Πτυχιακή εργασία 11500 λέξεων,βαθμολογήστε με

[chomsky]

Έκανα την πτυχιακή μου και μου βγήκε 11500 λέξεις περίπου 70 σελίδες και 30 φωτογραφίες. Το θέμα ήταν μια έρευνα για ένα θέμα τεχνικό, ελληνική βιβλιογραφία δεν υπήρχε και ότι έβρισκα αυτό ήταν μέσω ίντερνετ, επίσης τα κείμενα απαιτούσαν και γνώσεις τεχνικής ορολογίας. Χρειάστηκα περίπου τρείς μήνες και 15 ημέρες για να την ολοκληρώσω ασχολούμενος κάθε ημέρα απο τις 2 το μεσημέρι μέχρις τις 9-10 το βράδυ. Απο τον καθηγητή δεν είχα καμία βοήθεια. Όταν λοιπόν έφθασα στις 11500 λέξεις και πήγα να την παρουσιάσω ο καθηγητής θεωρούσε πως η πτυχιακή ήταν μικρή σε ποσότητα και πως θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον η διπλάσια,και όταν του είπα ότι μου αρκούσε έστω και βαθμός 5 αρνήθηκε λέγοντας ότι είναι υποτιμητικό για το τμήμα να βάλουμε βαθμό 5. Τελικά επέμενα και τελικά την παρουσίασα αλλά χαλάστηκα προσωπικά γιατί θεωρούσαν ότι μου έκαναν χάρη, έτσι θα ήθελα να ρωτήσω εάν πιστεύεται εάν όντως μου έκαναν χάρη; Βέβαια παρόλο που ντροπιάστηκαν απο την πτυχιακή μου θα την ανεβάσουν στον server του τμήματος. Επίσης μιλάμε για κάποιο τμήμα του ΤΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ. ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΕΑΝ ΟΝΤΩΣ ΜΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΧΑΡΗ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

__________________

[Snoob]

Το βέβαιο είναι ότι όταν ένα τμήμα (καθηγητής) βλέπει ένα φοιτητή του να φτάνει στην παρουσίαση της πτυχιακής, σαφώς θέλει κάτι καλύτερο από το 5, δηλαδή τη βάση. Για πολλούς και διαφόρους λόγους, ένας εκ των οποίων (ενδεχομένως ο πλέον εγωιστικός) είναι ότι ο καθηγητής, ο οποίος μπορεί να έχει σταθεί δίπλα στο φοιτητή από την πρώτη στιγμή ή να μην έχει ασχοληθεί καθόλου μαζί του, "κρίνεται" κι αυτός από την ποιότητα της εργασίας, και μαζί του το τμήμα.

 

Σαφώς οι δύο πτυχιακές που έγραψα (για τα μεταπτυχιακά μου, όμως) ήταν πολύ μεγαλύτερες από τη δική σου αλλά σε κάθε περίπτωση γνώριζα εκ των προτέρων από τις οδηγίες του τμήματος ποια θεωρείται αποδεκτή έκταση για μια τέτοια εργασία (αν θυμάμαι καλά, 30 με 40 χιλιάδες, αλλά πέρασαν και δεκατόσα χρόνια, δεν παίρνω όρκο). Επομένως, αυτό ήταν κάτι που όφειλαν να σου το έχουν πει εξαρχής.

[panther_512]

Να σου πώ εγώ φίλε μου τα περι πτυχιακής και βαθμών:

 

Εγώ, Ηλεκτρονικός μηχανικός, διάλεξα μόνος μου το θέμα και ανέλαβα να κατασκευάσω μιά γεννήτρια συνναρτήσεων. Ένα μηχάνημα δηλαδή που παράγει ρεύμα ημιτονικό, τετράγωνο, τριγωνικό ή συνεχές με τάση από 0 μέχρι 20 Volts και συχνότητα μέχρι 1MHz. Η υπεύθυνη καθηγήτρια ήταν ιδιαίτερα αυστηρή μαζί μου και ήθελε το μηχάνημα να είναι όσο πιό επαγγελματικό γίνεται.

