μπορούν κάποιοι θρησκευάμενοι να σου πουν. Όμως, ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ, για κάτι που δεν ΤΟ 'ΧΕΙΣ ΕΞ ΑΡΧΗΣ μέσα σου να πιστέψεις, δεν έχουν να σου δώσουν. Οπότε είναι στη διακριτική σου ευχέρεια και επιθυμία, αν θέλεις να ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ σ΄εναν Βούδα, σ΄έναν Αλλάχ, σ΄έναν οποιονδήποτε, στον έναν και τον μοναδικό, στην Φύση κλπ. Γι' ακόμα 1 φορά, δεν ΞΕΡΟΥΜΕ τί θα παιχτεί. Μπορεί η ανυπαρξία. Μπορεί η χριστιανική μεταθανάτια κρίση. Μπορεί οι παρθένες του Μωάμεθ. Μπορεί να γίνεις σαλιγκάρι. Μπορεί βολεϊμπολίστας. Μείνε στο ότι δεν ΞΕΡΕΙΣ, και άσε τα "τίποτα".

Δε μπορεί, κάποιος θα έχει δώσει λύση σε αυτό το φιλοσοφικό αδιέξοδο.

...Ναι. Την έδωσε ο The _Judas, το ξανάπαμε.

Ζήσε, ερεύνα, ΠΙΣΤΕΥΕ ΑΝ ΘΕΣ, για να έχεις "ισορροπία", αλλά ΑΝ σε νοιάζει, άλλο ΠΙΣΤΕΥΩ, κι άλλο ΞΕΡΩ. Ζήσε τη ζωή σου για 'ΣΕΝΑ, όπως δήλωσες, κι όχι γιατί πρέπει ΕΤΣΙ να εξαργυρώσεις "τη βασιλεία των ουρανών". Κι αν ΕΧΕΙΣ τα κότσια να τη ζήσεις με τη βεβαιότητα της απορίας, καν' το. Και μην θάβεις όλη αυτή τη "μαγεία του άγνωστου". Το να ζεις γιατί όπως ζεις είσαι καλά με 'σένα, με αυτούς που ΠΡΑΓΜΑΤΙ αγαπάς. Δεν είναι καθόλου "τίποτα" μες τη "μικρότητα" και την "άγνοιά σου", να ζεις και ν' αγαπάς, ν' αγαπάς και να ζεις.

[Lomar]

@jimarass απο όσα διάβασα καταλαβαίνω πως ψάχνεις - σχεδόν απελπισμένα - να βρείς ενα νόημα στη ζωή σου, μέσω της μεταθανάτιας ζωής.

 

Ή καλύτερα θέλεις να βρείς αποδείξεις οτι το ανώτατο αρχηγόπλασμα σ'αγαπάει και έχει ενα σχέδιο για εσένα. Όπως ακριβώς και οι γονείς σου οταν ήσουν μικρός και ακόμα ανακάλυπτες τον κόσμο. Και ό,τι κακό και να σου συνέβαινε οι γονείς σου έβρισκαν λύση.

 

Την απάντηση στο παραπάνω (δλδ στο αν ο Θεός σ'αγαπάει και πραγματικά έχει ενα super duper σχέδιο σε εφαρμογή ξεχωριστά για τον καθε ένα απο εμας), την έχει δώσει ήδη ο Tyler Durden (aka Brad Pit @ Fight Club): You're not your job. You're not how much money you have in the bank. You're not the car you drive. You're not the contents of your wallet. You're not your fucking khakis. You're the all-singing, all-dancing crap of the world.

 

Δική μου ερμηνεία στα παραπάνω: Είμαστε απλά αυτό που είμαστε, ναι μεν θαυμαστο και μεγαλειώδες, αλλά απειροελάχιστο σε σχέση με το υπόλοιπο σύμπαν, φτιαγμένοι απο τα ίδια υλικά που είναι φτιαγμένη και η κατσαρίδα και η πέτρα και η κουράδα και η γκομενάρα που προσπεράσαμε στο δρόμο, ζούμε τη ζωή μας χωρίς χρειάζεται να θεωρούμε οτι το είδος μας αποτελείται απο ανώτερους και κατώτερους ημίθεους.

