O δεκάλογος του καλού άθεου..

[panther_512]

Helm:

 

Οπότε, η αδυναμία του ανθρώπινου νού μας να κατανοήσει την έννοια/συνείδηση/μορφή του Θεού, συνεπάγεται την ανυπαρξία του?

 

Να σου δώσω πιό προσιτές δυσκολονόητες έννοιες.

 

Το σύμπαν μας εχει όριο ή είναι άπειρο? Αν υπάρχει όριο, τότε τί βρίσκεται έξω από αυτό? Είναι δυνατόν το σύμπαν όλο να ήταν συγκεντρωμένο σε ένα χώρο τόσο μικρό όσο η κεφαλή μιάς καρφίτσας? Τί βρισκόταν γύρω από το συμπυκνωμένο σύμπαν?

 

Αν υπήρχε κάτι, αυτό το κάτι είναι άπειρο ή έχει όρια?

 

Αδυνατώ να κατανοήσω τη μορφή του σύμπαντός μας στην ολότητά του.

 

Άρα δεν υπάρχει σύμπαν....

[Helm21]

Οπότε, η αδυναμία του ανθρώπινου νού μας να κατανοήσει την έννοια/συνείδηση/μορφή του Θεού, συνεπάγεται την ανυπαρξία του?

 

As far as we're concerned, indeed. Εκει που λες εσύ 'αδυναμία' εγώ λέω ανικανότητα, αλλά οκ.

 

Το σύμπαν μας εχει όριο ή είναι άπειρο? Αν υπάρχει όριο, τότε τί βρίσκεται έξω από αυτό? Είναι δυνατόν το σύμπαν όλο να ήταν συγκεντρωμένο σε ένα χώ ρο τόσο μικρό όσο η κεφαλή μιάς καρφίτσας? Τί βρισκόταν γύρω από το συμπυκνωμένο σύμπαν?

 

Αν υπήρχε κάτι, αυτό το κάτι είναι άπειρο ή έχει όρια?

 

Αδυνατώ να κατανοήσω τη μορφή του σύμπαντός μας στην ολότητά του.

 

Άρα δεν υπάρχει σύμπαν....

 

Αυτό που εννοείς όταν λες 'άπειρο', 'σύμπαν' προφανώς ναι, δεν υπάρχει. Μπερδεύεις την έννοια/ιδέα ενός πράγματος, με αυτό το οποίο περιγράφει. Ισως χρειάζεσαι λίγο Πλάτωνα (αντιθετικά, αλλά και για να έχεις ένα λεξιλόγιο του ιδεαλισμου), και μετά Descartes, Hume κλπ. Πράγματα που θεωρείς αυτονόητα, δεν είναι.

[Fidelio]

καλό το αποπάνω πάντως.. toy panther

ολοκληρωμένο χωρίς ατέλειες !

Ωχ αμαν τι ξεστόμισα !

[republican]

Δηλαδή για να αποδείξεις ότι πυθαγόρειο θεώρημα δεν ισχύει για μη ορθογώνια τρίγωνα πρέπει πρώτα να δεχτείς ότι ισχύει?….απλώς το εξετάζεις πρώτα σαν εκδοχή, δεν το δέχεσαι.

Άρα γιατί πρέπει να πιστέψω πρώτα στο θεό, να γίνω χριστιανός και μετά να τον απορρίψω? τεσπα

 

Θα στο θέσω απλά. Η ύπαρξη ή ανυπαρξία θεού είναι κάτι που δεν μπορεί να αποδειχθεί με την ανθρώπινη θεώρηση του κόσμου. Σε αντίθεση με το πυθαγόρειο θεώρημα.

 

Για να εξετάσεις επομένως σαν εκδοχή κάτι που δεν μπορείς να διαπιστώσεις αν πράγματι υπάρχει πρέπει να βασιστείς στην πίστη σου σε αυτό. Δηλαδή το πραγματικό ερώτημα που θέτεις δεν είναι αν υπάρχει ή όχι θεός αλλά αν πιστεύεις ή όχι στην ύπαρξη μιας ανώτερης οντότητας, που μπορείς να ονομάσεις θεός.