 

Την έφτιαξα, μου πήρε 3 μήνες και 100 περίπου ευρώ, αλλά δεν ήμουν ικανοποιημένος γιατί η καθηγήτρια έλεγε ότι το 10-άρι δεν το πιάνει. Οπότε ξεκίνησα από την αρχή και έφτιαξα καινούργιο πιό δυνατό μηχάνημα, με τάση από 0-μέχρι 30 Volts, προγραμματιζόμενες κυματομορφές, ενσωματομένο συχνόμετρο και μέγιστη συχνότητα τα 10MHz. Μιλάμε για ένα τέλειο επαγγελματικό όργανο στη τελική, που δεν ζηλεύει σε τίποτα αυτά του εμπορίου.

 

Μου πήρε το 2ο μηχάνημα 6 μήνες και 300 Ευρώ. Το βιβλίο μου βγήκε 300 μονόπλευρες σελίδες. Στο τέλος παρουσίασα καί τα 2 μηχανήματα.

 

Βαθμολογία: 10/10/10

 

Φίλος μου τώρα την ίδια περίοδο:

 

Έφτιαξε ένα πλακετάκι, μικρό όσο η παλάμη σου, με ένα λαμπάκι επάνω. Σφυρίζεις? Το λαμπάκι ανάβει. Ξανασφυρίζεις? Το λαμπάκι σβήνει.

 

Του πήρε να το φτιάξει 2 ώρες και περίπου 15 Ευρώ.

 

Έγραψε βιβλίο 30 σελίδων, εκ των οποίων οι μισές ήταν datasheets των εξαρτημάτων.

 

Βαθμολογία: 10/10/10

 

 

Συμπέρασμα: Είναι σε τί μ%&*κες καθηγητές θα πέσεις και τί χαζοαπαιτήσεις έχουν από σένα.

[BIAP]

Κατα τη διαρκεια της ερευνας σου για την πτυχιακη, εβλεπες τον καθηγητη σου?

Θελω να πω, δοκιμασες να του δειξεις τι εκανες και ειδες οτι δεν βοηθαει, η εσκασες μυτη ξαφνικα εχοντας κατι που θεωρουσες οτι ειχε ολοκληρωθει?

Απο την αλλη πλευρα, θεωρω πως ο καθε καθηγητης, τη στιγμη που αναλαμβανει να κανει επιβλεψη πτυχιακης, οφειλει να ειναι κοντα στον φοιτητη του, και να δινει ο,τι καλυτερο, προκειμενου να διατηρει την εικονα του ιδιου και του τμηματος ψηλα.

Σχετικα με την εκταση, δεν μπορω να καταλαβω, πως δεν δινουν οδηγιες σχετικα με κατωτερο και ανωτερο οριο λεξεων/σελιδων ο,τιδηποτε τελοσπαντων σαν γενικη γραμμη.

Προσωπικα, δεν εγραψα πανω απο 12.000 λεξεις σε πτυχιακη και μεταπτυχιακη εργασια για αρχιτεκτονικη. Και στις δυο περιπτωσεις πηρα καποια διακριση και μαλιστα οταν θελησα να ξεπερασω το οριο των 12κ ειχα αντιδρασεις. Αλλα δεν μιλαμε για Ελλαδα, οπου ξεκινησα να κανω και διδακτορικο, αηδιασα με την ελλειψη πηγων και οργανωσης, και αποφασισα να το κανω και παλι εξω.

Τεσπα, ξεκινα αναλογιζομενος πρωτα εσυ τι δεν εκανες σωστα, και μετα με τι τυπο καθηγητη ειχες να κανεις.

[ClipShare]

Αν εχεις γυναικα καθηγητρια, απλως κοιμησου μαζι της.

[AFANIS_]

Αν εχεις γυναικα καθηγητρια, απλως κοιμησου μαζι της.

 

καλά αυτό μπορεί και με άνδρα να το κάνει...αλλα έχει τα ρίσκα του....

[Typhoon]

Τουλάχιστον στον κλάδο μου (computer eng.) έχει μεγάλη σημασία η φύση της εργασίας. Αν είναι καθαρά θεωρητική τότε θες περισσότερο όγκο και περισσότερο μπλα μπλα από μια πρακτική εργασία. Τώρα το θέμα του βαθμού: Στην Ελλάδα θεωρούμε δεδομένο ένα 10 ή στη χειρότερη 9 στην πτυχιακή/διπλωματική, πράγμα το οποίο προέρχεται από το γεγονός ότι δεν υπάρχει περιορισμός στη χρονική διάρκεια εκπόνησης της εργασίας και συνεπώς μπορείς να κάνεις όσο θες αρκεί να βγει καλή. Εδώ δεν ισχύει αυτό, οι εργασίες είναι 6 μήνες, ούτε μέρα παραπάνω (βέβαια το κάθε πανεπιστήμιο έχει δικό του κανονισμό), και συνεπώς μπορείς να πάρεις εύκολα χάλια βαθμό ή και να κοπείς. Προχθές ήμουνα σε μια τραγική παρουσίαση διπλωματικής ή οποία από ότι μου είπε μετά το παιδί που ήταν επιβλέπων ή θα περνούσε με 3,7 (κάτι σαν το 5,5 το δικό μας) ή θα κοβόταν. Εγώ βέβαια θα την είχα κόψει...

