Προς το περιεχόμενο

Zeitgeist


Braker1

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Manuel θα σου πω το άκρως κοινότοπο ότι δεν είναι απαισιοδοξία αλλά ρεαλισμός. Και εγώ πιστεύω ότι κάποια στιγμή στο μέλλον (πολύ μέλλον όμως) ένα τέτοιο σενάριο θα είναι εφικτό, αλλά τώρα πολύ απλά δεν είναι. Από τη στιγμή που ακούμε καθημερινά να γίνονται φόνοι για διαφορετικές πεποιθήσεις/θρησκεία (ευτυχώς το χρώμα το ξεπεράσαμε θέλω να ελπίζω) και υπάρχουν κολλημένα μυαλα σε θέσεις εξουσίας, το Venus Project ΔΕΝ γίνεται. Άσε πρώτα να έχουμε τις προυποθέσεις και μετά το συζητάμε.

 

Αιώνες δεν πρόκειται να επιβιώσει ο πλανήτης όπως έχουν τα πράγματα. Καλά για χιλιετίες δεν το συζητάω.

 

Γιατί όμως τόση πια απαισιοδοξία...

 

:-D:-D

 

ΒΤW ο πλανήτης μια χαρά θα επιβιώσει, εμείς δεν το κόβω αν συνεχίσουμε έτσι...

  • Απαντ. 293
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
Δημοσ.

Το δικό μου δεν είναι απαισιοδοξία. Ρεαλισμός είναι :-)

 

Την πραγματικότητα πάντως τη φτιάχνουμε εμείς. Δεν είναι δεδομένη.

Δημοσ.

ΒΤW ο πλανήτης μια χαρά θα επιβιώσει, εμείς δεν το κόβω αν συνεχίσουμε έτσι...

..κι αν λατρέψουμε τα λόγια του Agent Smith , ίσως καλύτερα και να μην συνεχίσουμε...:-)

 

 

Την πραγματικότητα πάντως τη φτιάχνουμε εμείς. Δεν είναι δεδομένη.

 

..το κακό είναι ότι την φτιάχνουμε (για την ώρα), παρέα με τον Bush (τον κάθε Bush, είτε λέγεται Χίλαρυ αυτός, είτε Ομπάμα, είτε Οσάμα, είτε...είτε...). Και να σου θυμίσω, ΠΟΣΟΙ ψήφισαν εσένα κι εμένα στις τελευταίες αμερικανικές εκλογές ; !:-)

 

(..να δούμε όμως...στοίχημα είναι..αν αρχίσει κάτι να σπαρταράει πχ την επόμενη 5ετία...ίσως έχουμε μέλλον....άλλωστε οι ρυθμοί είναι πλέον θεότρελλοι....για τα πάντα...)

Δημοσ.

1. Εμείς δεν είμαστε εγώ κι εσύ.

2. Η πραγματικότητα δεν είναι αυτός που κυβερνάει.

Δημοσ.

Φίλε washcloud, ξαναλέω ότι αυτή είναι η άποψη μου για το ντοκυμαντέρ. Οι φίλοι εδώ ξέρουν ανάγνωση, και δεν λέω κάτι κωδικοποιημένο ή βαθυστόχαστο ώστε να το αναλύεις λέξη-λέξη...

Δεν με νοιάζουν τα όποια συμπεράσματα βγάζεις για μένα απ'τα γραφόμενά μου, απλά εξηγώ ένα σημείο που δεν κατάλαβες: Όταν, το να στήσεις και (κυρίως) να συντηρήσεις ένα σύστημα ανεμογεννητριών είναι ενεργειακά πολύ δαπανηρό σε σχέση με την ενέργεια που λαμβάνεις απ'αυτές, το σύστημα χαρακτηρίζεται ενεργοβόρο...απλά.

Δημοσ.

To wall-E το ειδατε; Εκει ο ανθρωπος παρουσιαζεται να ζει σε κατι πολυ κοντα στο venus project αλλα με καποιο τροπο δαιμονοποιειται και, τελικα, επανερχεται στη γη για να βρει το νοημα της ζωης...