 

Εκεί για μένα είναι η "παγίδα" στην οποία πέφτουν και οι θρησκόληπτοι και οι φανατικοί αθεϊστές. Ανάγουν την πίστη τους που είναι κάτι το υποκειμενικό σε κάτι το αντικειμενικό που είναι η ύπαρξη ή η ανυπαρξία θεού.

 

Όταν λέω ότι για να απορρίψεις τον Θεό πρέπει πρώτα να τον αποδεχτείς, δεν εννοώ ότι πρέπει να ενταχθείς σε κάποιο θρησκευτικό δόγμα και μετά να αλλάξεις γνώμη.

Εννοώ ότι οι εσωτερικές διεργασίες και προβληματισμοί σε οδηγούν στην ανάγκη να αναζητήσεις και ακολούθως να πιστέψεις σε κάποιο θεό ή να απορρίψεις την παρουσία θεού και να πιστέψεις στην ανυπαρξία θεού.

 

Υπάρχει όμως και το ενδεχόμενο οι εσωτερικές αυτές διεργασίες να μην σε οδηγήσουν σε αναζήτηση θεού. Σ'αυτήν την περίπτωση όλη η προηγούμενη διαδικασία παύει να υφίσταται. Δεν είναι ότι εξετάζεις τον θεό σαν ενδεχόμενο, δε σου κάνει και τον απορρίπτεις. Απλά οι προβληματισμοί και οι ανησυχίες σου δε γεννούν την ανάγκη να πιστέψεις σε κάτι και επομένως δεν υπάρχει και κανένας θεός για να εξετάσεις σαν ενδεχόμενο.

Όλα είναι θέμα πίστης κατά τη γνώμη μου...

 

Ελπίζω να έγινα κατανοητός...

[panther_512]

Αυτό που προσπαθώ να σου εξηγήσω Helm, είναι ότι ποτέ δεν μπορείς να είσαι απόλυτα βέβαιος.

 

Δεν μιλάω για το Θεό, ώς αποτέλεσμα προσωπικής ανάγκης, αλλά ώς αποτέλεσμα επιστημονικής σκέψης.

 

Τα έχουμε ξαναπεί αυτά. Υπάρχουν ενδείξεις τόσο για την ύπαρξη Δημιουργού, όσο και για την ανυπαρξία του.

 

Και όσο πιό βαθιά μπαίνεις στα γρανάζια της επιστήμης, τόσο πιό πολύ αναρωτιέσαι "ρε μπάς και υπάρχει κάποιος/κάτι πίσω από όλα αυτά?"

 

Και θα σε καληνυχτήσω μέσω του Steven Hawkins, ο οποίος και προσπαθεί να βρεί το πώς δημουργήθηκε το σύμπαν ώστε "να κατανοήσουμε τη σκέψη του Θεού".

[capitan]

Ο capitan ειχε γραψει σε παλαιοτερη σελιδα:

 

 

Πως αυτο συνδεεται με τα τελευταια του ποστς?

 

Απλά μια διευκρίνηση:

Το είχα κάνει για λόγους ευκολίας και ανάδειξης τοιυ επιχειρήματός μου, όπως εξήγησα και λίγο παρακάτω. Δες και την δεύτερη απάντηση να πάρεις μια γεύση.

[BIAP]

Ας πουμε οτι ψιλοκαταλαβαινω την προθεση.

Αλλα το μονο που δεν κανει ειναι να αναδεικνυει το επιχειρημα σου.

[Helm21]

Αυτό που προσπαθώ να σου εξηγήσω Helm, είναι ότι ποτέ δεν μπορείς να είσαι απόλυτα βέβαιος.