[Critter]

Προσωπικα νομιζω οτι ειναι θεμα καθηγητη.

Για παραδειγμα μου εχει τυχει να κανω καθαρα προγραμμαστιστικη διπλωματικη η οποια δεν ειχε σχεση με ερευνα, απλα ενα προγραμμα ητανε. Αρα πρακτικα ηθελε manual. Ποσο μεγαλυτερο μπορει να ειναι το manual απο 30 σελιδες?Δεν εφτιαξα και ERP. Και ομως ειχανε παραπονο λες και ειχα αναλαβει να γραψω την ιστορια της ανθρωποτητας σε 100+1 τομους. Τελικα εγραψα οτι μλκια μου κατεβηκε, εγινε 60 σελιδες και με το ζορι την δεχτηκανε.

 

Στο μεταπτυχιακο που ειχα προγραμμαστιστικη με ερευνητικο κομματι, τοτε μαλιστα, μου βγηκε 293 σελιδες απο τις οποιες ηξερα τα παντα και ειχα δουλεψει πολυ επανω τους.

 

Ενά πραγμα δεν καταλαβα όμως ποτε μου. Αυτο με τις πηγες. Οκ, οτι εχεις αποσπασει απο αλλες πηγες να το επισημανεις. Το ζητητημα οτι σαν κατεχοντας του θεματος, εγραφα πολλες θεωρειες δικες μου που προκυπτανε απο τις γνωσεις μου. Τι σκατα ερευνητης ειναι καποιος αν απλα αναπαραγει αυτα που γραφουν οι αλλοι χωρις να μιλαει για τα δικα του συμπερασματα?Πως βγαινουν οι δημοσιευσεις? Ε!οι μλκες δεν τα δεχοντουσαν και θελανε να βαλω πηγες. Ρε μαστορα του ελεγα, ειναι απο το μυαλο μου αυτα, οοοοχι, να βαλεις πηγες μου ελεγε. Ε!ειπα να μην του βαλω καμμια πηγη δεβερτζη στον κ@λο και έβαζα πηγές απο ασχετα βιβλια. Σιγα μην τα εψαχνε κανεις. Και να τα εψαχνε στα @@ μου.

[grigas]

Kαι μένα η διπλωματική μου στο Πολυτεχνείο ήταν εφαρμογή του διδακτορικού ενός λέκτορα σε μια πραγματική παραγωγική διαδικασία. Η βιβλιογραφία μου ήταν 3 paper καθώς και το ίδιο το διδακτορικό (κάπου 300 σελίδες σύνολο). Μου πήρε κάπου 10 μήνες να την ολοκληρώσω και το αποτέλεσμα ήταν 48 σελίδες. 48 σελίδες που πήραν ένα καθαρό 10άρι μιας και ο καθηγητής που την επέβλεπε ήξερε ότι ήταν μια πραγματικά πρωτότυπη δουλειά που η κάθε μέτρηση και το κάθε αποτέλεσμα έκρυβε παρα πολλές ώρες δουλειάς από πίσω.

 

Μετά από ένα περίπου χρόνο και αρκετό κόψιμο και ράψιμο η διπλωματική έγινε ένα 10σέλιδο paper που δημοσιεύτηκε στο International Journal of Reliability and Quality Control.

 

Το συμπέρασμα?? Όλα εξαρτώνται από τον καθηγητή και την ποιότητα της δουλειάς. Δεν είναι πατάτες οι διπλωματικές να τις μετράμε με το κιλό.