 

Γιατί after all... στο θάνατο άρχοντες και δούλοι το ίδιο είμαστε.

 

P.S. 1: Πάντως διακρίνω μια ιδιαίτερη ματαιοδοξία στα ιδιαιτέρως θρησκόληπτα άτομα. Μπορεί να κάνω και λάθος.

 

P.S. 2: Τελικά πιστεύω οτι ο άνθρωπος δεν μπορεί να χωνέψει με την καμία 2 πράγματα και έτσι στρέφεται στις θρησκείες τύπου Σωτηρίας: α. Οτι το θαυμαστό πνεύμα του θα χαθεί (μαζί και η συνείδηση άρα και ο ίδιος). β. Σε περίπτωση που ζει μια δύσκολη και άθλια ζωή, οτι μόλις πεθάνει, μαζί με την ηρεμία θα έρθει και η δικαίωση (βλ. Δεν τον έκρινε η δικαιoσύνη άσε να τον κρίνει ο θεός και όλα μέλι γάλα )

[Lucifer]

Φυσικά και υφίσταται ματαιοδοξία. Τι περίμενες μετά από αποδοχή διδαχών του στυλ "είσαι πλασμένος κατ' εικόνα και ομοίωση του Θεού", "αυξάνεστε και πληθύνεστε και έχετε κυριαρχία στα ψάρια της θάλασσας και τα πετεινά του ουρανού και κάθε ζωντανού πλάσματος που επί γης κινείται"; Είναι το ίδιο κόμπλεξ του "είμαστε ανώτεροι από τα ζώα". Φυσικά και ο θεός πρέπει να έχει κάποιο γαμάτο σχέδιο για εμάς, πως γίνεται αλλιώς, αφού είμαστε φοβερά πλάσματα, αποκλείεται απλώς να χαραμιζόμαστε όπως μια γάτα ή ένας παπαγάλος, εμείς ΕΧΟΥΜΕ ΣΚΟΠΟ.

 

Μάντολες.

[kostetos]

O Paredwse δεν διαβαζει τα ποστς, ο Paredwse κοιτα την αρχικη σελιδα του σαιτ και τα ποστς αποτυπωνονται στο μυαλο του

 

Επισης ο Paredwse δεν ειναι μοντερεητορ, τα ποστς που θα εκανε delete γινονται delete απο μονα τους

 

Σε λαθος topic βρισκεσαι...

[Neurotic_Fest]

Αρπάχτε καμιά προσευχή να σωθείτε λέω εγώ.

 

Ιορδάνης - Θυμαρίσιο

 

Άμην Σάουλ Β' - Κεραυνοπούλι Αρχαγγέλων

 

 

 

 

 

All other rights reserved (by God).

[Erwdios]

Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, μιας και 11 σελίδες ανάγνωσης για τον Χριστό μου κάθονται λίγο βαριές, αλλά εγώ ξέρω ότι τα Χριστούγεννα είναι η πιο ωραία γιορτή του χρόνου.

Αργίες, γαλοπούλες, δέντρα, δώρα. Αδειάζουν οι τσέπες μας και γεμίζουν τα στομάχια μας στη κυριολεξία, αλλά δε βαριέσαι, πόσα χρόνια θα ζήσεις να τα χαίρεσαι?

Από την άλλη, ακόμη κι αν δεν είχε γίνει ποτέ γνωστή η ιστορία του Ιησού, ο Ελληνάρας θα είχε επινοήσει μία δική του, για να δικαιολογήσει το κωλοβάρεμα εκείνων των ημερών.

Τελευταίες μέρες του χρόνου και να δουλεύουμε? No way.