 

Πάνθηρα. Δεν είμαι βέβαιος για τίποτα. Δεν είμαι βέβαιος για το τι σημαίνει 'ύπαρξη' και φυσικά δεν είμαι βέβαιος για το τι σημαίνει 'θεός'. Οποιος δηλώνει βέβαιος, είναι ψεύτης.

 

Καταλαβαίνεις ότι η ίδια η φύση του σκεπτικισμού που είναι το αποτέλεσμα του 'ποτέ δεν μπορείς να είσαι βέβαιος που εσύ λες' ακυρώνει σταθερούς ορισμούς των λέξεων? Καταλαβαίνεις ότι όταν αποδέχεσαι αυτόν τον σχετικισμό, χρησιμοποιείς τις λέξεις καταχρηστικά, και μόνο? Καταλαβαίνεις λοιπόν το ότι να πεις 'ίσως ένας θεός υπάρχει' είναι από αυτή την οπτική γωνία το ίδιο με το να πεις "μουνουγου ζμπμπρρρ αγκρακλοθ" ?

 

Προφανώς όμως δεν κάνεις αυτό. Τα λεγόμενα σου έχουν λεκτικές/εννοιολογικές απαιτήσεις και προϋποθέσεις τις οποίες δεν εξετάζεις με αυτή την σκεπτικιστική ματιά σου. Μονο όπου σε βολεύει. Δεν στρέφεις αυτόν τον σκεπτικισμό ο οποίος τάχα μου επιτρέπει χώρο για θεούς, απευθείας στην γλώσσα. Τι είναι 'ύπαρξη'? Μπορούμε να είμαστε σίγουροι? Τι είναι 'θεός'? Μπορούμε να είμαστε σίγουροι? Όταν λέμε 'θεός' μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι όλοι οι συνομιλητές μας καταλαβαίνουν το ίδιο πράγμα?

 

Αυτό το μονοπάτι θα σε οδηγήσει εκεί που είμαι εγώ. Ο σκεπτικισμός καταστρέφει τις ιδεαλιστικές έννοιες (ίσως αντί να συζητάς μαζί μου πλάκα-πλάκα θα πρέπει να συζητήσεις με τον Hume που λέγαμε) ριζικά σε όλα τα επίπεδα. Η γλώσσα γίνεται ένα εργαλείο αποφορτισμένο από το βάρος της 'verifiable truth' και ως τέτοιο δεν είναι εδώ για να παρέχει χώρο για την ύπαρξη η ανυπαρξία 'θεών' επειδή δεν υπάρχει καν ο χώρος ο αρχικός.

 

Δεν μιλάω για το Θεό, ώς αποτέλεσμα προσωπικής ανάγκης, αλλά ώς αποτέλεσμα επιστημονικής σκέψης.

 

Αυτά είναι ακαδημαϊκές ασκήσεις και ιντερνετικοί διαξιφισμοί για διασκέδαση (πράγμα ok, αν το παραδέχεται τουλάχιστον ο άλλος). Αν δεν έχεις τουλάχιστον το ήθος να υπερασπίζεις την ύπαρξη του θεού άλογα, επειδή τον νιώθεις, επειδή το πιστεύεις από την πρώτη στιγμή που γεννήθηκες, είσαι το ίδιο άχρηστος σε εμένα στα πλαίσια αυτής της συζήτησης, όσο και στον θεό σου. Έχω συζητήσει αρκετά σε ακαδημαϊκό επίπεδο για την ύπαρξη του θεού. Οι συζητήσεις που κάνω τώρα για αυτό το θέμα θέλω να είναι με ανθρώπους που υπερασπίζονται τον θεό ως κεφαλή της θεανθρώπινης οντότητας που λέγεται εκκλησία (και αυτό επειδή έχω χρέος έναντι της εκκλησίας). Η κοινωνική μάχη γίνεται με αυτούς που έχουν θρησκεία και την προωθούν, όχι με εσένα (αν και η ανοχή σας σίγουρα δεν βοηθάει, δεν είναι πρωτεύον). Από ότι φαίνεται δεν υπάρχουν τέτοιοι εδώ που να προτίθενται να συζητήσουν. Έχουμε μόνο εσένα και τον καπιτάν, κανένας από τους δυο πραγματικός θρήσκος. Καλό για εσάς, καλό για εσάς.