Δημοσ.
1. Εμείς δεν είμαστε εγώ κι εσύ.

2. Η πραγματικότητα δεν είναι αυτός που κυβερνάει.

ναι βρε manuel, αυτό ήθελα ν' ακούσω, ότι υπάρχει πχ κι ο ne3go , και τα πράγματα δυσκολεύουν...:-)

..όσο για το αν η πραγματικότητα ΕΙΝΑΙ αυτός που κυβερνάει...ΕΙΝΑΙ.

Γι' αυτό θα ήθελα κάτι πιο χειροπιαστό/ταυτόχρονα όμως κι αισιόδοξο : Του στυλ : Η πραγματικότητα ΕΙΝΑΙ αυτός που κυβερνάει...και πρέπει να το ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ αυτό !

 

Φίλε washcloud, ξαναλέω ότι αυτή είναι η άποψη μου για το ντοκυμαντέρ. Οι φίλοι εδώ ξέρουν ανάγνωση, και δεν λέω κάτι κωδικοποιημένο ή βαθυστόχαστο ώστε να το αναλύεις λέξη-λέξη...

Δεν με νοιάζουν τα όποια συμπεράσματα βγάζεις για μένα απ'τα γραφόμενά μου, απλά εξηγώ ένα σημείο που δεν κατάλαβες: Όταν, το να στήσεις και (κυρίως) να συντηρήσεις ένα σύστημα ανεμογεννητριών είναι ενεργειακά πολύ δαπανηρό σε σχέση με την ενέργεια που λαμβάνεις απ'αυτές, το σύστημα χαρακτηρίζεται ενεργοβόρο...απλά.

Δεν καταλαβαίνω αυτήν την "επιμονή" να το τονίζεις πως είναι. Είπα εγώ όχι ;

 

...και...δεν σαφέστατα δεν είπα ότι δεν καταλαβαίνουν από ανάγνωση.

 

...ούτε κωδικοποιημένο είπες....

 

...αλλά ΩΠ ! "δεν είπες κάτι βαθυστόχαστο" ; ! χμμμ.....

...όσο για την ανάλυση...που είναι το πρόβλημα.

 

 

..περί ενέργειας :

α)έχω ακούσει ότι η ενέργεια που παράγεται από καύσιμες ύλες, είναι ζημιογόνα (πετρέλαια, ξύλα-πέτρες κλπ) για το περιβάλλον. Έχω επίσης καταλάβει φωτοβολταϊκά κύτταρα δεν βρίσκεις τόσο ελεύθερα στη φύση, όσο δέντρα στον Αμαζόνιο και βενζίνη στηνμ Texaco. To οποίο μου λέει ότι ΚΑΠΟΤΕ, ήταν πιο εύκολο απλά και μόνο να απλώσεις το χέρι και να δρέψεις τον καρπό του δέντρου. Επειδή όμως ΑΥΤΟΝ τον παράδεισο τείνουμε να τον κάνουμε κόλαση (...λίαν συντόμως ακόμα πιο κόλαση), ΠΡΕΠΕΙ σε κάποια φάση να δούμε και το μέλλον. Γιατί αν δεν κάνουμε υποδομές, στροφές, κι ορθοπεταλιές από ΧΘΕΣ, θα ξυπνήσουμε μια μέρα και ποιός ξέρει αν θα είμαστε ακόμη εν ζωή για να ξανακοιμηθούμε το ίδιο βράδυ...

β)έχω ακούσει ότι η πηρυνική, που ΕΧΕΙ χρησιμοποιηθεί, και μάλιστα αλογιστότατα ΗΔΗ στο παρελθόν, είναι δυνητικά επικινδυνότατη - πρωτ' απ' όλα για μας. ΑΜΕΣΑ (..παρ' ΟΛΟ που είναι μια καλή επένδυση σ' ένα πιο ΣΟΒΑΡΟ μέλλον. Όπου μη-σοβαρό, δες πχ Τσερνόμπιλ)

 

...δεν έχω όμως (περιέργως) ακούσει πως οι ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ πηγές ενέργειας (τις είπαμε και πριν, μην επαναλαμβανόμστε) είναι

α) τραγικά ασύμφορες

β)...επιζήμιες στο περιβάλλον.