[chomsky]

Αρχικά έψαχνα θέμα πτυχιακής που να έχει κάποια σχέση με την δουλειά που κάνω,τεχνικός υπολογιστών/δικτύων, όμως δυστυχώς δεν μου έδιναν όχι συγκεκριμένο θέμα αλλά καθόλου πτυχιακή, μέχρι που βρήκα αυτό που βρήκα έτσι εξήγησα του καθηγητή ότι το θέμα δεν με ενδιαφέρει και ότι επειδή είμαι εργαζόμενος και χάνω χρήματα και ελεύθερο χρόνο απο την ενασχόλησή μου με τη πτυχιακή θέλω να κάνω την ελάχιστη δυνατή εργασία.Όταν είσαι αιώνιος φοιτητής το τελευταίο που σε ενδιαφέρει είναι τι βαθμό θα πάρεις. Επίσης εγώ ερχόμουν πάντα σε επαφή με τον βοηθό καθηγητή τον οποίο για ένα διάστημα τον κυνηγούσα τρεις μήνες για να μου στείλει επιπλέον υλικό ώστε να συνεχίσω την εργασία. Το κορυφαίο όμως πιο είναι,ενώ μου ζάλισε τον έρωτα για το γεγονός ότι η εργασία είναι μικρή και πως θέλουμε να βοηθήσουμε αλλά και αλλά και σούξου μούξου τελικά δεν με εξέτασε πάνω στην εργασία ούτε έκανα παρουσίαση στο powerpoint που είχα προετοιμάσει, απο την πλευρά τους ήταν χύμα η κατάσταση και μου έκαναν κύρηγμα για ποιότητα και για επίπεδο, ενώ όλοι ξέρουμε τι σημαίνει ΤΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ

Ρίξτε μια ματία εδώ http://www.teipir.net ωστε να δείτει τι πραγματικά συμβαίνει εκεί μέσα.

[Typhoon]

Φίλε μου να είσαι ευχαριστημένος που στην έδωσε, αν ερχόσουνα σε μένα να μου πεις τέτοιες βλακείες θα σε είχα διαολοστείλει....τι θα πει είσαι εργαζόμενος και χάνεις λεφτά? Αν σου είναι τόσο πιο σημαντικά αυτά από το πτυχίο σου παράτα τα και τράβα δούλεψε και μην απαιτείς να σου χαρίσουν ουσιαστικά ένα πτυχίο.

[chomsky]

Να σου πω, εγώ είμαι βλάκας ή αυτός που διδάσκει ακόμη τον Ζ80, δεν ξέρω που είσαι καθηγητής αλλά στην ελλάδα οι καθηγητές είναι εκτός πραγματικότητας τουλάχιστον στα ΤΕΙ, εγώ και ο καθένας σπουδάζουμε για να μάθουμε πέντε δέκα πράγματα και να βγούμε στην αγορά να βγάλουμε χρήματα και να φτιάξουμε σπίτια και να αγοράσουμε αυτοκίνητα,δεν κάθομαι να σπαταλάω χρήματα και χρόνο για να μαθαίνω τον z80 ούτε να κάνω μια πτυχιακή που ασχολείται με τεχνολογίες της δεκαετίας του 80 και να μην συμπίπτει με τα ενδιαφέροντά μου για αυτό άλλωστε παράτησα και το τμήμα και ασχολούμουν με αυτό σε βάθος εντεκαετίας οπότε και τελείωσα. Εξάλου δεν ζήτησα καμία χάρη απλά είναι δικαίωμά μου απο την στιγμή που μια πτυχιακή βαθμολογείτε απο 5 εως 10 να επιζητώ το 5. Στα μαθήματα δηλαδή δεν θα έπρεπε να περνάμε με 5. Εμείς στο συγκεκριμένο τμήμα των ΤΕΙ επειδή δεν έχουμε επαγγελματικά διακαιώματα και δεν μας αναγνωρίζουν πουθενά ως τμήμα θα πρέπει να διαθέτουμε εφόδια αλλιώς είμαστε χαμένοι στην αγορά, έτσι πάρα πολλοί φοιτητές κυρίως αυτοί που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα εργάζονται σε εταιρείες παράλληλα με τις σπουδές για να αποκτήσουν αυτά τα εφόδια, τώρα εάν ήμουν ηλεκτρολόγος μηχανικός και μηχανικός Η/Υ που είναι παντογνώστες και μπορούν να γίνουν τα πάντα, μάθαινα και Ζ80 και fortran, γιατί κάτι φίλοι μου στην πάτρα αυτά μαθαίνουν και βλέπεις μετά στις οικοδομές μια ταμπέλα που λέει ΕΠΙΒΛΕΠΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ....ΤΑΔΕ.... ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Η/Υ και σου έρχεται να γελάσεις....