 

Και όσο πιό βαθιά μπαίνεις στα γρανάζια της επιστήμης, τόσο πιό πολύ αναρωτιέσαι "ρε μπάς και υπάρχει κάποιος/κάτι πίσω από όλα αυτά?"

 

Τα αιτήματα είναι βερεσέ.

[panther_512]

Μα εγώ δεν κάνω τη συζήτηση αυτή για να σου πώ, υπάρχει Θεός και είναι αυτός ή ότι δεν υπάρχει τίποτα και τέλειωσε.

 

Οι μόνοι δογματικοί εδώ μέσα είναι οι άθεοι και σε αυτούς απευθύνομαι.

 

Αν υπήρχε στη συζήτηση θρησκόληπτο άτομο, τότε θα απευθυνόμουν σε εκείνο με ακριβώς το ίδιο τρόπο.

 

Αυτό που λέω είναι ότι ο απόλυτος άθεος και ο θρησκόληπτος είναι δύο ακραίες στάσεις ζωής, όπου η κάθε πλευρά έχει φτιάξει τοίχους στον τρόπο που αντιλαμβάνεται το κόσμο γύρω της.

 

Ούτε οι μέν ούτε οι δέ αφήνουν περιθώρια για το αντίθετο από αυτά που πιστεύουν.

 

Αυτό που προσπαθ'ω να επικοινωνήσω εδώ πέρα είναι το εξής:

 

Φαντάσου ότι δεν υπάρχει καμιά θρησκεία στη Γή. Καμία πίστη σε κανένα Θεό. Όσο πιό πολύ ερευνάς τα μυστήρια του κόσμου, τόσο πιό πολλές ενδείξεις συναντάς ότι ο κόσμος αποτελεί έξυπνο δημιούργημα κάποιας ανώτερης συνείδησης.

 

Η απουσία της ανώτερης αυτής συνείδησης από τη καθημερινή μας ζωή, είναι αυτή που μας κάνει να αναλογιζόμαστε το κατα πόσο υφίσταται ή όχι.

 

Το να κάθομαι να φιλοσοφώ την έννοια της γλώσσας, της ύπαρξης, του Θεού, δεν είναι τίποτα περισσότερο από λόγια του αέρα, αν είναι να κάθομαι απλώς και να φιλοσοφώ.

 

Ο καθένας μπορεί να κάτσει μόνος του και να φτιάξει μιά κοσμοθεωρία, στην οποία υπάρχει Θεός, δεν υπάρχει, υπάρχουν πολλοί κ.ο.κ. Ζούμε σε ένα κόσμο, σε πολλούς σε κανένα. Είμαστε όλοι ένα, είμαστε όλοι ανεξάρτητες οντότητες ή δεν υπάρχουμε κάν.

 

Η επιστήμη είναι το μόνο εργαλείο που έχουμε και με το οποίο μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα αυτά που αντιλαμβανόμαστε γύρω μας, τουλάχιστον οι περισσότεροι.

 

Όταν λοιπόν η επιστήμη αναρωτιέται για το κατα πόσο αποτελούμε τόσο εμείς όσο και το υπόλοιπο σύμπαν "δημιουργήματα" κάποιας ανώτερης συνείδησης, δεν υπάρχει χώρος για καμία βεβαιότητα επάνω στο ακριβές αυτό ερώτημα.

 

Ερευνούμε και βλέπουμε πού θα πάμε.

 

Αντίθετα, ο συλλογισμός σου αντικατοπτρίζει ένα κενό και μία πνευματική στασιμότητα, τουλάχιστον όσον αφορά τα υπαρξιακά ερωτήματα.