Εδώ να πω ότι μηχανικός δεν είμαι, ούτε μπορώ να αναφέρω "στοιχεία" συγκεκριμένα.

Λέω τί έχω καταλάβει μια ζωή. Και ΔΕΝ έχω καταλάβει αυτά που ΕΣΥ λες. Έχω καταλάβει αυτά που ανέφερα. Χωρίς βέβαια να σημαίνει αυτό ότι μ' ένα κλικ θα μας κάτσουν όλα στα πόδια. και χωρίς κόστος. Και χωρίς απώλειες. Απλά λέω ότι μου φαίνεται παράλογο, μ όσα ξέρω, να υποστηρίζεις ότι οι λεγόμενες "μαζικές/εναλλακτικές πηγές ενέργειας" είναι ασύμφορες στο βαθμό που τις παρουσιάζεις.

(λες και το να εξορύξεις πετρέλαιο πχ εν τω ματαξύ, δε σημαίνει ότι υπάρχει κι ένα κόστος επεξεργασίας για να βάλεις τελικώς μπρος το παπάκι).

 

...Αυτό που βλέπω εγώ, αν πω τον Manuel πχ "υπεραισιόδοξο", είναι ότι εσύ μάλλον στην ακριβώς αντίθετη μεριά το πας. Στο απαισιόδοξο - έως μηδενιστικό.

Εγώ πάλι λέω, ΕΥΚΟΛΟ δεν είναι,,,και είναι ένα στοίχημα. Κι επιλογές FOREVER δεν θα έχουμε (ΑΝ συνεχίσουμε με ρυθμό πολλαπλασιασμού, κάτι εκατομμύρια το χρόνο, δεν ξέρω πόσα. Αν μείνουμε "λίγοι και καλοί" :)))))))))) , ΙΣΩΣ να μη χρειαζόμαστε αυτοκίνητα πορτοκαλάδας μια μέρα, και κομπρεσέρ υδρογόνου. Φοβάμαι όμως ότι θα τα χρειαστούμε)

 

 

Και τέλος πάντων, κάνεις λες και "δεν θέλεις σχόλια"....Ε, φόρουμ είναι, τί να κάνουμε, δεν ποστάρουμε ΜΟΝΟ για να ποστάρουμε...θα ΚΑΤΣΟΥΝ σχόλια.

Επίσης, αν νομίζεις ότι θέλω να σου "απαγορέψω" την άποψη....κάνεις λάθος.

Αν πάλι νομίζεις ότι θέλω να στην...αλλάξω....

 

 

 

 

...μέσα είσαι !!!! :lol:

Δημοσ.

Δε νομίζω ότι έχω γράψει πουθενά κάτι το αισιόδοξο, πόσο μάλλον υπεραισιόδοξο.

 

Αυτό που κάνω είναι απλά να λέω τη γνώμη για το τι θεωρώ σωστό κι τι πρέπει να διεκδικούμε. Και αυτό είναι κάτι που δε γίνεται με κριτήριο τι πιστεύω ότι θα γίνει, λες και πρέπει να συμμαχήσω με τους νικητές. "Να σώσω οτιδήποτε αν σώζεται", και κυρίως "συνένοχο στο φόνο δε θα μ' έχετε."

 

Με τη συνείδησή σου έχεις να κάνεις. Δε θ' αλλάξεις εσύ, σαν μονάδα τον κόσμο. (το αντίστοιχο λέω και σε κάποιον που σκέφτεται τι να ψηφίσει, λες και θα επηρεάσει το αποτέλεσμα)

 

Ο κόσμος αλλάζει συνέχεια, αυτό είναι δεδομένο. Προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο, θα εξαρτηθεί από εμάς, από το σύνολο. Το σύνολο όμως δεν είναι η πλειοψηφία. Είναι όλο το σύνολο. Και οι αρνητικές ψήφοι, μετράνε.

