Προς το περιεχόμενο

διαφορες σε αντρες - γυναικες


Toufas

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Έχετε αναρωτηθεί ποτε πώς ένας άνδρας μπορεί να είναι μονος για χρόνια και να επιζήσει ενώ οι γυναίκες "διαλύονται" το δευτερολεπτο που δεν εχουνε καποιον για να προσκολληθούν?

in b4 flame απο γυναικες που θα πουνε οχι εγω οι αλλες.

  • Απαντ. 49
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
Δημοσ.
...ενώ οι γυναίκες "διαλύονται" το δευτερολεπτο που δεν εχουνε καποιον για να προσκολληθούν?

 

Αυτό γιατί το παίρνεις ως δεδομένο; Δε θα έπρεπε να τεθεί ως ερώτημα; Και το παρακάτω ομοίως, για να είμαι δίκαιος:

 

...ένας άνδρας μπορεί να είναι μονος για χρόνια και να επιζήσει...

 

Και φυσικά:

 

>
#define "επιζήσει" ???
#define "διαλύονται" ???

Δημοσ.

Συμφωνώ με Parsifal !

 

τι εννοείς διαλύονται οταν δεν έχουν που να προσκολληθούν?

 

Η ανάγκη της συντροφικότητας είναι φυσιολογική ανάγκη στις μεγαλύτερες ηλικίες.

 

Η ανάγκη της προσκόλλησης είναι ασθένεια σε κάθε ηλικία.

Δημοσ.

Μεγάλο ρόλο παίζουν τα στερεότυπα και τα πρότυπα της κοινωνίας. Θεωρείται ακόμη και σήμερα παράξενο το να είναι μια γυναίκα από τα 30 και πάνω, ανύπαντρη.

Υπάρχουν βέβαια και πολλές που επιζητάνε την εύκολη λύση, να βολευτούν με το να παντρευτούν έναν ευκατάστατο.

Αυτή η νοοτροπία περνάει και σε μικρότερες ηλικίες ανεξάρτητα του γάμου.

Δημοσ.

Προφανώς ο Τούφας εννοεί ότι οι γυναίκες έχουν παραπάνω ανάγκη για συντροφικότητα, ενώ ένας άντρας έχει λιγότερες συναισθηματικές ανάγκες (και είναι συνήθως στον πουτθο του τριαντάφυλλα). Ισχύει αυτό και ο λόγος είναι ότι - πέρα από τα κοινωνικά πρότυπα - οι γυναίκες έχουν περισσότερες ανασφάλειες από την φύση τους (fact), ενώ συμβάλει σ΄αυτό και το μητρικό ένστινκτιο καθώς είναι επιφορτισμένες και με την ευθήνη της γέννας και της ανατροφής των παιδιών τους.

Δημοσ.

Προσωπικά δεν πιστεύω στο μητρικό ένστικτο... περισσότερο θέμα κοινωνικών ταμπού είναι για μένα. Λίγες μάνες αποβάλλουν ή παρατάνε τα παιδιά τους μετά την γέννα?

 

Δεν υπάρχει άνθρωπος που γεννιέται από την φύση του με ανασφάλειες, αυτές δημιουργούνται στην πορεία. Οπως η γυναίκα αποκτά ανασφάλειες λόγω της μητρικής ευθύνης έτσι και οι άντρες αποκτάνε ανασφάλειες λόγω των πατρικών ευθυνών προς την οικογένεια.

Δημοσ.

Να πω και γω την σοφίστικό μου :P, ανασφάλεια μεγάλη είναι να μένεις για πολλά χρόνια μόνος , φόβος! Ανασφάλεια μεγάλη είναι να είσαι πρσκολlημένος συνέχεια σε κάτι , φόβος!

 

Κάπου στην μέση κρύβεται η αλήθεια πλεον και για τα δύο φύλα, παλιότερα και λόγο κοινωνικών στερεοτύπων η γυναίκα είχε την περισσότερη ανασφάλεια και αυτο γιατί δεν ήταν αυτόνομη.

Δημοσ.

The_Judas πάρε παράδειγματα από τα ζώα. Η μάνα της περισσότερες φορές θυσιάζει ακόμα και την ζωή της για να προστατεύει το παιδί της. Επίσης ενστικτωδώς αναζητά τον ικανότερο σύντροφο για την αναπαραγωγή. Για μένα είναι θέμα βιολογικό, δεν είναι θέμα κοινωνικό.

Δημοσ.