Οπότε εγώ προσωπικά είμαι ευγνώμων στον Χριστό, Μίθρα, Κρίσνα ή όπως αλλιώς τον έλεγαν οι διάφορες θρησκείες κι αν θέλουν να βγάλουν και νέα κεφάλαια για την ζωή του Ιησού που να αποφέρουν και αργίες για 15 μέρες μέσα Ιουλίου, εγώ θα το δεχτώ αναμφισβήτητα.

[Lomar]

@Erwdios φίλε γουστάρω πολύ το - αν και υπεραπλουστευμένo και λιγάκι πεζό - σκεπτικό σου. Τουλάχιστον είσαι ρεαλιστής και το σκεπτικό σου είναι να απολαμβάνεις τη ζωή χωρίς να περιλαμβάνει να γίνεσαι βάρος σε άλλους ή να τους πρήζεις τα @@ προσπαθώντας να τους πείσεις να δεχθούν τη δική σου πραγματικότητα.

 

Ειλικρινά σου μιλάω μακάρι να μπορούσα να δω και εγω τα πράγματα έτσι, τότε πιστεύω (για εμενα μιλάω πάντα δε γενικεύω για κανένα σύνολο) οτι θα ζούσα το πραγματικό νόημα της ζωής.

 

ps: το όλο σκεπτικό μου φέρνει κάτι σε αστερίξ και οβελίξ (ή Γρού και ρουφέρτο κτλπ) => αμπελοφυλλοσοφία ftw!!!

[jimarass]

Το ότι κάποιος ψάχνεται δε σημαίναι ΟΥΤΕ ότι έχει κενά, ούτε ότι δε ζει το τώρα. Ψάχνεται ίσως γιατί είναι περίεργος. Το "ζήσε το τώρα" είναι για κάποιον μια σοφή κουβέντα αλλά οι περισσότεροι δεν το κάνουν συνειδητά αλλά ρομποτικά! Σίγουρ ατο ζήσε το σήμερα είναι σοφή κουβέντα αλλά όλα στη ζωή έχουν να κανουν και με τις ισορροπίες μέσα μας.

Στο θέμα της μεταθανάτιας ζωής δεν έχει δώσει κάποιο απάντηση ακόμα. Το θέμα απασχολεί φιλοσόφους από την αρχή της ιστορίας. Ωστόσο δε θα δεχτώ ότι όποιος χάχνεται έχει κενά ,αλλά το ότι όποιος δε ψάχνεται, απλά ρομποτίζει.

Δίότι μπορείς να ψάχνεσαι και παράλληλα να ζεις το τώρα χωρίς φοβίες και ενδοιασμούς. Αρκεί να το κάνεις με την επιστημονική σκέψη και όχι με τις φοβίες της θρησκείας!!

[Lomar]

... Στο θέμα της μεταθανάτιας ζωής ...

 

"Ζωή μετα το θάνατο" -> οξύμωρο. Γιατι πρέπει να απαντηθεί κάτι το οποίο σίγουρα δεν μπορούμε να αντιληφθούμε με τη τωρινή μας συνείδηση (γτ σίγουρα αν γινόταν θα το είχαμε δει, επομένως αν υφίσταται κάτι παρόμοιο θα έχει πολυ διαφορετική έννοια και μορφή απο αυτή που εννοούν συνήθως οι άνθρωποι ==> Διατήρηση της συνείδησης + της μνήμης);

 

Ο Σιμόπουλος (διευθυντής στο Αστεροσκοπείο αν δε κάνω λάθος) σε μια συνέντευξή του στη τηλεόραση (δν θυμάμαι εκπομπή, κανάλι μάλλον νετ - παίζει να ήταν και στη Δρούζα) είχε πει οτι κατα κάποιον τρόπο ζωή μετα το θάνατο, είναι η μεταφορά των στοιχείων σου σε άλλους οργανισμούς (δλδ όταν σε τρώνε τα σκουλήκια) και απο εκει σίγουρα κάποια στοιχεία (απλές χημικές ενώσεις εννοώ - αμινοξέα, πρωτεϊνες κτλπ δν είμαι κ ειδικός για να καταλάβω ακριβώς τι εννούσε) μπορεί να μεταβούν και σε άλλους ανθρώπους στο μέλλον.