 

Και, κυρίως, κοιμάμαι πιο ήρεμος τα βράδια να σκέφτομαι ότι εγώ τουλάχιστον ψήφισα "με τους άλλους" και δεν έφαγα το παραμύθι "έτσι πρέπει να κάνουμε γιατί έχει αποδειχθεί ότι οι άνθρωποι είναι καθίκια εκ φύσεως" ή και 'γω δεν ξέρω τι άλλο.

 

Ναι, πιθανότατα θα χάσουμε και ο πλανήτης δεν έχει πολλές ελπίδες, αλλά εγώ όταν πεθάνω θέλω να έχω θετικό πρόσημο στο πώς επηρέασα, στο τι πίστευα, στο τι δίδασκα (μια και τυγχάνω δάσκαλος), στο πως έπραττα κτλ κτλ.

Δημοσ.
Ο κόσμος αλλάζει συνέχεια, αυτό είναι δεδομένο. Προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο, θα εξαρτηθεί από εμάς, από το σύνολο.

 

Εδώ όμως βρίσκεται η διαφορά μας. Αυτό που δεν μπορείς να αντιληφθείς (το λέω με ευγένεια και καμία μειωτική διάθεση), είναι ότι διαφέρουμε στον ορισμό του "καλύτερου".

 

Το πρόβλημα δεν περιορίζεται δηλαδή απλά στο ότι όλοι αναγνωρίζουμε ποιο είναι το καλύτερο, αλλά δεν είμαστε όλοι το ίδιο διατεθειμένοι να εργαστούμε για αυτό.

Το πρόβλημα ξεκινάει από τη χαοτική διαφορά που έχουν οι άνθρωποι, ήδη από τον ορισμό του στόχου.

 

Το τι είναι καλύτερο για σένα που ζεις σε μία πόλη του δυτικού (με οριεντάλ πενιές) πολιτισμού, απέχει έτη φωτός από το "καλύτερο" ενός μουσουλμάνουν φονταμεντιλιστή (δεν αναφερομαι στους πωλητές φοντάν, στους κολλημένους αναφέρομαι).

 

Και οκ, καταλαβαίνω ότι είναι άσχημο να χαλάς τη ζαχαρένια κάποιου που θέλει να φαντάζεται έναν καλύτερο κόσμο (με το "καλύτερο" στα μέτρα τα δικά του). Το καταλαβαίνω, όπως καταλαβαίνω έναν θρήσκο όταν τον ξενερώνω λέγοντάς του ότι δεν υπάρχει τίποτα πέρα και έξω από αυτό.

 

Η αλήθεια/ειρωνεία είναι όμως ότι κάνουμε αυτή την "ωραία" και "πολιτισμένη" κουβέντα, χρησιμοποιώντας ένα μέσο που εφευρέθηκε για πολεμικούς σκοπούς. Και γιγάντωσε εμπορικά χάρη στην τσόντα.

 

Το γεγονός ότι αλλάζουν τα εργαλεία, δεν σημαίνει ότι αυτά αλλάζουν απαραίτητα τη φύση του μάστορα.

 

Ο άνθρωπος παραμένει κατά βάση ένα φοβισμένο πλάσμα. Που θεοποιεί ή δαιμονοποιεί ότι δεν καταλαβαίνει.

Που από τη μία προσπαθεί να μεγαλώσει το χρόνο παραμονής του στη ζωή, κι από την άλλη δεν ξέρει πως να τον γεμίσει.

Ακόμη κι αν φτάσουμε να ζούμε μέχρι τα 150, να τον έχουμε 30 πόντους και να μας σηκώνεται μέχρι τα βαθιά μας γεράματα επειδή απλά φύσηξε ο μπάτης, ακόμη κι αν ανακαλυφθεί η αέναη κίνηση, η τσάμπα ενέργεια, το iPhone 123GSXC, το καπάκι της οδοντόκρεμας που κλείνει μόνο του, κοκ, δύο ερωτήματα μόνο θα σε απασχολούν στο βάθος:

 

1. Με ποιον να είναι τώρα αυτή;

2. Τι σκατά κάνω εγώ εδώ πέρα;

Δημοσ.