Οντως έχει τις ρίζες του στο βιολογικό , είναι ενστικτο κτλ αλλά σοβαρό ρόλο παιζουν και οι κοινωνικές δομές. Σημερα είναι αρκετά διαδεδομένο οτι μια γυναίκα δεν θα έχει κανένα προβλημα να κάνει παιδιά και να τα μεγαλώνει μόνη της. Αυτο οφείλεται στο γεγονός οτι τις προσφέρονται πολλές κοινωνικές υπηρεσίες που παλιά δεν υπήρχαν , οπότε μπορεί και παραβλέπει το ενστικτό της κατα περίπτωση και όχι μόνο σε σοβαρά αδιέξοδα , όπως χωρισμός , θάνατος του συντρόφου κτλ

Δημοσ.

Σίγουρα υπάρχουν ορμέμφυτα που τραβολογάνε προς τη μία μεριά. Όμως ο άνθρωπος είναι ζώον που εξελίσσει εαυτόν και δημιουργεί σε επίπεδο υψηλότερο από τα ένστικτά του. Γι' αυτό και δε μπορώ να δεχθώ τυποποιημένη συμπεριφορά στην οποία να τσουβαλιάζουμε συλλήβδην άτομα του ενός ή του άλλου φύλου...

Δημοσ.

Έχω εντελώς αντίθετη άποψη επί του θέματος.

Ένας άντρας μπορεί να είναι ανεξάρτητος να μην έχει ανασφάλειες ωραία, αλλά χρειάζεται την γυναίκα πλάι του. Η διαφορά ποια είναι???? και εκεί νομίζω γίνεται το λάθος: ο άντρας αποτελεί την ηγετική φυσιογνωμία στο ζεύγος ενώ η γυναίκα συμπληρώνει τον άντρα…χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο άντρας δεν έχει ανάγκη την συναισθηματική κάλυψη…

Από κει και πέρα μια γυναίκα μπορεί να ζήσει ες αεί χωρίς την παρουσία άντρα, κάτι που δεν συμβαίνει με μας. Δεν είναι τυχαίο ότι οι άντρες μόλις χάσουν τη γυναίκα αμέσως βρίσκουν νέο σύντροφο, ενώ σε ανάλογη περίπτωση οι γυναίκες βάζουν τη μάυρη πλερέζα.

Αυτά βέβαια έγκειται στο γεγονός ότι όλα υπακούουν στην ιδιαιτερότητα του κάθε ατομου που πιστεύω είναι πιο ισχυρή να καθορίσει συμπεριφορές από ίδιο το φυλο.

 

Στον διαχωρισμό (γενικά) αυτό: άντρες - γυναίκες είμαι αντίθετος όσον αφορά την συναισθηματική κάλυψη…τις ίδιες ανάγκες έχουμε…αν το θέλετε διαφορετικά, - και για να γίνει πιστευτό : εμείς πάντα έχουμε την αναγκη να μας ''υπηρετεί'' μια γυναίκα.

Όλα τα άλλα για ανασφάλειες και μητρότητα ίσχυαν σε αρχέγονες κοινωνίες και έχει αποτυπωθεί στο γονότυπό της, χωρίς αυτό να αποτελεί πραγματική ανάγκη στη σύγχρονη κοινωνία….ωστόσο αποτελεί ισχυρό συναισθηματικό δεδομένο .

 

αυτά…

Δημοσ.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι άντρες μόλις χάσουν τη γυναίκα αμέσως βρίσκουν νέο σύντροφο, ενώ σε ανάλογη περίπτωση οι γυναίκες βάζουν τη μάυρη πλερέζα.

 

You sure? :-)

Δημοσ.

σωστα, μια γυναίκα πλέον βγάζει και φράγκα και μπορεί να αυτοεξυπηρετηθει μια χαρα!

Ενω ένας άντρας άντε να μαγειρέψει, να σιδερώσει κτλ κτλ... γι αυτο με το που χωρίζουν οι παντρεμένοι άντρες είναι πολυ πιθανό να ξαναπαντρευτούν ή να συζήσουν... Γραφική η φράση πια του 50αρη "να γυρίζεις σπίτι, να βρίσκεις ενα πιάτο φαι της προκοπής" ...

 

Τωρα απο συναισθηματικής άποψης δεν έχει φύλο η ανασφάλεια, ο φόβος, η ανάγκη για το οτιδήποτε...

 

Και επειδή σημερα είναι Παρασκευή και επειδή σήμερα θα κάνω format στο pc μου είμαι στεναχωρημένη και δεν γράφω άλλα :P

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...