[Houston]

Το παράδοξο στην όλη φάση ξέρεις ποιό είναι?

 

Οτι οι περισσότεροι θρήσκοι εδώ μέσα, κατα βάθος είναι αγνοστικιστές. Πιστεύουν δεν πιστεύουν δηλαδή και κατά βάθος αφήνουν όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά.

 

Αντίθετα οι πιό δογματικοί στη συζήτηση εμφανίζονται οι άθεοι, οι οποίοι και άμεσα ή έμμεσα θεωρούν τους θεϊστές αμόρφωτους, κορόιδα κλ κλ.

 

Θρησκόληπτα άτομα της δικιάς μας γενιάς (μέχρι τα 30 πάνω κάτω) θα βρείς ελάχιστα. Απόλυτους αθεϊστές όμως θα βρείς πολλούς. Ουκ ολίγες φορές έχω μαλώσει με τους φίλους μου κατα τη διάρκεια αμπελοφιλοσοφιών για το Θεό.

 

Και θα επαναλάβω μιά τελευταία φορά ότι άλλο πράγμα είναι η θρησκεία και άλλο η πίστη στο Θεό.

 

congratulations!

 

Όσοι τεσπα χαρακτηρίζονται θειστές, έχουν κάποιες αμφιβολίες. το λέμε και και ξαναλέμε οι αντίθετοι γιοκ

 

 

 

θρήσκοι εννοείς με την βαθύτερη έννοια, δλδ θειστές (?)

[panther_512]

Nαί, τους θεϊστές εννοώ, χρησιμοποίησα λάθος λέξη, αλλά και οι θρήσκοι που πιστεύουν σε συγκεκριμένη θρησκεία και εκείνοι οι περισσότεροι αγνοστικιστές είναι.

 

Θρησκόληπτα άτομα θα βρείς ελάχιστα. Εγώ προσωπικά ξέρω μόνο 4. Τη ξαδέλφη μου και τον άντρα της στην Ελλάδα, ο οποίος άντρας της, της μετέδωσε το μικρόβιο της θρησκοληψίας. Όλο το σπίτι γεμάτο εικόνες και καντήλια, παλαιοημερολογήτες και όταν με είδαν όταν πήγα διακοπές Ελλάδα, να διαβάζω το "Κώδικα Ντα Βίντσι", ο άντρας της μόνο που δεν μου άρπαξε το βιβλίο να το κάψει.

 

Το άλλο ζευγάρι είναι εδώ Κύπρο και ειληκρινά έχω πάθει πλάκα με τη πάρτι τους.

 

Ένα από τα καλύτερα παραδείγματα θρησκοληπτισμού, το είδα στη τηλεόραση πρίν κάνα 2-3 χρόνια.

 

Κάηκε ένα δάσος στην Ελλάδα. Στο δάσος υπήρχε μιά εκκλησία και τριγύρω μερικά εξοχικά. Η φωτιά έκαψε μερικά σπίτια, σε ένα από τα οποία κάηκε μιά οικογένεια. Η εκκλησία, η οποία γύρω γύρω είχε τεράστια τσιμεντένια αυλή και ούτε ένα δέντρο μέσα της, δεν έπαθε εννοείται τίποτα.

 

Είναι μιά κυράτσα στην αυλή της εκκλησίας και σταυροκοπιέται. Πάει ο δημοσιογράφος εκεί και τη ρωτάει τί έγινε.

 

-Θαύμα αγόρι μου! Έγινε θαύμα!

-Τί θαύμα ρε γιαγιά?

-Η εκκλησία σώθηκε! Δεν έπαθε τίποτα! Έβαλε ο Θεός το χέρι του και την έσωσε!

-Τί θαύμα ρε κυρία. Δίπλα κάηκε μιά οικογένεια στο σπίτι τους.

-Τους αγάπησε ο Θεός και τους πήρε μαζί του αγόρι μου....