1. Με ποιον να είναι τώρα αυτή;

2. Τι σκατά κάνω εγώ εδώ πέρα;

 

1.Ένα tracking device εμφυτευμένο σε μάς θα σου λύσει την απορία εύκολα(την εποχή που λες)

2.Αναρωτιέσαι.

Δημοσ.
1.Ένα tracking device εμφυτευμένο σε μάς θα σου λύσει την απορία εύκολα(την εποχή που λες)

 

Sure. Έχω ήδη αποφασίσει και που θα στο φυτέψω :P

 

Γιατί ο πολιτισμός τελειώνει εκεί που αρχίζει η διεκδίκηση της γκόμενας ©

Δημοσ.
Εδώ όμως βρίσκεται η διαφορά μας. Αυτό που δεν μπορείς να αντιληφθείς (το λέω με ευγένεια και καμία μειωτική διάθεση), είναι ότι διαφέρουμε στον ορισμό του "καλύτερου".

 

Μια χαρά το αντιλαμβάνομαι. :-) Αυτά που γράφω είναι γι' αυτούς που αναγνωρίζουν μια κατάσταση ως καλύτερη, αλλά δεν την διεκδικούν, ως ουτοπική. Και όχι, δεν έχω κανένα κόλλημα να θεωρούν όλοι τη δική μου λύση ως καλύτερη. Μάλιστα ξέρω πολλούς που όταν τους λέω το σκεπτικό μου, στο οποίο πχ συμπεριλαμβάνεται η σκέψη πως ένας άνθρωπος δεν μπορεί να έχει περιουσία πολλών ανθρώπων, κάτι που σημαίνει ότι δε θα έχεις πισίνα μέχρι να μπορούν να έχουν και όλοι οι υπόλοιποι, απαντάνε όχι, εγώ προτιμώ καπιταλισμό και την ελευθερία ( ;! ) που σου δίνει να μπορείς να γίνεις πλούσιος, έστω και μ' αυτά τα ελάχιστα ποσοστά, παρά να έχω σίγουρα τα απαραίτητα, αλλά να ξέρω ότι δε θα καταφέρω ποτέ να έχω 5 αεροπλάνα, 3 βίλες και 15 κότερα. Kαι εκεί μου έρχεται στο μυαλό το Fight Club και σκέφτομαι πότε θ' αναφωνήσουμε κι εμείς "We've all been raised on television to believe that one day we'd all be millionaires, and movie gods, and rock stars. But we won't. And we're slowly learning that fact. And we're very, very pissed off."

 

Παρόλ' αυτά, προσπαθώ όσο μπορώ να μην μπλέκω την ανάγκη μου για κοινωνικότητα (που συνεπάγεται ανάγκη να συμφωνούν οι άλλοι μαζί μου), με τις απόψεις μου για το τι θεωρώ καλύτερο.

 

Το γεγονός ότι αλλάζουν τα εργαλεία, δεν σημαίνει ότι αυτά αλλάζουν απαραίτητα τη φύση του μάστορα.

 

Ο άνθρωπος παραμένει κατά βάση ένα φοβισμένο πλάσμα. Που θεοποιεί ή δαιμονοποιεί ότι δεν καταλαβαίνει.

Που από τη μία προσπαθεί να μεγαλώσει το χρόνο παραμονής του στη ζωή, κι από την άλλη δεν ξέρει πως να τον γεμίσει.

Ακόμη κι αν φτάσουμε να ζούμε μέχρι τα 150, να τον έχουμε 30 πόντους και να μας σηκώνεται μέχρι τα βαθιά μας γεράματα επειδή απλά φύσηξε ο μπάτης, ακόμη κι αν ανακαλυφθεί η αέναη κίνηση, η τσάμπα ενέργεια, το iPhone 123GSXC, το καπάκι της οδοντόκρεμας που κλείνει μόνο του, κοκ, δύο ερωτήματα μόνο θα σε απασχολούν στο βάθος:

 

1. Με ποιον να είναι τώρα αυτή;

