KaizerSoze Δημοσ. 11 Φεβρουαρίου 2006 Δημοσ. 11 Φεβρουαρίου 2006 Op,thymithika I skini pros to telos tis Listas tou Schidler pou o Neeson feugei as poume mesa apo epefimies kai ton pianoun ta klamata giati exei akoma mia karfitsa twn Nazi pou tha mporouse leei naxe swsei akoma 2 anthrwpous
Domar Δημοσ. 25 Φεβρουαρίου 2006 Δημοσ. 25 Φεβρουαρίου 2006 Aporw pws kaneis den anefere to Mar adentro, sygklonistikh toulaxiston. Proswpika thewrisa pio sygkinitikh ti stigmh poy efeyge apo to spiti toy o prwtagwnistis kai tin antidrash toy patera toy. Kala, den to sizitaw gia tin telytaia skini tis tainias... A! Kai isws akoystei periergo alla thewrw pws kai sta Friends yparxoyn sygkinitikes stigmes. Gia paradeigma tin prwti fora poy eida to epeisodio toy 10ou kyklou poy o Chandler peithei tin egkyo (sorry, den thymamai onoma) na toys afisei na yiothetisoyn to padi tis, sygkinithika pragmatika. An kai kwmikh seira, exei merikes batheia synaisthimatikes stigmes.
Em_Zed Δημοσ. 25 Φεβρουαρίου 2006 Μέλος Δημοσ. 25 Φεβρουαρίου 2006 Το mar adentro το είδα μαζί με χαρτομάντηλα δίπλα μου αλλά δεν τα χρειάστηκα. Η ταινία δεν μπορώ να πω ότι με άγγιξε ιδιαίτερα, ούτε με συγκίνησε πάρα πολύ, πέρα από την συμπάθεια και την λύπη που νιώθει κανείς παρακολουθώντας μια τέτοια ιστορία. Στην τελευταία σκηνή δεν έκλαψα, ενώ η μόνη σκηνή που μου έχει μείνει από όλη την ταινία και μου άρεσε πάρα πολύ είναι το πέταγμα από το παράθυρο, σκηνή που έχω (έχουμε; ) δει άπειρες φορές στον ύπνο μου...
john1987 Δημοσ. 26 Φεβρουαρίου 2006 Δημοσ. 26 Φεβρουαρίου 2006 Aporw pws kaneis den anefere to Mar adentro' date=' sygklonistikh toulaxiston. Proswpika thewrisa pio sygkinitikh ti stigmh poy efeyge apo to spiti toy o prwtagwnistis kai tin antidrash toy patera toy. Kala, den to sizitaw gia tin telytaia skini tis tainias...A! Kai isws akoystei periergo alla thewrw pws kai sta Friends yparxoyn sygkinitikes stigmes. Gia paradeigma tin prwti fora poy eida to epeisodio toy 10ou kyklou poy o Chandler peithei tin egkyo (sorry, den thymamai onoma) na toys afisei na yiothetisoyn to padi tis, sygkinithika pragmatika. An kai kwmikh seira, exei merikes batheia synaisthimatikes stigmes.[/quote'] δικιο εχεις,πραγματικα συγκλονιστικο και συγκινητικο....
Bovary Δημοσ. 2 Μαρτίου 2006 Δημοσ. 2 Μαρτίου 2006 Τα υγρά μάτια, ο κόμπος στο λαιμό, το σφίξιμο στο στομάχι, το συναίσθημα ότι βίωσες μια συγκλονιστική εμπειρία, που δεν ξεχνιέται μετά την έξοδο από την κινηματογραφική αίθουσα ούτε μετά από ώρες, μέρες, χρόνια...Δεν είμαι σίγουρη αν όλες αυτές οι ταινίες είναι τόσο σημαντικές με πιο "αντικειμενικά" κριτήρια, εντούτοις είναι σημαντικές για μένα, γιατί με άγγιξαν σε διαφορετικές στιγμές της ζωής μου και για διαφορετικούς λόγους η καθεμιά: Decalog (Kieslowski), L' eclisse(Antonioni), Otto et mezzo (Felini), Jude ( Winterbottom), One flew over the cuckoo's nest (Forman), An angel at my table (Campion), Le mari de la coiffeuse (Leconte), The crying game (Jordan), Amadeus (Forman), Madame Bovary (Chabrol), Nuovo cinema Paradiso(Tornatore), Betty Blue(Beineix), Eternal sunshine of the spotless mind, Los lunes al sol (Mondays in the sun), Bad timing (Nicolas Roeg), Leolo (Jan Claude Lauzon), Wings of desire (Wenders), The sheltering sky (Bertolucci), In the mood for love (Wong Kar Wai) και τόσες άλλες...
