BlAcK__MetaL

[AfterForever]

Επίσης Carpathian Forest - Black Shining Leather. Black 'n' Roll. Αντρικό album. Απ' ό,τι ξέρω τα άλλα είναι για τα πανηγύρια, όπως και το προσωπικό του Natterfrost (ή πως σκατά λέγεται τελοσπάντων).

[blashyrkh+]

Δε ξέρω ρε παιδιά..εγώ πολλούς μαύρους δεν έχω δει στην metal (ή και rock σκηνή). Σίγουρα δεν ακούω κάποιον ευλαβικά. Ο Hendrix πέθανε. Ποιος είναι ο νέος Hendrix?

 

εισαι σε ασχετο thread.επισης αν σε ενδιαφερουν οι μαυροι (!) ανοιξε ενα τοπικ φιλανθρωπιας και αγαπης για την ανθρωποτητα.

[Nodoordonotthereisnotry]

εισαι σε ασχετο thread.επισης αν σε ενδιαφερουν οι μαυροι (!) ανοιξε ενα τοπικ φιλανθρωπιας και αγαπης για την ανθρωποτητα.

 

The salt , the salt, my kingdom for a salt!

[ferongr]

εισαι σε ασχετο thread.επισης αν σε ενδιαφερουν οι μαυροι (!) ανοιξε ενα τοπικ φιλανθρωπιας και αγαπης για την ανθρωποτητα.

 

Κακία!!!!

 

[Lucifer]

Βέβαια είδαμε πόσο κακή μπάντα είναι και οι μπλάσφεμοι με τον μαυρούλη.

[livewire]

Πάνω που είπαμε όμως ότι επέστρεψε ο blacksheep+ (και σφάξτε τα καλύτερα θρεφτάρια να το γιορτάσουμε), πάει, χάθηκε πάλι...

[phanispal]

Lucifer ακούς Sopor;

[Lucifer]

Επιτέλους. Ναι, ακούω. Κάποτε φανατικά, μετά έβγαλαν το τελευταίο.

[phanispal]

Εννοείς το Les Fleurs du Mal;

[Lucifer]

Ναι, αυτή την μεγαλοπρεπή στιχουργική π*πα λέω.

[phanispal]

Είναι ο μόνος δίσκος που δεν έχω ακούσει σε ικανοποιητικό βαθμό, οπότε δε μπορώ να έχω άποψη για τους στίχους...

 

Αλλά το In der Palastra κάτι έχει να πει... Μουσικά τουλάχιστον...

[Lucifer]

Yπάρχουν συγκροτήματα και συγκροτήματα. Υπάρχουν αυτά που μας αρέσουν, αυτά που μας αφήνουν αδιάφορους, αυτά που αγνοούμε και αυτά που αποφεύγουμε. Υπάρχουν κλώνοι και υπάρχουν και δάσκαλοι, υπάρχουν οι ακόλουθοι και υπάρχουν οι ηγέτες. Υπάρχουν συγκροτήματα της σειράς και υπάρχουν και οι Sopor Aeternus.

 

Θεωρώ δεδομένο πως πρόκειται για ένα μουσικό σχήμα το οποίο κατατάσσεται στο μεγάλο πεδίο μάχης ονόματι "love them or hate them". Και θεωρώ εξίσου δεδομένο πως για να διαβάζετε αυτές τις γραμμές, ξέρετε ποιος και τι είναι οι Sopor Aeternus και έχετε ήδη διαλέξει πλευρά. Ακόμα και αν δεν έχετε ιδέα όμως και είστε απλώς περίεργος, θα μπορέσετε να ζυγίσετε τους δύο πόλους, αυτά που θα πω για τους οπαδούς και εκείνα που θα πω για τους πολέμιους.