2. Τι σκατά κάνω εγώ εδώ πέρα;

 

Θεωρείς ότι ο άνθρωπος δεν εξελίχθηκε καθόλου; Δηλαδή βρίσκεις πχ έναν άνθρωπο του Μεσαίωνα, το ίδιο φοβισμένο μ' έναν άνθρωπο του 21ου αιώνα; Κι ακόμα παραπέρα, βρίσκεις έναν βουδιστή το ίδιο φοβισμένο μ' έναν Αμερικάνο; Και ακόμα κι αν είναι το ίδιο φοβισμένοι (κατά βάθος), το αντιμετωπίζουν με τον ίδιο τρόπο; Γιατί αυτό είναι το σημαντικό και αυτό μπορούμε ν' αλλάξουμε. Όχι τα μυαλά, αλλά τις πράξεις.

 

Δεν είναι η φύση του ανθρώπου. Είναι η κατάντια του ανθρώπου. Το ότι θεωρείς δεδομένα όσα γράφεις, είναι γιατί δεν έχεις δει κάτι άλλο και γιατί απλά σε αυτούς τους θεούς σε μάθανε να πιστεύεις. Πόσο δύσκολο θα ήταν να μην υπήρχε η Αμερική (η ήπειρος), οπότε να είχαν κερδίσει οι ανατολικοί τον πόλεμο με τους δυτικούς, κάτι το οποίο θα συνέβαινε αν οι απελπισμένοι και στριμωγμένοι δυτικοί που έπεσαν στη θάλασσα για να σωθούν, δεν ανακάλυπταν αυτόν τον θησαυρό μέσα στη μέση του πουθενά; Και πόσο δύσκολο θα ήταν, αν συνέβαινε αυτό, σήμερα να είχαμε μια άλλη φιλοσοφία ως δεδομένη; Δηλαδή να μην ψάχνουμε να βρούμε τη λύτρωση μέσα από μηχανές, αλλά μέσα από την εσωτερική αναζήτηση και την επαφή με τους άλλους ανθρώπους.

 

Φυσικά δε μιλάμε για σήμερα που έχουν γίνει και αυτοί δυτικοί σ' ένα βαθμό. Ούτε λέω ότι τα πράγματα θα ήταν τέλεια και θα ζούσαμε σ' έναν παράδεισο, αλλά επειδή κι εγώ αναγνωρίζω ότι ο άνθρωπος θα έχει πάντα τις ατέλειες του, δεν ψάχνω την τέλεια λύση που να αφορά ένα ιδανικό ον. Ψάχνω όμως αυτό που θεωρώ καλύτερο γι' αυτό το συγκεκριμένο ον. Και πίστεψε με, το έχετε υποτιμήσει πάρα πάρα πολύ. Το καλύτερο δεν περιλαμβάνει ούτε ηλεκτρονικές συσκευές, ούτε χρήματα. Την κοινωνία αναζητάει ο άνθρωπος, την επαφή με τους άλλους ανθρώπους.

 

Κάτι ακόμα που με πειράζει πολύ, είναι ότι οι περισσότεροι απορρίπτουν λύσεις απλά γιατί δεν είναι τέλειες. Λες και αυτή τη στιγμή έχουμε βρει την απόλυτη συνταγή και δε θέλουμε να τη χαλάσουμε!

 

Μάλλον άρχισα να ξεφεύγω. Ας κλείσω με το εξής: δεν καταλαβαίνω γιατί είναι πρόβλημα για μια άλλη κοινωνία το ότι ο άνθρωπος έχει φιλοσοφικές ανησυχίες και σεξουαλικά κόμπλεξ. Είπε κανείς ότι ο στόχος είναι να μην υπάρχει πάθος;

Δημοσ.

Εξαρτάται σε ποιον άνθρωπο αναφέρεσαι. Και οι Ταλιμπάν, του δικού μας αιώνα είναι.