Em_Zed Δημοσ. 2 Μαρτίου 2006 Μέλος Δημοσ. 2 Μαρτίου 2006 Ένα έχω να πω... δεσποινίς bovary, καλως όρισες στο κλαμπ μας. Και αυτό της ινσόμνια και αυτό εκείνων που έχουν ζήσει δακρύβρεχτες στιγμές! Κι όπως βλέπω κι εσύ πρέπει να έχεις ρίξει μαύρο κλάμα, γι' αυτό υποβάλλω τα σέβη μου.. Κeep on crying!
Bovary Δημοσ. 4 Μαρτίου 2006 Δημοσ. 4 Μαρτίου 2006 Πρώτα απ' όλα, ευχαριστώ για το ευγενικό καλωσόρισμα... Είναι πραγματικά ωραία η ιδέα αυτής της ιδιότυπης "εξομολόγησης" για τις ταινίες που μας έκαναν να καταλάβουμε καλύτερα το βαθύτερο νόημα της φράσης: η ηδονή της οδύνης. Περιμένω με ενδιαφέρον να διαβάσω τις "εξομολογήσεις" σας. Keep on crying! (το πιο κατάλληλο moto για αυτή τη σελίδα).
Green Dragon Δημοσ. 4 Μαρτίου 2006 Δημοσ. 4 Μαρτίου 2006 Είχα τη τύχη να ξαναδώ πρόσφατα «Τα απομεινάρια μιας μέρας» του Τζέιμς Άιβορι. Με τον συγκλονιστικό Άντονι Χόπκινς και τη γλυκύτατη Έμα Τόμσον. Η άνοδος και η πτώση ενός μπάτλερ με αριστοκρατική συμπεριφορά και ψυχολογία, λίγο πριν οι Ναζί καταστρέψουν τον κόσμο. Συγκινήθηκα πολύ σε αρκετά σημεία και έκλαψα στη τελευταία συνάντηση που είχαν.
Em_Zed Δημοσ. 10 Μαρτίου 2006 Μέλος Δημοσ. 10 Μαρτίου 2006 Λίλια για πάντα... Το ξαναείδα μετά από πολύ καιρό χθες βράδυ στην καταπληκτική θεματική βραδιά της ΕΤ1. Αυτή η ταινία βγάζει μια απίστευτη στεναχωρία, μια μιζέρια που αποπνέει σχεδόν από τα πάντα - από τους ανθρώπους μέχρι τα κτίρια. Το πρώτο σχεδόν μισό της κυλάει θαρρείς δίχως να συμβαίνει τίποτα, αλλά χωρίς να το καταλαβαίνεις σε παίρνει μάζι της στον βυθό της μοναξιάς και της απόγνωσης που νιώθουν οι πρωταγωνιστές. και έρχεται το δεύτερο μισό με την καταστροφή και την λυτρωση. Αυτό που με στεναχώρησε και, γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε ύγρανε τα μάτια μου, δεν ήταν τόσο η ιστορία αυτή καθ' αυτή όσο η συνειδητοποίηση οτι ιστορίες σαν κι αυτές συμβαίνουν σχεδόν καθημερινά. Απόδειξη: η ταινία βασίστηκε σε ένα δημοσίευμα για την ιστορία μιας κοπέλας από την Λευκορωσία η οποία τράβηξε τα ίδια από τις 17/9/1999 μέχρι τις 10/1/2000. O Lukas Moodysson είναι από τους καλύτερους ευρωπαίους σκηνοθέτες.
vlachaquito Δημοσ. 10 Μαρτίου 2006 Δημοσ. 10 Μαρτίου 2006 den ksero an anaferthike prin alla ego sthn skhnh pou lygisa kat'eksakolouthish htan sto forrest gump sto monologo pou kanei ston tafo ths kopelas tou..ekei pou dinei to gramma pou egrapse to paidi einai h softex time... kai sto la vita e bella mporo na po...
stranger_77x Δημοσ. 10 Μαρτίου 2006 Δημοσ. 10 Μαρτίου 2006 gia mena tipota den sygkrinetai me to Cinema o Paradeisos stin skini pou paei aftos sto etimo gia na katedafistei Cinema alla kai stin teleutea skini me to montaz apo ta filia
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Αρχειοθετημένο
Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.