 

Εσείς λοιπόν, που όπως και εγώ, αγαπάτε το φίλτατο κύριο Varney, θα χαρείτε να μάθετε πως οι συνθέσεις του "Fleurs Du Mal" είναι σίγουρα κάτι παραπάνω από όμορφες και ίσως, απλώς ίσως, μοναδικές αν κινηθούμε αναδρομικά στις μουσικές φόρμες που έχουν ως τώρα χρησιμοποιηθεί στους δίσκους τους. Έχοντας εγκαταλείψει αυτή τη μεσαιωνική ατμόσφαιρα των μελωδιών, αλλά και απομακρυνόμενος από την ηλεκτρονική προσέγγιση του "La Chambre D'Echo" (παρεμπιπτόντως, μας έχει πήξει στα Γαλλικά λες και δεν ξέρουμε ήδη ότι είναι gay) οι συνθέσεις του "Fleurs..." είναι κάτι σα ρομαντισμός στην έκφανσή του τον 21ο αιώνα. Συνολικά, πρόκειται για πολύ καλοδουλεμένες μελωδίες και ενορχηστρώσεις, που θα μπορούσαν να σταθούν άνετα ποιοτικά -αν και δομικά διαφοροποιημένα- δίπλα στους προκατόχους τους.

 

Τα κακά νέα όμως, και η χαρά όσων ποτέ δε συμπάθησαν το "τραβέλι τον γκοθά", είναι οι στίχοι. Θυμάμαι τον εαυτό μου από την ημέρα που τους ανακάλυψα, μέχρι και τη στιγμή πριν διαβάσω τους στίχους του "Fleurs...", να κάθομαι ευλαβικά με το booklet στο χέρι και να ακολουθώ τις γραμμές με το βλέμμα μου μαζί με τη θεατρική φωνή του Varney. Μελοποιήσεις Edgar Allan Poe, στίχοι όπως του "If Loneliness Was All", "Hades Pluton" - ακόμα και τα πιο επιπόλαια ως concept "Dead Souls" και "Sopor Freatrem Mortis Est", τα οποία έκρυβαν αμέτρητες ποσότητες νοημάτων κάτω από το, μυστικιστικό πολλές φορές, συμβολισμό τους, έδωσαν αυτή τη φορά τη θέση τους στο πιο απωθητικό συνοθύλευμα αφηγήσεων ερωτικών περιπτύξεων μεταξύ του Varney και των εραστών του. Και το απωθητικό δεν είναι ούτε το γεγονός πως όλα ανεξαιρέτως τα τραγούδια του μιλάνε για συνουσίες και συναφείς φαντασιώσεις, ούτε φυσικά κάποιο ομοφοβικό μου ένστικτο. Αυτό που πραγματικά θεωρώ πως εξευτελίζει το δίσκο, είναι ο συνδυασμός συναισθηματικά φορτισμένων εκφράσεων κάποιας αναμφισβήτητης λεκτικής αξίας με το πιο γυμνασιακό λεξιλόγιο. Στίχοι όπως "So listen closely girls and boys this song is about haemorrhoids", "Wax the monkey, shave the bear (...) trim the hedges, cut the trees" του "Shave if you love me" καθώς και "I know you like me to watch you piss, you're only waiting to be kissed, you're such a beauty to behold, here comes a shower and it's made of gold" δεν νομίζω πως έχουν την οποιαδήποτε σχέση με το ίδιο άτομο που έγραψε τα "Dead Lover's Sarabande" και το "Inexperienced Spiral Traveller". Δεν ξέρω αν πρόκειται για κάποιον πειραματισμό απέναντι στο κοινό του, κάποια αλαζονική επίδειξη ενός φτηνού beatnick απωθημένου ή πολύ απλά το τέλος της ιδιοφυίας του κ. Varney, αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως, αν ήθελε να σοκάρει ή να πλησιάσει μέσω της τέχνης του κάποιο ζήτημα ταμπού, θα μπορούσε να το κάνει πολύ πιο επιτυχημένα και όχι σαν ανίκανος σεξουαλικά στιχουργός των Placebo.

 

Διαλέξτε και πάρτε. Αν σας ενδιαφέρουν οι στίχοι, θα έχετε να παλέψετε με πολλά από τα κριτήριά σας. Αν πάλι όχι, το μόνο που έχετε να αντιμετωπίσετε είναι απλώς μια σχετικά κουραστική διάρκεια 75 λεπτών.

 

Μια κριτική που ξέθαψα.

[phanispal]

Λες να έκανα καλά που δεν έσκασα 90 ευρώπουλα να το πάρω δηλαδή;

[Lucifer]

Ναι, σε λίγο καιρό θα πάει και αυτό 30 σαν το book version του chambre. =p

[phanispal]

Καλά. για το la chambre δεν είχε μ@λ@κίες... έδινα και τα 2πλάσια απ'όσα έδωσα...