Και εξαρτάται και στο τι θεωρείς εξέλιξη. Αν μπορούσες να πάρεις έναν άνθρωπο του Μεσαίωνα και έναν Λαρισαίο του 21ου αιώνα, και τους παρατούσες μαζί σε ένα ερημονήσι, τι διαφορετικό θα έκαναν; Θα είχαν διαφορετικά κίνητρα; Όχι. Ίσως ο τρόπος που θα προσπαθούσαν να τα ικανοποιούσαν, να διέφεραν λίγο. Μπορεί και όχι.

 

Και όπως είπα και πριν, στο βάθος οι άνθρωποι τις ίδιες επιθυμίες έχουν. Μπορεί κάποιου η θρησκεία να του υπόσχεται μετά θάνατον να κάθεται εκ δεξιών του Θεού, με ατέλειωτα αγαθά και φαγητά τριγύρω. Και ατέλειωτες γκόμενες να τον ικανοποιούν.

Ο αμερικάνος, θέλει τα παραπάνω, σε αυτή τη ζωή. Να κάθεται εκ δεξιών του CEO, να ζει περιτριγυρισμένος από αγαθά και να πηδάει ως τα βαθιά του γεράματα χάρις στο viagra.

 

Απορίπτω λύσεις που οι εγγενείς ατέλειές τους τις κάνουν εξ ορισμού να είναι διαστημικά ανεφάρμοστες. Το ότι απορίπτω τη λύση δε σημαίνει πως δεν μοιράζομαι την επιθυμία να ήταν εφικτή. Όπως το ότι απορίπτω την προσευχή σαν λύση εναντίον του καρκίνου, δε σημαίνει ότι δεν θα ήθελα να μπορώ να γιατρευτώ από τον καρκίνο.

 

Σημείωσε επίσης ότι αυτά που προτείνει το Zeitgeist, δεν διαφέρουν (στη μεγάλη εικόνα) από αυτά που πρεσβευει ο κομμουνισμός: κατάργηση του χρήματος, "δίκαιη" μοιρασιά του πλούτου, κοινή προσπάθεια προς έναν στόχο, κλπ. Σκέψου λοιπόν τι ΠΡΟΥΠΟΘΕΤΕΙ ένας τέτοιος κόσμος, πριν φτάσει εκεί που πρεσβεύει.

 

Αυτό που θέλω να πω Manuel, είναι ότι αυτές οι λύσεις είναι πολύ ωραίες άμα καθόμαστε μαστουρωμένοι στην παραλία και χαζεύουμε το υπερπέραν. Αλλά η πραγματικότητα σκάει το ίδιο ξενερωτικά, με τα φώτα του μπατσικού που σε πλησιάζει για εξακρίβωση.

 

Για μένα, ιδανικότερος κόσμος από αυτόν του Venus project, είναι ο κόσμος του Μπομπ Σφουγγαράκη.

Χωρίς ειρωνεία.

Εκεί που μπορείς να χαχανίζεις με τον κολλητό σου, τρέχοντας πίσω από τσούχτρες με μια απόχη. Εκεί που όλα σου φαίνονται τόσο αθώα όσο και εσύ. Που μπορείς να περάσεις μία μέρα ολόκληρη παίζοντας με ένα κομμάτι χαρτί. Που δε σε νοιάζει τι φοράς. Που όλα δείχνουν καινούρια. Που οι γκόμενες παραμένουν ακατανόητες γκόμενες, αλλά δε σε νοιάζει να ασχοληθείς γιατί κλωτσάς μια μπάλα.

 

Αυτός ο κόσμος λέγεται παιδική ηλικία.

 

Αυτός ο κόσμος μοιραία τελειώνει νωρίς.

Δημοσ.
Και όπως είπα και πριν, στο βάθος οι άνθρωποι τις ίδιες επιθυμίες έχουν. Μπορεί κάποιου η θρησκεία να του υπόσχεται μετά θάνατον να κάθεται εκ δεξιών του Θεού, με ατέλειωτα αγαθά και φαγητά τριγύρω. Και ατέλειωτες γκόμενες να τον ικανοποιούν.