 

Κατα τα άλλα το ότι η άψυχη τσιμεντένια εκκλησία με τη τσιμεντένια αυλή δεν έπαθε τίποτα, ήταν θαύμα...

[Houston]

Τη ξαδέλφη μου και τον άντρα της στην Ελλάδα, ο οποίος άντρας της, της μετέδωσε το μικρόβιο της θρησκοληψίας. Όλο το σπίτι γεμάτο εικόνες και καντήλια, παλαιοημερολογήτες και όταν με είδαν όταν πήγα διακοπές Ελλάδα, να διαβάζω το "Κώδικα Ντα Βίντσι", ο άντρας της μόνο που δεν μου άρπαξε το βιβλίο να το κάψει.

 

 

:lol::lol:

Τι πράμα κι αυτό με τις εικόνες?

Παντού ρε παιδί μου. Ακόμη και στα λεωφορεία βάζουν μερικοί.

Αλήθεια και στην κρεβατοκάμαρα έχουν???:lol:

[Helm21]

Φαντάσου ότι δεν υπάρχει καμιά θρησκεία στη Γή. Καμία πίστη σε κανένα Θεό. Όσο πιό πολύ ερευνάς τα μυστήρια του κόσμου, τόσο πιό πολλές ενδείξεις συναντάς ότι ο κόσμος αποτελεί έξυπνο δημιούργημα κάποιας ανώτερης συνείδησης.

 

Μια ανώτερη συνείδηση, και η λέξη 'θεός' δεν φέρνουν τις ίδιες φορτίσεις. Οι άνθρωποι δεν δημιούργησαν τους θεούς τους μετά έρευνας του κόσμου και συλλογής αποδείξεων ότι αυτός ίσως απαιτείται να υπάρχει, οι άνθρωποι δημιούργησαν τους θεούς όταν τους έπνιξε το ποτάμι και τους χτύπησε ο κεραυνός. Όταν στενοχωρήθηκαν που πέθανε ο γιος τους. Όταν το βράδυ ο ήλιος έσβησε και τα θηρία τριγύρισαν.

 

Όταν λοιπόν η επιστήμη αναρωτιέται για το κατα πόσο αποτελούμε τόσο εμείς όσο και το υπόλοιπο σύμπαν "δημιουργήματα" κάποιας ανώτερης συνείδησης, δεν υπάρχει χώρος για καμία βεβαιότητα επάνω στο ακριβές αυτό ερώτημα.

 

Συμφωνώ. Αν με μια ανώτερη συνείδηση μιλάμε για κάτι το οποίο είναι μέσα στα φυσικά όρια, δηλαδή μια φίλη υπερεξελιγμένων εξωγήινων ή κάτι τέτοιο σχετικό. Κανείς δεν μπορεί να πει αν υπάρχουν ή όχι. Η συζήτηση τους για το αν υπάρχουν είναι γόνιμη επειδή η επεξηγηματική τους δύναμη για τα ερωτήματα μας είναι ανάλογη με το πόση ενέργεια καίνε. Το να δημιουργείς από την άλλη, παντοτινές, άπειρες απόλυτες οντότητες που σπάνε κάθε φυσικό νόμο αλλά ταυτόχρονα τάχα μου τον δημιουργούν τον καθορίζουν για να επεξηγήσεις ότι σε βάρεσε κεραυνός, not so much. Τον κύριο Occam τον ξέρεις, υποθέτω.