 

Αλλά αυτό είναι ο κύκλος της ανακύκλωσης των στοιχείων που απαρτίζουν τη ζωή, όχι η διατήρηση αυτή καθεαυτή του ανθρωπίνου πνεύματος. Ίσως στο μέλλον να ανακαλύψουμε οτι το σύμπαν είναι απλά μια μελωδία απο χορδές ενέργειας (βλ. θεωρία χορδών κτλ.) ή κάτι ακόμη πιο άκυρο ή αφηρημένο, κ κάπου διατηρούνται με κάποιο μη απτό ή κατανοητό τρόπο οι ανθρώπινες συνειδήσεις. Πραγμα το οποίο δε πιστεύω οτι ισχύει. Είπαμε: We're the all-singing, all-dancing crap of the world.

 

Ίσως τελικα να υπάρχει Θεός, αλλά σίγουρα δε θα είναι οντότητα κ σίγουρα δε θα έχει καμία σχέση με οποιαδήποτε οργανωμένη με δογματισμούς προσωποκεντρική θρησκεία του πλανήτη. Πιθανόν να μη μας αντιλαμβάνεται όπως εμείς. πχ η Γη είναι οργανισμός - ευφυές, λειτουργικό σύστημα, εμείς που είμαστε μέρος της, την αντιλαμβανόμαστε σαν οντότητα. Κατα κάποιο τρόπο και αυτή μας αντιλαμβάνεται, αλλά δεν εχει προσωπικότητα, συνείδηση κτλπ. το ίδιο συμβαίνει κ με το σύμπαν - δική μου γνώμη και εύολα τροποποιήσιμη απο την εξέλιξη της επιστήμης.

 

ps: Αν είχαμε όλοι καλύτερη παιδεία κ αντί για εκπαίδευση -> μορφωση, ο κόσμος θα ήταν (σίγουρα καλύτερος), λιγότερο παράλογος, με λιγότερους υπερ-απατεώνες κ σίγουρα με λιγότερη συγκέντρωση "ανώτερης" εξουσίας σε λίγους, με κοινή κοσμοθεωρία (αντί για θρησκεία) για όλα τα έθνη κ τις κοινωνικές τάξεις να είναι η επιστήμη, πρυτανεύοντας η λογική, η νηφαλιότητα κ η αρετή κ όχι το παράλογο, η ματαιοδοξία κ ο καταναλωτισμός.

 

ps2: ευσευής (ελπίζω να είναι) πόθοι (είναι) ενος καμμένου προγραμματιστή (στη προσπάθεια ακόμα).

[Humphrey]

P.S. 2: Τελικά πιστεύω οτι ο άνθρωπος δεν μπορεί να χωνέψει με την καμία 2 πράγματα και έτσι στρέφεται στις θρησκείες τύπου Σωτηρίας: α. Οτι το θαυμαστό πνεύμα του θα χαθεί (μαζί και η συνείδηση άρα και ο ίδιος). β. Σε περίπτωση που ζει μια δύσκολη και άθλια ζωή, οτι μόλις πεθάνει, μαζί με την ηρεμία θα έρθει και η δικαίωση (βλ. Δεν τον έκρινε η δικαιoσύνη άσε να τον κρίνει ο θεός και όλα μέλι γάλα )

 