 

Εγώ ξέρω πάρα πολλούς που δεν θέλουν αυτό. Ένας από αυτούς είμαι και εγώ. Σε καμία περίπτωση αυτό που περιγράφεις δεν μου μοιάζει ιδανικό. Τι να τα κάνεις τα ατελείωτα φαγητά και τις ατελείωτες γκόμενες; Αφού ο άνθρωπος έχει περιορισμένες δυνατότητες να τα ευχαριστηθεί. Ούτε να τρως συνέχεια γίνεται, ούτε να πηδάς συνέχεια. Και μάλιστα μετά από λίγο δε θα σου προκαλούν καν ευχαρίστηση.

 

Αυτό είναι το λάθος που κάνουν οι πιο πολλοί. Έχουν την αίσθηση ότι η ευχαρίστηση προκύπτει όταν συμπληρώσεις όσα σου λείπουν. Η ευχαρίστηση όμως, προκύπτει από τη διαδικασία. Πρέπει να πεινάσω για να ευχαριστηθώ το φαγητό κτλ κτλ.

 

Σημείωσε επίσης ότι αυτά που προτείνει το Zeitgeist, δεν διαφέρουν (στη μεγάλη εικόνα) από αυτά που πρεσβευει ο κομμουνισμός: κατάργηση του χρήματος, "δίκαιη" μοιρασιά του πλούτου, κοινή προσπάθεια προς έναν στόχο, κλπ. Σκέψου λοιπόν τι ΠΡΟΥΠΟΘΕΤΕΙ ένας τέτοιος κόσμος, πριν φτάσει εκεί που πρεσβεύει.

 

Έχεις κάποιο πρόβλημα με αυτά που πρεσβεύει ο κομμουνισμός; Εγώ έχω απόλυτη συναίσθηση ότι είναι πολύ κοντά οι δύο απόψεις.

 

Αυτή τη στιγμή μάλιστα, δεν έχω δει ακόμα το καινούργιο zeitgeist, οπότε δεν ξέρω τι πρεσβεύει. Από τα μοντέλα που γνωρίζω, το πιο κοντινό σ' αυτά που περιγράφω, είναι το κομμουνιστικό. Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς ότι προϋποθέτει ένας τέτοιος κόσμος και πίστεψε με, το έχω σκεφτεί πολύ.

 

 

-----Προστέθηκε 14/11/2008 στις 08 : 55 : 28-----

 

 

Μόλις διάβασα μια ιστορία που έχει μια σχέση με το πρώτο μέρος που σχολιάζω. Το τι ζητάει κανείς δηλαδή και την ψευδαίσθηση ότι υπάρχει "τερματισμός" στην αναζήτηση της ευτυχίας και αυτός είναι πχ τα αγαθά.

Ένας μαθητής πήγε στον δάσκαλό του και του είπε «δάσκαλε, ο διαλογισμός μου είναι απαίσιος! Μου αποσπάται συνέχεια η προσοχή, τα πόδια μου πονάνε και συχνά με παίρνει ο ύπνος! Είναι απαίσιος!»

«Θα περάσει» απάντησε ήρεμα ο δάσκαλος.

 

Περνάει λίγο ο καιρός και ο ίδιος μαθητής λέει στον δάσκαλό του «δάσκαλε, ο διαλογισμός μου τελικά είναι υπέροχος! Τόσο συνειδητός, γαλήνιος και ζωντανός! Υπέροχος!»

 

«Θα περάσει» του ξαναλέει ο δάσκαλος ήρεμα...

Δημοσ.

Προϋποθέτει ένα μοντέλο κοινωνικό, σαν αυτό που είδαμε πως ήταν και που κατέληξε.

Και που δεν μπορώ πλέον να υποστηρίξω.

 

Προϋποθέτει μία άρχουσα κρατικοδίαιτη τάξη, η οποία θα σχεδιάζει κάπου, τι θα παράγουμε και πως. Τι θα λέμε και τι θα κάνουμε. Με καρότο έναν ιδανικό, αταξικό κόσμο που δε θα έρθει ποτέ, όσο κι αν θυσιαστούμε εμείς στη δική μας ζωή.

Δεν ακούγεται εξίσου παρλαπίπα, σαν τον χριστιανισμό;

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...