 

 

Ο θεός όμως συνήθως έχει άλλες φορτίσεις, που κανείς εδώ πέρα δεν φαίνεται να προτίθεται να ορίσει για το καλό αυτής της συζήτησης ενώ επανειλημμένα το έχω ζητήσει. Φορτίσεις όπως ότι είναι υπεράνω των φυσικών νόμων που η επιστήμη σου ψηλαφίζει και λέει ότι διέπουν την λειτουργία του κόσμου, , ότι προϋπάρχει του χρόνου, της ύλης, ότι έχει συνείδηση παράλληλη με τον άνθρωπο άλλα καλλίτερη, ότι μοιάζει στον άνθρωπο γενικά, ότι απασχολείται με τον άνθρωπο ιδιαίτερα. Σταμάτα με αν λέω κάτι που δεν σου είναι γνώριμο, κάτι που δεν αποδίδεται στους 'θεούς' γενικά... αυτά σου φαινονται επιστημονικά, ή μήπως η μεταφυσική είναι domain της φιλοσοφίας που με τόση άνεση ξοφλάς για όλους τους λάθος λόγους, επιστήμονα μου?

 

 

Μια εξελιγμένη οντότητα δεν είναι χρήσιμη σε κανέναν όμως, αν δεν είναι απόλυτη και άχρονη και παντοδύναμη, επειδή απλά δημιουργεί καινούρια ερωτήματα. Ποιος έφτιαξε την φίλη υπερεξελιγμένων εξωγήινων που έφτιαξαν εμάς? Ο πιστός δεν καλύπτεται από ένα ακόμα σκαλοπάτι μεταξύ εμάς και του θεού, θέλει τον κοσμικό μπαμπάκα, πριν τον χρόνο, απόλυτο μοραλιστή, εδώ για το καλό μας.

 

Αντίθετα, ο συλλογισμός σου αντικατοπτρίζει ένα κενό και μία πνευματική στασιμότητα, τουλάχιστον όσον αφορά τα υπαρξιακά ερωτήματα.

 

Αν το να μην κάνεις συνεχώς στον εαυτό σου ερωτήματα σχηματισμένες από λάθος λέξεις είναι πνευματική στασιμότητα, υπέροχα. Εσύ το λες κενό, εγώ το λέω zen.

[panther_512]

Γιατί θεωρείς παράλογη την ιδέα μιας κοσμικής οντότητας, άπειρης στο χώρο και το χρόνο, της οποίας είμαστε δημιουργήματα?

 

Με ποιά κριτήρια επιλέγεις το τί είναι παράλογο και το τί όχι?

 

Το ότι είμαστε και οι δύο αυτοσυνείδητη μάζωξη αστρικής ύλης 13.5 δισεκατομμυρίων ετών σου φαίνεται τελείως λογικό ε?

[Helm21]

Γιατί θεωρείς παράλογη την ιδέα μιας κοσμικής οντότητας, άπειρης στο χώρο και το χρόνο, της οποίας είμαστε δημιουργήματα?

 

Εγώ βρίσκω παράλογα τα πάντα, η ερώτηση είναι αν εσύ που όπως λες αρέσκεσαι στην επιστημονική μέθοδο, βρίσκεις λογικό ένα φυσικό σύστημα σαν το δικό μας να προέρχεται από έναν απόλυτο άπειρο θεό. Για απάντησε μου, επιστημονικά, τον θεό πριν τον χρόνο (????) ποιος τον έφτιαξε? Ο... εαυτός του, ε? Αυτό είναι απολύτως επιστημονικό. Αν θέλεις να κάνεις βόλτα πάνω στις πλάτες επιστημόνων, να ξέρεις ότι ούτε οι επιστήμονες συμφωνούν σε οτιδήποτε όσο αφορά την δημιουργία του κόσμου, αυτή την στιγμή. Ίσως αύριο!

 

Για εμένα αυτές όλες οι λέξεις δεν έχουν νόημα έτσι κι αλλιώς. Τα αιτήματα σου δεν είναι αιτήματα μου.

 

Με ποιά κριτήρια επιλέγεις το τί είναι παράλογο και το τί όχι?

 

Μια ερώτηση που πρέπει να κάνεις στον εαυτό σου.

 

Επανέλαβε μετά από εμένα: όταν δεν ξέρουμε γιατί συμβαίνει κάτι, δεν εφευρίσκουμε άπειρη ενέργεια για να το εξηγήσουμε. Τζίζ κακό, επιστήμονα.