Lomar, σε ότι αφορά το α) νομίζω ότι καταλαβαίνω τί εννοείς αλλά επίσης νομίζω ότι υπάρχει περισσότερο ζουμί στην υπόθεση. Είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω με αρκετούς πιστούς (όχι θρήσκους) και εκείνο που κατάλαβα είναι ότι δεν μπορείς να γενικεύσεις (όχι εσύ, γενικά συζητάμε) τους λόγους για τους οποίους πίστεψαν. Άλλοι λένε ότι έζησαν κάτι υπερβατικό, μια εμπειρία που δεν μπορούν να περιγράψουν εύκολα αλλά είναι σίγουροι ότι μέσω αυτής ήρθαν σε επαφή με κάτι. Άλλοι λένε ότι, σε κάποια δύσκολη ή έστω κρίσιμη στιγμή της ζωής τους, συνέβη κάτι τόσο ανεξήγητο που απλά λένε "εντάξει, υπάρχει και κάτι άλλο στην υπόθεση που αγνοούσα μέχρι τώρα". Άλλοι δίνουν το λόγο που ανέφερες, ενώ τέλος, μερικοί, βλέποντας την πολυπλοκότητα του σύμπαντος και της φύσης θεωρούν ότι "όλα αυτά τα απίστευτα δεν είναι τυχαία" (για να το θέσω όσο πιο απλά γίνεται). Γενικά, δεν νομίζω ότι μπορεί να καλουπώσει κανείς εύκολα τους λόγους που κάποιος είναι πιστός ή άπιστος.

 

Σε ότι αφορά το β) εξηγείς την περίπτωση που κάποιος "απόκληρος" ψάχνει την δικαίωση μετα θάνατον μια χαρά. Τότε όμως, μήπως θα έπρεπε να λάβεις υπόψιν σου και τις περίπτωσεις αρκετών "προνομιούχων" πιστών? Αν αυτοί δεν προσβλεπουν σε μια καλύτερη ζωή, δεδομένου ότι ήδη ζουν καλά, τότε γιατί πιστεύουν?

 

Respectfully

[Lomar]

Ναι όντως έχεις δίκιο.

 

Βασικά πιστεύω οτι όλα τα συναισθήματα και τα κίνητρα στον άνθρωπο, αν δε μεταφράζονται σε ενστικτώδεις ή λογικές αποφάσεις (κινήσεις, πράξεις κτλπ.) μεταφράζονται σε φόβους και ελπίδες.

 

Για παράδειγμα μέχρι τα 13 ήμουν πολύ πιστός, προσπαθούσα να μάθω πότε γιορτάζουμε τις διάφορες σημαντικές γιορτές της εκκλησίας, στο κατηχητικό συνέχεια κτλπ. Κάποια στιγμή μετα το κατηχητικό, όπως έβγαινα το απόγευμα απο την εκκλησία παρατήρησα τον ήλιο λίγο πρίν το ηλιοβασίλεμα, το πόσο ήσυχο ήταν το μέρος, το δροσερό αεράκι... ε όλα αυτά + κατηχητικό μου έσκασαν πολύ γαμάτα και όλο το υπόλοιπο απόγευμα και το βράδυ ήμουν κλασμένος απο τη χαρά, νόμιζα οτι πραγματικά είχα έρθει σε επαφή με το θείο, το ανώτερο.

 

Το παραπάνω μεταφράζεται σαν την ελπίδα που είχα απο μικρός να καταλάβω τα πάντα πως λειτουργούν και γιατί (όπως διαπίστωσα στη πορεία) απο την κλασσική πλύση εγκεφάλου απ'όλη τη κοινωνία του χωριού (και του κατηχητικού) είχα την εντύπωση οτι είμαι μοναδικός, οτι η ανώτατη οντότητα που έχει δημιουργήσει το σύμπαν με προσέχει και έχει ξεχωριστή θέση για εμένα σε εναν καλύτερο κοσμο.

 

Πάντως παίζει να έχεις και δίκιο, όντως για Ν πιστούς υπάρχουν και Ν διαφορετικοί λόγοι για τους οποίους πιστεύουν. Ίσως τελικά να μη μεταφράζονται τα πάντα σε φόβους και ελπίδες.